Hogtrie - FoioMti
SPIJKER
Rond het
is Soestdijk*
Feestweek - Fotoweek
Betere verdeeling van den arbeid,
Soest
door middel vaa distributie der be
schikbare arbeidsuren.
Geen vraagstuk, dat van meer actueelen
Uard is, als dat der werkloosheid.
Toen enkele jaren geleden de meening
liaar voren gebracht werd, dat de werkloos
heid een gevolg was van te ver doorgevoer
de mechanisatie en rationalisatie, werd dit door
.verschillende economen van naam ontkend.
Zij toch waren van meening, dat de ar
beidskrachten welke in een gemoderniseerd
bedrijf overbodig waren geworden, weder ar
beid zouden vinden in die industrieën, welke
weder noodig waren geworden om de moder
niseering der bedrijven mogelijk te maken.
Volgens hen dus, slechts een verplaatsing
van arbeidskrachten. De loopende band
heeft er echter ook het hare toe bijgedragen
om deze economen in het ongelijk te stellen.
Een steeds doorgaan met moderniseering en
vereenvoudiging van den arbeid, heeft ten
slotte geleid tot een ongekend hoog cijfer van
overbodige arbeidskrachten. Was het voor
heen een lust om de bedrijvigheid der men-
thans zien we wel groote gebouwen, maar
schelijke arbeidskrachten te aaan schouw en,
de menschelijke arbeidskrachten aanschouwd
men er nagenoeg niet meer. De verkorting
van den arbeidsduur heeft geen gelijken tred
gehouden, met het verminderde aantal arbeids
uren tengevolge van de moderniseering.
Tegen den draad in, heeft men gedurende
de laatste jaren, bij instelling én en bedrijven,
welke geen concurentievrees behoefden te
koesteren, o.a. posterijen, ziekenhuizen enz-,
de arbeidstijd nog verlengd. Zij het eerst met
schuchterheid, zoo langzamerhand is het toch
ook tot de economen doorgedrongen, dat de
werkloosheid, zoo niet geheel, dan toch ze
ker voor een groot gedeelte zijn oorzaak vindt
in te ver doorgevoerde mechanisatie en ra
tionalisatie en eindelijk heeft ook onze re
geering de verklaring afgelegd, dat we bij
een algeheel© opleving zullen blijven zitten,
met een overschot van een paar maal honderd
duizend overcomplete arbeidskrachten. Dit be
treft natuurlijk hoofd en handarbeiders.
Nu doet zich natuurlijk de vraag voor:
.Wie zullen bij een algeheele opleving behooren
tot dis 200.000 overbodige arbeidskrachten?
M.i. zullen daarvoor in aanmerkirï£ ko
men, 'degenen welke, op z'n plat Hollandsch
uitgedrukt, niet tot de familie beliooren, of
om het anders uit te drukken, degenen (en
dat geld vooral voor de mtellectueelen) welke
oaet in de gelegenheid zijn om te profiteeren
van „protectie". Op zichzelf lijkt het geheel
onschuldig als men door gebruik te maken
van positie of relatie zijner familieleden of
kennissen aan den arbeid kan geraken, doch in
den grond der zaak is het een groot sociaal
onrecht tegenover degenen die op zichzelf
rijn aangewezen en beteekent dit het stellen
Van macht tboven recht.
Voor den vorm worden er wel eens solli
citanten opgeroepen, hoewel de vacante plaats
Hl reeds toegedacht is.
Over het algemeen kunnen intulectueelen,
welke geen deel hebben aan „protectie",
Ivenzoogoed probeeren de zee leeg te hoozen,
te sollïciteeren naar een vacature.
Dan is er aan „protectie" nog een scha
duwzijde verbonden, doordat er dan gevallen
Cich kunnen voordoen, dat er meer op re
latie dan op bekwaamheid gelet wordt, zoo
dat lang niet altijd de rechte man op de
>echte plaats komt. Ook kan het aanleiding
fijn, tot mindere energie bij studie, want pa,
>om of neef of wie dan ook, zullen toch
Wel zorgen, dat ik er in kom.
