IMÏGRANT GA ONS VOORBIJ 1 Wij Nederlanders hebben den taam van een goedmoedig en gastvrij volk te zijn. Een derge lijke reputatie strekt ons onge twijfeld tot eer. Tienduizenden buitenlanders, die binnen onze grenzen werk en brood vinden, zullen het ongetwijfeld daarmede eens zijn. Doch er is een keerzijde aan de medaille. Een niet al te hoffelijk, maar in den grond zeer juist spreekwoord houdt in, dat „al te goed is buurmans gek." Laten wij dat ook niet over het hoofd zien. Laten wij ons niet wat al te ge makkelijk meesleepen door ons gevoel Wij hebben te doen met menschen, die uit hoofde van hun vaste politieke overtuiging bloot staan aan vervolging in het bui tenland. Dat fs zeer prijzenswaar dig. Maar of wij ons daarom nu maar dadelijk moeten laten ver leiden om onze grenzen wijd voor hun open te zetten, is een andere vraag. Meer dan ooit leven wij thans ln een tijd, die beheerscht wordt door den niet fraaien, doch ons door de crisis opdrongen stel regel: „Ieder voor zich". Elk volk is thans genoodzaakt, om aller eerst de belangen van zijn eigen burgers te berschermen. Dit zien wij dan ook tegenwoordig in elk land gebeuren. De vreemdeling wordt zoo weinig mogelijk meer toegelaten. Het eigen volk gaat vóór. Wij gaan thans ook, zij het schoorvoetend, dien weg op. Maar erg laat. Rijkelijk laat. Wij hebben al een veel en veel te groot contingent vreemdelingen binnen onze grenzen toegelaten. En vooral uit Duitschland. En aan nog behoorende tot een categorie, die wij best kunnen missen. Als het er nog op aan komt, levert ons eigen land al een meer dan voldoende contingent Marxisten, Communisten en andere expre- misten op. Wij gaan werkelijk te ver. Wij vullen den vaderlandschen voor raad aan met buitenlandschen im port. Wij krijgen te veel van Linie wel mee kunnen bevolken, zonder de minste moeite. De gevoelens van de men3ch9n, die wij zoo ondoordacht ln ons midden opnemen, omdat een na burige staat, op grond van be paalde redenen, geen prijs meer stelt op hun aanwezigheid, zijn immers algemeen bekend 1 Zij vinden het niet noodig om ze te verbergen. Onmiddellijk zoeken en vinden zij contact met gelijk gezinde groepen onder onze eigen bevolking. Ook waar zij „en bloc" bijeen wonen, b.v. in de Wieringermeer, geven zij openlijk uiting aan hun extremistische gevoelens, die re gelrecht in strijd zijn met die van den gemiddelden, weidenkenden Nederlander. Moet ons asylrecht waarop wij zoo trotsch zijn, voor dat soort emigranten worden mis bruikt Immers neen 1 En dan zijn er ook onder hen, die, na een korte z.g. opleiding in handel, industrie of landbouw, kans zien een fabriekje of ander onderneminkje op te zetten en hun producten op onze toch reeds zoo overvoerde markt te werpen met de leugenachtige aanduiding „Nederlandsch fabrikaat", hoewel zij alleen met eigen landgenooten werken en zelfs hun grondstoffen voor het meerendeel van buiten landschen oorsprong zijn. Moeten wij dit toelaten 1 Op litterair gebied leidt onze veelgeprezen gastvrijheid even eens tot onverkwikkelijke toe standen. Wij zien onze eigen auteurs in eigen land aanvallen door lieden van over de grens die toch zooveel gevoel van be tamelijkheid moesten bezitten, dat zij konden begrijpen dat een gast zich zoo iets niet mag veroorlo ven, te minder waar hij het litte raire terrein verlaat om 't domein der politiek te betreden. Wij be doelen hier o.a. de aanval van Heinrich Mann op den kundigen Nederlandschen schrijver Johan Koning in de Haagsche