BB®! de -huid
LA P0RTE&Co. - BANKIERS
c= *A-r;:,Tr,cï
V E N E M A
Luxe Auto-verhuur
7
Uitgave: G. J. SMIT, Soestdijk. Bureau: an Weedestraat 35, Telefoon 2181
N.V. Cramer's Behanger!]
en Meubileer-lnrichting
DENKT U ER ONI,
KNIPCURSUS
Het Bereikbare.
HANDLESSEN
IOa jongsma
D. F. V0IGT - Burgem. Grotlpestraat 28 - SOESTDIJK
STÖOMWASSCHERU
„DE KOLK"
3 EEN GOED ADRES 1
VOOR UW WASCH.
l
Behandelen alle Bank
en Effectenzaken
Safe-Deposit
Rentevergoeding voor Deposito's:
o.a. voor een maand vast 4°|<>'sjaars.
KRABBELS
C. Verschoor, Nieuwstr. 57
Zenuwstillend
MIJNHARDT'S
8e Jaargang No, 37
Gegarandeerde oplaag 3lO exemplaren.
Vrijdag 13 September 1929
DE S0E5TEB CCLDAM
Abonnementsprijs voor^ Soestdijk, Soest en Soesterberg, 25 cent per
IfifiLai. 3 maanden.
Voor buiten 50 cent per 3 maanden.
Bijkantoren: VAN DE VEN'S Boekhandel, Baant en t. VAN DAM, Rademakerstr. IS, Sotaterberg
Laanstraat 61 - Telefoon 119
8A4RN
in den nu minder drukken tijd Uw
beddengoed eens te laten nazien?
Voor een vakkundige behandeling
kunnen wij U instaan.
ONZE RIJMKRONIEK
:t plaatselijke) ged
(Ingezonden.)
•T BLOEDKORALEN SNOER
Jij draagt 'n snoer
Van bloedkoralen,
Dat langs jouw hals en schouders hangt,
En jij weet zelf niet hoeveel malen
Jouw hand die rooie kralen vangt.
Soms wor' je bleek,
Soms moet je blozen,
Je lacht veel uit verlegenheid,
't Gebeurt ook vaak bij tussehenpuozeii,
Dat je op de bloedkoralen bijt.
In ied'rc kraal staat wat gebeten,
Wat jalouzie, 'n tikje nijd,
Wat liefde, die geen rnensch mag weten,
Wat stil verdriet, wat zaligheid.
Het is maar goed
Dat al die kralen
Steeds zullen zwijgen als het graf,
Want anders hield jij je hand en tanden
Wel zalig van die kralen af.
FOEZEL.
Aanvang dor lessen begin October
Aanmelden voor 30 September bij
F. C. Kuiperstraat 10 - Telefoon 2169
ADVERTENTIEPRIJS: van 1-5 regels f0.75. Elke regel meer 15 cent
Advertenties tusschen de tekst dubbel tarief.
Bij contract belangrijke korting.
„Niets geeft den rnensch zoo
veel rust, als weinig spreken en
veel overdenken."
De laatste halve eeuw vooral, heeft be
wezen dat veel wat tot nog toe onmogelijk
scheen tot stand te brengen, nochtans be
reikbaar is. Ten aanzien daarvan us inderdaad
elk commentaar overbodig. Doch dit tot
stand brengen van zooveel bewonderens
waardige en verbazingwekkende dingen, had
totnogtoe, bijna uitsluitend, een technischen
grondslag. Doch in de samenleving der rnen-
schen, in hun geestelijk streven, in de toe
passing hunner gaven en van hunne psychi
sche en physieke krachten, wordt nog steeds
zeer veel onbereikbaar bevonden of althans
onbereikbaar geacht. De menschengeest stelt
nog in velerlei opzichten zichzelf buiten wer
king vooral daar waar het betreft de beheer-
sching van zijn hartstochten en neigingen. Het
gebrek aan wilskracht, ziekelijke gemakzucht
en de daarmede gepaard gaande neiging om
de hulp van andere krachten te exploiteeren,
brengen den rnensch voorzeker met tot het
bereikbare. De wilskracht, die geheel vrij
van zelfzuchtig streven is, die zich vrij weet
te houden van laagstaand streven en van ver
keerde invloeden van buiten af, is nog steeds
niet de overheerschende kracht. Het recht
vaardigheidsgevoel, dat de heerschzucht en
de zelfzucht in eigen gemoed moet tegengaan
en de levensbaan vrij maakt voor het gezond
verstand, is waarlijk nog niet de veldwinnen
de macht in het leven. De strijd om het be
staan is het, die den rnensch nagenoeg ge
heel beheerscht en het geestesleven, dat hem
toch in hoofdzaak behoorde jjroo.
