Moet de Jaarbeurs
decentraliseren
Plaatselijk nieuws.
Hoe 't bij de buren gaat.
Onze WeekspiegeL
Mr. Milius, de directeur van de Jaarbeurs,
heeft erover geklaagd, dat dit nationale
instituut onvoldoende gelegenheid tot ont
plooiing krijgt. Z.i. zijn grotere gebouwen
dringend nodig, maar tot nu toe zijn alle
plannen in die richting afgewezen. Voor
andere, nog dringender bouwwerken, zijn
de beschikbare materialen in de eerste
plaats nodig. Mr. Milius meent, dat alle
klachten over de overbelasting van de jaar
beurs, zowel die afkomstig van de stand
houders als van de bezoekers, terug kun
nen worden gebracht tot het ruimtegebrek.
De klachten van de bezoekers zijn, dat door
de overmatige volte zaken-doen onmogelijk
wordt; en eigenlijk komen de klachten van
de standhouders op hetzelfde neer. Er ko
men in verhouding tot de kopers te veel
kijkers. Die kijkers stellen alle mogelijke
vragen, kosten daardoor veel tijd en pro
pagandamateriaal, maar eigenlijk hebben
zij maar heel "weinig belang bij het ten
toongestelde. Daardoor komen de werke
lijke kopers in het gedrang, gelegenheid
voor rustige besprekingen is er dan bijna
niet.
Het spreekt vanzelf, dat hiermee het ka
rakter van de jaarbeurs wordt aangetast.
Teveel beschouwt het grote publiek de jaar
beurs als een tentoonstelling en het bezoek
daaraan als een gezellig uitstapje. Men
trekt er in groepen naar toe, zwerft van
stand tot stand en valt tenslotte ergens op
een caféstoel neer met doodmoede benen,
zonder dat men de gehele jaarbeurs heeft
kunnen bekijken. Nu spreekt het vanzelf,
dat onder deze kijkers tal van toekomstige
kopers zijn. Als straks vertegenwoordigers
van de fabrikanten de verschillende onder
nemers komen bezoeken, weten deze min
of meer wat er te koop is en op die wijze
vervult de jaarbeurs een belangrijke voor
lichtende taak. Het jaarbeursbestuur ziet
er daarom sterk tegenop het bezoek te be
perken, want men weet, dat de voorlich
tingstaak van de jaarbeurs misschien nog
belangrijker is dan zijn directe verkoops-
waarde.
Toch zullen er maatregelen moeten worden
genomen om aan de „overbevolking" van
de jaarbeurs een einde te maken. Wij vra
gen ons echter af of het jaarbeursbestuur
wel op de goede weg is wanneer het de op
lossing alleen zoekt in uitbreiding van ge
bouwen. De beurs zal dan immers nog veel
groter worden en daardoor waarschijnlijk
nog meer bezoekers trekken. Nu heeft het
bestuur zich een tegenstander betoond van
streekbeurzenhet pleit zelfs voor maat
regelen tot beperking van deze gewestelijke
instellingen. Doch zou het niet veel logi
scher zijn, indien de jaarbeurs een vorm
van samenwerking met deze streekbeurzen
in overweging nam? Zelfs wanneer binnen
niet al te lange tijd materialen ter beschik
king komen, zal het bouwen van nieuwe
jaarbeurshallen toch enkele jaren vergen
en een oplossing op korte termijn voor de
overmatige volte kan langs deze weg dus
niet gevonden worden. Wanneer men echter
de beurs zou de-centraliseren, en in overleg
met bestaande streekbeurzen kleinere
beurzen in verschillende provincieplaatsen
zou organiseren, zou dit zonder twijfel de
centrale beurs ontlasten. Tal van bezoekers
uit de provincie zouden kunnen volstaan
met hetgeen de streekbeurzen hen te bieden
hebben en vele aanbieders zouden, juist
wanneer zij uitsluitend voor het binnenland
werken, hun plaatsruimte op de centrale
beurs kunnen opgeven of verminderen.
Wanneer men nu voorts voor de jaarbeurs
het instituut schiep van „begunstigers der
jaarbeurs", dan zou men verder het bezoek
althans gedurende een gedeelte van de duur
in de hand hebben door aan deze begunsti
gers voorrechten bij het bezoek te verlenen.
Veronderstel, dat deze begunstigers voor
hun lidmaatschap vrije toegang zouden
krijgen en dat de jaarbeurs gedurende de
eerste vier of vijf dagen uitsluitend voor
genodigden en begunstigers geopend zou
zijn, dan zouden de buitenlandse bezoekers
(die als genodigden te beschouwen zijn) en
de werkelijk belangstellenden, die begunsti
ger zouden worden, ruimte en rust vinden
voor het afdoen van hun zaken.
