Voedselbesparing.
Massa-slachting
onder Afrika's wild»
Ingezonden stukken.
Voetbal.
Plaatselijk nieuws.
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag UITGAVE Z DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJfK Abonn. p. kwart, fl«50 - Per post f 1-75.
23 JAARGANG - No- 82. Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156 VRIJDAG 31 OCTOBER 1947.
Reeds enige dagen is de campagne om voed
sel te besparen en zodoende ruimere ver
schepingen van Amerikaans graan naar
hongerend Europa te bevorderen, over ge
heel Amerika in volle gang
President Truman sprak Zondagavond 1.1.
voor de radio tot het gehele Amerikaanse
volk en drong er bij alle Amerikanen op
aan om de graanbezuinigings-maatregelen
te steunen, zowel in de industrie als bij de
boeren, en hun persoonlijk verbruik van
vlees, brood, gevogelte en eieren te vermin
deren. Nadat President Truman zijn toe
spraak had gehouden over de voedselbe-
zuinigingscampagne, kregen diverse Minis
ters het woord en Charles Luckman, Voor
zitter van de Nationale Voedsel Commissie
van de President, die bij deze campagne de
leiding heeft genomen.
Minister Marshall zeide tot het Amerikaan
se volk, dat de „Amerikaanse buitenlandse
politiek de Amerikaanse huizen was binnen
gekomen en plaats had genomen aan de
familietafel." Ook de Ministers van Land
bouw Anderson en die van Handel, Harri-
man, spraken voor de radio.
Het doel van de bezuinigings campagne be
oogt de besparing van voldoende graan om
de Amerikaanse exporten met 35.240.000
hectoliter te verhogen. Dit zou een aanvul
ling vormen van het reeds voor dit jaar
bekendgemaakte graan export-kwantum
van 165.628.000 hectoliter.
Bij een toelichting op het programma voor
de vermindering van het verbruik van vlees
en gevogelte, teneinde meer graan beschik
baar te maken voor menselijk voedsel, ont
hulde de President ook, dat hij aan het
Comité van de Goederenbeurs opdracht zal.
geven, de marge tot minstens 33V3 procent
te verhogen, teneinde de speculatie tegen
te gaan. Hij waarschuwde er voor, dat, in
dien de Beurs medewerking weigert, de Re
gering de omvang van de handel aan ban
den zou kunnen leggen.
Luckman noemde drie onderdelen van de
Amerikaanse staathuishouding, welke bij
het bezuinigingsprogramma betrokken zijn:
de boeren, de industrie en „140.000.000
Amerikanen".
Hij zeide, dat een programma wordt ont
wikkeld om de hoeveelheid graan ie ver
minderen,-welke de boeren nu gebruiken om
bun vee en gevogelte te voeren. De in
dustrie zal worden verzocht om het er op
aan te leggen zo min mogelijk graan te ver
bruiken. Als voorbeeld noemde hij de dis
tilleerderijen, welke reeds hebben toegezegd
het graanverbruik tot 50 pet. te verminde
ren. Wanneer vertegenwoordigers van deze
industrie hier Woensdag bijeen zullen ko
men, zal hun verzocht worden, zo spoedig
mogelijk* voor 60 dagen hun bedrijven te
sluiten bij wijze van noodmaatregel.
Luckman maakte bekend, dat de bakke
rijen „belangrijke graan-bezuinigingsmaat-
regelen nemen, zowel in de vervaardiging
als bij de verkoop van brood. Whnneer deze
maatregelen in werking treden, zal het re
sultaat zijn, dat er in deze tak van bedrijf
ongeveer 10 pet. tarwe bespaard wordt of
ongeveer 1.057.200 hectoliter per maand."
Na een beroep te hebben gedaan op het
Amerikaanse volk om hun verbruik van
vlees, gevogelte, eieren en brood te vermin
deren, besloot Luckman:
„Dit is een grootscheeps programma, doch
wij, het Amerikaanse volk, kunnen niet
minder doen. In deze beslissende winter kan
er geen andere weg voor 'ons zijn dan deze.
Aan de volkeren van andere landen moet
weer kracht om te werken en te bouwen
gegeven worden, opdat zij zodoende in hun
eigen onderhoud kunnen voorzien en weer
zelf-respecterende mannen en vrouwen wor
den.
