TWEEDE BLAD
Weet gij dat!!
Spreken 'n crisisverschijnsel.
Richard Wagner,
10 FEBRUARI 1933 No. 6
HET TIED VAN DE WEEK
MUITERIJ.
Zoo is opeens "het gansche land
Weer radicaal van streek,
Wat kan er toch een heeleboel
Gebeuren in een week.
Zóó dicht je nog een leutig lied
Het hoofd van zorgen vrij,
Ol plots... een vérre donderslag:
't Bericht der Ynuiterij.
Zóó is nog alles pais en vreê,
Geen vuiltje aan de lucht,
En eensklaps spookt 't in de Oost,
Geen beetje, maar geducht.
En als een druppelende kraan,
Zoo vloeit het nieuws naar hier.
Waar wij het angstig wachtenèn
Dan woest verslinden schier.
Gedachten wellen eensklaps op
Aan jaren oorlogsleed,
En telkens* vraagt Mama bezorgd
Of Pa al wéér-wat-weet
't Is een schandaal, zoo meent de één,
Je reinste rassenhaat,
Flink aangepakt en géén pardon
Want anders is 't te laat.
Och, vindt de ander wat beangst»
Ik houd van kalmpjes aan,
Ik voel d'r niks voor, als soldaat
Straks naar de Oost te gaan.
Wat? meende een derde Is er. nou
Nog teit'lijk aan de hand,
Ze maken hier van elke mug
Direct een olifant.
Waartoe dient nou dat grof geschut,
En woorden alsbeleg
Het komt vanzelf weer voor mekaar»
Let op, wat ik je zeg.
Doch 't oude moedertje dat zwijgt,
Loost angstigjes een zucht,
En pinkt een traan weg uit haar oog
Bij ieder nieuw gerucht.
Zij vindt het om den drommel niet
Zoo dood en doodgewoon
Eén van die officieren is,
Daar op dien boot,haar zoon.
De Goudsche radio-industrie altijd het
nieuwste brengt? Dat er een Showroom
is te So.stdijk PRAAMGRACHT 13? Dat
er toestellen zijn in prijzen vanaf f115.
Dat iederen avond belangstellenden wor
den vernacht om te luisteren naar de
volmaakte weergave van deze toestellen
zonder eenige verplichting.
Dat betaling in overleg met kooper wordt
geregeld.
Vertegenwoordiger G, KOEK
Praamgracht 13 Soestdijk
Briand zei 'kort voor zijn dood: „Niets
is gevaarlijker dan praten. Men moest 90
pCt. minder redevoeringen houden, maar
daarvoor 90 pCt. meer denken".
Dit was een meesterlijke uitspraak, maar
hij heeft zich er helaas zelf niet aan ge
houden, evenals de kleermaker, dik be
toogt, dat het noodig is, dat de menschen
goedzittende kleeren dragen, maar zelf in
een versleten pakje rondloopt. Van rede
naars zijn wij gewend, dat zij zulke uit
spraken doen want bijna allen beweren ze
van hun mede menschen, dat ze teveel pra
ten en zich In hun woordenvloed moesten
beperken.
In economisch slechte tijden groeien
Demosthenessen als paddestoelen uit den
bodem, terwijl in de zeven vette jaren
rust op de redenaarsakker heerscht. In de
zeven magere jaren is ook de accoustiek
bij het publiek sterker. Het leent beter
zijn oor en de conjunctuur voor den rede
naar is „eerste klas". Vooral wanneer de
redevoeringen financieele voordeden bie
den, wordt hier veel gepresteerd. Zelfs
onze kleine en kleinste tijdgenooten voe
len zich onder de huidige omstandigheden
tot het spreekgestoelte aangetrokken, zon
der zich om de wetten der rhetorica te
bekommeren. Toch komt men dikwijls
tot de conclusie, dat zulke lieden een groo-
fere gave tot streken bezitten dan de meer
ontwikkelde menschen, die aan angstcom
plexen lijden, verlegen worden en bij hel
zoeken naar een woord tenslotte niet meer
verder kunnen en een ellendig fiasco slaan.
