5:
PORTRET
DE INTERNATIONALE TOESTAND
DEZE WEEK
IN NEDERLAND
v
VAN DE WEEK
-
Belangrijke redevoeringen hebben de
laatste dagen ons gebracht twee
van den Engelschen minister-presi
dent Chamberlain en een van den
Duilschen rijkskanselier Hitier. Een
grooter contrast dan tusschen den
toon, inhoud en voordracht van deze
redevoeringen der beide staatslieden
laat zich nauwelijks denken. Nooit
sprak Chamberlain zoo rustig en met
zooveel kalme verzekerdheid als in
zijn rede in het Lagerhuis. Niets in
zijn woorden herinnerde eraan, dat
de Duitsche staatsman een dag te
voren nog zulke bittere dingen over
Engeland en de democratie had ge
zegd. Waarlijk, men kan over Cham-
berlains politiek denken, zoo men
wil, maar nooit zal men kunnen ont
kennen, dat zijn geheele streven op
verzoening gericht is en dat niets
hem van den weg, dien hij voor goed
houdt, kan doen afwijken.
Bekijken wij nu eerst de rede van den
Duitschen rijkskanselier eens wat nader.
De algemeene opvatting daarover is, dat
ondanks een aantal scherpe punten, het
geheel toch niet als verontrustend mag
worden beschouwd. De toon was over het
algemeen rustiger en minder agressief dan
bij vorige gelegenheden en groote voldoe
ning heeft het gewekt, dat de Führer ver
klaarde tevreden te zijn met de Duitsche
grenzen. Dat Hitier uitvoerig stilstond bij
de gebeurtenissen van het afgeloopen jaar,
kan niemand verwonderen. Inderdaad is
1938 voor Duitschland een jaar van groote
successen geweest, waarin denkbeelden,
waarvoor vele generaties gestreden heb
ben, in vervulling zijn gegaan. Wel
heeft het daarentegen sommigen ver
baasd, dat Hitier bepaalde economi
sche moeilijkheden in Duitschland zoo
openlijk erkende. Hij bracht deze econo
mische moeilijkheden in verband met het
koloniale vraagstuk, maakte daarbij nog
eens Duitschlands aanspraken op een te
ruggave der oude bezittingen geldend, maar
verklaarde daarbij toch ook, dat deze
kwestie nimmer tot een oorlog zou kunnen
leiden.
Hitier heeft ook gewezen op het belang
van vertrouwelijke betrekkingen met En
geland en Frankrijk en bovendien ver
klaard, dat Duitschland onder bepaalde
voorwaarden, ook met de Vereenigde
Staten in vriendschap wil leven. Daarop
baseerde de Führer ook zijn meening, dat
wij een lange periode van vrede tegemoet
gaan.
Met groote belangstelling werd uitgezien
naar Hitiers meening over Italië's eischen
tegenover Frankrijk. In het deel van zijn
rede, dat over dit onderwerp handelde,
bleef de Führer echter ietwat vaag, iets,
wat hem in vele buitenlandsche perscom
mentaren kwalijk genomen is. Hitier ver
klaarde slechts, dat een oorlog tegen Italië
ook oorlog tegen Duitschland zou beteeke-
nen. Maar op het oogenblik is er onge
twijfeld geen land, dat den strijd tegen het
JAMMER AAN DE FRANSCH-SPAANSCHE GRENS.
Eindeloos is de stroom va Spaansche vluchtelingen, die na den val van Barcelona
de Fransche grens tracht te passeeren. Onze foto werd genomen op den Col de
Perthus, waar de stroom door de grensbewaking werd gestuit, want elk geval moet
afzonderlijk worden onderzocht.
land van den ctuce wil beginnen. Hoe ech
ter, wanneer Italië zelf overgaat tot een
aanval op Fransche bezittingen? Zal het
ook dan Duitschland achter zich vinden
Op deze vraag heeft de rede van Hitier
geen antwoord gegeven. Het oeste, wat
men van dit deel van de redevoering dan
ook zeggen kan, is, dat hij Mussolini in
ieder geval geen verdere aansporing heeft
gegeven.
