COD
Ja 500.
van Din GS DAG,
i Maart 8858.
Dit Blad verschijnt tweemaal in de week des Dingsdag* en Vrijdagt. - De Prijs van het Abonnement is ƒ1.50 in de 3 maandenVan Adverteotiënvan 1 tel 6 rebels 60
Cents, elke regel meerder 10 Cents, behalve het Zegulrcgt. Afzonderlijke nummers, ƒ0,10. Brieven franco. Bestellingen geschieden bij den Uitgever A. li. van CUeff
te Amersfoort, zoomede bij alle Boekhandelaren en Post-Directcuren in het Kijk.
K E i\ I S G E V 11\ G.
De]BURGEMEESTER der GEMEENTE AMERSFOORT
Brengt ter kennis der ingezetenen, dat hel door den
Heer Commissaris des Konings executoir verklaarde Co
llier van het Patcntregl in deze gemeente, over het 3de
kwartaal dienst 18571858, aan den Heer Ontvanger
der Directe Belastingen is ter hand gesteldaan wien ie-
j der vcrpligt is zijnen aanslag, op den hij de Wet be
paalden voet tc voldoen.
Gedaan en op de gewone plaatsen aangeplakt te
Amersfoort, den 27 February 1858.
De ilurgemeester voornoemd
A. G. WIJERS.
Is de Heer Thorbecke een groot man?
Voorzeker is hij dit zullen de dagbladschrijvers
zijner kleur uilroepen. Let maar eeus hoe hij, de
man der liberale beginselen, de man die naar de
volks-gunst haakt, den Minister van Dinnenlandsclie
zaken heeft geïnterpelleerd, over de spoorwegen,
welke thans algemeen worden gewensclit. Hij heeft
den Minister wakker geschud, eu aangedrongen, dat
er ,toch wat van de spoorwegen moge komen, en
Nederland niet langer achter blijve bij andere natiën.
Doch ineu geloovc die kraaijers niet. Er behoort
nog al wat voor om een groot man te kunnen zijn
onder eenc Volk, dat vele groote mannen van Eu-
ropesche vermaardheid heeft opgeleverd. Eu denkt
men dan.dat de dagbladschrijvers die hem vergo
den, opregt zijne in hunne afgodische loftuigingen
Geenszins, liet is een goochelspel dat zij verlootten.
I Zij werpen een uoord en een naam naar de hoogte
.1 ntneenc 'aak te verkrijgen. Terwijl hel Neder-
landschc volk met opeu mond naar de hoogte ziet
waarin zich liberalisme en l/iorbeckiaitisme in glins
terende kleuren ontmoeten, door de dagbladschrij ven-
de goochelaars uit de mouw geschud en in het
luchtruim4'geslingerd, sluipt ongemerkt het liberli-
nismus in zijne rangen om de oud-hollandsche
vaderlands- en oranjeliefde, godsdienstigheid, trouw,
eerlykheid, regtschapenheid uit 's volks zakken te
rollen. Politieke goochelaars als zij zijn, hebben
zij lot medehelpers gewelenloozc libertlnistische
zakkenrollers. Is de coup gelukt, weluu, dan luier
den buit gedeeld. Bedrogen volk!
Men vrage eens waarin de grootheid van Thorbecke
bestaat. Namelijk wat hij gedaan heeft. Hij heeft
veel geschreven en gesproken. Ilij schrijft en spreekt
smakelijk. Welke kost door hein opgedischl wordt,
namelijk of deze gezond en voedend is moet men
den kraaijers niet vragen. De kost lacht u tegen
de kost smaakt; of men later door liet gebruik
.eenc outstcking in de ingewanden bekoint. daar
Pvragen zij niet naar. Laat eens zien wat Thorbecke
de man van den volkswaangedaan heeft? Heeft
hij wat omlrent de spoorwegen gedaan, gedurende
de jaren dat hij Minister van Bimicnlaiidschc zaken
was? Immers niets. Kirls, en nogmaals niets,
hoezeer hij zich cene Tweede Kamer had weten
te verschaffendie naar zijne wenken vloog. Van
tteenen, die hem in de Binnciilaiidsche zaken op
volgde. deed ook niets voor de spoorwegen. Naau-
wciyks is echter Br. Simons aan het bewind of hij
treedt op met een goed plan van een nel vau
spoorwegen over het rijk ten deele noodwendig, ten
deele nuttig.
