BB®! de -huid LA P0RTE&Co. - BANKIERS c= *A-r;:,Tr,cï V E N E M A Luxe Auto-verhuur 7 Uitgave: G. J. SMIT, Soestdijk. Bureau: an Weedestraat 35, Telefoon 2181 N.V. Cramer's Behanger!] en Meubileer-lnrichting DENKT U ER ONI, KNIPCURSUS Het Bereikbare. HANDLESSEN IOa jongsma D. F. V0IGT - Burgem. Grotlpestraat 28 - SOESTDIJK STÖOMWASSCHERU „DE KOLK" 3 EEN GOED ADRES 1 VOOR UW WASCH. l Behandelen alle Bank en Effectenzaken Safe-Deposit Rentevergoeding voor Deposito's: o.a. voor een maand vast 4°|<>'sjaars. KRABBELS C. Verschoor, Nieuwstr. 57 Zenuwstillend MIJNHARDT'S 8e Jaargang No, 37 Gegarandeerde oplaag 3lO exemplaren. Vrijdag 13 September 1929 DE S0E5TEB CCLDAM Abonnementsprijs voor^ Soestdijk, Soest en Soesterberg, 25 cent per IfifiLai. 3 maanden. Voor buiten 50 cent per 3 maanden. Bijkantoren: VAN DE VEN'S Boekhandel, Baant en t. VAN DAM, Rademakerstr. IS, Sotaterberg Laanstraat 61 - Telefoon 119 8A4RN in den nu minder drukken tijd Uw beddengoed eens te laten nazien? Voor een vakkundige behandeling kunnen wij U instaan. ONZE RIJMKRONIEK :t plaatselijke) ged (Ingezonden.) •T BLOEDKORALEN SNOER Jij draagt 'n snoer Van bloedkoralen, Dat langs jouw hals en schouders hangt, En jij weet zelf niet hoeveel malen Jouw hand die rooie kralen vangt. Soms wor' je bleek, Soms moet je blozen, Je lacht veel uit verlegenheid, 't Gebeurt ook vaak bij tussehenpuozeii, Dat je op de bloedkoralen bijt. In ied'rc kraal staat wat gebeten, Wat jalouzie, 'n tikje nijd, Wat liefde, die geen rnensch mag weten, Wat stil verdriet, wat zaligheid. Het is maar goed Dat al die kralen Steeds zullen zwijgen als het graf, Want anders hield jij je hand en tanden Wel zalig van die kralen af. FOEZEL. Aanvang dor lessen begin October Aanmelden voor 30 September bij F. C. Kuiperstraat 10 - Telefoon 2169 ADVERTENTIEPRIJS: van 1-5 regels f0.75. Elke regel meer 15 cent Advertenties tusschen de tekst dubbel tarief. Bij contract belangrijke korting. „Niets geeft den rnensch zoo veel rust, als weinig spreken en veel overdenken." De laatste halve eeuw vooral, heeft be wezen dat veel wat tot nog toe onmogelijk scheen tot stand te brengen, nochtans be reikbaar is. Ten aanzien daarvan us inderdaad elk commentaar overbodig. Doch dit tot stand brengen van zooveel bewonderens waardige en verbazingwekkende dingen, had totnogtoe, bijna uitsluitend, een technischen grondslag. Doch in de samenleving der rnen- schen, in hun geestelijk streven, in de toe passing hunner gaven en van hunne psychi sche en physieke krachten, wordt nog steeds zeer veel onbereikbaar bevonden of althans onbereikbaar geacht. De menschengeest stelt nog in velerlei opzichten zichzelf buiten wer king vooral daar waar het betreft de beheer- sching van zijn hartstochten en neigingen. Het gebrek aan wilskracht, ziekelijke gemakzucht en de daarmede gepaard gaande neiging om de hulp van andere krachten te exploiteeren, brengen den rnensch voorzeker met tot het bereikbare. De wilskracht, die geheel vrij van zelfzuchtig streven is, die zich vrij weet te houden van laagstaand streven en van ver keerde invloeden van buiten af, is nog steeds niet de overheerschende kracht. Het recht vaardigheidsgevoel, dat de heerschzucht en de zelfzucht in eigen gemoed moet tegengaan en de levensbaan vrij maakt voor het gezond verstand, is