„Protectie kan ook gevaarlijk zijn voor het
landsbelang, wanneer dit tengevolge heeft,
dat gezag en leiding in handen komt van per-
lonen welke als gezagdragers onbekwaam zijn
en blijken. En we hebben meerdere malen
de onberekenbare gevolgen kunnen zien en
Ondervinden als gezag en leiding toevertrouwd
waren aaan personen welke niet voor hun
laak berekend waren. Het zal dus zoo moe
ien zijn, dat voor elkeen, zonder uitzondering
de kans bestaat om een vacante plaats te
bezetten, doordat alleen gelet wordt op be
kwaamheid en niet op relatie, wat dan tevens
een prikkel kan zijn tot energieke studie.
Het is mij bekend, dat er jongelieden zrjn
met groote ontwikkelingsgave, welke de studie
er aan gegeven hebben, omdat zij toch geen
kans maken, doordat zij geen „kruiwagen"
hadden.
Om al deze redenen zal dan ook getracht
moeten worden, dit overschot aan overtollige
arbeidskrachten in de naaste toekomst weg
te werken.
Hoewel we groote waardeering moeten
hebben voor de steun aan de werkloozen (uit
gezonderd die duizende jeugige werkloozen,
welke buiten de steunbopalingen vallen) moe
ien we toch betwijfelen of dit de juiste weg
Is voor onderhoudsvoorzieningd van den va
lide arbeider.
Steun verleening aan valide arbeidskrachten
moge als noodmaatregel of overgansmaatre-
gel geboden zijn, als blijvend middel voor on-
derhoudsvoorziening is zij niet gewenscht en
wel: omdat niet het ledigloopen en het tee-
ren op liefdadigheid, doch het verrichten van
van arbeid een van God gegeven middel is
om in het onderhoud van zich en de zijnen
te voorzien. Dit is den zegen van den arbeid
en daarom ontkennen wij ook ten stelligste,
dat arbeid als koopwaar beschouwd moet
worden. Hoe lang die arbeid in loondienst
moet zijn, is onbepaald en hangt van de om
standigheden af. We hebben de tijd medege
maakt, dat de kinderen hun vader alleen maar
des Zondags zagen. Dit was naturlijk geen
idealen toestand, doch waar de werkloosheid
slechts sporadisch voorkwam had een actie
.voor verkorting van den arbeidsdag weinig
tin en was zelfs van den vrijen Zaterdagmid
dag geen sprake.
Door de verbetering van de techniek zijn
we gekomen tot een 84, 72, 60, 54, 48 en
zelfs in sommige bedrijven tot een 45-urige
werkweek, welke naderhand echter weder op
gevoerd is tot een 48-urigen werkweek. Het
zou dus dwaasheid zijn, de zegen van de ver
betering der techniek te ontkennen. Niet al
leen wat betreft de verkorting van den ar
beid in loondienst, waardoor ook de vriie
Zaterdagmiddag mogelijk werd, maar ook
ten opzichte van de ontwikkeling der arbei-
beiders, door middel van zang, muziek, sport
enz. enz. Dus had de verkorting van den
arbeidsduur voor den arbeider ook cultureele
waarde.
Waar de ontwikkeling der techniek steeds
voortging en nog voortgang vindt, zonder
verdere verkorting van den arbeidsduur, moest
het aantal werkloozen steeds toenemen, en
spreken we nu daarom ook van een te ver
doorgevoerde mechanisatie en rationalisatie.
Om nu maar één voorbeeld te noemen:
Volgens een Vakblad voerde een der groote
bedrijven te Amsterdam haar productie met
ongeveer 7 pet. oj^> terwijl het personeel ver
minderde met 1200 man. Deze konden natuur
lijk op de arbeidsmarkt geen plaats meer
vinden om reden het in alle bedrijven naar
verhouding precies hetzelfde plaats vond.
Voor al deze uitgeschakelde arbeidskrach
ten is het behoeftige element echter blijven
bestaan, waardoor we zijn gekomen tot steun
verlening op groote schaal, wat echter als
een abnormale toestand moet worden be
schouwd en waardoor dan ook het peil op
moreel en zedelijk gebied naar omlaag gaat.