Post van de laatste weken. Neen, antisemietisch zijn wij niet en Jodenwetten, zooals men die elders uitvaardigt, verlangen wij zooals die thans fs, verwarring in de hand, fn de journalistiek zoo wel als fn het handels- en zelfs in het gezinsleven. Het valt dus toe te juichen, dat er eens een poging wordt gedaan om einde lijk eenheid te bereiken. In hoe verre deze poging succes zal hebben, valt niet te voorspellen. De molens der overheid malen langzaam. Nederlanders zijn, over het al gemeen, niet militaristisch can- gelegd. Zij voelen weinig voor soldaatje spelen. Maar zij houden er toch blijkbaar wel van, om klappen uit te deelen, als het zoo voorkomt. En een zekere catego rie onzer volksgenooten gaat hier toe blijkbaar bij voorkeur over, als ze sterk in de meerderheid is en den (politieken) tegenstander eens goed kan „afdrogen", zon der zelf gevaar te loopen. Wij doelen hier op de aanval len van andersdenkenden op de propagandisten, colporteurs, enz, van de N.S.B. Wij kregen een lijst onder de oogen van het aantal slachtoffers, tot deze partij be hoorende, dat in den loop van de laatste 3 jaar min of meer ernstige verwondingen heeft opgeloopen. Die lijst is vrij lang; in elk geval veel te lang. Men mag over de N.S.B. denken, zooals men wil, doch niemand kan hem het recht op bescherming van overheids wege tegen meerendeels laffe aanvallen door een groote over macht ontzeggen. Het pleit inderdaad niet voor het gehalte van de aanvallers, noch voor de moraal van hun lei ders; want als deze laatst en dit willen, zouden zij het euvel in elk geval sterk kunnen beperken. Doch zij laten oogluikend toe of moedigen het rechtstreeks of zij delings aan, dat hun partijgenoo ten de N.S.B.'ers onder den voet loopen, als zij daar kans toe zien. Het is een laf bedrijf, waarvoor men slechts verachting kan heb ben. Het teekent de zedenverwil dering van den tijd op politiek gebied. Op het gebied van den Handel MUSSOLINI RIEP NOBILE TERUG. DE COMMISSIE VAN VIJF TE GENÈVE. Onze foto toont de Commissie van Vijf, die Woensdag haar rapport heeft uitgebracht over haar werkzaamheden. Van links naar rechtst de Turksche gedelegeerde Roekdu Bey, de Fransche minister van Bultenlandsche Zaken Laval, de voorzitter der commissie, de Spaansche gedelegeerde Madarlaga, de secretaris-generaal van den Volkenbond Avenol (geen officieel lid van de commissie), de Engelsche minister voor Volkenbondsaangelcgenheden Eden en de Poolsche minister van Buitenlandsche Zaken Beek. het slechte. Dat deze menschen een toe vlucht zoeken in Nederland is niet alleen een gevolg van het feit, dat zij vooral in Duitschland han vervolging bloot staat. Andere religieën hebben het in Duitsch land ook niet zoo rooskleurig. Doch uit de laatste kringen zien wij bijna geen emigranten. Zij echter, die onze grenzen over schrijden, doen dat niet alleen omdat zij als niet-Ariërs niet in tel zijn daarginds. Neen, bij verre weg de meesten speelt de poli tieke overtuiging de hoofdrol. Zij koesteren een wrok tegen een regeeringsstelsel, dat niet ge diend is van hun politieke levens beschouwing. Hier schuilt „des Pudels Kern". Zij weten zeer wel, dat Bis- mareks woord als zou Holland „nur ein geographischer Begriff" zijn, om het in hun terminologie uit te drukken, slechts „Quatsch" is. Het is hun zeer goed bekend, dat zij in veiligheid zijn, zoodra zij de grenzen van dat „geogra fische begrip" hebben overschre den. Het is voor hen, in meer dan één opzicht, het land van