De ïsoopkracht van den gulden.
Devaluatie of geen devaluatie
dat is tegenwoordig de vraag,
die zich in ons land meer en
meer op den voorgrond dringt en
ons aller belangstelling vraagt.
Voor- en tegenstanders zetten
hun argumenten in de pers en op
openbare bijeenkomsten uiteen
en trachten aanhangers te vinden
voor hun standpunt. Een minister
'trad af, omdat hij het met zijn
ümbtgenooten niets eens was ten
aanzien van de in dat opzicht te
volgen politiek.
Onze eerste havenstad, Rotter
dam, ziet in devaluatie haar eenig
handel en industrie, omdat de na
burige landen nu in het groot
„koopjes gaan halen". Doch lang
duurt dit niet, want dan komen,
op aandringen van den handel in
die landen, invoerverboden en
contingenteering, met het gevolg,
dat de werkloosheid hier nog
grooter wordt dan vroeger, ter
wijl men door het dalen van de
waarde van het geld, de prijzen
van alle goederen zal zien stijgen.
Neen, devaluatie van onzen
gulden is zeer zeker niet het mid
del om ons uit de crisis te helpen;
daartoe zullen wij onze toevlucht
moeten nemen tot een deugdelij
ker, doeltreffender middel. En
behoud, vooral na den laatsten laten wij niet vergeten dat velen,
val van de Belga, de Belgische
valuta, waardoor haar de con
currentie met haar grootsten me
dedinger, Antwerpen, zoogoed als
jnmogelijk wordt gemaakt.
Het verschil tusschen loods- en
lavengelden, laad- en los- en
indere onkosten is daardoor na
melijk zóó groot geworden, dat
de reeders er meer en meer toe
overgaan om Rotterdam (en ook
andere Nederlandsche havens) te
mijden en er de voorkeur aan
geven, hun schepen naar Belgi
sche havens te dirigeeren, waar
hun onkosten zooveel lager zijn.
Men houde hierbij in het oog,
dat ook de scheepvaart in zeer
sterke mate lijdt onder de gevol
gen van de crisis, getuige o.a. het
groote aantal schepen, dat uit de
vaart genomen en „opgelegd" ls,
eenvoudig omdat de reeders er
geen vracht voor kunnen vinden,
of omdat de vracht, die zij zouden
kunnen bedingen, niet meer vol
doende is om de kosten van ex
ploitatie te dekken.
Op het eerste gezicht heeft Rot
terdam, om bij dit voorbeeld te
blijven, wel een zeer klemmende
reden om op devaluatie aan te
dringen; een reden, die ook voor
onze andere havens geldt, om te
zwiicren van andere takken van
bedrijf. Onder een groote groep
industrieelen openbaarde zich
eveneens een sterke strooming
om den gouden standaard te ver
laten, in welk middel zij de eeni-
ge redding zien voor hun bedrij
ven, die óf reeds noodlijdend zijn,
óf dreigen, dit binnen korten tijd
te zuRen worden.
In hoeverre echter de groote
verwachtingen, die men van de
valuatie in bepaalde kringen
koestert, in vervulling zouden
gaan.indien het kabinet van koers
vs randerd-e- en de voorstanders
van devaluatie hun zin kregen,
ls een open vraag.
De ondervinding, in andere
landen op dit punt opgedaan,
heeft geleerd, dat dit middel vaak
erger is dan de kwaal. Wie zich
aan een ander spiegelt, spiegelt
zich zacht 1
Men vrage zich slechts af, of
het er in landen met gedepre-
c'eerde valuta (België, Frankrijk,
Engeland. Amerika, enz.) nu zoo
veel rooskleuriger uitziet dan in
die voor devaluatie opkomen,
daarbij speculatieve doeleinden
najagen alleen en uitsluitend
te hunnen eigen bate 1
Lustrumfeesten in Leiden.