tendeels verdringt. Hij besteedt den tijd, die
hem voor ernstig nadenken naast zijn be
staansarbeid overblijft, meestal niet aan rel
hoogstaand genot, dat alléén nameen diep
gaand geestesleven kan geven. Zijn stoffelijke
belangen laten dat niet toe, en hij verklaart
datgene wat zijn geest, bij ernstig nadenken
hem als bereikbaar zou aanwijzen, menig
maal kortweg als onbereikbaar.
Onbereikbaar... Ja, inderdaad, veel wat
men o, zoo gaarne tot «tand zou k°n>™>
blijkt ons onbereikbaar, om een of
ons afdoende reden; maar er zouden ook zeer
vele wenschen en voornemens Ultv°e^
blijken, wanneer daartoe met een ernse
wil pogingen in het werk werd g
De overtuiging, dat men inderdaad aan
uitvoering van een goed en nuttlS
krachten wijdt, zal zonder twijfel de bere^®
van het goede doel zeer bevorderen. 13och
daartoe wordt menigmaal opoffering v
en gemak en inspanning van psyc&isaie
physieke krachten vereischt; en in we
rnensch daartoe niet genegen is, kan ij
naar volle waarheid getuigen, dat het -
oogde doel onbereikbaar is. Er zijn natuurlij*
ook vele gevallen, waarin absolute onmac
nadrukkelijk medespreekt; doch zeer ve en
zijn maar al te zeer geneigd, die volstre
onmacht als voorwendsel voor niet willen 01
niet durven voor te wenden. En als wij aan
dachtig om ons heen speuren en daarbij met
onze eigen levensmislukkingen te rade gaan,
dan zullen de voorbeelden, die wij willen
zien, niet zoo zeldzaam worden bevonden.
Er ligt zulk een groote bekoring en voldoe
ning óók in het bereiken van kleine doel
einden, wanneer wij daarin geslaagd zijn door
een ernstig, ingespannen pogen. De blijd
schap, die ons vervullen kan, wanneer wij
iets door geestes- of krachtsinspanning heb
ben tot stand gebracht, is niet alleen van aan
moedigenden, maar tevens van opbouwenden
aard. Er is inderdaad niets dat meer aan
spraak geeft op een bescheiden mate van
zelfvoldoening en zelfachting dan de ernstig
gemeende poging om niet anderen te belas
ten met wat men zelf kan verrichten. Wan
neer men poogt, zelf te overdenken, zelf te
doen wat moeilijk schijnt of inderdaad moei
lijk is, dan blijkt meestal reeds spoedig, wat
een ernstige wil vermag, hoe dit pogen on
eindig veel hooger staat, dan een schoon
aangekleede redeneering, die slechts vadsige
rust of ingebeelde onmacht ten doel heeft.
De >vare rust wordt verkregen, door naar
het bereikbare te streven. Wanneer men met
tegenzin opziet tegen iets wat veel van gees
tes- of lichamelijke krachtsinspanning vraagt,
dan is het vooral geraden dit onmiddellijk
of althans zoo spoedig mogelijk te verrich
ten, want dit toch geeft de ware rust, en
vermeerdert onzen ijver en onzen moed in
niet geringe mate.
