»>,-
V;"
URM A3ESSYNIE!
De oorlog ln algemeenen zin is
Biet meer in trek. Wij hebben de
gruwelen van den „frisch-fröbli-
chen Krieg", om met den Duit-
echen ex-kroonprins te spreken,
zoo van nabij leeren kennen, dat
aan veler militaristische neigin
gen voorgoed de kop is inge
drukt. Dat is reeds een vooruit
gang, al is deze duur gekocht.
Indien echter ooit een oorlog is
gevoerd, die in de geheele we
reld de grootste verontwaardiging
heeit gewekt, dan is het wel de
oorlog, waarvan Abessynië thans
het tooneel is. De verbittering te
gen Italië of eigenlijk, juister
gezegd: tegen Mussolini is
universeel.
Op grond van futiele feiten, die
in elk ander geval onopgemerkt
zouden zijn voorbijgegaan, scher
mutselingen aan de grenzen,waar
van elk koloniaal bezit af en toe
blootstaat, zonder dat dit door de
betreffende koloniseerende mo
gendheid wordt opgevat, als ca
sus belli, heeft Italië zich op
gaat uit naar de ongelukkige
Abessyniërs, die geen ander mis
drijf hebben begaan, dan dat zij
hun onafhankelijkheid verkiezen
boven de Italiaansche beschaving,
die hun wordt opgedrongen.
NEDERLANDSCH
WEEKOVERZICHT
Nederland en de sancties.
Bijzondere ministerraad bij
eengeroepen Het varkens-
vleesoh wordt duurder. De
wonderen van onzen tijd.
Een onverwachte erfenis.
Een vrouw en zeven kinderen
weggemoffeld.
De gebeurtenissen in Abessynië
doen hun invloed ook in ons land
gevoelen. De mogelijkheid be
staat namelijk dat Nederland, in
zijn hoedanigheid van lid van den
Volkenbond, verplicht zal zijn om
medewerking te verleenen aan de
toepassing van economische en
financieele sancties, vast te stel
len door den Volkenbond. In ver-
ENGELSCHE STRAF-EXPEDITIE TEGEN DE OPSTANDELINGEN IN
HET NOORDWESTEN VAN ENGELSCH-INDIË.
Dc onlangs iwn de Noordwestelijke grens van Britsch-Indië uitgebroken opstand
onder dc inboorlingen werd gedempt door een Engelsche militaire straf-expéditie.
Deze zooeven ontvangen foto van de militaire actie werd genomen in een be
vestigd kamp. De kanonnen zijn in stelling gebracht tegen de oproerlingen ln het
Mohmandgebied, die zich in het bergachtige terrein verschanst hebben en den
Engelschen enkel* verliezen wisten toe te brengen.
Abessynië geworpen. [band hiermede werd een bijzon-
Het zwarte koninkrijk, het eenige J dere ministerraad bijeengeroepen,
lat 211TI r»r»afbanL-öTH1rV.«l^ 1.. J c
dat zijn onafhankelijkheid tot op
dezen dag had weten te bewaren,
maakt op dit oogenblik kennis
met al de zegeningen van de mo
derne techniek tenminste op 't
Öebied der bewapening. En daar
deze bewapening aan Abessyn
sche zijde nu juist het tegendeel
is van modern, hebben de Abes-
Synen geen schijn van een kans
6m zich staande te houden tegen
óver den oppermachtigen blan
ken vijand.
De luchtbommen hebben reeds
hun vernietigend werk volbracht.
Niet alleen Abessynsche soldaten
doch ook de onschuldige burger
bevolking mannen, vrouwen,
kinderen is hiervan het slacht
offer geworden. Zij zijn gevallen,
als eerste offers der beschaving,
Welke de Italiaansche natie hun
lh dezen vorm brengt.
Het is een zeer gewoon ver-
sch nsel, dat bij een oorlog de
sympathieën der buitenstaanders
Onveranderlijk uitgaan naar de
fcwakste partij, zelfs al verdient
<^eze in talrijke opzichten die
Sympathie niet bepaald. Ditzelfde
te thans het geval met Abessynië,
aat inderdaad nu wel niet zoo
braaf is, als idealisten het willen
doen voorkomen, maar dat toch
beter lot verdient, dan als doel
wit van Europeesche expansie-
Eucht te dienen.
