Het Opium-schandaal en zijn verschrikkingen.
EEN JAARLIJKSCHE MILLIOENEN-MOORD.
Van Egytische tooverkunsten
Mexicaansche kleurvisioenen.
J
vmnwfvm
r
W*t Chla* vóentêitik
^>^4^ y^y
De Chlneesch'e afgèVaaitRgde ging nog
verder en stelde voor de stichting van eea
centrale fabriek te^GKanève onder Volken-
boiwiscontrole en stopzetting van de pro-'
auctie over de geheels^ wereld. Het is te
hopen, dat China in de stopzetting ^Tan de
productie voorgaat." In dit land wórden elk
jaar ca. 5 millióen K.G. verdoovende mid
delen geproduceerd, d.i. meer dan de helft
van de wereldproductie. Vaak leest na en'
van de verboden betreffende de papaver
teelt in China, maar zendelingen en mis
sionarissen konden verzekeren, dat elk jaar
weer opnieuw de duizenden hectaren be
plant zijn met papavers. Van productie
beperking is in de praktijk niet veel te be
merken. Eenigszins is dit te begrijpen in
da ongeregelde toestanden, welke het land
in de laatste tientallen jaren kent.
Een belangrijk ding is echter reeds be
reikt. De Chineesche overheden zullen da
personen, die een paspoort aanvragen, me
disch laten onderzoeken en het paspoort
weigeren aan hen, die verslaafd zijn aan
opium.
Een Studie-commissie naar het
Verre Oosten.
Dat de toestanden in het Verre Oosten
niet bijzonder rooskleurig zijn, moge blij*
ken uit het feit, dat de Volkenbond een
studie-commissie uitzond naar het Verre
Oosten. Deze commissie bestond uit Eks-
brand, den vroegeren Zweedsehen gezant
in Buenos Aires, voorzitter vari de Zweed-
sohe Roode Kruiis - Co mmissie, welke in 1921
een bezoek aan Rusland bracht, Havlasse*
den vroegeren Tjechischen gezant te Rio
de Janeiro, Gérard, den directeur van de
Belgische Nationale Schuld, en den hee*'
Renfoorg (secretaris).
Deze studie-commissie ging in de maand
September 1929 scheep te Marseille. Van
daar ging de tocht naar Burma, dat geheel
Werd bereisd en verder naar Britsch Hima-
laya en naar Nederlandsch-Indië.
Andere verdoovende middelen.
Deze commissie bepaalde haar werk
zaamheid niet alleen tot het opium, maar
besteedde ook haar volle aandacht aan da
andere verdoovende middelen, als morfine,
heroïne, en cocaine. Minder aandacht be
steedde de commissie tot nu toe aan de
mescaline, bereid uit het aftreksel van eoa
Mexicaansohe plant. De mescaline, welke
kleurvisioenen teweegbrengt, oefent op de
personen, die eraan verslaafd raken, even
eens een zeer funeste werking uit .Duizen
den personen, vooral in Mexico en het zui
delijk deel van de Vereenigde Staten, gaan
hieraan jaarlijks ten gronde.
Wenschelijk is, dat de opiumcommissie
ook hieraan haar volle aandacht zal wij
den, hoewel hier haar taak zeer moeilijk
zal zijn, speciaal door de chronisch heer-
sohende burgeroorlogen in Mexico. Teven*
zal de opiumcommissie haar aandacht moe»
ten wijden aan de verschillende slaap#
middelen, welke in de gewone apotheken
verkrijgbaar zijn, waarvan wij als voor
beeld veronal noemen. Tal van menschen
maken misbruik van deze middelen, welks
zJJ op medisch voorschrift moeten gebrul'
tot
Onmacht van deji Volkenbond?
Wat is opium eigenlijk? Opium is het
gedroogde sap van de halfrijpe zaaddoozen
van den maankop, ook wel papaver ge
naamd. In Hindoestan, Perzië, Klein-Azië
en Egypte wordt de papaver gekweekt om
het sap te verkrijgen, waarvan dan opium
wordt gemaakt; ook in Europa wordt de
plant geteeld.
