mü
Binden,
JoKan S1l.fc
PM»
teréoui tesèfc den
boorden had uitgesproken, scherp ki de
öoaen, doeh deze sloeg de zijne niet neer.
WAM. KOGELS ONDERDAK
fotHi "WcHttt rischen moet een nestkastje
Voldoen?
EEN AVONTUUR VAN DEN
gRANSCHEN KAPERKAPITEIN
j SURCOUF*
door
(Wordt vervolgd.)
Hij keek op naar den man. die hem
met zijn wapen in bedwang hield en die
hem dreigend toesprak:
Geen woord, geen gebaar of gij
zijt dood!
Surcouf, hijgde lord Grason!
Ja zeker, Surcouf! spotte de ka
perkapitein, Surcouf, dien ge zeker weer
hoopte te laten gevangen nemen door
een heel detachement soldaten...... Ge
ziet wel dat ik hetzelfde werkje met veel
minder hulp kan klaarspelen!
De zeekapitein voelde zich verloren.
Hij was op het punt, om hulp te roepen,
op gevaar af doodgeschoten te worden,
toen plotseling een inval hem eenigszins
kwam geruststellen.
Lord Grason beschouwde de kapers
als gewone bandieten en dacht wel dat
ze van hem een zwaren losprijs zouden
trachten los te krijgen.
Ze wisten immers dat zijn vader een
van de rijkste mannen van Engeland
was, en daarvan wilden ze gebruik ma
ken om hun buidel wat aan te vullen,
Als het dat maar is, dan kom ik er
nog gemakkelijk van af, overwoog de
jonge lord. terwijl het rijtuig verder reed
er hem naar de kust bracht.
Een sloep lag te wachten om de drie
mannen naar den driemaster te brengen.
Surcouf sprak geen woord meer, doch
de blikken, die hij op zijn gevangene
wierp, voorspelden niets goeds.
Toch had de gedachte aan den losprijs
zich zoo vast in het hoofd van lord Gra
son geankerd, dat deze de toekomst
heelemaal niet somber inzag en wel
hoopte dat het hem slechts een on
aangenaam verblijf van een paar dagen
op het kaperschip zou kosten.
Deze gedachte groeide tot zekerheid,
toen hij, op het dek gekomen, aan den
grooten mast werd vastgebonden.
Langzaam kropen de uren voorbij...
Den volgenden ochtend, bij het krie
ken van den dag, zagen de matrozen en
de officieren van de oorlogsschepen, die
in de haven van Calcutta geankerd la
gen, een ontzettend schouwspel.
fa hêt algemeen heeft men een ver*
fceerde voorstelling van de ruimte, die
yoor een legsel noodig is. Die is veel ge*
#nger dan men gewoonlijk denkt,
In natuurlijke holen is de ruimte vaak
Beer klein. Wel liggen de jongen dan als
haringen in een- ton, In drie lagen boven
elkaar, maar dat ls ons nog nooit d«
oorzaak gebleken voor het mislukken
yan het legsel.
Welke eischen stellen wij dan wèlf
Er zijn er zes: le. de wanden moeten niet
te dun zijn; 2e. de ruimte moet niet noo-
deloos groot zijn; 3e. het kastje moet ge*
ppend kunnen worden; 4e. het moet vol*
ledig tegen indringend water beschermd
Zijn; 5e. het moet volledig gereinigd kun*
nen worden; 6e. het moet tegen eek*
hoornvraat beschermd worden.
De vierde eisch werd door de derda
ten zeerste bemoeilijkt.
Wij dienen nu eerst de vraag te be*
antwoorden, waarom het kastje geopend
moet kunnen worden.
Daarvoor bestaan verschillende red.^i
nen. In de eerste plaats moeten zij, di|
kastjes gebruiken, kunnen zien, wat het
resultaat is, dat daarmede wordt bereiki
Wie dat niet doet, komt in de meenind
te verkeeren, dat ze zeer weinig effect
hebben, omdat de vogels hun geheimsé
bij voorkeur niet verklappen.
In de tweede plaats moeten hun resuk
taten zoo noodig nauwkeurig nagegaan
kunnen worden. De inzichten, die
Plantenziekentenkundige Dienst zich
het vogelleven heeft kunnen verschaffen,
zijn voor een overgroot deel resultaten
yan het nestkastonderzoek. Dit onder»
Zoek geschiedt door talrijke vrijwillige
medewerkers, die doos ons geheele land
yerspreid wonen.