Chamberlains redevoeringen.
Gaan wij thans over tot de bespreking
van Chamberlains redevoeringen. Bij de
eerste, gehouden te Birmingham, behoeven
wij niet lang stil te staan, wijl vele argu
menten in de tweede, in het Lagerhuis ge
houden, redevoering, die ongetwijfeld, ge
zien de omgeving veel belangrijker was,
herhaald werden.
Chamberlains tweede rede moet onge
twijfeld worden beschouwd als een ant
woord op de verklaringen van Hitier. Zoo
als al gezegd, is dit antwoord zeer ver
zoeningsgezind en waardig geweest. Geen
hard woord heeft de Britsche staatsman
tot Duitschland of Italië gericht. Maar er
was in Chamberlains rede naast de ge
bruikelijke verzoeningsgezindheid ook iets
anders. Er was een nieuwe /aardigheid, ge
baseerd op nieuw zelfvertrouwen, er was
zijn opmerking over Engelands economische
hulpbronnen, waarvan Hoare nog dezer
dagen heeft gezegd, dat zij Engeland on
overwinnelijk maken.
De belangrijkste passage uit zijn rede
komt in het kort hierop neer: Het heeft
geen zin, zeide hij, daarbij doelende op de
Duitsche en Italiaansche koloniale eischen,
over natuurlijke aspiraties en grieven te
onderhandelen, voordat er een atmosfeer
van wederzij dsch vertrouwen is geschapen
en alle onderhandelaars er zeker van zijn,
dat er niet met geweld zal worden ge
dreigd. Wij zijn bereid aan een algemeene
regeling van de nog uitstaande vraagstuk
ken mede te werken. Maar eerst moeten
de anderen bereid zijn, ook hunnerzijds
bewijzen van goeden wil te geven, b.v.
door een overeenkomst tot beperking der
bewapeningen.
De Spaansche burgeroorlog.
Onderhandeld zal er intusschen niet
kunnen worden voor den afloop van den
Spaanschen burgeroorlog. Dat is ook de
meening van Chamberlain. Aan een defini
tieve overwinning van Franco twijfelt ook
in Engeland niemand meer. Maar eerst
daarna kan blijken, of Mussolini bereid is,
zijn woord gestand te doen en zich geheel
uit de Spaansche aangelegenheid terug
trekt. Dit moet voor Chamberlain, die een
groot vertrouwen in den duce heeft, de
proef op de som zijn
Zoover zijn wij echter nog niet en op
het oogenblik wordt in Spanje en meer in
het bijzonder in Catalonië de aatste
tegenstand der republikeinen gebroken. De
gevolgen daarvan zijn verschrikkelijker
dan ooit in dezen bloedigen burgeroorlog.
Een groote stroom, geheel vferarmde vluch
telingen trekt naar Frankrijk en al doet
Parijs voor vrouwen, kinderen en grijs
aards wat het kan, het maakt er geen ge
heim van, dat het deze algemeene vlucht
naar Fransch gebied verontrustend vindt.
Daarom is men er ook toe over moeten
gaan, vele gedeserteerde soldaten weer
over de grens te zetten. Eens zal het daar
toch van moeten komen, want Frankrijk
kan onmogelijk tienduizenden militairen
in wanorde ontvangen.
De Koninklijke radiorede.
