Welkom Zomer!
De groote trek naar buiten weer begonnen
Zomergenoegens in
het zonnige Zuiden
Een echt zomersch beeld. Kersen- en pruimenpluk in vollen gang.
Twee aspecten van den
zomer!
Boven:
de oogst wordt binnen
gehaald.
Rechts:
Waterskiën, een nieuwe
sport, aooals deze be
oefend wordt in Evian.
De Fransche oever van het Meer van Ge-
nève is in ons land over het algemeen min
der bekend dan de overzijde in Zwitser
land, met de Volkenbondsstad en Lausan-
ne met zijn Universiteit. Een verklaring
valt daarvoor moeilijk te geven, want juist
de Fransche oever heeft een buitengewone
bekoring voor den toerist, die ter hoogte
van Lausanne staat en den blik laat zwer
ven over het wijde meer. En daarbij wordt
het den bezoeker zoo gemakkelijk gemaakt,
een kijkje te gaan nemen aan de overzijde!
De fleurig geschilderde booten, welker om
trekken zich weerspiegelen in het heldere
water, onderhouden een geregelden dienst
op den tegenoverliggenden oever.
Het heeft ons niet berouwd, dat wij den
tocht daarheen hebben gemaakt en ons
over de kabbelende golfjes naar Evian-les
Bains hebben laten brengen, een van de
meest mondaine badplaatsen van Frankrijk.
Zij ligt als het ware amphiteatersgewijs te
gen den bergwand aangevlijd, omringd door
groen.
Tuinen en parken, weiden en bosschen
vormen hier natuurlijke terrassen, die hoo-
ger en hooger stijgen, tot zij de sneeuwgrens
bereiken, waarboven de machtige bergtop
pen zich in het eeuwige sneeuw- en ijs-
kleed hullen.
De naam Evian was ons reeds bekend, en
wel door het tafelwater uit de Cachat-bron,
een belangrijk middel tegen jicht-, blaas-
en nierlijden, dat vooral door de Franschen,
bij voorkeur wordt gedronken.
Hoog boven nabij de luxe hotels ligt de
Buvette Caöhat, de drinkhal waar de bron
ontspringt en waar men het heilzame water
dus als het ware uit de eerste hand kan ge-
Een iedpr trekt de natqur in om xich uit de overweldigende flora een bos veldbloemen
- te plukken.
(let land in feestgewaad.
nieten. Beneden is het Casino,
waar de fiches over het groene
laken rollen en men zijn geluk
kan beproeven aan de roulette
of de baccarat-tafel. En toch is
dit alles hoe belangrijk het
ook op zichzelf moge zijn
slechts ten deele kenmerkend
voor het leven in deze badplaats
Want eigenlijk is het hier het
centrum bij uitnemendheid voor
sport en spel, voor de jeugd, die
in staat is hier zijn vacantie
door te brengen. Hier moet elke
waterrot zich in zijn element voe
len. Van verre valt aan den
oever van het meer de geweldige toren op,
van welker platform de toboggansleden in
duizelingwekkende vaart omlaag suizen, 't
blauwe water tegemoet, waarin zij een die
pe, schuimende voor trekken. Wij zagen
zwemmers sierlijke salto mortales maken,
wanneer zij* gracieus van de springplanken
wipten. En bovenal wordt hier druk ge
daan aan een van de nieuwste in Europa
ingevoerde watersporten: het waterskiën,
hierin bestaande, dat men zich op ski's ach
ter een snelle motorboot door, of liever:
over de golven laat slepen. Een buitenge
woon genot niet alleen om het zelf te
doen, waarvoor een groote dosis behendig
heid wordt vereischt doch ook om het
van den oever af gade te slaan.
Slechts weinig plaatsen bieden gelegen
heid tot het beoefenen van deze aantrekke
lijke sport. Zeilers, roeiers en zwemmers
halen hier hun hart op, terwijl ook het wa
terbal- en waterpolospel druk worden be
oefend. Het eigenaardige vermakelijke en
vooral bij de Franschen zeer geliefde „jeu
de boules" kan men hier dagelijks aan
schouwen. Er wordt druk getraind door de
liefhebbers, die er een eer in stellen, den
eersten prijs te behalen op de wedstrijden,
die altijd een groot publiek trekken.
Vanzelfsprekend kan men er ook genieten
van meer verheven kunstuitingen in den
schouwburg en in het Casino, waar concer
ten, bals, opera's en operettes elkaar afwis
selen.
Wij woonden er nachtfeesten, openlucht-
Een zwoegster van het vlakke land. Zij it
een uit velen, maar het zware werk ver
hindert haar niet goedsmoeds te blijven.
VERGIFTIG ONKRUID.
