Dingsdag 27 Augustus 1872. <M 201». mhbsfoortscie Zomerdienst aangevangen 1 Janij 1871. Nederlandschc Centraal-Spoorweg. Vertrek van Amersfoort naar Utrecht 8.05,11.54 snelt. 1 en 8 kL, 8.37,8.08. Vertrek van Amersfoort naar Zwolle 8.41,1.51, 5.54 snelt. 1 en 2 k!., 8.30. comii. Diligence-Diensten Van Amersfoort paar Maanbergen 's morgens 6 J op de eerste treinen naar Arnhem, Utrecht, Amsterdam en Rotterdam; en namiddag 6 nor. Van Amersfoort naar Barneveld 'savonds 8j na aank. der laatste trein. Diligence-dienst J. Floor, van Amersfoort naar Amsterdam 1} u. nam., van Soestdyk 2} u., van Baarn 3 u., Eemnes 3J u., aank. te Amsterdam te 6 aren* Dit blad venchgat Maandag to Donderdagavond. AkontwmraUprija per kwartaal I.— franco per p*»t 1.15. Prijs der AdverUoliën van I tot 6 regels 60 Cts elke regel meerder 10 Ctslegale, olSciëele en onteigen. Advertentiën per regel 15 CU. Reclames per regel 10 cents. Af». nummert 10 cents Bestellingen bij den Uitg. A. H. aam CXuffte Amersfoort Hurtau dmeri/oortieke Courant. Langestraat. Wijk F, N*. 41, over de Oude Visekmarkt, en bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in het Rijk. Brieven franco. Adserlenliën voor dit blad uit Rotterdam worden aangenomen door bet Alfemctn Advertentieburaeu vanNuoaen vsa DimtWijnstraat, Rotterdam. Publicatie. Dr COMMISSARIS dis KONINGS in dr Provincie UTRECHT Gezien het beslui' van heeren Gedeputeerde Staten der provincie Utrecht, dd. 15 Augustas 1872, No. 5/6; Gelet op art. 11 der wet van 13 Junij 1857 (Staatsblad No. 87), Brengt ter kennis van de belanghebbenden dat de opening der jagt in de provincie Utrecht is bepaald op Zaturdag den 7. September aanstaands, en dat de lange jagt alleen des Dingtiag en Vrijdags van iedere week zal mogen worden uitgeoefend dn het jagen in ongemaaid te veld staand koren, peulvrachten en klaverzaad, welke nog in 1872 moeten geoogst worden, verboden is, even als het jagen in tabak, zoolang het zoogenaamd beit goed niet is geoogst. En ten einde niemand eenige onwetendheid hiervan kunne voorwenden zal deze worden afgekondigd en aangeplaktwaar zulks te doen gebruikelijk is. Gedaan te Utrecht, den 19. Augustus, 1872. De Commissaris de» Koningt voornoemd VAN DOORN. Beknopte Statistiek van den Fransoh- Duitschen Oorlog. De oorlog aan Pruissen werd den 19 Juli 1870 uit Parijs verklaard, en den 28 Jan. 1871 door de capitulatie van Pargs op de meeste zijner tooneelendan 16 Febr. ook op het laatste geëindigdhij heeft dus 210 dagen geduurd. Kekent men hier nu af 10 dagen voor de mobiliseering, 13 voor het indeelen der legers en omstreeks 7 voor de sedert 28 Jan. te Versailles gevoerde onderhandelingen dus in het ruwe 30 dagendan heelt hij een dunr gehad van 180 dagen. In deze 180 dagen hebben d« Duitsche legers 156 min of meer belangrijke gevechten geleverd, 17 groote veldslagen geslagen, 26 vaste steden ingenomen11669 officieren363,326 man schappen gevangen genomen, en over de6700 kanonnen en 120 adelaars of vanen bait ge maakt. Er komt dos bijna op iederen dag des oorlogs een gevecht, op eiken negenden dag een slag, op eiken zesden dag eene vermeesterde vesting; verder op iederen dag aan krijgsgevangenen 65 officieren en 2070 man aan kanonnen 38 stuks, aan vaandels of adelaars elke twee of drie dagen een. Van de familie van generaal von Werder trokken twee en twintig leden in 'tveld, en wel 20 als officieren van allerlei rangeen als vrijwilliger bij de huzarenen