EtGHMnischz
OuevziM.
ÏÏuite-fotandsck
Ói/Wzidd.
Van Zeeland, die in opdracht
van de Fransche en Engelsche
regeering de mogelijkheden tot
een beperking der internationale
handelsbelemmeringen onder
zoekt, verricht zijn taak met be
kwamen spoed en groote energie,
tn de afgeloopen 14 dagen heeft
hij met vele vooraanstaande per
sonen op internationaal econo
misch gebied te Brussel geconfe
reerd en juist eenige dagen ge
leden heeft men kunnen lezen,
dat de Belgische minister-presi
dent naar de Vereenigde Staten
zal vertrekken, zulks op uitnoo-
diging van de Harvard-Universi-
teit, die hem den titel van doc
tor honoris causa wil verleenen.
Maar achter dit bezoek schuilt
meer. Van Zeeland hoopt in Juni
zijn onderzoek in de verschillen
de landen van Europa geëindigd
te hebben en in het bezit van de
resultaten van dit onderzoek zou
hij Roosevelt en de andere Ame-
rikaansche staatslieden willen,
ontmoeten, ten einde van hen
een toezegging te krijgen tot
deelneming aan de internationale
conferentie, die Van Zeeland's
werk moet bekronen.
De verschillende berichten
klinken nogal hoopvol en des te
opmerkelijker is het dan ook, dat
velen er met onverschilligheid
kennis van nemen. Dat vindt
zijn oorzaak in het feit, dat er
in de laatste 15 jaren ontelbare
economische conferenties zijn
gehouden, die even zoovele mis
lukkingen hebben opgeleverd.
Sinds 15 jaren heeft men de
wereld van alle mogelijke zijden
verstandige en nuttige voorstel
len ter verbetering van de col
lectieve internationale samen
werking gedaan.
Sinds 15 jaren zijn al deze
aanbevelingen in den wind ge
slagen en practisch werd veelal
juist het tegenovergestelde ge
daan.
De idee, de poging ter herha
len, schijnt na deze ervaringen
dan ook hopeloos. Waarom zou
Van Zeeland meer kunnen berei
ken dan zijn voorgangers, vraagt
men zich af?
Nu verschilt Van Zeeland's
onderneming in veel van de
vroeger ondernomen pogingen.
Het zijn zakelijke verschillen en
verschillen in de wijze, waarop
men te werk gaat.
Het eerste groote verschil is,
dat de huidige actie ondernomen
wordt in een tijd van economi
sche opleving, terwijl de vroege
re bijna zonder uitzondering in
crisisperioden vielen. In tijden
van hoogconjunctuur, wanneer
er in het binnenland groote be
drijvigheid heerscht en er groote
behoefte aan alle mogelijke wa
ren bestaat, sluiten de staten
hun grenzen niet om den invoer
van goederen te verhinderen. Zij
wenschen juist het tegendeel,
want een groote invoer ontlast
in zoo'n geval de inheemsche in
dustrie en werkt bovendien rem
mend op de prijs-hausse. Even
eens bestaat er dan geen gevaar
meer, dat het land bij de ope-
Het Prinselijk Paar te
Soest en Baarn.
De Prinses en de Prins zijn
dezer dagen met uitbundige
vreugde in de gemeenten Baarn
en Soest door de bevolking ont
vangen. Men had overal een
smaakvolle en vroolijke versie
ring aangebracht, en talrijke
(eestelijkheden waren georgani-
ning zijn grenzen met goedkoope
buitenlandsche waren over
stroomd wordt, want de concur-
reerende buitenlandsche indu
strieën, die ook weer een koop
krachtige binnenlandsche markt
van het noodige moeten voor
zien, hebben er geen enkel voor
deel meer bij, tegen te lage prij
zen te exporteeren.
Op zoo'n oogenblik hebben ta
riefmuren dan ook geen doel. Zij
verhinderen een invoer van goe
deren, die in het geheel niet aan
wezig is en waartegen men zich,
zelfs al ware hij wel aanwezig, in
het geheel niet zou willen be
schermen. Vermoedelijk zou een
afbraak der tariefmuren op het
oogenblik op vele gebieden geen
practische gevolgen hebben. De
ophefing van het invoerrecht op
staal en ijzer in Engeland en Ja
pan heeft dit reeds bewezen. Er
biedt zich hier dus een uitsteken
de gelegenheid om de wereld
zonder veel schokken haar nor
male economische structuur te
hergeven.