waarlijk nog niet de veldwinnen de macht in het leven. De strijd om het be staan is het, die den rnensch nagenoeg ge heel beheerscht en het geestesleven, dat hem toch in hoofdzaak behoorde jjroo. tendeels verdringt. Hij besteedt den tijd, die hem voor ernstig nadenken naast zijn be staansarbeid overblijft, meestal niet aan rel hoogstaand genot, dat alléén nameen diep gaand geestesleven kan geven. Zijn stoffelijke belangen laten dat niet toe, en hij verklaart datgene wat zijn geest, bij ernstig nadenken hem als bereikbaar zou aanwijzen, menig maal kortweg als onbereikbaar. Onbereikbaar... Ja, inderdaad, veel wat men o, zoo gaarne tot «tand zou k°n>™> blijkt ons onbereikbaar, om een of ons afdoende reden; maar er zouden ook zeer vele wenschen en voornemens Ultv°e^ blijken, wanneer daartoe met een ernse wil pogingen in het werk werd g De overtuiging, dat men inderdaad aan uitvoering van een goed en nuttlS krachten wijdt, zal zonder twijfel de bere^® van het goede doel zeer bevorderen. 13och daartoe wordt menigmaal opoffering v en gemak en inspanning van psyc&isaie physieke krachten vereischt; en in we rnensch daartoe niet genegen is, kan ij naar volle waarheid getuigen, dat het - oogde doel onbereikbaar is. Er zijn natuurlij* ook vele gevallen, waarin absolute onmac nadrukkelijk medespreekt; doch zeer ve en zijn maar al te zeer geneigd, die volstre onmacht als voorwendsel voor niet willen 01 niet durven voor te wenden. En als wij aan dachtig om ons heen speuren en daarbij met onze eigen levensmislukkingen te rade gaan, dan zullen de voorbeelden, die wij willen zien, niet zoo zeldzaam worden bevonden. Er ligt zulk een groote bekoring en voldoe ning óók in het bereiken van kleine doel einden, wanneer wij daarin geslaagd zijn door een ernstig, ingespannen pogen. De blijd schap, die ons vervullen kan, wanneer wij iets door geestes- of krachtsinspanning heb ben tot stand gebracht, is niet alleen van aan moedigenden, maar tevens van opbouwenden aard. Er is inderdaad niets dat meer aan spraak geeft op een bescheiden mate van zelfvoldoening en zelfachting dan de ernstig gemeende poging om niet anderen te belas ten met wat men zelf kan verrichten. Wan neer men poogt, zelf te overdenken, zelf te doen wat moeilijk schijnt of inderdaad moei lijk is, dan blijkt meestal reeds spoedig, wat een ernstige wil vermag, hoe dit pogen on eindig veel hooger staat, dan een schoon aangekleede redeneering, die slechts vadsige rust of ingebeelde onmacht ten doel heeft. De >vare rust wordt verkregen, door naar het bereikbare te streven. Wanneer men met tegenzin opziet tegen iets wat veel van gees tes- of lichamelijke krachtsinspanning vraagt, dan is het vooral geraden dit onmiddellijk of althans zoo spoedig mogelijk te verrich ten, want dit toch geeft de ware rust, en vermeerdert onzen ijver en onzen moed in niet geringe mate. Men hoort wel eens zeggen: „het werken is voor de dommen". „Ik neem er mijnj gemak van; ik heb er geen lust in mij af te sloven". Hoe vaak hoort men ook: „Wij leven maar eens; wij zouden wel gek zijn als wij het er nu niet van namen"; of wel: „Ik ben te oud om te werken, ik laat het ploeteren en sjouwen aan jongere krach ten over, want ik kan toch niets meer berei ken". Doch al dat zeggen verschoont ons geenszins. Ouderen van dagen kunnen