HET NUT VAN PROPAGANDA
IN HET BUITENLAND.
Het is ongetwijfeld een crisis
verschijnsel, dat de laatste jaren
het aantal tentoonstellingen op
onrustbarende wijze is toegeno
men. Wij kunen gerust vaststel
len, dat het tentoonstellingswe
zen, de goede uitzonderingen niet
te na gesproken, grondig is ver
worden. Wanneer een expositie
is opgezet, om er een slaatje uit
te slaan, en zonder ideëel doel,
is zij al bij voorbaat te veroor-
deelen. Want dan is zij niet voort
gesproten uit een waarachtige
behoefte, maar een opgedrongen
onderneming.
Een goede tentoonstelling moet
dus voorzien in een waarachtige
behoefte en bovendien een ide
ëel doel bezitten. Niemand zal
ontkennen, dat het op zoo'n ten
toonstelling voor den onderne
mer nuttig kan zijn, zijn produc
ten te exposeeren. Vooral in den
laatsten tijd heeft zich nu een be
hoefte kenbaar gemaakt naar ge
meenschappelijke propaganda,
©m het publiek opmerkzaam te
maken op een bepaald product.
nog steeds bepaalde takken van
handwerk beïnvloeden. Zoo wordt
.in ons land nog steeds een groot
aantal zilveren sieraden vervaar
digd, die bij voldoende be
kendheid ook in 't buitenland
een afzetgebied zouden kunnen
vinden. Óp het gebied van de
goud- en zilverstikkerij wordt ten
onzent b.v. bijzonder veel ge
presteerd. Het is dan ook een
goed idee, op dit alles op de we
reldtentoonstelling de aandacht te
vestigen.
Maar ook met andere dingen
zal Nederland natuurlijk op de
tentoonstelling verschijnen. Daar
is in de eerste plaats onze kaas
bereiding. Hier strekt dus de zui
velindustrie zich ook tot het bui
tenland uit.
Ook de Nederlandsche bloem
bollenkweekers gaan naar Parijs
om hier het publiek met hun pro
ducten bekend te maken. Helaas
zal de tijd van de tentoonstelling
niet zeer gunstig zijn om van de
bloemenpracht, die in de lente
8000 hectaren van ons land be
dekt, en een bollenuitvoer van 40
millioen k.g. mogelijk maakt, een
juist begrip te geven.
DE NEGUS IN GENÈVE.
Haile Sclassic, die persoonlijk naar Genève is getogen om voor zijn vaderland
te pleiten, werd aldaar door vele nieuwsgierigen opgewacht en toegejuicht.
Wij herinneren hier b.v. aan de
zuivelactie, die in ons land reeds
tot groote successen leidde.
Maar niet allen in eigen land
moet propaganda worden ge
maakt. In dezen tijd van verwoe
den strijd om de buitenlandsche
afzetgebieden is het van groot
belang, de buitenwereld kennis
te doen maken met Nederland
sche producten. Het beste middel
daartoe Is ongetwijfeld de we
reldtentoonstelling, die door haar
geheelen opzet de feiten heb
ben zulks bewezen steeds hon
derdduizenden toeschouwers wis
ten te trekken. De groote aantrek
kelijkheid van een wereldten
toonstelling zit bovendien steeds
in het ideëele doel. Zoo b.v. de
wereldtentoonstelling te Parijs,
die voor een goed deel is gewijd
aan het handwerk en dan speciaal
aan het handwerk, dat een zekere
kunstzinnige waarde bezit.
Wereldtentoonstellingen bezit
ten tevens het voordeel, dat zij
slechs om een bepaald aantal ja
ren mogen worden gehouden.
Men maakt onderscheid tusschen
wereldtentoonstelling A en B.
A-tentoonstellingen mogen slechts
eens in de vier jaar worden ge
houden, B-tentoonstellingen daar
entegen eens .in de twee jaren.
De Parijsche wereldtentoonstel
ling is b.v. een B-tentoonstelling.
