Weec „ikuis".
Binto&tolaHcUcU Gi/evzicht
BuiteHtahd&ch Overzicht
De dcanty naar neutraliteit
Op de laatste conferentie der
Kleine Entente is men over de
kwestie van een wederzij dsche
hulpverleening niet tot overeen-
itemming kunnen komen. Dit
was ook moeilijk anders te ver
wachten. De kleine staten stre
ven op het oogenblik bijna zon
der een uitzondering naar de
neutraliteit, d.w.z. men wenscht
zich op geen enkele wijze meer
aan banden te leggen.
Dit streven is begrijpelijk en
heeft tenslotte geen ander doel
dan zichzelf buiten een oorlog te
houden, die in veie opzichten nog
verschrikkelijker zal zijn dan de
vorige. Nieuw is de neutraliteits
politiek overigens niet. Reeds
voor den wereldoorlog gold voor
de kieine mogendheden het ma
xime, zich buiten alle mogelijke
gevaren te houden. Aan deze po
litiek werden zeer weinig hin
dernissen in den weg gelegd: nie
mand dacht er indertijd over, dat
kleine staten tweezijdige verdra
gen mei groote mogendheden
zouden kunnen sluiten, dat dus
de grooten de hulp van de klei
nen noodig hadden. Groote mo
gendheden beloofden weliswaar
aan zekere kleine staten, even
tueel hun grenzen te beschermen
maar de bilateraliteit zou in der
gelijke gevallen absurd gesche
nen hebben.
Dat werd anders na de op
richting van den Volkenbond en
het opkomen van de idee der
„collectieve veiligheid". Weder
zij dsche verplichtingen strekten
sich zonder onderscheid tot groot
en klein uit en onder bescher
ming van de algemeene solida-
riteits-garantie ontstonden dan
aok nog speciale verdragen van
Vergelijken aard tusschen groote
en kleine staten. Maar in dezelf
de mate, waarin de Volkenbond
practisch ophoudt, te bestaan
7an de 7 groote mogendheden
kunnen er eigenlijk nog slechts
drie als lid beschouwd worden
en het vertrouwen in de Volken
bondsgaranties verloren gaat,
wordt ook de drang der staten
„met gelimiteerde belangen" ver
sterkt, om elke mogelijkheid,
door de geillimiteerde belangen
der grooten in een oorlog ge
sleept te worden, uit te schake
len. Derhalve wenscht men geen
bindingen meer. Dit was het ge
val met België, dat zich na de
besprekingen van koning Leopold
te Londen tamelijk wel van zijn
oude verplichtingen, welke het
land gevaarlijk dreigden te wor
den, verlost schijnt te zijn.
Nederland's neutraliteitspolitiek
Is traditioneel. Eigenlijk maakt
echter ons lidmaatschap van den
Volkenbond een inbreuk op de
absolute neutraliteitsidee. Onder
de huidige omstandigheden kan
het dan ook geen verwondering
wekken, dat minister de Graeff
kort geleden in de Eerste Kamer
verklaarde, dat ons land niet
meer zal deelnemen aan sancties
tegen een naburig land en in een
oorlog tegen een van onze di
recte buren ook het z.g. recht van
doormarsch niet meer zal erken
nen.
Ook Zuid-Slavië heeft kort ge
leden door de overeenkomst met
Italië zijn verhouding tot den
grooten buurman in zekeren zin
„geneutraliseerd", en in de Scan
dinavische landen valt de ten
dens, zich zoover mogelijk van
de gevaarlijke zone te verwijde
ren, dat men er niet noodzake
lijkerwijs in gesleept moet wor
den, duidelijk waar te nemen.
Naar de oorzaken van dezen al-
gemeenen drang naar neutrali
teit behoeft men niet lang te
zoeken. Dit streven ontwikkelde
zich bijna vanzelfsprekend uit 't
verval van den Volkenbond. Be
langrijker is de vraag, of hier
door thans een verbetering in den
algemeenen toestand wordt ge
bracht. Stellen wij, dat er in de
toekomst en dat is de logische
eindtoestand geen kleine staat
meer is, die tot hulp aan een
groote mogendheid kan worden
verplicht (wat niet uitsluit, dat
een bepaalde groote mogendheid
de grenzen van een bepaalde
kleine mogendheid kan garan
deeren). Wat zou er dan eigen
lijk veranderd zijn? Evenals
thans zou de houding van de
groote Europeesche politiek blij
ven. Weliswaar zouden onder den
nieuwen toestand kleine staten
niet meer verplicht zijn tenge
volge van een verdrag aan een
oorlog tusschen de groote mogend
heden deel te nemen. Maar het
niet-bestaan van dergelijke ver
dragen biedt nog geen zekerheid,
dat men werkelijk buiten den
oorlog kan blijven. Wanneer de
groote mogendheden elkaar in de
haren vliegen trilt Europa's ge-
heele bodem en een aantal klei
ne staten zal zonder twijfel mee
gesleept worden.
