Oorlogsherinneringen.
De Overweldiging van België.
Slaap zacht
Burgerlijke Stand.
Plaatselijk Nieuws.
Herinneringen aan de omzwervingen van een oud-
oorlogscorrespondent tusschen de strijdende partijen.
Wanneer men kennis maakt met per
sonen, omtrent wie men zich vooraf eenige
voorstelling heeft gevormd, dan blijken
de betrokkenen vaak heel andere figuren
te zijn dan men zich had gedacht.
Generaal von Manteuffel had ik me
voorgesteld als een groote, zwaar gebouw
de Pruis, grof, dom en barsch, een
bullebak. En daarom kon ik me nauwe
lijks indenken, dat die vriendelijk-lachen-
de officier, die daar met mijn papieren
in de hand vóór me stond en zich salu-
eerend, beleefd buigend voorstelde: von
Manteuffel, dat deze... ja, eigenlijk min
zame, blozende, middelmatig-groote salon
jonker, de verwoester was van Leuven,
de teutoon, die de kostbaarste kunstschat
ten aan de vernietiging had prijsgegeven,
de man, wiens naam voor eeuwig ver
bonden zou blijven-aan het ergste schand-
stuk van de z.g- beschaafde oorlogs-over-
weldigers.
„Klak," zeiden z'n hakken en het
klonk als een revolverschot toen hij
bij mijn binnenkomst in de houding was
gesprongen. „Klak" klonk het, toen hij
me een stoel aanschoof.
Deze von Manteuffel was al net als;
zoovele andere Duitsche bevelhebbers, die
ik had ontmoet: hij toonde zich blij en
verheugd,met 'n Nederlandschen journa
list op het oorlogsterrein te kunnen ken
nis maken en zich' teg.r.over hem over
het optreden tegen de burgerbevolking te
kunnen verontschuldiger:.
Hij maakte niet den indruk van een
intellectueek persoonlijkheid. lij moge
een bekwaam militair zijn geweest, hij
heeft zich als zoodanig zéker boven alle
„burgerlijke" wetenschappelijkheid verhe
ven geacht.
Ik weet zeker, dat hij op het moment,
i waarop ik hem sprak, nog volstrekt geen
j inzicht had in de bijzondere uitwerking,
welke de verwoesting van een stad als
t Leuven met bijna ai haar kunstschatten,
op de wereldopinie zou hebben.
Nou ja, hij had order gegeven om
de stad in brand te steken en er waren
een aantal burgers gedood, welnu, hij
zou dezen journalist, thans bij hem op
bezoek, wel eens even vertellen, hoe dat
gegaan was. Dan kon-ie er 'n berichtje
va^ maken en was deze za,qk afgedaan.
1 Zóo ongeveer moet von Manteuffel's ge-
dachtengang zijn geweest
Generaal von Manteuffel voerde mij als
motief voor de verwoesting der stad dë
noodzaak aan om een geduchten straf-
maatregel te treffen tegen het „verraad"
der bevolking.
Von Manteuffel beweerde, dat Belgische
1 militairen in burgerkleeren te Leuven wa
ren achtergebleven om bij de eerste de
beste gelegenheid het Duitsche leger in
den rug te kunnen aanvallen. De bevol
king zou deze militairen hebben, gehuis
vest.
De militairen in burgerkleeding zouden
hun kans hebben benut, toen de Duit
sche troepen in een gevecht waren ge
wikkeld met eep Belgisch leger, dat een
uitval had ged:.an uit 't versterkte kamp
van Antwerpen. De Duitscheis moesten
aanvankelijk wijken en kwamen daarbij
even buiten Leuven te strijden tegen de
oprukkende Belgen. Door de troepen in
de stad aan te vallen aldus von Man
teuffel meenden de Belgen de Leu
vensche bezetting te kunnen verhinderen
om hun kameraden ter hulp te komen-
Ik sprak den generaal over de verwco'
ting van de Hallen met den wereldbe-
roemden boekenkast, maar von Manteuf
fel scheen het nauwelijks duidelijk te zijn,
waar ik het over had. Wie maakt er zich
nou druk over het verbranden van een
stelletje boeken
Maar wacht dacht von Manteuffel
ongetwijfeld ik zal dezen bnrger-boe-
kenmaniak vertellen, hoe ik het Leuven
sche stadhuis heb gespaard; dan kan hij
zien, dat de kunst me heusch niet onver
schillig is!