Hoe opium wordt gewonnen. Tv
Het verzamelen van opium uit de half
rijpe zaaddoozen geschiedt op de volgen
de wijze: Eenige dagen, nadat de bloem
bladeren zijn afgevallen, worden er in de
zaaddoozen insnijdingen gemaakt, waarbij
nauwlettend wordt toegezien, dat het mes
niet tot in de holte der zaaddoos door
dringt.. Uit deze insnijdingen vloeit dan
een witte vloeistof, welke eerst melkachtig
opium niet gewend zijn. De z.g. opium
eters en -rookers reageeren hierop geheel
anders. De opium-eters nemen het vergif
gewoonlijk in den vorm van pillen, of ook
wel als een papje.
Het toppunt van geluk?
De werking van opium openbaart zich
gewoonlijk een of twee uren, nadat het
is ingenomen en dutirt 5 tot 6 uur en ver
oorzaakt dan een hoogen graad van opge
wektheid, welke de opium-eters als het
toppunt van geluk beschrijven. De opium
eter is terstond aan zijn uiterlijk te ken
nen. Hij is zeer mager, heeft een bleek gele
gelaatskleur en een slependen gang; de
oogen liggen diep in de kassen en hebben
een eigenaardigen gloed. De geestvermo
gens en lichaamskrachten van een opium
eter zijn totaal uitgeput; hij is voor niets
meer geschikt en toch voelt hij zich ge-
drongen telkens grootere hoeveelheden te
is, en zich weldra aan de randen der in
snijdingen verdikt. Gedurende 24 uur laat
men de planten in dien toestand en den
volgenden dag wordt het opium verzameld
door middel van groot stompe messen. Elke
doosvrucht geeft slechts eens opium, en
dan niet meer dan eenige grammen. Het
opium komt evenwel niet zoo zuiver in den
handel als de plant het voortbrengt. De
eerste vervalsching geschiedt reeds bij het
inzamelen, als bij het afschrappen een wei
nig van de opperhuid van de vrucht wordt
meegenomen om het gewicht te verhoogen.
Als het opium is ingezameld, is het een
kleverige wasachtige, bruine massa, wel
ke een zoetachtigen bitteren smaak heeft.
Verschillende soorten opium.
Er zijn verschillende soorten opium
in den handel; de voornaamste zijn wel:
Smyrnaasch, Constantinopelsch, Egyp
tisch, Perzisch en Indisch opium. Opium
bestaat uit verschillende bestanddeelen,
zooals: houtvezels, planteneiwit, caout
chouc, hars, vette olie en een aantal loog
zouten, waarvan de voornaamste zijn: mor-
phine, nar^tine, codeïne, enz.
De uitw kselen van het opium op den
mensch vt_- ."Vllen naarmate de hoeveel
heid, welke wordt gebruikt en den per
soon, die het gebruikt. Een kleine dosis
opium kan als geneesmiddel een heilzame
uitwerking hebben, doch bij geregeld ge
bruik, waarbij de hoeveelheid niet zelden
steeds wordt opgevoerd, leidt opium tot al-
geheele ondergang.
Een gevoel van welbehagen.
In een kleine dosis, b.v. van een vierde
of een halve grein, werkt opium over het
algemeen prikkelend; de pols wordt eenigs
zins versneld, de gemoedsgesteldheid ge
woonlijk meer opgewekt en er bestaat een
gevoel van welbehagen en een geschiktheid
voor lichamelijke en geestelijke inspan
ning. Doch weldra worden deze verschijn
selen gevolgd door vermindering van spier
kracht, ongevoeligheid voor inwendige in
drukken, lusteloosheid, en neiging tot
slapen. Dit zijn de gewone uitwerkselen bij
menschen, die niet aan gebruik van opium
gewoon zijn; doch door herhaald gebruik
neemt de invloed sterk af, en bij gevolg
zijn zij, die opium nemen om een aangena
me opgewerktheid te vertvekken, genood
zaakt telkens een grootere hoeveelheid te
nemen.
De echte opium-schuivers.
In grootere hoeveelheden, b.v. van meer
dan twee of vier grein, zijn de verschijnse
len geheel anders. Meestal treedt er 'dan
terstond duizeligheid en dofheid op, zonder
dat er eerst opgewektheid heeft bestaan.