Met groote aandacht heeft het Neder-
landsche volk in al zijn geledingen geluis
terd naar de diep-ernstige en van een wel
dadige geloofszekerheid getuigende toe
spraak, die H.M. de Koningin Vrijdagmid
dag voor de radio heeft uitgesproken als
stimulans coor de in de laatste maanden
van het vorige jaar op touw gezette be
weging tot geestelijke en moreele herbe
wapening. Een keer te meer heeft deze rede
ons de zekerheid gegeven, dat ons land
geregeerd wordt door een vorstin, die een
open oog heeft voor de nooden van haar
volk en haar tijd. En dat H.M. ernaar
streeft, naar Haar beste kunnen ertoe bij
te dragen, dien nood te lenigen, daarvan
is Haar moreele en daadwerkelijke steun
voor deze zoo hooggestemde ideëele actie
een nieuw getuigenis. Verheugend is, dat
de ernstige woorden, die door het tech
nisch wonder der radio tot in alle deelen
van het land en ook van de overzeesche
gewesten gebracht, tot ons hebben geklon
ken, inmiddels reeds weerklank hebben ge
vonden. De koninklijke opwekking de
handen ineen te slaan en met vereende
krachten middelen te zoeken, om „die velen,
die buiten hun schuld slachtoffers zijn ge
worden van de huidige economische om
standigheden", hulp te bieden, schijnt het
gewenschte gevolg te zullen -hebben. Reeds
nam de burgemeester van Middelburg in
overleg met enkele stadgenooten het initia
tief, zich denzelfden dag nog in verbinding
te stellen met de regeering, teneinde na te
gaan, op welke wijze de woorden van H.M.
in daden kunnen worden omgezet. Ook uit
het Noorden des lands kwam reeds een
reactie op het Koninklijke radiowoord. De
ENGELANDS TRANSATLAN
TISCHE VLIEGBOOTEN.
De drie groote, nieuwe vliegbooten,
waarmee Engeland in Juni a.s. het
verkeer over den Noordelijken At-
lantischen Oceaan gaat openen, wor
den op het oogenblik op de lucht-
vaartwerf te Rochester van de in
wendige aankleeding voorzien. De
booten bieden plaats aan tien passa
giers en zullen bij gunstigen wind
negen uur noodig hebben, om den
Atlantischen Oceaan tusschen Ier
land en Newfoundland over te ste
ken. Op de heenreis in Oost-Weste
lijke richting rekent men op krach-
tigen tegenwind, waardoor de over
tocht langer zal duren, maar toch
hoogstens 14 uur, terwijl de booten
benzine voor 17Vz uur meenemen. De
kruissnelheid bedraagt 280 km per
uur, de maximumsnelheid 336 km,
d.i. 48 km meer dan de beide vlieger
kapiteins Powell en Wilcockson op
hun transatlantische vlucht in 1937
maakten. Voor langere trajecten
kunnen de hutten der passa
giers als slaapcabines worden in
gericht. Behalve passagiers zullen de
machines ook post vervoeren. Men
rekent op 120.000 brieven per vlucht.
commissaris der Koningin in de provincie
Groningen, mr. J. Linthorst Homan, richtte
tot de inwoners van zijn provincie een
oproep, waarin plannen tot gezamenlijke
uitoefening in provinciaal verband der
door H.M. aangewezen plichten worden
aangekondigd en ieder wordt opgewekt
hieraan zijn steun te verleenen. Ten slotte
richtte ook de Haagsche burgemeester een
oproep tot zijn burgerij, om deze aan te
sporen de woorden van H.M. in daden
om te zetten. Hij stelde voor, zich tot een
der grootste nooden te bepalen het nij
pend tekort aan ledikanten, dekens en
beddegoed bij het armste deel der Haag
sche bevolking en hierin althans geheel
te voorzien. Deze symptomen recht
vaardigen de verwachting, dat het door
H.M. uitgegeven parool: „Draagt elkanders
lasten" geen holle frase zal blijven.