Ledigheid is des duivels oorkussen I
Geld ontvangen, zonder daarvoor arbeid
gepresteerd te hebben is in strijd met alle
eergevoel van den valide arbeider en doet
hem zich als een onnuttig schepsel in de
maatschappij beschouwen.
Laten we ons een oogenblik indenken in
den toestand van een werkloos gezinshoofd,
man en vader, welke jaar in jaar uit, dage
lijks den vernederenden gang naar het stem
pellokaal moet maken en doorloopend onder
controle staat. Eene beschrijving daarvan te
geven, lijkt mij niet mogelijk. En als we dage
lijks ons dagblad doorlezen, behoeven we
niet te vragen, hoe snel we moreel en zedelijk
achteruitgaan en baart het geen verwondering
als we zoo af en toe lezen van plaatsgebrek
in de gevangenhuizen.
Fraude, diefstal, dronkenschap, speelzucht,
mishandeling, we kunnen er dagelijks over
lezen. En de stempellokalen, deze kunnen we
beschouwen als welig tierende kweekplaats-
sen van het Communisme. De ontevredenheid
zaaiers vinden daar een vruchtbaren bodem
ter bewerking en de pamfletten welke daar
uitgedeeld worden, missen hun verderfelijken
invloed niet.
Hoe mooi onze steunverleening ook is, en
al zou men de werkloozen ook zooveel
geven, dat ze het nog beter hadden als de
werkers, hun moreelen ondergang kan men
er niet mee keeren.
Arbeid is het eenige middel om het moraal
op peil te houden.
Langs welken weg moet nu getracht wor
den, alle valide arbeiders (zoowel hoofd- als
handarbeiders) weder aan den arbeid te hel
pen.
Hoewel ik mijn meening gaarne geef voor
eene betere, acht ik de aangewezen weg, deze:
Het in noch sterkere mate weren van
vreemde arbeidskrachten. Hoevele vreemde
lingen verdienen hier niet een goede boter
ham, terwijl er zoovele duizenden zijn, wier
wieg hier eens stond en dus leden van ons
groote nationale gezin zijn, welke van de ar
beidsmarkt zijn uitgesloten en hoevele mii-
lioenen van ons geld worden niet overge
heveld naar 't buitenland met name ook door
de buitenlandsche vrouwen en meisjes.
Het onverbiddelijk weren der gehuwde
vrouwen (geen kostwinner zijnde) van de ar
beidsmarkt (niet zooals nu bij het onderwijs
gebeurd is, dat er maar 30 pet. ontslagen
en 70 pet. gehandhaafd bleef.)
Alle arbeid welke door mannelijke arbeid-
krachten verricht kunnen worden, buiten het
bereik der vrouw te houden.
Zonder uitzondering alle ambtenaren op
60-jarigen leeftijd te pensioneeren (ook weer
niet, zooals nu bij het onderwijs gebeurt is,
dat er voor diegene die niet weg wil, bijna
altijd wel een reden te vinden is, dat hij nog
gehandhaafd kan blijven).
Zooveel mogelijk tegengaan van die meer
voudige inkomens, waarvan geacht kan wor
den, dat één daarvan voldoende is om in het
gezinsonderhoua te voorzien.
Geen bezoldigde ambten te doen waar
nemen, door gepensionneerden, van wien ge
acht kan worden, dat hun pensioen voldoende
Is om in het gezinsonderhoud te voorzien.
Overal waar de wekelijkschen arbeidsduur
den 48-urigen overschreden heeft (zooals b.v-
bij de posterijen en de verpleging) deze we-
te normaliseeren tot de 48-urigen.
Streng verbod van alle overwerk, stuk en
tariefwerk, omdat ook tengevolge daarvan,
arbeiders van de aarbeidsmarkt uitgeschakeld
worden.
En eindelijk de millioenen, welke uitge
geven worden voor steunuitkeering aan va
lide arbeiders, eene betere bestemming te
geven, door ze te laten verwerken.
Dit probleem heeft nog al eens wat stof
opgewaaid en dan brengt men de vakbonden
in het geding, en meent men dat de arbeiders
bij eene kortere arbeidsduur niet voor min
der loon of salaris willen werken.
