De man die zichzelf
overwon.
Burgerlijke stand.
Plaatselijk nieuws.
De kalender wees 30 Januari 1882
toen in hun huis in Hyde Park het
enige kind van James en Sara Roo-
sevelt werd geboren. Franklin De-
lano bleek spoedig een oergezonde
en levenslustige spruit* Als jongen
zwierf hij bij voorkeur met pijl en
boog in de bossen rond en op
zijn elfde jaar maakte hij zijn moe
der aan het schrikken, door om een
geweer te vragen. Franklin kréég zijn
vuurwapen, maar op twee voorwaar
den, dat hij niet zou jagen in de
broedtijd en dat hij van iedere vo
gelsoort hoogstens twee exemplaren
zou schieten. In twee jaar bracht
de jeugdige schutter een collectie
van 300 vogels bijeen een prestatie,
waarop menig ervaren Nimrod trots
zou zijn. Het opzetten en prepare
ren van zijn iachtbuit had hij snel
onder de knie en de ganse verza
meling is nog steeds verspreid over
de vele vertrekken in Hyde Park.
Als belooning kreeg Franklin van
zijn grootvader het levenslange lid
maatschap cadeau van het Museum
voor Natuurhistorie in New York
en de uitreiking van het certificaat
was het grootste moment uit zijn
jongensjaren.
Al heel vroeg leerde Franklin zwem
men en spoedig daarna ook zeilen»
Op zijn 14de jaar kreeg hij een 7
meter lange boot* Hij leerde navi
gatie en maakte steeds grotere
tochten langs de kust van de At
lantische Oceaan. Een paar jaar la
ter kruiste hij in zijn nieuwe jacht,
de 13 meter lange „Halve Maan"
regelmatig tusschen New York en
Halifax op en neer een afstand van
ongeveer 1000 kilometer.
Toen Franklin op de H.B.S- kwam,
leerde hij makkelijk en zo bleef eir
meer dan genoeg tijd over voor
sport. Enthousiast gaf hij zich aan
voetballen, honkballen, roeien en
hindernisrennen in het vrije veld.
Hij blonk uit in tennissen' en was
in hoogspringen kampioen van zijn
school.
Na de H.B.S. volgde hii de beroemde
Harvard universiteit, waar hij in een
hele serie sportteams zat en het stu
dentenblad redigeerde. Als advo
caat en als aankomend politicus
maakte hij carrière. Hij trouwde en
vormde een gezin. Men ziet, een le
ven in snelle opgang, een man, brui
send van emotie en activiteit, men
geling van nog jeugdige overmoed''
en reeds mannelijke zelfbewustheid,
blakend van levenslust en levens
drift* fl
En dan midden in zijn succesvolle'
beslommeringen valt de slag. Roo-
sevelt is 39 jaar oud. In Augustus
1921 is hij aan boord van het jacht
van een vriend, als zij in slecht weer
verzeild raken. Roosevelt, die de
Amerikaanse kustwateren kent als
zijn broekzak, gaat naar de brug en
staat uren achtereen in mist en re
gen achter het stuurrad, voordat hij
de boot veilig een haven binnen
loodst* Als hij de volgende dag een
bosbrand helpt blussen, voelt hij
zich rillerig, maar na een stevige
wandeling knapt hij weer op en
neemt een bad in open, ijskoud wa
ter. De dag daarna wordt- hij zwaar
verkouden wakker met een vreemd
gevoel in zijn benen* Weer een dag
later kan hij niet uit bed komen:
zijn beenspieren zijn verlamd. Twee
specialisten constateren kinderver
lamming.