En hij schilderde me, hoe hij naast-
liggende huizen en ge'.-uwen expres heeft
laten opblazen om den brand van het
schoone monument te laten afhouden.
(Eerst enkele dagen later kwam ik den
juisten gang van zaken te weten, toen
ik van prof. Noyons, den huidigen
Utrechtschen hoogleeraar, vroeger profes
sor aan de Universiteit van Leuven, hoor
de vertellen, hoe deze Nederlander zich
in doktersjas en onder dekking van de
Roode Kruisvlag door de brandende stad
heen naar von Manteuffel had begeven,
om van dezen uit naam van de internati
onale kunst en wetenschap het behoud
van het Leuvensche stadhuis, een wereld
beroemd kunstwerk, op te eischen.)
Daar het inmiddels duister begon te
worden, vroeg ik von Manteuffel nog, of
hij 't gevaarlijk achtte, wanneer ik ging
overnachten in de woning van het oude
manneke, over wien ik hiervoren reeds
heb geschreven.
Neen, de generaal vond dat niet ge
vaarlijk. De stad lag verlaten, zei hij, dus
behoefde ik niet te vreezen voor.... een
©verval der bevolking!
bhscTiuldig"is, Bat hij mij niet kent en
dat hij bij zijn jotigske moet blijven, dat
hij niet alléén kan laten. „Och, heeren
.heeren! laat me toch vrij asjeblieft!"
kermt het mannetje.
Zelf was ik nogal gerust op den af
loop van dit nieuwe avontuur; ik had
er nog;geen idee van,... welk een ver-
'schrikkélljjkën nacht ik tegemoet ging!
Md. (Wordt vervolgd.)
Ik ging het er op wagen, hopende, dat
me ook niet van andere zijde een over
val zou geworden.
De betreffende woning was een eind
voorbij het station aan de spoorlijn ge
legen; er tegenover stond een goederen
loods, waar een wacht van soldaten was
gelegerd. Alvorens naar het huis van het
oude mannetje te gaan, maak ik 'n praatje
met de soldaten. Wanneer ik zeg, zoo
denk ik, wie ik ben, en ze meedeel, dat
ik van hun generaal toestemming heb om
in dat huis te overnachten, dan zal ik
er veiliger zijn en kunnen ze waarschu
wen als in den loop van den nacht de
branden, die overal om me heen nog
woeden, het huis hebben benaderd.
De soldaten, die ook al weer half aan
geschoten waren, bekeken m'n papieren
en aanhoorden mijn verhaal; ze leeken
me niet ongeschikt toe. Ik geef ze wat
sigaren en krijg van hen den raad om
liever in het naast gelegen huis te gaan
slapen, omdat ze niet weten, of het wel
in orde is, als ik me met het oude man
netje en diens kleinkind vereenig tot een
„samenscholing" van burgers, waartegen
vóór den brand de noodige verordenin
gen waren uitgevaardigd.
Ik zoek het mannetje toch nog even
op om hem een kaarslichtje te vragen;
het gewone licht brandde natuurlijk niet.
Het oude baasje brengt me met zijn bla.
kertje naar boven.
Het was niet moeilijk om hier of daar
een huis binnen te dringen. Van de wo-
ningen, die nog niet waren verbrand,
stonden alle deuren open ingevolge een
bevel, dat steeds overal werd gegeven,
als tégen de burgerbevolking moest wor
den opgetreden of een overval der bur
gerij door de Duitschers werd gevreesd.
Tóch een eigenaardige situatie: ik had
daar eenvoudig bezit genomen van een
willekeurig huis en ik stond in een def
tige, eer i s ins p o.ike i*e slaapkamer, van
plan me neer te leggen op een bed, dat
klaarblijkelijk den nacht tevoren nog door
een of ander, mij onbekend echtpaar,
]was beslapen. Wie waren dat? Zouden
die menschen zelf vannacht wel een bed
hebben, waarop ze zich konden neerleg
gen -zci:c!--- - neg .'even?