Hier bestaat dus nimmer het ge
vaar, dat men te veel van het
goede krijgt.
Het is dan ook zeer juist van
d° Nederlandsche regeering ae-
z'en, ook ons land in 1937 te Pa
ri's te doen vertegenwoordigen
Want belangstelling voor Neder
land wekken, sluit in zich een
prooaganda voor de Nederland
sche voortbrengselen. En wat zal
N^der'and, den bezoeker van de
Parijsche wereldtentoonstelling
leten zien? Gezien het doel van
d^ze onderneming in de eerste
plaats t nmdijk producten van
onze hai hverkslieden. Op dit ge-
b'~d is de Nederlandsche potten-
bakkersk-:net nog steeds van'
r^oote boteokenis. Weliswaar ligt
d_ roem vau Delft al ietwat in het
verleden, dodh andere steden,
zooals b v. Gouda, hebben op dit
terrein eve ens een goede oude
overlevering eD zullen deze te
Parijs zeer zeker weten hoog te
houden.
Niet algemeen bekend fs, dat
de Nederlandsche kleederdrach
ten b.v. in Volendam en Marken
BINNENLANDSCH OVERZICHT.
De week zet slecht in: een
zwaar onwedei teistert ons
land, tengevolge waarvan
eenige menschenlevens te
betreuren zijneen felle
brand vernietigt het fraaie
kerkje te Strijp en de dood
ontrukt aan ons twee eminen
te Nederlanders. De Hertog
van Kent komt de tentoonstel
ling van Engelsche kunst te
Amsterdam openen. De aan
passingspolitiek gaat schijn
baar vruchten afwerpen, maar
het R.K. Werkliedenverbond
is het daarmee niet eens.
De afgeloopen verslagweek is
verre van gunstig begonnen met
een onweer, zooals ons land in
geen tijden geteisterd heeft. Het
is ondoenlijk in het korte bestek
van dit overzicht weer te geven,
hoeveel schade het noodweer
wel heeft toegebracht. Genoeg zij
de vermelding, dat in Meppel drie
mannen tegelijk door den blik
sem werden gedood en het trein
verkeer op de zeer drukke lijn
RotterdamDen Haag urenlang
gestagneerd werd. Ook in West-
Friesland in de buurt van Obdam
viel tengevolge van het nood
weer een menschenleven te be
treuren.
Een ernstig ongeluk, waarbij
gelukkig geen menschenlevens
het slachtoffer waren, vond plaats
in Strijp, gemeente Eindhoven,
waar het fraaie kerkje bijna ge
heel afbrandde. Het vuur greep
zoo snel om zich heen, dat in een
half uur tijds het prachtige spitse
torentje naar beneden stortte. De
brandweer-commandant, mr. Fens
welke juist ter plaatse aanwezig
was, kon zich maar ternauwer
nood van een wissen dood red
den.
Wel is waar schreven we reeds
in een vorig overzicht over den
dood van den eminenten hoog
leeraar Snouck Hurgronje, maar
om goed te laten uitkomen hoe
ongunstig deze week wel heeft
ingezet,moet diens dood toch nog
even gereleveerd worden.
Het zou wel heel treurig zijn,
indien de medaille geen keer
zijde had: zoo is het ook hier.
Want a.s. Zaterdag wordt in Am
sterdam een tentoonstelling van
Engelsche kunst geopend, welke
zonder twijfel het aanzien ten
voile waard zal ziin. Oorspronke
lijk zag het er niet naar uit, dat
de tentoonstelling een dergelij-
ken omvang zou krijgen, maar het
plan van den nieuwen directeur
van het Stedelijk Museum werd
in Engeland zoo enthousiast ont
vangen, dat het succes van een
grooteren opzet al bij voorbaat
vast stond. Bovendien krijgt deze
tentoonstelling van Engelsche
kuns nog wel een zeer bijzondei
tintje, doordat de Hertog van
Kent de openingsplechtigheid iny
hoogst eigen persoon komt ver-
richten. De Hertog, welke Vrijdag
reeds in ons land zal aankomen,
brengt op verzoek van H.M. de
Koningin ook nog een nacht op
het Loo door. Aldus is uit het
kleine het groote geworden.