Dat scheen het einde van alle suc
ces en carrière. Verslagen en mis
troostig bespraken vrienden en ver
wanten de situatie. De enige, die
niet terneergeslagen was, was Roo
sevelt zelf* Van den beginne af was
het zijn grootste zorg zijn ziekte te
te negeren en door anderen te la
ten negeren. Vrolijk wuifde hij elk
soort van medelijden weg en de
vrienden en zakenrelaties, die hem
kwamen opzoeken, gingen opgewek
ter van zijn ziekbed weg, dan zij
gekomen waren. Geen van hen
heeft ooit een klacht gehoord. Me
vrouw Roosevelt vroeg raad aan de
behandelende geneesheren è,n ook
die zeiden: „Behander hem nooit als
een invalide.*'
In de eerstvolgende winter en lenite
leerde Roosevelt op krukken lopen-
Zijn oude vitaliteit en energie keel
den voor de volle honderd procent
terug, maar niet de macht over zijn
beenspieren. Op dit punt was de
vooruitgang in de drie eerste jaren
practisch nihil* Aan de anderen kant
echter kwamen onverwachte vordie-
len aan het licht* Bijvoorbeeld ^Roo
sevelt was van nature een rusteloos
werker; telkens sprong hij van zijn
arbeid op en beende de kamer door
of het huis rond*
Nu was hij gedwongen op één plaats
te blijven zitten, alle energie nood
zakelijkerwijs geconcentreerd op het
werk vóór zich* Hij had een pracht
excuus om alles af te slaan, waar
hij geen zin in had .en tegelijker
tijd kon hij niet toegeven aan die
zeer menschelijke impuls om een
moeilijk probleem uit den wieg te
gaan. Iedereen kwam hem opzoeken,
geen tijd of inspanning werd meer
verspild met van de ene conferen-
rtc naar de andere te jagen.
In 1924, drie jaar na het intreden
van de verlamming, vertelde ejen
van Roosevelt's vrienden, de New
Yorkse bankier en phïlantroop Pea-
body, hem van een jongeman, die
ook door kinderverlamming was
getroffen en van wien de dokters
hadden verklaard dat hij nooit meer
zou lopen. Een paar zomers had hij
in het plaatsje Warm Springs in de
staat Georgia gezwommen in een
meer, dat door hete bronnen werd
gevoed* Hij kreeg een zwemgordel
om en werd dan in het water neer
gelaten. Hij merkte, dat hij in hef
water zijn benen kon gebruiken» en
leerde langzaam aan zwemmen. Na
de derde zomer kon de jongeman,
die volgens de dokters nooit meer
een voet zou verzetten, weer lopen,
zij het ook leunend op een stok.
Een paar weken later, ge begrijpt
het reeds, was ook Roosevelt in
Warm Springs. Hij bleef er 6 weken
en ging in die tijd harder vooruit
dan de drie afgeloopen jaren samen-
Het volgende voorjaar was hij er
niet meer alleen: het gerucht van
het genezende warme water had zich
verépreid en tien andere slachtof
fers van kinderverlamming kwamen
eveneens hun geluk beproeven. Roo
sevelt pakte de zaak energiek aan:
hij kocht de bronnen, het enige
hotel, alle villa's en 1200 acres land
en richtte de Warme Bronne Stich
ting op* Dokforen, chirurgen, ver
pleegsters, masseurs en specialisten-
werden aangesteld, de modernste
medische uitrustingen gerequireerd.
Jarenlang is het een geheim geweest,
dat Roosevelt tweederde van zijn
persoonlijk bezit aan deze zegenrij
ke onderneming had geschonken.
De stimulans die Roosevelt op zijn
medepatiënten uitoefende, was
enorm. Hij kende de voornamen van
iedereen in Warm Springs. Na een
gesprek had men het gevoel, hef
leven weer beter aan fe kunnjetn. Over
zijn eigen kwaal sprak hij nooit*
Ik hoor reeds uw bedenking, lezer,
een bedenking, die ook bij mij is
opgekomen. Wij zijn geneigd fe
zeggen: „Zeker, Frankiin Roosevelt
hééft zich met een bewonderens
waardige veerkracht over zijn ge
brek heengezef, maar had hij er ook
niet alle middelen toe? Hij was
rijk, hij kon de duurste specialisten
bekostigen, hij kon naar de plaat
sen gaan, waar genezing te vinden
was, en er blijven zolang hij wilde
en zolang het wenschelijk was."
Die bedenking is logisch en volko
men juist* Zolang niet iedere zie
ke. ongeacht de inhoud van zijn
portemonnaie het beste van het bes
te krijgt tot bevordering van zijn
herstel, zolang mankeert er nog
iefs aan de sociale rechtvaardigheid.