Men moet nu eenmaal roeien met de riemen,
die men heeft en deze middelen zijn voors
hands nog zeer beperkt. Juist omdat ons
het jaarbeurswezen zeer ter harte gaat,
stellen wij bovengenoemde punten thans
aam de orde. Langs de hier aangegeven weg
kan, dunkt ons, zonder grote kosten en
zonder tijdverlies een oplossing voor de
moeilijkheden worden gevonden, die ieder
der partijen ten volle zou bevredigen.
KOOKCURSUS.
Uitgaande van de Ned. Vrouwen Electr-
Ver., afd. Scxest, zal op 28 en 30 Octo-
bcr en 4 en 6 Nov. een kookcursus voor
datmes worden gegeven. De cursus is ge
hete! gratis.
Men ziie de advertentie in dit nummer.
NOG WAT TE GOED.
Aan twee Hilversummers, A- v. L. en
R- J-, die te veel spiritus hadden ge
bruikt, werd door de politie gratis lo
gies verleend. Toen later bleek, dat zij
nog recht hadden op respectievelijk 4
om 6 dagen logies, heeft de politie hem
de weg gewezen naar het hiervoor spe
ciale hotel te Utrecht
OPLICHTING.
Mevr. D. alhier kocht van een handelaar
een pan voor fó.50. Des avonds kwam
de „goede ziel'' terug met d£ boodschap,
dat hij een nog beter exemplaar voor
het geld kon leveren, waarom mevrouw
het geleverde exemplaar maar moest
meegeven. De betere pan zou dan mor
gen worden bezorgd. Het eerste had wel
plaats, het tweede niet Gelukkig maar
voor de handelaar, dat hij aan het op
gegeven adres aan de Birktstraat niet te
vinden was. De politie zou ongetwijfeld
een woordje hebben meegesproken, voor
al, omdat aan dit adres reeds veel ver
zoeken om een betere pan waren gedaan.
AANRIJDING.
M. alhier werd in de avonduren op de
Stadhouderslaan aangereden door een
vrachtauto met aanhangwagen* waardoor
hij een hersenschudding bekwam en per
ziekenauto naar zij'n woning moest wor
den overgebracht.
AUTO-ONGEVAL.
Een haastige autobestuurder wilde op
de Steenhoffstraat zes achter elkander
rijdende militaire vrachtauto's voorbij
rijden, toen deze zes wagens naar links
moesten uithalen om een aldaar gepar
keerde auto te passeren.
Deze haastige man raakte nog meer in
de knel, toen een! tegenligger naderde
waarom hij een plaats zocht tussen de
militaire auto's.
Dit werd hem noodlottig èn een1 flinke
beschadiging van zijn auto was het ge
volg.
OPGEPAST.
Onbevoegden hebben1 dezer dagen in on
ze gemeente met intekenlijsten gecollec
teerd voor een kleuterschool'. Men
verzoekt ons daarom1 de inwoners te ad
viseren alleen gelden af te dragen, wan
neer de lijsten zijn gewaarmerkt en b.v.
van een politiestempel' zijn voorzien.
BEKEURD.
Bekeurd werden 4 automobilisten we
gens fce snel rijden en 2 wielrijders, die
het zonder licht meenden fe kunnen
stellen.
VERRASSEND RESULTAAT.
Men deelt ons het navolgende mierde:
In zijn vergadering van 6 October j.1.
besloot de Raad onzer gemeente aan
de Geref- Kerk in Soestdijk te verko
pen het bouwterrein gelegen aan de 2wa-
luwenweg hoek Alb. Hahnweg voor een
te stichten gebouw voor jeugd- en Evajn,-
gelisatiedienst.
En dat het deze kerk ernst is met haar
bouwplannen bewees zij vorige week.
De in eigen kripg gehouden intekening
voor dit doel leverde het verrassende re
sultaat op van f8200.
De door haar in Nov.-Dec. begonnen ac
tie bracht het tot! dusver dus binnen
de tijd van een jaar tot de som «van
f 11.000.totaal.
Wanneer zij doorgaat zal het inderdaad
mogelijk worden, dat, wanneer ook an
dere factoren medewerken, binnen af
zienbare tijd deze plannen verwezenlijkt
worden.
Iets wat voor deze kerk, die zich zeer
uitbreidt en op korten termijn over een
2e vergadergelegenhqid zal dienen ta
beschikken, alleszins te hopen is.
SOESTERBERG.
