Het spel met Oostenrijk.
Burgerlijke Sland.
Plaatselijk nieuws.
W. N. NIEUWENHUIS
Loodgieter - Electriciën
Het leven van onze kok in Indië.
ROB DE AVONTURIER
GEBOREN. Gerrit Jan Herman Johan-
nes, zoon van J. H. Blom ein W. J. M.
de Vries, AmersfoortsestraatwesJ 71. Mar-
garetha Maria Kanger, dochter van A.
J. Snel en G. Walet, Heuvelweg 14. Vol-
kert Sephanus Gijsberthus, zoon van
B. J. ten Haaf en W. A. van 't Kloos
ter, Kerkpad Z.Z. 39. Stevina Elisabeth,
dochter van S. Duijst en G. Duijst, Hart
manlaan 8. Berthus Johamnes, zoon van
N. v# d- Veen en B. J. Wiss, Driftfe
Alida Johannm dochter van W. v. d.
Hoed ein J. M. Egbers, Heuvelwèg 30.
Cornelia, dochter van B. Kops en H.
Alteina, Amsterdam. Paulus Gerardus,
zoom van J. V. Bosch en J. M. Dijk
man, Konitnginnelaan 80. Theodora Wïl-
helmina, dochter van G. Spijker en A.
D. Wigtman, Prins Bernhardlaan 8c.
ONDERTROUWD. D. H .van Wijk, 24
ir., spoorbeambte, Amersfoort en A.
Prins, 21 "jr., Schoutenkampweg 51. E.
Huttinga, 25 ir., magazijnbediende en H.
v. d. Brink, 24 ir., Gen. Winkelmanstraat
16. H. Muijlaert, 25 ir., militair, Linden-
laan 4d en A. Meurs, 24 jr., Dalweg 2.
K. de Haan, 32 jr., controleur zieken
fonds, Van Lenneplaam 5c en P. J. Bim-
mel, 21 ir., Aagtekerke.
GEHUWD. G. J. Haarman, 21 ir., mili
tair, tijdelijk Batavia, en J. v. d. Brink,
24 ir., Schoolstraat 25. M. v. Hornsveld,
20 jr., losarbeider en N, Dorresteijn, 23
jr., Molenstraat 124. A. J. v- Dolron,
24 jr., journalist en A. M. L. J. Fortuijn
Harreman, 20 ir., Amersfoort, Jos. Is-
raelstraat 17.
OVERLEDEN. Steven v. d. Kuilen, 58
jr., gehuwd met J. Betlem, Plasweg 52.
Theumis Butzelaar, 88 jr., wednr. van H.
de Bruin, Burg. Grothestraat 21. Bernard
Rikkink, 58 jr., ongehuwd, O. Grachtje
4. Coenraad A. Prenger, 45 ir-> geh. m.
C. Stolkman, Gorinchem. Anthonius
v. d. Berg, 59 ir. .gehuwd met J. van
Dijk. School weg 4.
OFFICIéLE OPENING
SOESTER NATUURBAD.
Zaterdagnamiddag te zeven uur vond de
officiële opening plaats van het Soes-
ter Natuurbad te Soestduinen.
Vele genodigden, w.o. de burgemeester
van Soest, S. P. baron Bentinck; de ge
meentesecretaris, de heer J. Batenburg;
de heer W. Bakker, corpschef Soester
Politie; vele gemeente-raadsleden, de
doktpren Splinter en Stroband, de Luit.
Adj. Jansen als vertegenwoordiger van
de garnizoenscommandant Majoor C. R.
Decker, de heer Pesie uit Amersfoort,
hadden aan de oproep van het Stich
tingsbestuur van het Natuurbad gevolg
gegeven, om bij deze plechtigheid tegen
woordig te zijn. Wethouder K. de Haan,
tevens voorzitter van het stichtingsbe
stuur van het bad, gaf een kort over
zicht van de plannen, die gemaakt zijn
voor het volledig herstel van hef bad,
dat door het oorlogsgeweld en de roof
zucht van enkele individuen zo zwaar
had geleden.
Spreker bracht hulde aan de aannemer
met zijn personeel, die in zo'n kort tijds
bestek het mogelijk hebben gemaakt het
bad thans reeds voor het publiek te
kunnen openstellen.
