Franse moeilijkheden.
Twee uit velen*
Burgers vóór*
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Ofliciële mededelingen.
Distributiedienst Soest.
Sporl.
IN DE HOEK.
Plaatselijk nieuws.
SOESTER COURANT
Bureau: Van YVeedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156
l
Abonn. fl.50 p. kwart. - Per post f 1.75.
25e JAARGANG - No. 54.
De krachten, die in het politieke en
het economische leven in Franrijk
werken, zijn tegengesteld aan elkaar.
Zij zijn zó sterk, dat de ene de andere
niet overvleugelt.
Fit de bestande partijen is geen ste
vige meerderheid te vormen èen
meerderheid, die er op uit is, een pro
gramma ten uitvoer te brengen, dat
in een langere regeringsperiode rus
tig kan worden afgewerkt.
Ziehier in het kort de oorzaak van de po
litieke soesah in Frankrijk.
De drie voornaamste partijen
zijn de communistische, de aanhang van
De Gaulle en de katholieke democraten.
Zoals men weet, hebben van deze drie al
leen de laatsten zitting in de regering. Met
twee. numeriek minder sterke partijen, de
sociaal-democraten en de sociaal-radicalen.
Dat twee kleinere partijen als het ware
vleugeladjudanten van de' MRP zijn, is al
geen fraai teken. Maar nog minder fraai
wordt het beeld van Frankrijks innerlijke
sterkte, als men weet, dat de voor 's lands
herstel belangrijkste posten worden bezet
door één van die kleine partijen de so
ciaal-democraten.
De treurige waarheid is, dat het grote
Frankrijk
in feite onbestuurbaar
is, met alle gevolgen van dien. Feitelijk on
bestuurbaar was het in die lange lijdens
weg. die voor allen, die van het Franse volk
houden, smartelijke „Tour de France" tus
sen de beide wereldoorlogen. Geen poten
tiële bestuurskracht had het tijdens de be
zetting. In geen land had men zó weinig
begrip van wat er na de oorlog moest ge
beuren en nergens was het verlangen naar
een „halve dictatuur" zo sterk als in Frank
rijk. Na een serie regeringscrises, na zijn
bevrijding, moest Frankrijk einde van het
vorige jaar het bestuur in handen leggen
van een partij, die op geen stukken na de
helft van de bevolking achter zich had
de sociaal-democraten, met Blum aan het
hoofd.
Wat deze regering tijdens haar korte
levensduur heeft gedaan, was veel en posi
tief opbouwend, maar tijdens de coalitie
regering van Ramadier is dit
opbouwende werk afgebrokkeld,
met als gevolg, dat de strijd tegen de in
flatie practisch is mislukt het productie
vermogen achteruitholt de arbeidende
klasse en de kleine middenstand verpau
pert schimmige machten uit het ver
leden staatsgrepen uitbroeien a la Hitier.
Frankrijk heeft geen innerlijke weerstand
kunnen vinden tegen de vloedgolven, die
haar bespringen die Europa bespringen
de machten van de dollar en de machten
van de dictatuur uit Moskou. Wat West-
Europa daar nog tegenover heeft te stellen,
is een geleide economie, enerzijds rustende
op de pijler van een gematigd socialisme,
dat de geestelijke vrijheid van het individu
boven alles stelt anderzijds rustende op
een solidarisme, dat de bestaande uitwas
sen van een kapitalistisch stelsel wil ver
mijden en gebaseerd is op een natuurlijke
saamhorigheid der onderscheidene klassen
en standen.
Welnu, de sociaal-democraten zagen in
Frankrijk bij de stemmingen telkens stuk
ken van hun aanhang verdwijnen in de
richting van De Gaulle en in hun eigen
rijen een verlaten van de weg, uitgestippeld
door BlumRamadier. een opschuiving, die
Zich voortplantte tot in het ministerie.
Van onderen op is het Franse volk weer
gespleten en de spleet is doorgedrongen tot
de top de regering.
