Amersfoort en Omstreken
VOOR
Zaterdag* 21 September.
Uitgever: A. Al. Slothouwer,
Uren van vertrek der algemeene Communicatie-middel en voor Amersfoort.
Zomerdienst, geopend 15 Mei 1877,
Nederlandsche Ceatraal-Spoorweg.
Ooster-spoorweg.
1,-
Overzicht der week.
BUITENLAND.
Mijn levensgeschiedenis.
1878.
WEEKBLAD
'NO. 352.
Di t Had verschijnt des Zaterdags namiddags,
bonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden 0.75.
Fianco door het geheele Rijk0,85.
Afzonderlijke nummers10 Cent.
Boekhandelaren en Postdirecteuren nemen hestellingen aan
te Amersfoort.
Avdertentiën van 15 regelsƒ0,50.
Iedere regel meer0,07.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen door den belanghebbende in persoon
bezorgd0,25.
Naar Utrecht: Aankomst te
Vertr. Amersfoort Utrecht Rotterd. 'sHage Amnem
tiaar Zwolle:
6,55 (alleen Zat.)
9,18
11,6
2,28
5,47
9,28
7,45
10,—
11,35
3,15
6,23
10,5
9,40
11,30
12,45
4,55
7,20
11,19
9,50
11,35
5,15
7,32
11,34
9,55
12,25
2,10
5,20
10,17
Vertr. Amersfoort
9,1
9,45
1,36
6,13
9,32
Zwolle
10,56
11,10
4,10
7,45
11,26
Aankomst te
Leeuwarden Groningen
2,—
2,—
8,25
10,14
2,6
2,6
8,5
10,5
Postwagendienst (Onderneming A. Schimmel) tusschen Amersfoort en Maarsbergen,
Van Amersfoort 's morgens te 7 en 's namiddags te 2,30 uur.
Van Maarsbergen 's morgens te 9,43 en 's avonds na aankomst van de laatsten trein.
Naar Hilversum: Aankomst te
Vertr. Amersfoort Baarn Hilversum Utrecht Amsterd,
7,28
8,35
9,20
11,10
1,30
2,40
5,45
9,—
9,30
7,44
8,48
9,36
11,26
1,46
2,56
6,1
9,16
9,46
7,54
8,57
9,46
11,36
1,56
3,6
6,11
9,26
9,56
8,30
9,38
I,20
3,42
6,37
9,48
II,-
8.43
9,32
10,35
12,11
2.44
3,42
7,—
10,13
10,32
Naar ZutphenAankomst te
(V. Baarn) V. Amersf Barneveld Apeldoorn Zutphen
8.21
9.29
11,50
1.11
3,42
5,56
9.12
10,58
8,39
9,47
12,2
1,27
3,54
6,12
9,35
11,10
8,59
10,6
1,47
6,31
9,55
9,31
10,37
2,19
7,1
10,28
9,54
10,56
2,42
7,20
10,51
De Oostenrijkers in Bosnië en de Her-
zegowina gaat het nog lang niet voor
den wind. 't Is waar, sints eenige weken
zijn zij tot het midden van het land door
gedrongen, en hebben de hoofdstad
Serajewo bezet. Doch merkwaardiger
wijze hebben de aanvoerders vergeten
zich in den rug en in de flanken te dek
ken. Men leze slechts het volgende, dat
daarover in de meest betrouwbare bron,
in de Neue freie Pr esse voorkomt
»Het eerste deel der bezetting, zoo
schrijft zij, ging mank aan de fout, dat
onze bevelhebbers er naar streefden
spoedig groot succes te behalen en zoo
ver mogelijk door te dringen. Wij heb
ben bij de tenuitvoerlegging der bezet
ting dezelfde fout begaan als de Russen,
toen zij ten vorigen jare met Plewna in
den rug over den Balkan trokken. Onze
generaals hebben het geographische ob
ject op den voorgrond gesteld en in hun
streven om dit te bereiken, geheel verge
ten, dat slechts het strategisch doel, na-,
melijk de strijdmacht des vijands te ver
nietigen, hoofdzaak is. De minarets van
Serajewo deden hen vergeten, dat in bei
de flanken onzer operatie-linie belang
rijke benden opstandelingen zich veree-
nigden, die elk oogenblik onze verbin
FEUILLETON.
