Dc dollar is tc duur. Kolen» kolen» kolen. IN DE HOEK. SOESTER COURANT Abonnementsprijs f 1.S0 p. kw. 23e Jaargang - No. 46 UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156 Verschijnt 2 maal per week. Dinsdag 10 Juni 1947. De hele wereld snakt naar dollars en hef wonderlijke is, dat de Ame rikanen tot op zekere hoogte wel bereid zijn aan andere landen dol- larcredieten te geven, doch er hieleü weinig voor doen om die anderen dollars te laten verdienen- Amerika beperkt n.1. nog steeds da invoer uit andere landen door hoge invoerrechten en andere belemme rende bepalingen. Daardoor kunnen de Europese landen hun aankopen in Amerika niet betalen met eigen producten; zij moeten dus metcom- ranten voor de dag komen en daar zij die niet hebben», moeten zij, hoe wonderlijk het ook klinkt, i,n Ame rika geld lenen om hun aankopen in Amerika te betalen. Ook van Amerikaans standpunt gezien kan dit niet steeds doorgaan, want op de een of andere wijze moeten die credieten toch weer terugverdiend worden. Het Amerikaanse bedrijfs leven is echter zo bang, dat het eetn deel van de binnenlandse koopkracht zou moeten afstaan voor buitenland se producten, dat de verruiming van de invoer nog steeds eejn illusie blijft, ook al spreken de Amerikaanse pre sident, zijn ministers en leidende handelsfiguren zich nog zo vaak uit vóór vrije wereldhandel. Zijn om deze redenen de dollarcre- dieten in de grond van de zaak reeds niet geheel gezond, erger is nog, dat de dollar te duur is. Of geld duur of goedkoop is, hangt af van de wisselkoers; zo kost een dollar ons op het ogenblik f2.65. Deze koers js in het eind van de oorlog vastge steld bij de overeenkomst van Bret- ton Woods, tegelijk met de koer sen van ander geld. Een dergelijke vaste omrekenkoers heeft veel voor delen, doch men heeft over het hoofd gezien, dat de geldwaarde zich in verschillende landen wel eens op on gelijke wijze kon ontwikkelen, waar door die vaste koers eigenlijk niet meer zou kloppen met de feiten. En dit is nu precies wat er gebeurd is. Toen het vorige iaar de prïjsbe- heersing in Amerika werd opgehe ven, vlogen de prijzen met spron gen omhoog, hetgeen wil zeggieni, dat de koopkracht van de dollar ver minderde. Als men een iaar geleden bijv. voor 100 dollar 6 stoelen en een tafel kon kopen, kan men nu voor dat zelfde geld alleen maar de zes stoelen krijgen; wilt u de tafel ook hebben, dan moet u er nog eens 40 of 50 dollar bij neertellefn. Deze koopkrachtvermindering be treft echter alleen h.et binnenland, want de buitenlandse koopkracht van de dollar werd, dank zij die vaste wisselkoersen, niet aangetast: voor een dollar ontvangt Amerika nog steeds f2.65, terwijl naar de koop kracht gerekend, die dollar nog maar een waarde heeft van ongeveer f 1.80. Het zou echter te veel verlangd zijn van het Amerikaanse begrip van eigenwaarde om te verwachten, dat men de wisselkoers voor het Eu ropese geld gunstiger en juister zou maken, overeenkomstig de feitelijke* inflatie van de dollar. Toch zou dat voor Amerika voordelig zijn, want de uitvoer zou daardoor enorm toe nemen. De Amerikaanse financiers zien dit natuurlijk wel in en daarom probe ren zij langs andere weg tot eejn herstei van ae juiste wisselwaarde te komen en wel door verlaging va|n de prijzen. D,it is echter bijzonder moei lijk, doordat daarmee loonsverlaging gepaard moet gaan en aangezien de arbeiders juist door middel van ruïneuze stakingen hum loon omboog gebracht hebben, zal de weg tet- rug wederom ontzaggelijke looncon- flicten opleveren. Het zonderlinge van de huidige situatie is dus, dat 'n devaluatie van de „hardste munt' van heel de wereld het meest voor de hand liggend zou zijn. Hoe Amerika deze moeilijkheid op zal lossen, is voor ons echter niet het belangrijkste. Wij hebben slechts te hameren op één aanbeeld en wel, dat de dollar te duur is. Wil' Amerika niet met volle vaart in de crisis schieten, dan moeten hetzij de Amerikaanse producten, hetzij de dollars goedkoper worden aangebo den aan het buitenland. Plaatselijk nieuws. „HELDERE" DIEFSTAL. Of het wegens gebrek aan zeep was, stond niet in de stukken vermeld, maar feit is, dat de fabrieksarbei der J. F. B. alhier, die op 'n zeep fabriek werkte, in Juli van het vorig jaar 5 pakken waspoeder in zijn broekzakken stak sen er nog 2 in zijn, jas verborg. Hij werd echter gefouil leerd en moest de pakken weer af geven. Bovendien kostte het hem zijn betrekking. Voor de Utr. Politierechter, waar hii Vrijdag moest verschijnen, hoor de hij 2 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf tegen zich eisen, als mede f 20.boete of 10 dagen hech tenis. Hij werd conform de eis ver oordeeld met een proeftijd van drie iaar. S.P.S.V.