Voedselbesparing. Massa-slachting onder Afrika's wild» Ingezonden stukken. Voetbal. Plaatselijk nieuws. IN DE HOEK. SOESTER COURANT Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag UITGAVE Z DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJfK Abonn. p. kwart, fl«50 - Per post f 1-75. 23 JAARGANG - No- 82. Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156 VRIJDAG 31 OCTOBER 1947. Reeds enige dagen is de campagne om voed sel te besparen en zodoende ruimere ver schepingen van Amerikaans graan naar hongerend Europa te bevorderen, over ge heel Amerika in volle gang President Truman sprak Zondagavond 1.1. voor de radio tot het gehele Amerikaanse volk en drong er bij alle Amerikanen op aan om de graanbezuinigings-maatregelen te steunen, zowel in de industrie als bij de boeren, en hun persoonlijk verbruik van vlees, brood, gevogelte en eieren te vermin deren. Nadat President Truman zijn toe spraak had gehouden over de voedselbe- zuinigingscampagne, kregen diverse Minis ters het woord en Charles Luckman, Voor zitter van de Nationale Voedsel Commissie van de President, die bij deze campagne de leiding heeft genomen. Minister Marshall zeide tot het Amerikaan se volk, dat de „Amerikaanse buitenlandse politiek de Amerikaanse huizen was binnen gekomen en plaats had genomen aan de familietafel." Ook de Ministers van Land bouw Anderson en die van Handel, Harri- man, spraken voor de radio. Het doel van de bezuinigings campagne be oogt de besparing van voldoende graan om de Amerikaanse exporten met 35.240.000 hectoliter te verhogen. Dit zou een aanvul ling vormen van het reeds voor dit jaar bekendgemaakte graan export-kwantum van 165.628.000 hectoliter. Bij een toelichting op het programma voor de vermindering van het verbruik van vlees en gevogelte, teneinde meer graan beschik baar te maken voor menselijk voedsel, ont hulde de President ook, dat hij aan het Comité van de Goederenbeurs opdracht zal. geven, de marge tot minstens 33V3 procent te verhogen, teneinde de speculatie tegen te gaan. Hij waarschuwde er voor, dat, in dien de Beurs medewerking weigert, de Re gering de omvang van de handel aan ban den zou kunnen leggen. Luckman noemde drie onderdelen van de Amerikaanse staathuishouding, welke bij het bezuinigingsprogramma betrokken zijn: de boeren, de industrie en „140.000.000 Amerikanen". Hij zeide, dat een programma wordt ont wikkeld om de hoeveelheid graan ie ver minderen,-welke de boeren nu gebruiken om bun vee en gevogelte te voeren. De in dustrie zal worden verzocht om het er op aan te leggen zo min mogelijk graan te ver bruiken. Als voorbeeld noemde hij de dis tilleerderijen, welke reeds hebben toegezegd het graanverbruik tot 50 pet. te verminde ren. Wanneer vertegenwoordigers van deze industrie hier Woensdag bijeen zullen ko men, zal hun verzocht worden, zo spoedig mogelijk* voor 60 dagen hun bedrijven te sluiten bij wijze van noodmaatregel. Luckman maakte bekend, dat de bakke rijen „belangrijke graan-bezuinigingsmaat- regelen nemen, zowel in de vervaardiging als bij de verkoop van brood. Whnneer deze maatregelen in werking treden, zal het re sultaat zijn, dat er in deze tak van bedrijf ongeveer 10 pet. tarwe bespaard wordt of ongeveer 1.057.200 hectoliter per maand." Na een beroep te hebben gedaan op het Amerikaanse volk om hun verbruik van vlees, gevogelte, eieren en brood te vermin deren, besloot Luckman: „Dit is een grootscheeps programma, doch wij, het Amerikaanse volk, kunnen niet minder doen. In deze beslissende winter