Het rijk geornamenteerde plafond
het was een zeer royale woning, waarvan
ik bezit had genomen was met ko
gels doorschoten en de stukken kalk la
gen over den vloer en op het bed. Dat
laatste was niet „opgemaakt", het lag er
precies, zooals het was verlaten, met te
ruggeslagen dek.
Ik keek eens uit de ramen en ja, over
al brandde het: links en rechts van me
en ook achter het huis! Enfin, desnoods
zouden die soldaten van de goederen
loods me wel komen waarschuwen; de
buitendeur had ik open laten staan.
Inderdaad,daal' waren ze al. Onder
aan de trap riepen ze me toe, dat ik
mijn kaarslicht moest uitblazen; de ven
sters mochten niet verlicht worden; pa
trouilles zouden het huis anders onder
vuur kunnen nemen.
In den donker haalde ik thans het bed
af en schudde de kalk van lakens én
dekens. Zoo goed en kwaad als het ging
en zoo onhandig als een man zulke din
gen maar doen kan, maakte ik het bed
op en kroop moe en slaperig van mijn
70 Kilometers fietsen en mijn klauteren
over de Leuvensche ruïnes, onder de wol.
Dadelijk lag ik in een diepen slaap,
maar lang mocht deze weldadige rust
niet duren..
Tegen 10 uur werd ik wakker door een
geweldig geraas op de trap en plotse
ling verraste me het gezicht van zes ge
wapende soldaten voor m'n bed; een hun
ner droeg een brandende petroleumlamp
met zich. De kerels waren allen met ge
weren en opgestoken bajonet gewapend-
Ze stelden zich rond m'n bed op....
Dat was nu juist geen prettig ontwa
ken na een uur slapen. Mij werd op bar-
sche wijze bevolen om op te staan, me
te kleeden en hen te volgen. Tot op het
bloote lijf werd ik betast en de kleercn,
die ik aantrok, werden stuk voor stuk
nagekeken.
Natuurlijk vroeg ik belangstellend,
waaraan ik dat alles had te danken,
maar ze wilden me ge-en enkele inlichting
verschaffen. Nadat ik me in hun voort
durend bijzijn had gekleed, gingen drie
soldaten de trap af naar beneden; achter
hen aan moest ik volgen en daarna kwa
men de drie overige kerels. Het was me
wel duidelijk, dat ik voor een gevaarlijk
sujet werd aangezien, maar ik begreep
geenszins, van welke misdaad ik wel ver
dacht moest worden, welke het noodig
maakte, dat zes zwaar gewapende solda
ten me arresteerden.
Buiten gekomen, werd halt gehouden.
Twee soldaten moesten het oude man
netje, dat me huisvesting had aangebo
den, gaan wekken en halen. Na lang
wachten komt 't baasje, tusschen de sol
daten in, -naar buiten. Hij huilt erbar
melijk en verklaart voortdurend, dat hij
GEBOREN: Lieda, d- v.. W. H- van
Weelden en M- C. Bfunt, Beetzlaan 52.
Paul Mari, z. v. P. M. Wijsmuller en H-
E. Batterman, Wilhelminalaan 22.
ONDERTROUWD: R. v.. Wijk en W
v.. d. Hoef.
GEHUWD: J- M. W. Sevenhuysen en
N- v. Eyk. D. Soek en H- v. Velzen.
GEVESTIGD: Wed. A. Lampe, Eigen
domweg 80; J- Bovenberg, Kerkpad N.Z.
45; J- v. d. Horst, Nieuweweg 34; M- E.
