AIERSFOORTSCIIE
COURANT.
H". 48.
w
ff" rg
fcef.
4 P
y>c
DONDERDAG i
1 September d85'2.
2 Sept. Donderd. J. F. TT. Jerusalem overl., 1789.
3 Vrijd. Olivier Cromwell overl., 1658.
4 Zatiird. Willen», Prins van Oranje, Kroonprir
5 ZOND. Go fried Arnold geb.1666.
is der Nederlanden, geb., 1840.
16 Sept. Maand. L. Kw.; Arasterdamsche kermis.
7 Dingsd. Hannah More overl., 1833.
8 Woensd. Maria Geboorte; van der Palm overl., 1840.
J 9 Donderd.
KENNISGEVING.
Ik BURGEMEESTER sa WETHOUDERS dsr GEMEENTE
AMERSFOORT
Brefigen ter kennis van de belanghebbenden, dat
het Suppletoir Kohier van het BRANDGELD dezer
Gemeente, over hel tijdvak van 1 Mei lot uit. Dec.
1852, voorloupig is vastgesteld, cu gedurende 14
dagen, van heden af gerekend, dagelijks van 10 lot
1 ure, (do in te vallen Zondagen uitgezonderd) ter
Secretarie voor een ieder ter lezing zal liggen.
Amersfoort, den 27 Augustus 1852.
Burgemeester en ff et houders voornoemd
A. G. WIJERS.
De Secretaris
W. L. "SCHELTUS.
BINNENLAND.
AMERSFOORT, 2 September 1852.
In de vergadering van den Raad der Gemeente
Amersfoort, op 31 Aug. j.l. gehouden, waren tegen
woordig: dc 11.11. Nieuw land. Maas lieesleranusvan
Jiockom Maas, ran IFalchrenScheerenbergWijert
(Voorzitter), tan LilaarZcgers Fceckcns en F erloren
afwezig: de II.II. Brouwer, van den Bergh, Herschel,
Dietnonten van Bel.
1°. De notulen der vorige vergadering worden ge
lezen cn goedgekeurd.
2°. De Heer L. A. van Beek, nieuw benoemd Raads
lid, ter vergadering binnengeleid, legt in banden van
den Voorzitter de bij de Wet voorbeschrevene eeden
af e
zitting.
Als Lid der Commissie lot het afnemen van het
examen aan de jongelieden, die op de Lalijnsche school
wenschen toegelaten te worden, wordt, na staking der
stemmen bij cene tweede vrije stemming en ook bij
herstemming, door het lot. legen den Heer C. Harsten,
benoemd de Heer Dr. li. Tenema.
4°. Wordt in behandeling gebragt het Rapport der
Commissie, betreffende de oprigting eeuer Stads-Apo-
tlieek. De Heer Zegers Veeckenshel woord vragende,
zegt
■I Dc Heer Scheltus v. Leusden heeft in do Raads
vergadering van 20 Januurij j.l. ter tafel gebragt het
voorstelOm de plaatselijke geneeskundige Commissie
te verzoeken, om consideratie en advijs, omtrent het
al of niet doelmatige van aanbesteding der levering
vaii geneesmiddelen aan de armen.
Dal voorstel aangenomen en gerenvnijeerd zijnde naar
de pl. Gen. Commissieheeft deze, bij missive van 29
April j.l. te kennen gegeven, dat, volgens hare over
tuiging, ecne aanbesteding van r!e levering van ge
neesmiddelen aan de aruien geheel ondoelmatig zou
zijn terwijl zulks ook uitdrukkelijk is verboden bij
Art.' (1 van het Kou. Besluit van 2 April 1829, en
voortsdal dc oprigting eeuer Stads-Apolheek, én in
het belang der Stads-Kas, èn in dat der ariuen, het
doelmatigst zou zijn.
Dit laatste te kennen geven van de pl. Gen. Com
missie is den 17den Juiiij door den Raad, als punt
van onderzoek aangenomen en gesteld in handen eeuer
Commissie uit den Raad, die daarop, ter vergadering
van 31 Julij, heeft uitgehrngt een Rapport, waarin zij
1°. verkiaart zich te vereenigeu mat het laatste
gedeelte der missive van dc pl. Gen. Commissie, dat
namelijk dc oprigting ecner Slads-Apothcek het doel
matigst zou zijn;
2°. aanrandt een voortdurend toczigt op hel afgeven
van bewijzen tot het kuste'^os erlangen van genees
middelen cn
3®. mededeelt eene begrooling van kosten, tot de
oprigting ccner Slnds-Apolheek vereisehl.
