Franse moeilijkheden. Twee uit velen* Burgers vóór* UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK Ofliciële mededelingen. Distributiedienst Soest. Sporl. IN DE HOEK. Plaatselijk nieuws. SOESTER COURANT Bureau: Van YVeedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156 l Abonn. fl.50 p. kwart. - Per post f 1.75. 25e JAARGANG - No. 54. De krachten, die in het politieke en het economische leven in Franrijk werken, zijn tegengesteld aan elkaar. Zij zijn zó sterk, dat de ene de andere niet overvleugelt. Fit de bestande partijen is geen ste vige meerderheid te vormen èen meerderheid, die er op uit is, een pro gramma ten uitvoer te brengen, dat in een langere regeringsperiode rus tig kan worden afgewerkt. Ziehier in het kort de oorzaak van de po litieke soesah in Frankrijk. De drie voornaamste partijen zijn de communistische, de aanhang van De Gaulle en de katholieke democraten. Zoals men weet, hebben van deze drie al leen de laatsten zitting in de regering. Met twee. numeriek minder sterke partijen, de sociaal-democraten en de sociaal-radicalen. Dat twee kleinere partijen als het ware vleugeladjudanten van de' MRP zijn, is al geen fraai teken. Maar nog minder fraai wordt het beeld van Frankrijks innerlijke sterkte, als men weet, dat de voor 's lands herstel belangrijkste posten worden bezet door één van die kleine partijen de so ciaal-democraten. De treurige waarheid is, dat het grote Frankrijk in feite onbestuurbaar is, met alle gevolgen van dien. Feitelijk on bestuurbaar was het in die lange lijdens weg. die voor allen, die van het Franse volk houden, smartelijke „Tour de France" tus sen de beide wereldoorlogen. Geen poten tiële bestuurskracht had het tijdens de be zetting. In geen land had men zó weinig begrip van wat er na de oorlog moest ge beuren en nergens was het verlangen naar een „halve dictatuur" zo sterk als in Frank rijk. Na een serie regeringscrises, na zijn bevrijding, moest Frankrijk einde van het vorige jaar het bestuur in handen leggen van een partij, die op geen stukken na de helft van de bevolking achter zich had de sociaal-democraten, met Blum aan het hoofd. Wat deze regering tijdens haar korte levensduur heeft gedaan, was veel en posi tief opbouwend, maar tijdens de coalitie regering van Ramadier is dit opbouwende werk afgebrokkeld, met als gevolg, dat de strijd tegen de in flatie practisch is mislukt het productie vermogen achteruitholt de arbeidende klasse en de kleine middenstand verpau pert schimmige machten uit het ver leden staatsgrepen uitbroeien a la Hitier. Frankrijk heeft geen innerlijke weerstand kunnen vinden tegen de vloedgolven, die haar bespringen die Europa bespringen de machten van de dollar en de machten van de dictatuur uit Moskou. Wat West- Europa daar nog tegenover heeft te stellen, is een geleide economie, enerzijds rustende op de pijler van een gematigd socialisme, dat de geestelijke vrijheid van het individu boven alles stelt anderzijds rustende op een solidarisme, dat de bestaande uitwas sen van een kapitalistisch stelsel wil ver mijden en gebaseerd is op een natuurlijke saamhorigheid der onderscheidene klassen en standen. Welnu, de sociaal-democraten zagen in Frankrijk bij de stemmingen telkens stuk ken van hun aanhang verdwijnen in de richting van De Gaulle en in hun eigen rijen een verlaten van de weg, uitgestippeld door BlumRamadier. een opschuiving, die Zich voortplantte