-NIEUWS. Soest is een nieuw orgaan rijker Ge worden. De Soester Politie Sportvereniging (S.P.S.V.) is begonnen met een ver enigingsorgaan, dat maandelijks het licht zal zien. Voor wat de inhoud betreft ziet het blad er goed uit- Naast een inlei dend woord van inspecteur J. Voer man, voorzitter der vereniging, vim- den we er verslagen imi over gespeel de voetbalwedstrijden, de wandel sport en de van 22 tot 25 Juli we derom te houden vierdaagse, waar aan ook een groep van omze poli tiemannen weer zal deelnemen. Wij wensen „S.P.S.V.-Nieuws" een lang leven toe. SACRAMENTS-PROCESSIE. De jaarlijkse Sacraments-processie in de tuin van Nieuw-Maricmburg zal dit jaar worden gehouden op a.s. Zondag 15 Juni, 's middags te 3 uur. ZOMERFEESTJE VAN DER HUCHTSCHOOL. Op Zaterdagmiddag a.s. om 2 uur hoopt de Van der Huchtschool een zomerfeestje te houden om en in de school. Verschillende spelletjes en dansjes zullen worden uitgevoerd. Daarna is er gelegenheid z'n geluk en handigheid te beproeven bij grab belton, sjoelbak, het blikgooien enz. Er zijn een groot aantal prijzen dank zij de welwillendheid van ouders en andere belangstellenden. Ook zal de trekking van de verloting plaats heb ben. Belangstellenden zijn welkom. OPENLUCHTTHEATER. Wij verwijzen nog naar de adverten tie in dit nummer betreffende de opvoering van het bekende blijspel „Als de zon schijnt" op Zaterdag avond a.s. Aanvang der voorstelling 8.15 uur. Er zijn extra autobussen, welke te 19.55 vertrekken van Nieuwerhoek. De voornaamste klacht in vrijwel al le Europese landen is, dat men niet vooruit kan wegens kolengebrek. De ijzer- en staalfabrieken kuninen niet op volle kracht werken; daardoor wordt weer het bouwbedrijf geremd, worden er te weinig machines afge leverd en zelfs de landbouw wordt getroffen, doordat dit bedrijf ten gevolge van het steenkooltekort niet voldoende kunstmest en niet vol doende machines' ontvangt. Dit te kort aan steenkool is er gedeeltelijk de oorzaak van, dat er nog steeds nog zoveel luxe prulletjes worden aangeboden inplaats van degelijke ar tikelen. Voor de vervaardiging van deze siervoorwerpen heeft mem n.L betrekkelijk weinig steenkool of an dere energie en weinig grondstof no dig, doch men kan er veel arbeid in verwerken. Zelfs Belgie, dat door zijn kolen- en erts-rijkdom zich tot een typisch industrieland had ontwikkeld, heeft thans te weinig steenkool en kan daardoor niet voldoende industriële producten uitvoeren. Terwijl voor de oorlog België bijvoorbeeld voor 22 millioen Pond maar Engeland uit voerde en slechts voor 15 millioen Pond uit Engeland invoerde, be draagt die invoer thans 50 millioen! Pond, terwijl de uitvoer niet meer haalt dan 10 millioen Pond. Dit komt gedeeltelijk ook alweer, door dat Belgie thans naar verhouding te veel artikelen vervaardigt, die als luxe te beschouwen zijn. De Engel sen hebben deze producteln dan ook aanvankelijk geweigerd, doch om de handel tussen beide landen niet ge heel onmogelijk te maken, zulHejn/ de Engeisen thans ook niet-onmisbare Belgische producten in betaling aan nemen. Intussen trachten België e(m Luxemburg in de eerste plaats hun staalproductie te vergroten en indbtr- daad is de gezamenlijke productie van 341.000 in Maart gestegen tof 359.000 ton in April, Of men deze verbetering zal kunnen volhouden, hangt er echter vanaf of men Duitse en Amerikaanse kolen zal kufnne/n invoeren. Het oude liedje dus! In Duitsland wordt echter ook al les opgehouden door kolengebrek. De delegatie, die kort geleden Duits land bezocht met het oog op de ver werking van katoen, verklaarde ons, dat de Duitse industrie een heel behoorlijke