kokanje. Is het den min of meer spo radisch onder hen voorkomende, goeden elementen niet te na ge sproken nu niet wat erg zon derling, dat er te hunner behoeve o^d een zeker oogenNlk 'n groot tuinfeest wordt georganiseerd, waarop notabene onze regeering zich officieel laat vertegenwoor digen Het maakt wel een zeer vreemden indruk, op deze wijze ook van hooger hand het „Wel kom, vreemdeling" voor dit soort emigranten te zien gebruiken. Men is toch zeker niet vergeten, dat 't fort Honswijk zijn „gasten" uitsluitend betrok uit de gelede ren dier indringers. Maar pro pos: wij hooren niets meer van Honswijk 1 Toch zeker niet, om dat men er geen bewoners voor kan oppakken want daar zou- l n wij de geheele Hollansche, niet; maar niemand zou het ons kwalijk kunnen nemen, als wij aan onze grenzen voor dat soort „politieke" scharrelaars bordjes neerzetten met de beleefde uit- noodiging„Emigrant, ga ons voorbij 1" NEDERLANDSCH WEEKOVERZICHT De journalist en het spellings wee. Laffe aanvallen op politieke tegenstanders. Anti-militaristen, maar geen anti-knokkers. Varkens handel met een luchtje. Anti-lawaai-campagne in Den Haag. De nieuwe rijwiel- regeling. Het bezuinigings- ontwerp weer aan de orde. Het spellingswee duurt voort. Van een meer algemeen in ge bruik komen van de z.g. 3peiling- Maichant blijkt nog niets; inte gendeel, het heeft er allen schijn van of deze is op weg om een zachten en roemloozen dood te sterven. Men wil er eenvoudig niet aan. Zelfs lichamen, die er aanvankelijk toe waren overge gaan, zijn er van teruggekomen. En de regeering doet net, of er nooit een Marchant is geweest, die verandering heeft willen brengen in de Vries en te Winkel. De chaos is volkomen. Het zou vermoedelijk moeilijk vallen om een ander rolk aan te wijzen, dat met zooveel verschillende spel lingen zit opgescheept. Dit is aanleiding geweest voor het bestuur van den Nederland schen Journalistenkring om een schrijven over deze kwestie te richten tot den Raad van Minis ters, waarin op dezen wantoe stand wordt gewezen. Er v/ordt geen stelling genomen pro of contra deze cf gene spelling; er wordt alleen aangedrongen op het brengen van eenheid op dit gebied Generaal Nobile, wiens naam algemeen bekend is sedert zijn ongelukkige Noord- pool-expeditie, en die in Rome in onge nade gevallen was, werd nu door Mus- solini naar Italië terug geroepen. Nobile was het laatst als raadgever van de Rus sische regeering voor den bouw van luchtschepen werkzaam. in varkens schijnen ook al vreem de toestanden te heerschen. De particuliere handelaars in deze krulstaarten klagen over deloyale concurrentie van de zijde der zaakvoeders van de Veehouderij centrale. Het feit moet zich voordoen, voornamelijk in Gelderland en in Overrijsel, alsmede in andere streken, dat coöperatieve land- bouw-vereenigingen gebruik ma ken van de diensten der ambtelijk aangestelden van de Veehoude rijcentrale voor aflevering en aan koop van varkens ten behoeve van die coöperatieve handelsver- eenigingen. Daarenboven komt het voor, dat bestuursleden of functionarissen van bedoelde coöperaties, die tevens „kringzaakvoerders" zijn (wat een pracht van een woord of „zaakvoerders", invloed uitoe fenen op de varkensmeesters om hun varkens niet aan particuliere handelaars te verkoopen, terwijl ook zaakvoerders zelf de varkens door familieleden of bevriende relaties laten opkoopen, dan wel hun medewerking daartoe ver- leenen. Door deze misstanden en dub bele functies komt de