De burgemeester wees op het grote
belang voor de gemeente, dat nu wecier
een goede zwemgelegenheid aanwezig
was en het grote nut van het natuurbad
in de toekomst met het oog op Soest
als pension plaats. Tevens sprak hij met
waardering over de voortvarendheid van
het bestuur der stichting, in 't bijzonder
de voorzitter, die alles in het werk had
gesteld om de gemaakte plannen te ver
wezenlijken.
Als verrassing deelde hij mede, dat zo
juist het bericht van Gedeputeerden van
Utrecht was binnen gekomen, dat odk
het tweede aangevraagde crediet voor de
wederopbouw van het natuurbad was
goedgekeurd, zodat de gemaakte plannen
verder kunnen worden afgewerkt.
Luit. Adj. Jansen, bracht namens de
garnizoenscommandant, Majoor C. R.
Decker, het stichtingsbestuur dank voor
Van Weedcstr. 23 Tel. 2577
de snelle wijze, waarop hef bad is her
steld, waardoor de hier gelegerde mili
tairen van deze fraaie zwemgelegenheid
gebruik kunnen maken.
Nadat de heer Pesie, als bestuurslid van
de Ned. Bond van Openluchtbaden en
de heer J. Nooder als gemeenteraadslid
nog het woord hadden gevoerd, werd
de aanwezigen een thee aangeboden.
Daarna maakten allen een rondwandeling
over het uitgestrekte terrein en werden
de verschillende aangebrachte vernielin
gen en de reeds verrichte herstellingen
in ogenschouw genomen.
KIPPEN ONTVREEMD.
Ten nadele van W. T. aan het Oude
Grachtje werden weer 15 jonge hennen
ontvreemd. Vorige week verdwenen van
dezelfde persoon en op dezelfde wij
ze 10 jonge hennen.
DIE TORENSTRAAT TOCH.
Wegens het berijden van de Torenstraaf
in verboden richting en, overtreding van
het z.g. inhaalverbod voor deze straat
wQrden meerdere personen bekeurd.
Hieronder bevondeft zich A. S. te Bilt-
hoven en B. fd. W.
BAND NED.-INDIë.
Donderdagavond hield de afdeling
Soest van de band Nederland-Indb een
contactavond voor haar leden in gebouw
Eltheto, Driftje.
De avond werd geopend door de voor
zitter, de heer N. L. Berlijn, die alle
genodigden" en leden een hartelijk wel
kom heette.
Na het zingen van 't Wilhelmus en 't
Soester band-lied trad als spreker op
Luitenant G. J. Vermeulen van de voor
lichtingsdienst.
Spreker gaf op boeiende en vlotte wij
ze een beeld van het leven van onze
jongens in Indïë.
Er was grote belangstelling en enthou
siasme voor zijn gloedvolle rede, waf
wel getoond werd door het herhaalde
lijk applaus, dat, hem ten deel viel.
Na zijn rede was er gelegenheid tot het
stellen van vragen, waarvan een zeer
druk gebruik werd gemaakt en waarop
dpor spreker op aangename en leerzame
wijze werti geantwoord.
De avond werd opgeluisterd met zang,
door de heer M. Herwaarden en bege
leid door Mej. M. Hornsveld, waf zeer
in de smaak viel.
In de pauze werd koffie met gebak ge
serveerd.
Indie antwoordde door middel van een
aantal brieven, gezonden als dank voor
hetgeen de afd. Soest voor haar jon
gens deed, waarvan voorlezing werd ge
daan.
Nieuwe leden gaven zich op. Allen wa
ren dankbaar en voldaan voor hef ge-
bodene op deze avond, welke goed ge
slaagd mag worden genoemd.
GOED AFGELOPEN.
Een op de Van Weedestraaf, in de
Richting Amsterdam rijdende luxe auto,
bestuurd door C. L. van I. te Laren,
moest, door plotseling stoppen van een
voorrijdende vrachtauto, eveneens plotse
ling vaart verminderen. Door de glad
heid van de weg slipte de auto en kraak
te een dicht langs de rijweg staand ijze
ren hek van een percöel, waarvan nog
geen grond voor rijwiel- en voetpad werd
afgestaan.
