Amersfoort en Omstreken.
1872. No. 6.
Zaterdag- 3 Februari.
Uitgever: A. M. SLOTHOUWER,
Uren van vertrek der algemeene Communicatie middelen voor Amersfoort.
Geheime Geneesmiddelen.
IDA FANE.
WEEKBLAD
VOOR
Dit Blad verschijnt des Zaterdags namiddag.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 0.75.
Franco door het gehcele RijkII 0.85.
Afzonderlijke nummers7Vo Cent.
Boekhandelaren en Postdirecteuren nemen bestellingen aan.
TE AMERSFOORT.
Advertentiën van 15 regels ƒ0.50.
Iedere regel meer0.10.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen door den belanghebbende ïn
persoon bezorgd0.25.
Nederlandsche Centra.al-Spoorweg Diligence-dienst naar Maarsbergen en Barneveld.
Vertrek van Amersfoort naar Utrecht 9.17, 1.422.20, 8.6. Van Amersfoort naar Maarsbergen: Naar Barneveld:
Zwolle 9.14, 2.5, 4.19,8.25. 's morgens 6.45namiddag 4.30. des av. S1/, n. aank. d. laatste tr.
der dan 500 van zulke middelen en daaruit
blijkt dat vele niet onschadelijk "zijn, maar
dat zij stoffen bevatten, die ja in sommige
gevallen heilzaam kunnen werkenmaar
die in andere gevallen een hoogst nadeeligen
invloed op onze gezondheid uitoefenen. En
hoe zullen wij weten wanneer wij deze zul
len mogen gebruiken en wanneer niet? Zijn
wij dan zelf bekwame geneeskundigen, of is
onze buurvrouw dat misschien? Hoe komen
wij er toch toe om ons zelf of om die buur
vrouw beter te vertrouwen dan onzeu doctor,
een man, die jaren lang gestudeerd heeft in
de kunst om ziekten to genezen en die
reeds aan zooveel duizend ziekbedden den
strijd met den bleeken dood aanvaard heeft?
Maar die advertentie's in de courant
dan is dat dan alles bédrog? Zoo ja,
waarom verbiedt dan onze regeering den
verkoop van die middelen niet, waarom laat
zij dan toe, dat die zoo luide worden aange
prezen
Och, als alle menschen, die geheime ge
neesmiddelen beproefd hebben, eens wilden
spreken, wanneer allen, die daarbij vruchte
loos heil gezocht hebben zoo niet erger
dit eens wilden openbaren, waarlijk dan
zouden die enkele gevallen van gelukkige
genezing, welke wij nu en dan vernemen,
niet zoo zwaar bij ons wegen. De meesten
echter, die zulke geneesmiddelen uit de cou
rant gebruiken, willen dit niet weten; zij
maken er een diep geheim vanzelfs voor
hun naaste omgeving. Zou dit zijn, omdat
zij gevoelen, welk een gevaarlijk spel zij
spelen? Hoevelen voor altjjd hun gezond
heid geknakt hebben door hét gebruik van
geheime geneesmiddelen zult gij nimmer
vernemen
Aan stemmen tegen den verkoop van ge
heime geneesmiddelen heeft het vóór eenige
O O
jaren daarom ook niet ontbroken, toen de
nieuwe wet op de geneeskunde bij de Tweede
Kamer aanhangig wasmaar de regeering
heeft niet kunnen besluiten aan dien wensch
van velen gevolg te geven; zij heeft de men
schen willen vrij laten, en alleen bepaald
dat in het vervolg zulke geheimmiddelen
niet meer verkrijgbaar mochten zijn bij de
apothekers, de bij de wet bevoegde artsenij
mengers, waardoor zij als het ware de ver
klaring aflegde, dat zij alle verantwoording
omtrent die zaak van zich afwentelde.
De regeering heeft ons vrij willen laten
zij heeft ons mondig verklaard om te beslis
sen, of wij al of niet gediend wilden zijn van
geheime geneesmiddelen. Zijn wij dat ook
inderdaad Gebeurt er, wat sommige goed-
gezinden gemeend hebbenverdwijnen de
geheime geneesmiddelen van zelf, nu zij vrij
gelaten zijn?
Hoe gaarne zouden wij deze vragen beves
tigend beantwoordenmaar luide spreken
daartegen de ellenlange advertentie's, waar
mede veel van onze couranten zijn opge
vuld zijn vergiftigd zou ik haast durven
zeggen.