Twintig jaar geleden, toen er over de
wereld een gezapige rust heerschte, bezat
tie kleine burger zelden het élan in een
vergadering het woord te vragen. Hij
zweeg, want hij vond, dat het niet te pas
kwam in illuster gezelschap het woord
te verlangen. Tegenwoordig zou men lie
ver honger willen lijden, dan zwijgen. De
gewoonte heeft hem zeker gemaakt. Hij
kent zijn sterkte, weet handig met zijn
woordenschat om te gaan en zoo hangt
hij den Demosthenes uit bij alle feeste
lijke en politieke samenkomsten.
Bij deze veelsprekerij geldt men al als
onbeschaafd en onontwikkeld, wanneer
©en vrouw of man niet naar het woord
kan grijpen.
„Neem me niet kwalijk, maar ik kan
niet spreken" moet uitgeschakeld worden,
omdat deze zegswijze niet meer van dezen
tijd is. Wij zijn een wereld van redenaars
geworden.
Als men de Demosthenessen van tegen
woordig beschouwt en vooral die rede
naars, die voortdurend op tournee zijn en
•in elk plaatsje als een gramofoon hun re-,
pertoiroe afdraatetr, sfeeds wfser m'et de
door de ervaring geleerde kunstgrepen,
die 't publiek in vervoering moeten bren
gen, steeds weer ook met dezelfde ge
voelige zfhnetjes die hét gemoed van den
hoorder moeteii strelen, dan ziet het er
met de echte verontwaardiging en met
de echte gevoeligheid als zeer treurig uit.
Wij voelen spoedig genoeg, dat de extase
gemaakt en tot een gewoonte is gewor
den, dus niet uitfiiet hart komt, zooals
de argeloozen en onschuldigeu meenen.
Het redenaartje spelen is een epidemie
geworden en heeft tot gevolg, dat ook
in het particuliere leven speeches ver
langd worden. Een tafelgezelschap moet
bij eiken gang een redenaar hooreu, die-
de spijzen moet kruiden. De vrouw werd
vroeger aan tafel niet gehoord. Dat was
geen „bon torn". Tegenwoordig hoort men
ze vaker dan de mannen. Vroeger ging het
alleen tegen het sterke geslacht, maar te
genwoordig spreekt ze over alles en nog
wat, het meisje van achttien jaar even
goed als de reeds grijzende matrone.
Denken we nu eens aan den tijd, waarin
onze grootmoeders leefden. Nooit meldde
zich een vrouw om het woord te voeren,
want dat paste niet en zou een ongehoord
schandaal hebben be teekend. Maar tegen
woordig geldt het als iets vanzelfspre
kends, dat men in het openbaar kan spre
ken, Want men volgt noodgedwongen de
gewoonte van dezen tijd. Men kan dat bij
voorbeeld her beste bemerken bij het kan
tongerecht (a de rechtbank. Vroeger durf
den be". en of getuigen nauwelijks
den mond en te doen als zij voor het
edelachtbare college stonden.. Tegenwoor
dig zijln het lang niet alleen de verdedigers',
die keurig gestelde redevoeringen houden.
Ook de jeugd leert spreken. Vooral de
laatste maanden wordt er voor geijverd,
om jeugdige personen te leeren debattee-
ren en enkele opvoedkundigen stellen zich
voor een uur debatkunst in de lesroosters
op te nemen. Men weet, dat er zelfs in
ternationale concoursen in de welsprekend
heid gehouden worden voor leerlingen,
die middelbare onderwijsinrichtingen be
zoeken.
Maar het meest worden redevoeringen
nog door de politieke partijen geëischt.
Enkele politieke partijen organiseeren zeil
speciale redena arsscholen, waarin debat*
handigheid wordi aangeleerd. Doch ook
zijn er hier en daar in ons land particu
liere scholen, waar men in de geheimen
van het spreken in het openbaar wordt in
gewijd. In Berlijn bestaan niet minder
dan 180 van dergelijke scholen.
Redevoeringen zijn een crisisver schdjmr
sel en men kan aannemen, dat zij tot 'u
minimum zullen zijn teruggebracht, alls de
tijden weer beter zijn.