Cuijpers, Amersf.straat 119; F. G- Kra-
senbrink, L. Koppenl. 2; H- H- E. Bes-
selink m. g., Birkstraat 40; S- Scheltinga,
Wilhelminalaan 8; M F. S» Hansler-Broe-
chuysen, Beetzlaan 30; A van Donkelaar,
Amersf straat 130; A. Gleysteen m- g-,
Kon laan 79; H. J- Kerkhoff, Birkstr. 84;
H. Venhof, Rademakerstr. 18; G- van den
Breek, Wieksl.weg ;W-Z- 18; L. W. Proost,
Rademakerstr. IS; - A. J- M- Groot, Ra
demakerstr. 18; J. Sneeuw—v. Dolderen,
Schrikslaan 2; M. A. Tossaint, Hartman,
laan 64; H. A. Koot, Banningstraat 92;
P. J. J- A- Geesihk, Bosstraat 18; Wed.
M. J. Begeman, Emmalaan 14; G- 't Jong,
Kerkdw. straat 16.
VERTROKKEN: T. Roos van Kl. En-
gend.weg 85 naar Zeist, Heerenlaan 38;
M- van Zuilen van Kon.laan 105 naar
Bussum, Brediusweg 14a; C. v. Ginkel
van Vaardehoogtweg 9 naar Maartensdijk,
Dorpsweg 66; Th. J. H- Bianchi vaC
Vred-ehofstraat 2 naar Amersfoort, Nieu
weweg 4; Wed. J. Tijssen van v Lijn
denlaan 12 naar Frankfort a. M., Adel-
heidstr. 11; M. C- Klassen—Keijser van
Dijkhuisstr. 4 naar Amsterdam, Plancius-
straat 8511; J- de Ridder van Amersf,
straat 25 naar Zeist, Dolderscheweg 7a;
J- B. Rotman van Spoorstraat 3 naar
Norg, B II; P- T. van Dam m- g. van
Hartnanlaan 22 naar Woerden, Leidsche-
straatweg 644; L. van den Burg van
v. Weed-estraat 9 naar Ermelo, Stichting
's Heerenloo; A- VugtDiepstra van
Heuvelweg 2a naar Utrecht, L. Koestr.
25; J. Akkerman van K. Kerkstraat 1
naar Zeist, Pleineslaan 21.
VERHUISD: J. D. Berkhout m- g. van
Da Cpstalaau T -naar Vosseveldlaan 6a;
M- C.. ,Holdtgrefe van Kampweg 56
naar Amersf.straat 8a; D- v< d- Broek
van Utr.weg 2, paar Keikdwars'straaf 16;
C. Sneeuw van Koriiilaan 57- ilöar Sfcfiriks-
laan 2; D. de Haan m. g- van Schou-
tenk.weg 33 naar Hartmanlaan 94; W. v-
Suijdam van Schrikslaan 2 naar 4; C.
van Soest m. g. van Nieuwstraat 51 naar
Beckeringstraat 15.
VEREENIGINQ VAN VRIJZINNIG
GODSDIENSTIGEN.
Onder verwijzing naar de in dit blad
voorkomende aankondiging voor de
spreekbeurt op a.s- Zondag 9 dezer van
bovengenoemde veneeniging in Gebouw
„Religie en Kunst", alhier, deelt het be
stuur ons mede, dat tijdens die Gods
dienstoefening door den Heer en Mevrouw
le Cosquiino de Bussy te Hilversum, zal
worden ten gehoore gebracht: Kantate am
erstein Adventssonntag (Erwachet zum
Kriegen) van Georg Philipp Teletnann,
voor Sopraan-solo, Viool en Orgel, waar
bij de Heer en Mevrouw de Bussy resp.
de sopraan- en vioolpartij en de Heer F.
Breekve'dt de orgeibeleiding op zich zul
len nemen.
ST. NICOLAAS OP BEZOEK-
Dat St. Nicolaas een kindervriend is
weten we allen en dat hij daarom brij
voorkeur een bezoek brengt aan de scho
len, daar waar dus veel kinderen bijeen
zijn, is begrijpelijk.
Ook ditmaal heeft de grijze bisschop,
zijn bezoeken aan de scholen gebracht.
