Dc dollar is tc duur.
Kolen» kolen» kolen.
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
Abonnementsprijs f 1.S0 p. kw.
23e Jaargang - No. 46
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156
Verschijnt 2 maal per week.
Dinsdag 10 Juni 1947.
De hele wereld snakt naar dollars
en hef wonderlijke is, dat de Ame
rikanen tot op zekere hoogte wel
bereid zijn aan andere landen dol-
larcredieten te geven, doch er hieleü
weinig voor doen om die anderen
dollars te laten verdienen-
Amerika beperkt n.1. nog steeds da
invoer uit andere landen door hoge
invoerrechten en andere belemme
rende bepalingen. Daardoor kunnen
de Europese landen hun aankopen
in Amerika niet betalen met eigen
producten; zij moeten dus metcom-
ranten voor de dag komen en daar
zij die niet hebben», moeten zij, hoe
wonderlijk het ook klinkt, i,n Ame
rika geld lenen om hun aankopen
in Amerika te betalen. Ook van
Amerikaans standpunt gezien kan
dit niet steeds doorgaan, want op
de een of andere wijze moeten die
credieten toch weer terugverdiend
worden. Het Amerikaanse bedrijfs
leven is echter zo bang, dat het eetn
deel van de binnenlandse koopkracht
zou moeten afstaan voor buitenland
se producten, dat de verruiming van
de invoer nog steeds eejn illusie blijft,
ook al spreken de Amerikaanse pre
sident, zijn ministers en leidende
handelsfiguren zich nog zo vaak
uit vóór vrije wereldhandel.
Zijn om deze redenen de dollarcre-
dieten in de grond van de zaak reeds
niet geheel gezond, erger is nog, dat
de dollar te duur is. Of geld duur
of goedkoop is, hangt af van de
wisselkoers; zo kost een dollar ons
op het ogenblik f2.65. Deze koers
js in het eind van de oorlog vastge
steld bij de overeenkomst van Bret-
ton Woods, tegelijk met de koer
sen van ander geld. Een dergelijke
vaste omrekenkoers heeft veel voor
delen, doch men heeft over het hoofd
gezien, dat de geldwaarde zich in
verschillende landen wel eens op on
gelijke wijze kon ontwikkelen, waar
door die vaste koers eigenlijk niet
meer zou kloppen met de feiten.
En dit is nu precies wat er gebeurd
is. Toen het vorige iaar de prïjsbe-
heersing in Amerika werd opgehe
ven, vlogen de prijzen met spron
gen omhoog, hetgeen wil zeggieni, dat
de koopkracht van de dollar ver
minderde. Als men een iaar geleden
bijv. voor 100 dollar 6 stoelen en
een tafel kon kopen, kan men nu
voor dat zelfde geld alleen maar de
zes stoelen krijgen; wilt u de tafel
ook hebben, dan moet u er nog
eens 40 of 50 dollar bij neertellefn.
Deze koopkrachtvermindering be
treft echter alleen h.et binnenland,
want de buitenlandse koopkracht van
de dollar werd, dank zij die vaste
wisselkoersen, niet aangetast: voor
een dollar ontvangt Amerika nog
steeds f2.65, terwijl naar de koop
kracht gerekend, die dollar nog maar
een waarde heeft van ongeveer f 1.80.
Het zou echter te veel verlangd zijn
van het Amerikaanse begrip van
eigenwaarde om te verwachten, dat
men de wisselkoers voor het Eu
ropese geld gunstiger en juister zou
maken, overeenkomstig de feitelijke*
inflatie van de dollar. Toch zou dat
voor Amerika voordelig zijn, want
de uitvoer zou daardoor enorm toe
nemen.
De Amerikaanse financiers zien dit
natuurlijk wel in en daarom probe
ren zij langs andere weg tot eejn
herstei van ae juiste wisselwaarde te
komen en wel door verlaging va|n de
prijzen. D,it is echter bijzonder moei
lijk, doordat daarmee loonsverlaging
gepaard moet gaan en aangezien de
arbeiders juist door middel van
ruïneuze stakingen hum loon omboog
gebracht hebben, zal de weg tet-
rug wederom ontzaggelijke looncon-
flicten opleveren. Het zonderlinge
van de huidige situatie is dus, dat
'n devaluatie van de „hardste munt'
van heel de wereld het meest voor
de hand liggend zou zijn.
Hoe Amerika deze moeilijkheid op
zal lossen, is voor ons echter niet
het belangrijkste. Wij hebben slechts
te hameren op één aanbeeld en
wel, dat de dollar te duur is. Wil'
Amerika niet met volle vaart in de
crisis schieten, dan moeten hetzij de
Amerikaanse producten, hetzij de
dollars goedkoper worden aangebo
den aan het buitenland.
Plaatselijk nieuws.
„HELDERE" DIEFSTAL.
Of het wegens gebrek aan zeep was,
stond niet in de stukken vermeld,
maar feit is, dat de fabrieksarbei
der J. F. B. alhier, die op 'n zeep
fabriek werkte, in Juli van het vorig
jaar 5 pakken waspoeder in zijn
broekzakken stak sen er nog 2 in zijn,
jas verborg. Hij werd echter gefouil
leerd en moest de pakken weer af
geven. Bovendien kostte het hem
zijn betrekking.