PRIJZENCOMMISSIE.
De prijzencommissïe doet mededeling
dat klachten over vermeende prijsopdrij
ving schriftelijk kunnen worden inge
diend bij het gemeentehuis te Soest, al
waar de commissie iedere Dinsdagavond
tussen half acht ien acht uur zitting
heeft. Klachten kunnen, ïn verband met
de grote afstand van de inwoners uit
Soesterberg ook bij de Hulpsecretarie;1
uitbreidt en op korte termijn over een
diend-
Op de valreep staande om Amerika voor
korte tijd te verlaten, daar zijn aanwezig
heid in België vereist werd, zei minister
Spaak tot de hem ondervragende journa
listen over de resultaten van de Veilig
heidsraad en de vergaderingen der
Ver. Naties te zijn teleurgesteld.
Al zag hij nog niet dadelijk een breuk tus
sen Oost en West, de toestand is toch van
die aard, dat er een ongewenste spanning
heerst, die de zo nodige vrede bedreigt.
Ook was Spaak vóór afschaffing van het
veto-recht; en de Sovjet-eis aan de Wes
terse landen om een einde te maken aan
wat svan Russische zijde „oorlogsdteiging
in de pers" werd genoemd, noemde hij on
mogelijk, daar dit in strijd zou komen met
de vrijheid, de vrije meningsuiting, een der
democratische beginselen.
Daar ligt een der grote verschilpunten met
wat de Sovjet „democratie" noemt. In de
Sovjet-Unie is geen vrijheid, niet voor de
enkele persoon, niet Voor de pers. Vandaar
ook, dat Wisjinsky in de Veiligheidsraad
durfde spreken van „Engelse en Ameri
kaanse oorlogsmisdadigers".
Dat was toen daar de Griekse kwestie weer
ter sprake kwam. Het zit de Rus dwars,
dat Engeland en Amerika
door hulpverlening aan Griekenland
de communistische invloed tegengaan. Men
weet, dat de door de Veiligheidsraad in het
begin des jaars benoemde grenscommissie,
om de Griekse klachten te onderzoeken over
de steunverlening aan de verzetsgroepen
uit Albanië, Bulgarije, Joego Slavië, door
deze landen werd tegengewerkt. In de Ver
gadering der Ver. Naties werd nu een voor
stel van de politieke commissie om een
nieuwe commissie met het onderzoek te be
lasten, aangenomen. Amerika had daartoe
een resolutie ingediend, waarbij ook
Rusland en Polen
als lid werden genoemd. Daar hadden bei
den geen zin in. Zij bedankten bij voorbaat.
Ze zijn te nauw bij deze Balkanlanden be
trokken. Maar de vergadering der Ver. Na
ties stoorde zich daar niet aan, en benoem
de met Amerika, Engeland, Frankrijk,
China, Australië, Mexico, Brazilië, Pakistan
en Nederland de twee onwillige leden Rus
land en Polen. Een benoeming, die met 36
stemmen voor, 6 tegen (dit was de Sovjet-
groep) en 10 onthoudingen geschiedde. Op
het Amerikaanse voorstel was een Frans-
Brits amendement ingediend en aangeno
men, waardoor de schuldkwestie van Al
banië, Joego Slavië en Bulgarije werd ge
schrapt, en de drie buurlanden aangemaand
niets te doen, dat de guerillastrijders zou
kunnen steunen. Als tegenzet had de Sov
jet een resolutie ingediend, waarbij de po
litieke commissie der Ver. Naties zou moe
ten uitspreken, dat alle schuld voor de on
lusten op de Balkan
aan Griekenland te wijten was.
De So,vjet wilde echter meer. Zij vroeg, dat
alle buitenlandse troepen uit Griekenland
zouden worden teruggetrokken en dat de
Amerikaanse hulpverlening aan Grieken
land onder toezicht van een commissie zou
worden gesteld.
Maar de commissie, die over elk onderdeel
afzonderlijk stemde, trapte er niet in. Wel
viel het op, dat India, de nieuwe staat, zich
ten aanzien van de schuldkwestie en het
terugtrekken zich bij de zes Slavische lan
den voegde. De gebetenheid van Wisjinsky
op Engeland bleek uit de woorden, die deze
sprak op een opmerking van Mc Neill toen
deze de Komintern ter sprake bracht.
„Daar hebt u een nachtmerrie van gekre
gen," zei de Rus, „dat negen communisti
sche partijen te Warschau hebben verga
derd. Er is geen Komintern; die had meer
leden dan negen. U schijnt last te hebben
van hallucinaties. Waarom neemt u niet
adreline tegen de zenuwen? Waar maakt u
zich toch bang voor?"