22 Mei 1813 13 Februari 1883
De hemel brandt als vorsten sterven.
De laatste levensdag van Richard Wagner
door
H. Lemaire.
De dertiende Februari 1883 was een
lentedag van zeldzame schoonheid. Reeds
bij het aanbreken van den dag stond er
een helderblauwe hemel boven de spiegel
gladde Adriatische Zee. Geen nevel ver*,
duisterde de stralende zonneschijn, geen
regenvlaag gat iets weemoedigs aan de
geurende, opbloeiende natuur. Het was
plotseling lente geworden, een Italiaansche
lente met alle pracht en fleur daarvan.
Mijmerend zat Rihcard Wagner in het Pa-
lazzo Vendramin te Venetië voor het open
raam. Een zoel windje bracht de geuren
uit den bloeienden tuin bij hem. Hij uitte
jegens zijn vrouw zijn stille vreugde; hij
sprak met een glimlach van den blijden
vrede, die heerschte in de natuur om hem
heen en in zijn eigen hart.
Maar toch dacht hij niet aan zijn levens
einde, doch aan 'het werk, dat hij den vo-
rigen herfst had verlaten. Toen had hij
dringend rust en een zacht klimaat noodig,
doch nu werd het op zijn villa Wahnfried
binnenkort ook lente en dan kon hij zijn
werk hervatten. Cosina maalde een zwakke
tegenwerping de gezondheid van haar
echtgenoot zou misschien bestand zijn
tegen het werk, maar zeker niet tegen den
strijd, die hem daar weer zou wachten;
hij was eigenlijk al veel 'te Iaat naar he£
Zuiden gegaan. Doch hem al te veel te
genspreken durfde zij niet; zij wist, hoe
zwak zijn hart was, hoezeer hij rust noodig
had.
„Ik heb de laatste dagen veel over mijn
leven nagedacht", vertelde hij haar dien
morgen o.a., „er is veel leed, veel teleur
stelling, veel nood en veel werk in ge
weest, maar misschien was dat alles noo
dig om mijn werk te maken tot wat het
is".
En wat later op den dag zei hij: „Ik
heb mij in lang niet zoo goed gevoeld
als op dezen lentedag. Cosina, laat van
middag de gondel komen. Ik wil met je
naar buiten, de lente tegemoet zoo
gezond en gelukkig voel ik mij".
Dat was vlak voor het middaguur. Over
het schoone Venetië lag slechts zonne
schijn, doch in de verte, waar het blauw
van de Adriatische Zee overging in het
blauw van den hemel, steeg een witte
wolkenmassa op. En om twee uur, de
tijd die voor de gondelvaart was afge
sproken, woedde er een hevige voorjaars-
storm. De wind zweepte de zee op en "de
witte koppen vertoonden zich zelf3 in de
kanalen van Venetië. De regen vlei fn
stroomen neer uit de rossige grijze wol
ken en bespatte de bloemenpracht in den
tuin niet modder. In de vertrekken van
het oude, sombergrijze Palazzo'Vendramin
heerschte slechts een schemerig licht.
Plotseling werd de schemering verlicht
door bliksemstralen. Aan hét gerommel
van het onweer scheen geen einde te ko
men. Inderdaad woedde de bui van de
zee toe over in Lombardije, waar het den
geheelen dag reeds troosteloos grijs was
geweest. De drukke zwoele atmosfeer in
de vertrekken hinderde den meester. De
blijde, hoopvolle stemming van dien mor
gen was geweken. Ernstig gestemd luis»
terde bij naar het onw er. Gosina zat "be
zorgd naast hem op de canapé.
Een bliksemflits, die grooter was dan
alle vorige, verscheen als een vurige garf
tusschen de wilde grauwe wolkenmassa's.
De schemerige kamer werd helder ver
licht en er weerklonk een slag, zoo hevig,
dat zelfs het massieve Palazzo Vendramin
ervan trilde. Richard Wagner strekte zijn
rechterhand als afwerend uit tegen de al
te hevige natuurverschijnselen, terwijl zijn
linkerhand onwellekeuirg naar de hart
streek greep. Met een gereutel, dat da
delijk door de woedende storm werd
overstemd, viel hij tegen de rugleuning
van de canapé.