Het ergste was echter, dat een op weg
naar school zijnd meisje, G. S. V. ge
naamd, die zich juist ophield tussen
hek en auto, onder de auto terecht
kwam. Toen de auto met vereende
krachten werd opgetild, kroop hef kind
eigener beweging onder de auto weg en
onbegrijpelijk is het, dat het slechts
enige schaafwondjes had opgelopen.
Wanneer zullen die laatste gevaarlijke
opstakels, waardoor de wandelaars ver
plicht worden zich op de rijweg te be
wegen, langs dit gedeelte van de hoofd
weg eens worden opgeruimd?
AANGEHOUDEN.
Op verzoek der Amsterdamse kinderpo
litie werd alhier in een kamphuis aange
houden de 13-jarige F. C. M. te Amster
dam, die een rijwiel had medegenomen
van een persoon aldaar, waarvoor hij
wel eens boodschappen verricht.
VERBODEN VERVOER.
Wegens het# vervoeren van trekkers in
een vrachtauto, waarvoor hij geen toe
stemming had, werd procesverbaal op
gemaakt tegen J. van E. te Echfeld.
IN ARREST.
Wegens diefstal en opzettelijke heling
van een elecfrische moter van een was
machine werden gearresteerd M. W. en
G. J. B. De motor werd bij laatstgenoem
de teruggevonden.
WEG MET BERBERIS.
De gemeentenaren worden er op gewé
zen, dat 't sinds 8 Februari 1945 bij ge
meentelijke verordening verbonden is ber
berisstruiken in tuinen aanwezig te heb
ben.
Deze plant, welke in Soest veelvuldig
voorkomt en kenbaar is aan de bruin
rode blaadjes en kleine rode besjes, is
de verspreider van de puccinia graminis
(z.g. zwarte roest), welke in ons land
reeds meerdere tarwe- en roggeoogsfén
heeft doen mislukken.
Wij raden belanghebbenden aan be
doelde struiken direct te verwijderen,
daar door de politie binnenkort een
strenge controle zal worden ingezet. Zij,
op wiens gronden dan de berberis nog
wordt aangetroffen, kunnen op 'n proces
verbaal rekenen.
UITGAANSDAG GEMEENTE-
PERSONEEL.
Naar wij vernemen is door de burge
meester onzer gemeente het initiatief ge
nomen om met het gezamenlijk ge-
meentepersoneel een tocht van één dag
te organiseren.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Damesportemonnaie m. knipkaarf, naal
denkokertje, geblokte beige sjaal, bril
met hoorn montuur in etui, sleutel, por-
temonnaie inh. 40 cent, schapenwollen
vestje, zilveren armbandje, grijs badpak
met handdoek, kinderzitje van rijwiel,
2 levcnsmiddelerikaarten, koker met bril»
blauweceintuur, gabardine regenjas, bl.
damesccintuur, een jong varkentje, Hol
landse herdershond, wollen vest, fantasie
schortje, blauwe portemonnaïe, etui met
f 1.20, donker blauw broekje, hond met
zwarf-witte borst, damesportemonnaie
met f 15.en alle soorten bonnen, huis
sleutel in leder etui, rood kinderschoen
tje, zilveren broche, elastieke kous, klje-
dinghaak, vierknops zilveren broche, ro
zenkrans in doosje, bril in etui, heren-
portemonnaie m. f4.50, lederen actefas,
2 bonkaarten en rood-bruin vulpotlood.
GESLAAGD.
De volgende leerlingen der Van der
Huchtschool zijn toegelaten tot de eer
ste klasse van het Baarns Lyceum. Han-
neke van Leeuwen, Leida le Nobel,
Jaap ten Bosch, Wim Grijm en Roelof
Jesse.
WAAR IS DE VOETBAL?
Vrijdagmorgen deden een geopend faam
en nog andere aanwijzingen vermoeden,
dat iemand .wederrechtelijk iit de Van
der Huchtscnbol, Molenstraat 52, was
binnen gedrongen. Een voetbal, die nog
zo goed als nieuw was, wordt vermist,
hetgeen een ernstig verlies is voor de
sport aan de school. Wie kan in deze
zaak licht verschaffen?
GEEN MISHANDELING.
In ons nummer van 4 Juli hebben wij
bericht, dat, als gevolg van een buren-
twist, procesverbaal was opgemaakt we
gens mishandeling tegen M. v. B. aan de
Bosstraat.