Mogelijk is het, dat het Europese herstel
plan die spleet opvult we zullen af moe
ten wachten. Maar duidelijk is één ding:
dat voor een rustig herstel van Frankrijk
dit splijtingsproces noodlottig is. Niet al
leen noodlottig voor Frankrijk, maar voor
geheel Europa, dat op de weg naar herstel
aldus wordt geremd.
De grote heren maken het niet
slecht: grote verliezen in één
jaar weggewerkt en nog wat
over óók!
Elke week verschijnen er meer publicaties
van jaarcijfers over het boekjaar 1946 in
de financiële pers en elke week komt men
weer tot de overtuiging, dat voor de meeste
ondernemingen het jaar 1946
geen reden tot klagen
heeft, gegeven. Integendeelin vele gevallen
heeft dat jaar heel goede resultaten opge*
leverd. Zo kon men deze week weer lezen,
dat de Utrechtse Asphaltfabriek over 1946
een netto-winst heeft gemaakt van
ƒ556.000.—, hetgeen bij een kapitaal van
1.414.600.een winst betekent van plm.
40% van dit kapitaal.
Hoewel er een oud verlies van 158.000.
was in te halen, blijft er nog 398.000.
over, waarvan na een uitkering van 6%
dividend, een bedrag van 211.739.naar
nieuwe rekening wordt overgebracht, daar
de plannen voor het produceren van een
aantal chemische producten, welke hun
eisen aan de liquide middelen zuil m stel
len, zich in vergevorderd stadium bevinden.
De resultaten van de ondernemingen, waar
bij de Vennootschap is geïnteresseerd, wor
den zonder uitzondering gunstig genoemd
en de vooruitzichten voor de naaste toe
komst, ondanks de weinige doorzichtigheid
van de toekomstige loop der zaken, ver
trouwenwekkend. Typisch doet in het ver
slag de passage aan, dat de stijgende kos
ten van het bedrijf, zowel wat betreft de
arbeidsvoorwaarden, als het onderhoud en
de nodige vernieuwingen, aanleiding geven
tot en ge zorg en gedurende het verslag
jaar hoge eisen stelden aan de liquide mid
delen. Desondanks stegen dfeze liquide mid
delen in 1946 van 170.000.tot 361.000.
Ook Bührmans Papier heeft geen reden tot
klagen. Boekjaar 1944 gaf een nadelig sal
do van 284.104.ook 1945 kon niet zon
der een aanmerkelijk verlies worden afge
sloten, zodat eind 1945 het totale verlies-
saldo 488.515.bedroeg. De bedrijfsre
sultaten over 1946 blijken echter dermate
gunstig te zijn geweest, dat niet alleen
het gehele verliessaido is weggewerkt,
doch 1946 bovendien met een verheugend
hatig saldo zal sluiten.
Ziehier twee sprekende gevallen uit de
velen. Hoeveel procent zal bij Bührman de
winst bedragen van het kapitaal?
Dat een onderneming een redelijke
winst maakt, zal niemand willen be
twisten. Dat er echter ondernemin
gen zijn, die in één boekjaar een
winst maken, waardoor een ernstig
verliessaido wordt weggewerkt en
tevens een „verheugend batig saldo"
wordt verkregen, kan toch niet an
ders betekenen, dan dat er geen be
hoorlijke verhouding meer bestaat
tussen kostprijs en verkoop-prijs.
Hier zijn toestanden ontstaan, die
dwingen tot regelend ingrijpen van
regeringswege. De in ondernemers
kringen zo fel aangevallen „geleide
economie" blijkt bittere noodzaak.
Het bovenstaande vindt men ook weerspie
geld in een bespreking van Minister Neher
met een aantal burgemeesters uit Noord-
Brabant. De minister deelde mede, maat
regelen te zullen treffen, om de bouwkos
ten, welke reeds 3 a 3Vo maal zo hoog zijn
als voor de oorlog en die opnieuw een nei
ging vertonen te stijgen, te verlagen.
Ook hier zijn'weer overmatige winsten, die
slechta aan de enkeling ten goede komen
en hun weerslag vinden in hoge huren bij
de nieuwbouw.