De gevoelloosheid neemt steeds toe; de lij
der wordt bewegingloos en ongevoelig voor
uitwendige indrukken; de ademhaling is
zeer langzaam; de lijder ligt roerloos met
gesloten oogen en samengetrokken pupil
len. Naarmate het vergif sterker werkt,
wordt de pols zwakker en verslappen de
spieren, dan gaat die gevaarlijke toestand
©ver in een langdurigen slaap, welke wel
36 uur kan duren. Dit alles zijn de gevol
gen bij menschen, die aan het gebruik yaft
nemen. Opium-eters worden zelden ouder
dan 40 jaar, daar zij ten laatste aan he
vige zenuwpijnen gaan lijden, waartegen
zelfs het verdoovingsmiddel niet helpt.
Waanzin is het einde
De invloed van het vergif op het ge-
heele gestel uit zich voornamelijk door dof
heid, verbijstering der verstandelijke ver
mogens, zwakte, vuil-gele kleur van de
lippen en oogen. Krijgen deze menschen
niet op hun gewonen tijd opium, dan wor
den zij duizelig en beginnen de oogen te
tranen en, zou het opium hun plotseling
ael worden onthouden, dan worden de
ungelukkigen meestal krankzinnig. Uit de
geschiedenis blijkt, dat het gebruik van
opium reeds in de oudheid bekend was,
vooral in de geneeskunde werd er een druk
gebruik van gemaakt.
Een Grieksche wijsgeer.
De Grieksche wijsgeer Hippocrates ver
klaarde, dat men zonder opium onmoge
lijk de geneeskunde kon uitoefenen. In het
oude Egypte was het opium dan ook al
leen maar voor medische doeleinden toe
gelaten. Maar ondanks dezen maatregel
werd er in het geheim door de Egyptena-
ren veel opium gebruikt. De Egyptische
too venaars bereidden uit heulzaad en
nachtschade-bladeren een drank, welke een
diepen slaap veroorzaakte en de menschen
dikwijls voor eenige dagen van het ver
stand beroofden. In de bestrijding van het
opiumgevaar ging de vorige eeuw Amerika
voorop, waar de Ver. Staten in 1840 een
wet uitvaardigden, waarbij de verkoop van
opium werd geregeld. In 1842 werd een
verdrag gesloten met Siam; in 1844 met
China en in 1847 met Japan. Bij deze ver
dragen werd bepaald, dat de uitvoer van
opium alleen voor medische doeleinden
was toegelaten; de apothekers werden ver
plicht om van de personen, aan wie opium
was verkocht, nauwkeurig aanteekeningen
te houden.
Honderden millioenen.
Niettemin nam het opiumgebruik over
de geheele wereld gestadig toe. In 1870
schatte men zelfs het aantal personen, die
aan opium verslaafd waren geraakt op 400
millióen!
De eerste groote internationale opium-
conferentie werd gehouden in 1906 te
Shanghai na de bezetting der Philippynen
door de Ver. Staten.
Op deze conferentie bleek, dat niet alleen
de Oosterlingen, maar ook de meer „be
schaafde" Westerlingen assi opium waren
verslaafd en dat de vrije verkoop van
opium, morphine en andere verdoovende
middelen een dreigend gevaar was gewor
den. In de jaren 1911 en 1912 werd er te
Den Haag een nieuwe groote opium-confe
rentie gehouden, waaraan 12 landen deel
namen en waarbij de teelt en de verkoop
van het rook-opium werden beperkt,
In 1913 werden de besluiten, welke op
de conferentie te Den Haag waren geno
den» in de wetgeving toegepast. In 1920 en
Na jarenlange# onvermoeide naspo
ringen is de Rotterdamsehe recher
che in samenwerking met de
buitenlandsche crimineele politie
er onlangs in geslaagd een interna
tionale. smokkelbende in verdoo
vende middelen op het spoor te ko
men en haar wijdvertakt net te
ontrafelen. Dit- geval heeft weer
eens opnieuw de aandacht gevestigd
op de schrikbarenden omvang, welke
de opium-ellende over de wereld
heeft gebracht.