kan er geen andere weg voor 'ons zijn dan deze. Aan de volkeren van andere landen moet weer kracht om te werken en te bouwen gegeven worden, opdat zij zodoende in hun eigen onderhoud kunnen voorzien en weer zelf-respecterende mannen en vrouwen wor den. De nood dringt. De tijd is kort. Wij moeten thans handelen. Moge God ons allen de standvastigheid, de onbaatzuchtigheid en het inzicht geven .opdat wij de taken, wel ke ons zijn opgelegd, kunnen volbrengen." De Minister van Landbouw, Anderson, noemde voedsel de „hoeksteen" van Euro pa's herstel en zeide, dat „doorlopend ge brek aan het hoognodige voedsel dat aan het gehele menselijk lichaam knaagt, de soort honger welke het lichaam dwingt op zijn reserves te teren, en zodoende het men selijk weefsel vernietigt, heden ten dage in Europa heerst." De Minister van Handel, Harriman, zeide in zijn beroep voor openbare steun aan het voedselbezuinigingsprogramma, dat de vre de, welvaart en het Amerikaanse „systeem van een vrij leven" thans op het spel staan. Niemand minder dan generaal Smuts zeide eens tijdens een lezing te Oxford, lange tijd voor de oorlog„Verlangend zie ik uit naar de tijd, dat de zucht tot vernietiging ver dwenen zal zijn, dat zinloze afslachting van het wild net zo misdadig wordt gevonden als wreedheid ten opzichte van mensen, en dat zij, die houden van de natuur en het verborgen leven van haar vreesachtige be woners, van alle kanten der aarde naar Afrika zullen komen om er vrede en rust te vinden." Dit was we spreken over 1930 de eerste gro»te poging, die gedaan werd om te komen tot georganiseerde bescherming van het Afrikaanse wild. Na die tijd vernamen we weinig, totdat de beruchte tse-tse vlieg van zich deed spreken. Gehele streken van Rhodesia en Zuid-Afrika werden door dit gevaarlijke insect geteisterd. Bij kudden stierven de wilde dieren tengevolge van de vergiftige beet, welke de z.g. „slaapziekte" te weeg brengt. Vooral de inlandse landbou wers en Europese kolonisten ondervonden grote schade. Overal waar de tse-tse vlieg huisde, ging het vee te gronde. Zo zagen wij in die jaren een ware klopjacht op de wilde dierenwereld. Want zo dacht men zij zijn het, die 't leven van de tse-tse vlieg mogelijk maken. Het gevolg was, dat de regeringen der verschillende koloniën een officiële slachting onder het wild af kondigden. Bij millioepen werden ze geveld zebra's, leeuwen, giraffen, panters en oli fanten, weinigen bleven gespaard. Als we daarbij tellen de slachtoffers van honder jagers, die Afrika bij wijze van „sport" tot jachtterrein uitzochten, kan komen we al leen voor het jaar 1944 tot het ontstellend aantal van 270.000 dieren, die aan de ver nietiging ten prooi vielen. Hoevelen er ge wond werden en in het verborgene wegkro pen om te sterven, zulen we nooit weten, maar dit aantal is waarschijnlijk zeer hoog. Nog enkele jaren? Vandaag aan de dag is het probleem acuter dan ooit. Gegronde vrees bestaat, dat, wan neer niet spoedig opgetreden wordt, binnen enkele jaren Centraal- en Zuid-Afrika prac- tisch gesproken geen wilde dieren meer telt. Gelukkig, dat de Unie van Zuid-Afrika reeds voor de oorlog, met de oprichting van een groot wild-reservaat, een stap in de goede richting deed. En spoedig volgden ook de andere koloniën. Zo werd het in deze reservaten, die in verhouding tot de uit gestrekte gebieden eigenlijk weinig te be tekenen hebben, verboden om op wild te jagen en voor andere streken werd de jacht aan banden gelegd. Veel resultaat heeft ook dit echter niet geboekt, want