Dit bericht is gedeeltelijk onjuist. Uit
het onderzoek is gebleken, dat van mis
handeling van de zijde van v. B. geen
sprake is, geen procesverbaal is opge
maakt en de oorzaak van de twist moet
worden gezocht bij de tegenpartij, n.1.
Mcj. I.
SOESTERBERG.
HEROPENING
KLEUTERHUIS „HEMALIE\
Donderdagmiddag werd onder veel be
langstelling, in tegenwoordigheid van de
burgemeester van Soest; de Haagse'wet
houder van Sociale Zaken; de heer
Streng, leider der kinderbescherming en
tal van medici, het kleuterhuis „Hema-
lie" van de Haagse vereniging voor Ge
zondheidskolonies, gelegen aan de
Amersfoortsestraat te Soesterberg, offi
cieel heropend.
Dr. J. C. Maier, voorzitter der vereni
ging, sprak een openingsrede uit, waar
in hij een overzicht gaf van de geschie
denis der vereniging, die in 1884 te D,en
Haag werd opgericht voor het organise
ren van vacantieuitstapjes van behoef
tige schoolkinderen. In de loop der ja
ren breidde het werk zich allengs in om
vang en betekenis uit. Met verschillende
verenigingen had een fusie of contact
plaats, teiVijl in de geldmiddelen werd
voorzien door overheidssubsidies, .collec
tes en andere geslaagde acties. Ook werd
de grondslag voor winterverpleging ge
legd en toen 30 Juli '23 het kleuferhuis
te Soesterberg geopend werd, was dit
feitelijk een herstellingsoord geworden,
met aan 't hoofd een gediplomeerde ver
pleegster. Nadat enkele verbouwingen
hadden plaats gehad, moest het huis in
'39 worden ontruimd, doch na veel we
derwaardigheden en oorlogswee kon 't
thans als gehéel hersteld weer worden
heropend.
Vervolgens werd o.m. nog het woord
gevoerd door de heer J. Jans, secretaris-
penningmeester; de burgemeester van
Soest, die er zijn vfeugde over uitsprak,
dat de dorre gronden in de geme-ejnjfe
Soest een bestaansreden opleverden om
er gezondheid op te doen.
Daarna volgde een rondgang door het
gebouw, dat tijdens de oorlog lenorme
schade had opgelopen, doch thans van
binnen en van buiten geheel gerestau
reerd is en er welverzorgd uitziet.
(Indische brief.)
„Hé, Jani, kom eens onder dat muskie
tennet vandaan", is het eerste geluid,
dat de prille ochfeinidstiltè verscheurt.
Mopperend komt onze kok, korporaal
Jan Auams (bij velen ïin Soesfdijk, maar
vooral bij de patiënten van „Zonneglo
ren" een goéde beklende) bibberend z n
wankele bed uit ('t is nifef altijd even
warm in Indië). Half slapend nog strom
pelt hij naar de kali, poedelt zich wat
af en is klaar om met z'n dagtaak te
begilninetn.
Z'n eerste taak is hét zetten van een
ketel theè, door de jongens betitelt met
de naam „gootwater", waarna hij hef
ochfendefen verdeelt, als een moedér,
die haar kinderen verzorgt.
Is dit achter de rug, dan maakt hij eèn
begiin met het hrouwèn van ons middag
maal. Transpirerend staat hij voor de
ketels, moppert, dat dé benzinebranders
uitfloepetn en scheldt eens op iemand,
die hem voor de voeten loopt. Maar
met dat al verficht hij de hém opgelegde
taak uitstekend.
Om half twee gééft hij een dreun op
de gong en de hongerige hor
den stormen aan, om hun portie stijfsèl
met toebehoren, in ontvangst te nemen.
Nu moet u 'niet denken, dat zijn dag-
taak% hiermede volbracht is, want ook
's avonds zijn er weer hongerige magen,
die gevuld moefèn worden.
Ditmaal is het Indische kost en wél de
bij de jongens beroèmde en beruchte
wassi goreng.
Ik geloof wel, dat korporaal Jan Adams
blij is, als hef zes uur slaat eni hij 'n
ogenblik kan rusfein van z'n veèl om
vattende faak van kok bij I-2-R.V.A.
Ik vermoed, dat wij, soldaten, blij mo
gen zijn, dat onze kok lange tijd op
Zonnegloren" in dezelfde functie werk
zaam is geweest, daar hij mét de hem
tem dienste staande middelen (die niet
altijd even voortreffelijk zijn) ons toch
steeds weèr voor verrassingen stelt.