Dinsdagmiddag reeds waren het de
kleuters der Engendaalschool, die St. Ni
colaas mochten begroeten. De kleiintjes
waren spoedig op hun gemak door de
goede zorgen van de dames Littooy en
v. d. Berg. Een der kleine meisjes zong
zeer parmantig een toepasselijk liedje, ter
wijl anderen voor St. Nicolaas 'n ronde
dansje uitvoerden. De cadeautjes en trac-
tatie's vielen zeer begrijpelijk wel in den
geest.
Blijkbaar heeft St. Nicolaas des nachts
een bezoek gebracht aan Baam.
Woensdagmorgen toch te ongeveer half
10 arriveerde St. Nicolaas in een open
auto vanuit de richting Baarn bij het
Kon Paleis, alwaar hij werd opgewacht
door de kinderen en het personeel der
Mariaschool. Voorafgegaan en gevolgd
door deze kinderen trok men naar de
school, waar St. Nicolaas de diverse klas
sen bezocht.
Dat er naast de vele mooie cadeautjes
zoo nu en dan ook 'n vermanend woord
moest worden gespfoken, laat zich be
grijpen.
De kinderen in de naast deze school
gelegen Kleuterschool waren tijdens dit'
bezoek reeds „vol verwachting" en het i
werd een feest, toen St. Nicolaas binnen
stapte. Na de gebruikelijke zang gav-en drie
kleine meisjes 'n berijmde toespraak, het
geen maar wat vlot liep.
Dat St. Nicolaas op de verschillende
scholen niet lang kon toeven is begrij
pelijk, want de meisjes op de R.K- School
aan de Steenhofstraat waren intusschen
ook reeds gearriveerd en daarheen gin
gen nu de schreden van St. Nicolaas en
Piet.
Het volledige Schoolbestuur was daar
met de Zusters en de kinderen in afwach
ting en ook daar ging een gejuich' op,
toen Sint de groote ruimte der bewaar
school, waar de kinderen verzameld wa
ren, binnen stapte.
Ook daar was voor de kinderen der
lagere klassen een mooie verzameling
cadeautjes bijeen, terwijl de Sint zooveel
lekkers had gezonden, dat allen konden
worden bedacht.
Hierna herinnerde Piet Sint er aan, dat
nog eenige andere bezoeken moesten
worden afgelegd, waarom besloten werd
Donderdagmorgen aan de andere scholen
een bezoek te brengen.
De des nachts afgelegde bezoeken en
het wandelen over de daken schenen Sint
en Piet in 't geheel niet te hebben ver
moeid. Reeds zeer vroeg toch arriveerden,
beiden weer in de open auto aan de
openbare school aan de Beetzlaan*
Door het personeel ontvangen, werd ook
daar contact gezocht met de kindenen en
we zien nog de blijde gezichten bij het
ontvangen der cadeautjes en de versna
peringen. Het was maar goed, dat de
bisschop de vele geschenken vooraf aan
de scholen had toegezonden. Nu kon al
les vlot verloopen.
Het weer bleef goed en ook nu kon
St. Nicolaas in zijn open auto zijn weg
vervolgen naar de openbare school in de
Kerkebuurt.
Het was hier al niet anders dan op
de andere scholen. Een hartelijke ont
vangst in de gymnastiekzaal, veel mooie
cadeautjes en versnaperingen, veel blijde
gezichten en nog veel meer. Dit alles»
evenals pp de school aan de Beetzlaan,
was mogelijk door de vele bijdragen, die
door de conti'buanten steeds voor dit doel
worden verstrekt.
Nog was St. Nicolaas miet voldaan.
De tocht ging nu naar de R K- Jongens
school aan de Steenhofstraat. Juist was
ook daar het volledige Schoolbestuur ver.
schenen om te deelen in de vreugde der
kinderen. Toespraak en zang wisselden
zich ook daar af en ook hier vonden
de versnaperingen en cadeautjes grage
monden en handen.
Evenals dit op de andere scholen het
geval was, kon ook hier door vele giften
dit alles mogelijk worden gemaakt-
St. Nicolaas verzocht ons nog alle
kinderen hartelijk te groeten en hun te
zeggen, dat hij volgend jaar beslist weer
terug zou komen.
AUO GEVONDEN.