in de eerste plaats is een doeltreffende controle in dit immense gebied nauwelijks mogelijk. Bo vendien klagen de boeren, die in de om geving van zulke reservaten wunen, over een verhoogde activiteit van de tse-tse vlieg. Zo gebeurt het maar al te vaak dat door hen clandestien jacht op dit bescherm de wild wordt gemaakt. En hoe verder de landbouwkolonisatie doordringt, des te er ger worden de slachtingen. Want nog altijd heerst hier de verkeerde mening, dat de vernietiging van het wild de enige methode is om de tse-tse vlieg kwijt te raken. Dat het ook anders kan, blijkt wel uit be richten uit het Tanganjikaterritoir. Daar is men er practisch in geslaagd gehele streken van de gevreesde slaapziekte te vrijwaren, doordat negerjongetjes de hele dag niets anders deden dan jacht maken op de vlieg, die zemet de hand vingen. Maar ondanks dat zijn er nog altijd te veel voorstanders van de „afolachtingspolitiek". Nu echter het gevaar voor uitsterven zeer nabij is, gaat men er zich in brede kring mee bemoeien. Een Engelse organisatie stelt alles in het werk om de Ver. Naties er in te mengen, maar deze is te zeer in andere, ménselijke, vraagstukken verdiept, dan dat zij zich aan een dierenprobleem kan wijden. Er wordt in loboratoria gezocht naar middelen tot vernietiging van de tse- tse vlieg. Doch blijkbaar is dit niet gemak kelijk. Hoe licht zal niet een vergif, dat de vlieg kan aantasten, ook voor andere dieren een dodelijke werking hebben? Het is duidelijk, dat alleen een wetenschap pelijk georganiseerde en groots opgezette bestrijding voorgoed af kan rekenen met de tse-tse vlie». Het geld mag men er wel voor over hebben, wil niet binnen enkele jaren het Afrikaanse wild en daarmede een rijke dierenwereld voor de mensheid verloren gaan. Mijnheer de Redacteur, Gaarne zou ik het onderstaande in uw blad opgenomen zien, naar aanleiding van het artikel van de heer Oekman in de krant van 21 October j.1. Ik heb het schrijven van mijn opmer kingen tot deze week uitgesteld, daar ik wel vermoedde, dat het blad van Vrijdag j.1. geheel aan de kwestie Ha ver gewijd zou zijn. De heer Oekman dan breekt in boven vermeld artikel een lans voor de T.B.C.- bestrijding en natuurlijk ben ik dit ge heel en van ganser harte miet hem eens- Niet met hem eens ben ik het echter over de wijze, waarop hij in dit verband aanmerkingen maakt op de door Rijk en gemeente gegeven subsidies voor Toneel en Muziek. In de eerste plaats maak ik uw schrijver er opmerkzaam op, dat nergens ter wereld een opera zonder subsidie kan bestaan. Alle lan den, die zichzelf respecteren, hebben j zwaar gesubsidieerde opera's, en men beschouwt dat subsidie-ren dus nog niet overal als weggegooid geld. Onze staatsman Thorbecke heeft eens gezegd, dat kunst geen regeringszaak is. Deze uitspraak van de overigens grote man» was zonder, meer fout. Wij hebben in Nederland lang aa/n de ze uitspraak vastgehouden en laten we nu in 's hemelsnaam geen aanmerkingen gaan maken, wanneer onze overheid en- kele schuchtere pasjes in de goede richting zet. Ons Concertgebouw-orkest, dat onze naam in de gehele wereld hoog houdt, wordt ook gesubsidieerd. Is dat soms weggegooid geld? En wanneer de heer Oekman het woorcf „culturele" tussen een paar hatelijke aanhalingstekens zet, dan begrijp ik het helemaal niet meer. Zijn muziek ;en to neel geen culturele zaken? En zo neetni, wat zijn het dan wel? Denkt de heer Oekman soms, dat onze naam in de we reld alleen bepaald moet worden door Philips-radio's, bloembollen of kaas? Ik