onpartij dige uitvoering der crisiswetten in het gedrang. Het hoofdbestuur van den Ned. Bond van Varkens- handelaren dringt er dan ook in een adres aan den minister van Landbouw en Visscherij op aan, het daarheen te willen leiden dat alleen personen, die zich op geen enkele wijze bezig houden met den handel in varkens en niet verbonden zijn aan particuliere of coöperatieve handelsvereni gingen, mogen worden benoemd tot zaakvoerder of in een andere functie. Wij gaan den goeden kant op. In Den Haag wordt thans een anti- lawaai-campagne gehouden. Door de politie wordt aan de wegge bruikers op straat zeer hoffelijk een drukwerkje uitgereikt, waarin aangedrongen wordt op het voor komen van onnoodig lawaai. Wel iswaar hebben andere anti-lawaai campagnes nog niet veel zicht baar succes gehad, maar de aanhouder wint. Voorts herinneren wij er aan, dat ter beveiliging van het rijwiel- verkeer, elk rijwiel van 7 Ocl. a.s. moet zijn voorzien van een wit achterspatbord, niet alleen des avonds, maar ook overdag, om de controle te vergemakkelijken. De reflector moet worden aange bracht op het witte gedeelte van het spatbord (of op het witte ver lengstuk daarvan) doch niet hoo ger dan 60 c.M. boven het weg dek. Voert men een rood achter licht op het rijwiel, dan behoeft dit niet in het witte gedeelte te zijn geplaatst. Z.g. bakfietsen zullen voortaan van de rijwielpaden en van de toekomstige autosnelwegen wor den geweerd. In de tweede kamer is het be- zuinigingsontwerp weder aan de orde gekomen. Minister Colijn waarschuwt voor overdreven ver wachtingen wijl de regeering met verschillende factoren rekening moet houden. Ten aanzien van het devaluatie vraagstuk wees de minister er op, dat als het Neder- landsche volk vlucht in buiten landsche valuta, devaluatie niet kan uitblijven, ondanks den vas ten wil van de regeering om den Gulden op pij! te houden. Blijft men echter rustig, verliest men zijn vertrouwen niet, dan Is de vrees vooi devaluatie onvooi zlene omstandigheden voorbe houden, ongegrond. De regeering weet met stellige zekerheid wat zij wil, n.1. de munt-paviteit handhaven en het bedrijfsleven aanpassen. Tus- schen cabinet en kamer mag geen toestand van gewapende vrede bestaan. Deze ls klaarheid gewend met het oog op den Internationalen toestand. Ieder kent de tegen woordige spanniüg. Hierna was het woord aan mi nister Oud, die zeide dat hij geen cijfers zou geven, daar de milli- oenen nota pas was verschenen hij bepaalt zich tot een uiteenzet ting van de moeilijkheden om aan geld te komen, ten einde de be grooting in evenwicht te brengen. Hiertoe is het bezuiniglngsont- werp onmisbaar. aSNBM SUEZ, WAAR HET KANAAL LN DE ROODE ZEE UITMONDT. In verband met het dreigende oorlogsgevaar wordt de naam van het Suez- kanaal steeds weer genoemd. Onze luchtfoto toont den loop van het Suezkanaal Natuurlijk werkt de toestand, bij de stad Suez, waar het kanaal in de Roode Zee uitmondt. BUITENLAND. Italië formuleert zijn wenschen ten aanzien van Abessinië De hoop op een vreedzame rege ling nog niet verdwenen. Binnenlandsche zorgen van de Italiaansche, Fransche en Engelsche regeering. Hoewel Italië de voorstellen van de Commissie van Vijf ver worpen heeft, is er alsnog een achterdeurtje tot onderhandelin gen open blijven staan. Stond deze achterdeur nog eind vorige week op een kier, begin dezer week besloot Mussolini er nog 'n verder duwtje tegen te geven; voor de eerste maal hebben de Italianen hun wenschen ten aan zien van