Voor de Utr. Politierechter, waar
hii Vrijdag moest verschijnen, hoor
de hij 2 maanden voorwaardelijke
gevangenisstraf tegen zich eisen, als
mede f 20.boete of 10 dagen hech
tenis. Hij werd conform de eis ver
oordeeld met een proeftijd van drie
iaar.
S.P.S.V.-NIEUWS.
Soest is een nieuw orgaan rijker Ge
worden.
De Soester Politie Sportvereniging
(S.P.S.V.) is begonnen met een ver
enigingsorgaan, dat maandelijks het
licht zal zien.
Voor wat de inhoud betreft ziet het
blad er goed uit- Naast een inlei
dend woord van inspecteur J. Voer
man, voorzitter der vereniging, vim-
den we er verslagen imi over gespeel
de voetbalwedstrijden, de wandel
sport en de van 22 tot 25 Juli we
derom te houden vierdaagse, waar
aan ook een groep van omze poli
tiemannen weer zal deelnemen.
Wij wensen „S.P.S.V.-Nieuws" een
lang leven toe.
SACRAMENTS-PROCESSIE.
De jaarlijkse Sacraments-processie in
de tuin van Nieuw-Maricmburg zal
dit jaar worden gehouden op a.s.
Zondag 15 Juni, 's middags te 3 uur.
ZOMERFEESTJE
VAN DER HUCHTSCHOOL.
Op Zaterdagmiddag a.s. om 2 uur
hoopt de Van der Huchtschool een
zomerfeestje te houden om en in de
school. Verschillende spelletjes en
dansjes zullen worden uitgevoerd.
Daarna is er gelegenheid z'n geluk
en handigheid te beproeven bij grab
belton, sjoelbak, het blikgooien enz.
Er zijn een groot aantal prijzen dank
zij de welwillendheid van ouders en
andere belangstellenden. Ook zal de
trekking van de verloting plaats heb
ben. Belangstellenden zijn welkom.
OPENLUCHTTHEATER.
Wij verwijzen nog naar de adverten
tie in dit nummer betreffende de
opvoering van het bekende blijspel
„Als de zon schijnt" op Zaterdag
avond a.s. Aanvang der voorstelling
8.15 uur.
Er zijn extra autobussen, welke te
19.55 vertrekken van Nieuwerhoek.
De voornaamste klacht in vrijwel al
le Europese landen is, dat men niet
vooruit kan wegens kolengebrek. De
ijzer- en staalfabrieken kuninen niet
op volle kracht werken; daardoor
wordt weer het bouwbedrijf geremd,
worden er te weinig machines afge
leverd en zelfs de landbouw wordt
getroffen, doordat dit bedrijf ten
gevolge van het steenkooltekort niet
voldoende kunstmest en niet vol
doende machines' ontvangt. Dit te
kort aan steenkool is er gedeeltelijk
de oorzaak van, dat er nog steeds
nog zoveel luxe prulletjes worden
aangeboden inplaats van degelijke ar
tikelen. Voor de vervaardiging van
deze siervoorwerpen heeft mem n.L
betrekkelijk weinig steenkool of an
dere energie en weinig grondstof no
dig, doch men kan er veel arbeid in
verwerken.
Zelfs Belgie, dat door zijn kolen-
en erts-rijkdom zich tot een typisch
industrieland had ontwikkeld, heeft
thans te weinig steenkool en kan
daardoor niet voldoende industriële
producten uitvoeren. Terwijl voor
de oorlog België bijvoorbeeld voor
22 millioen Pond maar Engeland uit
voerde en slechts voor 15 millioen
Pond uit Engeland invoerde, be
draagt die invoer thans 50 millioen!
Pond, terwijl de uitvoer niet meer
haalt dan 10 millioen Pond. Dit
komt gedeeltelijk ook alweer, door
dat Belgie thans naar verhouding te
veel artikelen vervaardigt, die als
luxe te beschouwen zijn. De Engel
sen hebben deze producteln dan ook
aanvankelijk geweigerd, doch om de
handel tussen beide landen niet ge
heel onmogelijk te maken, zulHejn/ de
Engeisen thans ook niet-onmisbare
Belgische producten in betaling aan
nemen. Intussen trachten België e(m
Luxemburg in de eerste plaats hun
staalproductie te vergroten en indbtr-
daad is de gezamenlijke productie
van 341.000 in Maart gestegen tof
359.000 ton in April, Of men deze
verbetering zal kunnen volhouden,
hangt er echter vanaf of men Duitse
en Amerikaanse kolen zal kufnne/n
invoeren. Het oude liedje dus!
In Duitsland wordt echter ook al
les opgehouden door kolengebrek.