In de laatste jaren zijn bij voorbeeld
alleen van Koolmeezen de volledige ge»
g evens yan 650 tot 1200 broedsels inge*
lever d.
een dreigend gevaar voor een broedsel
Jkeeren,
Er is noe een vierde reden, die het
openen yan het nestkastje wenschelijk
maakt.
Wij hebben namelijk weten te berei*
ken, dat het kastje van binnen volledig
droog blijft. Deze goede eigenschap is.
echter in ander opzicht juist weer een
gebrek. Want het nestmateriaal blijft
ook in den winter volledig droog, zoo*
dat al de fijne resten van de vliezen der
uitgekomen veer en van de in het kastje
gekweekte jongen als een fijn poeder
achterblijven. In een natuurlijke holte,
die 's winters altijd vochtig wordt, gaat
dat materiaal tot een soort pap of brei
over. Wanneer nu het voorjaar komt,
begint elke vogel zijn aanstaande broed*
holte schoon te maken. Het oude half
verteerde nestmateriaal wordt gemakke
lijk genoeg verwijderd. Maar de droge
poederachtige massa in het droge nest
kastje kan de vogel met zijn snavel niet
meenemen. En zoo komt het, dat het
oude nest blijft liggen. Soms is zijn aan
wezigheid voor het bouwen van een
nieuw nest geen bezwaar. In één kastje
vindt men wel eens vier of vijf nesten
boven op elkaar. Maar wanneer zich o^
die achtergebleven vliezen een onnojemot
lijk aantal vlooien heeft ontwikkeld is
het kastje voor een vogel onbruikbaar
geworden.
Aangezien deze vlooien zich bijna al
tijd ontwikkelen, moet het kastje voor de
vogels weer bruikbaar gemaakt worden
door de verlaten nesten te verwijderen.
Wie dat verzuimt, maakt de meeste zij
ner kastjes onbruikbaar.
Het schoonmaken kan het meest vol
ledig geschieden als de bodem uitneem-
baar is, doch een gemakkelijk te openen
deksel is daartoe ook zeer bevorderlijk.
Ten slotte moet het nestkastje geopend
kunnen worden om er dieren uit te ver
wijderen, die we er niet in wenschen. Als
zoodanig kunnen we noemen: Musschen.
Hommels, Wespen, Muizen, en in de
groote kasten Eekhoorns. Wij hebben
alzoo het kastje zoodanig bestudeerd en
in gebruik gebracht, dat niemand er in
ons land meer aan zal denken de deksels
vast te maken.
Het scharnierende deksel heeft twee
groote bezwaren.
Surcouf, die veel menschenkennls be
zat. begreep dat die man waarheid sprak
en hij van de Hen matrozen niets te yree-
jsen had.
Enkele oogenblikken later werd het
anker gelicht en de driemaster stevende
de volle zee In.
In het ruim van het schip vond Surcouf
Veel musketten en een overvloed van
schietvoorraad, doch de driemaster had
Slechts twee kleine kanonnen aan boord.
Tegen den morgen liet Surcouf het
önker uitwerpen in een kleine baai, niet
yer van Calcutta verwijderd.
Dien avond slopen twee van Surcoufs
inannen door de straten van Calcutta,
op zoek naar inlichtingen betreffende de
gewoonten en de levenswijze yan den
Engelschen zeekapitein.
Drie dagen later keerden de twéé uit
gezonden zeeroovers naar hun schip te-
riig en Surcouf vernam van hen, dat lord
Grason gewoon was zijn avonden bij den
gouverneur doorbrengen.
Laat in den nacht keerde hij alleen
naar zijn woning terug, die zich op kor
ten afstand van het gouvernementsge
bouw bevond.
Surcouf zou zich over rijn gevangen
neming wreken.
Dien avond keerde lord Grason niets
vermoedend huiswaarts, na den avond
bij den gouverneur te hebben doorge
bracht.
Terwijl hij voortstapte, overwoog hij,
welke bevelen hij zou kunnen geven om
'Joch eindelijk zijn doodsvijand, Surcouf,
Je kunnen gevangen nemen.
Want hij zou zichzelve geen riast gun
nen, alvorens die man opgeknoopt werd.
