Dingsdag- 20
October 1874.
jvs me.
Nederlandsche Centpaal-Spoorweg.
Vertrok van Amersfoort naar Utrecht
7-10, 9.19, 11.00, 2.20, 8.2F 8.15.
Vertrek van Amersfoort naar Zwolle
8.44, 9.41, 1.37, 6.16, 9.
Oosterspoorweg.
Vertrek van Amersfoort naar Amsterdam
8.10; 9.22; 11.12; 8.18; 8.20 en 9 50.
Vertrek van Amsterdam naar Amersfoort
8.15; 9.55; 11.45; 5.5; 7.5; 9.50.
Van Amsterdam naar Utrecht 0.55; 3.10; 3.65.
C0ÏÏE1II.
Diligence-Diensten
van den Heer A SCHIMMEL
Van Amersfoort naar Maanbergen 's morgens
6.45op den eersten trein naar Arnhem en
's namiddags 6 30 uur.
Van Maanbergen naar Amersfoort 'i
9.16 en avonds 8.21 uur
Van Amersfoort naar Barneveld 6.15 's avonds.
Van Barneveld naar Amersfoor 7
's morgens
's morg.
Dit blad verschijnt Maandag cn Donderdagavond. Abonnementsprijs per kwartaal/l—franco per post ƒ1.13. Prijs der AdvertentiÉn van 1 tot 0 regels 60 Ctselke regel meerder 10 Ct* legale officiéél
•n onteigen. Advertentién per regel 15 CU. Reclames per regel 20 cenU Aft. nummer, 10 centsBestellingen bij den Uitg. A. B. van Cleeffte Amersfoort Bureau AmenJoorUcKe Courant. Stoovestraat bij
de Langestraat. Wijk B. No, 33en bij allo Bockhandelaren en Postdirecteuren in het Rijk. Brieven franco.
Advertcntien voor dit blad nit Botterdam worden aangenomen door het Algemeen Advertentiebureau van Nijgh en van Ditmab Wijnstraat Rotterdam.
De wet op den kinderarbeid.
Opdat men er de aandacht aan wijden zalher-
inneien ^vij dal op 15 Oct. de wet op den kinder
arbeid is in werking gelreden. Kinderen beneden
de 10 jaar mogen nu niet meer voor arbeid in
dienst gesteld ot gehouden worden. Na verloop
vaneen jaar wordt bet verbod tot den elf- en na
twee jaren tol den <u'aa//jarigen leeftijd uitge
strekt. Overtreding dezer bepaling wordt ge-
slrait met eene boete van 1 5 tot 1 25 en ge
vangenisstraf van 1 tot 5 dagen te zamen ol
afzonderlijk, doch bij herhaling van overtreding
binnen een jaar na de vroegere veroordeeling
meel de gevangenisstraf altijd worden toegepast.
Uitgezonderd zijn alleen huiselijke en persoon
lijke diensten e.i veldarbeid. Onder «huiselijke en
persoonlijke diensten" een term aan de per
sonele belasting ontleend zijn alleen te
verstaan huishoudelijke diensten boodschappen
voor het gezin en dergelijkemaar huisarbeid
valt diaronder niet. Veldarbeid beteekent niet
allen arbeid in de open lucht, maar alleen die
iu hel landbouw-bedt ijl vereischt voor het
voortbrengen en inoogslen van veldvruchten,
het hoeden van vee enz. Andere arbeid in de
open lucht, b. v. in steenbakkerijen, kan er
redelijkerwijze niet onder begrepen worden
zooals men tracht te doen.
Verl. week hield prof. Rosseeuw Sl.-Ililaire
uil Parijs, in de Nieuwe Walekerk te Amster
dam een conférence over 't onderwijs in Frankrijk.