Een auto-woesteling zonder
rijbewijs. Welke gedrags
lijn zal Mussert in Indië vol
gen? David Wijnkoop in
actie. Oss betuigt zijn dank
aan marechaussee.
Onze goede stad .Leiden heeft
voor een wijle de crisis-zorgen
van zich afgezet en feest gevierd.
Aanleiding daartoe was het 360-
jarig bestaan van deHoogeschool,
dat door het Leidsch Studenten-
NIEUW DiïURVLUCHT RECORD.
Twee Amerikanen, de gebroeders Fred
en A'< IZeys, bevonden üich sedert vele
dagen in de lucht, om het wereldrecord
voor de vlucht op den langen afstand te
verbeteren, hetwelk in 1930 niet 647. uur
28.5 minuten was gevestigd, zonder in-
tusschen officieele erkenning te vinden.
De gebroeders Keys zijn er thans in ge
slaagd dit record te verbeteren, door
meer dan 74)0 uren in de lucht te blijven.
corps op buitengewoon feestelij
ke wijze is herdacht. De burgerij
is niet achter gebleven en heeft
landen, die aan den gouden stan- j uiting gegeven aan haar mede-
sthouden, jeven met deze
daard zijn blijven
zooals Nederland, Zwitserland,
Scandinavië, enz. Het antwoord
ligt voor de hand: in geenendeele.
Wie zich voorstelt, dat devalua-
DE ARGENTIJNSCHE VREDES-
POSTZEGEL.
De Republiek Argentinië heeft naar aan
leiding van het sluiten van den vrede
tusschen Bolivia en Paraguay een nieu
wen postzegel uitgegeven, die als sym
bool twee, elkaar drukkende, handen
voor de vlaggen der beide landen toont.
lie een middel is, om spoedig een
einde te maken aan de crisis,
vergist zich zeer. Als dit inder
daad zoo was, zou de geheele
wereld al een heel eind op den
goeden weg moeten zijn, dank
zij al de devaluatie, die wij reeds
om ons heen zien. Het tegendeel
echter is waar.
Zoodra een land begint, met de
waarde van zijn geld te vermin
deren (want daar komt het op
neer) volgt er een korte periode
van bedriegliike bedrijvigheid in 1
leven met deze gebeurtenis, door
een aantal straten smaakvol te
versieren.
De ledén van Pro Patria hebben
hun keurige uniformen en sjako's
met witte vederbossen voor den
dag gehaald om de gebruikelijke
eerewacht te vormen. Zij openden
den stoet, die door de straten
van de oude Universiteitsstad
trok en uit ongeveer 1200 perso
nen bestond, waaronder een 750
tal oud-leden van het corps. De
reünie mag in alle opzichten zeer
geslaagd heeten en gelukkig ver
leende ook het weer zijn volle
medewerking een zeer voor
name factor.
De eerewacht Pro Patria genoot
de eer, te worden geïnspecteerd
door den Praeses der reünisten,
jhr. mr. F. Beelaerts van Blok
land, vice-president van den Raad
van State.
Jammer genoeg is het prachtige
zomerweer, dat de Leidsche lus
trumfeesten begunstigde, ook
weer oorzaak geworden van tal
rijke ongelukken, zoowel te land
als te water. Van de door auto's
veroorzaakte ongevallen droeg
vooral dat te Dreumel een ernstig
karakter. Hier rec»ds een wagen
in volle vaart op een menschen-
menigte in, die het voorbijtrekken
gadesloeg van een muziekver-
eeniging. Twee jongens werden
hierbij ernstig gewond.
Dit is op zichzelf al betreurens
waardig genoeg; doch wat het
feit nog erger en ergerlijker maakt
is, dat de woeste rijder zich in
hetzelfde tempo trachtte te ver
wijderen, zonder zich om
slachtoffers te bekommeren. Dit
werd hem echter door de woe
dende menigte belet; en zoo niet
enkele politiemannen tusschen-
beide waren gekomen, zou het
ongetwijfeld minder goed met
hem zijn afgeloopen.