Prinses Beatrix één jaar
De eerste verjaardag van de kleine
Oranjeprinses! Met bijzondere opgewekt
heid heeft de Nederlandsche natie den
nieuwen feestdag in het Oranjehuis ge
vierd. Vooral de jeugd heeft zich tegen
over de kleine jarige niet onbetuigd ge
laten. Tal van jeugdorganisaties boden hun
gelukwenschen aan en gaven uiting aan
hun liefde voor en trouw aan ons Vorsten
huis. En zoo straalde de Oranjevreugd
weer van aller gezicht en blaakten de
harten van Oranjegloed, zoodat zelfs de
kille, gure Januaridag er niet tegen opge
wassen was en geen afbreuk kon doen aan
de feeststemming.
Feest op Huize Doorn.
Een derde vorstelijk persoon vroeg in
de achter ons liggende week de algemeene
aandacht, zij het niet door zijn^ woorden,
doch slechts het feit, dat hij in" het land,
dat hem gastvrijheid verleende, zijn tach
tigsten verjaardag mocht vieren. Deze
feestdag van den ex-Keizer van Duitsch
land bracht leven en beroering in het
anders zoo stille dorp Doorn. Hooge be
zoekers, familieleden en andere belang
stellenden, waren in grooten gteale uit
Duitschland overgekomen, om den feest
dag van den gewezen monarch mee te vie
ren. Trouwens de geheele bevolking nam
deel in de feestvreugde, welke op Huize
Doorn heerschte. Haar verjaarsgeschenk
voor den tachtigjarige, een tuinhuisje voor
den tuin, waar de vorstelijke balling zoo
vele uren doorbrengt, werd door den ex-
keizer met groote erkentelijkheid aan
vaard. Een galamaaltijd, gevolgd door een
luisterrijk avondfeest, besloot den bijzon
deren feestdag op Huize Doorn.
Coloradokever en tuinbouwexport.
Reeds eenigen tijd bestonden er bij de
Engelsche regeering plannen een uitvoer
verbod voor tuinbouwproducten uit een
deel van ons land uit te vaardigen, zulks
uit vrees voor besmetting met den Colo
radokever. Thans hebben deze plannen vas
ten vorm aangenomen. In beginsel is be
sloten, allen invoer van tuinbouwproduc
ten uit Nederland bezuiden de lijn IJmui-
den-Zevenaar te verbieden, voor zoover
die producten niet uit de kas komen. De
producten die hierdoor vooral getroffen
zullen worden, zijn vroege aardappelen,
bloemkool, sla en peen. Van Nederland
sche zijde wordt nog getracht verzachting
van dit invoerverbod te verkrijgen, dat op
15 Mei zal ingaan. Men wil namelijk trach
ten gedaan te krijgen, dat het verbod zal
worden opgeheven voor bloemkool en
peen, die van het blad ontdaan is. Niet al
leen voor den Nederlandschen tuinbouw,
maar ook voor den Plantenziektenkundigen
Dienst is deze aangekondigde maatregel een
groote teleurstelling, want men had handen
vol geld uitgegeven om de door den Zui
denwind uit België en Frankrijk naar ons
land overgebrachte kevers te vernietigen,
juist om te voorkomen, dat onze afnemers
in onze tuinbouwproducten ^en bron van
gevaren voor de eigen cultures zouden
gaan zien.
Een Nederlandsche plechtigheid
te Munster.
Het noodlottige ongeluk, dat den Neder
landschen gezant te Berlijn Jhr. Ridder van
Rappard enkele maanden geleden in
Duitschland overkwam, heeft dezer dagen
een plechtig naspel gevonden in het oude
historische Munster, de hoofdstad van
Westfalen, waar de huidige Nederlandsche
gezant te Berlijn, Jhr. mr. van Haersma
de With, een plechtige missie kwam ver
vullen. Na het ongeluk hadden namelijk
eenige hooggeplaatste Duitsche overheids
personen den overleden gezant een eere-
geleide tot de Nederlandsche grens ge
geven en als dank voor de tijdens en na
het ongeval bewezen diensten kwam thans
de Nederlandsche gezant dezen Duitschen
magistraten eenige hooge onderscheidingen
overhandigen, die het H.M. de Koningin
behaagd heeft den betceffenden personen
toe te kennen. Het was de eerste maal
sinds 1648, het jaar dat de vrede van Mun
ster werd gesloten, dat in de Westfaalsche
hoofdstad een vertegenwoordiger van ons
land in officieele zending zijn opwachting
maakte.
