ONS ARME NEDERLAND.
UIT EIGEN HUIS.
SOESTER COURANT
22e Jaargang - No. 7
Abonnementsprijs f 1.50 p. kw.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 -^Glro 126156
Vrijdag 25 Januari 1946
Verschijnt 2 maal per week
We hebben er nog geen duidelijk
besef van. hoe arm wij eigenlijk zijn
en wij zijn er geenszins voldoende
van doordrongen, wat dit arm-zijn
voor de geheele bevolking beteekent.
Laten we een paar feiten noemen
om dit duidelijk te maken. Vele
dorpen en steden zijn verwoest-
Dat beteekent verlies van huizen,
dus verarming voor den huiseige
naar: derving van huur. Duizenden
bewoners zagen hun inboedels te
loor gaan. Ook daar: verarming.
De Nederlandsche Spoorwegen ge
ven ondanks de intensiteit waarme
de men hier aan het werk is gegaan,
mede een troosteloos beeld: spoor
bruggen werden opgeblazen, 90 pro
cent van de goederenwagens ging
verloren, over geheele trajecten
werd de rails weggehaald, stations
gebouwen zijn vernietigd of bescha
digd. Van onze handelsvloot, eens
onze trots, onze glorie en onze
welvaart, zijn vele schepen in den
strijd ter zee gebleven en nu moe
ten we het grootste gedeelte van
dit vervoer door anderen laten ver
richten. Verarming: groote deelen
van het land zijn door het water
of door landmijnen onbruikbaar ge
worden: Walcheren, de Wieringer-
meer, de Betuwe.
Wel is hier en daar reeds veel leed
en ongemak verholpen, maar dat
wil niet zeggen, dat hierdoor minder
verarming is ontstaan.
Over de geheele inlie is ons volk
verarmd. Ondergoed, bovenkleeding,
schoeisel ontbreekt bij vrijwel iede
re groep der bevolking.
Deze enkele grepen geven reeds 'n
beeld van de volstrekte verarming,
van een armoede, die wij bij even
nadenken toegeven, doch waarvan
wij, dat is 't geheele Nederlandsche
volk, toch niet voldoende zijn door
drongen.
Het gevolg daarvan is, dat wij ook
niet bereid zijn, die armoede te dra
gen, maar bovenal: we bezitten daar
door niet den geestelijken rijkdom
ons er doorheen te slaan en er zoo
doende weer bovenop te komen. We
moeten breeder en ruimer in ons
denken worden. We moeten leeren
beseffen, dat we als bevolking nauw
met elkaar zijn verbonden en dat
allen van allen afhankelijk zijn. En
daar mankeert nog heel veel aan!
Lazen we niet dag aan dag, dat de
doktoren niet in staat waren hun
belangrijke werk te verrichten om
dat er vcor hen een volslagen gebrek
was aan auto's en motorfietsen? En
hoevelen rijden niet met een door
drogredenen verkregen rijvergun
ning? Aan onnoodïge uitstapjes per
motor of auto gaan groote hoeveel
heden benzine en olie verloren, die
slechts kunnen worden verkregen
tegen overhandiging van deviezen»
Ja, het is wel gemakkelijk, als de
wagen er toch is, vrouw of verloofde
even naar den trein, naar schouw
burg of bioscoop te brengen. Moei
lijker, doch tevens karaktervoller is
het, de aan de gemeenschap toebe-
hoorende eigendommen niet te eigen
bate aan te wenden.
Breeder ruimer denken. Het mocht
wat!
Voor een bepaald bedrijf in de le
vensmiddelenvoorziening waren
schoenen beschikbaar gesteld. Veer
tig procent van het personeel kon
worden geholpen. Nu waren er twee
voorstellen over de wijze van ver
deeling: een loterij of de schoenen
uitreiken aan de menschen, die de
ze het hardst noodig hadden. He
laas, de loterij werd algemeen aan
vaard. Nu bedoelen we geenszins
te zeggen, dat het met die loterij
niet eerlijk is gegaan. In de verste
verte niet. Maar loten is in dit ge
val niet karaktervol. Als we zelf
nog een paar bruikbare schoenen
aan onze voeten hebben, moeten wij
het kunnen verdragen, dat een col
lega, die harder dan wij schoenen
noodig heeft, een paar krijgt en dat
wij er zonder loterij er naast
staan.
We krijgen al een aardig rantsoen
Rhodesïa-sigaretten, maar.genoe
gen nemen we er eigenlijk niet meer
mee. We hebben liever Player of
Craven A. Edoch: die zucht naar
Engelsche „heipalen" kost deviezen,
waarvoor nuttiger dingen kunnen
worden gekocht. Er zijn nog tal
van voorbeelden te noemen waar
uit blijkt, dat we nog klein en be
neren denken. En toch ligt in een
ruimer en breeder standpunt dat
wij, ook in kleinigheden innemen de
geestelijke wedergeboorte van ons
volk.
Als we ertoe bereid zijn in alle op
zichten mede te werken aan de
taak, ons schoone Nederland weer
op te bouwen, als wij onze per
soonlijke voordeelen kunnen opge
ven ten bate van het algemeen wel
zijn. dan zullen we er ook toe in
staat zijn de armoede van vandaag
te helpen dragen om aldus zoo de
rijkdommen van straks voor allen
te verkrijgen.