Men hoort wel eens zeggen: „het werken
is voor de dommen". „Ik neem er mijnj
gemak van; ik heb er geen lust in mij af te
sloven". Hoe vaak hoort men ook: „Wij
leven maar eens; wij zouden wel gek zijn
als wij het er nu niet van namen"; of
wel: „Ik ben te oud om te werken, ik laat
het ploeteren en sjouwen aan jongere krach
ten over, want ik kan toch niets meer berei
ken". Doch al dat zeggen verschoont ons
geenszins. Ouderen van dagen kunnen welis
waar meestal niet veel bereiken; doch is het
niettemin een gezonde en van verstand en
goeden wil getuigende levensbeschouwing,
niet spoedig rust en nemen en de vrees zich
te zullen overspannen, niet te spoedig aan
te grijpen, als een middel om niets of nage
noeg niets te doen. Ook voor den oudere
van jaren is wel iets te bereiken; in ieder
geval: kalmte en welverdiende rust. Men
kan althans door de poging tot werken het
zelfverwijt voorkomen: dat men zijn doel of
eenig nuttig resultaat niet door „eigen schuld'
heeft bereikt. „Verloren uren" houden iets
dreigends in. Niemand kan ze goed praten.
De levenstijd is zoo streng beperkt. Wij we
ten immers niet hoeveel tijd ons voor onze
levenstaak is gegeven. De genot zoekende
rnensch vindt geen bevrediging, wanneer dat
genot niet van hooger gehalte is dan het
zoeken van afleiding.
Als wij beproeven, wat wij nog kunnen,
hebben wij althans de kans, iets te bereiken
n dc voldoening, ohzeirg'jccjtn-wil aan het
werk te hebben gezet. Ernstige menschen
zullen ongetwijfeld ons pogen waardeeren
en wij behoeven uit hunne oogen niet „twij
fel aan onzen goeden wil en aan onze waar
heidsliefde" te lezen. Maar ook, al stellen an
deren een volkomen vertrouwen in onze
waarheidsliefde, zoo kan men toch zonder de
waarheid te betrachten zichzelf niet van die
waarheid overtuigen tenzij wij zeer ij del
en zeer kortzichtig zijn ofwel, gedreven door
eenig opzet, voor wat waar en goed is de
oogen sluiten. Het spreekwoord: „Praatjes
vullen geen gaatjes", is niet altijd juist. De
wijze van iets voor te stellen, doet ons maar
al te vaak over de wijde openingen heenzien
die inderdaad somtijds toch zeer zichtbaar
zijn in het zieleleven van velen, die wdj hoog
achten en zelfs bewonderen, terwijl wij daar
entegen bij anderen, een speldenprik voor
een schaaropening van groote afmeting aan
zien. Wij bedenken niet altijd nauwgezet,
dat wat wij voor breede karakterschaduwen
houden, menigmaal slechts de donkere plek
ken zijn, die overbleven van diepe zielewon-
den, hen toegebracht in een zeer moeilijken
levensstrijd.
Inderdaadzoo men, met een ernstigen
aandrang des harten en met een onverstoor
baar plichtsgevoel, naar „het bereikbare wil
streven, dan dient het aan het hoofd van deze
beschouwing geplaatste motto: „Niets geeft
den rnensch zooveel rust, als weinig spreken
en veel overdenken", ons steeds voor oogen
te staan.
Het „Laisser faire", de zinspreuuk van ge-
...akzuchtigen en nietsdoeners, demoraliseert
of verzwakt althans den rnensch, die haar
betracht. Alléén de werkelijke „eenmacht
mag laten doen wat voor haar nietbereik
baar is.
EEN WIJS WOORD VOOR 1EDEREN DAG
maal van één model, met eei> centrale licht-
kap, die tot huisvesting hebben gediend voor
de Angora-konijnen. We hebben op vele
plaatsen eens aangebeld en geïnformeerd, en
we hebben heel wat stallen gezien, maar
nog maar heel wieinig Angora's meer. De
meeste vonden wie in een varkenshok bij
een lompenkoopman, die ook een aantal van
die hooge kaptafeltjes nog had staan, waar
men vroeger die konijnen opzette om ze te
kammen en te borstelen.
U bent een week te laat, vertelde mij een
oude heer, vorige wieek heeft de lompen
handelaar al mijn konijnen en al mijn hok
ken weggehaald, U zult er haast niet meer
vinden in Soest.