Onderstaand artikel geeft u een in
zicht in dit mensch-onteerend be
drijf en in de omvangrijke maatre
gelen, welke ter bestrijding zijn
genomen, waarbij vooral Nederland
een actieve rol heeft gespeeld.
1923 werd door de Engelsche regeering een
wet op de verdoovingsmiddelen uitgevaar
digd (Dangerous Durgs Act), waarbij
strenge maatregelen werden getroffen. In
1924 werd door het „Harrison's Narcotic
Act" de verkoop van morphine en cocaïne
binnen de grenzen van Engeland geregeld
en in 1925 werd de uitvoer en verkoop van
verdoovingsmiddelen bepaald in de En
gelsche bezittingen.
De eerste daad van den t
Volkenbond. -
Een der eerste daden van den Volken
bond was de instelling van een opium
commissie, waarvan het eerste groote re
sultaat was de conventie van 1925, welke
sinds 1928 van kracht is en waartoe be
reids 25 landen zijn toegetreden. Alleen
Italië en Bolivië maakten bij hun toetre
ding eenige reserves. Toch is er een onze
kere toestand, daar eenige produceerende
landen, n.1. Turkije, Perzië en Rusland niet
tot de conventie toetraden. Een verblijdend
verschijnsel mag echter worden genoemd,
dat Turkije een van de 12 landen is ge
weest, welke een van de Ver. Staten uit
gaand verdrag hebben geteekend voor
nauwere samenwerking tusschen de amb
tenaren, die zrijShbelast met de bestrijding
van het vervoer van verdoovende midde
len,
Een goede beurt voor do
Ver. Staten.
Dit is een goede beurt geweest voor de
Ver. Staten, die aanvankelijk het volken-
bondswerk saboteerden, daar de Volken
bond volgens hen niet actief genoeg was.
Wij herinneren ons nog, dat de Amerikaan-
sche delegatie met haar leider Stephen
Porter in 1925 van de conferentie vertrok,
omdat zij niet de directe productie- en fa-
bricagebeperking wilde ln behandeling ne
men. Deze houding van de Ver. Staten deed
zeer vreemd aan. Wij wijzen hier op de
Amerikaansche kolonie der Philippijnen,
waar een algeheel opiumverbod bestaat.
I
De smokkelhandel floreert.
In geen land ter wereld tiert de smok
kelhandel zoo weelderig als in de Philip
pijnen. In een jaar tijds werden hier 3 ton
bereide opium en 568 K.G. morphine in be
slag genomen. Wij wagen het niet een ver
onderstelling te maken, hoeveel niet in
beslag genomen kon worden. Volgens de
Britsch-Indische afgevaardigde Sir John
Campbell is het gebruik in de Philippij
nen per hoofd van de bevolking veel groo-
ter dan in Nederlandsch- en Britsch-Indië
en Burma. Volgens de Engelsche afgevaar
digde Sir Malcolm Delevigne is de hoe
veelheid, in één jaar in beslag genomen,
meer dan de wettelijke behoefte van. het
geheele Britsche rijk uitmaakt
Uniforme strafregelinft.
Het werk van de volkenbondsoommlssle
is zeer zwaar, maar zal zeker nog belang
rijke resultaten kunnen opleveren. Wij
denken dan aan een voorstel van een Por-
tugeeschen afgevaardigde, welke voorstel
door Sirks, hoofdcommissaris van Politie
te Rotterdam, opvolger van dein Amerikaan
Wood als assessor, werd ondersteund; vol
gens dit voorstel zouden de verschillende
landen afzien van het boetestelsel, daar de
boeten immers gemakkelijk uit de baten
van den onwettigen handel z(jn te bestrij
den. Liever zag Vasconcelos in de plaats
hiervan het uitspreken vah zware vrijheids
straffen én voorts een uniforme strafrege
ling in de verschillende landen*
Een der belangrijke resultaten, door de
volkenbondscornmissie bereikt, is de in
voering van in- en uitvoeroertificaten. Al
leen in Zwitserland Is de productie hier
door met 25 pet, gedaald. Er is heel wat te
doen geweest over versohillende firma's,
welke groote hoeveelheden verdoovende
middelen in den ongeoorloofden handel
brachten.
Zwarte lijsten.