hoop, dat de heer Oekman het alles niet zo goed doordacht heeft, want an ders zou ik moeten aannemen, dat hij anno 1947 nog de theoriën van Thor becke tot de zijne maakt. Een opvatting, die even onverstandig als verderfelijk is, even bekrompen als kortzichtig. Met dank voor de plaatsruimte, ben ik Mijnheer de Redacteur, Uw abonnee, J. G. H. VEENSTRA- VOETBALOVERZICHT. Het was j.1. Zondag voor de beide Soes- ter clubs geen al te beste dag. Tegen de verwachting en krachtsverhouding in verspeelde B.D.C. in 't plaatselijk tref fen tegen Soesterberg twqe kostbare pun ten, terwijl S.E.C. tegen het onderaan bengelende Zwaluwen Vooruit meit een gelijk spel genoegen moest nem/en. Ook Zondag a.s. komen beide elftallen weder voor een moeilijke taak te staan. S.E.C. gaat wederom naar Utrecht, nu om En Avant in eigen huis te bestrij den. Deze oudé Utrechtse club schijnt over een sterke verdediging te beschikken, daar de wedstrijden die zij speelden maar heel weinig tegendoelpunten opleverden. Volgens de competitiestand moet S.E.C. deze wedstrijd kunnen winnen, dus daar zullen we het maar op houden. Ten behoeve van de S.E.C.-supporters gaat er een autobus naar Utrecht, die om half een vertrekt van de garage. Het terrein van En Avant ligt naast het terrein van Zwaluwen Vooruit, aan het Merweaekanaal, einde Leidscheweg. Kreeg B.D.C. vorige week bezoek van de laagstgeplaatste, nu Zondag krijgt zij bezoek van de hoogstgeplaatste van haar afdeling, n.1. D.E.G uit Doorn. Wil B.D.C. blijven .mededingen naar de bezetting van de eerste plaats, dan moeit er gewonnen worden. O.i. is dat ook mo gelijk, indien het elftal met hetzelfde vertrouwen speelt als tegen F.A.K. en H.D.S. en de inzinking van j.L Zondag verdwenen is. het volledige programma ziet er als volgt uit: 2.30 u. En AvantS.E.C. te Utrecht. 2.30 u. B.D.C.D.E V. te Soest. 2 u. S.E.C. 2't Gooi 4 te Soest. 12 u. S.E.C. 4H.V.C. 4 te Soest. 12.30 u. B.D.C. 2A.P W.C 4 te Soest 12 u. Amsvorde 4B.D.C. 3 te A'foort. INBRAAK CLUBGEBOUW S.E.C. Woensdagmorgen kwam men tot de ontdekking, dat ingebroken was in het clubgebouw van S.E.C. op het terrein aan de Schrïkslaan. Door het verbreken van enige planken en een ruit waren de ongeweJnste gasten binnengedrongen, waapna zij zich te goed hadden gedaan aan de nog aanwe zige limonade en koeken, terwijl gen partij koeken moedwillig was vertrapt. Uit het door de politie ingestelde on derzoek bleken de daders vier jeugdige knapen te zijn, wonende aan de Beqfz- laan, genaamd K. en v. d. K. De ouders zullen de aangebrachte schade moetqn vergoeden. LEERLINGENAVOND MEVR. TE BOEKHORST. De leerlingenavond door onze plaats- genote Mevr. Te Boekhorst in de aula van het Baarns Lyceum gegeven, is een groot succes geworden. Na de pauze steeg het gebod ene ver bo ven het peil van een l|earlingenavo®d. We noemen slechts de tenor Alle Rood- bergen, die alleen moet leren, dat een groot geluid nog niet betekent goed te zingen, om tot onze beste zangers te Hoe het precies allemaal in z'n wierk ging, wist hij me niet meer te vertejlien, maar het kwam dan hier op neer, dat hij, in het begin van '42, op een van onze oorlogsschepen aan het dek bezig was. Het enige, dat hij zich wist te herinneren was, dat hij ergens ïin de Ja- vazee dreef en moest zwemmen voor z'n leven. Z'n schip was onder hem weg getorpe deerd en ofschoon hij in normale tijden blij was het natuurbad in z'n lengte te kunnen over zwemmen, voelde hij zich nu in staat de .hele Javazee over te zwemmen en als het nodig was, nog een