tot in het ministerie. Van onderen op is het Franse volk weer gespleten en de spleet is doorgedrongen tot de top de regering. Mogelijk is het, dat het Europese herstel plan die spleet opvult we zullen af moe ten wachten. Maar duidelijk is één ding: dat voor een rustig herstel van Frankrijk dit splijtingsproces noodlottig is. Niet al leen noodlottig voor Frankrijk, maar voor geheel Europa, dat op de weg naar herstel aldus wordt geremd. De grote heren maken het niet slecht: grote verliezen in één jaar weggewerkt en nog wat over óók! Elke week verschijnen er meer publicaties van jaarcijfers over het boekjaar 1946 in de financiële pers en elke week komt men weer tot de overtuiging, dat voor de meeste ondernemingen het jaar 1946 geen reden tot klagen heeft, gegeven. Integendeelin vele gevallen heeft dat jaar heel goede resultaten opge* leverd. Zo kon men deze week weer lezen, dat de Utrechtse Asphaltfabriek over 1946 een netto-winst heeft gemaakt van ƒ556.000.—, hetgeen bij een kapitaal van 1.414.600.een winst betekent van plm. 40% van dit kapitaal. Hoewel er een oud verlies van 158.000. was in te halen, blijft er nog 398.000. over, waarvan na een uitkering van 6% dividend, een bedrag van 211.739.naar nieuwe rekening wordt overgebracht, daar de plannen voor het produceren van een aantal chemische producten, welke hun eisen aan de liquide middelen zuil m stel len, zich in vergevorderd stadium bevinden. De resultaten van de ondernemingen, waar bij de Vennootschap is geïnteresseerd, wor den zonder uitzondering gunstig genoemd en de vooruitzichten voor de naaste toe komst, ondanks de weinige doorzichtigheid van de toekomstige loop der zaken, ver trouwenwekkend. Typisch doet in het ver slag de passage aan, dat de stijgende kos ten van het bedrijf, zowel wat betreft de arbeidsvoorwaarden, als het onderhoud en de nodige vernieuwingen, aanleiding geven tot en ge zorg en gedurende het verslag jaar hoge eisen stelden aan de liquide mid delen. Desondanks stegen dfeze liquide mid delen in 1946 van 170.000.tot 361.000. Ook Bührmans Papier heeft geen reden tot klagen. Boekjaar 1944 gaf een nadelig sal do van 284.104.ook 1945 kon niet zon der een aanmerkelijk verlies worden afge sloten, zodat eind 1945 het totale verlies- saldo 488.515.bedroeg. De bedrijfsre sultaten over 1946 blijken echter dermate gunstig te zijn geweest, dat niet alleen het gehele verliessaido is weggewerkt, doch 1946 bovendien met een verheugend hatig saldo zal sluiten. Ziehier twee sprekende gevallen uit de velen. Hoeveel procent zal bij Bührman de winst bedragen van het kapitaal? Dat een onderneming een redelijke winst maakt, zal niemand willen be twisten. Dat er echter ondernemin gen zijn, die in één boekjaar een winst maken, waardoor een ernstig verliessaido wordt weggewerkt en tevens een „verheugend batig saldo" wordt verkregen, kan toch niet an ders betekenen, dan dat er geen be hoorlijke verhouding meer bestaat tussen kostprijs en verkoop-prijs. Hier zijn toestanden ontstaan, die dwingen tot regelend ingrijpen van regeringswege. De in ondernemers kringen zo fel aangevallen „geleide economie" blijkt bittere noodzaak. Het bovenstaande vindt men ook weerspie geld in een bespreking van Minister Neher met een aantal burgemeesters uit Noord- Brabant. De minister deelde mede, maat regelen te zullen treffen, om de bouwkos ten, welke reeds 3 a 3Vo maal zo hoog zijn als voor de