De Raads-Coinmissie zegt iu dat Rapport: eenstem
mig tot de overtuiging le zijn gekomen, zich te moeten
vcreenigen met het voorstel tot de oprigting eener
Slads-Apotheck maar hoe zij tot die overtuiging is
gekomen, met andere woorden de gronden voor de
oprigting eener Slads-Apolheekheeft zij ons niet
kenbaar gemaakt.
Die gronden zouden tweederlei kunnen zijn:
I". slechte bediening der armen;
2°. te groote kostbaarheid der geneesmiddelen, ge
leverd op de wijze als tot dus verre plaats had, bij
het vooruilzigl, dat ze in den vervolge nog meer
zullen kusten, cn dat eene Stads-Apotheek ze met
minder kosten zal opleveren.
De eerste grond, slechte bediening der armen, ware
die aangevoerd en bewezen zou alleen reed» genoeg
zaam moeten zijn, om ons te doen besluiten, om eene
verandering te brengen in den tol dus verre gevolgden
regel, ten aanzien der levering van geneesmiddelen
aan de armen. Tol dus verre celitcr is- nooit eeuige
klant over de bejegening, den armen door de Apothekers
aangedaan, of over de bereiding, de kwaliteit der
medicijnen ingebragt.
De tweede grond zou kunnen zijn
o. le groote kostbaarheid der geneesmiddelen, ge
leverd op de lol dus verre gebruikelijke wijze.
De pl. Gen. Commissie zegjde medicamenten voor
de armen kosten thans veel.
Kostten ze vroeger dan minder? Immers neen! Van
1842 tot 1851, gedurende tien jaren, hebben zij ge
kost ƒ28064, nlzoo gemiddeld ƒ2800 'sjaars, een
bedrag dal in 1851 niet is betaald, terwijl ze in 1842,
ƒ2964, in 1844, ƒ2971, in 1846, ƒ3309, iu 1847,
3172, dus vroeger meer hebben gekost dan in 1848,
1849, 1850 on 1851. In vergelijking met vroeger,
kosten de medicamenten voor de armen thans niet
veel; ik vermeen zulks genoegzaam, mei cijfers, U te
hebben aangetoond.
b. Voorts zegt de pl. Gen. Commissie: «het getal
dergenen, die van stadswege geneesmiddelen ontvan
gen, neemt jaarlijks toe», daarom schijnt zij de op
rigting eeuer Slads-Apolheek voordeelig te achten voor
de Stads-Kas.
Waarop echter grondt de Commissie dit haar be
weren? Op overgelegde bescheiden? Neen! 't is ecu
uit de lucht gegrepen beweren.
Een op dit punt ingesteld onderzoek heeft mij doen
kennen, dat in 1843, 919; iu 1844, 1040; in 1845,
1067; in 1846, 1613; in 1847, 1233; in 1848, 1393;
in 1849, 1735; in 1850, 1150 en in 1851, 1022 be
wijzen tot het kosteloos erlangen van Genees-, Hcel-
en Artsciiijmengkuiidige bediening zijn afgegeven; in
negen jaren 11172, alzoo gemiddeld jaarlijks 1241
bewijzen, terwijl iu 1851 minder bewijzen dan in de
zeven voorafgaande, in 1850 minder bewijzen dan in
de vier voorafgaande jaren zijn uitgereikt
Het te kennen geven van de pl. Gen. Commissie is,
op dit punt, zeer onjuist; de vrees, dal in den ver
volge, wegens levering van geneesmiddelen aan de
armen, ten hooger bedrog op de Begrooting zoL voor
komen, is zonder ecnigen grond en dit beweren der
pl. Geil. Commissie alzoo niet aan te nemen als motief
voor de oprigting eener Stads-Apotheek.
c. Maar de Raads-Coinmissie heeft de kosten eener
Slads-Apotheck begroot oji een bedrag van ƒ2800 in
liet jaar, en dat, zou men kunnen zeggen, is veel
minder dan in 1846 cn 1847! Maar dan zou men
eene vergelijking doen, die geen steek houdt; de jaren
1846 cii 1847 waren immers jaren, waarin wc door
zware ziekten zijn bezocht, en in dergelijke omstan
digheden zal ook de Stads-Apotheek meer kosten.
Gemiddeld echter hebben de medicijnen aan de armen,
gedurende dc laatste tien jaren, slechts ƒ2866 'sjaars
gekost.