De afgevaardigden van Engeland en
Britsch-Indië stelden voor gwarte lijsten
van dergelijke firma's samep te stellen.
Tenslotte werd een voorstel oangenoinfin»
Wftarbü de naam der firma telkens 'ion
worden herhaald, indien zjj zich aan on
wettigen handel zou schuldig maken, ter
wijl besloten werd een vertrouwelijke lijst
aan de regeeringen te zenden omtrent per
sonen, die als tusschenhandelaar bij den
smokkelhandel waren betrokken.
Over de gesties van versohillende fabrie
ken is heel wat te doen geweest. In den
breede is indertijd besproken het geval van
de chemische fabriek „Naarden" te Bus-
8um, welke als gevolg van onze gebrekkige
opiumwetten groote hoeveelheden ong.
1000 K.G. morphine en 3000 K.G. heroine
diacetyl-morphine verdoovende middelen
kon invoeren (o.a. van de Duitsche firma
Böhringer) en verder in den handel kon
brengen. (Wij herinneren aan de in 1928
naar aanleiding daarvan ingevoerde ver
scherpte opiumwet).
Een Zwitsersch Opium
schandaal.
Speciaal willen wij hier vermelden het
Züricher en het Bazelsche opiumschandaal.
Te Bazel werd een chemische heroine-
fabriek ontdekt, welke onder leiding stond
van 'n Duitschen doctor in de chemie. Deae
fabriek verzond duizenden K.G. verdoo
vende middelen naar verschillende landen*
De werkzaamheid van deze fabriek werd
bemerkt door de Egyptische douane, bij on
derzoek van een partij in Alexandrië inge
voerde „Koude Lijm",
De Roemeen, die de party in ontvangst
moest nemen, kon worden gearresteerd,
terwijl toen met behulp van de Zwitsersche
politie de directeur van de Bazelsche fa
briek kon worden ontmaskerd. Tegelijker
tijd werd te Zürich een cocaine-centrale
ontdekt, waarop in versohillende café's
aldaar razzia's werden gehouden met voor
de politie zeer merkwaardige uitkomsten.
Een felle aanklacht tegen
Europa.
Natuurlijk bracht de Egyptische afge
vaardigde deze zaken ter sprake in de
opium-oommissie. Zijn redevoeringen al
daar zijn over het algemeen felle aan
klachten tegen Europa.
„Voor den oorlog kende zön land", ai-
dus gen. Russell Pasja, „de ramp van de
verdoovende middelen nog niet. Na den
oorlog legden zich verschillende landen toe
op den invoer van verdoovende middelen,
met gevolg, dat momenteel op een inwo
nerstal van 14.000.000 menschen meer dan
5 duizend personen verslaafd zijn aan ver
doovende middelenl"
Regeeringen gecompromitteerd?
Over het algemeen kin worden geconsta
teerd, dat de afgevaardigden van sommige
landen, hoe nuttig werk zy overigens ver
richten, onaangenaam repliceer en, wanneer
feiten voor den dag komen, welke in hun
landen voorkomen en werkelijk niet toe
laatbaar zijn (al zyn de betreffende regee-
n
tuint int t| f
ringen er onschuldig aan). Het denkbeeld
yan Staatsmonopolies voor da productie
Van verdoovende middelen, hoe afdoend
het op het eerste gezioht lijkt, kon de goed
keuring van de opiumcommissie niet weg
dragen, De Nederlandsohe afgevaardigde
ging de merites van dit plan en ook de na*
geelen ervan uitvoerig na. Het grootste na
deel is de onvermijdelijke prijsverhooging,
welke den smokkelhandel zou aanmoedi
gen en de oorzaak zou zijn, dat wettige
voorraden in den smokkelhandel terecht
komen.
ken. Ook personen, die aan dergelijke che
mische preparaten verslaafd raken, bena-
deelen uitermate hun gezondheid. Hier zijn
op zyn plaats landelijke wettelijke regelin
gen, waardoor het verkrijgen van deze
preparaten moeilijker wordt gemaakt.
Tenslotte moet ieder weldenkend mensch
krachtig medewerken aan de bestrijding
van bovengenoemde mistoestanden, welke
jaarlijks mlUioenen menschen ten gravt
sleepen.
H. P. B