EEN GEZEGEND NAGESLACHT 1
In het Italiaansche plaatsje Cordignano
bij Treviso is dezer dagen een oude
weduwe, Marie Tomé, gestorven. Zij was
in 1836 geboren en bereikte dus den eer-
biedwaardigen leeftijd van 102 jaar. Den
avond voor haar dood had de oude vrouw
nog een bezoek gebracht bij een van haar
buren en den volgenden morgen vond men
haar dood in bed. Marie Tomé laat niet
minder dan 400 kinderen, kleinkinderen en
achterkleinkinderen na.
EEN KONINGIN SPREEKT TOT
HAAR VOLK.
Als er één ding is, waarin onze tegen
woordige tijd zich onderscheidt van vorige
tijdperken, dan is het wel door het meer
persoonlijke contact tusschen regeerings-
hoofdea en volk. Is het niet een heerlijke,
verheffende gedachte dat wij, zooals enkele
dagen geleden, de stem onzer Koningin
kunnen beluisteren, die een persoonlijk
woord van diepe beteekenis tot al Haar
onderdanen had te richten
Welk een gelukkige gedachte was het
van onze Vorstin, om tot ons allen te
spreken in een rede, die zoo regelrecht tot
'ons aller hart ging Reeds de eerste woor
den doen ons beseffen, hoe nauw de aan
raking is tusschen Vorstenhuis en volk
„Vanzelf zal dit dan tevens een antwoord
op enkele van de vele vragen zijn, die wij
naar aanleiding daarvan (n.1. de gedachte
der geestelijke en moreele herbewapening)
langs verschillende zijden bereikten."
Dit reeds is ons een verheugend bewijs,
dat de Koningin dergelijke vragen wel zeer
ernstig opneemt, en ze de eer waardig
keurt, daarover haar aandacht te laten
gaan. En het moet Haar een bron van
voldoening zijn geweest, te kunnen getui
gen van den stroom van persoonlijke be
tuigingen van instemming, dien Zij mocht
ontvangen, zoowel als de gemeenschappe
lijke adressen, blijk gevend van den ern-
stigen wil, als mensch, en als kring, den
schouder onder deze herbewapening te
zetten.
Zeker, wij moeten, zooals de Vorstin
zeide, in dit ernstige tijdgewicht werkelijk
eerlijk zijn tegenover ons zelf, ook als
volk, en de oogen niet sluiten voor onze
tekortkomingen en feilen als mensch en
als gemeenschap. Immers, dan verliezen
wij het hooge doel, hetwelk wij ons heb
ben gesteld, uit het oog. En ook, als wij
niet krachtig optieden tegen de verdeeld
heid en de voortschrijdende versnippering,
waarvan wij om ons heen getuige zijn,
zullen wij nooit kunnen hopen datgene te
bereiken, wat een Konrngin ons voorhoudt.
Er behoort moed toe, een groote moreele
moed, om op deze openhartige wijze den
vinger te leggen op de wonde plekken in
onze hedendaagsche samenleving; doch
zouden wij aarzelen te volgen, waar onze
Landsvrouwe zelf voorgaat
Er zullen weinigen onder ons zijn, die
den diepen zin der edele, tot ons volk ge
richte woorden, niet hebben overpeinsd en
die zich niet in stilte hebben voorgenomen,
naar de mate hunner kracht bij te dragen
tot de mogelijke verbetering in den be-
staanden toestand, en wien de bezielende
taal van Koningin Wilhelmina niet een
hart onder den riem Jjeeft gestoken.