Ilcelï toen Thorbecke de man van de kraaijers
hebben hij cn zijne vrienden, dat ontwerp met
warmte toegejuicht, als z(jnde in hel belang van
het Vaderland? Volstrekt niet, want het kwam
van Simons. Zegt ons eens, Mijnheeren de Kraai
jers! kan iemand die als directeur aan het hoofd
der Delftsche Akademie staat niet een even goed
Minister zijn als iemand die als een Professor aan
de Lcidsche Akademie fungeert Thorbecke
en zijne club zijn toen tegen Br. Simons met aller
lei spitsvondige redeneringen voorden dag gekomen.
En of nu al de tegenwoordige Minister van Bui-
ncnlandschc zaken op de spoorwegen terug kwam
en ze aandrong als in het algemeen belang zynde.
liet mogt niet helpen. De groote man en zijne
'vrienden ijverden er tegen cn verwierpen de heil
zame voorstellen, want hij had zc niet ter wereld
•gchragl.
Meer dan een jaar was vcrloopen dat de zooge-
-noemde liberalen de dunrstelling der spoorwegen
onder allerlei schijngronden tegen hielden. Zij
'spraken cr wel over. maar juist veel te spreken is
het middel om niets te kunnen laten doen. Nu
inaderdo het einde van het jaar 1837 cn de liberale
.b«crrn zonden van hunnen verinocijendcn arbeid,
in zachte sluimering te huis achter den kagchei ge
beten, zocht uit rusten! Zij moesten echter vree zeu
In hunne zoete rust gestoord te woiden door hunne
■committenten, die'heli wakker zouden schreeuwen
'met de woorden: wal heb! gij voor dc spoorwegen
'gedaan? Zij waren beangst, dut, hvwtyl zy zich
gapend de oogen wreven, hunne lastgevers er zou
den by voegen: »Fuei,gy onwaardigen! die 's lands
belangen aan eigen grootheid of wrok opotièrl;
•gaat heen, gy praters! wy willen ''aden zien en
•willen niet langer op daden wachten." Zij wisten
dat zij niet geheel dadenloos moglen inrukken. Nu
kwam iemand mc-t het voorstel voor den dag oin
100,000 tot voorbereiding der spoorwegen toe te
staan, in afwachting der toebereidingEen tou
gouds! Dal was verschrikkclyk in hunne oogen.
Die som nam in hunne verbeelding oulzettende
verhoudingen aan. Be Ministers kouden en wel
misschien een gulden meer by laten glippen. De
Kamer stond maar ƒ00000 toe. Ja. Nederlanders
thans regeert een kosing boven de Staten Generaal
in de 17e en 18c eeuw regeerden stadhouders naast
de Slaten-Generaal, toen was onze Natie groot,
groot naast Engeland en Frankrijk, toen schreven
onze voorouders andere Volken de wet voor, toen
was alles in ons hinnciilandscb beheer heter dan
bij andere Natiën, maar toen knibbelden de
Stalen Generaal niet. Toen waren er ook groote
mannen, wel niet met zwarte rokken en witte das
sen, gezetenbet waren groote mannen, maar niet
van het soort van Thorbecke.Wat was liet gevolg
van de vrees voor het verlies zijner popurlariteit,
die Thorbecke en de zijnen noopten lot dc spoorweg-
interpellatie aan den Minister? Dat hel bleek, hoe
steeds de Minister voor de spoorwegen met ijver
werkzaam was. Maar de motie van orde had een
doel. Thorbecke en de zijnen moesten de goede ge
meente kunnen diets maken dat zij zeer bezorgd
over de spoorwegen waren.
Men zegge nu eens dat de Heer Thorbecke geen
groot man is.
ROOF OF ma
IV.
DE VERVOLGINC.