Waarschijnlijk was het te wijten pan te laat
bekendmaken van zijn voornemen om die con
férence te houdendat zijne hoorders niet
zóó talrijk waren als men verwachtte en de
persoon van den spreker en hel door hen te
behandelen onderwerp verdienden. Immers velen
zien in verbeterd onderwijs het eenige middel
om l'rankrijks wedergeboorte te bevorderen
on vooral zij die in h'rankrijks toekomst belang
stellen en hun aantal is zeker niet gering
te dezer stede, zouden dus grelig die gele
genheid hebben aangegrepen ware het hun
vroeger hekend geweest dat over den toestand
van het onderwijs gesproken zou worden door
een zoo bevoegde autoriteit als de heer Si.-Hi
laire, die zijn gansche leven aan het onderwijs
had gewijd. Maar ook zijn persoon algescheiden
van zijne ervaring op dat gebied en van zijn
veelzijdig talent, had wel een talrijker kring
van belangstellenden Sn het vriendelijk kerkge
bouw hehooren te vercenigen. Hij was in Neder
land gekomen om Leidens eeuwfeest mede te
vieren, en op deze wijze een blijk van warme
belangstelling in de taak van Neèrlands verlos
sing van het spaansche juk en optreden als
zelfstandige Slaat te geven, waarvan hij in
de door hem uitgegeven «Geschiedenis van
Spanje" een werk waarvan bc-eids 11 deelen
het licht zagen de geschiedenis op een tref
fende wijze heelt beschreven. Dien vriend van
fledeiland ha Wen meerderen en daaronder ook
zij die zijne godsdienstige gevoelens niet deelden,
door hunne tegenwoordigheid wel een blijk van
hulde achting en erkentelijkheid mogen geven.
Intussclien dit was het geval niet, maar was
het gehoor, gelijk wij zeiden, niet zeer talrijk,
aan belangstelling onlbiak het niet. De heer
Gagncbiu leidde met een kort wooid de znmen-
homsl in, en lierirnerde hoe de heer St.-Hilairc
riet meer voor Amsterdam een vreemdeling
was waar hij reeds tweemalen optrad de eerste
maal in de Doopsgezinde kerk hij gelegenheid
dat hij ten beroep kwam doeu op de medewer
king en oiideisieuuing der gegoede Amslerdam-
acho protestanten voor den bouw eeuer door
hem te Parijs te stichten kerken de andere
maal hij gelegenheid der Alliance Evangelique
en hoe hij ook door zijne geschriften zich veler
liefde had verworven. Ook de spreker zelf wees
in zijne inleiding op het feit dal hij geenszins
zich een vreemdeling gevoelde in Nederland-,
hetwelk hij lief had, en waar hij overal de
schim van den grooten Zwijger ontmoetteen
inzonderheid niet te Amsterdam, v.aar hij tijdens
de Alliance Évangelique zulke heerlijkeonver
getelijke dagen beleetd had, en kondigde aan
dat hij zou spreken over de opvoeding. Uit den
verderen loop zijner rede bleek echter dat zijn
eigenlijk onderwerp was het onderwijsen wel
bet lager onderwijs in zijn vaderland. Hierover
deed hij eenige vlugtige mededeelingen. Hij wees
er op hoe de scholen gesplitst waren in gods-
diensllooze gemeentescholen écoles communales
alhées) en scholen waar de godsdienst werd ou
wezen de colléges en lycées voor den aanzienlijken
standdie evenwel voornamelijk in handen
der jezuïien warende scholen van de frères
de la doctriene chretiènne en de prolestantsche scho
len. Die verschillende inrigtingen karakteriseerde
spreker kortelijk, en hij deelde nog het een
en ander mede uit zijne persoonlijke ervaring
daar hij op het Collége Louis le Grand te Parijs
zijne opleiding genooten eerst toen hij tol den
vollen mannel ijken leeliijd gekomen was het
catholicisme verlaten had. Langer stond hij
stil bij en het bleek ten slotte dat al wat voor
afging, slechts gestrekt had lot eene inleiding
om lot zijn eigenlijk onderwerp: aanbeveling der
Zondagscholen te Parijste komen de proles
tantsche Zondagscholen die volgens hen in
een steeds toenemende populariteit zich mogen
verheugen en bestemd waren een grooten geze-
genden invloed uit te oetenen op hel aankomen
de geslacht, waarvan Frankrijks wedergeboorte
afhing. Als zijn overtuiging sprak de heer St.
Hilaire uit, dat God groote dingen met Frank
rijk voorhad doch niet door het tegenwoordige
geslachteen nieuwe generatie zou daartoe het
middel zijnen die generatie moest worden
voorbereid. Hieraan moesten de zondagscholen
met name die te Parijsdienstbaar gemaakt
wordenen deze beval hij dus in de onder
steuning zijner amslerdamsche vrienden aan.