En als wij de waarachtigheid van
zulk een bereidverklaring onderken
nen, laat ons dan nog vandaag be
ginnen ernaar te leven. Dan zal het,
ondanks onze armoede „waarachtig
wel gaan"!
Distributienieuws.
UITREIKING BONKAARTEN.
In het tijdvak van 28 tot en met 11
Februari zullen uitgereikt worden:
Bonkaarten KA 603, KB 603, KC 603,
KD 603 en KE 603, tegen inname van
bon 24 der desbetreffende inlegvel
len.
De Tweede Distributiestamkaart of
Noodstamkaart en het inlegvel GA
tot en met GE 508 dienen te worden
medegebracht.
De uitreiking zal plaats vinden te
Soest, in het uitreikingslokaal, Van
Weedestraat 3 en te Soesterberg in
café ,,'t Centrum", Rademakerstraat
6 en wel als volgt:
Soest. Voor hen wier geslachtsnaam
begint met de letters
A t.m. B op Maandag 28 en Dinsdag
29 Januari.
C t.m. D op Woensdag 30 Januari-
E t.m. G op Donderdag 31 Januari.
H t-m. I op Vrijdag 1 Februari-
J t.m. K op Maandag 4 Februari.
L t.m. M op Dinsdag 5 Februari.
N t.m. R op Woensdag 6 Februari.
S t.m. T op Donderdag 7 Februari-
U t.m. Z op Vrijdag 8 Februari.
Eiken dag van 9-12 en 1.30-4 uur.
Soesterberg. A t.m. Z op Maandag
11 Februari van 10-2 uur.
Teneinde de uitreiking zoo vlot mo
gelijk te doen verloopen, wordt een
ieder verzocht op den aangewezen
dag te komen.
Uitsluitend personen van 18 jaar
en ouder kunnen zich op boven
staande adressen vervoegen voor het
in ontvangst nemen van bonkaarten.
Slechts op inlegvellen met het Dis-
tributiekringnummer 446 mogen bon
kaarten worden uitgereikt. Een uit
zondering hierop kan worden ge
maakt voor personen, die tijdelijk
hier ter plaatse verblijven en niet
naar hun woonplaats mogen teriig-
keeren.
RIJWIELEN EN BANDEN.
Aanvraagformulieren voor rijwiel
banden kunnen in het vervolg wor
den ingediend tusschen den ien en
lOen van elke maand.
Ook voor rijwielen kunnen tusschen
den len en lOen van elke maand aan
vragen worden ingediend, echter met
inachtneming van de hiervoor gel
dende beperkende bepalingen, zoo
als gepubliceerd op 12 December '45.
Voor transportbanden kunnen nog
geen aanvragen worden ingediend.
KLOMPEN.
Gedurende het tijdvak van 28 Ja
nuari tot en met 2 Febr. 1946 kunnen
klompen worden aangevraagd voor
arbeiders ïn chemische wasscherijen,
slagers, die zelf slachter zijn en sto
kers. Formulieren hiervoor kunnen
worden afgehaald aan het distribu-
tiekantoor, loket 4.
Plaatselijk nieuws.
HARDRIJDEN OP DE SCHAATS.
Vrijdag werd een onderlinge wed
strijd hardrijden op de schaats ge
houden tusschen de leerlingen der
Muloschool aan de Middelwijkstraat.
Eenïge prijzen waren beschikbaar
gesteld, welke als volgt aan de win
naars werden uitgereikt.
Groep 1. Meisjes 14-16 jaar: Ie pr-
Ellen Scheffer. 2e pr. Joke Was-
sink. 3e pr. Ineke van Ieperen.
Groep 2. Meisjes 12-13 jaar. Ie pr-
Willy de Man. 2e pr- Riek Radstok.
3e pr. Lenie van de Baan.
Groep 3. Jongens 15-17 jaar. Ie pr-
Dolf Dekking, 2e pr. Tonny Steglie-
3e pr. Bas Verspuij.
Groep 4. Jongens 12-14 jaar. Ie pr-
Bertus Phernambucq. 2e pr. Karei
Monsjou. 3c pr Wolter Hofstede-
Na afloop bracht de voorzitter der
oudercommïssie dank aan het be
stuur van Soest-Vooruit, voor het
beschikbaar stellen der baan, als
mede aan de leerkrachten voor hun
medewerking.
TASCH ONTRUKT.
Mevr. C. W. K., die in de avonduren
de Soesterbergschestraat nabij de
Eikenlaan passeerde, werd haar
tasch ontrukt door een onbekend
persoon, die daarna op zijn rijwiel
in de duisternis verdween.
GEOPENDE APOTHEEK.
