Amersfoort en Omstreken VOOR Zaterdag* 21 September. Uitgever: A. Al. Slothouwer, Uren van vertrek der algemeene Communicatie-middel en voor Amersfoort. Zomerdienst, geopend 15 Mei 1877, Nederlandsche Ceatraal-Spoorweg. Ooster-spoorweg. 1,- Overzicht der week. BUITENLAND. Mijn levensgeschiedenis. 1878. WEEKBLAD 'NO. 352. Di t Had verschijnt des Zaterdags namiddags, bonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden 0.75. Fianco door het geheele Rijk0,85. Afzonderlijke nummers10 Cent. Boekhandelaren en Postdirecteuren nemen hestellingen aan te Amersfoort. Avdertentiën van 15 regelsƒ0,50. Iedere regel meer0,07. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen door den belanghebbende in persoon bezorgd0,25. Naar Utrecht: Aankomst te Vertr. Amersfoort Utrecht Rotterd. 'sHage Amnem tiaar Zwolle: 6,55 (alleen Zat.) 9,18 11,6 2,28 5,47 9,28 7,45 10,— 11,35 3,15 6,23 10,5 9,40 11,30 12,45 4,55 7,20 11,19 9,50 11,35 5,15 7,32 11,34 9,55 12,25 2,10 5,20 10,17 Vertr. Amersfoort 9,1 9,45 1,36 6,13 9,32 Zwolle 10,56 11,10 4,10 7,45 11,26 Aankomst te Leeuwarden Groningen 2,— 2,— 8,25 10,14 2,6 2,6 8,5 10,5 Postwagendienst (Onderneming A. Schimmel) tusschen Amersfoort en Maarsbergen, Van Amersfoort 's morgens te 7 en 's namiddags te 2,30 uur. Van Maarsbergen 's morgens te 9,43 en 's avonds na aankomst van de laatsten trein. Naar Hilversum: Aankomst te Vertr. Amersfoort Baarn Hilversum Utrecht Amsterd, 7,28 8,35 9,20 11,10 1,30 2,40 5,45 9,— 9,30 7,44 8,48 9,36 11,26 1,46 2,56 6,1 9,16 9,46 7,54 8,57 9,46 11,36 1,56 3,6 6,11 9,26 9,56 8,30 9,38 I,20 3,42 6,37 9,48 II,- 8.43 9,32 10,35 12,11 2.44 3,42 7,— 10,13 10,32 Naar ZutphenAankomst te (V. Baarn) V. Amersf Barneveld Apeldoorn Zutphen 8.21 9.29 11,50 1.11 3,42 5,56 9.12 10,58 8,39 9,47 12,2 1,27 3,54 6,12 9,35 11,10 8,59 10,6 1,47 6,31 9,55 9,31 10,37 2,19 7,1 10,28 9,54 10,56 2,42 7,20 10,51 De Oostenrijkers in Bosnië en de Her- zegowina gaat het nog lang niet voor den wind. 't Is waar, sints eenige weken zijn zij tot het midden van het land door gedrongen, en hebben de hoofdstad Serajewo bezet. Doch merkwaardiger wijze hebben de aanvoerders vergeten zich in den rug en in de flanken te dek ken. Men leze slechts het volgende, dat daarover in de meest betrouwbare bron, in de Neue freie Pr esse voorkomt »Het eerste deel der bezetting, zoo schrijft zij, ging mank aan de fout, dat onze bevelhebbers er naar streefden spoedig groot succes te behalen en zoo ver mogelijk door te dringen. Wij heb ben bij de tenuitvoerlegging der bezet ting dezelfde fout begaan als de Russen, toen zij ten vorigen jare met Plewna in den rug over den Balkan trokken. Onze generaals hebben het geographische ob ject op den voorgrond gesteld en in hun streven om dit te bereiken, geheel verge ten, dat slechts het strategisch doel, na-, melijk de strijdmacht des vijands te ver nietigen, hoofdzaak is. De minarets van Serajewo deden hen vergeten, dat in bei de flanken onzer operatie-linie belang rijke benden opstandelingen zich veree- nigden, die elk oogenblik onze verbin FEUILLETON. II. (Vervolg.) Ja, wat was er 1 In dien brief werd ik, die meende, dat er geen levend schepsel in de wereld bestond, buiten de school, dat zich om mij bekommerde, uitgenoo- digd om de naderende kerstvacantie te komen doorbrengen bij mijn oud tan te 1 Ik wist niet recht of ik waakte dan wel droomde, 'k Herinnerde mij nu, dat de oude Ka mij vroeger wel eens over die oude dame had verteld, hoe zij wel bij ons aan huis gelogeerd had, maar na den dood mijner moeder niet meer van zich had laten hooren. Het scheen dat zij met mijn vader niet over weg kon, of dat hij iets gedaan had, dat haar niet beviel. Maar nu schreef ze