Men kan niet anders dan mede-
jijden gevoelen voor dit arme, ge
kleurde volk, met zijn onwrik
baar vertrouwen in den Volken
bond; dit volk, zoo primitief, dat
het verschijnen van een vliegma
chine dikwijls reeds voldoende
fis, om een paniek teweeg te bren
gén.
Welken indruk moeten deze
ïïienschen wel krijgen van de be
schaving der blanken, die hun
land overrompelen, de steden ver
woesten en hun mechanische vo
gels dood cn verderf laten zaaien?
Zal Abessynië, gesteld dat het
Italië gelukt om het te onderwer
pen, blijken den prijs aan men-
schenoffers waard te zijn, die er
voor betaald is Het mag betwij-"
feld worden. En nu willen wij hier
nog niet eens spreken van de
mogelijkheid, dat dit conflict leidt
tot nog veel ernstiger conflicten
in Europa.
Mussolini heeft een zware ver
antwoordelijkheid geladen op Ita
lië door dezen ongelijken oorlog.
Het rechtvaardigheidsgevoel der
geheele wereld is beleedigd. Het
medegevoel van alle naties, on
verschillig van welke huidskleur,
waarin dit vraagstuk onder de
oogen werd gezien.
Inmiddels hebben de minister
van Buitenlandsche Zaken, jhr. mr.
de Graeff en professor Frangois
zich naar Genève begeven ter bij
woning van de vergadering van
den Volkenbond.
De Nederlandsche Mij. tot be
vordering der geneeskunde had
te zamen met een aantal psychia
ters uit andere landen, een adres
inzake oorlogsprophylaxe gericht
aan verschillende staatslieden en
o.a. ook aan H. M. de Koningin.
H.M. heeft in een telegrafisch
antwoord aan bedoeld lichaam
Haar dank uitgesproken voor de
toezegging en de verzekering ge
geven, dat dit tot nadenken stem
mende stuk Haar volle aandacht
en belangstelling had, terwijl Zij
ten volle Instemde met het bij uit
stek practische en reëele stand
punt, in het adres uiteengezet.
Ten slotte spreekt H.M. de hoop
uit, dat het stuk zijn invloed niet
missen op de geestesgesteld
heid van de volkeren en staats
lieden.
De crisisheffing op geslachte
varkens werd met ingang van 7
dezer verhoogd met 50 pet. Hoe
zonderling het ook moge klinken,
schijnt van dezen maatregel geen
voorafgaande mededeeling te zijn
gedaan aan de betrokkenen, zoo
dat de voorzitter van den Ned.
Bond van Varkenshandelaren in
een telegram, dat hij dienaan
gaande richtte tot den minister
van Landbouw en Visscherij, ge
waagt van „geruchten", die hem
ter oore zijn gekomen betreffende
de verhooging dezer crisisrech
ten.
Indien deze geruchten waarheid
bevatten, wijst hij op de zeer na-
deelige gevolgen voor den var
kenshandel en de zware financi
eele verliezen.
Een dergelijke maatregel be-
teekent verdere ontwrichting van
het grossiers- en slagersbedrijf,
gaat het telegram voort, „houdt in
een extra-belasting voor den con
sument, heeft ten gevolge prijs
daling van de varkens, tot schade
van de varkenshouders."
Op grond van dit een en ander
verzocht de Bond opschorting van
het besluit. De Ned. Slagershond
zond een soortgelijk telegram aan
den minister.
Als protest tegen bedoeld be
sluit, door de Veehouders-Cen
trale genomen, werden te Rotter
dam en Den Haag Maandag 1.1.
geen varkens geslacht, zoodat
deze viervoeters het aan den ge-
S -,maatre9el 19 danken
hadden, dat hun leven althans
nog een dag werd gerekt.
De wonderen zijn de wereld
niet uit. Dit is bewezen door het
geval van een boerenknecht te
Streefkerk die, toen zijn baas
stierf dacht dat hij zonder werk
op straat zou komen te staan
en dat nog wel tegen den winter.