Thans werd hij naar het ge
meentehuis gebracht, waar pro
ces-verbaal tegen hem werd op
gemaakt. Wat bleek hierbij? Hij
was niet eens in het bezit van een
rijbewijs, daar dit hem drie weken
geleden was afgenomen, omdat
hij toen, eveneens tengevolge
van zijn onbesuisde rijden, in
Geldermalsen twee personen had
aangereden. Juist Zaterdag was
de auto, die in beslag was geno
men, hem teruggegeven. Het is
nu echter wel zeer overtuigend
gebleken, dat aan een dergelijken
bestuurder geen auto kan worden
toevertrouwd.
Het door Ir. Mussert aan Indië
te brengen bezoek werpt zijn
schaduwen reeds vooruit. Er is
een uitvoerig afdeelingsverslag
verschenen omtrent de Algemee-
ne beschouwingen, door den
Volksraad gegeven en hierin
wordt, als actueel punt, het aan
staande bezoek van den leider
der N.S.B. aangeroerd.
Het schijnt, dat verschillende
leden van den Raad naar aanlei
ding van dit bezoek ongewensch-
te politieke demonstraties ver
wachten -en daaraan bestaat in
Indië nu niet bepaald behoefte.
Deze leden geven als hun mee
ning te kennen, dat het beter zou
zijn geweest, Ir. Mussert in het
geheel niet toe te laten of althans
hem zekere beperkende voor
waarden voor te schrijven. Zoc-als
men weet, is echter noch het een,
noch het ander het geval.
De heer Mussert zal zich overal
vrijelijk kunnen bewegen. D,'t is
ook volkomen in overeenstem
ming met de oovatting van een
aantal andere leden, die vinden
dat men dezen leider de volle
vrijheid dient te laten om zijn
ideeën te verkondigen voor
opgesteld natuurlijk, dat hij de
door de wet gestelde grenzen
niet overschrijdt.
Het is natuurlijk zeer moeilijk,
zich vooraf een juist oordeel te
vormen over deze kwestie. Me;
kan niets anders doen, dan d
feiten afwachten en zien. welke
gedragslijn de heer Mussert zal
meeaen, in Indië te moeten vol
gen.
Van Indië aesproken: in een
der Indische bladen is een be
richt verschenen, dat ieder, die
veel met Indië correspondeert
met 'vreugde zal vervullen. Vol
gens bedoeld blad namelijk zou
het in het voornemen liaaen van
de Nederlandsche Posteriien, om
het tarief der per luclitnost ver
zonden brieven naar Indië met
een gewicht van 5 gram. binnen
afzienbaren ti'd te breng=n van
36 cent op I1 cent. HeVf^ief
van 6 cent per bootmail verzon
den brieven zou dan vervallen
omdat in da toekomst alle mail
per vliegtuig zou worden ver
zonden.
Wij zullen intusschen goed
doen, met ons nog niet te spoe
dig te verblijden, want naar men
wil, is bij informatie aan het
hoofdestuur der Posterijen hier
te lande gebleken, dat daar van
een dergelijk voornamen niets
bekend was. Zonder eenigen
grond plegen dergeliike berich
ten echter niet op te duiken, zoo
dat, ondanks officieele ontken
ning, waarschijnlijk binnen niet a'
te langen tijd het luchtoort toch
aanmerkelijk zal worden ver
laagd.
De heer Wiinkoop, die in lange
niets van zich had laten hooren.
heeft in het geval van den ver
dwenen kassier Schaap te Wor-
merveer aanleiding gevonden om
een aantal schriftelijke vragen te
richten tot den Minister van Justi
tie vragen, die bij de meesten
onzer lezers ook wel reeds zullen
zijn opgekomen. Zij zijn ongetwij
feld niet van practischen zin ont
bloot, doch komen jammer ge
noeg als mosterd na den maaltijd,
Veel pleizisr zal de heer Wijn-
PROFESSOR FERDINAND
SAUERBUCH,
de wereldberoemde chirurg, vierde deze
week zijn zeventigsten verjaardag.
woord van den Minister beleven,
naar wij vermoeden.