Noodig daartoe ware intus-
schen ook een opheffing van de
valuta-moeilijkheden. En daar
toe zou weer noodig zijn, dat de
economisch zwakkere staten door
middel van een internationale
leening hun valuta kunnen sa-
neeren. Dit is inderdaad zonder
meer mogelijk. Noodig is slechts
dat deze staten zekere vredes-
garanties zouden geven. De we
reld kan niet het risico loopen,
dat men voor het geleende geld
kanonnen laat gieten. Daarmede
komt men dan van het economi
sche op het politieke probleem.
Dit zijn overigens vragen, die
boven de eigenlijke opdracht van
Van Zeeland uitgaan. Hij houdt
zich hoofdzakelijk bezig met de
staten van de monetaire over
eenkomst van Washington en
het z.g. Oslo-bloc, dus Engeland,
de Vereenigde Staten, Frankrijk,
Nederland, België en de Scandi
navische landen. Hij zal in de
eerste plaats onderzoeken, wat
deze staten tot het herstel van
den wereldhandel kunnen bij
dragen.
De economische toestand in
deze staten begint langzamer
hand voor een afbraak der ta
riefmuren rijp te worden en dus
schijnt de hoop op een positief
resultaat van Van Zeeland's be
moeiingen niet meer extravagant,
zulks in het bijzonder, daar ook
de methode, welke men dit keer
toepast, meer belooft dan in
vroegere gevallen. Van de vage
methode der economische confe
renties, welke de vertegenwoor
digers van alle mogelijke staten
algemeene richtlijnen liet ont
werpen, is men tot de precissere
methode van het Dawes-plan
teruggekeerd. Slechts weinige,
maar meer belangrijke staten
vragen aan één expert een gedé-
tailleerd plan te ontwerpen en
eerst dit plan zal misschien
de basis van een latere conferen
tie of overeenkomst kunnen zijn.
Men kan slechts hopen, dat Van
Zeeland's poging gelukt. Zooals
al gezegd, de tijd is er rijp voor.
seerd, om de blijde inkomste van
het Prinselijk Paar op passende
wijze te vieren. Hartelijk toege
juicht door de samengestroomde
bevolking trouwens, ook zeer
vele vreemdelingen waren geko
men maakten de Prinses en
de Prins door Baarn een dag
later ook door Soest een rijtoer,
waarbij Zij door verschillende
Nu in den toestand in Spanje nog geen
enkele verandering is gekomen, worden
pogingen aangewend, de vrede te her
stellen. Naar verluidt zou voor deze be
middelingspogingen van beide zijden een
geringe belangstelling bestaan.
Laat niémand zich bemoeien met
Den strijd, die ginder woedt,
Laat niémand zich bemoeien met
Een anders recht en goed
Laat niémand zich bemoeien met
De daden van geweld,
D'r zijn er ginds al veel te veel
Gesneuveld in het veld.
Laat niémand zich bemoeien met
Kanonnen en munitie,
Met schepen en met vliegtuigen,
En met Madrid's positie!
Laat niémand zich bemoeien met
De „Witten" of de „Rooden",
Denkt niet slechts aan 't principe,
maar.
Denkt óók eens aande dooden
Laat niémand zich bemoeien met
Dien ganschen wreeden strijd,
Die als een bloedig kenmerk is
Van fel-bewogen tijd..
Maar.zoo het er om gaat als nü,
De vrede te herstellen,
Een middenweg te vinden, en
Elkaar niet meer te kwellen
Wanneer het er om gaat, als nü,
Een oplossing te zoeken,
Omdat de één noch d'ander meer
Successen heeft te boeken
Wanneer het er om gaat, daarginds.
In 't zwaargetroffen land,
De strijd niet te beslechten door
Gewéld, maar door verstand
Danja, bemoeien wij ons dan
Er allemaal maar mee!
Dan géén „non" interventie meer,
Maar op voor een idee!
Dan óp, in alle landen hier.
En zit dan óók niet stil..
Geeft dan Uwwérkelijke hulp.
Door waren.vredeswil
vermoedelijk niet geheel on
schuldig aan.
In den Stillen Oceaan houdt
Amerika zijn vloot-manoeuvres.