„Richard", riep Cosina, door een vree-
selijk vermoeden gekweld. Toen hij haar in
de armen zond, was hij reeds gestorven.
Evenals Beethoven, overleed hij tijdens
een onweersbui. Deze verdween even plot
seling als zij gekomen was. haar kracht
scheen met dien laatsten bliksemstraal
uitgeput te zijn.
II.
Voor het laatst gedirigeerd
Op Kerstmis 1882.
Het is niet een van zijn muziekdrama's
of opera's geweest, die Richard Wagner
het laatst heeft vertolkt, doch' merkwaar
dig, een jeugdwerk en zijn eenige sym-
phonische werk, n.1. de symphonie in
Cdur. Deze had hij gecomponeerd in 1831.
toen hij het contrapunt bestudeerde, onder
leiding vaii Theodoor Weinlig, de cantor
der beroemde Thomasschool te Leipzig,
Het werk was In het Gewandhaus met
succes opgevoerd, doch bleef niettemin
vrij onbekend.
Den winter van 1882—1883 heeft Ric-
chard Wagner met de zijnen doorgebracht
in het Palazzo Vendramin te Venetië. Op
19 November voegde Franz Liszt zich' bij
hen voor een bezoek van eenige maanden.
Er volgde een blijde en gelukkige tijd.
Cosina Wagner's verjakrdag viel op den
Eersten Kerstdag en mjeermalen heeft Ri
chard haar op dien dag een muzikale ver-
rassng bereid. Een die^verrassingen was
de eerste opvoering' u£r Parsifal-ouver-
fure door liet Meininger orkest En in
1882 Het Wagner zijn eenige., symphonie
voor haar spelen in de concertzaal van h^t
Licco Benedetto Marcello. Onder de diri
geerstok van den meester weerklonk het
werk in al zijn schoonheid. Uit het eerste
deel bleek, hoezeer de jonge Wagner den
grooten Ludwig von Beethoven als een
verheven voorbeeld wenschte te volgen.
In het tweede deel Het hij meer zijn eigen
muzikale gevoel spelen. Franz Liszt en
zijn dochter Cosina hoorden tot hun ver
bazing hierin reeds een voorbode van de
Lohengrin-ouverture. Het derde deel ge
tuigde weer van Wagner's vereering voor
Beethoven en na het vierde deel zei Liszt
tot Cosina: „Je meester had ook een
groot symphonie-componist kunnen wor
den".
Op 13 Januari 1883 nam Franz Liszt
afscheid van hén, die hem zoo lief waren
en precies een maand later op 13
Februari 1833 overleed Richard Wagner
geheel onverwacht. Bij de opvoering van
zijn symphonie in Cdur had hij voor het
laatst gedirigeerd.
PLAATSELIJK NIEUWS
Gemeenteraadsvergadering
Zooals door ons reeds in ons vorig
nummer werd vermeld is door de raads
leden W. F. H. Busch, M. Hornsveld, H.
v. Klooster en D. A. de Bruijn een spoed
vergadering van den gemeenteraad aan
gevraagd.
Bedoelde vergadering is door B. en W.
uitgeschreven tegen Maandag 13 Febr.
1933, voorm. te 10 uur.
De agenda vermeldt de twee navol
gende punten:
1. Behandeling van het volgende, door
vier raadsleden voorgestelde agendapunt;
„De directe en indirecte financiëele ge
volgen van het thans hangende uitbrei
dingsplan vcor onze gemeente; bespre
king van dezen toestand en zijne betee-
keris voor nu en in de naaste toekomst".
2. Voorstel van B. en W. om de be
slissing betreffende het uitbreidingsplan
voor 3 maanden te verdagen.