In den nacht van 3 op 4 December
1934 werd door de politie op den Kruis
weg geheel onbeheerd aangetroffen een
auto, welke, zooals bij het ingesteld on
derzoek is gebleken, op Vrijdag 30 No
vember j.1. was gestolen te Amsterdam.
De auto is inbeslag genomen en over
gegeven aan de Amsterdamsche politie.
ERNSTIGE AANRIJDING.
Op 4 December, des avonds te om
streeks 5 uur, werd op de Burg. Grothe-
straat, nabij de Anna Paulownalaan, de
wed. v. K., wonende alhier, zoodanig door
een passeerende auto aangereden, dat zij,
nadat eerste hulp door Dr. R. alhier
was verleend, dadelijk per auto naar het
ziekenhuis te Utrecht moest worden over
gebracht. Nader werd vernomen, dat haar
toestand ernstig is en men voor het
leven der oude vrouw vreest.
Naar de oorzaak van het ongeval werd
door de politie een onderzoek ingesteld.
CHR. ORANJE-VEREENIGING-
De Christelijke Granje-Vereeniging „Ju-
liana van Stolberg" hield Vrijdag een
propaganda.avond in de groote zaal van
„Religie en Kunst". De opkomst was
helaas zeer matig.
Nadat de voorzitter, de heer Wijnbeek,
op de gebruikelijke wijze had geopend,
riep hij in 't bijzonder het welkom toe
aan den spreker van dezen avond, den
WelEw. heer Ds- A- Verwaal, Ned. Herv.
predikant te De Kaag, en aan de dames
Nettv Wijnbeek en Ida Jongsma, die het
muzikale gedeelte verzorgden.
Ds. Verwaal begint zijn rede met te
wijzen op het Nederlandsche Wapen,
waarop voorkomen drie leeuwen. De mid
delste houdt in de rechter klauw een
zwaard, in de linker een bundel met 7
pijlen, het blaroen van de Unie van
Utrecht. Een zevental pijlen zijn moei
lijk te breken. Zoo ook het drievoudig
snoer; God, Nederland en Oranje. Dat
mag ook niet vefbroken worden.
Verder herinnert spreker aan het ge
denkjaar 1933. Hoe in'dat jaar duizen
den in het Stadion te samen kwamen om
Oranje te huldigen. Aan de plechtigheid
in de kerk te Delft, waar een 30-tal
Oranjevorsten begraven liggen. Aan de
Bijzondere Vrijwillige Landstormers, die
Den Haag voor H. M- de Koningin de
fileerden, aan de bloemenhulde gebracht
in de burgerzaal van het Paleis te Am
sterdam 'ter eere van onze vorstinne. Dat
alles in 1933.
Dan gaat Ds. Verwaal terug naar,
Juliana van Stolberg, de vrome moeder
van den Vader des Vaderlands, om ver
volgens in 't bijzonder stil te staan bij
het leven en werken van Prins Willem!
van Oranje, in 't kort bij de volgende
stadhouders en regeerende vorsten, om
dan weer breeder uit te weiden over onze
Koningin Wilhelmina, wijzende op de da
gen van spanning in 1918- Toen is rood!
wel bedolven, maar niet verzwolgen, zoo
dat waakzaamheid nog altijd geboden:
blijft. Immers wij willen de roode tulp,
op den grond, de oranje-kokarde op do
borst. Ook geen dictatuur met 't scha
duwbeeld van onze Koningin op den ach
tergrond.
Wij willen vaderlanders zijn ook iq
deze zorgelijke tijden op deze ontwrichte
wereld op velerlei gebied. Daartoe moe
ten wij onszelf zijn en onzelf blijven, 't Is
een tijd, waarop het wachtwoord moet
luiden: Sluit de gelederen.
Deze met vuur uitgesproken rede werd
met de grootste aandacht beluisterd; een
warm applaus was de beste dank voor
den spreker..
Voor afwisseling zong mej. Wijnbeek
aardige liederen, begeleid aan de piano
door mej. Ida Jongsma, die bovendien
nog eenige zeer mooie piona-solo's ten
gehoore bracht. Dat was waarlijk kunst-
't Was een schoone avond, die met
een couplet uit 't Wien Neerlands Bloed
als dankgebed door Ds. Verwaal werd
gesloten.