Van die zijde schijnt het wel het
meeste gevaar te duchten. En
ook
Canada,
dat het tot nog toe niet noodig
vond, er een eigen verdediging
op na te houden, daar het de
Britsche vloot sterk genoeg
achtte, om ook voor de belangen
van dit Dominion te waken,
heeft nu een bewapenings-pro-
gram opgesteld. Tevens zal men
de kust aan de zijde van deii
Stillen Oceaan aanzienlijk ver
sterken. Het spreekt vanzelf, dat
men in enkele jaren niet een
volledige en voldoende verdedi
ging kan opbouwen, maar het
verdedigingssysteem, zooals men
zich dat in Canada denkt, is
hoofdzakelijk gericht tegen „spo
radische aanvallen".
Om nu naar de gebeurtenissen
in Europa terug te keeren, kun
nen wij voor de zooveelste maal
vermelden, dat men weer eens
een datum heeft vastgesteld,
voor het. ingaan der controle in
de Spaansche wateren.
Ditmaal is het 19 April, dus al
meer dan een maand later, dan
officieel was vastgesteld. Dit be
hoeft geen verwondering te wek
ken, want wil men de controle
ook maar eenigszins effectief
doen zijn, dan is daar een heele
regeling en administratie aan
verbonden, terwijl men boven
dien er voor zorgen moet, dat
geen land zich te kort gedaan
voelt in het benoemen van con
troleurs enz. Maar toch, had men
niet eerder in kunnen zien, dat
al deze voorbereidende maatre
gelen veel meer tijd dan een dag
of tien zouden vorderen? In den
aanvang is men wel wat al te
hard van stapel geloopen en was
men zoo blij met het behaalde
succes op papier, dat men met de
werkelijkheid niet al te veel re
kening heeft gehouden. Nu heeft
men den tijd gehad, al het voor
en tegen te leeren kennen en
staat men al meer sceptisch te
genover deze controle in de
Spaansche wateren.
Intusschen gaat de strijd in
Spanje onverminderd voort. Ib
het buitenland en vooral, in En
geland, doet men pogingen, om
de vrede op het Iberisch Schier
eiland te herstellen, maar in
Spanje., vat men deze pogingen
niet eens serieus op. Wel een
teeken hoever men nog van het
sluiten van vrede af is.
Dr. Schacht
heeft een bezoek aan Van Zee--
land te Brussel gebracht. Voor
dit bezoek bestond groote be
langstelling, maar als men eens
ziet, wat het resultaat van dit
bezoek was, hoe de landen in
economisch opzicht totaal niets
dichter bij elkaar gekomen zijp,
dan zou men bijna geneigd zijn
te zeggen, jammer van de reis
kosten, en van de tijd van minis
ter Schacht. Want hoogst waar
schijnlijk heeft Van Zeeland
meer voordeel van dit bezoek ge
had, dan Duitschland. De Belgi
sche eerste minister zou immers
een enquete instellen naar de
mogelijkheden om tot een nau
were internationale economische
samenwerking te komen en al
licht heeft dr. Schacht hierover
de meening van Duitschland te
kennen gegeven.
D« Italiaanacha autorennen Nivolarl ystoagaLukU Wat et vau de» wagen overbleef»
In den Amerikaanschen Btakingsbeweging spelen ook vrouwen een vooraanstaande rol. Hoe in
Columbus ïOhlol een vrouw door politieagenten In verzekerde bewaring werd gesteld.
De Nederlandsche handels
autoriteiten werden toegespro
ken, naar een zanghuide luister
den en nog andere oiijken van
vreugde over Hun terugkomst
aanvaardden.
Is ambulancedienst vreemde
krijgsdienst?
In een der noordelijke plaat
sen van ons land heeft sich een
eigenaardig voorval voorgedaan:
een jonge arts uit die gemeente
was niet op de kiezerslijst ver
meld, daar hij volgens de opvat
ting van den burgemeester zijn
Nederlanderschap had verloren,
door het treden in vreemden
krijgsdienst. De jongeman was
n.1. door het comité „Hulp aan
Spanje" als lid der Hollandsehe
ambulance uitgezonden om in
Spanje werkzaam te zijn. Op het
verzoek van zijn vader, nog op
de kiezerslijst een wijziging aan
te brengen werd door den burge
meester en wethouders afwijzend
beschikt. Toen wendde de vader
van den arts zich tot den kan
tonrechter, die het niet met den
burgemeester eens bleek te zijn,
en die van oordeel was, dat de
jongeman geenszins zijn Neder
landerschap kan verliezen, daar
hij werd uitgezonden door en in
dienst van bovengenoemd comité,
terwijl hij geen enkele vergoe
ding in welken vorm ook van de
Spaansche regeering ontvangt.