productie zou kunnen leveren, als er maar voldoende ko len waren. Deze kolen worden ech ter, volkomen logisch, het eerst op geëist door de landen, die het slacht offer van Duitsland zijin geworden en deze landen bevinden zich nu voor 'n onoplosbaar dilemma, want zij zouden de kolen zelf willen gé bruiken, doch zij hebben ook be hoefte aan artikelen, die Duitsland met deze kolen zou kunnen ver vaardigen. Frankrijk en Belgie willen nu om hun kolenproductie te vergroten o.a. Ita liaanse mijnwerkers laten komen, doch daar Italië in het geheel geen kolen heeft, en Duitsland en Ne derland natuurlijk niet, zoals vroe ger, kolen leveren, heeft de Italiaan se regering er nu dit op verzonnen, dat zij het haar arbeid'ers alleen toe staat in buitenlandse mijnen te gaan werken, als in ruil eqn bepaald per centage van de kolenproductie aan Italië wordt teruggeleverd. Italië heeft op het ogenblik twee millioen werklozen, waarvan dit jaar hoogs tens 10 procent kan emigreren naar Zuid-Amerika en het is dus mogelijk, dat een ander deel eien plaats zal zoeken in de mijnen. Als het lukt, krijgt de Italiaanse industrie dan weer een kansje om meer miefnsetn aan het werk té stellen. En zo klinkt door heel Europa dé roep om kolen, kolen, kolen. Van de week ben ik kwaad geweest. Om kletskouserij. Eigenlijk moet je je niet kwaad ma ken om kletskousen, maar er zijn grenzen. Het ging over de geweldi ge kwijtschelding, die Amerika ons deed, van enige honderden millïoe- nen guldens. Dat kunnen sommige mensen niet anders zien als: er zal wel wat ach ter steken. Die betalen we wel wieiejr terug op één of andere manier. Die Amerikanen zijn nogal lekker. Ik vind dit van de mensen, die dit geweldige gebaar van Amerika niet anders dan met achterdocht kunjnen bekijken, een miserabele houding. O zeker, op de lange duur hoopt Amerika vruchten te plukken van zin enorme credieten en kwijtscheldiln- den. Daar zijn het nu eenmaal te vens zakenmensen voor. Maar ik vraag u in gemoede, zouden wij ons tot zulk een hoogte hebbejni kunnen opschroeven? Zouden wij, Nederlanders zo maar honderden millioenen aan iemand kwijtschel den? Denkt u zich een Nederlandse cre- diefgever in die zegt: „Laat maar zitten Jansen, die oude schuld, daar haal ik een streep door. Hoevqel hdb je nog nodig om weer op dreef tej komen?" Zo'n credietgever kan ik me nidf voorstellen. En u ook niet! Wie zei ook weer, dat wij de Chi nezen van het Westen zijn? H. OEKMAN. VER. VAN VROUWEN MET ACADEMISCHE OPLEIDING. We vernemen, dat de Vereniging voor Vrouwen met Academische Op leiding voornemqns is eejn afdeling voor het Gooi op te richten méttl evenf. een onderafdeling voor Baarn en omstreken. Degenidn, die hieraan wensen deel te nemen, wordleln ver zocht zich zo spoedig mogelijk op te geven bij Miej. Mr. C. Ch. lansen van Raay, Prins Bernhardlaaln 25, Soest. DIERENBESCHERMING. Het rapport van de inspecteur over Mei vermeldt o.m. Een orgel kwam wat vrolijkheid brengen in onze woonplaats, maar niet voor het dier, dat er voor stond gespannenDit zware instru ment werd namelijk getrokken door een armetierig, aftands paardje, voor wie deze last veel te zwaar was. Om de maat vol te maken, bleek het dier slechts twee vrijwel versloten hoefijzers te hebben, terwijl de twee andere ontbraken. Iets dergelijks werd geconstateerd bij een woom- wagenpaard. Dit dier moest voort op drie ijzers. Wat de kettinghonden aangaat, twee werden 'er aangetroffen, die geen enkele schuilplaats hadden tegdn weer en wind; drie anderen had den weliswaar ifets, dat op een hok geleek, doch lagen op modder dn in eigen vuil» Ee|n zesde hond hieJM verblijf binnenshuis, doch lag steeds aan de ketting in edn vervuild kamertje. Als het dan zo. is, zoals de spreuk' luidt: „dat men het karakter van de mens leert k'ennidn uit zijn om gang met minderen, waartoe de die ren behoben", wat dan te delnkdn van de „bazen" van deze bewakers van huis en hof. BURENRUZIE. Tussen B. en E., die fesamen oen hufe bewonen op de Sophialaan, ont stond 'n ruzie, doordat E. Mevr. B. had geslagen. E. werd naar hef po litiebureau overgebracht.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1947 | | pagina 1