Dit niet wille.n is eene verkeerde voor
stelling van zaken. De loonen zijn al zooda
nig beknot dat veelal de grens bereikt of
overschreden is ten opzichte van de bestaans-
mogelijkheden. Aangezien wij de arbeid niet
als koopwaar beschouwen, doch als middel
van bestaan, ligt het werken van eenige
uren meer of minder geen gewicht in den
schaal ten opzichte van het behoeftïgge ele
ment. Het weekloon moet dus toerelktiul zijn
onverschillig of daar 30, 40 of 50 uur in die
week gewerkt wordt.
Toegegeven moet worden, dat lang niet
alle bedrijven voor hun personeel een karteren
wekelijkschen arbeidsduur (langs den norma
len weg kunnen invoeren, daar het aanstellen
van meerder personeel, de bedrijfskosten te
hoog zouden opvoeren en daardoor voor ver
schillende bedrijven, de concurentie met het
buitenland in het gedrang zou komen.
Hier zijn we nu juist, waar we wezen
moeten. Door de werkloozen productief te
maken, door hun voor het ontvangen steun
bedrag een zeker aantal uren arbeid te laten
verrichten in dc verschillende bedrijven, waar
door de arbeidsduur verkort kan worden,
zonder loonsvermindering en verhooging der
bedrijfsonkosten.
Hierdoor zou het m.i- zelfs mogelijk zijn,
voor bedrijven waar clit noodzakelijk is, scher
pere concurentie met het butenlaind te voeren.
De millioenen welke als steun uitgekeerd
worden, moeien dus productief gemaakt wor-
worden. Door het inslaan van deze richting,
zullen belangrijke voordeelen geboekt kun-
worden o.a.:
De werkloozen zullen zich weer gaan ge
voelen als nuttige leden der maatschappij (de
moreele kant dus).
De vakbekwaamheid gaat niet meer te
loor en waar kan men de vakbekwaamheid
beter opvoeren, dan door practisch werkzaam
te zijn in de bedrijven (daar blijft het houden
van een cursus toch steeds bij achter).
Opheffing der stempellokalen, daar de te
werkgestelde na zijn aantal uren arbeid ver
richt te hebben, zonder controle, vrijheid van
beweging zal hebben.
Tenslotte zullen we in de toekomst moeten
komen tot distributie der beschikbare arbeids
uren. Ieder heeft recht op zijn aandeel van
de arbeidsmarkt. Niemand zal kunnen aan-
toonen dat hij meer recht op arbeid heeft dan
den ander. Recht van voorrang kan men al
leen doen gelden, tegenover vreemde arbeids
krachten.
Distributie van de beschikbare arbeids
uren is eene billijkheid zoowel ten opzichte
van den werklooze als de niet werklooze.
Door de bezuiniging op het personeel is
de arbeidsprestatie veeal ten top gevoerd, dit
doet zich vooal gevoelen in bedrijven waar
veel van de zenuwen gevergd wordt, of waar
zwaren arbeid verricht wordt onder hooge
temperatuur, b.v- stokerijen, gasfabriek, glas
blazerijen, enz. Eenerzijds zwaren arbeid en
anderzijds ledigloopen is een toestand welke
niet gehandhaafd mag blijven.
Zooals gezegd, geef ik mijne meening
gaarne voor beter, doch ik ben van meening,
dat het algemeen belang eischt, dat niet, hoe
kunnen we de steunverleening opvoeren, maar
hoe kunnen we de beschikbare gelden pro
ductief aanwenden ter bestrijding en ophef
fing der werkloosheid, op den voorgrond moet
treden.
Tot nog toe schijnt men meer in omge
keerde richtting gewerkt te hebben, want
de meeste bezuinigingen gingen gepaard met
verwijdering van arbeidskrachten van de ar
beidsmarkt, ertwijl de bezuin.ging weer voor
een groot deel teniet gedaan werd, door steeds
grootere sommen beschikbaar te moeten stel
len voor onderhoudsvoorziening der overcom
pleet geworden valide arbeidskrachten.