Op grond hiervan verzocht de
kantonrechter de kiezerlij st als
nog te wijzigen en den betrokken
arts daarop te plaatsen.
in den allerlaatsten tfjd wel
eenige verbetering vertoont op
economisch gebied, doch dat het
onomstootelijk vaststaat, dat al-,
geheel herstel slechts bereikt kan
worden, indien een verruiming
van den internationalen handel
plaats heeft. Alleen vrijer han
delsverkeer kan de werkloosheid
en de crisis opheffen.
Alleen bonafide schepen
word engeconvoyeerd in
Spanje
Dat dit geen holle phrase is,
heeft het Nederlandsche stoom
schip Sarkani ondervonden! Dit
schip, dat als smokkelschip be
kend staat, wilde ongeconvo-
yeerd door de Straat van Gibral
tar gaan. Het werd echter door
een Spaansch oorlogsschip aan
gehouden en naar Ceuta overge-
bracht. Daar de Nederlandsche
oorlogsschepen slechts convoy
verleenen aan schepen, waarvan
de lading met zekerheid geen
contrabande bevat, en waar geen
vrijwilligers aan boord zijn, heeft
de commandant van Hr. Ms.
Java zich niet tegen de aanhou
ding verzet, van dit verdachte
schip.
missie in Argentinië.
De handelsmissie, welke nu
reeds sinds eenigen tijd in Zuid-
Amerika vertoeft, en die daar
achtereenvolgens verschillende
staten en steden heeft bezocht,
verblijft op het oogenblik in Ar
gentinië. Een der laatste berich
ten vermeldt, dat de missie niet
alleen alle moeite doet, de onder
handelingen tusschen de missie
en de Argentijnsche technische
commissie over het bevorderen
van den invoer van Nederland
sche producten in Argentinië,
doch dat zij ook ander practisch
werk verricht. Zoo hebben de
verschillende leden der missie
kort geleden een bezoek gebracht
aan de Nederlandsche boeren
kol onie nabij het stadje Tres Ar-
royès, waar ongeveer 250 Neder
landsche kolonisten wonen. Bij
den overvloed van vruchtbaar
land in die streken werd er ge
wezen op het feit, dat er aldaar
een goede mogelijkheid bestaat
voor Hollandsehe boeren, om te
koloniseeren. De thans daar aan
wezige boeren hebben hun grond
gepacht; zij zouden gaarne eige
naars van den grond worden,
doch dat gaat met groote moei
lijkheden gepaard, daar zij thans
geen kapitaal hebben om grond
te koopen, en daar de eigenaars
niet op lange afbetaling willen
verkoopen. Daarom hopen de
Nederlanders daar steeds op toe
voer van kapitaal uit Holland,
waardoor er bij Tres Arroyos een
blijvende Nederlandsche kolonie
zou kunnen ontstaan.
Jaardag van de Rotterdam-
sche Kamer van Koophan
del.
De Rotterdamsche Kamer van
Koophandel heeft dezer dagen
haar jubileum gevierd met een
buitengewone vergadering, waar
Z.K.H. Prins Bernard bij aanwe
zig was, alsmede verschillende
ministers en andere hoogge
plaatste personen, en vele ande
ren. Minister-president Colijn
heeft hier een rede gehouden,
welke handelde over het onder
werp „Wisselingen in het We
reldverkeer". Spr. zeide zijn toe
spraak o.a., dat de toestand
Hoe jeugdige artisten hun loop
baan aanvangen.
Uit Amerika.
Laten we ditmaal eens begin
nen, eenige gebeurtenissen uit
Amerika te bespreken, om daar
na op de toestand van Europa te
komen.
In de eerste plaats dan, heeft
het wel eenige verwondering ge
wekt, dat de „auto-koning" Ford,
na zijn heftige critiek op de vak
bonden, deze toch erkend heeft.
Uit verklaringen, welke Henry
Ford aan de „Daily Telegraph"
deed, bleek wel, dat hij lang niet
sympathiek tegenover de vak
bonden staat, maar de bittere
noodzaak zal hem wel gedwon
gen hebben tot erkenning hier
van.
Overigens kan men vrijwel
geen blad opslaan, zonder het
een of ander bericht betref
fende een staking in de Ver
eenigde Staten. Het slappe op
treden der regeering, toen de ar
beiders de fabrieken der General
Motors indertijd bezetten, is hier