oorlog en die opnieuw een nei ging vertonen te stijgen, te verlagen. Ook hier zijn'weer overmatige winsten, die slechta aan de enkeling ten goede komen en hun weerslag vinden in hoge huren bij de nieuwbouw. Wanneer men eens genoegen nam met een redelijke winstmarge, waar door een prijsverlaging over de ge heel linie kon worden doorgevoerd, welke iedereen ten goede zou 'komen en een'daling van het levenspeil zou betekenen hoeveel gunstiger levensvoorwaarden zouden hierdoor worden geschapen en hoeveel verder zouden we ons verwijderen van de afgrond der inflatie. Ons militaire apparaat heeft uiteraard be hoefte aan een groot aantal personen voor de vervulling van taken, die niet van recht streeks militaire aard zijn. In de regel be dient men zich hierbij van dienstplichtigen, die voor de actieve dienst zijn afgekeurd, doch voor het verrichten van deze „bur gerwerkzaamheden" in reserve worden ge houden. Op het Ministerie van Oorlog zijn van deze categorie lijsten aangelegd en tel kens, wanneer een bepaald bureau of een bepaalde diensttak werkkrachten behoeft, tracht men daaruit te putten. Voor zover deze mensen zich reeds of nog in werkelijke dienst bevinden, is het eenvoudig genoeg. Men behoeft ze dan slechts van de ene werkzaamheid naar de andere te dirigeren. Uiteraard zijn de mogelijkheden hiertoe echter beperkt; niet altijd heeft men de geschikte man voor de juiste functie in dienst. De practijk is dan ook, dat telkens burgers uit hun werkkring worden opge roepen. Zij zijn weliswaar afgekeurd, doch behoren tot de arbeidsreserve, waarover de militaire autoriteiten kunnen beschikken. Men kan zich voorstellen, dat dergelijke op roepingen niet met vreugde worden ont vangen. Door de betrokkenen niet, maar evenmin door de bedrijven, waarin zij werk zaam zijn, want niet zelden worden zij ge richt tot onmisbare krachten, zoals direc teuren, bedrijfsleiders, technici. Doorgaans zetten de belanghebbenden dan ook alles op haren en snaren om een vrijstelling te verkrijgen. Dit weet men in militaire krin gen zeer wel en het is derhalve gewoonte, om, wanneer bijv. 20 arbeidskrachten be nodigd worden, er een 50-tal op te roepen. Men heeft dan wat armslag en verkrijgt aldus een redelijke zekerheid, dat, ook al valt een groot aantal der opgeroepenen weg, omdat zij vrijstelling ontvangen, er toch nog voldoende overblijven om in de vacante posten te voorzien. Dit alles klinkt heel aannemelijk, maar er is niettemin reden tot het maken van en kele opmerkingen. Het moet nl. toch wel mogelijk zijn voor deze burgerlijk-militaire betrekkingen vrijwillige krachten in de bur germaatschappij te vinden, indien men hier toe een beroep doet op de normale arbeids markt. Vooral onder de oudere generatie, de mensen van boven de veertig, bevinden zich vele personen, die moeilijk aan de slag kunnen komen, omdat het particuliere be drijfsleven hen nu eenmaal, naar de zede van de tijd, te oud vindt, hoewel zij in de praktijk minstens even waardevol zouden blijken als menige jongere,- waarnaar nu eenmaal de voorkeur uitgaat.