II. (Vervolg.)
Ja, wat was er 1 In dien brief werd ik,
die meende, dat er geen levend schepsel
in de wereld bestond, buiten de school,
dat zich om mij bekommerde, uitgenoo-
digd om de naderende kerstvacantie te
komen doorbrengen bij mijn oud tan
te 1 Ik wist niet recht of ik waakte dan wel
droomde, 'k Herinnerde mij nu, dat de
oude Ka mij vroeger wel eens over die
oude dame had verteld, hoe zij wel bij
ons aan huis gelogeerd had, maar na den
dood mijner moeder niet meer van zich
had laten hooren. Het scheen dat zij met
mijn vader niet over weg kon, of dat hij
iets gedaan had, dat haar niet beviel.
Maar nu schreef ze mij, dat zij oud begon
te worden en er naar ging verlangen het
kind van haar nicht nog eens weer te zien.
Ze leefde wel in zeer bekrompen omstan
digheden, maar zij begreep, dat ik niet al
te zeer verwend was in mijn leven. Ook
ontdekte ik uit dien brief, dat de oude Ka,
ding konden afsnijden. Baron Philippp-
vic liet zich zelfs niet door de overrompe
ling van Banjaluka en door den tegen
spoed der divisie-Szapary bij Tuzla en
Gracanica van zijn plan afbrengen en
trok met rusteloozen spoed op Serajewo
aan. Deze stoutmoedige tocht, die zeer
zeker 't voordeel had dat de hoofdstad
des lands en het centrum van den opstand
in onze handen viel, had echter zeer licht
voor ons leger met eene catastrophe
kunnen eindigenindien de dappere
troepen van generaal Szapary er niet in
geslaagd waren, de zegevierende opstan
delingen bij Doboj tot staan te brengen.
Het gevolg dezer strategische zonden
is thans, dat wij het geheele bezettings-
werk nagenoeg weder van voren af aan
beginnen moeten, dat wil zeggen, dat wij
een tweeden veldtocht ondernemen moe
ten. Het is te hopen, dat men thans
rationeeler te werk zal gaan dan in Au
gustus. De bezetting van een land met
zulk eene strijdlustige en dappere bevol
king als die van Bosnië, is nu eenmaal
geen militaire wandeling". Onze gene
raals zullen derhalve, tenzij wij nog eene
derde editie der bezetting moeten bele
ven, systematischer moeten te werk gaan.
Zij zullen het land stuksgewijze bezetten
en de getrokken rayon niet overschrijden
moeten, vooraleer zij daarbinnen de ge
heele bevolking onderworpen en ontwa
aan wie ik altijd nog met een soort van
kinderlijke liefde dacht, maar van wie ik
nooit meer iets hoorde, bij mijn oudtante
in woonde en daar haar beetje gespaarde
geld verteerdewant schreef tante»ik
ben te arm om gewoon een dienstbode te
houden."
Ik kan niet zeggen, dat ik na lectuur
van mijn brief heel veel zin gevoelde, om
gehoor te geven aan de oproeping. Ik
was altijd even graag bij Juffrouw Wer
ner en verlangde volstrekt niet naar varia
tie, vooral een, die niet zeer uitlokkend
werd voorgesteld. De brief deed mij on
aangenaam aan. In elk geval moest ik
mijn vriendin er over raadplegen en ik
wachtte met ongeduld het oogenblik af,
waarop eeii andere secondante mij kwam
aflossen. Mijn hoofd en mijn hart waren,
voor het eerst, niet volkomen bij mijn
werk.
Zoodra ik vrij was liep ik naar boven
en klopte aan de deur van Juffrouw Wer
ner's kamer. Zij was dadelijk bereid mij
aan te hooren en las oplettend den brief,
dien ik haar gaf. Ja, zij wist wel dat die
oudtante van mij leefde. Door mijn voogd
had zij vernomen, dat men in der tijd
pend hebben. Slechts zulk eene metho
dische handelwijze levert eenige waar
borgen, dat de opstand niet opnieuw
achter onzen rug ontbrandt, zooals dit
in de vorige maand geschiedde. Alleen
dan kunnen wij hopen, rust en orde in
de bezette provincies le herstellen. Ech
ter zullen zelfs door zulk eene bezetting
van het land de moeilijkheden geenszins
worden weggenomen, waarmede de ver
pleging onzer troepen door den naderen
den winter bedreigd wordt."
Het is zeer te betreuren, dat de Regee
ring zoo geheimzinnig blijft in hare me-
dedeelingen, en zelfs goed ingelichte
bladen het zwijgen oplegt, omdat door
ontijdige berichten de bewegingen van
het leger aan den vijand zouden kunnen
worden bekend gemaakt. Als of de Bos-
niërs uit Weener couranten moesten ver
nemen
valt
In Duitschland is naar aanleiding van
het vergaan van de Grosser Kurfürst
eene officieële enquette geopend, doch
de mededeelingen van den Heer von
Stoch hebben over deze duistere zaak
geen licht verspreid. Gelukkig heeft de
particuliere liefdadigheid op ruime wijze
gezorgd voor de nagelatene betrekkin
gen der verongelukte schepelingen.