Wellicht dat de kleine staten
de groote mogendheden van een
oorlog zouden kunnen afhouden,
indien zij een vast aaneengeslo
ten bloc zouden vormen, waar
van bij voorbaat vaststond, dat
het zich in zijn geheel tegen den
schender van den vrede zou kee-
ren. De vorming van een derge
lijk bloc is echter niet slechts 'n
inbreuk op de ware neutraliteits
idee, zij is ook een utopie. De
theoretische som van de kleine
staten kan in haar geografisch
versplinterde werkelijkheid moei
lijk een factor van den eersben
rang worden.
Van het standpunt van eiken
kleinen staat uit is neutraliteit
inderdaad een noodzakelijk iets,
daar deze tenminste eenigermate
de mogelijkheid schenkt, buiten
een gewapend conflict te blijven.
Maar algemeen gezien kan zij
slechts weinig verbetering in den
toestand brengen, m.a.w. zij
vormt geen garantie voor het be
houd van den vrede. Derhalve zal
de neutraliteit steeds op aan de
omstandigheden van het desbe
treffend land aangepast leger
moeten blijven berusten. Dat dit
in ons land thans vrijwel alge
meen wordt ingezien, stemt tot
tevredenheid.
Hoe moet men leeren autorijden?
Er heerscht op het oogenblik
in ons land een eigenaardige toe
stand, waarvan een melkboer te
Oostzaan dezer dagen het slacht
offer is geworden. Zooals men
weet is voor het besturen van 'n
tweewielig motorrijtuig een gel
dig rijbewijs noodig. Om echter
dit rijbewijs te willen behalen,
dient, men het motorrijden na
tuurlijk eerst te leeren, en vol
gens de wet is dat onmogelijk!
Onder toezicht rijden mag niet,
alleen rijden mag natuurlijk ook
niet, en zoo is het leeren motor
rijden verboden, althans door de
wet!
Bedoelde melkboer leerde mo
torrijden onder toezicht van
iemand, die op de duo had plaats
genomen, en die vandaar af on
derrichtte. Het tweetal werd ech
ter aangehouden, en de bestuur
der werd aangeklaagd wegens 't
rijden op een motorfiets, zonder
Het groote Flora-gebouw te Boskoop, een permanent bloemen
tentoonstellingsgebouw, nadert de voltooiing.
rijbewijs! De zaak werd behan
deld door den kantonrechter, die
beklaagde van rechtsvolging ont
sloeg. De rechtbank in Haarlem
dacht er echter anders over, en
deze oordeelde den beklaagde wel
strafbaar, doch legde hem geen
strai op, een ontduiking der wet
dus eigenlijkIn den Hoogen
Raaa was men van meening, dat
degene die op de duo heeft plaats
genomen, niet in staat is, ten
allen tijde in te grijpen, indien
zulks noodig was, zoodat het ver
boeten moet zijn, onder toezicht
van een duo-passagier te leeren
rijden. Maar nu rijst natuurlijk
de vraag: hoe moet men dan wél
leeren rijden....?! Men ziet, hoe.
noodig het is, dat de betreffende
wettelijke bepaling wordt gewij
zigd. Iemand mag niet motor
rijden zonder geldig rijbewijs; dit
rijbewijs kan hij alleen halen,
wanneer hij heeft leeren rijden,
en zooals het thans is verbiedt
de wet dit
De eerste Nederlandsche
„sit.-cJown"-staking.
Te Amsterdam heeft men voor
de eerste maal in Nederland de
zer dagen een sit-down-staking
kunnen meemaken, op voorbeeld
der groote Amerikaansche en
Fransche. stakingen. Een tiental
slagersbedienden uit een slagers-
bedrijf in de Kinkerstraat bezet
ten namelijk den winkel van hun
patroon; zij sloten zichzelf in, en
installeerden zich in de leege
De K.L.M. en de Nederlandsche
vliegtuigindustrie.
Het Tweede Kamerlid Bongaerts
heeft naar aanleiding van de
aanschaffing der K.L.M. van
eenige Lockheed Super Electra
vliegtuigen, eenige vragen gesteld
aan den minister van waterstaat,
waarop deze geantwoord heeft.