Wanneer men eens genoegen nam
met een redelijke winstmarge, waar
door een prijsverlaging over de ge
heel linie kon worden doorgevoerd,
welke iedereen ten goede zou 'komen
en een'daling van het levenspeil zou
betekenen hoeveel gunstiger
levensvoorwaarden zouden hierdoor
worden geschapen en hoeveel verder
zouden we ons verwijderen van de
afgrond der inflatie.
Ons militaire apparaat heeft uiteraard be
hoefte aan een groot aantal personen voor
de vervulling van taken, die niet van recht
streeks militaire aard zijn. In de regel be
dient men zich hierbij van dienstplichtigen,
die voor de actieve dienst zijn afgekeurd,
doch voor het verrichten van deze „bur
gerwerkzaamheden" in reserve worden ge
houden. Op het Ministerie van Oorlog zijn
van deze categorie lijsten aangelegd en tel
kens, wanneer een bepaald bureau of een
bepaalde diensttak werkkrachten behoeft,
tracht men daaruit te putten. Voor zover
deze mensen zich reeds of nog in werkelijke
dienst bevinden, is het eenvoudig genoeg.
Men behoeft ze dan slechts van de ene
werkzaamheid naar de andere te dirigeren.
Uiteraard zijn de mogelijkheden hiertoe
echter beperkt; niet altijd heeft men de
geschikte man voor de juiste functie in
dienst. De practijk is dan ook, dat telkens
burgers uit hun werkkring worden opge
roepen. Zij zijn weliswaar afgekeurd, doch
behoren tot de arbeidsreserve, waarover de
militaire autoriteiten kunnen beschikken.
Men kan zich voorstellen, dat dergelijke op
roepingen niet met vreugde worden ont
vangen. Door de betrokkenen niet, maar
evenmin door de bedrijven, waarin zij werk
zaam zijn, want niet zelden worden zij ge
richt tot onmisbare krachten, zoals direc
teuren, bedrijfsleiders, technici. Doorgaans
zetten de belanghebbenden dan ook alles
op haren en snaren om een vrijstelling te
verkrijgen. Dit weet men in militaire krin
gen zeer wel en het is derhalve gewoonte,
om, wanneer bijv. 20 arbeidskrachten be
nodigd worden, er een 50-tal op te roepen.
Men heeft dan wat armslag en verkrijgt
aldus een redelijke zekerheid, dat, ook al
valt een groot aantal der opgeroepenen
weg, omdat zij vrijstelling ontvangen, er
toch nog voldoende overblijven om in de
vacante posten te voorzien.
Dit alles klinkt heel aannemelijk, maar er
is niettemin reden tot het maken van en
kele opmerkingen. Het moet nl. toch wel
mogelijk zijn voor deze burgerlijk-militaire
betrekkingen vrijwillige krachten in de bur
germaatschappij te vinden, indien men hier
toe een beroep doet op de normale arbeids
markt. Vooral onder de oudere generatie,
de mensen van boven de veertig, bevinden
zich vele personen, die moeilijk aan de slag
kunnen komen, omdat het particuliere be
drijfsleven hen nu eenmaal, naar de zede
van de tijd, te oud vindt, hoewel zij in de
praktijk minstens even waardevol zouden
blijken als menige jongere,- waarnaar nu
eenmaal de voorkeur uitgaat.- Indien men
zou kunnen besluiten tot een stelselmatige
aanwerving van dergelijke krachten voor
de hier bedoelde burgerlijk-militaire be
trekkingen, zouden daarmee vele partijen
gediend zijn. In de eerste plaats de betrok
kenen, die niet langer het onbehaaglijk ge
voel zouden hebben, dat de maatschappij,
in weerwil van het feit, dat zij geestelijk
en lichamelijk nog volkomen fit zijn, hun
arbeidskracht niet meer op prijs stelt. Ten
tweede zou het bedrijfsleven bij het volgen
van deze weg gevrijwaard worden voor de
onaangename ervaring, dat gewaardeerde
arbeidskrachten voortdurend zijn blootge
steld aan een oproep voor het verrichten
van burgerlijke werkzaamheden in militair
verband. Voorts zou het militaire apparaat;
ervaren, dat van deze vrijwillige arbeids
krachten een grotere mate van ambitie en
werkkracht mag worden verwacht, dan van
zakenlieden .en aanverwante personen, wier
gedachten toch in de eerste plaats naar hun
bedrijf uitgaan, zodat zij maar half bij het
werk zijn en veelal de geneigdheid zullen
vertonen, zoveel mogelijk „uit te knijpen".