mij, dat zij oud begon te worden en er naar ging verlangen het kind van haar nicht nog eens weer te zien. Ze leefde wel in zeer bekrompen omstan digheden, maar zij begreep, dat ik niet al te zeer verwend was in mijn leven. Ook ontdekte ik uit dien brief, dat de oude Ka, ding konden afsnijden. Baron Philippp- vic liet zich zelfs niet door de overrompe ling van Banjaluka en door den tegen spoed der divisie-Szapary bij Tuzla en Gracanica van zijn plan afbrengen en trok met rusteloozen spoed op Serajewo aan. Deze stoutmoedige tocht, die zeer zeker 't voordeel had dat de hoofdstad des lands en het centrum van den opstand in onze handen viel, had echter zeer licht voor ons leger met eene catastrophe kunnen eindigenindien de dappere troepen van generaal Szapary er niet in geslaagd waren, de zegevierende opstan delingen bij Doboj tot staan te brengen. Het gevolg dezer strategische zonden is thans, dat wij het geheele bezettings- werk nagenoeg weder van voren af aan beginnen moeten, dat wil zeggen, dat wij een tweeden veldtocht ondernemen moe ten. Het is te hopen, dat men thans rationeeler te werk zal gaan dan in Au gustus. De bezetting van een land met zulk eene strijdlustige en dappere bevol king als die van Bosnië, is nu eenmaal geen militaire wandeling". Onze gene raals zullen derhalve, tenzij wij nog eene derde editie der bezetting moeten bele ven, systematischer moeten te werk gaan. Zij zullen het land stuksgewijze bezetten en de getrokken rayon niet overschrijden moeten, vooraleer zij daarbinnen de ge heele bevolking onderworpen en ontwa aan wie ik altijd nog met een soort van kinderlijke liefde dacht, maar van wie ik nooit meer iets hoorde, bij mijn oudtante in woonde en daar haar beetje gespaarde geld verteerdewant schreef tante»ik ben te arm om gewoon een dienstbode te houden." Ik kan niet zeggen, dat ik na lectuur van mijn brief heel veel zin gevoelde, om gehoor te geven aan de oproeping. Ik was altijd even graag bij Juffrouw Wer ner en verlangde volstrekt niet naar varia tie, vooral een, die niet zeer uitlokkend werd voorgesteld. De brief deed mij on aangenaam aan. In elk geval moest ik mijn vriendin er over raadplegen en ik wachtte met ongeduld het oogenblik af, waarop eeii andere secondante mij kwam aflossen. Mijn hoofd en mijn hart waren, voor het eerst, niet volkomen bij mijn werk. Zoodra ik vrij was liep ik naar boven en klopte aan de deur van Juffrouw Wer ner's kamer. Zij was dadelijk bereid mij aan te hooren en las oplettend den brief, dien ik haar gaf. Ja, zij wist wel dat die oudtante van mij leefde. Door mijn voogd had zij vernomen, dat men in der tijd pend hebben. Slechts zulk eene metho dische handelwijze levert eenige waar borgen, dat de opstand niet opnieuw achter onzen rug ontbrandt, zooals dit in de vorige maand geschiedde. Alleen dan kunnen wij hopen, rust en orde in de bezette provincies le herstellen. Ech ter zullen zelfs door zulk eene bezetting van het land de moeilijkheden geenszins worden weggenomen, waarmede de ver pleging onzer troepen door den naderen den winter bedreigd wordt." Het is zeer te betreuren, dat de Regee ring zoo geheimzinnig blijft in hare me- dedeelingen, en zelfs goed ingelichte bladen het zwijgen oplegt, omdat door ontijdige berichten de bewegingen van het leger aan den vijand zouden kunnen worden bekend gemaakt. Als of de Bos- niërs uit Weener couranten moesten ver nemen valt In Duitschland is naar aanleiding van het vergaan van de Grosser Kurfürst eene officieële enquette geopend, doch de mededeelingen van den Heer von Stoch hebben over deze duistere zaak geen licht verspreid. Gelukkig heeft de particuliere liefdadigheid op ruime wijze gezorgd voor de nagelatene betrekkin