- Indien men zou kunnen besluiten tot een stelselmatige aanwerving van dergelijke krachten voor de hier bedoelde burgerlijk-militaire be trekkingen, zouden daarmee vele partijen gediend zijn. In de eerste plaats de betrok kenen, die niet langer het onbehaaglijk ge voel zouden hebben, dat de maatschappij, in weerwil van het feit, dat zij geestelijk en lichamelijk nog volkomen fit zijn, hun arbeidskracht niet meer op prijs stelt. Ten tweede zou het bedrijfsleven bij het volgen van deze weg gevrijwaard worden voor de onaangename ervaring, dat gewaardeerde arbeidskrachten voortdurend zijn blootge steld aan een oproep voor het verrichten van burgerlijke werkzaamheden in militair verband. Voorts zou het militaire apparaat; ervaren, dat van deze vrijwillige arbeids krachten een grotere mate van ambitie en werkkracht mag worden verwacht, dan van zakenlieden .en aanverwante personen, wier gedachten toch in de eerste plaats naar hun bedrijf uitgaan, zodat zij maar half bij het werk zijn en veelal de geneigdheid zullen vertonen, zoveel mogelijk „uit te knijpen". En eindelijk is er dan nog het voordeel van de schatkist, omdat deze burgerkrachten waarschijnlijk veel goedkoper komen; geen handgeld bij het in dienst treden, geen ver strekking van kostbare uitrustingen, geen uitkering van bijzondere vergoedingen. Waarlijk, het experiment lijkt alleszins de moeite waard. GEEN SPREEKUUR. De Burgemeester van Soest brengt ter kennis van belanghebbenden, dat hij verhinderd is om op Woensdag 16 Juli a.s. zijn gewone wekelijkse spréekuur te houden. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Soest maken bekend, dat het verzoek van W. Kremer, Mathenesserlaan 510, Rotterdam, om in perceel Eigendomweg 100, kada straal bekend in sectie G no, 3964 eén machine- en apparatenfabriek te mogen oprichten, door hen voorwaardelijk is ingewilligd op 8 Juli 1947. WERKSCHOENEN. Tot *25 Juli a.s. kunnen tijdens de ge wone kantooruren bij het loket „Voor lichting" en te Soesterberg aan het bij kantoor Rademakerstraat, aanvragen voor werkschoenen worden ingediend voor hen, die na 30 September 1946 nog geen bon voor werkschoenen (met inbegrip van Engelse werkschoenen) hebben ont vangen. RIJWIELEN. Tot 19 Juli a.s. is er wederom gelegen heid tot het aanvragen van rijwielen vol gens de thans geldende normen. VOETBALLEN. NEDERLAAGWEDSTRIJDEN K.P.S. Woensdagavond, 16 Juli a.s. worden de nederlaagwedstrijden van K.P.S. (Kon. Paleis Soestdijk) voortgezet met een wedstrijd tussen K.P.S. en het elftal van de P.T.T. te Baarn. Aanvang kwart over zeven. LAWNTENNJS. PROMOTIEWEDSTRIJDEN L.T.C. „SOEST". Van de vastgestelde promotie-wedstrij den kon Zondag de ontmoeting Soest 1 tegen Dash 3 (Amsterdam) geen door gang vinden wegens niet opkomen van Dash 3. Soest 2 moest in de Haarlemse L.T.C. 3 met 53 haar meerdere erkennen. De gedetailleerde uitslagen waren: Heren enkelspel: P. Dekker wint van L. Bunge (H.) met 6-3, 6-2. J. Hoppen brouwers verliest van H. Beuman (H.) met 1-6, 3-6. Dames enkelspel: Mevr. Goedkoop ver liest van Mei- Dornhoff met 1-6, 2-6. Mei. C. Wilmink wint van Mej. F. van Marken met 6-1, 6-2. Gemengd dubbelspel: Mei. Wilmink en Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. DINSDAG 15 JULI 1947. We mogen dus niet meer zwemmen in de Eem. Dat doen we dan natuurlijk ook niet meer. In de oorlog hebben we precies geleerd hoe bevelen (want per slot was een be kendmaking van de Burgemeester toen een soort bevel) moeten worden opge volgd. Nu kan het natuurlijk zijn, dat U on middellijk bij de Eem woont en een klein uurtje verwijderd van het Natuur bad. Op een tropisch warme dag, zoals we er enige gehad hebben, hdeft U zin in een bad. Dat kan! Een uurtje heen eim een uurtje terug, U bent misschien een