Belangrijk werden in menig opzicht
de zittingen van den Rijksdag, waarin
wat er in hun eigen land voor
aan haar had geschreven, na den dood
van mijn vader, dat ik alleen op de wereld
was en dat men hoopte dat zij zich mijner
zoo aantrekken. Maar toen had. zij ge
antwoord, dat zij niets te doen wilde heb
ben met de dochter van een man, die
haar zwaar had beleedigd. Ook wist Juf
frouw Werner, dat mijn tante zich uitgaf
voor zeer behoeftig, maar dat haar buren
en bekenden haar voor vrij bemiddeld,
maar verbazend gierig hielden.
Ik vond dit alles niet bijzonder be
moedigend en ik verwachtte bepaald dat
Juffrouw Werner mij zou aanraden, maar
stil te blijven, waar ik was. Maar nadat
zij nog eens den brief had doorgelezen,
dacht ze een poosje na en toen zei ze
»Toch geloof ik dat je verstandig doet,
met er heen te gaan."
Er heen gaan," riep ik teleurgesteld.
»Ik had zoo gehoopt, dat u me permissie
zoudt geven, hier stil te blijven. Wat doe
ik bij zoo'n onbekend menschf"
»Je moet bedenken, dat zij de eenige
familie is, die je bezit en laat zij tot dusver
zich niet over je"bekommerd hebben
deze brief is bijzonder hartelijk en drin
gend geschreven. Buitendien, de vacantie
het wetsvoorstel tot bestrijding van het
socialisme behandeld werd. De maiden
speech van Graaf Stolberg, den plaats
vervanger van den Rijkskanselier, maak
te weinig indruk. Het ontwerp werd van
verschillende zijden bestreden, onder an
deren door den ultramontaan Reichen-
sperger, die alle buitensporigheden niet
aan het socialisme toeschreef, maar aan
de verstoring van het godsdienstig ge
voel der natieverder door den socialist
Bebel, door den nationaal-liberaal Dr.
Bamberger en door Dr. Hanel, van de
Fortschritls-partij. De beide laatsten
wenschten alle buitensporighedendie
het gevolg van socialistische woelingen
kunnen zijn, op de gewone wijze door
de bestaande rechtscolleges te laten be
rechten. Bebel beweerde, dat men zijne
partij, de sociaal-democratische, ten on
rechte verantwoordelijk stelde voor de
laagheden van Hödel en een Nobiling.
Hij dischte verder een aantal verhalen
uit vroeger jaren op, om te bewijzen, dat
von Bismarck zelf met zijne geestverwan
ten had onderhandeld, en eindigde met
den Rijksdag uit te noodigen, het ont
werp eenvoudig in de snippermand te
werpen. Bismarck, die aldus persoonlijk
in het debat betrokken was, verscheen
den volgenden dag. Wat Bebel omtrent
onderhandelingen met hem had verteld,
noemde hij eenvoudig leugens. Maar hij
duurt niet zoo heel lang, zoodatje er niet
langer behoeft te wezen dan een week, en
wie weet hoe alles je mee-valt en hoe blij
je later misschien zult wezen, omdat je
gedaan hebt, wat de oude vrouw vroeg.
Ik raadje bepaald om haar te schrijven,
datje komen zult."
Het spreekt van zelf, dat ik eerst nog
een beetje tegenspartelde; maar eigen
lijk vond ik ook dat ik geen neen"l kon
zeggen. Ik antwoordde dus aan mijn
tante, dat ik over drie weken, den igden
December, hoopte op reis te gaan, om
i mijn korten vacantietijd" bij haar door
te komen brengen en ik verzocht haar de
oude Ka hartelijk te groeten.
Toen het plan eenmaal vast stond, was
ik er een beetje zenuwachtig onder en ik
telde letterlijk de dagen. Eindelijk was
het zoover, dat we de koffers voor de
meisjes gingen pakken. We namen har
telijk van elkaar afscheid en toen allen
vertrokken waren, begon ik mijn eigen
boeltje bij een te zoeken en in te pakken.
Veel had ik niet om mee te nemen, maar
ik ging ook slechts voor korten tijd. Ik
zal nooit het oogenblik vergeten, dat ik
wegging. Ik ging natuurlijk met het vaste