De nood dringt. De tijd is kort. Wij moeten
thans handelen. Moge God ons allen de
standvastigheid, de onbaatzuchtigheid en
het inzicht geven .opdat wij de taken, wel
ke ons zijn opgelegd, kunnen volbrengen."
De Minister van Landbouw, Anderson,
noemde voedsel de „hoeksteen" van Euro
pa's herstel en zeide, dat „doorlopend ge
brek aan het hoognodige voedsel dat aan
het gehele menselijk lichaam knaagt, de
soort honger welke het lichaam dwingt op
zijn reserves te teren, en zodoende het men
selijk weefsel vernietigt, heden ten dage
in Europa heerst."
De Minister van Handel, Harriman, zeide
in zijn beroep voor openbare steun aan het
voedselbezuinigingsprogramma, dat de vre
de, welvaart en het Amerikaanse „systeem
van een vrij leven" thans op het spel staan.
Niemand minder dan generaal Smuts zeide
eens tijdens een lezing te Oxford, lange tijd
voor de oorlog„Verlangend zie ik uit naar
de tijd, dat de zucht tot vernietiging ver
dwenen zal zijn, dat zinloze afslachting van
het wild net zo misdadig wordt gevonden
als wreedheid ten opzichte van mensen, en
dat zij, die houden van de natuur en het
verborgen leven van haar vreesachtige be
woners, van alle kanten der aarde naar
Afrika zullen komen om er vrede en rust
te vinden."
Dit was we spreken over 1930 de
eerste gro»te poging, die gedaan werd om te
komen tot georganiseerde bescherming van
het Afrikaanse wild. Na die tijd vernamen
we weinig, totdat de beruchte tse-tse vlieg
van zich deed spreken. Gehele streken van
Rhodesia en Zuid-Afrika werden door dit
gevaarlijke insect geteisterd. Bij kudden
stierven de wilde dieren tengevolge van de
vergiftige beet, welke de z.g. „slaapziekte"
te weeg brengt. Vooral de inlandse landbou
wers en Europese kolonisten ondervonden
grote schade. Overal waar de tse-tse vlieg
huisde, ging het vee te gronde. Zo zagen
wij in die jaren een ware klopjacht op de
wilde dierenwereld. Want zo dacht men
zij zijn het, die 't leven van de tse-tse
vlieg mogelijk maken. Het gevolg was, dat
de regeringen der verschillende koloniën
een officiële slachting onder het wild af
kondigden. Bij millioepen werden ze geveld
zebra's, leeuwen, giraffen, panters en oli
fanten, weinigen bleven gespaard. Als we
daarbij tellen de slachtoffers van honder
jagers, die Afrika bij wijze van „sport" tot
jachtterrein uitzochten, kan komen we al
leen voor het jaar 1944 tot het ontstellend
aantal van 270.000 dieren, die aan de ver
nietiging ten prooi vielen. Hoevelen er ge
wond werden en in het verborgene wegkro
pen om te sterven, zulen we nooit weten,
maar dit aantal is waarschijnlijk zeer hoog.
Nog enkele jaren?
Vandaag aan de dag is het probleem acuter
dan ooit. Gegronde vrees bestaat, dat, wan
neer niet spoedig opgetreden wordt, binnen
enkele jaren Centraal- en Zuid-Afrika prac-
tisch gesproken geen wilde dieren meer telt.
Gelukkig, dat de Unie van Zuid-Afrika
reeds voor de oorlog, met de oprichting van
een groot wild-reservaat, een stap in de
goede richting deed. En spoedig volgden
ook de andere koloniën. Zo werd het in deze
reservaten, die in verhouding tot de uit
gestrekte gebieden eigenlijk weinig te be
tekenen hebben, verboden om op wild te
jagen en voor andere streken werd de jacht
aan banden gelegd. Veel resultaat heeft ook
dit echter niet geboekt, want in de eerste
plaats is een doeltreffende controle in dit
immense gebied nauwelijks mogelijk. Bo
vendien klagen de boeren, die in de om
geving van zulke reservaten wunen, over
een verhoogde activiteit van de tse-tse
vlieg. Zo gebeurt het maar al te vaak dat
door hen clandestien jacht op dit bescherm
de wild wordt gemaakt. En hoe verder de
landbouwkolonisatie doordringt, des te er
ger worden de slachtingen. Want nog altijd
heerst hier de verkeerde mening, dat de
vernietiging van het wild de enige methode
is om de tse-tse vlieg kwijt te raken.