Eeil ander had kans gezien zijn huis nog
met den stal te verkoop-en, maar ook daar
waren de hokken al weggeruimd. In één
stal vond ik geiten, in een and-ere jonge hen
nen. Ik vond nog een stal met prachtig on
derhouden Angora's en wat Weeners en
Black and tans, bij een dame, die mij ook
haar lijst toonde, waarop ze nauwkeurig had
boekgehouden van de wolopbrengsten van
haar dieren. Die lijst was bijzonder interes
sant, omdat men zoo vaak hoort en leest,
dat een Angora-konijn een pond wol en meer
kan geven. Hier was, bij uitstekende verzor
ging en voedering en gezonde dieren de wol
opbrengst in doorsnee ongeveer 45 gram per
keer, dus een beetje minder dan twee pond
per konijn bdj viermaal knippen. Een enkel
dier bracht het tot twee ons in een 'jaar, een
enkel tot twee -en een half, maar er waren
er genoeg, die de anderhalf ons niet haalden.
Dat klopt met de Engelsche opgaven,, dat de
beste konijnen ongeveer twee ons wol per
jaar geven, waarvan ongeveer de helft eerste
kwaliteit is, dus voor zeven tot acht gulden
aan wol in den tijd toen de wol nog ver
koopbaar was.
Een groote fokker, die ook weer een
massa nieuwe fokkerijen had helpen oprich
ten, was al in- Maart opgedoekt. Daar had
de lompenkoopman voor ongeveer driehon
derd hokken, waarvan de helft bewoond,
door elkaar een gulden per hok gegeven en
de konijnen op den koop toe gekregen.
Van hen, die nog Angora-konijnen hebben,
kreeg ik telkens de vraag, hoe ze nu nog het
beste met die dieren kunnen handelen oin
de schade zoo klein mogelijk t.e lu.-.keri,
vraag klemt, -omdat binnenkort het seizoen
voor de deur staat, waarop het groenvoer
opraakt en de beesten den eigenaar de ooren
van het hoofd gaan eten.
20.—, f 15.en f 10.per kwartaal.
Spreekuur: Woensdags 2—3 uur.
fcRKPAD ZUID 19 B - SOEST
riite verkoopen is voor een prijs, die stellig
o de kosten van het hooi niet opbrengt.
ij mijn ommegang stiet ik op een plaats
o Te en merkwaardig verschijnsel, namelijk
ojeen groote groene konijnenstal achter
ei'.groote villa, waar de eigenaar niet alleen
n,J niet had opgeruimd, maar waar zelfs
tul fokdieren voor de oude prijzen te koop
w en. Meneer had ze al van dertien gulden
h- stuk af, werd me verteld. Het zou me
lkiémaal niet verwonderen, als die eene fok-
kc-èr zelfs nu nog van tijd tot tijd in slaagde
oêlergens een wolstal in te richten met zijn
jcie dieren tegen deze malle prijzen. Im-
nus, de wereld wil bedrogen zijn. Een ge-
rustelling is het, te bedenken, dat de nieu-
w>'slachtoffers dan toch alleen maar men-
scen kunnen zijn, die geld te veel hébben,
i den eersten tijd, toen nog veel men-
scien geloofden, dat het houden van konij
néS voor de wol voordeelig was, zijn er
goallen genoeg geweest, waarin kleine lie-
dó. al hun spaarduitjes in zoo'n „wolstal'
stalen, of zelfs hun betrekking opgaven of
huii nerinkje verkochten. Ik heb destijds al
njïnigeen daarvan terug kunnen houden, oolc
a' wilden de vakbladen geen waarschuwingen
Jraémen.
uloor iemand, die nu nog kans ziet om
gjoote partijen jonge konijnen te plaatsen
tc)gen de oude prijzen, is het een gulden tijd.
lijmers, terwijl hij vroeger zijn dieren uit
igeland moest laten komen, en toch stellig
s of zeven gulden moest betalen, kan hij
nu zoo goed als cadeau krijgen, zoodat
r verkoopprijs praktisch zuivere winst is.
Natuurlijk zal in de meeste gevallen op
ruimen het allerbeste zijn. Veel menschen
zijn met Angora-konijnen begonnen, omdat
rr(cn hen had voorgespiegeld, dat een konijn
or vijf en twintig gulden aan wol gaf in
jaar, en voor een rijksdaalder opat. Zij,
dit op zulke voorspiegelingen begonnen zijn,
jocitc tc ii e ine ii vooruit te m-
fbb-en gcfounu zuO weinig' >:a-
Tikennis te hebben, dat ze wijs doen de
ele boel zoo gauw mogelijk weg te doen.