De minister was van meening,
dat in dit geval aan de K.L.M.
toestemming moest worden ver
leend, vliegtuigen in het buiten
land te bestellen, aangezien er
dringende behoefte was aan
eenige toestellen voor korte-af-
stand-viuchten, en aangezien de
Nederlandsche vliegtuigindustrie
niet kon voldoen aan de door de
K.L.M. gestelde termijnen van
levering. Hierop heeft de minister
zijn toestemming verleend tot de
aanschaffing der bovenvermelde
vliegtuigen, echter daarbij zijn
wensch te kennen gevend, dat er
met de Nederlandsche vliegtuig
fabrikanten onderhandelingen
zullen worden gevoerd over de
aan te schaffen toestellen, welke
bestemd zullen zijn voor de lange
afstandvluchten. Voor deze toe
stellen is een langere termijn van
voorbereiding beschikbaar, zoo
dat er dan geen enkel bezwaar
bestaat, de benoodigde toestellen
door de Nederlandsche fabrieken
te laten leveren.
Dit antwoord van den minister
heeft een beter licht doen vallen
De visschersscheepjes worden weer opgeknapt en klaargemaakt.
Zoo is de Huw'lijksreis dan weer
Voorbij en afgeloopen,
Het eigen land zet dezen keer
Gastvrij z'n deuren open!
Zoo zijn de dagen, zorg'loos-blij,
Tè gauw misschien, vergleden,
En wachten daar, in langen rij
De plichten van het heden!
Gebruind door Polen's winterzon,
Met sterk-gestaalde pezen
Zoo moet zelfs hiér de horizon
Nog bi*-"k en helder wezen!
Verf "T°°nsche vroolijkheid,
Met ooren
Zóó zaï s meer den strijd
Die komen gaa„ verstoren!
Verrijkt met wijsheid uit het land
Der oer-oude Romeinen,
Zal eens 't Bewind aan 't Noordzeestrand
Veel minder moeilijk schijnen!
En 't Zuidelijke bloemenfeest,
De Lente van het leven,
Zal alles wat nu is gewéést!
Méér kleur en schoonheid geven....
Zoo is de Huw'lijksreis dan weer
Voorbij en afgeloopen,
Het eigen land zet dezen keer
Gastvrij z'n deuren open!
En wèlkom! klinkt het blij en fier,
Hen beiden daarom tegen,
Een hart'lijk, hart'lijk: Welkom hierl
Op Nederlandsche wegen!
We gunden U de vreugd, de glans..,.
Maar, eerlijk, zonder schromen
Beken 'k de blijdschap, nu Ge thans
Weer bent teruggekomen!
En de gezichten stralend, frisch,
't Geluk erin te lezen,
Denkt G' óók misschien, hoé goed het is
Weer..., „thuis" te mogen wezen!
De Kleine Entente.
Stojadinowitsj, een naam die
velen, tot voor kort geheel onbe
kend was. Reeds door zijn be
sprekingen ten aanzien van een
verdrag Italië-Zuid-Slavië trad
Stojadinowitsj meer op den voor
grond. Maar nu de Kleine En
tente, zij het in het laatste punt
van haar communiqué (dat ech
ter ook voor het belangrijkste
doorgaat), het Italiaansch-Zuid-
Slavisch accoord aanvaard heeft,
beteekent dit een groote overwin
ning voor dezen Zuid-Slavischen
minister van Buitenlandsche Za
ken.
De inhoud van het communi
qué is nu niet van wereldschok
kende beteekenis, maar dat hoeft
ook niet. Over pacten van onder-
lingen bijstand kon men het niet
eens worden en ook van bijstand
aan Frankrijk wilden meerderen
niets weten. Vooral Stojadino
witsj moest niets hebben van we
derzij dsche hulpverleening. Blijk
baar vond hij de verdragen die
hij met zijn buren gesloten heeft
reeds voldoende om zich van hulp
in geval van nood te verzekeren.
Wat de kwestie-Hongarije aan
gaat, verzet men zich op liet
oogenblik niet meer tegen rechts
gelijkheid van dit land. Het
spreekt wel vanzelf, dat Honga
rije dan verplicht is, de noodige
waarborgen voor de veiligheid
hier tegenover te stellen.
Over de restauratie der Habs-
burgers heeft men in alle talen
gezwegen. Zou dit probleem nu
voorloopig van den baan zijn?
Norman Davis te Londen.