Een geheel andere kwestie,
maar een die dan toch ook wel
vreugde in vele gezinnen zal
brengen, is die van de reisbelas-
ting. Het wetsontwerp, dat daar
toe ingediend was, had nogal wat
opzien gebaard, zooveel zelfs,
dat het werd ingetrokken en aan
een herziening werd onderwor
pen. Maar eenigen tijd geleden
werd het weer op het programma
gezet, en de harten van vele reis
lustige Nederlanders werden
weer met angst en vreeze ver
vuld. Nu kunnen zij met een ge
rust geweten deze onrust van
zich afzetten, want waar eenige
dagen geleden sprake van was, is
werkelijkheid geworden.Op voor
stel van het Katholieke Kamerlid
Goseling is inderdaad het ont-
werp-reisbelastinq van de agen
da afgevoerd. En dit nog wel,
zooals de voorzitter van de Ka
mer, de heer Aalberse, mede
deelde, zonder ernstige bezwa
ren van de Regeering 1
Nu het toch over parlementaire
aangelegenheden gaat, moeten
we helaas nog even op de an
dere zijde van de medaille terug
komen. De week is nu eenmaal
slecht ingezet en zoo heeft zij ong
ook het Kamerlid Ketelaar ontno
men. Professor Aalberse heeft in
een korte, maar gevoelige rede
dezen uitstekenden mensch her
dacht. „Zoo is van ons heenge
gaan een man, die, wars van alle
deftig vertoon, in eenvoud gedu
rende zijn rijk gevulde leven, zijn
plicht heeft gedaan. Met groote
waardeering zal zijn naam In onze
herinnering blijven voortleven."
Zoo worden onze groote dooden
geëerd.
Zooals men weet, heeft Neder
land ter gelegenheid van het
driehonderdjarig bestaan van de
Utrechtsche Universiteit een post
zegel uitgegeven, met de beelte
nis van Pallas Athene, den held
uit vele sagen. De Grieksche pers
heeft naar aanleiding hiervan een
zeer waardeerend stukje ge
schreven, waarop Nederland te
recht trots kan zijn. Zoo schrijft
de Hestia onder den titel: De
eeuwigdurende bron, o.m. het
volaende:
Op het tijdstip waarop de be
schaving qekomen is op een dus
danig peil dat tot voor kort nog
ondenkbaar scheen, treft het toch
wel even te ervaren, dat de
menschheid, tot zelfs in die lan
den, die in elk beschavingsop
zicht vooraan gaan, zooals Ne
derland, toch nog geïnspireerd
wordt door de oude Grieksche
beschaving."
Hier wordt in enkele regels een
uitspraak gedaan, die boekdee-
len spreekt en waardoor ons land
zich rustig kan laten bestralen.
Ook stemt zeer tevreden, dat
de werkeloosheid gedurende de
laatste weken in noqal sterke
mate Is afgenomen. Het werk
loosheidscijfer is nu een behoor
lijk stuk beneden de 400.000 en
dit is een gebeurtenis, welke de
laatste jaren niet meer is voor
gekomen. Natuurlijk kan men dit
wel voor een deel toeschrijven
aan seizoenarbeid, maar de vraag
blijft dan toch maar open, waar
om tengevolge daarvan dit de
voorafgegane jaren niet heeit
plaats gehad. Zou werkelijk de
aanpassingspolitiek van de Re
geering de vruchten gaan afwer
pen? Wij hopen het, maar in de
kringen van de Roomsch-Katho-
lieke Staatspartij heeft men er
nog steeds een hard hoofd in,
tenminste, afgaande op de ver
schillende redevoeringen welke
Zondag te Amsterdam bij een bij
eenkomst van het Roomsch-Ka-
tholiek Werkliedenverbond wer
den gehouden. Zeer fel werd hier
het beleid van de Nederlandsche
Regeering gehekeld en sterk
werd aangedrongen op orde
ning. Welk resultaat deze ver
schillende redevoeringen voorde
R.K. Staatspartij zal hebben is
niet te zeggen en op dit chapiter
blijft afwachten nog steeds de
boodschap.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
De Volkenbondsvergadering
en de opheffing der sancties.