Lord Grason was nog steeds aan het
overwegen, wat hem te doen stond om
Zijn doel te bereiken, toen hij plotseling
door twee mannen werd overvallen, die
hun zware vuisten op zijn schouders lie
ten neerkomen en hem zonder veel moeite
van den grond optilden en naar een rij
tuig voerden, dat de Engelschman niet
opgemerkt had.
Een schip met volle zeilen gleed statig
yoorbij en, goed in 't zicht van Calcutta
gekomen, keerde het zijn achtersteven
goed zichtbaar naar de haven.
Toen werd een zeekapitein, fci ©en
uniform, waarvan de vergulde versier
sels glansden in de morgenzon, langzaam
aan het bezaanszeil opgeheschen.
Op hetzelfde oogenblik ontplooide
zich de Fransche driekleur op den top
van den grooten mast en een kanonschot
weerklonk dreunend, en zond zijn ver
nielenden bal ergens tusschen de rustige
huize van Calcutta.
Boven op het kanon stond Surcouf,
hoog opgericht in het stralende morgen
licht en zijn stem riep triomfantelijk uit:
Leve Frankrijk!
Daarop wendde de driemaster zich
langzaam weer om, en nog vóór de toe
schouwers, sprakeloos en als verlamd
van ontzetting begrepen wat er eigenlijk
gebeurd was, verwijderde het schip zich
over de schuimende baren.
Aan het bezaanszeil Hengelde hef lijk
yan den Engelschen zeekapitein.
Niettegenstaande zijn hoop, voor los
geld vrij te komen, ontging hij zijn dood
niet.
Zoo deed Surcouf zijn vijanden boeten
voor een gebrek aan ridderlijkheid, dat
hijzelf nimmer had ten toon gespreid.
Steeds beroemde hij er zich op, nooit
een laffe daad te hebben gepleegd.
GEORGS STEPHENSON.
De uitvinder van de locomotief»
Het is al meer dan honderd vijftig jaar
geleden, dat de groote Engelsche uitvin
der George Stephenson, de bouwer van
de eerstt locomotief, werd geboren.
Eerst later heeft Stephenson rieh be
zig gehouden met het bouwen van loco
motieven. Van alle zijden werd hij tegen
gewerkt en voor onze ooren klinkt het
belachelijk te hooren wat men niet al
tegen zijn plannen om een spoorweg te
bouwen inbracht. Men geloofde, dat de
menschen door het snelle rijden ziek
en de grazende dieren op het veld
schuw zouden worden, als de trein
voorbijreed. Stephenson wist tenslotte
de belanghebbenden te overtuigen van
de ongegrondheid hunner beweringen en
zoo werd een wedstrijd uitgeschreven
voor het construeer en yan een spoor
weglocomotief.
Stephenson, die reeds Verschillende
machines voor transportdoeleinden had
gemaakt, behaalde met zijn machine,,
„De Raket", een onbetwistbare zege.
Wie zullen wij het eerst portrettéëréri?
Het kleine broertje zal het er wel mee
eens zijn als Je hem van te voren naar
zijn evenbeeld nieuwsgierig maakt. Als
hooge uitzondering zal hij zelfs wel een
paar minuten stil willen zitten. Van te
yorsn brengen wij het teekengere^d-
jy
Bij den eersten proeftocht wist „De
Raket" een snelheid te ontplooien van
21 K.M. per uur met een trekgewicht
yan 1250 kilogram, met twee goederen
wagens kon de snelheid tot 38 K.M.
worden opgevoerd en met één personen
wagen, waarin 30 menschen waren ge
zeten, kon zelfs 40 K.M. per uur worden
gereden. Zonder wagens haalde „De
Raket" 47 K.M. per uur.
Dit was natuurlijk een groot succes
en langen tijd werd die snelheid niet ver
beterd. Maar de moderne locomotieven
kunnen al 100 en meer kilometers per uur
rijden en in Duitschland heeft men een
bliksemtrein geconstrueerd, die tegen de
tweehonderd kilometer haalt.
schap in orde. Hiervoor hebben wij een
tamelijk groote lijst met glas noodig. Mis
schien heeft moeder op zolder wel een
oud schilderij staan, dat je daarvoor
moogt gebruiken. De afbeelding en het
bordpapier dat er achter zit moet je na
tuurlijk verwijderen. De lijst wordt nu
loodrecht op een tafel geplaatst, het
beste zal dit gaan door er een paar zware
boeken als steua tegenaan te zetten.