Zondag 27 Januari a.s. is geopend
apotheek „Soest", Soesterbergsche
straat 8.
bij de commissie werd betrokken»
Eigenaardig is ook. dat Engeland te
zelfdertijd. hetzelfde doet en den
Engelschen ambassadeur te Moskou,
Sir Archibald Clark Kerr opdracht
gaf naar Batavia te gaan om te zien,
welk advies en welke hulp hij kan
bieden. Engeland wenscht het Indo
nesische probleem, dat 'bijna dage
lijks menschenlevens kost (ook En
gelsche) zoo spoedig mogelijk tq
zien opgelost een wensch, die
alle Nederlanders, zonder méér,
volkomen zullen onderschrijven.
Wat Seys Inquart in Nederland uit
haalde, werd te Neurenberg belicht.
Een paar staaltjes slechts: dadelijk'
na de bezetting een deportatiepro
gram ontwerpen; talrijke bibliothe
ken en archieven geroofd; de medi
sche uitrusting van Leidensche en
Utrechfsclie Universiteiten naar
Duitschland overgebracht; ons 50
mïllioen gulden per jaar afgestolen
als vrijwillige bijdrage tot den «strijd
tegen het Communisme, waarbij dit
heer nog verzekerde, menschelijk te
zijn, omdat „wij onze tegenstanders
niet kwellen, maar vastbesloten zijn,
hen uit den weg te ruimen". Over
dat „niet kwellen" zullen wij ver
der het zwijgen maar toedoen. Al
les wat men over Seys verder schrijft
iszonde van het papier!
Er gingen geruchten, daf Hilversum
de 415 meter golf goeden dag zou
moeten zeggen en dat Rusland in
den vervolge deze golf zou gebrui
ken. Gelukkig was dit gerucht.
een gerucht, al werd er al over het
^verkwanselen" van deze golfleng
te gesproken. Gelukkig, want af
scheid nemen is altijd een beetje
en soms heel veel pijnlijk. Her
rijzend Nederland heeft Zaterdag
voor het laatst uitgezonden en wie
dezen afscheidsavond aan zijn ra
diotoestel heeft meegemaakt, heeft
met ons gevoeld, daf hef afscheid
zwaar was. Een der sprekers herin
nerde aan den „Einhovensche tijd"*
Het is lang niet algemeen bekend,
dat de zender voor Herrijzend Ne
derland bij Philips, onder het oog
der Duitschers werd gemaakt. Da
delijk na de bevrijding van Eindho
ven ging de zender in het Onfspan-
ningsgebouw aan het werk, terwijl
op drie kilometer afstand de vijand
nog in actie was en de vijandelijke,
vliegtuigen en granaten over de pri
mitief ingerichte studio vlogen.
Minister Van der Leeuw had in het
praatje op de brug, een avond tevo
ren reeds een en ander over de groo
te verandering en haar voorgeschie
denis verteld. De oude radio-klan
ken: Avro, K.R.O., N.C.R.V en Va-
ra komen sinds Zondag weer door
den luidspreker, thans via de Stich
ting Radio Nederland in Overgangs
tijd onze huiskamers binnen. Velen
maken zich weer heerlijk druk over
het voor en tegen van de nieuwe
regeling er wordt door sommi
gen om een Nationalen Omroep ge
vraagd, doch de taak van deze
Stichting, de naam zegt het al, zal
slechts tijdelijk zijn en de echte
Volksvertegenwoordiging zal zich
binnen betrekkelijk korten tijd ook
over de radio kunnen uitspreken. De
regeering heeft ernaar gestreefd, het
een ieder naar den zin te maken
en dat ïs altijd een beetje moeilijk.
Het toekomstige radio-debat zal in
de nieuwe kamer misschien meer
monden openen dan de zuivering,
die verleden week in de Kamer werdi
besproken. Welgeteld hebben daar
20 leden het woord over gevoerd en
van alle kanten werd deze „bran
dende kwestie" belicht. Ook over
Indonesië werd in de Tweede Kamer
zwaar geboomd. Een motie Van
Poll werd aangenomen, den wensch
uitsprekende, dat de regeering zal'
bevorderen, dat ten spoedigste een
door en uit de beide Kamers der
Staten-Generaal benoemde commis
sie naar Nederlandsch-Indië zal
worden afgevaardigd.
Dit verzoek aan de regeering heeft
ïn Indië groote verbazing en.mis
verstand gewekt, hetgeen door eenï
ge sprekers in de Kamer reeds werd
voorspeld. Sjarir verklaarde zelfs*
dat het als een bominslag werkte»
Dit beteekent, zeïde hij, dat het par
lement dr. Van Mook niet vertrouwt
en dat het aannemen van de motie
een lastige situatie doet ontstaan en
de onderhandelingen zal bemoeilij
ken. Het is niet duidelijk, hoe dat
mogelijk is. Waarom zou de Staten!
Generaal indien zij daar behoefte
toe gevoelt, zich niet mogen laten
voorlichten door eigen, daartoe aan
gewezen menschen? Dr, Van Mook,
die op weg naar Indië eerst ernstig
ziek was, doch zijn reis hersteld
kon voortzetten, behoeft zich van
de „pottenkijkers" niets aan te trek
ken, gesteld, dat ze zouden komen.
Want het eigenaardige van de motie
is, dat zij in de Tweede Kamer werd
aangenomen en dat ook de Eerste
Kamer die er niets van wist
Vervolg 3e kolom onder aan.