Hl) was al van plan om bij het
armbestuur aan te kloppen, doch
bij opening van het testament van
den boer bleek, dat dit niet noo-
,^as; Radbouwer, bij wien
hij drie jaar als daglooner had ge
werkt, liet hem vrijwel alles na,
wat hij bezat: uitgestrekte lande
rijen, een paar huizen en boerde
rijen en Hink wat contanten. Alles
bij elkaar voor een waarde van
ongeveer 500.000 gulden. Wel is
waar krijgt de kerk een legaat van
33 mille en zal de fiscus zich niet
onbetuigt laten wat de successie
belasting betreft, maar netto zal
er toch wel een 300.000 gulden
overschieten.
Het is nu maar te hopen voor
den man, die een groot gezin be
zit, dat het testament niet aan
vechtbaar blijkt, want de familie
leden van den overledene, die
zoo leelijk achter het net vis-
schen, zijn niet voornemens om
zich bij de zaak neer te leggen.
Zij zullen pogingen in het werk
stellen om het testament ongeldig
te laten verklaren, onder voor
geven dat de erflater tegen het
eind van zijn leven, toen hij zijn
laatste wilsbeschikking opmaak
te, niet geheel toerekenbaar meer
was.
Het geval heeft bëgrijpelijker-
wijze groote beroering teweeg
gebracht t© Streefkerk en in de
omgeving.
la Enschede doet men ook al
aatt wónderen.
Wij hebben allen wèï eens een
goochelaar aan het werk gezien,
die zakdoeken, horloges, ringen
en andere voorwerpen van dien
aard deed verdwijnen. In Ensche
de evenwel heeft men kans gezien
om een vrouw met zeven kinde
ren weg te moffelen.
t)e zaak heeft iich aldus toege
daan. Een man met zijij. yrouw en
zeven kinderen was "ongemerkt
de Duitsch© grens overgekomen
en In Enschede beland, met een
handwagen, die al hun bezittin-
gen vervoerde.
De man stelde zich ln verbin
ding met de communistische par
tij aldaar, waarna hij zich met een
der plaatselijke bestuurders dier
partij aan het politiebureau ver
voegde. Hier bleek, dat het gezin
geen bepaalde nationaliteit bezat
en niet over vaste inkomsten be
schikte, 2oodat men er wel toe
moest besluiten, de menschen
naar Duitschland terug te zenden.
Wat den man betreft zou dit
geen bezwaren hebben opgele
verd, daar men hem op 't politie
bureau vasthield. Toen men ech
ter de vrouw en de zeven kinde
ren zou opsporen, bleken deze
op onnaspeurlijke wijze te zijn
verdwenen, alsóf de grond zich
voor hen had geopend.
De Enschedesche Sherlock Hol
mes moeten leelijk zitten met het
mysterieuse geval.
Baron Aloisl, de Italiaansche diplomaat,
die te Genève de belangen van zijn land
verdedigt.
BUITENLAND.
Een week van groote betee-
kenis. Sancties zullen wor
den toegepast. Frankrijk
en Engeland zijn het met el
kaar eens. Wat zal Musso
lini doen? De verkiezingen
in Memel geëindigd.
Een week van onafzienbare be-
teekenis ligt achter den rug. Voor
de eerste maal. in de geschiede
nis dezer wereld heeft een mach
tige bond van staten zich bereid
getoond enstige gevaren onder
het oog te zien, teneinde de
menschheid van den oorlog te
bevrijden. Een jury van zes leden
heeft het schuldig over den staat,
die tot den onuitgelokten oorlog
is overgegaan, Italië, uitgespro
ken en de overige leden van den
Volkenbondsraad, met uitzonde
ring van Italië zelf natuurlijk, heb
ben deze uitsuraak eenparig aan
vaard. Onder doodsche stilte lie
ten de vertegenwoordigers van
Australië, Engeland, Chili, Dene
marken, Ecuador, Spanje, Frank
rijk, Polen, Portugal, Roemenië,
Turkije, Sowjet-Rusland en Ar
gentinië hun ja hooren. Van dat
oogenblik af gaven de bepalin
gen in het Handvest den Volken
bondsstaten het recht, de maat
regelen te treffen, die zij ter uit
voering van de Raadsbesluiten
(sancties 1) noodig achten. Het
was echter duidelijk, dat nog
geen enkele staat reeds direct tot
het nemen van sanctiemaatrege
len zou overgaan, doch allen eerst
de zitting van de Assemblée van
den Volkenbond wilde afwach
ten, die tegen Woensdag was bij
een geroepen, De Assemblée
heeft intusschen een commissie
benoemd, die bestaat uit de le
den van den Volkenbondsraad en
de vertegenwoordigers van de
buurstaten van Italië, welke com
missie een plan tot gemeenschap
pelijk optreden zal vaststellen.
