Mijevsche Mijmeringen
Industrie en Landschap.
MUG.
SOESTER COURANT
Abonn. 11.50 p.kw. - f 1.75 p. post
22e Jaargang - No. 51
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTD1JK
Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156
Verschijnt Dinsdags en Vrijdags.
Dinsdag 2 Juli 1946.
Er zijn burgers, die de bemoeizucht
van heemschut en natuurbescher
ming met het landschap en vooral
met het gecultiveerde landschap, al
lesbehalve wenschelijk vinden.
Zoodra echter uit het landschap alles
zou wegvallen wat met geld en
moeite aan natuurschoon behouden
is gebleven, of wat door wettige
maatregelen in stand bleef, landgoe
deren, beschermde gebieden volgens
het Nationale Plan, zou Nederland
in menige streek hopeloos arm en
eentonig zijn; dan zou het werkelijk
zijn een cultuursteppe.
Hoe zouden wij ons, die de vacanties
in eigen land doorbrengen, be
roofd voelen van velerlei schoonheid.
Dit schrikbeeld is het, dat zoo tal
loos velen tot actie aanvoert in den
strijd om een schoon vaderland. Dat
is geen bemoeizucht, doch plichtsge
voel jegens het algemeen en jegens
allen, die behoefte hebben aan ont
spanning en schoonheid, aan vrij
heidsbeleving en natuurwaardeering-
Daarom verheugt het ons, dat thans
'n aantal leden van den Bond Heem
schut zich heeft aaneengesloten
om speciaal aandacht te wijden aan
het vraagstuk: industrie en land
schap.
Behalve met de reclame's durfde
men zich eigenlijk met het aspect,
dat de industrie in haar vele vor
men van uiterlijke verschijning; fa
brieken, loodsen, stortplaatsen van
vuil en afval, niet erg bemoeien, ele
mentaire bronnen van bestaan als
vele fabrieken in onze samenleving
nu eenmaal zijn.
Zoo is er toch wel heel veel schoon
heid in het landschap verloren ge
gaan, waardoor het beeld vaak noo-
deloos is verstoord.
Noodeloos, omdat wellicht voor een
fabriek een heel andere plaats had
kunnen worden gevonden zonder
extra kosten en zonder schade aan
het landschap te veroorzaken. Vaak
zal ook 'n aanpassing in harmonisch
verband mogelijk zijn. Om dit te
bereiken kan een commissie van
deskundigen inderdaad zeer nuttig
werk doen. In overleg met de be
trokken overheidsdiensten kunnen
adviezen worden verstrekt, waarvan
de toepassing waarlijk niet tot over
bodige kosten en lasten behoeft te
leiden; ja zelfs tot het tegendeel kun
nen voeren.
Van bedrijfscomplexen, die op aan
trekkelijke wijze in het landschap
zijn geplaatst en er zelf ook aan
trekkelijk uitzien, gaat een sugges
tie van „good will'' uit; deze bedrij
ven maken uit zich zelf reeds een
goede reclame, om dat' woord maar
eens te gebruiken.
Hoe het zij, verbreeding van ons in
zicht en verrijking van ons aesthe-
tisch voelen zijn niet overbodig en
daarom stellen wij meer voorlichting
en activiteit op hoogen prijs. Wij mo
gen niet vergeten, dat er in ons land
op dit terrein nog maar een eerste
begin is gemaakt.
Het kan niet anders, de industrie is
voor het schoone landschap geen
aangenaam gezelschap, kan hef niet
zijn.
Zij heeft gebouwen noodig van zeer
eigen en vaak leelijken aard; zij geeft
veel afval, verontreinigt wateren en
beeken.
Veel moeten wij eenmaal aanvaar
den, doch er kan ook veel gevonden
worden, bijv. door beplanting om en
aan de frabrieken, door goedkoope
landschapsarchifectureele voorzienin
gen, waardoor het leelijke gecamou
fleerd kan worden. De mogelijkheden
zullen stellig velen zijn en de uit
voering voorkomt een prozaïzeering
van de dagelijksche omgeving van
duizenden.
Dat dit alles nu eens wordt over
dacht, verheugt ons. Geen van bei
den kunnen we missen, de industrie
niet en het landschapniet. Daarom
moet gestreefd worden naar de
schoonste harmonie. Het initiatief in
den Bond Heemschut verdient daar
om onze instemming.
ZWARTE WAAR.
De politie hield op den Nieuweweg
C. L- van W. aan, die in een; zakje
op zijn rijwiel 5 pond boerenboter
vervoerde.
Bij een huiszoeking werden nog ver
schillende kazen gevonden. Van zelf
sprekend werd deze kostbare waar
naar het politiebureau overgebracht.
Ik heb al eens meer gezegd, dat het
eigenlijk glad verkeerd is maar één
krant te lezen. Lees er drie of vier,
van verschillende richtingen, het ver
rijkt je kennis ten zeerste en je kunt
dagelijksch genieten van de manier
waarop ze elkaar tegenspreken.