De geprikkeldheid van Wisjinsky is begrij
pelijk. Er is
wantrouwen tegen Rusland,
doch dit is geen wonder. Nergens volgt het
Russische communisme een open en eerlijke
politiek. Het is overal spionnage. En niet
alleen dat. Rusland heeft in de aankondi
ging van de nieuwe Komintern, die nu
„Kominform" heet, feitelijk Europa, China
en Indonesië als terrein van werkzaamheid
met Zuid-Amerika aangewezen. Dat is nu
eens openlijk gezegd. „Bestrijding van het
imperialisme" heet het, doch dit betekent:
russificatie. Laat men het goed inzien. Het
is een oorlogsverklaring aan de Ameri
kaanse Staten, die zich met de overeen
komst van Chapultepec en het verdrag van
Petsopolis verenigden ter verdediging van
het vaste land van Noord- en Zuid-Ameri
ka. Uit dit gezichtspunt moet ook gezien
worden de actie in
Australië tegen het communisme.
Eric Harrison, als leider der oppositie deed
in het Huis van Afgevaardigden een felle
aanval op de communisten, aandringend op
hun verwijdering uit de openbare diensten
en op een verbod van de communistische
partij. Hij wilde dat de Regering haar
standpunt ten aanzien van de nieuwe Ko
mintern zou meedelen. De minister van
binnenlandse zaken, Johnson, verklaarde,
dat de communisten zowel tegen de La-
bourpartij als tegen de oppositie te velde
trokken en slechts één doel kenden: de
vernietiging van alle regeringen der arbei
dersbeweging. Volgens Menzies waren de
communisten bezig in Amerika en Austra
lië een „vijfde colonne" te vormen. Naast
Australië is gekomen Brazilië en Chili.
Brazilië, omdat het zijn president, Enrico
Gaspar Dutra, door een artikel in het Rus
sische blad „Izwestia" beledigd achtte, pro
testeerde daartegen en overweegt zelfs, als
het antwbord onbevredigend is, verbreking
der diplomatieke betrekkingen met de Sov
jet. Hiertoe is Chili overgegaan ten aanzien
van Joego Slavië.
Chili heeft twee diplomaten
van Joego Slavië het land uitgezet, onder
beschuldiging van betrokken te zijn bij een
reusachtige communistische organisatie,
waaruit de mijnwerkersstaking is voortge
komen, die straks alle verkeer zal lam leg
gen. De communistische partij eist van de
regering dat de beschuldiging ter beoorde
ling aan de V. N. zal worden voorgelegd.
Nu heeft de Chileense regering de hand
kunnen leggen op documenten, die gepubli
ceerd zijn en waaruit de schuld van Joego
Slavië naar voren springt. Hoge taal ge
bruikte Joego Slavië toen het zei: „de Joego
Slavische regering acht het nutteloos be
trekkingen te onderhouden met een rege
ring, die niet meer souverein over haar be
trekkingen met andere landen beslist."
Sterke woorden, doch
Chili, niet uit het lood geslagen,
antwoordde niet minder scherp met te zeg
gen: „geen belangstelling voor het hand
haven van betrekkingen met Joego Slavië
te hebben. Chili heeft zich door het volgen
van een duidelijke lijn in de internationale
politiek een behoorlijke invloed in de wereld
verzekerd, anders dan Joego Slavië, dat een
satellietstaat van Moskou is."
Grote woorden van vechtende schooljon
gens', maar toch: de daad van Chili zal er
toe leiden, volgens een hooggeplaatst Ar
gentijn, dat
Argentinië, Brazilië en Chili
een overeenkomst zullen sluiten tot het ne
men van positieve maatregelen tegen de
communistische dreigingen in Latijns Ame
rika, waarbij de regering van Uruquay
zich dan aansluit, dat ook maatregelen
neemt om krachtig tegen de „extremisten"
op te treden en hun werk de kop in te
drukken. Zo stelt zich de nieuwe wereld
schrap tegen het woelen der Sovjets.
Oud-minister James Byrnes, nu vrij man
en dus in staat om rond en vrij zijn mening
te zeggen, heeft nu reeds zijn „Gedenk
schriften" utgegeven en daaraan toege
voegd twee recepten. Zijn boek bestaat uit
twee delen, en zal wel oorzaak worden, dat
Byrnes op de lijst komt van
Amerikaanse oorlogsophitsers.