Abessinië omschreven. Helaas zijn deze eischen nog stuk voor stuk op de souvereiniteit van Abessinië gemunt. Terwijl de Commissie van Vijf in geen geval den negus het bevel over zijn leger wilde ontnemen, eischt Italië het gezag daarover op om het zoo snel mogelijk te ontwapenen. De Westersche raadgevers mogen slechts door de Italiaansche re geering worden aangewezen. Engeland en Frankrijk mogen Abessinië geen uitweg aanbieden naar de Roode Zee, doch deze uitweg moet over Italiaansch grondgebied loopen. Bovendien wenscht Italië een verbinding tus- schen Erythrea en Italiaansch- Somaliland te bézitten, waardoor ei van Abessinië niet veel meeï zou overblijven dan da beide Amharische provincies. Dit zijn zoo ongeveer de eischen, die ver vuld moeten worden om 'n oor log te voorkomen Deze voorwaar den zijn echter niet te vervullen. Zou, wat welhaast ondenkbaar is, de Raad van den Volkenbond ze aanvaarden, dan nog kan men er verzekerd van zijn, dat de negus ze zou verwerpen. Desondanks is het een verheu gend feit, dat Italië er tenslotte toe overgegaan is, zijn wensch eens nauwkeurig te formuleeren. Er blijkt uit, dat Mussolini ten eerste tot verdere onderhande lingen bereid is en ten tweede, dat hij thans den Volkenbond als bemiddelaar erkent. En men mag aannemen, dat de duce nog wel wat verder in de goede richting zal willen gaan, wat intusschen nog geenszins wil zeggen, dat hij zóó ver zal gaan, dat een oorlog nog kan worden vermeden. Mocht dit laatste toch nog het geval zijn, dan zal het overigens wel niet gebeuren, om dat de duce zoo onder den indruk is van de antipathie der overige wereld tegenover het Italiaansche streven, doch wel, omdat hij eenig ontzag heeft voor de 38 c.M.-ka- nonnen van de drijvende Engel sche vestingen, die de Middel- landsche zee blokkeeren. Zelfs indien de Volkenbond niet tot economische sancties in geval van oorlog zou besluiten, d.an nog kan de Engelsche vloot de toe voer van olie, deze voor den oor- iog zoo gewichtige grondstof, ge heel afsnijden. En vliegtuigen, tanks, gemotoriseerde corpsen, enz. hebben zonder olie en ben zine al heel weinig waarde, zelfs wanneer men tegenover slecht bewapende Abessynen staat. Dat weet men te Rome zeer goed en zulks zou den duce wel eens soepel kunnen maken. Alle hoop op een vreedzame regeling be hoeft dus nog niet te worden cp- gegeven, ofschoon het communi qué van den Italiaanschen minis terraad van Dinsdag, weinig aan leiding tot overgroot optimisme geeft. De Negus heeft om op alles voorbereid te zijn, reeds het be vel tot mobilisatie onderteekend. De bij de huidige verwikkelin gen fn hoofdzaak geïnteresseerde mogendheden Italië, Frankrijk en Engeland hebben op het oogen- t blik in eigen huis allerhand zor gen. In Italië worden deze zorgen natuurlijk door de oorlogsvoor bereidingen en het dreigende uit breken van den strijd in het leven geroepen. Zij zijn van overwegend economischen aard. De prijzen stijgen. Bovendien kost de finan ciering van 't leger menig hoofd brekens. Desondanks verzekeren de Italiaansche bladen, dat de geestdrift voor den oorlog qroo- ter geworden is. In Engeland wordt het probleem der nieuwe verkiezingen acuut. Men orakelt sinds langeren tijd over den datum, waarop zij zullen plaatsvinden. Voor de toestand zich in Europa zoo toespitste was de Labour Party sterk voor vroege verkiezingen, omdat zij zich daar van met het oog op de veran derde stemming in het land voor- deelen beloofde. Vele socialisti sche leiders