Dat het ook anders kan, blijkt wel uit be
richten uit het Tanganjikaterritoir. Daar is
men er practisch in geslaagd gehele streken
van de gevreesde slaapziekte te vrijwaren,
doordat negerjongetjes de hele dag niets
anders deden dan jacht maken op de vlieg,
die zemet de hand vingen. Maar ondanks
dat zijn er nog altijd te veel voorstanders
van de „afolachtingspolitiek".
Nu echter het gevaar voor uitsterven zeer
nabij is, gaat men er zich in brede kring
mee bemoeien. Een Engelse organisatie
stelt alles in het werk om de Ver. Naties
er in te mengen, maar deze is te zeer in
andere, ménselijke, vraagstukken verdiept,
dan dat zij zich aan een dierenprobleem kan
wijden. Er wordt in loboratoria gezocht
naar middelen tot vernietiging van de tse-
tse vlieg. Doch blijkbaar is dit niet gemak
kelijk. Hoe licht zal niet een vergif, dat de
vlieg kan aantasten, ook voor andere dieren
een dodelijke werking hebben?
Het is duidelijk, dat alleen een wetenschap
pelijk georganiseerde en groots opgezette
bestrijding voorgoed af kan rekenen met
de tse-tse vlie». Het geld mag men er wel
voor over hebben, wil niet binnen enkele
jaren het Afrikaanse wild en daarmede
een rijke dierenwereld voor de mensheid
verloren gaan.
Mijnheer de Redacteur,
Gaarne zou ik het onderstaande in uw
blad opgenomen zien, naar aanleiding
van het artikel van de heer Oekman in
de krant van 21 October j.1.
Ik heb het schrijven van mijn opmer
kingen tot deze week uitgesteld, daar
ik wel vermoedde, dat het blad van
Vrijdag j.1. geheel aan de kwestie Ha
ver gewijd zou zijn.
De heer Oekman dan breekt in boven
vermeld artikel een lans voor de T.B.C.-
bestrijding en natuurlijk ben ik dit ge
heel en van ganser harte miet hem eens-
Niet met hem eens ben ik het echter
over de wijze, waarop hij in dit verband
aanmerkingen maakt op de door Rijk
en gemeente gegeven subsidies voor
Toneel en Muziek. In de eerste plaats
maak ik uw schrijver er opmerkzaam
op, dat nergens ter wereld een opera
zonder subsidie kan bestaan. Alle lan
den, die zichzelf respecteren, hebben j
zwaar gesubsidieerde opera's, en men
beschouwt dat subsidie-ren dus nog niet
overal als weggegooid geld.
Onze staatsman Thorbecke heeft eens
gezegd, dat kunst geen regeringszaak is.
Deze uitspraak van de overigens grote
man» was zonder, meer fout.
Wij hebben in Nederland lang aa/n de
ze uitspraak vastgehouden en laten we
nu in 's hemelsnaam geen aanmerkingen
gaan maken, wanneer onze overheid en-
kele schuchtere pasjes in de goede
richting zet.
Ons Concertgebouw-orkest, dat onze
naam in de gehele wereld hoog houdt,
wordt ook gesubsidieerd. Is dat soms
weggegooid geld?
En wanneer de heer Oekman het woorcf
„culturele" tussen een paar hatelijke
aanhalingstekens zet, dan begrijp ik het
helemaal niet meer. Zijn muziek ;en to
neel geen culturele zaken? En zo neetni,
wat zijn het dan wel? Denkt de heer
Oekman soms, dat onze naam in de we
reld alleen bepaald moet worden door
Philips-radio's, bloembollen of kaas?
Ik hoop, dat de heer Oekman het alles
niet zo goed doordacht heeft, want an
ders zou ik moeten aannemen, dat hij
anno 1947 nog de theoriën van Thor
becke tot de zijne maakt. Een opvatting,
die even onverstandig als verderfelijk is,
even bekrompen als kortzichtig.
Met dank voor de plaatsruimte, ben ik
Mijnheer de Redacteur,
Uw abonnee,
J. G. H. VEENSTRA-
VOETBALOVERZICHT.