Nog altijd schijnen de geheime geneesmid-
Waarlijk het verwondert ons nietdat
zooveel menschen hun toevlucht nemen tot
de zoogenaamde Geheime Geneesmiddelen,
en vooral niet dat zij dit doendie reeds
eenigen tijd ziek zijn en wie de pillen en
drankjes van hun geneesheer niet zoo spoe
dig baten als zij wel hoopten. Ziek zijn is
zoo treurig, is voor velen zoo vreeselijk,
niet het minst voor den kostwinner van het
gezin, dat weldra aan armoede ten prooi is,
als hij daar neder ligt. En die aan
kondigingen in de dagbladen zijn zoo aan
lokkend; zij beloven zooveel en zoo spoedig
hulpzij vermelden zoo dikwijls gevallen
van bijna wonderdadige genezing toen
slechts dit middel dit eenige onfeilbare
middel tegen bijna alle menschelijke kwa
len werd aangewend. O men kan het im
mers zoo licht eens probeeren! 3 Doet het
geen goed, kwaad zal het toch ook niet doen.
Als dat maar waar wasdan waagdet
gij ten minste niet meer dan uw geld
wel betrekkelijk veel geld, want de geheime
geneesmiddelen zijn in den regel zeer duur
maar toch niet anders dan uw geld, niet
uw gezondheid!
Maar het is niet waarDe meeste ge
heime geneesmiddelen zijn tegenwoordig
scheikundig onderzochtgeheime genees
middelen in den eigenlijken zin van het
woord bestaan er tegenwoordig niet meer.
In het boekje van Dr. Wittstein vindt men
de samenstelling opgegeven van niet min-
FEUILLETON.
Vervolg.
Weldra begonnen de winterfeestelijkhe-
den, en avond op avond werd Ida door hare
tante naar de een of andere groote partij
meegenomen. Dit drukke leven strookte
weinig met haar smaak en haar gewoonten,
en 't liefst van alles was zij bij haar moeder
te huis gebleven; maar Mevrouw Woburn
was er bijzonder op gesteld, om haar bekoor
lijke nicht, die waar ze kwam bewonderd
werd, overal voor te stellen, en ze stond er
daarom op, dat Ida altijd meê zou gaan, wan
neer ze met haar werd uitgenoodigd. Ge
lukkig bleef Ida's zacht en eenvoudig karak
ter onveranderd: de onophoudelijke compli
menten hadden even weinig uitwerking op
haar als de maalstroom van feestelijkheden,
waarin zij zich bewoog.
Onder al hare nieuwe kennissen was er
geen, tot wie Ida zich zóó getrokken voelde,
als tot Mevrouw Dean, de oude vriendin van
haar moedef; daar die vriendschap van twee
kanten scheen te komen, bracht zij bij haar
al den tijd door, dien de talrijke partijen,
waarop hare tante haar meênam, haar over
lieten. Bij Mevrouw Dean liep het gesprek;
dikwijls over Lionel Ward, die een neef van
haar was. Met buitengewone en onverklaar
bare belangstelling luisterde Ida naar al
hare verhalen over zijne gewoonten en lief
hebberijen, over zijne gehechtheid aan het
huiselijk leven, de onverstoorbare harmonie,
die er tusschen hem en zijn jonge vrouw had
bestaan, over haar beminnelijkheid en goed
heid en de kalmte en onderworpenheid waar
mede zij den dood had afgewacht.
Op zekeren morgen nam ze haar werk
mandje meê, en ging naar Mevrouw Dean,
waar ze den geheelen dag wilde blijven. Ze
vond de gastvrouw niet in haar gewone zit
kamer, en zocht haar daarom in de voorka
mer, waar de porte-brisée gesloten was. Ook
hier was niemand; maar Ida was er zoö goed
als t'huis, en zonder te denken, dater iemand
in de nabijheid kon wezen, zette ze haar hoed
af, ging aan de piano zitten en begon een
weemoedig lied te zingen, dat ze op verzoek
van Mevrouw Dean had geleerd, die haar
verteld had, dat Lionel, haar neef, er zoo
meê ingenomen was, en dat zijn vrouw het
hem vroeger dikwijls had voorgezongen. Ida
had: geen krachtige, maar eene liefelijke
stem eene stem, die men gaarne zou hoo-
ren, als het hart niet droefheid vervuld is
eene stem, waarvan de zachte toouen klon
ken als vriendelijke woorden vfln deelneming