De delegatie, die kort geleden Duits
land bezocht met het oog op de ver
werking van katoen, verklaarde ons,
dat de Duitse industrie een heel
behoorlijke productie zou kunnen
leveren, als er maar voldoende ko
len waren. Deze kolen worden ech
ter, volkomen logisch, het eerst op
geëist door de landen, die het slacht
offer van Duitsland zijin geworden
en deze landen bevinden zich nu
voor 'n onoplosbaar dilemma, want
zij zouden de kolen zelf willen gé
bruiken, doch zij hebben ook be
hoefte aan artikelen, die Duitsland
met deze kolen zou kunnen ver
vaardigen.
Frankrijk en Belgie willen nu om hun
kolenproductie te vergroten o.a. Ita
liaanse mijnwerkers laten komen,
doch daar Italië in het geheel geen
kolen heeft, en Duitsland en Ne
derland natuurlijk niet, zoals vroe
ger, kolen leveren, heeft de Italiaan
se regering er nu dit op verzonnen,
dat zij het haar arbeid'ers alleen toe
staat in buitenlandse mijnen te gaan
werken, als in ruil eqn bepaald per
centage van de kolenproductie aan
Italië wordt teruggeleverd. Italië
heeft op het ogenblik twee millioen
werklozen, waarvan dit jaar hoogs
tens 10 procent kan emigreren naar
Zuid-Amerika en het is dus mogelijk,
dat een ander deel eien plaats zal
zoeken in de mijnen. Als het lukt,
krijgt de Italiaanse industrie dan
weer een kansje om meer miefnsetn
aan het werk té stellen.
En zo klinkt door heel Europa dé
roep om kolen, kolen, kolen.
Van de week ben ik kwaad geweest.
Om kletskouserij.
Eigenlijk moet je je niet kwaad ma
ken om kletskousen, maar er zijn
grenzen. Het ging over de geweldi
ge kwijtschelding, die Amerika ons
deed, van enige honderden millïoe-
nen guldens.
Dat kunnen sommige mensen niet
anders zien als: er zal wel wat ach
ter steken. Die betalen we wel wieiejr
terug op één of andere manier. Die
Amerikanen zijn nogal lekker.
Ik vind dit van de mensen, die dit
geweldige gebaar van Amerika niet
anders dan met achterdocht kunjnen
bekijken, een miserabele houding.
O zeker, op de lange duur hoopt
Amerika vruchten te plukken van zin
enorme credieten en kwijtscheldiln-
den. Daar zijn het nu eenmaal te
vens zakenmensen voor.
Maar ik vraag u in gemoede, zouden
wij ons tot zulk een hoogte hebbejni
kunnen opschroeven? Zouden wij,
Nederlanders zo maar honderden
millioenen aan iemand kwijtschel
den?
Denkt u zich een Nederlandse cre-
diefgever in die zegt: „Laat maar
zitten Jansen, die oude schuld, daar
haal ik een streep door. Hoevqel hdb
je nog nodig om weer op dreef tej
komen?"
Zo'n credietgever kan ik me nidf
voorstellen. En u ook niet!
Wie zei ook weer, dat wij de Chi
nezen van het Westen zijn?
H. OEKMAN.
VER. VAN VROUWEN MET
ACADEMISCHE OPLEIDING.
We vernemen, dat de Vereniging
voor Vrouwen met Academische Op
leiding voornemqns is eejn afdeling
voor het Gooi op te richten méttl
evenf. een onderafdeling voor Baarn
en omstreken. Degenidn, die hieraan
wensen deel te nemen, wordleln ver
zocht zich zo spoedig mogelijk op
te geven bij Miej. Mr. C. Ch. lansen
van Raay, Prins Bernhardlaaln 25,
Soest.
DIERENBESCHERMING.
Het rapport van de inspecteur over
Mei vermeldt o.m.
Een orgel kwam wat vrolijkheid
brengen in onze woonplaats, maar
niet voor het dier, dat er voor
stond gespannenDit zware instru
ment werd namelijk getrokken door
een armetierig, aftands paardje, voor
wie deze last veel te zwaar was. Om
de maat vol te maken, bleek het
dier slechts twee vrijwel versloten
hoefijzers te hebben, terwijl de twee
andere ontbraken. Iets dergelijks
werd geconstateerd bij een woom-
wagenpaard. Dit dier moest voort
op drie ijzers.
Wat de kettinghonden aangaat, twee
werden 'er aangetroffen, die geen
enkele schuilplaats hadden tegdn
weer en wind; drie anderen had
den weliswaar ifets, dat op een hok
geleek, doch lagen op modder dn
in eigen vuil» Ee|n zesde hond hieJM
verblijf binnenshuis, doch lag
steeds aan de ketting in edn vervuild
kamertje.
Als het dan zo. is, zoals de spreuk'
luidt: „dat men het karakter van
de mens leert k'ennidn uit zijn om
gang met minderen, waartoe de die
ren behoben", wat dan te delnkdn
van de „bazen" van deze bewakers
van huis en hof.
BURENRUZIE.
Tussen B. en E., die fesamen oen
hufe bewonen op de Sophialaan, ont
stond 'n ruzie, doordat E. Mevr. B.
had geslagen. E. werd naar hef po
litiebureau overgebracht.