Leve onze kok
Den H.
Ze had een lantaarn in de handi en
bracht wat voedsel mee. Ze lachten el
kaar vriendschappelijk toe en Rob klau
terde omlaag.
Het meisje had brood en vruchten mee
gebracht en Rob, die honger had, at
alles met smaak op.
Maar hij maakte wat haast, want de
mannen konden ieder ogenblik férugko-
men.
Toen hij klaar was, beduidde het meisjé
hem, dat hij in een van de kruiken
moest kruipen. Rob begreep wat zij
bedoelde en deèd wat zij verlangde.
Voorspel tot Oostenrijk's val. Schusch-
nigg ontmoet Hitier te Berchtesgaden.
Hitier liquideert de „Oostenrijkse
kwestie". Df. Kurt von Schuschnigg's
macabere herinneringen aan de „Fuh
rer"
Niemand zal de wraak kunnen stui
ten: zelfs ik niet. Wilt gij van Oostenrijk
een tweede Spanje maken?"
(Hitier tot Schuschnigg).
Er zijn nog tal van geheimen, tal van duis
tere bladzijden in de jongste geschiedenis,
waarvan de wreedste, de luguberste, de on
menselijkste en verraderlijkste gedeelten
werden geschreven door Hitler-Duitsland.
Zo nu en dan wordt er echter een tipje van
de sluier, die de historie van de laatste tien
jaar nog altijd bedekt, opgelicht en komen
wij iets te weten van dat zich achter de
schermen van de nationaal-socialistische
machtspolitiek heeft afgespeeld.
Wat gebeurde er vlak voor de kritieke mo
menten, die voorafgingen aan de tweede
Wereldoorlog? Wat was de aanleiding tot
de „maatregelen", die Hitler nam, telkens
weer als hij een „bevriende nabuurstaat"
verraderlijk binnenviel? Wat speelde zich
daar in de duistere samenzweerdersvertrek-
ken der hoge Nazis' af? Hoe trachtte Hit
ler zijn boosaardig politiek spel een „wet
tig" tintje te geven?
Dc stroom van gebeurtenissen, die volgde
op de inlijving van Oostenrijk bij het Reich,
vormde het voorspel tot de gruwelijkste
aller oorlogen. Oostenrijk's kanselier, Dr.
Kurt von Schuschnigg, schreef zijn memoi
res, die hij na zijn bevrijding in 1944 open
baar maakte en waarin hij een goed deel
van de sluier, die over een bepaald gedeelte
van de geschiedenis hangt, oplicht.
Enkele der spannendste bladzijden uit
Schuschnigg's herinneringen geven wij hier
Ï/eer.
n 't begin van het jaar 1938 trachtte de
heer Von Papen te weten te komen, hoe
wij zouden reageren op een uitnodiging om
ons naar Berchtesgaden te begeven en er
de Fuhrer te ontmoeten. Ik verklaarde mij
in beginsel bereid er op in te gaan, maar
ik drong aan om, zoals het 't gebruik is,
vooraf op de hoogte gesteld te worden van
de onderwerpen der besprekingen. Ik stelde
daarenboven prijs op een bilaterale redac
tie der mededelingen van de pers en op het
striktste voorlopig geheim.
Door de heer Von Papen werd mij het vol
gende medegedeeld, dat het gevolg was van
zijn persoonlijke bemiddeling: het was om
een bespreking te wijden aan de wrijvings
punten, die nog bleven bestaan na het ak
koord van Juli 1936, om dit akkoord gron
dig te onderzoeken en te versterken en bij
gevolg om de noodzakelijkheid der inte
grale handhaving ervan aan te tonen.
Dat interesseerde mij in de hoogste mate.
Daarom liet ik mij uitdrukkelijk bevesti
gen, dat „de proclamatie der handhaving
van het akkoord van Juli 1936 zou vast
gelegd worden in het slotcommuniqué en
dat de publieke opinie in deze zin zou wor
den ingelicht.
Von Papen voegde er nog aan toe, dat zij
in geen geval een nadelige wending zouden
kunnen nemen ten opzichte van Oostenrijk,
noch de positie der Oostenrijkse regering
bemoeilijken. Het slechtste geval zou kun
nen zijn, dat er bij de besprekingen geen
vorderingen worden geboekt en dat de toe
stand onveranderd bleef.