Vroeger hadden we hier twee plaat
selijke bladen, een net en een niet-
net ik zal maar geen namen noe
men en het was vermakelijk op zich
zelf hoe die twee elkaar in de haren
zaten.
Ik was dan ook op beiden geabon
neerd, ten einde het regelmatig ge
nieten van dat duel niet te missen.
Het niet-nette was natuurlijk heel
dikwijls niet netjes, maar dat lag 'm
aan den redacteur, die niet heele-
maal toerekenbaar was, dus dat nam
je maar op den koop toe.
Maar al moeten we het hier dan ook
thans met één plaatselijk blad doen,
een héél net blad al zeg ik het
zelf, de dagbladen geven toch altijd
nog stof genoeg om je te vermaken
over hun onderlinge tegenstrijdighe
den.
Ja ik zeg: „vermaken", want mis
schien zijn er ook wel, die zich daar
over ergeren, wat erg dom is, warit
we hebben ons vijf jaar aan één
stuk kunnen ergeren en dat is waar
lijk lang genoeg geweest. Daarom zit
ik er doorgaans maar bij te grinne-
ken.
O, in die jaren van ergernis was het
net zoo met de kranten gesteld, of
eigenlijk nog erger. Toen las je al
lerlei tegenstrijdige berichten in één
en dezelfde krant en de edelgerma-
nen-censoren hadden daar niet eens
erg inl
Je las bij voor deeld een officieel „re-
geeringsbericht", dat de gezondheids
toestand in Nederland nog nooit
zoo goed was geweest als op dat oo-
genblïk en een paar kolommen ver
der jas je een kort verslag van hef
Centraal Bureau voor Statistiek,
waarin te lezen stond, dat de gemid
delde sterfte met zooveel procent
was toegenomen en de T.B.C. net
het dubbele was als twee jaar ge
leden.
Dergelijke tegenstrijdigheden kon je
niet eens af en toe maar dagelijks le
zen, tenminste als je een krant kón
lezen, want er zijn een heieleboel
menschen, die dat niet kununen.
En zoo lees ik ook altijd met span
ning de berichten over Indië. Ik ben
nog erg antiek, dat brengt m'n leef
tijd zoo mee, anders zou ik moeten
spreken over Indonesië.
De eene krant schrijft, dat Soekarno
en de kliek extremisten toch zulke
beste brave menschen zijn, wier ka
rakter heusch niet zoo gemeen is
als sommigen wel zeggen en wie het
alleen te doen is om de door alle
Indiërs zoozeer begeerde zelfstandig
heid.
Een andere krant vertelt me, dat
meneer Soekarno een gemeene, op
gedraaide Japansche ho, laat ik
stoppen, want misschien wordt me
neer wel beschouwd als een
„bevriend staatshoofd" en op belee-
diging van zoo'n iemand staat 'n zwa
re straf. Maar laat ik dan maar zeg
gen dat die meneer Soekarno wordt
afgeschilderd als een allergemeenste
kerel, die zijn extremisten opzet
tot de grootste laagheden.
Of het moet alweer gelogen zijn, wat
een andere krant schrijft, dat die
extremisten een mooi woord voor
roovers- en moordenaarsbenden
tientallen Chineesche kinderen in 'n
huis opsloten en dat daarna voor de
oogen van hun ouders in brand sta
ken. Daar zijn de moffen nog .engel
tjes bijl
Dan weer lees ik, dat een „gezag
hebbend autoriteit" heeft beweerd,
dat eigenlijk héél Indië er naar snakt
om van die Hollandsche onderdruk
kers bevrijd te worden en dat, als
Soekarno maar eenmaal de baas is,
er een tijd van vrede, welvaart en
bloei zal aanbreken als nooit te vo
ren ('t is of je Hitier hoort!), ter
wijl een andere krant, op grond van
berichten van minstens even be
trouwbare bronnen afkomstig, zegt,
dat de 90 procent Indiërs, die nu ge
terroriseerd worden door de 10 pro
cent Soekarno-aanhangers den he
mel zullen danken als die bende is
uitgeroeid en ze weer als van ouds
met de Hollanders in zee kunnen
gaan.
Hoe het nu precies zit, weet ik niet,
maar als ik lees Wai' een neef vaii
me schrijft uit Bandoeng (en waar
om zou die z'n ouwe oom bedu
velen?), dat kan ik me toch wel
indenken, dat die tweede krant ge
lijk heeft. Hij. schrijft n.1.:
„Wij zitten hier in een hotel, dat als
fort is ingericht. Op vrijwel alle ka
mers steken mitrailleurs uit de ra
men. 's Nachts branden rondom
groote schijnwerpers, om verrassin
gen te voorkomen. Toch komt er nu
en dan nog wel eens een salvo uit
de struiken en eens zelfs een re
genbui van vergiftigde pijlen.