Op veld en beemd, langs de wegen en in
de bosschen is de wolfsmelk een veel voor
komend onkruid in sommige streken. Zij is
gemakkelijk te herkennen aan de grijsgroe
ne bladeren, die, smal als de naalden van
een den, om den stengel zitten. Van deze
zeer uitgebreide familie komen in ons land
een twaalftal soorten voor, o.a. E. Lalhyrii
of koffieboon; E. Helioscopia, het kroontjes-
of wrattenkruid, E. palustris of duivels-
melk, E. Peplus of tuifiwolfsmelk. Het zijn
alle kleine, kruidachtige gewassen, die tol
de onkruiden gerekend worden. Alle dee
len van deze planten bevatten een scherp
wit melkvocht, dat bij de minste beschadi
ging van de plant naar buiten treedt en do
planten beschermt tegen aanvallen van
grootere of kleinere dieren. De koeien mij
den deze planten, want het bittere melksap
uitvoeringen en feeërieke vuurwerken bij,
bloemencorso's, nachtelijke rondvaarten met
ge illumineerde schepen over het schilder
achtige meer. Er worden tuinbouwtentoon
stellingen georganiseerd en er zijn moder
ne sportvelden, zooals ,t stadion van Neu-
vecelle voor lichaamscultuur, waar sport
beoefenaars uit tal van landen zich met el
kaar meten.
Dagelijks vinden rondvaarten plaats over
het uitgestrekte meer, dat men op deze wij
ze het best leert kennen. Van elk punt,
waar de boot aanlegt, kan men uitstapjes
maken, te voet of per autobus, naar schil
derachtige dalen en besneeuwde bergtop
pen, met oude kasteelen en romantische
ruïnes. En welke toerist kent niet de be
roemde Route des Alpes, den autoweg, die
zijn beginpunt heeft in Evian, zich door de
diepe ravijnen van het Dransedal slingert,
bij Chamonix de hoogsten bergen van Euro
pa bereikt en later afdaalt naar Nice, op
deze wijze de schakel vormend tusschen 't
Meer van Genève en de Fransche Riviera.
brandt hen op de tong en in het verhemelte
en veroorzaakt blaren in den bek, terwijl
de tong er door opzwelt. Komt de plant in
sterke mate onder het voeder voor, dan
kunnen daar bij de dieren die dit voedei
gebruiken, maagbezwaren, ontstekingen
van de darmslijmvliezen andere stoornissen
het gevolg van zijn.
Het beste middel om deze planten uit t*
roeien bestaat in goede grondbewerking. D<
grond moet door ploegen, eggen en hak
ken, alsmede door doelmatige bemesting
zoodanig worden bewerkt, dat hij een zoc
gunstig mogelijken voedingsbodem voor d«
cultuurgewassen biedt. In tijd van droogte
moet hij vooral goed verzorgd worden, op
dat de cultuurplanten snel en weelderig op
schieten. Daardoor verkrijgt men, dat ei
spoedig een flinke schaduw over den grond
wordt geworpen en dit verdraagt de wolfs
melk, die van een zonnige standplaat»
houdt niet. Zij gaat dan weldra kwijnea
Hoe dunner de cultuurplanten echter staan,
des te beter ontwikkelt zich dit onkruid.
Lustig klatert het water uit de dorpsbron.
VOOR velen is het bevrijdend wanneer
de zomer zijn intrede doet. Eindelijk
warmte, zon en licht, dat is de alge-
meene verzuchting. De winter is vrijwel uit
pns geheugen gebannen, de wintersche kou
de hebben we reeds vergeten door het mil
de voorjaar. Toen bloeide alles open en in
deze weken is het een voldragen weelde in
de natuur. Alles om ons heen is in zomer -
leed gestoken, de boomen met hun zware
ladkronen, de menschen in fleuriger en
losser toileten; op strand en hei, in bosch
sn veld weerklinkt het opgewekte gezang
van menschen en van vogels. Hebt gij bij
eet vallen van de schemering Uw oor al
eens te luisteren gelegd in de natuur? Hebt
je het gesjirp van de krekels in U opgeno
men; het gezang van de lijster en het ge
kwinkeleer van de onzichtbare leeuwerik,
iingend boven de vlakke wei in de dan
sende lucht? Het gekwaak van de kikvor-
ichen in riet en plas, het gezang van de
nachtegaal, dit alles behoort onverbreke
lijk bij den zomer.
Buitenleven, of dat nu is het harde zwoe
gen op het land, of wel dat men naar har
telust kan luieren en „zonnen" aan de zee,
pet zijn beide de aspecten van den zomer.
buiten, te voet, per fiets, per auto en zwa
re wagensleepen worden door oude jum
bo's langs den Ijzeren spoorweg naar alle
uithoeken des lands gezeuld. Daar schieten
pijlsnel de electrische treinen voort over
hun baan en door de lucht leggen vliegtui
gen in een minimum van tijd de grootste
afstanden af. Op het water tenslotte ziet
men de kleurige kano's, over de meren
scheren de ranke zeilschepen. De lage lan
den zijn in feestgewaad gestoken.
Er is een tijd van zaaien
en van maaien.
De zomer brengt de vervulling van de
belofte, die in het voorjaar gedaan werd.