Afmeren echter hebben begrepen, dat er met
FOTOHA1MDEL
Gediplomeerd Drogist - Opticien
ONTWIKKELEN VOOR AMATEURS
GEVESTIGD:
Th. de Wolf met gezin, Kolonieweg 13.
H. W. Duckers, Vosseveldlaan 7. A. F. C. G.
Brunings, W. Toplaan 9. P. M- de Ridder,
Heideweg 14. M. J. Th. Brouwer met gezin
Molenstraat W.Z. 15. J. C. A. v. Duin, Ko
ninginnelaan 78. J. D. Gundelach, Kerkstraat
13. W. H. A. v. Gisbergen, Banningstraat 46.
de Jong, Koninginnelaan 2b. A. M. v. Lu-
me, Rembrandtlaan 15. G. v. d. Burg, Vart
Weedestraat 9. C. Bogerd met gezin, Koud
hoornweg 23.
VERTROKKEN:
C. W. Daselaar, van 2e Wetering-pad
naar Utrecht, Banaanstr. 29b is. P. H. de Ma-
rie, van Spoordwarsstr. la naar Utrecht,
Griftstr. 80. E. C. Wiersma, van Torenstraat
8 naar Baarn, Laanstr. 87. R. H. Wagenborg,
van Oranjelaan 20 naar Heemstede, Postkan
28. H. G. Groen met gezn, van Dorrestein-
weg la naar Baarn, Wetstr. 14. Wed. G. P.
v. Arkel, van Heideweg 14 naar Baarn, Mes
dagplein 22. B. v. Vliet met gezin, van Vin-
kenweg 9 naar Heerlen, Gr. van Prinsterer-
straat 11. M- v. Vliet, van Eikenlaan 35 naar
idem. L. v. Baren met vrouw, van Koudhoorn-
weg 23 naar R'dam, Persoonshaven 141a.
J. G. M. Lington, van Parklaan 12c naar
A'dani, Wouwermanstr. Shuis. F. J. v. d
Brink, van Birktstraat 42 naar Nunspeet-Er-
melo, Torenlaan A 49. K. Lensink, van Vrede-
hofstr. 13 naar A'dam, v. Wouwstr. 6. C. W.
Wulff, van Hellingweg 1—5 naar Driebergen,
Secretarislaan 21. G. A. Dijkstra met gezin,
van Kampweg 46 naar Schotland, Leith Cla-
rebank Cresent. M. G. v. Nimwegen, van
Luchtv-afd. naar Zeist, Schaerw.Iaan 9. T.
J. v. d. Vlugt, van v. Lenneplaan 9 naar Heer
len, Vloetstr. 2. M. J- M. Plomp, van Nieu-
weweg 97 naar IJssehnonde, Dorpstr. B 131.
W. H. J. Koekkoek, van Julianastr. 60 -naar
Doorn, Sterkenburgerlaan 10.
VERHUISD:
W. v. Suijdam, van Nachtegaalw. 2 naar
Laanstr. 60. J. F. Lenten, van Krommeweg 10
naar Beukenlaan 31a. B. J. Varenbrink, van
W. Toplaan 7 naar Hartweg 5. D. A. A. Zij-
derveld, van Parklaan 13 naar Soesterb.str.
50. J. C. v. d. Broek, van K. Bergstr. 5 naar
Oranjelaan 20. N. M. Damming, van Molen
straat W.Z. 49 naar Molenstr. W.Z. 43. A
v Oostenhrucrge. van KoningiimeLaaiL.-15a
naar Molenstr/ W.Z. 49. P. A. Boone, var*
Laanstraat 11 naar Koninginnelaan 10. A. J
v. Harencarspel, van Dijkhuisstr. 15 naar
Banningstr. 28. H. J. A. Adan, van Van Wee
destraat 59 naar Nieuwesteeg 15. C. Schou
ten, van Kerkpad N.Z. 39 naar Heuvelweg
39. J. T. W. Koerts, van Molenstraat W.Z.
11 naar Bosstraat 131.
BAARN
ZONDAG.
Weersta de beginselen van het kwaad,
het is te laat geneesmiddelen aan te wen
den, zoo het door lang uitstel in kracht is
toegenomen.
MAANDAG.