Byrnes komt tot geen andere conclusie, dan
dat de Sovjets niet zullen rusten, totdat
zij geheel Europa in hun macht hebben. Er
is, zegt hij, slechts één omstandigheid,
welke hun dit verhinderd: zij kunnen het
niet. Daarom behoort naast geduldig be-
leide, vastberadenheid voorop te gaan. De
enige weg, zei Byrnes, is nu reeds Rusland
te laten weten, dat iedere daad van aanval
voor de Veiligheidsraad zal worden ge
bracht en dat een Sovjet-veto tot gevolg zal
hebben, dat de andere naties collectief zul
len optreden om Rusland een halt toe te
roepen. Dan zegt Byrnes, dat de Raad van
Ministers de Grote Vijf moet ver
dwijnen. Daarvoor moet komen een confe
rentie van alle naties tot regeling van het
Duitse probleem.
Met Byrnes is er nog een Amerikaan in het
geweer gekomen, namelijk Harrimarl, de
Amerikaanse minister van handel, die vroe
ger ambassadeur in Moskou was. Deze heeft
een plan van „positieve actie" der Ver.
Staten ontvouwd
ter neutralisering
der nieuwe communistische organisatie. Dit
plan beoogt een uitbreiding van de econo
mische en diplomatieke werkzaamheid der
Ver. Staten, terwijl verder versterking van
de defensie en uitbreiding van de propa
ganda in Europa de grondspijlers van Har-
rimans ideeën vormen. Economisch wereld
herstel acht hij van het eerste belang voor
de duurzaamheid van vrije regeringen en
dan, op politiek en diplomatiek terrein „een
even energieke als vruchtbare wedijver van
grote en kleine staten in het bevorderen
van de menselijke waardigheid en de men
selijke rechten als waarmede zij, die de
vrijheid van de mens willen ondermijnen,
hun doelstellingen nastreven."
De vrijheid van de mens,
daar heeft Churchill het ook over gehad.
In een rede, die op een gramofoonplaat was
vastgelegd en in New-York tijdens een
diner ter herdenking van de vroegere gou
verneur van New-York, Alfred Smith, werd
afgedraaid, heeft Churchill de hoorders een
bemoedigend woord gegeven. Hij meende,
dat door het feit, dat de Russen de wes
telijke wereld aan één stuk door beledigen,
het met de eventuele oorlogsdoeleinden der
Sovjets zo'n vaart niet zou lopen. Indien
de 14 zeer kundige leiders van het Kremlin
op oorlog uit waren, zouden zij eerder de
democratieën in slaap wiegen met een ge
voel van schijnbare veiligheid, meende
Churchill. Hij achtte het dan ook waar
schijnlijker, dat de gedragslijn van heftige
schimpscheuten, die de regering der Sovjet
Unie en haar communistische aanhang over
de wereld uitstorten, geen teken van kracht
is, maar dient om de geblinddoekte massa
van brave en goedige Russische bewoners
in de mening te houden, dat de Sovjet hen
beschermt. Mocht, zei Churchill, ten slotte
een groot geschil rijzen, dat de vrijheid
van de mens bedreigt, dan zou dezelfde so
lidariteit en broederschap tussen Engeland
en de Ver. Staten zich openbaren als waar
mee nu de overwinning betaald werd op
Duitsland, Italië en Japan.
De held van de Waalbrug. Chief-Scout Lord
Rowallan, legde bij het monument van
Jan van Hoof te Nijmegen een bloedrode
krans neer.
Door de mist uit de brand. De Haarlemse
brandweer zal in 't vervolg branden met
watermist, die een grotere bluskracht
heeft dan de onverdeelde straal, bestrij
den.
Nieuwe vinding. De fabriek „Gietart" te
Hengelo is overgegaan tot de fabricage
van een nieuw artikel, het z.g. vloeibare
metaal-cement.
Gevaarlijk goedje. Bij opruimingswerk
zaamheden in het hartje van de stad Gro
ningen kwam men tot de ontdekking, dat
daar een partij van 600 kilo schokbuizen
en ander ontstekingsmateriaal uit de
eerste wereldoorlog lag opgeslagen.
Medelijden. Te verwachten is, dat binnen
kort, uit menslievende overwegingen, het
uitwijzen van ongewenste Duitsers uit
ons land gedurende de wintermaanden
zal worden stopgezet.
Het kan nog eenvoudiger Een nieuw
artikel in de wet op de bijzondere rechts
pleging heeft het mogelijk gemaakt, dat
politieke delinquenten volgens een ver
eenvoudigde procedure kunnen worden
berecht.
Heel verstandig. De boeren in de Wieringer-
meer hebben zich met het standpunt der
regering accoord verklaard, zodat de in
zaai van wintertarwe doorgang zal vin
den.