Er zijn intusschen eenige leden,
die meenen om hun ligging niet
te kunnen meedoen en ook is op
het oogenblik, dat dit geschreven
wordt, nog geen antwoord binnen
van de niet-leden van den Vol
kenbond. Desondanks zal er een
verschrikkelijke druk op Italië
worden uitgeoefend, vooral wan
neer Engeland, dat daartoe veel
neiging schijnt te vertoonen, tot
een blokkade zou overgaan. Geen
een vreemd schip zou dan meer
de havens van Italië kunnen aan
doen. Amerika heeft reeds ver
klaard, dat het geen bescherming
wil verleenen aan zijn op Italië
OORLOG 1
Guus Betlem Jr.
Het is er dan eindelijk tóch van gekomen,
Wat weken wat maandenlang al werd gevreesd.
De aanval, zoo plotseling nog ondernomen,
Is toch voor ons allen een schok nog geweest.
Natuurlijk, we wisten hoe uiterst gespannen
De toestand daarginds in Oost-Afrika was,
Maar.hoopten nog altijd den oorlog te bannen,
Dien gruwel van „veertien" zoo versch nog, zoo pas.
We luisterden grif naar de andere Staten,
Wier woorden zoo hoopvol ons hadden verblijd,
We meenden toch.... allen den oorlog te haten.
En hadden vertrouwen in kundig beleid.
Helaas, het bleek nutteloos, al deze uren,
Daarginds in Genève zoo doelloos verpraat,
Het schip was eenvoudigweg niét te besturen,
Het ging om één ding slechts en dat wasde daad 1
En nu is ook deze een feit dan geworden,
De vliegtuigen ronken weer, hóóg in de lucht,
't Machinegeweer drijft de vechtende horden
Bij stukjes en beetjes alreeds op de vlucht.
De bommen.... ze maakten reeds honderden dooden,
Ze brachten verwoesting, vernieling en brand,
De weerstand, hoé moedig en dapper geboden,
Houdt tegen.... modèrne beschaving, géén stand!
En hiér in de straten, waar dagbladberichten
Den menschen vertellen, hoé wreed het weer gaat.
Hiér volgen we angstig het moordend verrichten,
En vragen herhaald'lijk, hoe ver of het staat....
Want één vraag dringt ieder met kracht naar de lippen,
De vraag, waar geen mensch nog een antwoord op vond
De vraag, die nog gaat boven aller begrippen:
Wèt is het gevolg voor den.... Volkerenbond?
Zal 't ernstig conllict dat daarginds is gerezen.
Beperkt blijven daar, tot een enkel gebied.
Of zal in de toekomst 't gevolg ervan wezen,
Dat grooter, véél grooter ellende geschiedt
Want.wórdt in Genève 't verbond van de Staten
Door zwakheid vernietigd, vernield en geknauwd.
Dén.is er de wereld nog ééns zoo verlaten
Als.... iédere Staat zorgt voor.... éigen behoud!
HET VERTREK VAN DEN FRANSCHEN SCHOOLKRUISER
„JEANNE d'ARC" VOOR EEN LANGE REIS.
ITALIAANSCHE DEMONSTRATIE VOOR HET FRANSCHE
GEZANTSCHAP TE ROME.
De Fransche minister van Marine, Piétri, was tegenwoordig bij het vertrek van
den Franschen schoolkruiser „Jeanne d'Arc", die een oefeningstocht gaat maken,
welke acht maanden zal duren. Men ziet hier het schip even buiten de haven.
Leerlingen van de zeevaartschool brengen den kruiser een afscheidsgroet door
het opsteken van de riemen.
koopvaardij uitoefenende sche
pen. Italië zou geen enkel cre-
diet meer kunnen vinden en zelfs,
indien Duitschland bereid zou
blijken te zijn om kolen te leveren
en 'n transportmogelijkheid daar
voor zou kunnen vinden, dan nog
groot standbeeld, voorstellende
de „Helden van Adoea" naar deze
plaats onderweg was. Mussolini
zou in den loop van de volgende
week, dit standbeeld zelf komen
onthullen. Dit gerucht lijkt ons
wel iets overdreven, maar het ty-
voor den oorlog gewichtige
grondstoffen. Dit alles staat Italië
op het oogenblik te wachten.