welis waar meestal niet veel bereiken; doch is het niettemin een gezonde en van verstand en goeden wil getuigende levensbeschouwing, niet spoedig rust en nemen en de vrees zich te zullen overspannen, niet te spoedig aan te grijpen, als een middel om niets of nage noeg niets te doen. Ook voor den oudere van jaren is wel iets te bereiken; in ieder geval: kalmte en welverdiende rust. Men kan althans door de poging tot werken het zelfverwijt voorkomen: dat men zijn doel of eenig nuttig resultaat niet door „eigen schuld' heeft bereikt. „Verloren uren" houden iets dreigends in. Niemand kan ze goed praten. De levenstijd is zoo streng beperkt. Wij we ten immers niet hoeveel tijd ons voor onze levenstaak is gegeven. De genot zoekende rnensch vindt geen bevrediging, wanneer dat genot niet van hooger gehalte is dan het zoeken van afleiding. Als wij beproeven, wat wij nog kunnen, hebben wij althans de kans, iets te bereiken n dc voldoening, ohzeirg'jccjtn-wil aan het werk te hebben gezet. Ernstige menschen zullen ongetwijfeld ons pogen waardeeren en wij behoeven uit hunne oogen niet „twij fel aan onzen goeden wil en aan onze waar heidsliefde" te lezen. Maar ook, al stellen an deren een volkomen vertrouwen in onze waarheidsliefde, zoo kan men toch zonder de waarheid te betrachten zichzelf niet van die waarheid overtuigen tenzij wij zeer ij del en zeer kortzichtig zijn ofwel, gedreven door eenig opzet, voor wat waar en goed is de oogen sluiten. Het spreekwoord: „Praatjes vullen geen gaatjes", is niet altijd juist. De wijze van iets voor te stellen, doet ons maar al te vaak over de wijde openingen heenzien die inderdaad somtijds toch zeer zichtbaar zijn in het zieleleven van velen, die wdj hoog achten en zelfs bewonderen, terwijl wij daar entegen bij anderen, een speldenprik voor een schaaropening van groote afmeting aan zien. Wij bedenken niet altijd nauwgezet, dat wat wij voor breede karakterschaduwen houden, menigmaal slechts de donkere plek ken zijn, die overbleven van diepe zielewon- den, hen toegebracht in een zeer moeilijken levensstrijd. Inderdaadzoo men, met een ernstigen aandrang des harten en met een onverstoor baar plichtsgevoel, naar „het bereikbare wil streven, dan dient het aan het hoofd van deze beschouwing geplaatste motto: „Niets geeft den rnensch zooveel rust, als weinig spreken en veel overdenken", ons steeds voor oogen te staan. Het „Laisser faire", de zinspreuuk van ge- ...akzuchtigen en nietsdoeners, demoraliseert of verzwakt althans den rnensch, die haar betracht. Alléén de werkelijke „eenmacht mag laten doen wat voor haar nietbereik baar is. EEN WIJS WOORD VOOR 1EDEREN DAG maal van één model, met eei> centrale licht- kap, die tot huisvesting hebben gediend voor de Angora-konijnen. We hebben op vele plaatsen eens aangebeld en geïnformeerd, en we hebben heel wat stallen gezien, maar nog maar heel wieinig Angora's meer. De meeste vonden wie in een varkenshok bij een lompenkoopman, die ook een aantal van die hooge kaptafeltjes nog had staan, waar men vroeger die konijnen opzette om ze te kammen en te borstelen. U bent een week te laat, vertelde mij een oude heer, vorige wieek heeft de lompen handelaar al mijn konijnen en al mijn hok ken weggehaald, U zult er haast niet meer vinden in Soest. Eeil ander had kans gezien zijn