Terwijl hij dit verklaarde, beriep de heer
von Papen zich uitdrukkelijk op het feit,
dat Adolf Hitler hiermee instemde. Dus
stelden wij de datum op 12 Februari vast.
De 11e Februari vertrok ik, samen met
Staatssecretaris Ds. Schmidt en mijn vleu
geladjudant, Luitenant-Kolonel Bartl. met
de nachtexpresstrein naar Salzburg.
Alles was zorgvuldig geregeld met het oog
op de geheimhouding. De speciale wagon,
die bij het morgenkrieken in de stad der
muziekfestival was aangekomen, werd op
een bijspoor gerangeerd.
Tegen 9.30 u. 's morgens namen wij plaats
in de auto, die in de loop van de nacht van
Wenen naar Salzburg was gebracht.
De auto reed om de stad heen, passeerde
voor het vliegveld, sloeg de bondsbaan in,
naar de grens toe. Het was een druilerige,
vochtige, koude dag.
De heer von Papen wachtte ons op aan het
Duitse tolhek en de tolbeambten groetten
ons vriendelijk met 'opgeheven hand. De
Duitse gezant scheen goed geluimd.
„De Fuhrer" zei hij, verwachtte ons zoals
voorzien, en ik zou wellicht niets in te
brengen hebben tegen de aanwezigheid van
verscheidene generaals, die toevallig op
Berghof waren aangekomen.'
Welke generaals?
Generaal Keitel, de nieuwe chef van het
Oberkommando der Wehrmacht, generaal
van Reichenau en generaal Sperrle van het
vliegwezen.
Neen daartegen had ik natuurlijk mets
in te brengen.
Na een bocht van de weg stopte de wagen
voor het terras van Berghof.
Adolf Hitler kwam ons tegemoet, vergezeld
door zijn gevolg, waaronder drie generaals.
Hij droeg de bruine trui der SA, de arm
band met het hakenkruis en een zwarte
broek. Het onthaal was vriendelijk, correct,
dan, na een voorstel in regel van ons res
pectief gevolg, vergezelde Hitler mij naar
zijn studeerkamer, op de eerste verdieping
van het zeer ruime Berghof.
In het midden van dit laag, veeleer enj
vertrek, stonden massieve tafelsbij d'
klapdeur stonden er zetels. Adolf Hitle
verzocht mij te gaan zitten.
De meest essentiële, of tenminste de mees
kenmerkende delen van het volgende ge
sprek, dat grotendeels bestond uit een mo
noloog, geef ik weer volgens mijn heritne
ring:
Ik. Dit wonderschoon gelegen vertrel
is vermoedelijk reeds het toneel gewees
van meer dan één beslissend onderhoud
heer Rijkskanselier.
Hitler. Ja, het is hier dat mijn denk
beelden rijpen. Maar we zijn niet bijeen
gekomen om te spreken over het landschai
of over de temperatuur.
Ik. Ik zou u in de eerste plaats willer
bedanken, heer Rijkskanselier, dat gij mi.
de gelegenheid tot dit onderhoud hebt ge
boden. Voor alles wil ik u verzekeren, dal
wij dit accoord van Juli 1936 zeer ernstig
opvatten en dat wij niets wensen te ver
waarlozen. om alle moeilijkheden en alk
misverstanden die nog bestaan, uit de weg
te ruimen. Wij hebben in elk geval alles
gedaan om te bewijzen, dat wij besloter
zijn. overeenkomstig de geest en de lettei
van het accoord, een Duitse poMtiek te voe
ren.
Hitler. Hoe zo. is het dat wat gij een
Duitse politiek noemt, mijnheer Schusch
nigg? Gij hebt daarentegen alles gedaan
om een Duitse politiek te ontwijken. Aldus
zijt gij bij voorbeeld, rustig in de Volken
bond gebleven, ofschoon Duitsland zich uit
de Volkenbond had teruggetrokken. En dat
noemt gij een Duitse politiek?
Ik. Niemand heeft van Oostenrijk ge-
eist, dat het de Volkenbond zou verlaten.