een als Johan- nieter. Van deze zyn vier broeders (neven van den held van Belfort) door des vijands hand omgekomen. De Johannieter en een officier vader en zoon besweken voor de inspanning die de oorlog vereischte. Niet zeldzaam waren de gevallen, dat alle broeders uit een huis mede ten strijde 'ogen de lamilie von Kracht leverde er zes als officier; van de acht zoons van den voorzitter van het kreiugeregtProlzen te Anklamtrokken er zeven uil; van de familie v. Tresckow-Radojewo (bij Posen) trokken negen broeders uittwee als ritmeester, twee als kapitein en 5 als luitenant; 5 dezer broeders werden gewond, de jongste stierf tengevolge van zijne verwonding voor Melz. Uil de familie van een landman in het dorp Bu- benow bg Merseburg trokken vier zoons en zes schoonzoons in 't velden daarvan zijn drie zoons en een schoonzoon den heldendood voor 't vaderland gestorven. En hoe talrijk zgn niet de gevallendat een eenige zoonmisschien een eenig kind des huizesin de frissche kracht der jeugd heen gegaan op het veld van eer viel De Turksche vrouwen. Onder den titel: «Dertig jaren in een ha rem" is te Londen een werk verschenen geschreven door Melck-Hanumde echtgenoot van den Turkschen pacha KibriiliMehemet. Daarin wordt o. a. het volgende medegedeeld: In Konslantinopel gaan de dames uit de harems teer dikwijls uit, bezoeken vaak de moskeên in mansgewaadwisselen met hare minnaars briefjes en ondernemen avoAlnren die de repntatie van eene Enropeesche vronw verloren zouden doen gaan. Slavinnen, die in de harems van aanzienlijke dames gebragt worden om deze door vertellin gen muziek en dans den tijd te verdrijven zijn gewoonlijk aan de luimen en grillen van domme en jaloersche meesteressen blootgesteld, die haar wegens kleine vergrijpen door hare ennuken laten straffen en niet zelden dooden. Egyptische haremdames die veel afgezonderder dan Turksche zusters leven, maken zich dik- vverk aan de grootste wreedheden schuldig. De volgende anecdotedie aan de schrijfster door de dochter van eene Egyptische Prinses tijdens een bezoek verhaald werd doet denken aan eene bladzijde uit de Duizend en een Nacht. Haar echtgenoot had eens aan eene slavin, die vrater in een waschbekken goot, gezegd: «Genoeg mijn lammetje." Deze woorden die aan zijne vrouw werden overgebragt, maakte deze woedend. Zij beval het meisje terstond te doodentoen liet zij haar hooid met rijst vullenin een oven braden en in rijst in een grooten schotel leggen. Toen de Deflerdar zich aan talel zette, liet zijne vrouw hem dit zeldzame gelegt voorduwen met de woorden: «Eet toch een stuk vau uw lammetje." Melek Hanum volgde haar echtgenoot naar Akiah en later naar Jeruzalemin welke stad hij den post van gouverneur bekleedde. De schrijfster kan niet genoeg vei tellen van de geschenken, waarmede haar de vrouwen van de ambtenaren omkochtenopdat deze niet door den gouverneur zouden worden ontslagen. Op die wijze verwierf zij een vermogen van 400,000 francs, deels in baar geld, deeis iu juweelen en kostbaarheden. Zij, die naar een huwelijk met de ''•Mïhter eens Sultans dingen mogen het volgende in oog houden: «De echtgenooten der Sultana's, schrijft zijzijn de slaven hunner vrouwen. Zij mogen ongenoodigd niet voor haar ver schijnen. Als de vrouw haar man niet laat ontbiedendurft hij zich niet in den harem wagen. Hij brengt vaak vele nachten achtereen op een divan door, in dè vertrekken voor de mannen bestemd." De Turksche dames brengen