Verzoenend© Italiaansch® no-
FRANKRIJK'S MINISTER VAN BUI
TENLANDSCHE ZAKEN TE
GENÈVE.
van Buitenlandsche Zaken Yvon Delbos
(links) en rechts van hem den Franschen
gedelegeerde Massigli, bij hun aankomst
aan het Volkenbondspaleis.
Onze foto toont den Franschen Minister
ta. Van een herziening van
het handvest komt voorloo-
pig nog niets. De Belgische
regeeringsverklaring ont
stemt de Vlamingen. Duff
Cooper praat zijn mond voor
bij. t
De 18e Volkenbondsvergade
ring, die in October 1935 onder
broken en nog niet gesloten
werd, omdat men met de moge
lijkheid rekening hield, dat de
oorlog in Oost-Afrika nog nieuwe
besprekingen noodzakelijk zou
maken, is Dinsdagmiddag voort
gezet.
De oorlog in Oost-Afrika heeft
inderdaad een nieuwe gemeen
schappelijke beraadslaging tus
schen alle leden van den Volken
bond noodzakelijk gemaakt. Wei
nigen zullen echter In October,
toen de vergadering geschorst
werd, hebben vermoed, dat de
volledige militaire overwinning
van Italië en de onvoldoende
doeltreffendheid van de gemeen
schappelijke sanctie-maatregelen
de oorzaak van deze voortzetting
der 16e Volkenbondsvergadering
na ruim acht maanden zouden
worden.
Op het oogenblik blijft er dan
ook weinig anders over, dan de
openlijke erkenning, dat men ge
faald heeft. Gemakkelijk zal dit
voor de gedelegeerden niet zijn,
temeer, daar de negus negesti
van het onder den voet geloopen
Abessinië, die tot op het laat3te
oogenblik vertrouwen in Genève
had gesteld, zich als een soort
levend geweten van den Volken
bond, temidden van hen bevindt.
Maar tenslotte kan men ook de
realiteiten van de politiek niet uit
den weg gaan en dus worden de
sancties onder een stroom van
redevoeringen begraven. Daar
aan kan ook de schitterende rede
van den negus niets meer veran
deren.
Dat is overigens niet het werk
van de Volkenbondsvergadering,
de z.g. Assemblée, doch van de
indertijd in het leven aeroepen
coördinatie-commissie. Wel ech
ter is het de taak van de Assem
blée, uit te maken of de nieuwe
stand van zaken in Abessinië zal
worden erkend. Zoover zal men
echter zeker niet gaan, ook al is
de door Italië ingediende nota
nog zoo tegemoetkomend ge
steld. In Rome rekent men daar
ook intusschen niet op. Men is al
lang blij van de lastige sancties
af te zijn. Mussolini's eerste werk
zal nu zijn, credieten ln het bui
tenland op te nemen. De mede-
deeling in de Italiaansche nota,
dat men zal toestaan (sic) dat
buitenlandsch kapitaal in Abes
sinië belegd wordt, wijst ten
minste in deze richting. Of er nu
maar direct buitenlandsch goud
naar Ethiopië zal vloeien, is nog
de vraag. Het hangt er heelemaal
van af, of de daar te stichten on
dernemingen winstgevend belo
ven te zijn, dan niet.
