Ierland het eiland zonder rust De eeuwenoude veete in het land van Sint Patrick Waar eens een Oranje den scepter zwaaide f Bij het begin van een nieuw jaar w u n s t In vele gebiedsdeelen van Europa is in den loop der eeuwen hevigen strijd geleverd, maar Ier land, het groene en bloedige Erin, spant de kroon. Vrijwel ononderbroken is het een tooneel ge weest van verbitterden strijd. Eerst waren het de Noormannen, in later eeuwen en tot op den huidigen dag de Engelschen, tegen v/ie zij in verzet kwamen. Eindelijk is men enkele jaren ge leden tot een compromis gekomen, waardoor bloedige botsingen naar alle waarschijnlijkheid voorgoed tot het verleden behooren, maar de problemen, die wrijving veroorzaken, blijven niet temin aan de orde van den dag. In de schaduw van het veel grootere Engeland heeft Ierland eeuwen lang een stiefmoederlijk bestaan geleid. Daarmede is het land en zijn bewoners een groot onrecht aangedaan, want men vergeet te zeer hoeveel Europa in cultureel opzicht te danken heeft aan het groene Erin, waar de alleraardigste Molly's en de goedaardi ge Paddy's wonen. Immers eeuwen her hebben hier de monniken gewoond in het beroemde klooster van Glendaloch, dat thans nog slechts een ruïne is. Eertijds was dat klooster het middelpunt van het Chris tendom in het Noorden; naar alle rich tingen reisden hiervandaan de monniken en trokken Europa binnen. De natuurlijke gesteldheid. De natuurlijke gesteldheid van Ierland Vertoont een eigenaardig aspect. Aan de kusten, steile, ontoegankelijke rotsen, in het midden een hoog groen pla teau. Op enkele plaatsen reikt deze vlak te tot aan de kust. In de Carrantuo Hills bereiken de bergen zelfs nog een hoogte van 1041 meter. Doordat de rotsen vrij steile hellingen hebben naar den zeekant, zijn hier inhammen ontstaan, die eenigs- zins doen denken aan de Noorsche fjor den. De vlakte is voor een groot gedeelte bedekt met moerassen. Terwijl de winter betrekkelijk mild is, zijn de zomers zoo koel, dat hierdoor de groei van het gewas ernstig belemmerd wordt. Groene weiden en bruine moerassen drukken den stempel op dit land. Met evenveel recht zou men Ierland, dat doorgaans het „Groene Eiland" wordt genoemd, kunnen betitelen als het „Bruine Eiland". Eerst de Noormannen, later de Engelschen. Ierland heeft van ouds gestaan in het teeken van bloedige twisten, van heroischen strijd en ontzettende gruwelen. Vijanden buiten de grenzen van het land, hadden de Ieren reeds in de achtste eeuw. Dan komen de Noormannen op hun tochten naar IJs land, ook op Ierland, slaan aan het plun deren, moorden de bevolking uit en maken de kloosters en de nederzettingen met den grond gelijk. In de eeuw, die daarop volgt, vestigden zich in Ierland, maar wanneer hetzelfde verschijnsel zich voordoet als met de Noormannen, namelijk dat de Engelsche kolonisten volbloed Ieren worden, vaardigt de Engelsche kroon strenge wetten uit, die elke gemeenschap van Engelschen en Ie ren verbieden op straffe des doods. De laatsten slagen er echter in zich staande te houden, tegen alle verdrukking in. Tot den tijd der Reformatie was de toestand dei- Ieren nog dragelijk te noemen. De grootste verschrikkingen en wreedheden volgden eerst daarna. De teerling is geworpen. Wanneer de Reformatie begint veld te winnen en vooral in Engeland veel aan hangers vindt, nemen achtereehvolgens Eduard VI en Koningin Elisabeth drasti sche maatregelen om den Ieren het nieuwe geloof op te dringen. De reliquieën worden op de markt verbrand. De menschen, die bij de ontzettende gruwelen niet omkwa men, vinden hun dood door de pest en den hongersnood. De Engelsche dichter Ed- mund Spenser heeft dezen tijd meegemaakt en als volgt beschreven: ,Zij kwamen uit iederen hoek van bosch en ravijnen aangekropen op handen en voeten; want hun beenen konden hen niet meer dragen. Zij zagen er uit als de ana tomie van den dood; zoo spraken alleen geesten, die uit hun graf klachten opzon den. Zij voeden zich met alles wat zij vinden konden, ja zij deinsden er zelfs niet voor terug lijken uit de graven te halen. Vonden