baar tijd door met visites makenpralenkoffij en sorbet drinken en rookenof korten zich den tijd door hare slavinnen te laten dansen of zingen. Deze uitspanningen gaan gepaard van allerlei intrigues en bij voorkomende gelegenheden ook van overvloedig gebruik van cognac, wijn en rabi. Eene ongehuwde vrouw kan niet gedwongen worden in het gezelschap van eene of meer andere vrouwen van haar man te leven. Zg heeft regt op eene afzonderlijke woning en kan iedereen haar huis verbieden. Echtscheidingen zijn hier zeer algemeen. De eenige manhare onder hooi igen daargelatenvoor wien eene Turksche vrouw ongeslnüerd verschijnen mag, is de Sultan. Hij is de plaatsvervanger van den profeet, «de schaduw Gods op aarde." Op hem alleen zgn de Turken niet jaloersch. Politieke Revue. Twee prachtvolle lichtpunten zullen ontbre ken aan de keizerlijke glorie van den Pruis- sischen Monarch als hij zijne twee keizerlijke broeders te gast heeft. De Koningen van Beijeren en van Wurlemberg hebben beleetdelijk voor de uitnoodiging tot het by wonen der bijeenkomst bedankt, willen niet alt vassaleu van den nienwen Keizer schitteren. Die weigering, om zich tot aureool des Cesa- ristischen nazaats der keurvorsten van Brandenburg te laten gebruiken, strekt beide koningen tot eer. In den oorlog legen Frankrijk, op het veld van eer en tot het daar vastknoopen van een éénig Duitschlandstonden zij naast den Koning Wilhelm van Pruissendaarvoor plengden Beijeren en Wurtembergers hnn bloed; maar om onder den Keiier Wilhelm van Pruissen, bg feesten en gastmalen, hem hunne hulde te plengen, daarvóór zijn teregt hunne koningen te fier. Zonder de hulp der Beijeren der Wurtember gers, der Saksers, der Badenaars aan de Pruissen had welligt Menti (Mainz) in plaats Met* geca pituleerd. Als tlrijdbrotders waren Beiieren en Wurtem bergers echt* Duitschers, stelden zij zich bloot aan denzellden kogelregen, aan dezelfde mitrail- leuse-uilbrakingendie op de Pruissen werden iosgedonderdstonden zij dus met deze gelgk maar als feeslbroeders aan het Berlijnsche hof zouden hunne Vorsten zich er moeten laten ketenen aan de hof-étiquette en dus niet gelijk staan met den Pruisuschen Koning-Keiier en daarom blijven zij liev* (wijselijk/) thuis. We vragen wijselijk Immers, verdient hunne afwezigheid, inzon derheid als stilzwijgende en eervolle uiting van het Germasnsche vrijheidsgevoelallen lof toch mag de vraag niet worden verbloemdof hunne aan wezigheid geen welbegrepen poli tiek zou zijn Want Keizer Wilhelm zal wrok koesteren wegens hun wegblijven. Hij zal dat niet laten blijken, dit is wel zoo. Integendeel, hij zal even hensch blijven in zijne verhoudingen tot deze beide Koningen hen zelfs misschien hoogst vriendschappelijke brieven schrijven, waarin zeer karlelyke woorden glinsterenmaar ook dóarop zal Talleyrand's wereldberoemd gezegde kunnen worden toege past la parole est donnë a thomme pour cocker sa peusée. De officieuse Spener Ztg. zegt, dat het oog niet zeker isof Bismarck wel zal deelnemen aan de zamenkomst der drie keizersdaar zijne gezond heid nog lang niet geheel is hersteld. «Men heeft dadelijk aan dat berigt eene politieke kleur gegeven," zegt de Weser Ztg «en inder daad het zou te veel gevergd zijnzoo men wilde, dat vorst Bismarck eene uitzondering zou maken op den regeldie voorschrijftdat on gesteldheden van hooggeplaatste personen slechts

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1872 | | pagina 1