Het was j.1. Zondag voor de beide Soes-
ter clubs geen al te beste dag. Tegen
de verwachting en krachtsverhouding in
verspeelde B.D.C. in 't plaatselijk tref
fen tegen Soesterberg twqe kostbare pun
ten, terwijl S.E.C. tegen het onderaan
bengelende Zwaluwen Vooruit meit een
gelijk spel genoegen moest nem/en.
Ook Zondag a.s. komen beide elftallen
weder voor een moeilijke taak te staan.
S.E.C. gaat wederom naar Utrecht, nu
om En Avant in eigen huis te bestrij
den.
Deze oudé Utrechtse club schijnt over
een sterke verdediging te beschikken,
daar de wedstrijden die zij speelden maar
heel weinig tegendoelpunten opleverden.
Volgens de competitiestand moet S.E.C.
deze wedstrijd kunnen winnen, dus daar
zullen we het maar op houden.
Ten behoeve van de S.E.C.-supporters
gaat er een autobus naar Utrecht, die
om half een vertrekt van de garage.
Het terrein van En Avant ligt naast het
terrein van Zwaluwen Vooruit, aan het
Merweaekanaal, einde Leidscheweg.
Kreeg B.D.C. vorige week bezoek van
de laagstgeplaatste, nu Zondag krijgt zij
bezoek van de hoogstgeplaatste van haar
afdeling, n.1. D.E.G uit Doorn.
Wil B.D.C. blijven .mededingen naar de
bezetting van de eerste plaats, dan moeit
er gewonnen worden. O.i. is dat ook mo
gelijk, indien het elftal met hetzelfde
vertrouwen speelt als tegen F.A.K. en
H.D.S. en de inzinking van j.L Zondag
verdwenen is.
het volledige programma ziet er als
volgt uit:
2.30 u. En AvantS.E.C. te Utrecht.
2.30 u. B.D.C.D.E V. te Soest.
2 u. S.E.C. 2't Gooi 4 te Soest.
12 u. S.E.C. 4H.V.C. 4 te Soest.
12.30 u. B.D.C. 2A.P W.C 4 te Soest
12 u. Amsvorde 4B.D.C. 3 te A'foort.
INBRAAK CLUBGEBOUW S.E.C.
Woensdagmorgen kwam men tot de
ontdekking, dat ingebroken was in het
clubgebouw van S.E.C. op het terrein
aan de Schrïkslaan.
Door het verbreken van enige planken
en een ruit waren de ongeweJnste gasten
binnengedrongen, waapna zij zich te
goed hadden gedaan aan de nog aanwe
zige limonade en koeken, terwijl gen
partij koeken moedwillig was vertrapt.
Uit het door de politie ingestelde on
derzoek bleken de daders vier jeugdige
knapen te zijn, wonende aan de Beqfz-
laan, genaamd K. en v. d. K. De ouders
zullen de aangebrachte schade moetqn
vergoeden.
LEERLINGENAVOND
MEVR. TE BOEKHORST.
De leerlingenavond door onze plaats-
genote Mevr. Te Boekhorst in de aula
van het Baarns Lyceum gegeven, is een
groot succes geworden.
Na de pauze steeg het gebod ene ver bo
ven het peil van een l|earlingenavo®d.
We noemen slechts de tenor Alle Rood-
bergen, die alleen moet leren, dat een
groot geluid nog niet betekent goed te
zingen, om tot onze beste zangers te
Hoe het precies allemaal in z'n wierk
ging, wist hij me niet meer te vertejlien,
maar het kwam dan hier op neer, dat
hij, in het begin van '42, op een van
onze oorlogsschepen aan het dek bezig
was. Het enige, dat hij zich wist te
herinneren was, dat hij ergens ïin de Ja-
vazee dreef en moest zwemmen voor
z'n leven.
Z'n schip was onder hem weg getorpe
deerd en ofschoon hij in normale tijden
blij was het natuurbad in z'n lengte te
kunnen over zwemmen, voelde hij zich
nu in staat de .hele Javazee over te
zwemmen en als het nodig was, nog
een stukje verder. Gelukkig was die!
krachtproef niet nodig, want met nog
een paar overlevenden werd hij opgepikt
door een Australische torpedojager en
naar Australië gebracht.