Wie met het oog op de minder
gunstige algemeene reputatie, die
Oss zich de laatste jaren in den
lande heeft verworven, mocht
hebben gedacht dat deze ge
meente niets anders was dan een
broeinest van misdaad en dat de
gezamenlijke inwoners een soort
van crimineele broederschap
vormden, zal wel een betere mee
ning van de Ossenaren in het al
gemeen krijgen, als hij hoort dat
de brigade van de Koninklijke
Marechaussee, bij haar terugkeer
uit Apeldoorn, door een groot ge
deelte van de bevolking met ge
juich is ingehaald. Laten wij ho
pen, dat dit een bewijs is, dat,
nu zoowat al de misdadige ele
menten achter slot en grendel
zitten, de rest der bewoners als
goede elementen en ordelievende
burgers kan worden beschouwd 1
MUSSÖLINI WIJST EÉN
ENGELSCH VOORSTEL AF.
Een openhartige verklaring
van Eden. De Engelsch-
Duitscbe zienswijze zal de
overwinning behalen. Grens
incidenten in 't verre Oosten.
De Turksche staatschef Kemal
Moestafa Ataturlc is zoowel een
verstandig als een kundig man.
Bij de regeering van zijn land,
dat hij in korten tijd van een mid
deleeuws chen in een modernen
staat wist te hervormen, heeft hij
dat reeds voldoende bewezen. En
wanneer zoo'n man van zijn verre
observatiepost Ankara uit ver
klaart, dat hij den toestand
Europa op het oogenblik voor
critieker houdt dan ooit, dan kan
men daaruit met een bijna gerust
geweten concludeeren, dat de
zaken op het continent weer eens
jammerlijk mis geloopen zijn. En
wie daaraan mocht twijfelen, leze
de verklaring, die Eden met zeld
zame openhartigheid in het Lager
huis over zijn reis naar Parijs en
Rome heeft gegeven, er maar
eens op na. Dat de besprekingen
van den Engelschen reisminister
in de Fransche en Italiaansche
hoofdstad nu niet bepaald een
succes waren geweest, wisten wij
eind vorige week reeds, maar de
ware grootte van het fiasco heb
ben wij uit zijn eigen woorden
aan het begin dezer week leeren
kennen. Eerst daaruit vernamen
wij, dat Engeland als verregaande
tegemoetkoming aan Abessinië 'n
strook van Britsch Somaliland als
uitweg naar zee had willen aan
bieden, indien daarmede dan
tevens alle geschilpunten tus
schen Italië en Abessinië opge
lost zouden worden. Dit voorstel
koop dan ook niet van het ant-'beoogde om Abessinië zoodanige
DE LIJFGARDE VAN DEN KONING IS AANGETREDEN.
Een foto uit het Buckingham-paleis, de Londens.che woonplaats van het Engel-
sche koningspaan De lijfgarde des konings viert met een groote parade haar
450sten geboortedag,
territoriale en economische con
cessies aan Italië mogelijk te
maken, als een bijlegging van het
geschil zouden ten gevolge heb
ben. Maar Mussolini heeft zich nu
eenmaal rotsvast in het hoofd ge
zet, dat Abessinië mandaatsge-
bied van Italië moet worden, en
dus gaf hij Eden met zijn mooie
voorstellen nul op het request.
Dat Abessinië intusschen niet zon
der slag of stoot tot mandaatsge-
bied van Italië zal worden, bewij
zen de dreigende woorden, die
de Abessijnsche minister van Oor
log, Ras Moeloegwetta, in een
interview met een correspondent
van de Matin heeft uitgesproken:
Indien Italië hoopt een mandaat
over Abessinië te verkrijgen, dan
vergist het zich. Zelfs al zou
Abessinië eens mandaatsgebied
worden, dan zou het niet onder
Italië komen te staan."