■fe ltoliaan^rL "a"™9 ,f hoo0<':P'*n' heeft bereikt, demonstreerden
Jn l fase,sten en de bevolking van Rome voor het gebouw van het
Fransche gezantschap te Rome, ten einde Frankrijk te bewegen om de
völkenbo„dP de° oor,°9 «hernieuwen en in'vioed uitToZen opTn
Volkenbond, ten gunste van Italië. Bovenstaande foto geeft een indruk van de
geweldige menschenmemgte, welke aan deze demonstratie deelnam.
Het valt intusschen niet te ont-
kennnen, dat Europa voor een
uitermate gevaarlijke situatie is
geplaatst. Waartoe zal Italië, in
dien het in het nauw gedreven is,
nog zijn toevlucht nemen? Zal het
trachten de eventueele Engelsche
blokkade te doorbreken? Dit zou
dan tevens oorlog met Frankrijk
beteekenen, want op de vraag
van Engeland aan Frankrijk, of
het bereid zou zijn, indien een lid
van den Volkenbond, hetwelk be
reid is zijn verplichtingen krach
tens artikel 16 van het handvest te
vervullen en zich daarop voor
bereidt, zou worden aangevallen,
artikel 16 in zijn geheel, dus ook
militaire sancties toe te passen, is
een bevestigend antwoord ont
vangen.
En een oorlog, waaraan Enge
land, Frankrijk en Italië deelna
men, zou al heel gemakkelijk de
toch al min of meer wrakke boel
in Midden- en Oost-Europa aan
het rollen kunnen brengen. Staan
wij dus voor een nieuwen wereld
oorlog? De kans daarop bestaat,
al is hij ook gering. Des te moe
diger is het van de Volkenbonds
staten, dat zij dit risico hebben
willen nemen, om den oorlog in
Oost-Afrika zoo spoedig mogelijk
te doen eindigen.
Intusschen doet Italië, alsof er
nog geen vuiltje aan de lucht
*ware en gaat kalm voort zijn le
gers langzaam maar gestadig het
Abessynsche land te laten bin
nenrukken. De val van Adoea ver
wekte zoowel bij de legers in
Oost-Afrika als in Italië zelf, de
allergrootste geestdrift. Een bui-
tenlandsch correspondent wist
zelfs te melden, dat er reeds een,
zou het verstoken blijven van alle peert toch zeer juist de huidig®
Italiaansche geestesgesteldheid.-
In Frankrijk wordt nog steeds in
stilte de hoop gekoesterd, dat nü
de Italianen de smaad van 1896,
toen zij bij Adoea tegen de legers
van keizer Menelik een verplet
terende nederlaag leden, hebben
hersteld, gemakkelijker tot een
compromis bereid zullen zijn, en
zulks nog te meer met het oog op
de toegepaste sancties. Geheel
onwaarschijnlijk zou dit niet be
hoeven te zijn; er is nu in Oost-
Afrika gevochten en Mussolini
heeft gedaan, wat hij aan zijn
prestige verschuldigd meende te
zijn. Helaas wijst nog geen enkel
teeken erop, dat het deze rich
ting zal uitgaan. Nog steeds val
len kogelregens in Abessynië en
het gedonder van de kanonnen en
ontploffende bommen is niet van
de lucht. Waar dit alles tenslotte
op uit zal loopen?
De verkiezingen, die 1.1. Zondag
in Memel in het district Wieszens
werden voortgezet, hebben een
zeer kalm verloop gehad. Alle
maatregelen waren genomen om
een herhaling van de tafreelen
van den eersten verkiezingsdag
te voorkomen. Bij de telling bleek,
dat het Duitsche eenheidsfront de
meerderheid had behaald zulks
was trouwens ook niet anders te
verwachten in een overwegend
Duitsche landstreek. Daarmede is
intusschen de Memelkwestie nog
niet afgeloopen. En wie daaraan
mocht twijfelen, slaat er de Duit
sche couranten maar eens op na.
Het ziet er naar uit, dat Memel
voorloopig nog wel de lont bij de
lading dynamiet in Oost-Europa
zal blijven.