stukje verder. Gelukkig was die! krachtproef niet nodig, want met nog een paar overlevenden werd hij opgepikt door een Australische torpedojager en naar Australië gebracht. Met nogal veel tam-tam werden zij daar ontvangen, hetgeen later i® Bngje- Iand nog eens dunnetjes werd over ge daan. „Meneer", zegt hij, „ik ging me waar achtig haast voelen of ik in m'n eentje het Vaderland had gered. De laatste oorlogsjaren voer ik nog hier en daar heen, maar kreeg gelen kans meer om een heldenrol te spelen. De moffen Heten ons kalm varen en zo kwam hef eind van de oorlog. Ik vergat u nog te vertellen, dat ik bij dat akkevietje in de Javazee gewond raakte en daar heb ik af en toe nog vies last van. Na de oorlog werd ik met bekwame spoed afgekeurd, (ik was dienstplichtige), maar van enige uitkering was geen spra ke. Wel kreeg ik 'n onderscheiding, maar een heel voorzichtige, ie/en, waar aan geen emolumenten kleven- Is het dan zo gek, dat ik een wrange smaak in m'n mond krijg, wanneer ik terugdenk aan die tijd van veel beloften, vooral, als ik zo eens in de zoveel maanden 3 consumenfe(ncrediet-bonniejn a f 5-krijg toegewezen, om me in te richten» die ik' weer netjes in wekelijkse bedragen terugbetaal." Inderdaad, „held" zijn lijkt me geen lu cratieve baan. En beloften? Ach ja, wat zijn beloften? OEKMAÏn worden gerekend. De heer Rademaker zong zeer muzikaal. De dames Benning, Dufkova en Va® Herwaarden gaven meer dan lecrlingan- zang. Mej. Van Herwaarden heeft een mooi geluid en zong buitengewoon goed. Maar vooral Gré Veldhoen heeft met „der Hirt auf den Felsen'' diepe indruk gemaakt. Een prachtige stem en een be scheiden waariijk muzikale voordracht Mej. Elfride Pilon verzorgde de bege leiding en deed zich in haar soli als een pianiste van formaat kenne®. Vooral de ballade van Chopin werd met grootse allure gespeeld. Mej. Pilon is een leerlinge van Theo v. d. Pas en hoewel de invloed van de leermeester merkbaar ïs, was haar voordracht vrij van de typische weke ro mantiek van v. d. Pas. De poëtische kracht van Chopin's ballade kwam zui ver uit. Een succesvolle avond voor alle mede werkenden en voor Mevr. Te Boekhorst. DE ZAAK VAN DE HOEF. In een zitting Van het Bijz. Gerechtshof te Utrecht werd de behandeling voort gezet van de zaak tegen G. v. d. Hoef alhier, verdacht van opzettelijke mishan deling van politieke gevangene® im het kamp te Amersfoort in bezettingstijd. H. zou daar in Augustus 1944 gedetineerd zij® geweest en in z'n hoedanigheid va® toezichthouder of kampoudste (Kaput) zijn medegevangenen gemaltraiteerd hieb- ben. Sinas de vorige zitting waren enkele ge tuigen gehoord, die weliswaar verklaar den, dat verdachte in genoemde perio de in het kamp aawezig was geweest, maar die niets van de gewraakte mis handelingen afwisten. Gevolg valn eie® en ander was, dat de procureur-fiscaal vrij spraak eiste. Het Hof zal 6 November a.s- vonnis wijzen. TOESLAG BIJZONDERE ARBEID. In verband met de vaststelling van nieu we toeslagen voor bijzondere arbeid, zijn de reeds uitgereikte naamlijsten en ver- volgvellen M.D. 223-83/84 vervallen. Voor dc 13e en le periode zal uitsluitend gebruik mogen worden gemaakt van for mulieren M.D. 293-03/04, welke vanaf 1 November van 9-12 uur, aan 't Dis tributiekantoor, Kerkpad Z.Z. 55, loket Voorlichting", kunnen wordein afge haald. Te Soesterberg kunnen deze formulieren worden afgehaald aan het bijkantoor Rademakerstraat, echter niet op Dins dag en Donderdag.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1947 | | pagina 1