huis nog met den stal te verkoop-en, maar ook daar waren de hokken al weggeruimd. In één stal vond ik geiten, in een and-ere jonge hen nen. Ik vond nog een stal met prachtig on derhouden Angora's en wat Weeners en Black and tans, bij een dame, die mij ook haar lijst toonde, waarop ze nauwkeurig had boekgehouden van de wolopbrengsten van haar dieren. Die lijst was bijzonder interes sant, omdat men zoo vaak hoort en leest, dat een Angora-konijn een pond wol en meer kan geven. Hier was, bij uitstekende verzor ging en voedering en gezonde dieren de wol opbrengst in doorsnee ongeveer 45 gram per keer, dus een beetje minder dan twee pond per konijn bdj viermaal knippen. Een enkel dier bracht het tot twee ons in een 'jaar, een enkel tot twee -en een half, maar er waren er genoeg, die de anderhalf ons niet haalden. Dat klopt met de Engelsche opgaven,, dat de beste konijnen ongeveer twee ons wol per jaar geven, waarvan ongeveer de helft eerste kwaliteit is, dus voor zeven tot acht gulden aan wol in den tijd toen de wol nog ver koopbaar was. Een groote fokker, die ook weer een massa nieuwe fokkerijen had helpen oprich ten, was al in- Maart opgedoekt. Daar had de lompenkoopman voor ongeveer driehon derd hokken, waarvan de helft bewoond, door elkaar een gulden per hok gegeven en de konijnen op den koop toe gekregen. Van hen, die nog Angora-konijnen hebben, kreeg ik telkens de vraag, hoe ze nu nog het beste met die dieren kunnen handelen oin de schade zoo klein mogelijk t.e lu.-.keri, vraag klemt, -omdat binnenkort het seizoen voor de deur staat, waarop het groenvoer opraakt en de beesten den eigenaar de ooren van het hoofd gaan eten. 20.—, f 15.en f 10.per kwartaal. Spreekuur: Woensdags 2—3 uur. fcRKPAD ZUID 19 B - SOEST riite verkoopen is voor een prijs, die stellig o de kosten van het hooi niet opbrengt. ij mijn ommegang stiet ik op een plaats o Te en merkwaardig verschijnsel, namelijk ojeen groote groene konijnenstal achter ei'.groote villa, waar de eigenaar niet alleen n,J niet had opgeruimd, maar waar zelfs tul fokdieren voor de oude prijzen te koop w en. Meneer had ze al van dertien gulden h- stuk af, werd me verteld. Het zou me lkiémaal niet verwonderen, als die eene fok- kc-èr zelfs nu nog van tijd tot tijd in slaagde oêlergens een wolstal in te richten met zijn jcie dieren tegen deze malle prijzen. Im- nus, de wereld wil bedrogen zijn. Een ge- rustelling is het, te bedenken, dat de nieu- w>'slachtoffers dan toch alleen maar men- scen kunnen zijn, die geld te veel hébben, i den eersten tijd, toen nog veel men- scien geloofden, dat het houden van konij néS voor de wol voordeelig was, zijn er goallen genoeg geweest, waarin kleine lie- dó. al hun spaarduitjes in zoo'n „wolstal' stalen, of zelfs hun betrekking opgaven of huii nerinkje verkochten. Ik heb destijds al njïnigeen daarvan terug kunnen houden, oolc a' wilden de vakbladen geen waarschuwingen Jraémen. uloor iemand, die nu nog kans ziet om gjoote partijen jonge konijnen te plaatsen tc)gen de oude prijzen, is het een gulden tijd. lijmers, terwijl hij vroeger zijn dieren uit igeland moest laten komen, en toch stellig s of zeven gulden moest betalen, kan hij nu zoo goed als cadeau krijgen, zoodat r verkoopprijs praktisch zuivere winst is. Natuurlijk zal in de meeste gevallen op ruimen