zij ergens een polletje waterkers of klaver, dan was dit voor hen een feest" Niettegenstaande dat is de tegenstand der Ieren nooit geheel te breken geweest. Dat heeft de gunsteling van Elisabeth: Lord Essex moeten ondervinden, toen zijn hoofd viel door beulshanden. Het gevolg was dat vele Ieren uitweken naar de Nieuwe We reld. Een Oranje aan het bewind. Aan de Boyne verslaat stadhouder Wil lem III van Oranje, Jacob II, die met een leger, betaald door Lodewijk XIV, op het stuk van strategie verre de mindere was. Maar de Ieren hebben zich in dien strijd zoo dapper gedragen, dat de Nederland- sche generaal Van Ginkel hun een eervol- het Protestantssche geloof, ontving hij auto matisch het geheele familiebezit. De Valera, de bevrijder van zijn land. Het doet denken aan een wonder dat het Iersche volk niet überhaupt van den aard bodem is weggevaagd, dat het taai den strijd heeft volgehouden totdat mannen als O'Donnell, Parnell, Casement en ten slotte Eamon de Valera in een strijd op le ven en dood de vrijheid van het land be vochten. Een der oudste bruggen van Ierland, de Ruzkow Bridge bij Castile Dodd, welke nog uit den Romeinschen tijd moet stammen. ftoloniseeren hier zelfs Noormannen. Daar uit is bijvoorbeeld de stad Dublin ontstaan. De strijd tusschen Noormannen en Ieren wordt tot diep in de elfde eeuw op niet minder bloedige wijze voortgezet, maar dan doet het eigenaardige verschijnsel zich voor dat de Noorsche kolonisten zoo veel Iersch bloed in de aderen gekregen heb ben, dat zij nu staan aan de zijde van de Ieren en met kracht hun rechten verdedi gen. Maar wanneer de buitenlandsche moeilijkheden voor eenigen tijd opgeschort zijn, wordt het land verontrust door bin- nenlandsche oneenigheden. Dit is voor Ko ning Hendrik II uit het Huis Plantagenet, aanleiding om zich met Ierland te bemoeien In 1171 onderwerpt hij het grootste gedeel te; alleen Ulster weet zich nog geruimen tijd "met succes te-verzetten. De Engelsche Koning ontnam vervolgens den Ieren hun grondbezit en schonk dit weg aan zijn eigen edellieden. De verbitte ring was ontzettend. Hier was het zaad uit gestrooid voor de veete tusschen Ierland en Engeland, een veete, die nog stroomen bloeds zou doen vloeien. Vele Engelschen len aftocht toestond. Opnieuw heeft een ware exodus plaats. Tallooze Iersche ge zinnen verlaten het vaderland om het nooit weer terug te zien. Dat Ierland in het Noorden thans nog een overwegend Protestantsche bevolking heeft, is te danken aan die Engelsche kolo nisatie. Men noemde hen „Oranjemen- schen". De nakomelingen van dit geslacht zijn buitengewoon trotsch op hun afkomst. Met de in dezelfde streek levende Katho lieken verkeeren zij op voet van openlijke vijandschap. De Katholieken die tijdens het bewind van den Koning Stadhouder in Ierland ble ven werden volkomen rechteloos. Wapens mochten zij niet dragen, het bezitten van een paard, meer waard dan vijf pond ster ling, was niet geoorloofd. Indien een Ka tholiek het toch bezat, kon de eerste de beste Protestant hem op straat aanhouden en tegen betaling van vijf pond het paard overnemen. Land mochten zij natuurlijk evenmin bezitten; de opvoeding der kinde ren werd hun zelfs niet toevertrouwd. In geval één van de familieleden qverging tot Eamon de Valera, die de vrijheid van Ierland bevocht. Doordat Roger Casement in 1916 door de Engelschen tot den strop werd veroor deeld en geëxcecuteerd, laaide de vecht lust der Ieren dermate op, dat een oplos sing geforceerd diende te worden. Ierland stond op den tweesprong. Den Tweeden Paaschdag 1916 wordt de Iersche Republiek uitgeroepen. Maar al spoedig moeten de Ieren zwichten voor de Engelsche overmacht. De zeven aanstich ters worden gefusilleerd; alleen Eamon de Valera, die de Amerikaansche nationaliteit bezit, wordt met den kerker gestraft. Van dit oogenblik af is de vrijheidsstrijd van Ierland ten nauwste verbonden met de persoon van de Valera. Zijn wieg stond in New York, waar hij geboren werd als zoon van den Spanjaard Vivian de Valera en diens Iersche echtgenoote. Reeds op SPRINKHANEN CONTRA