SOESTDIJK. N. DEN BROEDER-
Naschrift der Redactie:
Het onderwerp v.an den heer den Broe
der over de werkeloosheid is zeer actueel
en de gedachten die daarin naar voren ko
men, het overwegen wel waard, maar er
zijn meerdere factoren waarmede de voor
steller geen of geen voldoende rekening
houdt. Inderdaad zijn er door de rationali
satie der bedrijven heel wat arbeiders over
bodig geworden. Waar vroeger b.v. bij het
lossen der graanschepen honderden arbei
ders werk vonden, geschiedt dit nu door
middei der graanelevators welke slechts door
enkelen worden bediend. En zoo gaat het
met zoo vele bedrijven. De machine heeft
den arbeider vervangen en daar is niet veel
verandering in te brengen.
Een andere gedacht? is, om de arbeids
duur te verkorten bijv. tot 40 ureri per week
tegen het zelfde loon en daardoor in staat
te zijn meerdere arbeiders in dienst te riemen,
maar dan worden de bedrijfskosten weer
hooger en de prijzen weer duurder. En waa
neer men zou doen als in de dictatoriaal
geregeerde landen, zooas Duitschland, waai
de fabrikanten eenvoudig hun personeel moe
ten verdubbelen op last van de Regeering
waardoor het arbeidsloon danig wordt ver
minderd en het werk door al die vreemde
krachten er niet beter op wordt, dan komt
dit voor de afwerking der producten niet ten
goede, maar inderdaad zet men zoodoende
heel wat werkeloozen aan den arbeid. Daar
komt nog bij dat de oorlogsfabricatie dat
op zich zelf een onproductief bedrijf is en
milliarden Marken verslindt ook krachtig me-
dehelpt om de werkeloosheid op te ruimen,
wat dan ook in Duitschland vrijwel het ge
val is, maar hoelang zal dit land deze poli
tiek nog kunnen volhouden met een door
en door verarmde, bevolking? Ook het zoo
genaamde plan der S.D.A.P. is inproduc-
tief en daarom niet het juiste. De Regeering
ten onzent heeft alleen de productieve wer
ken van beteekenis die zij laat afwerken tot
een gemiddeld 136 milliocn per jaar.
De eenige oplossing is de opleving van
handel en scheepvaart en de meerdere ope
ning der grenzen voor den vrijen handel
met het buitenland waardoor al de meer
bekwame krachten weer kunnen gebruikt wor
den. Het werkeloosheidsprobleem zal ook dan
blijven bestaan, hoewel in mindere mate,
vooral ook door de jaarlijksche aanwas der
bevolking, en daar valt vooralsnog niet veel
aan te doen.
De Redactie.
WEDEROM KONINKLIJK BEZOEK.
Zaterdagmiddag heeft Hare Majesteit we
derom een bezoek gebracht aan 't paleis
Soesldijk. Dit maal met het doel eenige
details te bespreken omtrent de inrichting
van het tijdelijk woongedeelte van het Prin
selijk Paar.
Hare Majesteit arriveerde te ongeveer I
uur, komende uit de richting den Haag en
was vergezeld door haar hofdame, freule
A. Schimmelpenninck van def Oije. Harte
lijk werd Hare Majesteit door de velen, die
zich bij 't hek hadden opgesteld, toege
juicht.
Op het bordes werd Hare Majesteit be
groet door den Intendant van 't paleis jhr.
J. A. de Jonghe van Zwijnsbergen-
Hare Majesteit bezichtigde ook nog- het
behang dat in de loop der week in eenige
vertrekken was aangebracht. Te ongeveer
4 uur arriveerde per auto. H.M.'s kamerheer
jhr. de Jonge van Ellemeet, waarin het ge
zelschap met twee auto's weer vertrok.
Het lag in de bedoeling op de terugreis
een bezoek te brengen aan de schilderijen
tentoonstelling, welke thans in hotel Ham*
dorff te Laren wordt gehouden.
1 Hare Majesteit heeft gedurende een half
uur met groote belangstelling het werk van
den kunstenaar A. Vreedenburgh bezich
tigd en zich met den schilder onderhouden.
Via Amsterdam reed het gezelschap naar
den Haag terug.
DE BEPLANTING.