halve dag kwijt, maar ja, dat mag niet hinderen. U komt heerlijk opgefrist thuis, een beetje klef misschien, maar daarvoor zou U zich, na U overtuigd te hebben, dat er geen politie in de buurt is, clan destien kunnen afspoelen in de Eem. Het kan ook zijn, dat U er geen 35 cent en op Zondag 45 cent voor over hebt om zo'n eind uit de buurt te gaan zwemmen. Het is zelfs mogelijk in deze tijd, dat U er geen 35 of 45 cent voor hebt. Tja, dan weet ik het ook niet. Dan maar niet zwemmen. In de Eem mag het nu een maal niet. Kijkt u eens, wij wisten daar vroeger wel wat op. In mijn geboorteplaats mochten we ook niet zwemmen, maar wij bonden blouse, broek en schoenen op ons hoofd en brachten dat dan eerst even naar de overkant. Kwam er dan een agent, dan zaten we goed en was het een kwestie van wie de meeste tijd had, wat wij altijd wonnen. Voor het geval U dat hier wilt uithalen, waarschuw ik U, ook de kant van Baarn goed in de gaten te houden. Maar waarom is de Eem nu eigenlijk in eens taboe? Het water ïs toch bacteriolo- logisch zuiver? Verdrinkingsgevaar? Maar die bestond toch vóór het verbod ook? Daar schiet me nog iets te binnen. Het zal toch niet om de ping-ping gaan? H. OEKMAN. P. Dekker winnen van Mej. Dqpnhoff en L. Bunge met 3-6, 6-2, 7-3. Mevr. Goedkoop en J. Hoppenbrouwers verliezen van Mei- F. van Marken en Rannen met 5-7, 5-7. Dames dubbelspel: Mevr. Goedkoop en Mej. C. Wilmink verliezen van de da- men Dornhoff en v. Marken met 6-8 4-6. Tieren duboelspel: P. Dekker en J. Hop- pembrouwers verliezen van A. Bouman1 en G. Rahnsen met 1-6, 5-7. KLOPJACHT OP ONTVLUCHT PERSOON. De politie kreeg Zaterdagmorgen bericht uit het Rijks Opvoedings-Gesticht te Amersfoort, dat een van de aldaar on dergebrachte pupillen, was ontvlucht. Direct werd een onderzoek ingestelde doch voorlopig zonder resultaat. Toen echter bericht binnenkwam van de badmeester van het Natuurbad te Soest- duinen, dat zo juist, ten nadele van hemzelf, door een jong persoon, gekleed in gesfichfskieren, in zijn aparte localiteit was ingebroken en dat die persoon een costuum, waarin een portefeuille met in- hóud, had ontvreemd, werd meer politie ingezet Na een gehouden klopjacht, waarbij het gehele terrein omsingeld en afgiezocht zocht werd, hadden de politiemannen! tenslotte succes en kon de ontvluchte in een boerderij op De Paltz worden aange houden. Hij werd overgebracht naar het politie bureau te Soesterberg, terwijl de ont vreemde goederen in beslag konden wor den genomen. GESLAAGD. Dezer dagen slaagde te A'dam onze plaatsgenoot J. C. va* Haarlem voor han delskennis en vakbekwaamheid groothan del. DE POSTDUIF IN DIENST VAN DE T.B.C.-BESTRIJDING. Zondag 27 Juli a.s. houden onze beide plaatselijke Postduivenverenigingen „De Vriendschap" en „De Zwaluw'1 een wed vlucht met jonge duiven vanaf Venlo. De baten van deze vlucht komen ge heel ten goede aan de plaatselijke vere niging tot bestrijding vatj de T.B.C. Voor deze vlucht wórden zeer vele en mooie prijzen beschikbaar gesteld. Wij maken onze lezers er op attent» dat zij mede kunnen helpen deze weldadigheids- vlucht te doen slagen door het kopen van een ringinummer, voor de prijs van één gulden. Wanneer de duif, die uw ringnummer ^draagt, prijs vliegt, hetgeen in de bladen vermeld zal worden, krijgt U de op dit nummer gewonnen prijs franco thuis bezorgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1947 | | pagina 1