het allerbeste zijn. Veel menschen zijn met Angora-konijnen begonnen, omdat rr(cn hen had voorgespiegeld, dat een konijn or vijf en twintig gulden aan wol gaf in jaar, en voor een rijksdaalder opat. Zij, dit op zulke voorspiegelingen begonnen zijn, jocitc tc ii e ine ii vooruit te m- fbb-en gcfounu zuO weinig' >:a- Tikennis te hebben, dat ze wijs doen de ele boel zoo gauw mogelijk weg te doen. Afmeren echter hebben begrepen, dat er met FOTOHA1MDEL Gediplomeerd Drogist - Opticien ONTWIKKELEN VOOR AMATEURS GEVESTIGD: Th. de Wolf met gezin, Kolonieweg 13. H. W. Duckers, Vosseveldlaan 7. A. F. C. G. Brunings, W. Toplaan 9. P. M- de Ridder, Heideweg 14. M. J. Th. Brouwer met gezin Molenstraat W.Z. 15. J. C. A. v. Duin, Ko ninginnelaan 78. J. D. Gundelach, Kerkstraat 13. W. H. A. v. Gisbergen, Banningstraat 46. de Jong, Koninginnelaan 2b. A. M. v. Lu- me, Rembrandtlaan 15. G. v. d. Burg, Vart Weedestraat 9. C. Bogerd met gezin, Koud hoornweg 23. VERTROKKEN: C. W. Daselaar, van 2e Wetering-pad naar Utrecht, Banaanstr. 29b is. P. H. de Ma- rie, van Spoordwarsstr. la naar Utrecht, Griftstr. 80. E. C. Wiersma, van Torenstraat 8 naar Baarn, Laanstr. 87. R. H. Wagenborg, van Oranjelaan 20 naar Heemstede, Postkan 28. H. G. Groen met gezn, van Dorrestein- weg la naar Baarn, Wetstr. 14. Wed. G. P. v. Arkel, van Heideweg 14 naar Baarn, Mes dagplein 22. B. v. Vliet met gezin, van Vin- kenweg 9 naar Heerlen, Gr. van Prinsterer- straat 11. M- v. Vliet, van Eikenlaan 35 naar idem. L. v. Baren met vrouw, van Koudhoorn- weg 23 naar R'dam, Persoonshaven 141a. J. G. M. Lington, van Parklaan 12c naar A'dani, Wouwermanstr. Shuis. F. J. v. d Brink, van Birktstraat 42 naar Nunspeet-Er- melo, Torenlaan A 49. K. Lensink, van Vrede- hofstr. 13 naar A'dam, v. Wouwstr. 6. C. W. Wulff, van Hellingweg 1—5 naar Driebergen, Secretarislaan 21. G. A. Dijkstra met gezin, van Kampweg 46 naar Schotland, Leith Cla- rebank Cresent. M. G. v. Nimwegen, van Luchtv-afd. naar Zeist, Schaerw.Iaan 9. T. J. v. d. Vlugt, van v. Lenneplaan 9 naar Heer len, Vloetstr. 2. M. J- M. Plomp, van Nieu- weweg 97 naar IJssehnonde, Dorpstr. B 131. W. H. J. Koekkoek, van Julianastr. 60 -naar Doorn, Sterkenburgerlaan 10. VERHUISD: W. v. Suijdam, van Nachtegaalw. 2 naar Laanstr. 60. J. F. Lenten, van Krommeweg 10 naar Beukenlaan 31a. B. J. Varenbrink, van W. Toplaan 7 naar Hartweg 5. D. A. A. Zij- derveld, van Parklaan 13 naar Soesterb.str. 50. J. C. v. d. Broek, van K. Bergstr. 5 naar Oranjelaan 20. N. M. Damming, van Molen straat W.Z. 49 naar Molenstr. W.Z. 43. A v Oostenhrucrge. van KoningiimeLaaiL.-15a naar Molenstr/ W.Z. 49. P. A. Boone, var* Laanstraat 11 naar Koninginnelaan 10. A. J v. Harencarspel, van Dijkhuisstr. 15 naar Banningstr. 28. H. J. A. Adan, van Van Wee destraat 59 naar Nieuwesteeg 15. C. Schou ten, van Kerkpad N.Z. 39 naar Heuvelweg 39. J. T. W. Koerts, van Molenstraat W.Z. 11 naar Bosstraat 131. BAARN ZONDAG. Weersta de beginselen van het kwaad, het is te laat geneesmiddelen aan te wen den, zoo het door lang uitstel in kracht is toegenomen. MAANDAG. Zult ge al de vrucht niet daad'lijk plukken, Strooi uit toch 't heilaanbrengend zaad, Terwijl gij 't eindelijk welgelukken Aan hooger leiding overlaat. DINSDAG. Over tweeërlei zaken mag men nooit tob ben, niet over dingen, die men