Zult ge al de vrucht niet daad'lijk plukken,
Strooi uit toch 't heilaanbrengend zaad,
Terwijl gij 't eindelijk welgelukken
Aan hooger leiding overlaat.
DINSDAG.
Over tweeërlei zaken mag men nooit tob
ben, niet over dingen, die men niet meer
veranderen kan en ook niet over de dingen,
die men nog veranderen kan.
WOENSDAG.
De ijdelheid vereischt een zekere bebou
wing en veel bemesting; de hoogmoed tiert
welig in alle gronden; het is een rechtop
gaande boom.
DONDERDAG.
Gij kunt wel zeggen, wat gij nooit gèdaan
hebt, maar niet wat gij nooit doen zult.
VRIJDAG.
Hij, -die altijd van oordeel is, dat hij niet
naar 'waarde geschat wordt, loopt groot ge
vaar, dat hij zich zeiven te hoog schat.
ZATERDAG.
Wie niet van het verleden leert, wordt
daarvoor gestraft door de toekomst.
I AMERSFOORT - TELEFOON No. 615
I.fhalen en thuisbezorgen iederen dag.
■I. Min. Ii—iaiin mirTiTimtirf "nfTiffi'TT7BB
BAARN
BUSSUM
SOEST
GEBOREN:
Fokelina Oeziena, d. v. J. Mooij en H,.
Dieffenbach. Petronella Jacoba, d. v. H.
Bleijenberg en G. Vaarkamp. Hans, z. v. J.
A. Klijn en M. W. Best.
ONDERTROUWD:
Th. de Ruig en E. Seijmonsbergen. Ch.
de Kleijn en C. Kooijman. H. Sneltjes en H.
Bredschnèijder.
GETROUWD:
J. H. Koudijs en A. P. Harmen. J. G. van
Hagen en H. Nowacka. C. van Dijen en M.
G. Brinkman.
VAN KNELIS.
VIKING.
15 cent per K.M.
Dag en nacht te ontbieden.
TELEFOON 2247.
PLUIMVEE, TUINBOUW ENZ.
Vragen, dt» tublelc betreffende, It
Heer G. J- Llexhout, Dlr. Loodbouwi
In „De Kleinveeteelt" van 5 dezer lezen
we het volgende:
Hoe kunnen we Angora-konijnen
productief maken?
(Dr. A. L. Hagedoorn, Soesterberg.)
De vorige maand werden mjj door mijn
melkboer Angora-konijnen aangeboden als
voer voor de zilvervossen. Hij vertelde me,
hoe van tijd tot tijd iemand uit Soest rond
kwam met een handkar Angora's, die hij
dln van deur tot deur probeerde te verkoo
pen De prijs schommelde tusschen dertig
5 en een gulden. Toen ik nu hokken
noodig had voor mijn haas konijn bastaar-
Seeriüaproeven, ben ik deze week ernaar
Verkoopen is praktisch uitgesloten. De ver
koopwaarde 'is stellig niet meer dan twee
kwartjes en de vellen hebben praktisch geen
waarde, die verharen en blijven verharen. De
poeliers en voddenkooplui, die nu de die
ren koopen, laten ze invriezen en goorei de
vellen weg.
Mij interesseerde het bijzonder om Uj
vinden, waar al die mooie konijnenholteen
blijven. Een deel wordt als brandhout .ge
sloopt, en hier en daar ziet men ook nog
groote blokken hokken in de voortuurtjes
staan met een bordje „te koop". Later hoor
de ik dat de handelaartjes, die de hok en
koopen van hen die opruimen, ze in pen
regel weer kwijt kunnen aan menschen, die
met pelskonijnen beginnen.