Maar.tegenover die bedenking
kan men met evenveel recht een an
dere overweging stellen en dat is
deze: „Roosevelt was rijk, de be
hoefte van 't dagelijks brood dwong
hem niet na zijn ziekte weer aan
de slag te gaan. Hij had de politiek
en de advocatuur er aan kunnen ge
ven en rustig en comfortabel kunnen
gaan rentenieren* Niiets wat hem
dat belette, het lag zelfs voor de
hand"*
Maar Roosevelt voelde, dat zijn
land hem noodig had en daarom
werkte hij door, zolang het voof
hem dag was* Als president van de
Vereenigde Staten bietfeikte hij niet
alleen de hoogste functie in eigen
land, maar als stuwende kracht, als
drijfveer in de weneldsfrijd tegen hef
mensonterende nazidom, verwierf hij
de dankbaarheid niet alleen van zijn
landgenoten, maar ook die van de
ganse beschaafde wereld. Niet zijn
verlamde benen, maar zijn lachende
oogen zullen in de herinnering voort
leven.
GEBOREN: Hendrika Maria, doch
ter van Th. van Dijk en M. Ver
voerd, Schrikslaan 62. Douglas Ge-
orge Gordon Maria, dochter van A.
D. Alexander en J. M. Mineur, Pe-
likaanw. 4. Gerritje Johanna, doch
ter van R. Westerveld en H. S. C.
Verwoerd, K. Brinkw. 33. Jan,- zoon
van P. Smits en J. Groenhuizen;
Stadhouderslaan 130. Gijsberfha
Theodora, dochter van J. v. d. Bo-
venkamp en J. M. van Kleef, Rem-
brandtlaar 16. Reina Gijsberta Loui-
se, dochter van W. van Beek en
A. E. Brand, Braamweg 85. Cornelia
Alberdina, dochter van J. van Ma
nen en C. A. Van 't Net, Nieuw-
sfraat 19b. Paula Leontine, dochter
van S. J. P. Dereksen en D. J. van
Droffelaar, Amersfoortschestraat 111.
Toseph Antonius, zoon van Th. B.
Sukkel en M. A. Sukkel, v. Weede-
straat 13a. Cathar ina Antonia, doch
ter van j. A. Vonk en G. G. Stou-
tenburg, Eikenhorstweg 8.
ONDERTROUWD: P. J. Bolle, 37
jr. kantoorbediende, Amersf.str. 19
en W. Grooters, 27 jr. Gramsbergen.
M. van Hornsveld, 25 jr., melkslij-
ter, Koninginnelaan 154 en A. Oos-
terga, 22 jr. Baarn. H. Pelt, 28 jr-,
meubelmaker, Baarn en B. Veld-
huvzen. 27 jr.. Hartweg 22. P. D-
Nooij, 35 jr., boekhouder en L.
Hoek, 23 jr. Beetzlaan 68. P. v- d.
Weerd, 52 jr., chauffeur en A.
Spaïnk, 53 jr., Generaal Winkelman-
straat 45.
GEHUWD: H. Meijer, 26 jr. machi
nist en H. M. L. v. d. Weide, 26 jr..
Veldm. Montgomervweg 5. B. J-ten
Haaf, 25 ir. schilder en W. A. v. 't
Klooster, 22 jr. Kerk pad Z.Z. 39-
OVERLEDEN: Maria M. Bohardt,
84 jr.. ongeh.. Burg. Grothestraat 35-
Hendrik van Es, 79 jr., ongehuwd,
Veenzoom 2a. Elisabeth E. Walther,
74 jr., weduwe van T. P. Meijer,
Prins Hendriklaan la. Maria G. F.
Nijssen, 73 jr.. geh. met G. Sukkel,
Burg. Grothestraat '63. Suzanna G.
Roelofs, 20 dagen, Burg. Grothe
straat 14.
FEESTAVOND S.P.S.V.
Vrijdagavond bood de Soester Poli
tie Sport Vereeniging in Eemland
haar leden en introducé's een feest
avond aan.
In zijn openingswoord riep de heer
Voerman allSn een hartelijk wel
kom toe. Een avond zooals deze
heeft vele goede zijden. Een ervan
is het contact, dat met de burgerij
tot stand wordt gebracht en gehou
den. De politie vervult een dienelnde
taak, dit wordt nog teveel over fiet
hoofd gezien. Begrip hiervoor is
noodzakelijk.