droomden reeds, dat het kabinet Baldwin door een arbeiders-regeèring vervangen was. Op het oogenblik hebben zij echter niet zoo'n haast meer. De partij heeft zich, in verband met de socialistische weerzin tegen over het fascisme, voor sancties tegenover Italië uitgesproken. Nu Mussolini echter verklaard heeft, dat sancties onvermijdelijk den oorlog tengevolge zouden heb ben, vertoonen de Engelsche so cialisten echter weinig nijging om met een zoo oorlogszuchtig pro gramma, dat geheel tegen hun pacifitische grondstellingen in- druischt, in den verkiezingsstrijd te trekken. Anderzijds heeft hel kabinet Baldwin al heel weinig belang bij spoedige verkiezingen, want indien de oorlog werkelijk uit mocht breken, wil het de han den vrij hebben en niet gehin derd worden door voorbereidin gen voor de verkiezingen. Als datum voor de verkiezingen wordt thans April genomen. De Engel sche kabinetsraad te Londen, die begin dezer week bijeengeroepen werd, heeft ten aanzien van het Abessynsche conflict bepaald, dat Engeland ten dien aanzien de zelfde politiek zal blijven voeren, als tot nog toe. Laval, die het hoofd reeds vol Geneefsche zorgen heeft, wordt in eigen land nog verontrust door de rebellische houding van de Fransche boeren. Deze zijn met de maatregelen der regeering tot steun aan den landbouw weinig tevreden. De prijzen liggen nog steeds onder de productiekosten en men eischt dan ook een in voerverbod voor agrarische pro ducten. Bovendien maken de ui terst linksche partijen het Laval meer dan lastig. Zoo publiceer den deze week de Humanitó en de Populaire een gemeenschap pelijk programma van actie van de communistische en socialis tisch Internationale, waarin de strijdpositie tegenover de regee ring Laval vordt uiteengezet. Loonsverhooging vormen hierin natuurlijk het cardinale punt. WAT IS „HERFSTKEUR EEN FRAAIE PREMIE VOOR LEZERESSEN. Kosteloos verkrijgbaar Een welkome verrassing voor onze lezeressen biedt onze mode redactrice door 't fraaie najaars model „Herfstkeur" verkrijgbaar te stellen voor alle dames, die gaarne goed entoch goed koop gekleed willen gaan. „Herfstkeur" biedt niet alleen een zeer ruime keuze van herfst- modellen en practische wenken op 't gebied van najaarskleeding. het geeft ook een schat van lec tuur, waarvan onze lezeressen héél wat profijt kunnen trekken, door het vele geld, dat ze er door kunnen uitsparen. „Herfstkeur" is in alle opzichten iets bijzonders. Het ls een mach tige aanvulling van heigeen wif deze rubriek geven, waarin uiteraard slechts 'n beknopt over zicht kan worden gegeven van alles wat er op mode-gebied plaats vindt. Indien wij U vertellen, dat „Herfstkeur" het mooiste en meest practische modeblad is, dat wij hier in ons land kennen, zeggen vrij niet te veel. Overtuigt U ech ter zelf, door nog vandaag twaalf cent over te maken op postieke- nïng 191919 t n.v. den Knippatro- nendienst te 's-Gravenhage of in postzegels op te zenden aan het adres van onze moderedactrice, Muzenstraat 5b, Den Haag. U ont vangt het dan overmorgen reeds en kunt dan door dit schitterend blad een echt gezelligen avond hebben. Wij hopen, dat wij U dooi het verkrijgbaar stellen van deze fraaie premie een dienst hebben bewezen. Gaarne zal onze moderedactrice bij gelegenheid eens van U ver nemen of U dergelijke attracties op prijs stelt 1 Vergeet vooral niet Uw aan vrage nog heden te posten Het blad ontvanat U dan ororamd I

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1935 | | pagina 5