Over het glas hebben wij van te voren
een niet al te dik vel wit papier gespan
nen en dit papier zorgvuldig met gelijk
vormige vierkanten vol getrokken, zoo
als één der afbeeldingen laat zien.
Om het schaduwbeeld te kunnen tee
kenen, moet de kamer in het donker zijn
gehuld. Nu zetten wij het kleine broertje
of een ander, die uitgeteekend moet wor
den achter de met papier bespannen lijst.
Achter zijn hoofd wordt een brandende
kaars geplaatst. Nu moeten wij een wei
nig handigheid aan den dag leggen en de
lijst net zoo lang op en neer schuiven tot
het te portretteeren beeld een zoo scherp
mogelijke schaduw op het papier heeft
afgeteekend. Dan moeten wij er ook op
letten, dat ons broertje of wie voor het
schaduwbeeld poseert precies zijn profiel
toont en zijn hoofd niet beweegt, want
anders zou het een slecht en onzuiver
schaduwbeeld worden.
Hebben wij nu een
scherp en nauwkeurig
schaduwbeeld op de glas
plaat, dan trekken wij
met potlood de omtrek
van het beeld over.
Daarna wordt het beeld
binnen de grenzen met
Oost-Indische inkt geheel
zwart gemaakt. Als de
inkt goed is opgedroogd,
maken wij het papier los
van de ruit en knippen
het portret uit, dat ten
slotte op een stevig stuk
teekenpapier wordt ge
plakt.
phenson roepen, die de fout spoedig
vindt en de pompinstallatie weer op gang
helpt. De belooning, die hij er voor krijgt,
dient hem om een nieuwe uitvinding te
voltooien, een kleine, doch handige wa
terpomp, waaraan hij juist bezig wag.
Op zekeren dag brak er fn lên van de
kolenschachten van de mijn brand uit.
Aan Stephenson gelukt het door de op
richting van een spauwmuur het vuur te
verstikken." Tegelijkertijd gebruikt hij de
gunstige gelegenheid de bruikbaarheid
van een door hem geconstrueerde vei
ligheidslamp voor mijnwerkers te bewij
zen. Deze uitvinding deed hij ongeveer
tezelfder tijd als de Engelsche ingenieur
Davy, waarnaar de veiligheidslamp ook.
genoemd is.
HET TEEKENEN
SILHOUETTEN
Een silhouet of
het hoofd geteekend, kan erg aardig zijn,
maar gelijkenis treffen is meestal zeer
moeilijk. Maar toch loont het zeker de
moeite en wat geduld aan het maken
van een silhouet, dat op een portret lijkt
j* tea&bteo te J
Als hij ouder is wordt de jonge Ste
phenson werkelijk werkmeester bij de
kolenmijn. Op zekeren dag is een van
de ingenieurs een vertwijfeling nabij, als
de pompinstallatie kapot is en hij de fout
niet kan ontdekken. Zelfs vaklieden van
buiten de stad, die men In allerijl heeft
laten komen, zitten met de handen in
het haar. Zij kunnen evenmin helpen.
Dan laat de directeur den jongen Ste-
DeZe, machine staat op het oogenblik
nog in hét South-Kensingtonmuseum. Zij
had een korte, dikke ketel met een door
snede van één meter en was 1.83 lang.
De bovenop den ketel geplaatste pijp
had eén respectabele hoogte en was van
boven met een soort kroon getooid. De
plaats van den machinist was geheel
open, zonder de minste beschutting. De
opzij aangebrachte cylinders brachten de
1.43 hooge voorwielen in beweging. De
achterwielen waren veel kleiner, dus ge
heel anders dan bij de moderne locomo
tieven. „De Raket" woog 4500 kilogram,
de tender (waarin de kolen en in een
vat water meegevoerd werden) 3000
kilogram.
De vader van Stephenson was een
eenvoudige werkmeester bij een kolen
mijn. En dit beroep wilde de kleine Ste
phenson ook eenmaal vervullen. Maar
voorloopig moest hij nog het vee van de
gemeente, waar hij woonde, hoeden, om
een paar centen te verdienen. Daar zich
toen reeds de uitvindersgeest bij den
jongen openbaarde, knutselde hij, wan
neer hij op de weide lag, allerlei model
len en kleine machines uit hout. Zijn
vader was wat in zijn schik met zijn
jongen.
l