Norman Davis verkeert op het
oogenblik te Londen. Daar neemt
hij deel aan de suikerconferen
tie. Dat is het officieele doel van
zijn reis. Men vermoed echter, dat
dit tevens het minst belangrijke
gedeelte van zijn opdracht is. Het
schijnt, dat hij de grondstoffen-
kwestie ter sprake zal brengen.
Dit is wel een van de belangrijk
ste problemen in de Europeesche
politiek. Het moge nu en dan eens
op den achtergrond geraken,
maar het vraagstuk: hoe kun
nen de grondstoffen verdeeld
worden, zoodat elk land meent,
dat het krijgt, wat hem toekomt,
duikt toch steeds weer op en
vraagt steeds dringender om een
oplossing. Nu is het waar, dal
Engeland de koloniale eischen
van Duitschland van de hand
heeft gewezen, maar het heeft
nooit beweerd, dat het niet ovei
de grondstoffenverdeeling met
andere landen van gedachten
wisselen wilde. De taak van Nor-
man Davis zal wel zijn, Enge
land eens ten aanzien hiervan
te „polsen", want in Amerika
weet men wei graag, waaraan
men zich, wat de Europeesche
politiek aangaat, heeft te hou
den.
Om den strijd in Spanje.
Terwijl de mogendheden allea
in het werk stellen om de con
trole in de Spaansche wateren
zoo gauw mogelijk gereed te heb
ben, gaat Franco nog steeds voorl
schepen van buitenlandsche na
tionaliteit aan te houden, te vi
siteeren en de lading of die al ol
niet wapenen bevat te behouden
In den regel mag het schip daar
na dan zijn reis voortzetten (of
de terugreis aanvaarden). Ver
schillende landen hebben nu oor
logsschepen gezonden, om hun
koopvaardijvloot te beschermen,
Deze oorlogsschepen hebben nu
opdracht, om zoo noodig „han
delend" op te treden. Hierop heeft
Frankrijk, wat zijn vloot betreft,
in een communiqué nog eena
extra gewezen. Tegen ieder visi
tatie moeten zij zich verzetten,
indier het niet anders kan, met
geweld van wapenen.
In Spanje zelf, gaat de strijd
nog onverminderd voort. Vreem
de geruchten deden de ronde om
trent de reis van Franco naar
Marokko.
Pas een week geleden werd het motorjacht „Piet Hein", het natio
nale huwelijksgeschenk aan het vorstelijk paar, op stapel gezet «n
thans neemt het reeds vaster vormen aan!
Een ojyuuufi Uidsni dan houw.
winkelruimte met allerlei huis
raad, gezelschapspelletjes, en an
der comfort. Hun actie keerde
zich niet tegen hun patroon
die volgens hen ook slechts een
slachtoffer is doch zij tracht
ten door hun demonstratie de
belangstelling van het publiek te
trekker en daardoor de aandacht
te vestigen op het feit, dat de
overheid volgens hun meening
veel te zware lasten op het
slagersbedrijf legt, zoodat vele
slagerswinkels, ook die van hun
werkgever, te gronde dreigen te
gaan, waardoor zij hun betrek
king zouden verliezen.De ac
tie wordt door geen enkele orga
nisatie gesteund; na eenige be
sprekingen en beloften, gewisseld
tusschen de stakenden en den
eigenaar van den winkel, werd
de zaak weer in het reine ge
bracht, zoodat de „bezetting" op
geheven werd. De zaak trok
uiteraard veel publieke belang-
jStelJiofl in deze volkrijke buurt.
op deze kwestie, waarover menig
Nederlander zich verwonderd zal
hebben. Immers, is het niet te
betreuren, dat onze Nederland
sche K.L.M., onze mooie en
krachtige nationale luchtvaart
onderneming, zijn toevlucht moet
nemen tot buitenlandsche fa
brieken voor de levering van
eenige toestellen? Aanvankelijk
deden geruchten de ronde, dat
de K.LM. de buitenlandsche pro
ducten boven die uit eigen land
verkoos, terwijl toch de Holland-
sche vliegtuigindustrie voor geen
enkele buitenlandsche behoeft
onder te doen.... Het hemd is
nu eenmaal nader dan de rok,
waarom krijgen de Nederland
sche fabrieken die opdracht nu
niet? Zoo vroegen velen zich af.
Maar thans is er iets naders be
kend over deze kwestie, en het
lijdt geen twijfel, of de toestel
len voor lange-afstand-vluchten
zullen door de Nederlandsche
^industrie worden vervaardigd.
Het 56-jarig bestaan van het Se regiment veld-artlllerie te Breda
werd feestelijk herdacht. Voor de militairen werden sportwedstrijden
georganiseerd. Een veldlooo met hindernissen.