Zij heeft de ware snaren weten te tref
fen in de ziel van ons volk; Zij heeft het
zoo eenvoudig en toch zoo overtuigend ge
zegd: „Alleen de overtuiging van een ge
heel volk van de noodzaak van den door
Mij bedoelden opbouw, gevolgd door de
eendrachtige poging daartoe, kan verval
en ineenstorting voorkomen en een be
weging in opgaande lijn doen ontstaan."
Mogen deze woorden bij het geheele
Nederlandsche volk weerklank hebben ge
vonden en ons een aansporing zijn, om
naar krachten medt te werken aan het tot
stand komen van die beweging in op-
waartsche lijnLaat ons de geheele
wereld het voorbeeld geven van die groote
eendracht, welke moet leiden tot de gees-
GENERAAL GAMELIN.
Frankrijk heeft verklaard, zich
voor de Italiaansche eischen, voor
zoover deze van territorialen aard
zijn, niet te zullen bukken. En hoe
wel de positie van het land sinds een
aantal jaren in Europa zeker aan
zienlijk minder krachtig geworden
is (het verloor immers zijn bondge-
nooten in Midden- en Oost-Europa),
gelooft het zich toch nog sterk ge
noeg om dank zij zijn ongetwijfeld
uitmuntend verdedigingssysteem, aan
elke directe agressie het hoofd te
kunnen bieden. Nu schijnt het geens
zins waarschijnlijk, dat Italië werke
lijk voor eenige gebiedsdeelen, die
het gaarne zou bezitten, een oorlog
zal ontketenen. Veeleer zal het door
„bluf" zoo groot mogelijke voordee-
len trachten te behalen. En in hoe
verre het daarin zal slagen, hangt
weer af van Frankrijks innerlijke
kracht en zijn leger.
Van Gamelin, die zooals bekend
over uitstekende kwaliteiten be
schikt, weet men, dat hij steeds een
tegenstander is geweest van Fran
sche militaire bindingen met het
buitenland en alle kracht op de ver
dediging van" het imperium gecon
centreerd wilde zien. Zijn richting
heeft het tenslotte ook in den Fran-
schen generalen staf gewonnen. Wel
is waar bestaat het militaire verbond
met Rusland nog, maar voor den
militairen bondgenoot in Midden-
Europa, Tsjecho-Slowakije, heeft
men, toen het noodig was, geen hand
uitgestoken. Frankrijk heeft zich niet
in een avontuur gestort en houdt op
het oogenblik inderdaad slechts vast
aan de verdediging van het eigen
imperium. Of het daartoe, na het ver
lies van een aantal oude bondgenoo-
ten, in staat zal zijn, m.a.w. of de
these van Gamelin juist is, zal wel
licht de nabije toekomst leeren.
telijke en moreele herbewapening, welke
die wereld van den ondergang kan redden;
dan zal de stem onzer geliefde Vorstin
niet zijn geweest de stem eener roepende
in de woestijn
FlFtrro! r.
ITAUAANSCH SJEUHPUMI
O FRANSCH
■f ENGELSCh
A> Bircttorbr
l
r 7-,-n
totoicü'.
TURKIJE
CartagenaA jjAl
fUpi'jsra
MerseiKehe TrniC ^ftrnwi/
AS BERLIJN - RONE
<3^ \iYR'Ê
zféatN i i
MAROKKO
TUNIS
Port Silo
Alexandr/e
Dscharabul
LIBYÈ
FRANSCH
ARABIË
otst £0YPTi
Kufra
Mekkt
Fessen'jfr
Tibestl
ïf
AFRIKA
ANGLO
Chartum
EGT PT.
Massaua
SOI DAN
Dx>
Addis Abeba
NIGERIA
lint..
ETHIOPIË'
;<UST
V-
BELG. KONGO
OEGANDA
De Zweed Hans Hansson, die winnaar werd
in de combinatiewedstrÜden voor skiërs,
welke te Garmisch-Partenkirchen werden
gehouden.