niet meer veranderen kan en ook niet over de dingen, die men nog veranderen kan. WOENSDAG. De ijdelheid vereischt een zekere bebou wing en veel bemesting; de hoogmoed tiert welig in alle gronden; het is een rechtop gaande boom. DONDERDAG. Gij kunt wel zeggen, wat gij nooit gèdaan hebt, maar niet wat gij nooit doen zult. VRIJDAG. Hij, -die altijd van oordeel is, dat hij niet naar 'waarde geschat wordt, loopt groot ge vaar, dat hij zich zeiven te hoog schat. ZATERDAG. Wie niet van het verleden leert, wordt daarvoor gestraft door de toekomst. I AMERSFOORT - TELEFOON No. 615 I.fhalen en thuisbezorgen iederen dag. ■I. Min. Ii—iaiin mirTiTimtirf "nfTiffi'TT7BB BAARN BUSSUM SOEST GEBOREN: Fokelina Oeziena, d. v. J. Mooij en H,. Dieffenbach. Petronella Jacoba, d. v. H. Bleijenberg en G. Vaarkamp. Hans, z. v. J. A. Klijn en M. W. Best. ONDERTROUWD: Th. de Ruig en E. Seijmonsbergen. Ch. de Kleijn en C. Kooijman. H. Sneltjes en H. Bredschnèijder. GETROUWD: J. H. Koudijs en A. P. Harmen. J. G. van Hagen en H. Nowacka. C. van Dijen en M. G. Brinkman. VAN KNELIS. VIKING. 15 cent per K.M. Dag en nacht te ontbieden. TELEFOON 2247. PLUIMVEE, TUINBOUW ENZ. Vragen, dt» tublelc betreffende, It Heer G. J- Llexhout, Dlr. Loodbouwi In „De Kleinveeteelt" van 5 dezer lezen we het volgende: Hoe kunnen we Angora-konijnen productief maken? (Dr. A. L. Hagedoorn, Soesterberg.) De vorige maand werden mjj door mijn melkboer Angora-konijnen aangeboden als voer voor de zilvervossen. Hij vertelde me, hoe van tijd tot tijd iemand uit Soest rond kwam met een handkar Angora's, die hij dln van deur tot deur probeerde te verkoo pen De prijs schommelde tusschen dertig 5 en een gulden. Toen ik nu hokken noodig had voor mijn haas konijn bastaar- Seeriüaproeven, ben ik deze week ernaar Verkoopen is praktisch uitgesloten. De ver koopwaarde 'is stellig niet meer dan twee kwartjes en de vellen hebben praktisch geen waarde, die verharen en blijven verharen. De poeliers en voddenkooplui, die nu de die ren koopen, laten ze invriezen en goorei de vellen weg. Mij interesseerde het bijzonder om Uj vinden, waar al die mooie konijnenholteen blijven. Een deel wordt als brandhout .ge sloopt, en hier en daar ziet men ook nog groote blokken hokken in de voortuurtjes staan met een bordje „te koop". Later hoor de ik dat de handelaartjes, die de hok en koopen van hen die opruimen, ze in pen regel weer kwijt kunnen aan menschen, die met pelskonijnen beginnen. Hier ligt naar mijn meening de mogMjK- heid. om nog te redden wat er te reden valt. Ik zal niet beweren, dat de f-okkerijvan pelskonijnen een goudmijn is, en dat er mei pelskonijnen veel geld te verdienen is, zager misbruik te maken van de goedgeloov.rieid - dieren wllen het fokken van könijnen geld te verdienen i, zoolang er vraag is naar jong fokmateriaal, Onafhankelijk van de werkelijke waarde. Zul ke fokkers, die toch eenmaal den stal heb ben en de dieren, doen verstandig, dc bakens te verzetten en Chinchilla's of Rexkonijnen te gaan fokken. Daarbij is de overgang van Angora tot Chinchilla al heel makkelijk, om dat elke Angora-voedster, met een Chinchil- laram gepaard, Chinchilladieren geeft met de rechte soort vellen. Het spreekt van zelf, dat zulke dieren niet als fokdieren deugen om onderling mee door te fokken. Wel kan men van