Dat cijfer, ik erken het, is 60 a ƒ66 hooger dan
dal van do Begrooling der Raads-Commissicmaar op
het cijfer van ƒ2866 is met zekerheid te rekenen, de
berekening der kosten eener Stads-Apotheek op ƒ2800
'sjaars is zeer precair, cii mijns inziens te laag gesteld.
Zullen wij besluiten tot dc oprigting ecner Slads-Apo
lheek dan moeten daarvoor geldige redenen bestaan
en zulke redenen vinden wij evenmin iu de missive
der pl. Gen. Commissie als in hel rapport der Raads-
Commissic; veeleer vind ik in de missive der pl. Gen.
Commissie cene aanbeveling, om ons le houden aan
den tot dus verre gebruikelijken regel vour de leve
ring der medicijnen aan de armen.
Die regel toch, zegt de pl. Gen. Commissie, is
voorgeschreven bij JKon. Besluit. Die regel is, dat telken
jare, in April cii October, wordt vastgesteld hel tarief,
waarnaar ieder artsenijmiddel ten behoeve der urmen
aan de Gemeente mag worden in rekening gebragt,
cn dat, uit aanmerking van de prijsbepaling bij pond
of unce, voor het inwegen 10 verlmogiiig, wordt
toegekend, terwijl voor hot gereed maken, aan dc zes
Apothekers, die de levering doen, le zamcii ƒ600
wordt betaald; cn die berekening, ook dit zegt de
pl. Gen. Commissie, is niet duur, maar scer matig
gesteld.
Waarom zouden wc dan gevolg geven aan den wensch
der pl. Gen. Commissie co aan het voorstel der Raads-
Commissic? Waarom afzien vun ceu regel, die men
zegt bij Kon. Besluit te zijn voorgeschreven Waarom
overgaan lyt cene zaak, die reeds meermalen in over
weging genomen, maar telkens afgesprongen is; lot
eene zaak, waarvan het doeltreffende, in het belang
der armen, wel geavanceerd maar niet geargumenteerd,
veel minder tot klaarheid gebragt is; tot eene zaak,
waarvan men het voordeel voor de Stads-Kas heeft
beweerd, niet overlegging van eene Begrooling, die
mijns inziens verre van juist is te noemen, en die
ware ze ook juist te noemen eene janrlijksche bate
van slechts ƒ66 zou opleveren, ingeval men zich aan
den tot dus verre gevolgden regel blijft houden; waar
tegenover slaat, dat alle ingezetenen er belang bij
hebbendat de Apothekers een groot debiet hebben,
waardoor dc winkelvoorraad menigwerf kan worden
vernieuwd, terwijl dc armen, tegenover dc onafhanke
lijkheid van den Stads-Apolhekcr, aan wien men al
ligt een te groot vertrouwen zal scheukeniu de
af hankelijkhcid der Apothekers een waarborg !|cbbcn
dat goede geneesmiddelen hun verstrekt, en, bij gebreke
daarvan, aan hunne klaglcn, die tot nog toe, zoolang
de levering der geneesmiddelen aan dc armen ann een
beperkt getal Apothekers is opgedragennooit zijn
ingekomen, zal worden gevolg gegeven.
Wil men echter bezuinigen, zonder te bekrimpen
of te benadeelendan neme men den wenk in acht
door de pl. Gen. Commissie gegevenwaarop de Raads
commissie leregt ook heeft gewezen: «Men onderwerpe
de gunning van vrijo geneesmiddelen aan een naauw-
gezet toczigt, dat op eeuen vasten grondslag rust;
daartoe make het Bestuur zich kekend met het perso
neel der Armen, noodigc de Diaconiën der onder
scheidene gezindten uit, om opgave te doen van do
namen cn woonplaatsen der .personen, die of voort
durend of tijdelijk ouderstand genieten, onderzoako
zelf, of al die bedeelden werkelijk arm zijn, make
vervolgens cene behoorlijk bij le houden armeiilijst
op, en verleene geene Genees-, Heel-, of artscnijmeng-
kundige hulp dan aan de op die lijst vermelde personen.
In één woord men organiseere een algemeen Armbe
stuur; men schuive dat Bestuur zich niet van den
hals, maar drage dat op aan eene Commissie uit den
Raad, opdat deszelfs leden met eigen oogen zien, of,
en in hoeverre de weldadigheid ten koste der Gemeente
uitgeoefend, in 1851 met ongeveer ƒ16000, ongeveer
V». meer dan Vs van de gewone inkomsten, le ver
antwoorden is.