En eindelijk is er dan nog het voordeel van
de schatkist, omdat deze burgerkrachten
waarschijnlijk veel goedkoper komen; geen
handgeld bij het in dienst treden, geen ver
strekking van kostbare uitrustingen, geen
uitkering van bijzondere vergoedingen.
Waarlijk, het experiment lijkt alleszins de
moeite waard.
GEEN SPREEKUUR.
De Burgemeester van Soest brengt ter
kennis van belanghebbenden, dat hij
verhinderd is om op Woensdag 16 Juli
a.s. zijn gewone wekelijkse spréekuur te
houden.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Soest
maken bekend, dat het verzoek van W.
Kremer, Mathenesserlaan 510, Rotterdam,
om in perceel Eigendomweg 100, kada
straal bekend in sectie G no, 3964 eén
machine- en apparatenfabriek te mogen
oprichten, door hen voorwaardelijk is
ingewilligd op 8 Juli 1947.
WERKSCHOENEN.
Tot *25 Juli a.s. kunnen tijdens de ge
wone kantooruren bij het loket „Voor
lichting" en te Soesterberg aan het bij
kantoor Rademakerstraat, aanvragen voor
werkschoenen worden ingediend voor
hen, die na 30 September 1946 nog geen
bon voor werkschoenen (met inbegrip
van Engelse werkschoenen) hebben ont
vangen.
RIJWIELEN.
Tot 19 Juli a.s. is er wederom gelegen
heid tot het aanvragen van rijwielen vol
gens de thans geldende normen.
VOETBALLEN.
NEDERLAAGWEDSTRIJDEN K.P.S.
Woensdagavond, 16 Juli a.s. worden de
nederlaagwedstrijden van K.P.S. (Kon.
Paleis Soestdijk) voortgezet met een
wedstrijd tussen K.P.S. en het elftal van
de P.T.T. te Baarn. Aanvang kwart over
zeven.
LAWNTENNJS.
PROMOTIEWEDSTRIJDEN
L.T.C. „SOEST".
Van de vastgestelde promotie-wedstrij
den kon Zondag de ontmoeting Soest 1
tegen Dash 3 (Amsterdam) geen door
gang vinden wegens niet opkomen van
Dash 3.
Soest 2 moest in de Haarlemse L.T.C.
3 met 53 haar meerdere erkennen. De
gedetailleerde uitslagen waren:
Heren enkelspel: P. Dekker wint van
L. Bunge (H.) met 6-3, 6-2. J. Hoppen
brouwers verliest van H. Beuman (H.)
met 1-6, 3-6.
Dames enkelspel: Mevr. Goedkoop ver
liest van Mei- Dornhoff met 1-6, 2-6.
Mei. C. Wilmink wint van Mej. F. van
Marken met 6-1, 6-2.
Gemengd dubbelspel: Mei. Wilmink en
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
DINSDAG 15 JULI 1947.
We mogen dus niet meer zwemmen in
de Eem.
Dat doen we dan natuurlijk ook niet
meer.
In de oorlog hebben we precies geleerd
hoe bevelen (want per slot was een be
kendmaking van de Burgemeester toen
een soort bevel) moeten worden opge
volgd.
Nu kan het natuurlijk zijn, dat U on
middellijk bij de Eem woont en een
klein uurtje verwijderd van het Natuur
bad.
Op een tropisch warme dag, zoals we
er enige gehad hebben, hdeft U zin in
een bad. Dat kan! Een uurtje heen eim
een uurtje terug, U bent misschien een
halve dag kwijt, maar ja, dat mag niet
hinderen. U komt heerlijk opgefrist thuis,
een beetje klef misschien, maar daarvoor
zou U zich, na U overtuigd te hebben,
dat er geen politie in de buurt is, clan
destien kunnen afspoelen in de Eem.