Hier ligt naar mijn meening de mogMjK-
heid. om nog te redden wat er te reden
valt. Ik zal niet beweren, dat de f-okkerijvan
pelskonijnen een goudmijn is, en dat er mei
pelskonijnen veel geld te verdienen is, zager
misbruik te maken van de goedgeloov.rieid
- dieren wllen
het fokken van könijnen geld te verdienen
i, zoolang er vraag is naar jong fokmateriaal,
Onafhankelijk van de werkelijke waarde. Zul
ke fokkers, die toch eenmaal den stal heb
ben en de dieren, doen verstandig, dc bakens
te verzetten en Chinchilla's of Rexkonijnen
te gaan fokken. Daarbij is de overgang van
Angora tot Chinchilla al heel makkelijk, om
dat elke Angora-voedster, met een Chinchil-
laram gepaard, Chinchilladieren geeft met de
rechte soort vellen. Het spreekt van zelf,
dat zulke dieren niet als fokdieren deugen om
onderling mee door te fokken. Wel kan men
van zulke voedsters weer fokken met Chin-
chillarammen. De kwaliteit van het haar, dat
door de vellenhandelaars zacht en vrij lang
harig gewenscht wordt, gaat er in elk geval
door vooruit.
van b-egirtners, die dure jonge
koopen, maar in dit speciale geval zijt de
omstandigheden toch zoo, dat naar mijn dec
hier de -oplossing ligt.
Het is namelijk bekend, dat witte Angra-
voedsters, die worden gedekt door een
Chinchilla! am, Chinchilla jongen werpen die
wel kortharig zijn, maar waarvan het laar,
toch juist ,nog die lengte en zachtheid heft,
die de handelaars in Chinchillavellen op -rijs
S'De" Angol a.voedsters zijn er nu toch ien-
tnaal, en arnlers kan men ze voor migeeer
een gulden het stuk allerwege krijgen Er
zijn buiten .Soest nog genoeg .AnS°™ita';
len die nog niet hebben opgeruimd. Ofhet
oogenblik is .het stellig voordeeliger_o„khe
en zenuwsterkend Is de werking van
zenuwtabletten
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
BURGERLIJKE STAND
naar
Soest gegaan om të rielfof ik hier of daar
nop wat hokken kon koopen.
Wanneer je in dit uit elkaar^ gebouwde
dhierPeüPdaar de groote schuren, meest alle-'voor
SOEST
GEBOREN:
Johanna Margaretha, d. v. O. v. Logte-
stijn en C. A. Hilhorst, Kerkpad N.Z. 17
Hendrikus Johannes, z. v. J. Voskuilen en
G. Wolfsen, Kerkpad N.Z. 2.
ONDERTROUWD:
A. O. Butzelaar en M. v. Renswouw. B
J. v. Schalkwijk en M. G. Huigen.
GETROUWD:
E. Strumpel en W. Kostense.
OVERLEDEN:
Catharina Johanna Maria du Bois, 63 j
wed. v. C. Bedijs.
Voor eenige maan
den, toen er in den
raad gesproken werd
over de verplaatsing
van liet woonwa
genkamp naar de
Banningstr., bracht
„De Soester Cou
rant" ons het be
richt, dat er in dien
raad stemmen op-
gingen, om een po
litiepost te stichten
in de nabijheid van
dit nieuwe oord, hetgeen in verband met de
openbare veiligheid een eerste eisch zou zijn.
In het volgende nummer van Smitje's ccu-
.ant heb ik mij direct tegenover deze ge
dachte gesteld en is Kn-elis' advies geweest:
,Koop een ouwe Ford". De politiemannen
zouden dan gelegenheid krijgen zich vlugger
te verplaatsen, iets, wat niet alleen voor het
verafgelegen woonwagenkamp, maar even
zeer voor onze zoo uitgebreide gemeente
van groot belang zou zijn.
In een latere Krabbel heb ik er op gewe
zen, dat, voor we de politiewinkel met fi
lialen op andere punten in de gemeente zou
den gaan uitbreiden, we toch eerst te zor
gen hadden, dat onze politiemenschen m een
fatsoenlijk hoofdmagazijn werden onderge
bracht en zij, die sinds de uitbreiding van ons
politiecorps al eens een bezoek aan ons te
genwoordig bureau brachten, zullen moeten
toestemmen, dat de tegenwoordige huisves
ting onze gemeente nou juist geen eer aan
doet, om dan nog maar niet de vraag te
beantwoorden, of de huisvesting van thans
gelegenheid biedt, om deze niet onbelang
rijke tak van dienst behoorlijk te doen func-
tioneeren. Gelukkig zijn veranderingen hier
omtrent in 't zicht.