Wil de Raad het belang der armen waarlijk voorstaan,
dan keere hij terug tot het vroeger aangenomen beginsel
dal de opdrngt der levering vau geneesmiddelen aan de
armen is eene zaak van vertrouwenwaarmede niet alle
Apothekers kunnen vereerd worden, en die daarom
moet beperkt worden tot een bepaald getal Apothekers;
eene beperking, die, zonder iemand te praejudicieren
de gelegenheid geeft om hen uit te sluiten, die de
levering niet waardig zijn.
Vergis ik mij niet, dan is deze mijne raeening ook die
van dc pl. Gen. Commissie en van de Raads-Commissic,
en moet daaraan bepaaldelijk worden toegeschreven het
voorstel tot het opriglen eener Stads-Apotheek.
Met dc oprigting eener Stads-Apotheek zou men echter
wel een enkel niet te vertrouwen Ajiolhckcr de levering
onthouden, maar ook vele anderen benadeelen, die, op
grond van veeljarige getrouwe pligtsbelrachtiug, bij
voortduring liet hun geschonken vertrouwen zich waar
dig beloonden; zou men wel een of meer knoeijers
weren, om welligt aan een ander daartoe het radikaal
te geven, maar dan zou het laatste kwaad erger zijn
dan hel eerste; voor het eerste immers bestaat nog het
middel vau redres, maar eene Stads-Apotheek, eenmaal
met groote kosten en onder zeker verband opgcrigt,
zal niet ligt worden vernietigd. Vernietige men liever,
trekke men liever in het op~ 12 Maart j.l. genomen
Besluit, en keere men terug tot het Besluit van 1840,
uin dc levering der Geneesmiddelen slechts aan een
zestal Apothekers, op de wijzo als tol dus verre, toe te
vertrouwen.
Dit laatste is mijns inziens het eenige, waartoe wij,
met beperking zoo veel mogelijk van het regt op koste-
looze genees-, heel- en artsenijmengkiindige hulp, moeten
overgaan; cn het is op grond van deze inijno raeening,
dal ik zoo vrij beu te doen het navolgende voorstel
Dat de Raad, ingeval van verwerping van het voorstel
tot oprigting eener Stads-Apotheek, het Besluit neme,
om, van de te dezer stede gevestigde Apothekers, aan een
zestal hoogstens op le dragen de levering van genees
middelen aan de nrincn, volgens tarief telken halveu
jare door den Raad rast le stellen, en onder toeken
ning tevens van een salaris van honderd gulden voor
het gereed maken der medicijnen telken halven jare
aan ieJer der drie Apothekers, die voor dat tijdvak
met gezegde levering zal belast zijn.
Dit voorstel vereischt, naar ik vermeen, weinig toe
lichting; bij aanneming van hetzelve zal, ten aanzien
der wijze waarop, de levering der geneesmiddelen aan
de armen plaats hebben nis tot primo Juljj j.l. gebrui
kelijk, terwijl, ten aanzien der kosten daartoe vereischt,
eene bezuiniging zal worden daarge6teld van plus minus
225, en zulks berekend als volgt: tol dusverre kostten
die medicijnen gemiddeld jaarlijks ƒ2868, als ƒ609
voor bereiding en ƒ2266 voor ingrediënten, onder
welk laatste bedrag zijn begrepen 10 pCt. voor net inwe
gen, uitmakende ƒ226, welke ik, naar aanleiding van
het aanbod der Apothekers zelve, bij rekwest gedaan,
bun in den vervolge niet meer zou toekennen, zoodat
van 1 Januarij e. k. dc kosten der aan de armen te
leveren geneesmiddelen zouden kunnen begroot worden
op ƒ2600 a ƒ2650 'sjaars.
Door aanneming van mijn voorstel zal eene omver-
werping van het bestaande, benadeeliug van veler, ja
van aller belnngenworden voorgekomenzonder nog de
gelegenheid af tc snijden om later, bij aanvoering van
bondige argumenten, mogl hel noudig zijn, eene Stads-
Apotheek op te riglen. Het gevolg geven aan mijn voorstel
strekkc dan slechts tot proefneming; daaraan zijn geeno
kosten verbonden, daaraan is niets verbeurd, daarmede
is niets verlorendaarvan kan iederen dag zelfs worden
terug gekomen, maar ecuc Slads-Apolheek, waarvoor
ik dc noodzakelijkheid niet inzie, eenmaal opgcrigt,
zal niet ligt worden tc niet gedaan.»