Het protest van den lieer D. had bijna algemeene
goedkeuring erlangdhoofdzakelijk hij den mid
denstand, het meest gepijnigd door eenc vertering-
belasting, ill hatelijkheid. willekeur en onregtvaar-
diglicid alle vroegere cn tegenwoordige belastingen
overtreffende. Op een later tijdstip zal in deze
Courant aanschouwelijk worden gemaakt, wat en
hoe deze belasting is en werkt, opdat blijkc lot
welke onzalige expediënten de Rolterdamsche Ge
meenteraad. voorgezeten door zijnen Burgemeester-
Voorzitter J. F. Hoffman, de toevlugt moet nemen
om de exorbitante Gemeente-uilgaven (waarover
mede later een woordje) te bestrijden; ja, die
kunnen niet eens bestreden wordenwant de
Gemeenteraad heeft met eigen cijfers en eigen
mond en oog vooruitgezien een te kort van vier
tonnen gouds en hare goedkeuring tot eenc leening
daarvoor gegeven, waarvan de burgers behoudens
hel kapitaal weder de interest zullen moeien betalen.
liet protest was de eerste koene schrede om dc
hatelijkheid der belasting aan dc kaak te stellen;
het was de eerste lichtstraal die het oog der
Boltcrdammers tintelen deed -tegen de aristocra
tische verdrukkers; het was de eerste vlam. uit
de borst van een burger van karakter gebroken.
Dat voorbeeld kon gevolgd worden, cr kon een
algemeene burgerbrand komen, die het gchccle ver-
Icringbelaslinggehouw in den asch zou leggen.
Daarvoor moest gewaakt worden. De Burgemeester-
Voorzitter. hoewel Hoofd der policie, eene polioie
die in het huis eens rnstigen burgers een zakmes
grijpt, Hij, het Hoofd van het Gemeentebestuur,
was magtehos om tc bestraffen den kleinen
burger, strikt binnen de palen der wet gebleven
en verduurd hehltenrie insolcntien dezer policie.
Maar de openbare aanklager van openbare kwaad
doeners had magt. I)e Officier van Jusiitie mag
sim, al vindt hij niets. Deze had, namelijk, in
liet zoogenaamd i?) protest van den lieer 0.eene
aanzetting tot ongehoorzaamheid aan de
wetten gezien, waarin voorzien is hij de gelegen-
heidswet van 1830 en op grond daarvan inagtiging
ter vervolging gevraagd. Be Rotterdamse he Regt-
bank deelde de zienswijze van don Officier niet;
nogtans vermeende zff dut renige zinnen iu gezegd
protest konden geacht worden daar te stellen boon
of laster^ waarin voorzien is bjj a: 367 enz.
Wetboek van Strafvordering, in verhand met het
gclegenheidswetje van 1829, en verleende op dien
grond regtsingang.
Ben 28 November werd den lieer D. een Extract
beleekend uit liet register der oden tan booger
U-roep en verzet, gehouden ter Griffie van do
Arrondisserncnts-regthank te Rotterdam; waaruit
blijkt dat dc Officier van Justitie verklaarde in
verzet (c komen tegen de uitspruak der Raudkutner
dezer Regtbauk iu de zaak Dulillkux (Ju Raad
kamer bad, namelijk, beslist dat er geene reden
lot vervolging bestond); voorts werd den Heer D.
kennis gegeven dat He stukken, zyne zaak betreffende,
naar den Procureur-Generaal by het Provinciaal
Gercgtshof van Zuid-Holland waren opgezonden.
Zou men geen hoog denkbeeld moeten koesteren
van de onpartijdigheid en edelheid der edel acht
bare RotL Rcgtcrs-Gemeenteraadsledendie op 18
Nov. vermeenden, dat eenige zinnen in het protest
konden geacht worden daar te stellen hoon of
laster, en toch spoedig daarna beslisten, dat
er geen reden lot vervolging bestond? Wie of
wat mag toch de Regter? tot die goedheid bewogen
hebben? Hoe edel! En dan ontkent men dezen
regters tegenwoordig nog sluwheid! Is zij olijk de
beslissing in Raadkamer? Hoe oliedom hij die baar
niet schalks noemt. Be fijnheid dezer beslissing
bestond juist in het vernis van onpartijdigheid.