Met betrekking tot deze punten doen
B. en W. den Raad de navolgende mede
deel ing:
Wij .gevoelen ons genoodzaakt Uwen
Raad in verband met de behandeling en
de vaststelling van het ontwerp-uitbrei-
dingsplan dezer gemeente een voorstel te
doen. In dit verband brengen wij U in
herinnering, dat het ontwerp-uitbreidings-
plan en de ontwerp-bebouwingsvoorschrif-
ten, waarin de bestemming, in het plan
van uitbreiding in onderdeden bepaald,
nader- wordt omschreven, van 28 October
tot en met 28 November 1932 ter gemeen
te-secretarie voor een ieder ter inzage
Hebben gelegen. Volgens artikel '37, 3e lid
der Woningwet moet na afloop van den
termijn van ter, Inzage-legging door Uwen
Raad beslist worden, terwijl de beslissing
door den Raad éénmaal voor ten hoogste
drie maanden kan worden verdaagd.
Onmiddellijk na het verstrijken van 'den
termijn, binnen welken bezwaren konden
worden ingebracht, Is de Raadscommissie
in samenwerking met den ontwerper van
hét plan, aangevangen met de behande
ling van 'de Ingediende bezwaarschlften.
De hieraan verbonden werkzaamheden zijn
nagenoeg beëindigd, doch" ten gevolge van
de beslissingen der Commissie zal het
plan in velerlei opzfch't wijzigingen moe
ten ondergaan, waardoor het niet moge
lijk is binnen den termijn van drie maan
den gereed fe komen. WIJ hopen, dat bin
nen vier weken aan Uwen Raad de resul
taten van de besprekingen der Commissie
officieus kunnen worden medegedeeld. Te
vens zal alsdan een globaal overzicht wor
den verstrekt van de directe kosten, welke
aan de uitvoering van het gewijzigde plan
zullen zijn verbonden.
Voorts acht ons College het noodzake
lijk, dat vóór de vaststelling van hét plan
en de bebouwingsvoorschriften omtrent een
en ander overleg wordt gepleegd met auto
riteiten, die te zijner tijd over hét plan
en meergenoemde voorschriften hebben te
oordeelen, teneinde te voorkomen, 'dat het
van kracht worden van het plan in gevaar
wordt gebracht doof eventueele bezwaren
van hooger bestuur en mede om redenen,
dat de practijk ten aanzien van de bebou
wingsvoorschriften nog geen richtsnoer
geeft.
In verband met hét bovenstaande doen
wij U het voorstel gebruik fe maken van
de U bij de Wet toegekende bevoegdheid
om de beslissing betreffende liet plan voor
drie maanden te verdragen.
Kath. Kring Soesterberg
Maandag 20 Febr. a.s., des avonds te
8 uur, zal door het Kath. Comité van
actie te Soesterberg een vergadering wor
den belegd in hotel ,;Huis ten Halve",
om te komen tot de oprichting van een
Katholieke Kring te Soesterberg.
De vergadering Is toegankelijk voor
alle katholieken.
Brandweer Soesterberg
A.s. Dinsdag, 14 Februari, 's avonds
8 uur, zal door. de Vrijwillige Brandweer
te Soesterberg de maandelijksche oefening
gehouden worden.
Ned. Christ. Vrouwenbond
Vanwege het bestuur der Ned. Ch'r.
Vrouwenbond en het comité voor Winter-
lezimgen, zal op 16 Febr., 's avonds 8
uur in Religie en Kunst" de gelegenheid
gegeven worden om de film „Adam Bede"
te zien. -
Voordien die het boek, onder dien titel;
lazen, d'eelen wij mede, dat het
ga'at over 'een famdie-geschiedenis uit de
'éefste .tijd van het Méthodisme in En
geland. Zij, die het wel lazen zullen ze
ker mét spanning deze film tegemoet zien.
De besturen meenden de regelmatige be
zoekers der Winterlezingen in de eerste,
plaats de gelegenheid te moeten geven om
hiervan te kunnen profiteeren en stelden
voor hen de toegangsprijs op 20 cent.
Zie advertentie. Men zorge zijn lidmaat
schap of contrólekaarten mede te brengen.
Eerste Soester Eïerveümg
Kipeieren: Hoogste prijs f4.05; middel-
prijs f3.65—f3.85; laagste prijs f3.40.