Met nogal veel tam-tam werden zij
daar ontvangen, hetgeen later i® Bngje-
Iand nog eens dunnetjes werd over ge
daan.
„Meneer", zegt hij, „ik ging me waar
achtig haast voelen of ik in m'n eentje
het Vaderland had gered.
De laatste oorlogsjaren voer ik nog hier
en daar heen, maar kreeg gelen kans meer
om een heldenrol te spelen. De moffen
Heten ons kalm varen en zo kwam hef
eind van de oorlog.
Ik vergat u nog te vertellen, dat ik bij
dat akkevietje in de Javazee gewond
raakte en daar heb ik af en toe nog
vies last van.
Na de oorlog werd ik met bekwame
spoed afgekeurd, (ik was dienstplichtige),
maar van enige uitkering was geen spra
ke. Wel kreeg ik 'n onderscheiding,
maar een heel voorzichtige, ie/en, waar
aan geen emolumenten kleven-
Is het dan zo gek, dat ik een wrange
smaak in m'n mond krijg, wanneer ik
terugdenk aan die tijd van veel beloften,
vooral, als ik zo eens in de zoveel
maanden 3 consumenfe(ncrediet-bonniejn a
f 5-krijg toegewezen, om me in te
richten» die ik' weer netjes in wekelijkse
bedragen terugbetaal."
Inderdaad, „held" zijn lijkt me geen lu
cratieve baan.
En beloften? Ach ja, wat zijn beloften?
OEKMAÏn
worden gerekend.
De heer Rademaker zong zeer muzikaal.
De dames Benning, Dufkova en Va®
Herwaarden gaven meer dan lecrlingan-
zang.
Mej. Van Herwaarden heeft een mooi
geluid en zong buitengewoon goed.
Maar vooral Gré Veldhoen heeft met
„der Hirt auf den Felsen'' diepe indruk
gemaakt. Een prachtige stem en een be
scheiden waariijk muzikale voordracht
Mej. Elfride Pilon verzorgde de bege
leiding en deed zich in haar soli als
een pianiste van formaat kenne®.
Vooral de ballade van Chopin werd met
grootse allure gespeeld.
Mej. Pilon is een leerlinge van Theo
v. d. Pas en hoewel de invloed van
de leermeester merkbaar ïs, was haar
voordracht vrij van de typische weke ro
mantiek van v. d. Pas. De poëtische
kracht van Chopin's ballade kwam zui
ver uit.
Een succesvolle avond voor alle mede
werkenden en voor Mevr. Te Boekhorst.
DE ZAAK VAN DE HOEF.
In een zitting Van het Bijz. Gerechtshof
te Utrecht werd de behandeling voort
gezet van de zaak tegen G. v. d. Hoef
alhier, verdacht van opzettelijke mishan
deling van politieke gevangene® im het
kamp te Amersfoort in bezettingstijd.
H. zou daar in Augustus 1944 gedetineerd
zij® geweest en in z'n hoedanigheid va®
toezichthouder of kampoudste (Kaput)
zijn medegevangenen gemaltraiteerd hieb-
ben.
Sinas de vorige zitting waren enkele ge
tuigen gehoord, die weliswaar verklaar
den, dat verdachte in genoemde perio
de in het kamp aawezig was geweest,
maar die niets van de gewraakte mis
handelingen afwisten. Gevolg valn eie® en
ander was, dat de procureur-fiscaal vrij
spraak eiste. Het Hof zal 6 November
a.s- vonnis wijzen.
TOESLAG BIJZONDERE ARBEID.
In verband met de vaststelling van nieu
we toeslagen voor bijzondere arbeid, zijn
de reeds uitgereikte naamlijsten en ver-
volgvellen M.D. 223-83/84 vervallen.
Voor dc 13e en le periode zal uitsluitend
gebruik mogen worden gemaakt van for
mulieren M.D. 293-03/04, welke vanaf
1 November van 9-12 uur, aan 't Dis
tributiekantoor, Kerkpad Z.Z. 55, loket
Voorlichting", kunnen wordein afge
haald.
Te Soesterberg kunnen deze formulieren
worden afgehaald aan het bijkantoor
Rademakerstraat, echter niet op Dins
dag en Donderdag.