Wie zou daar iets tegen zeggen. Wie zou slimheid
en sluwheid, onder eene vrijsjiraak in Raadkamer.
zoeken? Bah! Men zie eens door een Amers-
foortschen bril hoe juist deze Regters, die goede
bekenden van den Burgemeester-Voorzitter zijn,
hunne berekening gemaakt hebben. Wie niet verder
kijkt dan zijn neus lang is, zal voor deze Edelheden
den hoed afnemen, uaar het voorbeeld Tan den
nabob van Rijckecorseldie eerst bij de Rotterdam
mers zijn hoed voorhield en dien later voor de
Rotterdammers afnam, met het onderscheid, dat
voor de laatsten zulks niet uit bewondering van
hunne sluwheid, maar uit dankbaarheid voor hunne
toegevendheid geschiedde. Doch, men stelle zich
voor den geest, dat de Regters- Gemeenteraadsleden zoo
onnoozel waren geweest eene reden tot vervolging
te vinden. Ziet, dan ware de openbare leregtziliing
te Rotterdam geweest, de lieer D. had naar het
Keglhuis gewandeld en tnet hem eenige tiendui
zendtallen nieuwsgierige en belangstellende Rot
terdammers, want er zijn nog wel ettelijke dozijnen
te vinden, die volstrekt inaar geen zin in deze
belasting hebbenDie gang moest den Rotterdam
mers bespaard wordenzij zyn reeds moede genoeg,
want zeker om de uitwaseming der betalers te
bevorderen, worden twee betaalplaatsen van eenige
soorten van belastingen aan het uiterste einde der
stad gehouden. Be Rotterdammers moesten niets
van een vcrleringsproces te zien en nog mioder te
hooren krijgen; de regters zijn groptepatbologisien
eti psycologistcnzij oordeelden ganscb niet dom.
dat dè Rotterdammers inet den geest vol van bet
vertering-protestderhalve een proces daarover te
genieten, overdaad zou zijn. Omne minium nocet!
Is het edelheid of sluwheid wanneer deze Regters-
Gemeenteraadsleden begrepen, dat de Officier van
Justitie meer dan zy zoude sienja zooveel zou zien.
dat hij hel voor de 's Gravcnhaagsche Regters kon
overlaten ie vinden? Zóó werd de zaak op andere schou
ders geschoten, drukte dezen Regters niet meer en wa
ren zij bevrijd van alles, want op den 31 December
werd den Heer I). andermaal eene dagvaarding
beteekend, om den II January 1838 te verschijnen
voor de Correctionele Teregtzitting der Arrondisse-
ments-Rcgtbank te 's Gravenhage, ten einde gehoord
tc worden omtrent het na waarschuwiug aangeplakt
houden van een geschrift houdende dat zekere ten
uitvoerlegging cencr Plaatselijke Belasting-Verorde
ning zou zijn willekeurige schattin», roof
ci» geweld.
Vertrouwende op cene vryspraak verscheen d«
lieer zonder verdediger, geheel alleen voor
de Regtbank. Als getuigen bevonden zich daar
uit Rotterdam drie agenten van Policie, de Inspec
teur die het protest had gecopieerden de Inspecteur
van hel sakmes die den Commissaris van Policie
Jan Engelvaart had vergezeld, toen deze het protest
wilde hemagtigen. Deze getuigen moesten verkla
ren: dc grootte der letters van het protest, of er
veel mcosohen bij waren, of zy ook gesprekken
hadden afgeluisterd, of er oproerige bewegingen
hadden plaats gehad, en dergelijke nietigheden
meer, terwijl de lezing van een beredeneerd en
vlekkeloos betamelijk stuk. tot toelichting van het
protest door den lieer I). aan de Regters overge
reikt, slechts ten halve toegelaten werd.
Ben 18 January weid de lieer D. door gezegde
regtbank, wegens beleedlglng en hooa (I).
veroordeeld tot f 10) boete en in de koston. Zoo
althans las men in do beide onder curatele staande
Rolterdamsche Couranten, welke, als om bet zegel
tc hechten aan baar karakter, toen eerst, nu sty
eene veroordeeling konden melden, van de ask
Dutiltieux gewaagden. want kunne Metators en Voog
den ludden overwonnen.
Van dit vonnis toekende de lieer D. appel un
en werd de zaak eergisteren behandeld «oor het
provincies! Hof van Zuid-Holland.