Aanvoer 9526 stuks. Handel vlug.
Filmavond
Gaarne verwijzen wij de lezers naar
de advertentie in dit nummer, betreffende
den filmavond voor de vereeniging „Het
Ho.ogeland".
Over deze hoogst belangrijke film, die
het gieheiele omvangrijke philantropiische
werk dier bekende vereeniging „Het Hoo-
geland" «Illustreert, zijn reeds in1 (de ver
schillende dagbladen door geheel Neder
land uitstekende recensies gegeven!
Bijna elen vol jaar is aan deze film, die
een respectabele lengte heeft, gearbeid
om het Nederlandsche volk te overtuigen
van het belangrijke werk, dat verricht
wordt door de vereeniging „Het Hooge-
liand" in hare vier kolonie hui zen en daar
buiten. Deze film laat zien de Ievenstra-
g'ek van zoo velen onzer arme en misdeelde
medemenschen, maai ook het heerlijke
reddingswerk, dat door de Vereeniging
met haar groote staf van medewerkers
en -werksters over geheel ons land wordt
gedaan. Meer behoeven we van de nieuwe
prachtfilm niet te zeggen. Alleen: voor
ziet U tijdig van plaatsbèwijzen om te
leurstelling te voorkomen.
Geslaagd
Onze plaatsgenoote Mej. G. H. Prins,
Steenhofstraat, is dezer dagen geslaagd
als coupeuse, welk examen werd afgeno
men door de Eerste Zwolsche Modevak-
school-Vereeniging.
Tusschen negers en wilde dieren
Over diit onderwerp sprak j.l. Vrijdag
avond voor de leden van den Kath. Kring
de heer E. Visser uit Voorburg, welke
eeniige jaren in Portugeesch Afrika werk
zaam was. Het vangen van wilde dieren
voor den handlel was het doel van zijn
aanwezigheid aldaar.
Voor de heer Visser met de vertoorang
van zijn groot aantal lichtbeelden aan
vangt, zegt spr. het voor een goed begrip,
noodig te oordeelen iets te vertellen van
het land zijn bewoners, gebruiken enz. Spr.
welke zich ontpopt als een vlot en aan
genaam spreker, wijst er allereerst op,
cfat dé tnégfers' van Portugeesch Afrika
Uitstekende manschappen zijn voor een
expédiltle, vooral ómdat het terrein voor
©en expeditie aldaar zeer moeilijk is. Op
dé oneindige vlakten is de watervoorzie-
«ilngi vaak een moeiillijk probleem, omdat
het wiet zelden voorkomt, dat, wanneer
hiieh bij 'een van de weinige drinkplaatsen
aankomt, men deze droog vindt. In het
droge seizoen is het zoeken naar dienen
nïet zoo spannend; anders wordt dit na
het regenseizoen, waarna het gcas tot 3
M. hoog wordt. Dat een dergelijk terrein
een eldorado Is voor een jager is begrij
pelijk, maar dat diit werk ook het noodige
gevaar an sensatie oplevert, kan men zich
ook indenken.
De wildernis heeft ook kleine stroo
men, waarvan de expeditie zeer vaak ge
bruik moet maken. De meeste gevaar
lijke elementen voor een expeditie zijn
in die omgeving de krokodillen.
Worden vele diersoorten door wetten
beschermd, met de krokodil is dit riiefc
het geval. De inlanders maken op deze
gevaarlijke exemplaren dan ook steeds
jacht.
Zeer duidelijk worden de moeilijkheden
van een dergelijke expeditie geschilderd;
hoe wild moet worden geschoten voor
eigen onderhoud, terwijl de wilde dienen,
waarvoor de expeditie werkt, juist levend
moeten worden verkregen.
Hoe dit alles plaats heeft, wordt dui
delijk afgeschilderd. Van het valluik en'
de klem wordt een dusdanig gebruik get
maakt, dat het veroorzaken van pijn aan
de dieren is buitengesloten. Een der groot
ste moeilijkheden is mede de voeding dér
verschillende dieren wartneer deze zijn
gevangen, orndat voor elk der dieren na
genoeg wederom een ander voedsel nooi-
dig is.