Veel is er te Genève nu te doen
over de herziening van het hand
vest, maar naar wat wij daar tot
nog toe van gehoord hebben,
ziet het er niet naar uit, dat men
daar reeds thans al ernstig mee
zou beginnen. De verschillende
plannen zijn daarvoor nog te vaag
en ook bestaat er daaromtrent
nog veel te veel meeningsver-
schil tusschen de verschillende
leden. In onze vorige overzich
ten hebben wij daar al meer dan
eens op gewezen. Speciaal over
de noodzakelijkheid van een der
gelijke maatregel is men het lang
niet eens. Het slot zal wel zijn,
dat men een commissie van on-
deizosk benoemt, di© rapport
over de verschillend© mogelijk
heden opstelt, welk rapport dan
in September op de 17e Volken
bondsvergadering zal worden
besproken.
Er is dan ook op het oogenblik
veel te veel werk aan den winkel,
om zich met een moeizame sta
tutenwijziging bezig te houden.
In de eerste plaats moet men te
Montreux in de Dardanellen-
kwestie nog tot een resultaat ko
men. Veel moeite zal men daar
waarschijnlijk niet mee hebben,
nu naar uit betrouwbaren bron
verluidt Eden en Litwinoif het
met elkaar eens zijn geworden,
en Italië thans soepel gestemd
door de opheffing der sancties
zal ook wel geen moeilijkheden
meer in den weg leggen. Het was
ook trouwens niet wel doenlijk,
Turkije, het eenige land, dat bij
zijn streven om van beperkende
verdragsbepalingen af te komen,
den wettigen weg heeft bewan
deld, te onthouden, wat anderen
met geweld hebben genomen.
Veel meer moeilijkheden le
vert het nog steeds niet afge
wikkelde Locarno-conflict op.
Duitschland heeft nog steeds niet
geantwoord op de Engelsche vra
genlijst, zeer tot ontstemming van
Londen, zoodat er thans weinig
anders op overschiet, dan de Lo-
camostaten bijeen te roepen,
of Italië daarbij aanwezig zal zijn
hangt af van den datum van op
heffing der sancties op deze
bijeenkomst het uitblijven van 't
Duitsche anwoord vast te stellen
en Berlijn een laatste sommatie te
zenden. Iets later, b.v. na den af
loop van de conferentie te Mon
treux, kan dan een datum voor
een officieele bijeenkomst der
Locarnostaten worden vastge
steld. Op deze conferentie zal
dan plechtig de mislukking van
de onderhandelingen metDuitsch-
land kunnen worden vastgesteld,
waarna men naar een nieuwen
weg tot de garantie van de veilig
heid in West-Europa kan gaan
zoeken. Het front van Stresa zou
dan wel weer eens uit den doode
kunnen herrijzen.
Door de omstandigheid, dat de
meest vooraanstaande Europee-
sche politici van honk zijn en in
Genève de belangen van hun
land verdedigen Is er In het po
litieke leven van vele landen een
rust ingetreden, die hier en daar
weldadig aandoet. In Frankrijk
zijn Blum en Delbos van huis,
zoodat thans te Parijs na eenig9
weken lang koortsachtige parle
mentaire werkzaamheid in het
Palais Bourbon en het Luxem-
bourg een ongekende stilte
heerscht. Deze stilte strekt zich
intusschen nog niet tot het ge-
heele land uit de stakingsziek
te is dit keer wel zeer hardnekkig.
Hetzelfde kan ongeveer van
België gezegd worden. Daar heeft
minister-president van Zeeland,
voordat hij te Genève de verre
van gemakkelijke functie van
voorzitter van de Assemblée ging
waarnemen (Benesj, intusschen
staatshoofd geworden, had be
dankt) nog haast-je-rep-je een
aantal wetten tot sociale hervor
ming doen aannemen en een re
geeringsverklaring afgelegd, die
speciaal in Vlaamsche kringen
weinig voldoening vermocht te
wekken. Deze verklaring hield
volgens veler meening ten aan
zien van de Vlaamsche kwestie
te weinig positiefs in. Doch ook
in het Belgische parlement
heerscht na het vertrek van Van
Zeeland rust.