SPRINK HANEN! Nieuwe bestrijdingsmethoden tegen de gevleugelde plaag. In Algiers worden op het oogen blik de eieren van Braziliaansche sprinkhanen machinaal uitgebroed, waarna de jonge sprinkhanen ter bestrijding van hun Algerijnsche soortgenooten zullen worden losge laten. Per vliegmachine is uit Brazilië een kist sprinkhaneneieren naar Algiers gezonden, waar zij nu met genoemd doel worden uit gebroed. Dit is een nieuwe poging om de sprinkhanenplaag in Noord-Afrika te be strijden. Op gezette tijden verschijnen in Noord-Afrika namelijk reusachtige sprink- hanenzwermen, die zich op de cultures storten en alles kaal vreten. Chemische middelen hebben tegen zulk een massa-in vasie gefaald. Men zou de vergiftige stof fen bij tonnen moeten verspreiden om de plaag meester te worden en daarbij zou waarschijnlijk nog meer schade worden aangericht. De wetenschap kwam toen op het denkbeeld, den duivel met Beëlzebub uit te drijven. De Braziliaansche sprinkha nen, in Algiers uitgebroed, zullen op hun soortgenooten worden losgelaten. Voor het eerst zal nu het experiment op groote schaal te Algiers worden gedaan. Tal van andere middelen zijn reeds be proefd in den strijd tegen de gevreesde sprinkhanen. Men begon met een bepaal de champignonsoort, die onder de schade lijke insecten een doodelijke ziekte ver spreidde. Een andermaal probeerde men het met padden, die van de sprinkhanen hun dagelijksch voedsel maakten. Weer an dere onderzoekers meenden in vogels het heil te zien. Groote vogelzwermen werden in de door sprinkhanen geteisterde streken ingevoerd. Inderdaad verrichtten zij nuttig werk, maar toch kon geen dezer middelen de plaag overwinnen. twee-jarigen leeftijd verliest hij zijn vader en komt nu met zijn moeder en verdere familieleden in Ierland. Toen de Paaschop- stand mislukt was werden de Ieren steeds radicaler in hun optreden. Het „homerule" alleen konden zij zich niet langer tevreden stellen. De leuze, waaronder zij strijden, luidt „Sinn Fein", hetgeen beteekent: „Wij zelf." Door Wilson's proclamatie over het zelfbestemmingsrecht der volkeren laait de strijd opnieuw op. De ,Dail Eireann", het Iersche parlement, verklaart den 21sten Januari dat de Iersche staat vrij is; tevens kiezen zij de Valera tot president. En wan neer de Engelschen hem niet uit de gevan genis willen ontslaan, bevrijden de Ieren hem zelf. Engeland denkt er echter niet over Ier land zonder meer prijs te geven. Het zendt soldaten, die gedeeltelijk in het zwart, ge deeltelijk in khaki gekleed zijn. Daarom ge ven de Ieren hun al spoedig den bijnaam Black and Tans", ontleend aan den naam van een hondenras. Het duurt nog tot Juli 1921 eer men in Londen inziet dat de politieke bakens ver zet moeten worden. Het verdrag van 6 De cember komt tot stand, waarbij vastgesteld wordt dat Ierland zichzelf mag regeeren, terwijl het den rang van Dominion krijgt. Met dat al gaan de Iersche eischen nog steeds veel verder dan hetgeen men in Londen bereid is toe te geven. Slechts de gulden middenweg zal hier definitief uit komt bieden, want de economische facto ren zullen te allen dagen blijven bestaan. In dit opzicht zijn Engeland en Ierland ten zeerste op elkaar aangewezen. Het is eigenlijk in het geheel niet zoo gemakkelijk ieder jaar weer goed te begin nen en de ervaring heeft ons geleerd dat met vieren van den Oudejaarsavond en de goede voornemens voor het nieuwe jaar een dergelijk goed begin allerminst be klonken is. Ook doordat men vervulling van de dagelijks weerkeerende plichten onderbreekt door de feestdagen voor en na de jaarwisseling, kan het gebeuren dat men in het nieuwe jaar niet met volkomen fris- sche kracht den arbeid kan hervatten dien men met Kerstmis heeft neergelegd. Dat het echter ook anders kan .herinneren we ons nog van de zomervacantie. Toen kwamen wij inderdaad kerngezond en op gemonterd terug en konden met frissche moed, als herboren, het werk hervatten. Maar ook des winters kan men het ge makkelijk zoover brengen. Daaraan is het te danken dat de wintersport in de laatste jaren modern" en populair