Een en ander werdt verduidelijkt door
een uitnemende collectie lichtbeelden.
Ook werden nog getoond een serie fo
to's van aldaar levende wilde dieren, wel
ke foto's waren vervaardigd door een fo
tograaf, aan welke persoon de heer Vis
ser gedurende 6 maanden was toegevoegd.
Met dezen avond heeft de heer Visser
de leden van de Kath. Kring aan zich
verplicht.
Noodlanding'
Maandagmiddag heeft een vliegtuig van
de Luchtv. afd. te Soesterberg wegens
zware mist een noodlanding moeten ma
ken op de uiterwaarden nabij Waarden
burg. De inzittenden, een sergeant-vlieger
en een mecanicien bleven ongedeerd. Het
toestel geraaide in een sloot en bekwam!
lichte schade. Het toestel werd gedemon
teerd en naar Soesfetberg' overgebracht
Pluimveeteelt in Soest
Prijsuitreiking van de in Jan, gehouden
Tenfo&iisielïïhg
Maandagavond vergaderde de Pluimvee-
en Konijnenfckkersvereenfging fn Hotel
^EemTand", !in de eerste plaats voor de
prijsuHdeeling als onderdleer van de in
Januari j.l. gehouden tentoonstelling. De
prijswinnaars waren in de eerste plaats
aanwezig, verder 'n aantal 'leden, die be
lang stelden im het verdere wat op deze
bijeenkomst zou worden behandeld.
De voorzitter der vereeniging, de heer
Beetsma, noemde deze vergadering een
prettige herinnering aan de zoo goed ge
slaagde tentoonstelling. De geldprijzen wa
ren reeds uitgereikt, maar de medailles
moesten nog overhandigd worden.
Na uitreiking der prijzen bracht de voor
zitter tenslotte dank aan die vele gevers van
eereprijzen, daarbij niet vergetende hen,
die door geldelijke giften, als notaris Dam1-
mers em de heer Van Duren, hun belangu
stelkng voor deze vereeniging hadden ge
toomd.
Hun die belangeloos zooveel werk voor
de tentoonstelling hadden verricht, wend
lof en dank gebracht. Namen wierden daar
bij niet genoemd, dan alleen diie van het
jongste lid der vereeniging, Jan Lodder,
die zoo druk had geholpen bij het op
bouwen der kooien.
Nu kreeg de heer Gaasbeek, penning
meester van de ten to on st e llings - commissie,
gelegenheid zijn financieel verstag uit to
brengen. Het bleek dat er een voordeellg
saldo was van f4.27.
De cornmi&sde tot het nazien van be
scheiden, bracht bij monde van den heer
Plomp verslag uit van haar bevindingen
'en constateerde, dat alles in de beste orde
was bevonden.
Daarna kreeg men het zakelijk deel der
vergadering; de notulen van de vorige
bijeenkomst, de ingekomen stukken, w.o.
een schrijven van de Centrale Winkeliers
Vereeniging, waarbij deze er de aandacht
op vestigt, dat vele prijzen bijv. voor de
verloting niet waren gekocht in Soest.
Over dezen brief werd door enkele ledm
het woord gevoerd. Men meende, dat bij
concunreerende prijzen in Soest moes!
worden gekocht. En zeer zeker zal een
volgend jaar daarop ook welt worden ge
let. De winkeliers zullen het dus bij een
volgende gelegenheid zelve in hun hand
hebben, dat de prijzen in Soest worden
gekocht.
Besloten werd een praatavoaid te hooi
den, waar de heeren J. A. de Koning ett
A. Graaumans een inleiding zullen houden
respectievelijk over het fokken van pluim1-
vee en konijnen.
Om de eigenfok van konijnen aan te
moedigen, zal men tot tatoueenimg van
de jonge dieren overgaan. Een commissie*
bestaande uit de heeren A. Graaumame^
J. Gaasbeek en H. Verheuvel werd staan
de de vergadering daarvoor benoemd.