Spr. deelde mede, dat „De Eem-
zangers", die verleden jaar zoo'n
groot succes oogstten, ter ziele zijn
gegaan. Gebrek aan leden was de
oorzaak.
Het broertje is gestorven, maar een
zusie is geboren. Een dafares gym
nastiekvereniging, de naam „Vlot e<rr
Vlug" dragende, is opgericht. Spr.
wenschte haar een lang leven toe.
Hierna werd met de afwerking van
hef programma een aanvang ge
maakt. Door verschillende omstan
digheden moest het programma een
kleine wijziging ondergaan. Eenige
tooneelstukjes kwamen te vervallen,
maar men had Rob van der Bas, de
bekende Gooische flierefluiter en de
accordeonnist, de heer Jagtenberg.
bereid gevonden om 't programma
aan te vullen.
Dat hiermede een goede keus was)
gedaan, bleek reeds tijdens het eer
ste optreden van deze artisten.
Afwisselend kwamen ook de eigen
krachten voor het voetlicht, met
schetsjes en zang.
Dat het gebodene in goede aarde
viel, bleek uit het applaus, dat tel
kens opklonk.
De S.P.S.V. kan terugzien op een
avond, die ten volle is geslaagd.
Het tooneel was stemmig versierd
met de Nederlandsche driekleur. In
het midden prijkte de nieuwe vlag
van de S.P.S.V., aangeboden door
„VIdt en Vlug".
AANRIJDING.
Een aanrijding tusschen twee auto's
had plaats op de Burgem. Grothe^
straat.
Naclat een uit de richting Amers
foort komende auto op genoemde
straat had stil gestaan, sloeg deze
links af de Anna Paulownalaan in.
De bestuurder van een ander uit de
zelfde richting komend wagentje,
gaf hierop niet voldoende acht, waar
door deze tegen den eersten wagenl
botste. De laatst aankomende wa
gen liep hierdoor schade op.
FIETSEN OP TROTTOIRS
IS VERBODEN.
Een drietal wielrijders werd be
keurd terzake het rilden op trottoirs.
LEZING DS. T. UBBELS
VAN BATAVIA.
Wü vernemen, dat op Donderdag 19
December a.s. bovengenoemde pre
dikant voor het Chr. Comité voor
Ontwikkeling en Ontspanning in de
Emmakerk te Soestdijk zal spreken
over „Indische ervaringen en be
schouwingen". Er zal niet gesproken
worden over de huidige politieke
k\yesties, doch het beixeft hier een
causerie over sprekers' ervaringen'
gedurende de lange jaren van Ja-
pansche overheefsching, terwijl een
beschouwing zal worden gegeven
over de taak, welke Christenen in
Indië hebben.
MOTORCLUB „SOEST".
Zaterdagavond hield de Motorclub
„Soest", ter ^gelegenheid van haar
1-jarig bestaan, een feestavond in de
zaal van Eemland.
De voorzitter, de heer Olvslagers.
opende den avond en riep alle aan
wezigen, waaronder genoodigden van
de motorclubs uit de omgeving een
hartelijk welkom toe.
Na de prestaties der club in hef
afgeloopen jaar te hebben geschil
derd, waarbij ook de successen van
de Soester renners werden gere
leveerd, bracht hij hulde aan den
clubkampioen, den heer H. van Kooij,
welke' de meeste overwinningen op
zijn naam wist te brengen.
Daarna volgde het optreden van 't
cabaret-gezelschap „Eprabes" uit
Amsterdam o.l.v. Henk Postma.
Dat het werk van dit eerste klas
gezelschap in den smaak viel, bleek
wel uit het daverend applaus, dat
na ieder nummer losbrak.
Speciale vermelding verdient boven
dien de éénacter „Cowbov en Lief
de", waarin de artisten wel heel bij
zonder van hun kunnen blijk gaven.
In de pauze werd een verloting ge
houden, waarvoor prachtigeprijzen
waren bijeen gebracht.
Onder leiding van Ries Visser ep
zijn band, eveneens uit Amsterdam,
besloot men den avond met een
gezellig bal.
Dat de heeren van de Motorclub
„Soest" ook nog tot iets anders in
staat zijn dan motorrijden en lauwe
ren oogsten, bleek wel op dezen
avond.