EUROPA'S NIEUWSTE GEBIED VAN
SPANNING.
Hitier heeft gesproken en zich geheel
solidair verklaard met Mussolini: „Het kan
voor den vrede slechts van nut zijn, wan
neer er geen twijfel over bestaat, dat een
oorlog tegen het huidige Italië, om welke
reden dan ook uitgebroken, Duitschland
aan de zijde van zijn vriend zal roepen.
Het nationaal-socialistische Duitschland
weet, welk lot het beschoren zou zijn, wan
neer het ooit een internationale macht zou
gelukken, het fascistische Italië op de
knieën te dwingen. Wij erkennen de conse
quenties, die daaruit zouden voortvloeien
en zien die ijskoud onder het oog."
Men weet het dus: Duitschland zal de
Italiaansche eischen tegenover Frankrijk,
die in het bijzonder op Tunis en Corsica
gericht zijn, steuner. en derhalve is het
mogelijk, ook in kaart, de balans op te
maken. Op de hierbij afgedrukte kaart, om
vattende de geheele spanningsfeer, zijn alle
steunpunten van de beide partijen alsmede
de denkbeeldige lijn, die de spil Berlijn-
Rome vormt, aangegeven. Van de verhou
ding der krachten kan de lezer zich dan
wellicht zelf een beeld vormen. Bedacht
moet daarbij worden, dat in ieder geval
de in- en uitgang van de Middellandsche
Zee zich nog steeds in handen van Enge
land bevinden. Anderzijds is het duidelijk,
dat de verbindingen van Frankrijk met
Noord-Afrika in het bijzonder door het
verloop van den Spaanschen oorlog ernstig
bedreigd worden. Maar daartegenover
staat weer, dat Frankrijk zoo noodig de
verbinding met Afrika ook over den At
lantischen Oceaan kan onderhouden. De
weg naar Casablanca is immers nog on
bedreigd.
Overigens is het te hopen, dat de kracht
der beide gigantische militaire systemen
nimmer beproefd behoeft te worden. Cham
berlain heeft immers terecht verklaard,
dat er ten slotte geen probleem zoo ernstig
is, of het kan met goeden wil aan beid?
zijden opgelost worden.
DE KRONING VAN DEN SULTAN
VAN SELANGOR.
In een van de staten van den Maleischen
Statenbond, die onder Engesch opperge
zag staan, in Selangor, is onlangs een
nieuwe sultan gekroond: Zijne Hoogheid Ala
Sjah. Duizenden namen aan de plechtig
heid deel, Europeanen, Maleiers, Chine.e-
zen, Indiërs, Birmanen, Singaleezen, kort
om heel de bonte bevolking, die men
ten Noorden van Singapore aantreft. Bij
het begin van de plechtigheid, die met
Oostersche pracht en praal gepaard ging,
bestegen de sultan en zijn sultane de negen
treden van hun pyramidevormig paviljoen.
Daar werden zij met heilig water en een
rijstpasta gezalfd om de booze geesten te
weren. Terwijl in de troonzaal van het
paleis de kroningsplechtigheid plaatsvond,
speelden de hofmuzikanten een melodie, die
moet dateeren uit den tijd van den Mace-
donischen veroveraar Alexander den
Groote, van wien de sultan beweert af te
stammen. Na afloop van de plechtigheid
werd een groote rondgang gehouden, waar
bij de heilige trommels werden geroerd.
Achter den sultan liepen de dragers van
zijn tabak en zijn betheldoosjes, terwijl
dienaren gele zijden parasols boven de
hoofden der vorstelijke personen hielden.
De sultan van Selangor wordt door de be
volking beschouwd als een heerscher bij de
gratie Gods. Hij is in zijn staat het hoofd
van de Mohammedaansche kerk.