zulke voedsters weer fokken met Chin- chillarammen. De kwaliteit van het haar, dat door de vellenhandelaars zacht en vrij lang harig gewenscht wordt, gaat er in elk geval door vooruit. van b-egirtners, die dure jonge koopen, maar in dit speciale geval zijt de omstandigheden toch zoo, dat naar mijn dec hier de -oplossing ligt. Het is namelijk bekend, dat witte Angra- voedsters, die worden gedekt door een Chinchilla! am, Chinchilla jongen werpen die wel kortharig zijn, maar waarvan het laar, toch juist ,nog die lengte en zachtheid heft, die de handelaars in Chinchillavellen op -rijs S'De" Angol a.voedsters zijn er nu toch ien- tnaal, en arnlers kan men ze voor migeeer een gulden het stuk allerwege krijgen Er zijn buiten .Soest nog genoeg .AnS°™ita'; len die nog niet hebben opgeruimd. Ofhet oogenblik is .het stellig voordeeliger_o„khe en zenuwsterkend Is de werking van zenuwtabletten Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten BURGERLIJKE STAND naar Soest gegaan om të rielfof ik hier of daar nop wat hokken kon koopen. Wanneer je in dit uit elkaar^ gebouwde dhierPeüPdaar de groote schuren, meest alle-'voor SOEST GEBOREN: Johanna Margaretha, d. v. O. v. Logte- stijn en C. A. Hilhorst, Kerkpad N.Z. 17 Hendrikus Johannes, z. v. J. Voskuilen en G. Wolfsen, Kerkpad N.Z. 2. ONDERTROUWD: A. O. Butzelaar en M. v. Renswouw. B J. v. Schalkwijk en M. G. Huigen. GETROUWD: E. Strumpel en W. Kostense. OVERLEDEN: Catharina Johanna Maria du Bois, 63 j wed. v. C. Bedijs. Voor eenige maan den, toen er in den raad gesproken werd over de verplaatsing van liet woonwa genkamp naar de Banningstr., bracht „De Soester Cou rant" ons het be richt, dat er in dien raad stemmen op- gingen, om een po litiepost te stichten in de nabijheid van dit nieuwe oord, hetgeen in verband met de openbare veiligheid een eerste eisch zou zijn. In het volgende nummer van Smitje's ccu- .ant heb ik mij direct tegenover deze ge dachte gesteld en is Kn-elis' advies geweest: ,Koop een ouwe Ford". De politiemannen zouden dan gelegenheid krijgen zich vlugger te verplaatsen, iets, wat niet alleen voor het verafgelegen woonwagenkamp, maar even zeer voor onze zoo uitgebreide gemeente van groot belang zou zijn. In een latere Krabbel heb ik er op gewe zen, dat, voor we de politiewinkel met fi lialen op andere punten in de gemeente zou den gaan uitbreiden, we toch eerst te zor gen hadden, dat onze politiemenschen m een fatsoenlijk hoofdmagazijn werden onderge bracht en zij, die sinds de uitbreiding van ons politiecorps al eens een bezoek aan ons te genwoordig bureau brachten, zullen moeten toestemmen, dat de tegenwoordige huisves ting onze gemeente nou juist geen eer aan doet, om dan nog maar niet de vraag te beantwoorden, of de huisvesting van thans gelegenheid biedt, om deze niet onbelang rijke tak van dienst behoorlijk te doen func- tioneeren. Gelukkig zijn veranderingen hier omtrent in 't zicht. Toen ik Woensdagavond bij Peter arri veerde, om, zooals afgesproken, een kaart- tje te leggen, zat Peter volop in de studie voor de raadsvergadering van a.s. Woensdag en dat ik aan dit zaakje ook één oog gewaagd heb, en dat er van het heele kaartfeest niets is terecht gekomen, zal wel niemand ver wonderen. Jongen, jongen, wat een belangrijke ver gadering. Reeds eerder klaagde ik er over