Toen ik Woensdagavond bij Peter arri
veerde, om, zooals afgesproken, een kaart-
tje te leggen, zat Peter volop in de studie
voor de raadsvergadering van a.s. Woensdag
en dat ik aan dit zaakje ook één oog gewaagd
heb, en dat er van het heele kaartfeest niets
is terecht gekomen, zal wel niemand ver
wonderen.
Jongen, jongen, wat een belangrijke ver
gadering.
Reeds eerder klaagde ik er over dat onze
gemeentemolen steeds zoo langzaam maal
de, maar 't is alsof met de afsluiting van de
eerste periode van 900 jaar, dit beeld thans
geJieel eewnziad is. -
Stel XJ voor. N:ia$t mc'erdejre punten staan
voor a.s. Woensdag- op de agenda een in
wendige verbouwing van het raadhuis, ook
met het oog op betere huisvesting der po
litie; stichting van een badhuis en de in
stelling van een burgerlijk armbestuur.
Wat 'n plannen, wat 'n plannen.
Met de verbouwingsplannen van het raad
huis kon Peter zich nog niet best vereeni
gen en ik moet zeggen, het voldoet mij ook
nog niet geheel.
Hoewel ik de zuinigheid natuurlijk toe-
juig, komt het mij toch voor, dat met de
naaste toekomst ónzer gemeente niet vol
doende rekening is gehouden.
Wel zullen met dit plan ook Inspecteur,
hoofdagenten, agenten enz. afzonderlijk wor
den ondergebracht, maar het lijkt mij toe,
dat, wanneer we ons gemeentehuis gaan
verbouwen, er iets meer ruimte moet komen,
dan momenteel strikt noodig is.
Als ik mijn geheugen hierbij nog wat pij
nig, dan meen ik mij te herinneren, dat in
een der laatste vergaderingen de bond van
politic-ambtenaren beleefd verzocht tot aan
schaffing van een auto over te gaan. Waar
het toch niet de bedoeling zijn zal, met zoo'n
exemplaar pleiziertochtjes te organiseeren,
moet ik aannemen, dat zoo'n meubel noo
dig geacht wordt.
Maar dan moet er ook een gelegenheid
komen tot berging van dit vervoermiddel
en dit mis ik in bedoeld verbouwingsplan.
De gemeente-ontvanger zal een plaats krij
gen in het te verbouwen, links van het ge
meentehuis staande afzonderlijke gebouwtje,
thans in gebruik als rijwielstalling enz.
Dit is nu het eenige, wat mij in het ver
bouwingsplan niet kan bevredigen.
De man met de centen in een afzonderlijk-
klein gebouwtje en buiten het hoofdgebouw,
lijkt mij alleen gunstig voor personen, die
het verschil niet kennen tusschen goederen
van anderen en van zich zelf.
Het feit, dat ook na de verbouwing voor
den ontvanger in het gemeentehuis geen lo
kaal beschikbaar is, zal wel oorzaak zijn, dat
men daar een plaats zocht voor den gemeen
telijken penningmeester.
Zooals ik reeds zeide, lijkt mij dit niet de
juiste oplossing. Na de verbouwing van het
gemeentehuis zal de politie, nog meer dan
thans, in het gemeentehuis zijn opgenomen
en daarin dag en nacht verblijven en juist
dat lijkt mij van groot belang voor de kas
van den gemeente-ontvanger. Ik zou daarom
deze kas niet aan het oog van de politie wil
len onttrekken, maar willen plaatsen in de
nabijheid van onze sterke mannen.
Nu zal men wellicht zéggen, geef ons dan
maar ruimte, maar dan wil ik er op wijzen,
dat, wanneer de politie dag en nacht in het
gemeentehuis gehuisvest is, ik het niet nood
zakelijk acht, dat ook dé-gemeentebode daar
verblijft.
Waarom zou deze niet buiten het gemeen
tehuis kunnen wonen, iets wa't, naar ik meen,
in de meeste gemeenten het geval is.
Het wil mij voorkomen, dat in de ruimte,
thans door den bode ingenomen, zeer goed
die afdeelingen kunnen worden onderge
bracht, waarmede het publiek niet veel te
maken heeft; de gemeente-ontvanger zal dan
ook in het hoofdgebouw een plaats kunnen
vinden, terwijl ongetwijfeld dan nog wel 1
of 2 lokalen voor uitbreiding in de toekomst
zullen overblijven.