gen der verongelukte schepelingen. Belangrijk werden in menig opzicht de zittingen van den Rijksdag, waarin wat er in hun eigen land voor aan haar had geschreven, na den dood van mijn vader, dat ik alleen op de wereld was en dat men hoopte dat zij zich mijner zoo aantrekken. Maar toen had. zij ge antwoord, dat zij niets te doen wilde heb ben met de dochter van een man, die haar zwaar had beleedigd. Ook wist Juf frouw Werner, dat mijn tante zich uitgaf voor zeer behoeftig, maar dat haar buren en bekenden haar voor vrij bemiddeld, maar verbazend gierig hielden. Ik vond dit alles niet bijzonder be moedigend en ik verwachtte bepaald dat Juffrouw Werner mij zou aanraden, maar stil te blijven, waar ik was. Maar nadat zij nog eens den brief had doorgelezen, dacht ze een poosje na en toen zei ze »Toch geloof ik dat je verstandig doet, met er heen te gaan." Er heen gaan," riep ik teleurgesteld. »Ik had zoo gehoopt, dat u me permissie zoudt geven, hier stil te blijven. Wat doe ik bij zoo'n onbekend menschf" »Je moet bedenken, dat zij de eenige familie is, die je bezit en laat zij tot dusver zich niet over je"bekommerd hebben deze brief is bijzonder hartelijk en drin gend geschreven. Buitendien, de vacantie het wetsvoorstel tot bestrijding van het socialisme behandeld werd. De maiden speech van Graaf Stolberg, den plaats vervanger van den Rijkskanselier, maak te weinig indruk. Het ontwerp werd van verschillende zijden bestreden, onder an deren door den ultramontaan Reichen- sperger, die alle buitensporigheden niet aan het socialisme toeschreef, maar aan de verstoring van het godsdienstig ge voel der natieverder door den socialist Bebel, door den nationaal-liberaal Dr. Bamberger en door Dr. Hanel, van de Fortschritls-partij. De beide laatsten wenschten alle buitensporighedendie het gevolg van socialistische woelingen kunnen zijn, op de gewone wijze door de bestaande rechtscolleges te laten be rechten. Bebel beweerde, dat men zijne partij, de sociaal-democratische, ten on rechte verantwoordelijk stelde voor de laagheden van Hödel en een Nobiling. Hij dischte verder een aantal verhalen uit vroeger jaren op, om te bewijzen, dat von Bismarck zelf met zijne geestverwan ten had onderhandeld, en eindigde met den Rijksdag uit te noodigen, het ont werp eenvoudig in de snippermand te werpen. Bismarck, die aldus persoonlijk in het debat betrokken was, verscheen den volgenden dag. Wat Bebel omtrent onderhandelingen met hem had verteld, noemde hij eenvoudig leugens. Maar hij duurt niet zoo heel lang, zoodatje er niet langer behoeft te wezen dan een week, en wie weet hoe alles je mee-valt en hoe blij je later misschien zult wezen, omdat je gedaan hebt, wat de oude vrouw vroeg. Ik raadje bepaald om haar te schrijven, datje komen zult." Het spreekt van zelf, dat ik eerst nog een beetje tegenspartelde; maar eigen lijk vond ik ook dat ik geen neen"l kon zeggen. Ik antwoordde dus aan mijn tante, dat ik over drie weken, den igden December, hoopte op reis te gaan, om i mijn korten vacantietijd" bij haar door te komen brengen en ik verzocht haar de oude Ka hartelijk te groeten. Toen het plan eenmaal vast stond, was ik er een beetje zenuwachtig onder en ik telde letterlijk de dagen. Eindelijk was het zoover, dat we de koffers voor de meisjes gingen pakken. We namen har telijk van elkaar afscheid en toen allen vertrokken waren, begon ik mijn eigen boeltje bij een te zoeken en in te pakken. Veel had ik niet om mee te nemen, maar ik ging ook slechts voor korten tijd. Ik zal nooit het oogenblik vergeten, dat ik wegging. Ik ging natuurlijk met het vaste

Historische kranten - Archief Eemland

Weekblad voor Amersfoort en Omstreken | 1878 | | pagina 1