Deze v/oorden, die in niet ge
ringe mate de woede van de
duce hebben opgewekt, bevatten
zonder eenige twijfel een uitnoo-
diging aan Engeland: „Indien wij
dan toch onze onafhankelijkheid
moeten verliezen, Engeland neemt
gij ons dan." Engeland zal zich
intusschen wel twee maal beden
ken, voor het zijn hand in een
dergelijk wespennest steekt, maar
men mag evenmin vergeten, dat
Engeland in Abessinië groote be
langen heeft, die het met hand en
tand zal verdedigen, wat er ook
gebeure. In de eerste plaats den
ken wij hier aan het Tanameer,
de bronnen van den Nijl, waar op
het oogenblik met Engelsch geld
een groote stuwdam wordt aan
gelegd, die voor een regelmatiger
bevloeiing van Egypte en van
Engelsch Soedan moet zorgen.
Ook indien het onverhoopt tot 'n
gewapend conflict mocht komen,
waaruit Italië als overwinnaar te
voorschijn zou treden, zal Enge
land deze belangen nooit prijs
geven. Londen weet zijn bezittin
gen met hand en tand vast te
houden, dat is algemeen bekend.
Over de Engelsch-Fransche ver
houding kan men wat meer op
timistisch zijn. Wel bestaan er op
het oogenblik, zooals wij in ons
vorige overzicht reeds uiteen
zetten, tusschen de beide regee
ringen diepgaande meeningsver-
schillen over de uitvoering van
het communiqué van Londen van
3 Februari, maar het is een ver
heugend feit, dat men op het
oogenblik zoowel te Parijs als te
Londen, ernstig naar een com
promis zoekt, dat alle bij dit com
muniqué genoemde staten zal
kunnen bevredigen, dus ook
Duitschland. Uit den aard van de
zaak zullen zich daarbij nog vele
moeilijkheden voordoen, maar in
dien Frankrijk iets van zijn iet of
wat dogmatische houding zal la
ten varen en te oordeelen naar
eenige uitlatingen van Laval be
staat daar alle kans op behoeft
men er niet aan te twijfelen, dat
er tenslotte een alle meer of min
der bevredigende oplossing zal
worden gevonden.
De heele vraag, waar het om
gaat, is ten slotte slechts de
kwestie of de theorie aan de prak
tijk opgeofferd mag worden, d.w.
z., of men langs den weg der col
lectieve onderhandelingen alles
of niets wil trachten te bereiken,
dan wel, of men door het houden
van tweezijdige besprekingen de
winst met stukjes en beetjes
wenscht binnen te £alen. Frank
rijk houdt nog aan de eerste me
thode vast, Engeland en Duitsch
land zijn de tweede toegedaan.
Houden de beide laatstgenoemde
landen aan hun overtuiging vast,
waaraan geen twijfel kan bestaan,
dan zal Frankrijk moeten bij
draaien. En is dit eenmaal ge
beurd, dan kunnen wij er van
verzekerd zijn het Westelijk lucht-
pact te krijgen, en het Oost- en
Donaupact misschien. Zullen de
dingen zoo verloopen, en er be
staan goede gronden voor om dit
inderdaad aan te nemen, dan be
hoeft Europa zich niet ongerust
te maken.
Had Ataturk, de vader der Tur
ken, zijn blik inplaats van naar
het Westen naar het Verre Oosten
geslagen, dan zou zijn oordeel
zeker niet zachter hebben geluid.
Nog geheel afgezien van den toe
stand in China zelf, waar de Ja
panners maar steeds voortgaan
telkens meer te eischen en den
aanval van Pai Tsjen-Woe op
Peiping, waarvan niet geheel zon
der grond wordt aangenomen, dat
deze door de Japanners in scène
is gezet, hoort men op het oogen
blik ook weer van allerlei grens
incidenten, aan de grens tus
schen Sovjet-Rusland enMar -.joe-
kwo. Dit laatste baart te meer
verwondering, daar men juist in
den laatsten tijd zoowel te Mos
kou als te Tokio weer voorberei
ding wil treffen, om tot e n Rue-
sisch-Japansch verdrag va 1 non
agressie te geraken Het meestal
zeer goed ingelichte Japansche
persbureau Rengo, wist dienaan-
KONINGSKINDL^
Guus Beilem Jr.