Betreffende den stand der verschillende be
plantingswerkzaamheden, weke thans in het
Kon. Park en in de omgeving van het Paleis
plaats vinden, kan worden medegedeeld, dat
de beplanting van het aangelegde Rosarium
met de door de Ver „Nos Jungunt Rosaeu",
geschonken rozen, deze week is gereed ge
komen. Deze werkzaamheden zijn geschied
onder de leiding van den bloemist van het
domein den heer C. van den Brink.
De beplanting der Koningslaan ondergaat
een belangrijke uitbreiding, daar nu ook de
,,WIJ WILLEN ZINGEN"-
De gemengde zangvereeniging „Wij Wal
len Zingen" gaf Woensdagavond in hotel
Eemland een uitvoering-
Er was een zeer uitgebreid programma sa
men gesteld, maar wegens ziekte moesten
daarin verschillende wijzigingen worden aan
gebracht, o-a. moest 't hoofdnummer voor
de pauze vervallen-
Ook in 't tooneelstuk, zoo deelde de voor
zitter mee, moesten eenige veranderingen wor
den aangebracht- De vertolkster der hoofdrol
was plotseling ziek geworden. Mevrouw Waal
heeft toen in een halve dag de rol moeten
leeren. Na deze reeks teleurstellingen te heb
ben opgesomd, wenschte de voorzitter, de
heer Littooy, allen toch nog een gezellige
avond-
Onder leiding van den heer Jan Bartelsman
zong 't koor nu „An der schonen Blauwen
Donau"- De heer Bartelsman. wist er een
zeer frische tint aan te geven door zijn ent
housiaste leiding'
De dirigent en "t koor onze hulde voor
deze uitvoering-
Door den heer E- v. Ee, werd nu een
demonstratie van tap-dansen gegeven- De rof
fels vlogen hem uit de punten van zijn schoe
nen. Een oogenblik hebben we ons afge
vraagd of dit de verwezenlijking is van wat
ons volk al jaren noemt „op z'n poot spelen"-
Als laatste nummer voor de pauze ver
meldde 't programma „Volkszang".
Onder de bekwame leiding van den heer
Bartelsman werden een paar aardige liedje?
geleerd o.a. „Des winters als 't regent" en
„Tineke van Heule"-
Tijdens de pauze werden er lootjes aan
geboden. Ook verschenen tijdens de pauze
de heer Wassink met z'n echtgenoote, oud
voorzitter der vereeniging. 'n Hartelijk ap
plaus begroette hem.
Na de pauze werd opgevoerd „De Macht
der Vrouw", een blijspel in één bedrijf.
Mevrouw Waal verrichtte de fraaie pres
tatie om haar rol. waarvoor ze maar 'n hal
ve dag geleerd had, zonder een enkele ha
pering te spelen.
Ook de andere spelers zette hun beste
beentje voor. Een hartelijk applaus beloon
de dit wakker gezelschap.
Hierna ging men over tot 't verloten van
de prijzen. Tijdens de pauze werd er door
de Musical Stars" m-m.v. Jaap Groot po
pulaire muziek gespeeld.
„ERNST EN LUIM".
De laatste uitvoering van 't seizoen is
Maandagavond gegeven in hotel de Gou
den Ploeg door de populaire tooneelvereeni-
ging „Ernst en Luim". Op 't programma
voor deze avond stond 't blijspel in vier
bedrijven „Moppie".
Alvorens tot de uitvoering over te gaan
beide vleugels aan den westelijken ingang d«-
zer laan, de begrenzing dus der zgn. „Halv«(
Maan" in het beplantingsplan zijn opgeno
men.
Behalve Rbododendrons en azalea's zal
hier een groot aantal gycineplanten, dat is
de zgn. „blauwe regen", de beplanting vor
men, een combinatie waarmede ongetwijfeld
een fraai en exotisch geheel zal kunnen wor
den verkregen.
In het park zelf zal behalve verschillende
andere aanplantingen thans ook nog wórde®
overgegaan tot het maken van een zeer bij
zondere beplanting aan de zgn. Hertegracht,
in de omgeving van het te stichten sportter
rein.