Als je hoort hoe de Jappen hier heb
ben huisgehouden onder onze land-
genooten, gaat je Hollandsche bloed
koken, maar als je hoort wat die
extremistenbenden op hun geweten
hebben, dan kookt je bloed over!
Wij, die hier met een paar honderd
man in ons „fort" liggen, zouden er
maar liefst dadelijk op uittrekken
om dat tuig af te maken, maar we
wachten op versterkingen Wij zijn
hier allemaal overtuigd, dat het er
op los zal gaan eer we vier maanden
verder zijn, maar dan wat je noemt
met grof geschut! Dan zullen wie de
meeste hulp krijgen vande Indo
nesiërs zelf, die nu nog als de dood
zijn voor Soekarno, omdat ze mach
teloos staan tegenover zijn gewapen
de benden, die de heele bevolking
terroriseeren."
En toen ik dat gelezen had heb ik
tegen opoe gezegd: „Nou, tot over-
vier maanden dan; dan weten we
wel meer".
En daar zal ik het vandaag ook maar
bij laten. Mijer.
Officieele mededeelingen.
GEMEENTEREKENING 1943.
Burgemeester en Wethouders der
gemeente Soest brengen ter openba
re kennis, dat de rekening van in
komsten en uitgaven der gemeente,
alsmede die van het gasbedrijf en
het wegenfonds over het dienstjaar
1943 vanaf heden tof en m|et 9 Juli
1946 van 9-12.30 uur ter secretarie
O muggenplaag, o muggenplaag,
O zoemend tuig, i'hebt mij vandaag
Den eersten steek gegeven.
Zoowaar als er een bult ontstaat,
Dat is voorwaar de laatste daad
Van heel je muggenlieven.
Nog nimmer heeft m'n dierbaar bloed
Een doodgewone mug gevoed,
Of met een duivelscli lachje
Nam ik een opgevouwen krant
Heel stevig in m'n rechter hand
En 't kostte hem zijn hachje.
De bult, die jeukt, je hebt je zin;
Ik sla je het Walhalla in,
Kom als je durft eens nader.
Aanvaardt den strijd, 't is je lot;
Straks ben je stoff'lïjk overschot,
Precies als eens je vader.
Kom van 't plafond af, wees 'n held;
Je laatste uren zijn geteld,
Dat 's 't loon voor al je daden-
Een mep, een klap gelijk een schot,
't Geluid van glas.een ruit kapot:
Verzekering dekt de schade!
der gemeente voor een ieder ter le
zing zijn neergelegd en in afschrift
tegen betaling der kosten algemeen
verkrijgbaar zijn gesteld.
Burgemeester en Wethouders van de
gemeente Soest brengen ter openba
re kennis, dat de werkzaamheden
van hun college als volgt zijn ver
deeld.
Burgemeester: Finantiën en belas
tingzaken Personeelszaken, Algemee
ne Zaken, Brandweer, Volkshuisves
ting.
Zijn spreekuur is iederen Woensdag
vair 11 ttt 12 uur tc.i
den eersten Woensdag van elke
maand van 34 uur in het kantoor
Vel dm. Montgomeryweg 82 te Soes
ter berg.
Omtrent het onderwerp, waarover 'm
onderhoud wordt gewenscht, dieint
men zooveel mogelijk vooraf mede
deel ing te doen.
Wethouder K. de Haan: Onderwijs,
Sociale Zaken, Keuringsdienst, Na
tuurbad.
Spreekuur iederen Dinsdag van 9-
9.30 uur Gemeentehuis.
Wethouder W. G. van Zadelhoff:
Openb. Werken en gebouwen, Bouw
toezicht, Gasbedrijf, Uitbreidingsplan,
en Gem eente -ei gen dom men
Spreekuur iederen Maandag van 11
tot 12 uur ten kantore van den dielnst
van Gemeentewerken aan den Lan
ge Brinkweg.
Bezoek aan huis voor gemeenteza
ken zal niet ontvangen worden.
Als plaatsvervangend Burgemeester
is aangewezen de heer W. G. van
Zadelhof f.
Plaatselijk nieuws.
IN ARREST.
Door de C.C.D. werd in arrest ge
steld zekere P. V. uit Renswoude,
die in, zijn auto een aantal leieriejn ver
voerde zonder gelieidebiljeit.
KINDEREN DER DUISTERNIS.
Tijdens een nachtelijke controle werd
door de politie aangehouden K. P.
uit Hilversum, die in zijn auto 7
buiten- en binnenbanden vam een
jeep vervoerde.
Over de herkomst hiervan kon P.
geen verklaring geven. Hij beweerde
de banden van een onbekende te
hebben ontvangen.
In denzelfden nacht kon tevens een
auto worden aangehouden, waarin
60 H.L. aardappelen werdien ver
voerd zonder geleidebiliet.
ONGEVAL.
Op de Birktstraat viel een dame van
haar motorduo. Zij bekwam een niet
ernstige hoofdwond.