Naar aanleiding van het vei
blijf der beide Belgische ko
ningskinderen in Nooidwijk.
Koningskinderen zijn kind'ren,
Niét als die van u en mij,
Koningskinderen zijn kind'ren,
Lang zoo zorg'loos niet, en vrij.
Met een vastgestelden loopbaan,
En een vastgelegden plicht.
Met 'n oog, dat reeds van jóngsai
Op de toekomst wordt gericht...
Met oen hééle massa luxe,
Met een zacht en donzen bed...
Maar een héél klein beetje èchta
Onvervalschtekinderpret;
Met een heele massa speelgoed,
Met een puike, prima school.
Maar een miserabel beetje
Klaterende kinderjool!
Koningskinderen zijn kind'ren,
Met een welbewuste taak,
Met volwassen-menschenneiging
En een.... afgepast vermaak I
Maar tóch., heel diep in hun
harten
En van daaqsche plichten vrij,
Zijn ook Koningskind'ren: kind'ren
Als van u en die van mij 1
Met verlangens en met wenschen
Die men óveral weer vindt.
Wijl ze 't nooit te onderdrukken
Goedrecht zijn van iéder kind 1
Met verlangens en met wenschen
Die men óveral wel treft,
En die dikwijls door hun
eenvoud
Er de mènsch niet eens., beseftl
Wenschen wij de kleine gasten.
Ginder aan het Noordwijksch
strand,
Dan van harte hier een: weikon:
In 't bevriende Nederland,
Daarbij nog de hoop uitsprekend
Dat zij daar dan bovendien
AI die échte kinderwenschen
Ruim bevredigd mogen zien 1
gaande reeds mede te deek.r -i
de Sovjetregeering voorste!'-~i
zou doen inzake de vorming van
een Russisch-Japansch-Mantsjoe-
kwosche grenscommissie.
Doch een overeenkomst mei
Rusland schijnt den Japanscben
militairen, die onbeperkt heer en
meester van het land zijn, niet
naar den zin te zijn. Dies hebben
zij voor een aantal grensinciden
ten gezorgd, met als gevolg pro
testen van Moskou en een moei
lijke basis om onderhandelingen
op te voeren.
Door dit alles wordt het steeds
moeilijker een juist inzicht te krij
gen in de dingen, die in het Verre
Oosten gebeuren. Slechts zeker
is, dat een groot deel van China
voor langen tijd onder Tapan-
schen invloed zal blijven. De cre-
middelde Chinees is intu^chev
een filosoof en neemt de dingen
EEN MONTGOLFIÈRE START iLJ
POTSDAM.
Deze weck werden in de nabijheid van
Potsdam proeven met een nieuw soort
verwarrniugsinstaliatie voor heete lucht
ballonnen genomen. In plaats van ruwe
olie werd vloeibaar gemaakt gas ge»
bruikt. De gondel van stalen buizen
draagt twee flesschen met vloeibaar gas,
die na de start voor de verwarmin<' van
het binnenste van den ballon .n,
Onze foto toont en nieuwen Dl. u
keete-lucht-ballon even na de start.
niet te zwaar. Een 1' .ntsjoerijsch
koopman, waaraan i ?n *oeg, ol
hij zich niet te bezc gd maakte
ov r de Japansche vestiging, ant
woordde ontkennend: „Over 200
of 300 jaar zijn zij er niet meer."
Ondanks deze voorspelling zullen
de Japanners doorgaan Oost-Azië
onder hun invloed te brengen, en
zal het ook voor de toekomst in
teressant blijven de gebeurtenis
sen daar aandachtig te volgen.