Slechts te Londen is de afwe
zigheid van Eden en Lord Stan-
hope geen bezwaar geweest om
in het Lagerhuis nog een vrij he-
HET EINDE.... EEN BEGIN??
Guus Betlem Jr.
Naar de United Press weet te
berichten, is de Negus voor
nemens, persoonlijk voor de
Assemblée te verschijnen,
teneinde de zaak van Abes
sinië te bepleiten.
Uit betrouwbare bron ver
luidt tevens, dat hij voorne
mens zou zijn, naar Abessi
nië terug te keeren, en er de
tegenstand in het Westelijk,
nog niet door Italianen be
zette gebied, opnieuw te or-
ganiseeren.
Nog éénmaal dan, een laatst
beroep
Waar niets van wordt verwacht.
Nog éénmaal dan een laatste
coup.
Persoonlijk toegebracht,
En eenzaam, tréigisch eenzaam
staat
Daar Abessynisch vorst,
Teleurgesteld in 's werelds Raad,
Ontheven engeschorst.
Nóg wordt hij dan in schijn
geteld.
Nóg wordt hij stil erkend,
Maar 't vonnis Is alreeds geveld.
En 't is een bitter ènd,
Nóg staa^,-hij in 't brandpunt dan
Van 's werelds politiek....
Doch liever., zwijgt men er al van.
En speent zich de critiek 1
Z'n kreet om hulp, rechtvaardi
ging,
De wereld voorgelegd,
Daarginder in besloten kring.
Kon beter., niét gezegdl
Een lóétste médelevend blijk...»
Zóó zal het aanstonds gaan,
En het conflict, zoowel het Rijk,
Houdt óp, nog.te bestaanl
De roem, die nóg den Vorst
omzweeft.
Hij taant en hij verdwijnt,
Totdat men hem. .vergeten heeft,
Zóó denk ik me., het elndl
En het onttroonde Vorstental
Vereenzaamd en alleen,
Is, na den Abessijnschen val.
Opnieuw verhoogd met., één 1
Maar nóg houdt er de Negus
stand,
En geeft zich niet gewonnen,
Terug wil hij, naar eigen land,
Den strijd opnieuw beqonnenl
En 't is vandéér, dat ik hier
schreef,
(Al is zoo zie ik 't in,
De kans nihil, die ik hem geef.
Het eindeeen begin
vig debat te houden. Oorzaak
daarvan was den minister van
oorlog Duff Cooper, die eenige
dagen geleden een bezoek aan
Parijs had gebracht en daar in het
openbaar had aangedrongen op
een nauw samengaan tusschen
Engeland en Frankrijk en wel
desnoods in den vorm van een
militair verdrag. Dat zoo'n mili
tair verdrag slechts tegenDultsch-
land gericht kan zijn, behoeft wel
geen betoog en daarom deden
de woorden van Cooper, na de
verklaring van Baldwin, die te
voren op samenwerking tusschen
Fnqeland, Duitschland en Frank
rijk had aangedronoen, wat
vreemd aan. Dat vond ook de op
positie in het Engelsche Lager
huis, die geen geftoeqen kon ne
men met de verklaring van sir
Tohn Simon, die Baldwin als hoofd
van de regeering verving, dat
Duff Cooper te Parils als parti
culier persoon had gesproken.
Terecht wees de arbeidersafge-
vaardlcrde Attlee er op, dat men
in Frankrijk de rede wel degelijk
als een verklaring van de Enael-
sche politiek had opgevat. Des
ondanks heeft het Lagerhuis een
motie van de Labourpartv met 284
tegen 136 stemmen verworpen.
MILITIE-AUTO'S WORDEN GEZEGEND.
Ia Christopher», het groote Oostenrijksche pelgrimsoord voor autorijders,
deze* dagen de zegening plaats der militaire auto's van Oostenrijk, Men
©om iote da Ge«t4ükhdd