Op 't podium prijkte een portret van
H. M- de Koningin, gedrapeerd door het
oranje blanje bleu, terwijl de vlag de
piano sierde.
KERKELIJKE BENOEMING.
(Tot diaken der Ned. Herv* Kerk wer-
denn gekozen de heeren S. van Gorkumi
en Van Es, welke heeren hunne benoe
ming hebben aangenomen.
FEESTAVOND MONDACCRDEON-
VEREENGIING „BRAVO".
Maandagavond gaf de mond accordeon-
vereen. „Bravo" haar jaarlijksche feest
avond in de zaal van hotel „Eemlanid"«
De zaal was goed bezet.
De voorzitter, de heer B. 't Lam, sprak
het welkomstwoord en deelde mede, dat
'n onderafd. „Jong Bravo" was opgericht.
Onder leiding van den directeur, den
heer C. Th. Mooij, speelde men vóór de
pauze een viertal nummers. Geopend werd
met een pittigen marsch, gespeeld door
„Bravo" met >,Jong Bravo'', waarbij deze
jonge club zich reeds dapper heeft ge
weerd. Na de pauze_werden wederom een
viertal nummers gespeeld, welke uitne
mend voldeden.
Tenslotte dient nog vermeld te wor
den, dat eenige adspirant-leden een paar
voordrachten gaven, terwijl het orebest
Uyterwijk—Van Bentum voor de verdere
'muzikale opluistering zorg droeg.
HOE ONTVANGT MEN
ONDERSTAND.
Indien men in de toekomst voor ©eni
gen vorm van onderstand in aanmerking
wenscht te komen, moet men overtuigend
kunnen aangeven wat over een tijdsver
loop van bijv. een jaar voorafgaand aan
de aanvrage óm onderstand aan gezlns-
inmkomsten is genoten. Onder gezinsin
komsten wordt verstaan, al datgene wat
door de gezinsleden is verdiend of ver
kregen. Onder inkomsten wordt ook ver
staan 1/3 van het kostgeld van 'n kost
ganger. Bij de beoordeeling van nieuw
in te dienen aanvraagformulieren zoowel
voor werkverschaffing, steun verleei.i ,g als
steun in anderen vorm, moet een lijst
kunnen worden overgelegd, waarin van
week tot week nauwkeurig is bijgehou
den van alle gezinsleden het (de) ontvan
gen loon(en) en waar en bij wien dit ver
diend is.
Ten einde het den eventueelen aanvra
ger mogelijk te maken het aantal werk-
loozendagen aannemelijk aan te geven,
stelt de gemeente de gelegenheid open
op die werkloozendagen te komen stem
pelen. Verplichting hiertoe bestaat niet,
doch werkloozendagen, die niet vanwege
de gemeente van een stempel zijn voor
zien, komen voor berekening als zooda
nig niet in aanmerking.
Bijv indien een aanvrager aangeeft in
een jaar 150 werkloozendagen te hebben
doorgemaakt, doch hij heeft er slechts de
helft van gestempeld, dan wordt gerekend
dat de andere helft door hem in werk;
is doorgebracht. Waar derhalve in de toe
komst eenige onderstand in welken vorm
ook te geven, nauwlettend zal worden
beoordeeld volgens regelen door het Ge
meentebestuur te stellen en in overeenj-
stemming met de behoefte van den aan
vrager, wordt een ieder in zijn eigen be
lang geraden op werkloozendagen te ko
men stempelen.
Nadere inlichtingen hieromtrent w rden
gegeven ten gemeentehuize op werkdagen
van des voorm- 9121/2 uur door den
controledienst.
Deze voorschriften worden geacht aan
te vangen en in werking te treden op.
1 December 1934.
Ter voorkoming van terzijdeligging det
aanvraagformulieren worden belangheb
benden gewaarschuwd de gegevens nauw
keurig in te vullen. Opzettelijk buiten" de
waarheid verstrekte gegevens kunnen
aanleiding zijn met den strafrechter in
aanraking te komen.