Wij konden evenmin aannemen, dat een
dergelijke beslissing vanwege Oostenrijk
wenselijk was, want ten tijde van het ac
coord van Juli 1936, had het Reich zich al
lang teruggetrokken, zonder Oostenrijk
ooit te verzoeken dit voorbeeld na te vol
gen. Wij meenden daarentegen dat onze
aanwezigheid in de Volkenbond nuttig was
voor de gemeenschappelijke taak en het
feit, dat Italië zich eveneens had terugge
trokken. bevestigde deze zienswijze: afge
zien nog van het feit, dat Oostenrijk, al
was het maar in het belang van zijn open
bare financiën, de Volkenbond niet zou
kunnen verlaten.
Hitler. Het spreekt vanzelf, dat gij u
moest terugtrekken. Oostenrijk heeft ove
rigens nimmer iets gedaan dat nuttig was
voor het Duitse Reich. Geheel zijn geschie
denis is een ononderbroken aaneenschake
ling van verraad. Dit is sedertdien niet ver
anderd. Maar deze historische tegenstelling
moet ophouden. En ik ga u iets zeggen,
mijnheer Schuschnigg, ik ben absoluut be
sloten daaraan een einde te maken. He1
Duitse Reich is een grote mogendheid er
het zal niemand toestaan tussenbeide te
komen, als het orde brengt aan zijn gren
zen.
Ik. Ik ken uw opvatting van de Oosten
rijkse kwestie en van de Oostenrijkse ge
schiedenis, Heer Rijkskanselier, -maar gi;
begrijpt dat ik een geheel andere mening
ben toegedaan. Voor ons, Oostenrijkers, is
geheel onze eigen geschiedenis een integre
rend en zeer kostbaar deel geweest van de
Duitse geschiedenis, dat men niet kan uit
wissen uit het totale beeld van Duitsland
en ons nationaal Oostenrijks aandeel is
zeer aanzienlijk.
Hitler. Het is juist nul, ziedaar wat ik
u kan zeggen. Oostenrijk heeft nooit iets
anders gedaan dan stokken ih de wielen
steken van iedere nationale beweging; dit
was de voornaamste bedrijvigheid van de
Habsburgers en van de Katholieke Kerk.
Ik. Niettemin kan men zich het culturele
beeld van Duitsland niet indenken. Heer
Rijkskanselier, zonder rekening te houden
met de Oostenrijkse factoren. Ik denk on
der andere bijvoorbeeld aan Beethoven.
Hitler. Deze is in mijn ogen werkelijk
steeds een Neder-Duitser geweest.
Ik. Hij heeft, als zovele anderen. Oos
tenrijk als vaderland gekozen. Het zou ook
bij niemand opkomen Metternich bijvoor
beeld als een Rijnlander te beschouwen.
Hitler. Ik kan niet anders dan u nog
maals herhalen, dat het aldus niet kan
voortduren. Ik heb een historische zending
en ik ^al ze vervullen, omdat ik er toe voor
bestemd ben door de Voorzienigheid, ik ben
er van overtuigd, ik geloof er rotsvast aan
en ik zal er mij niet van laten afleiden.
Ik geloof in God en ik heb godsdienstige
gevoelens, al is dit niet in die zin, dat ik
verbonden ben aan een kerk. Denk aan de
weg die ik ben opgegaan. Tegenwoordig
zijn er geen partijen meer, geen klassen
meer, geen fracties meer bij het Duitse
volk. Allen willen hetzelfde. Ik had overi
gens een ander plan gesmeed. Ik wilde het
Duitse volk verenigen in twee grote ker
ken: een Katholieke en een gecentraliseer
de Evangelische en met haar mijn levens
taak vervullen.
De feiten bewezen, dat dit niet te ver
wezenlijken was. omdat de Kerken het niet
gewild hebben. Daarom zal het nu geschie
den zonder de Kerken en desnoods tegen
haar. Alwie weigert mee te werken, zal ver
pletterd worden. Kijk om u heen in Duits
land. mijnheer Schuschnigg. en gij zult
maar één wil aantreffen. Mijn taak was bij
voorbaat aangewezen. Ik ben de hardste
weg opgegaan, die een Duitser ooit werd
aangewezen, en in de Duitse geschiedenis
heb ik het meest grootse deel tot stand
gebracht, dat ooit een Duitser gegeven
wérd tot stand te brengen. Niet door het