is geworden. Alle verkeersmiddelen zijn verbeterd, ter wijl de meeste onkosten aanzienlijk ver minderd werden, zoodat een stroom Neder landers uit alle rangen en standen zich naar de wintersportcentra begeven. Want Zoo springt men van den Plessurschans bij Arosa. v- >H- .Vfc Kathedraal van Dublin, welke stad ont stond uit een nederzetting van de Noormannen. dat dit om gezondheidsredenen, een gevolg van ons vochtige klimaat, van groot belang is, weten wij helaas maar al te goed. Maar aan den anderen kant hebben wij geleerd dat het met reizen alleen nog niet afge- loopen is. Zelfs het meenemen van ski's en schaatsen verschaft ons in de bergen nog geen burgerrecht. Willen wij sport beoefe nen om onze krachten weer wat op verhaal te laten komen, dan is daartoe veel zonne schijn een eerste voorwaarde. Bovendien een laag sneeuw, die tenminste een meter hoog is. Maar om al die factoren aan te treffen, zijn wij wel genoodzaakt boven de 1800 meter linie te gaan en op die hoogte zijn slechts weinig centra van wintersport, die als Arosa beschikken over alle goede eigen schappen, te weten klimaat, aantal uren zonneschijn per dag, rijken sneeuwval, mondaine en sportieve genoegens. Zonder zon en sneeuw is een winter- vacantie überhaupt ondenkbaar^ Aan deze voorwaarden voldoet het Ples- surdal, waarvan Arosa het centrum is met zijn verrukkelijke bergmeren. Verder zijn het de zacht glooiende, nergens te steile hellingen, die, altijd met een glinsterendcn sneeuwlaag bedekt, het hart van den en thousiasten skiër sneller doen kloppen. En hoeveel mogelijkheden bieden niet de ver schillende berggroepen en de prachtige bosschen voor skitochten. De directie van de kurhotels hebben er zorg voor gedragen dat het hun gasten zooveel mogelijk naar den zin gemaakt wordt. Er zijn gemakkelijke tochten uit gezocht voor de beginnelingen, die uitmun tend onderricht ontvangen op de beroemde skischool van Arosa, maar ook zijn toch ten uitgestippeld, waar de romantiek een woordje mee gaat spreken, steile hellin gen, waaraan alleen de grooten op de lange latten, die uit alle deelen der wereld hier heen samenstroomen, zich wagen. Altijd weer is hier de strijd om records te breken; daartoe worden van den Plessurschans de meest gewaagde sprongen gemaakt. Maar ook in ander opzicht is met de sterk uiteenloopende wenschen van de winter sportliefhebbers rekening gehouden. Wie zich wil oefenen in het klimmen, of in d% eenzaamheid genezing zoekt voor zijn al te gespannen zenuwen, kan in de omstreken van Arosa heel wat verschillende tochten maken. Daarentegen behoeven zij voor wie het klimmen te zwaar is, niet moeizaam omhoog te klauteren, maar kunnen gebruik maken van de drie nieuwe skiliften, die hen in den kortst mogelijken tijd naar bo ven brengen, naar de skihutten, vanwaar zij met duizelingwekkende snelheid om- laagsuizen kunnen, naar Arosa, waar men het sportieve genot kan paren aan de meer mondaine genoegens. Reeds wanneer men door het dal een tocht maakt ziet men daarboven de me- glinsteren. En bij het zien daarvan slaat het hart sneller, want daar wor den immers de ijsfees- ten gehouden, tenmin ste eenmaal per week, begeleid door vroolijke muziek; ijsfeesten, die zich onderscheiden door kleurige costuums en opgewekte stemming! Paarderennen en skijo- ring worden op de Obersee beoefend, bob- "I sleevaarten en slede- .1 tochten door de witte I bosschen, bals op het 1 ijs, schietwedstrijden, schaaktournooien en j zweefvliegwedstrijden, er staat meer op het 1 programma dan wij hier -1 kunnen opnoemen. Maar ook voor de ou- :j deren is gezorgd, voor shen zijn schitterende wandelingen uitgestip peld, terwijl zij boven dien het curlingspel be oefenen, dat gespeeld wordt met zware schij ven, die over het ijs glijden, een spel, dat eenige overeenkomst vertoont met ons kege len. Men ziet het, ook zij kunnen zich hier jong voeien en liet gelaat bruin laten branden. Want zonder die bruine kleur keert immers geer. enkel goed win tersporter huiswaarts?

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1939 | | pagina 7