Bloesems in de boomgaarden hebben vrucht
gezet. Op het land wordt gemaaid, er wordt
geoogst, de tuinbouw levert met het voort
schrijden der weken het eene kostelijke
product na het andere. Onze harten trek
ken naar buiten. Spoedig is het weer tijd
voor vacanties. De landkaarten en atlassen,
worden voor den dag gehaald, de reisbro
chures aangevraagd: nu is het tijd voor
plannen maken. En die voorvreugde moet
men ook niet onderschatten; gelukkig zijn
de meeste menschen door de natuur nogal
rijkelijk bedeeld met verbeeldingskracht.
ten doen deze menschen denken aan de be
manning van een schip, zwoegend en ploe
terend, verantwoordelijk voor hun werk
en bereid alle krachten in te spannen om
een der noodzakelijkste en kostelijkste goe
deren, het graan, te bergen. Want nog al
tijd blijft het dagelijksch brood onmisbaar.
Melkachtig ligt de nevel over het lage
land, waarop het koren golft. Groote boe-
renkerels met roode koppen en sterke
knuisten. Vroeg in den morgen, wanneer
het nog frisch is op het land, zijn de dag-
looners reeds aan het werk; krachtig
zwaaien zij zeis en sikkel. Met duizenden
halmen valt het rijpe koren, en altijd naar
één kant. Onmiddellijk achter hen komen
de bindsters, die in een handige greep een
hoeveelheid halmen bijeen pakken en ste
vig gebonden achter zioh werpen. Zoo wer
ken zij zich door het korenveld heen.
Langzaam klimt de zon aan den hemel.
Eerst nog verborgen achter nevelig mor
genrood, dan rust zij een oogenblik als een
roode bal op den horizon en even later
schieten de eerste stralen uit over het ster
vend koren. En hoe hooger de zon klimt,
hoe warmer het wordt op het land; de zon
brandt en de velden dampen. Maar niet
alleen het land; ook de stoere lichamen
van de maaiers dampen als paarden. Koorts-
Voor den boer en den landbouwer ko
men nu de weken van hard werken. De
jonge dieren, die dit jaar geboren zijn, loo-
pen in de weide; men ziet er de veulens en
kalveren, met groote, onnoozele oogen, op
naar verhouding veel te hooge posten in de
nabijheid van de moederdieren. Er rent
soms een haasje door het groene land, in
een oogwenk is de snelle viervoeter ver
dwenen. Maar wat uren achtereen blijft,
is de blauwe stralende koepel, waartegen
zich hier en daar witte wolkjes afteekenen,
die vredig voortdrijven. Zwaar ligt de druk
kende warmte op het vlakke land, de men
schen worden loom en zoeken beschutting
in hun huizen.
Maar dat is de zomer op zijn felst, zooals
wij hem slechts zelden meemaken. De on
middellijke nabijheid van de zee zorgt
meestal voor een weldadige koelte. En in
die gematigd warme atmosfeer trekken
tienduizenden er op uit om hun eigen land
te verkennen. Vooral aan het einde van de
week trekken de stedelingen, die het groot
ste deel van den dag moeten doorbrengen
In kantoor of fabriek langs de wegen naar
En een rijke fantasie laat ons overal heen
reizen.
De zomer is de tijd, dat de wenschen, waar
van men in den kouden winter droomde, in
vervulling gaan. Maar niet alleen voor den
tourist, ook. en waarschijnlijk in nog ster
kere mate voor den boer en landbouwer.
Voor hen beteekent de zomer oogsttijd en
en dat beteekent op zijn beurt: inzamelen
van voedsel. Zij verheugen zich op de dui
zenden schoven. De oogsttijd doet denken
aan een fijn mechanisme, waarin elk rader
tje zijn functie heeft.
De maaier maait met zijn blinkende zeis
de halmen, de bindster bindt ze tot garven;
vervolgens worden deze voorzichtig op wa
gens geladen en al deze menschen hebben
slechts een wensch: dat de oogst op tijd
binnen zal zijn.
Van tijd tot tijd keert een door de zon
gebruind gelaat zich naar den hemel: hoe
zal het weer zich houden? In vele opzich-
achtig wordt er gewerkt. De sikkels ken
nen geen rust, althans niet voor de laatste
halmen gesneden zijn. Het wordt avond en
de eerste korenschuur is gevuld. Koel waait
de avondwind over het stoppelveld. Het
land ziet er uit als een kaalgeschoren kin
derhoofd, dat zijn blonde lokken heeft ver
loren onder de kappersschaar. Moe, stijf in
den rug, keeren de mannen en vrouwen
des avonds terug naar huis.
Na hen zal een dorschmachine het zware
werk voortzetten. Dat is een zijde van den
zomer. De keerzijde van de medaille toont
wel een geheel ander beeld. Immers voor
velen is de zomer de tijd bij uitstek om zich
te ontspannen.
Doen wij eens een willekeurigen greep
uit de talloos vele mogelijkheden, die den
toerist van heden geboden worden.