Het kan ook zijn, dat U er geen 35 cent
en op Zondag 45 cent voor over hebt om
zo'n eind uit de buurt te gaan zwemmen.
Het is zelfs mogelijk in deze tijd, dat U
er geen 35 of 45 cent voor hebt. Tja,
dan weet ik het ook niet. Dan maar niet
zwemmen. In de Eem mag het nu een
maal niet.
Kijkt u eens, wij wisten daar vroeger
wel wat op. In mijn geboorteplaats
mochten we ook niet zwemmen, maar
wij bonden blouse, broek en schoenen op
ons hoofd en brachten dat dan eerst even
naar de overkant. Kwam er dan een
agent, dan zaten we goed en was het
een kwestie van wie de meeste tijd had,
wat wij altijd wonnen.
Voor het geval U dat hier wilt uithalen,
waarschuw ik U, ook de kant van Baarn
goed in de gaten te houden.
Maar waarom is de Eem nu eigenlijk in
eens taboe? Het water ïs toch bacteriolo-
logisch zuiver? Verdrinkingsgevaar? Maar
die bestond toch vóór het verbod ook?
Daar schiet me nog iets te binnen. Het
zal toch niet om de ping-ping gaan?
H. OEKMAN.
P. Dekker winnen van Mej. Dqpnhoff en
L. Bunge met 3-6, 6-2, 7-3.
Mevr. Goedkoop en J. Hoppenbrouwers
verliezen van Mei- F. van Marken en
Rannen met 5-7, 5-7.
Dames dubbelspel: Mevr. Goedkoop en
Mej. C. Wilmink verliezen van de da-
men Dornhoff en v. Marken met 6-8
4-6.
Tieren duboelspel: P. Dekker en J. Hop-
pembrouwers verliezen van A. Bouman1
en G. Rahnsen met 1-6, 5-7.
KLOPJACHT OP
ONTVLUCHT PERSOON.
De politie kreeg Zaterdagmorgen bericht
uit het Rijks Opvoedings-Gesticht te
Amersfoort, dat een van de aldaar on
dergebrachte pupillen, was ontvlucht.
Direct werd een onderzoek ingestelde
doch voorlopig zonder resultaat.
Toen echter bericht binnenkwam van de
badmeester van het Natuurbad te Soest-
duinen, dat zo juist, ten nadele van
hemzelf, door een jong persoon, gekleed
in gesfichfskieren, in zijn aparte localiteit
was ingebroken en dat die persoon een
costuum, waarin een portefeuille met in-
hóud, had ontvreemd, werd meer politie
ingezet
Na een gehouden klopjacht, waarbij het
gehele terrein omsingeld en afgiezocht
zocht werd, hadden de politiemannen!
tenslotte succes en kon de ontvluchte in
een boerderij op De Paltz worden aange
houden.
Hij werd overgebracht naar het politie
bureau te Soesterberg, terwijl de ont
vreemde goederen in beslag konden wor
den genomen.
GESLAAGD.
Dezer dagen slaagde te A'dam onze
plaatsgenoot J. C. va* Haarlem voor han
delskennis en vakbekwaamheid groothan
del.
DE POSTDUIF IN DIENST VAN
DE T.B.C.-BESTRIJDING.
Zondag 27 Juli a.s. houden onze beide
plaatselijke Postduivenverenigingen „De
Vriendschap" en „De Zwaluw'1 een wed
vlucht met jonge duiven vanaf Venlo.
De baten van deze vlucht komen ge
heel ten goede aan de plaatselijke vere
niging tot bestrijding vatj de T.B.C.
Voor deze vlucht wórden zeer vele en
mooie prijzen beschikbaar gesteld. Wij
maken onze lezers er op attent» dat zij
mede kunnen helpen deze weldadigheids-
vlucht te doen slagen door het kopen
van een ringinummer, voor de prijs van
één gulden. Wanneer de duif, die uw
ringnummer ^draagt, prijs vliegt, hetgeen
in de bladen vermeld zal worden, krijgt
U de op dit nummer gewonnen prijs
franco thuis bezorgd.