Er zal hier n.I. een zgn. „wildplanting'*:
van Rhododendrons worden aangelegd, tot
welk doei thans niet minder dan 4200 van
deze heesters worden aangevoerd.
DE KONINGSLAAN.
Vorige weck plaatsten we reeds 't een
en ander over de verbetering van de K0-1
ninginnelaan.
Het blijkt thans dat niet alleen 't men-,
schel ijk oog hierin welbehagen schept, ook
de magen der wild konijnen varen er wel
hij-
Reeds werd er vrij aanzienlijke schade aart
de beplanting geconstateerd.
Thans is er echter, een wacht ingesteld ert
zal men aan deze onwelkome belangstele
ling wel een einde maken.
Intusschen zijn er al verscheidene koniji
nen 't slachtoffer geworden van hun snoep-i
zucht.
OOK SOEST VERFRAAID.
Door de Nederlandsche Sierteelt Centrale
is aan 't Gemeentebestuur een groot aantal,
ruim 5000, rhododendrons en azalea's cai
deau gedaan.
Het ligt in de bedoeling ons dorp daafi
van te verfraaien, zoodat het Prinselijk Pa at
bij eventueele tochten door 't dorp hieW
kan genieten.
Maakt zelf een Foto van het Priii-
selijk Paar en van de Feestversiering.
Alle films voorradig, Kodak, Agfa,
Lomberg, Gevaert, Hauff, Baratofilm^
8 opnamen met ontwikkelen en 8 af-:
drukken f 0-85.
Gevaertfilm, een van de fijnste merk»!
films met ontw- en 8 afdr. f 0-95-
Andere films 8 opn. vanaf f 0.45.
Ook films voor avondopname (Feest*
verlichting en versiering)-
Van Weedestraat No. 36
Soesterbergschestraat 26 - Soest
nam de voorzitter van de club 't woord.]
Na een hartelijk welkom aan allen, sprakj
de voorzitter nog eens speciaal z'n danl^
uit tot degerien die de vereeniging met raad
en daad steunen.
Het gezelschap stelt dit zeer op prijs'
en hoopt ook in de toekomst nog dikwijls]
van die hulp gebruik te mogen maken.
Hierna volgde „Moppie I
Dit stuk werkte geweldig op de lach-(
spieren der aanwezigen en dit te meer oirt*(
dat alle spelers hun rol uitstekend ver*
tolkten.
Vooral de hoofdpersoon „Moppie" had'
zeer veel werk van haar rol gemaakt en[
oogstte met haar rake zetten herhaaldelijk
veel succes.
De andere bleven bij haar niet achter ex^
zoo werd 't een zeer hoogstaande uitvoe-j
ring.
lijdens de pauze tusschen 't tweede ei^
derde bedrijf zorgde de „William's Band"
voor populaire muziek.
Aan 't slot van de avond nam de voori
zitter nogmaals 't woorcl om de toonelisten
te danken voor deze kostelijken avond. Hij
bood de dames ieder 'n fraaie ruiker aan.
Nog lang zullen de vele aanwezigen met
genoegen aan deze vroolijke avond terug
denken.
SOESTER TURNCLUB.
Naar wij vernemen, zal ook evenals vo
rige jaren een jaarlijksche Uitvoering gege*
ven worden in Hotel „Eemland".
De datums zijn, Dinsdag 27 en Woensdag
28 April a.s., aanvang 7.30 uur (precies)»
Zoo noodig, zal ook met de mogelijkheid
van een derde avond rekening worden ge*
houden en wel op 3 Mei.
SOESTERBERG'S GEM- KOOR-
Zaterdagmiddag vierde genoemde vereeni
ging haar 10-jarig bestaan in „Huis te»
Halve".
Er werd eeen revue vertoond van den
heer Korenhoef. Hierbij verleende Comc-
nius uit Wo.erden haar medewerking.
Het geheel onder regie van den heer
Peters.
Er was zeer veel belangstelling. Er werd'
zeer vlot gespeeld en 't gezelschap oogst*
te een ware ovatie, als dank van het pit"!
bliek.
Het gemengde koor kan op een waardig^
viering van haar tweede lustrum terug zieii^
die nog lang in de gedachten van de vcl^
toeschouwers zal blijven.