dat onze gemeentemolen steeds zoo langzaam maal de, maar 't is alsof met de afsluiting van de eerste periode van 900 jaar, dit beeld thans geJieel eewnziad is. - Stel XJ voor. N:ia$t mc'erdejre punten staan voor a.s. Woensdag- op de agenda een in wendige verbouwing van het raadhuis, ook met het oog op betere huisvesting der po litie; stichting van een badhuis en de in stelling van een burgerlijk armbestuur. Wat 'n plannen, wat 'n plannen. Met de verbouwingsplannen van het raad huis kon Peter zich nog niet best vereeni gen en ik moet zeggen, het voldoet mij ook nog niet geheel. Hoewel ik de zuinigheid natuurlijk toe- juig, komt het mij toch voor, dat met de naaste toekomst ónzer gemeente niet vol doende rekening is gehouden. Wel zullen met dit plan ook Inspecteur, hoofdagenten, agenten enz. afzonderlijk wor den ondergebracht, maar het lijkt mij toe, dat, wanneer we ons gemeentehuis gaan verbouwen, er iets meer ruimte moet komen, dan momenteel strikt noodig is. Als ik mijn geheugen hierbij nog wat pij nig, dan meen ik mij te herinneren, dat in een der laatste vergaderingen de bond van politic-ambtenaren beleefd verzocht tot aan schaffing van een auto over te gaan. Waar het toch niet de bedoeling zijn zal, met zoo'n exemplaar pleiziertochtjes te organiseeren, moet ik aannemen, dat zoo'n meubel noo dig geacht wordt. Maar dan moet er ook een gelegenheid komen tot berging van dit vervoermiddel en dit mis ik in bedoeld verbouwingsplan. De gemeente-ontvanger zal een plaats krij gen in het te verbouwen, links van het ge meentehuis staande afzonderlijke gebouwtje, thans in gebruik als rijwielstalling enz. Dit is nu het eenige, wat mij in het ver bouwingsplan niet kan bevredigen. De man met de centen in een afzonderlijk- klein gebouwtje en buiten het hoofdgebouw, lijkt mij alleen gunstig voor personen, die het verschil niet kennen tusschen goederen van anderen en van zich zelf. Het feit, dat ook na de verbouwing voor den ontvanger in het gemeentehuis geen lo kaal beschikbaar is, zal wel oorzaak zijn, dat men daar een plaats zocht voor den gemeen telijken penningmeester. Zooals ik reeds zeide, lijkt mij dit niet de juiste oplossing. Na de verbouwing van het gemeentehuis zal de politie, nog meer dan thans, in het gemeentehuis zijn opgenomen en daarin dag en nacht verblijven en juist dat lijkt mij van groot belang voor de kas van den gemeente-ontvanger. Ik zou daarom deze kas niet aan het oog van de politie wil len onttrekken, maar willen plaatsen in de nabijheid van onze sterke mannen. Nu zal men wellicht zéggen, geef ons dan maar ruimte, maar dan wil ik er op wijzen, dat, wanneer de politie dag en nacht in het gemeentehuis gehuisvest is, ik het niet nood zakelijk acht, dat ook dé-gemeentebode daar verblijft. Waarom zou deze niet buiten het gemeen tehuis kunnen wonen, iets wa't, naar ik meen, in de meeste gemeenten het geval is. Het wil mij voorkomen, dat in de ruimte, thans door den bode ingenomen, zeer goed die afdeelingen kunnen worden onderge bracht, waarmede het publiek niet veel te maken heeft; de gemeente-ontvanger zal dan ook in het hoofdgebouw een plaats kunnen vinden, terwijl ongetwijfeld dan nog wel 1 of 2 lokalen voor uitbreiding in de toekomst zullen overblijven.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1929 | | pagina 1