Veel belangrijks behelsden evenwel die mede
deelingen nieten de geheele conierentie zou
bij meer dan één, vooral bij degenen die niet
tot 's sprekers geestverwanten behoorden een
gevoel van groote onvoldaanheid en teleurstel
ling hebben achtergelatenomdat de spreker
aan zijn programma: het onderwijs in Frankrijk,
volkomen ontrouw geweest was. ware het niet
dat hij zijn improvisatie met anerlei opmerkin
gen soms tintelende van humor gekruid en zich
telkens uitstapjes op allerlei gebied veroorloofd
had die haar groote levendigheid cn afwisseling
bijzetten en hare belangrijkheid verhoogden. Al
kon -men dikwijls de stellingen, die uitgesproken
werdenniet onderschrijvenhel geheel werd
daardoor boeijend en vooral het slot waarin
met een weergalm on de te Leiden gevierde
leesten de lieer Sl. Hilaire zijne hoorders en
in hun persoon gansch Nederland opwekte tot
getrouwheid aan het geloof der vaderen een
geloof dat het wapen geweest was wnarmede zij
de overwinning behaald hadden was aangrij
pend en welsprekend, en moest ook degenen
uellen die sprekers theologische rigting niet
toegedaan zijn.
De heer Gagnebin betuigde den heer St.
Hilaire. nn afloop, den dank zijner hoorders,
en heiigtte dat hij de deur eene inzameling
gehouden zou wordeu ten behoeve van de
parijsche Zondagscholen en dat bij de meeslen
dergenen die legenwordig waren lijsten van
inschrijving tot ondersteuning dier zaak worden
aangeboden, daar de 7 2jarige geleerdedie aan
haar zijn hart krachtig wijdtbezwaarlijk met
dal doel persoonlijke hezöeken kan afleggen.
Allerlei.
De strafuitvoering van den vergiftiger van
Saint-Denisen van den moordenaar der rue
AudranMoreau en Boudasheelt te Parijs
plaats gehad.
Er was eene groote volksmenigte zamenge-
stroomd die bij hel zien der twee karren die
het straftuig aanbragten en bestemd waren om
de lijken weg te voeren in vreugdekreten los
barstte; liet was inderdaad een ijzingwekkend
tooneel deze volksmenigte te zien, die baic
vreugde te kennen gafgetuige te kunnen zijn
van zulk eene afschuwelijke vertooning.
Te vier uren was alles gereed.
Ter 5*f ure werd Moreau in zijne cel gewekt
deze begreep onmiddelijk de oorzaak van dit
vroegtijdig bezoek en verviel in een volkomen
neerslachtigheid.
Op de herhaalde vragen of hij zijn schuld
bekennen wilde, zeide hij steeds: «Ik ben on
schuldig, ik ben onschuldig."
Alen liet hem eenige oogenblikken alleen met
een priester, wiens vermaningen hij met gods
vrucht aanhoorde.
Het was kwart voor zes uretoen de deur
geopend en Moreau buiten gebragt werd hij
stapte voort met vasten stap en zonder behulp
der bedienden.
üp eenige stappen van liet straftuig bleef
Moreau slaan, hiel hel hoold op en riep zoo
hard hij kon
«Mijnheeren 1 ik sterf onschuldig 1"
Het mes viel en de strafoefening was vol
trokken.
Thans was de beurt aan Boudas. Evenals de
eerste, riep ook deze met luider stem
cVoor God en voor de menschenik sterf
onschuldig
Deze slapte niet zoo flink vooruit als Moreau
maar op zijn aangezigt stond eene bewonderens
waardige gerustheid te lezen; hij glimlachte en
scheen te willen spreken, hoewel er geen enkel
geluid over zijne lippen kwam.
Aan den voel van het schavot ontving hem
de beul Roch, leidde hem naar buven en een
oogenblik daarna had het mes voor de tweede
maal zijn droevig werk afgedaan.
Meer dan 6000 personen woonden deze dub
bele straloelening hij.
De lijken zijn duur de familiën tcruggcëischt.
Auguste Blanquide zamenzweerdor van be
roep die wegens zijne handelingen onder de
commune veroorJeeld is tot deporlaiic naar
eene vesting, doch zijne stiaf wegens lioogeu
leeftijd heelt r.ien veranderen in opsluiting voor
zijn levenlijdt in de centrale gevangenis te
Glairvauxwaar hij zich bevindt, aan eene
vei beening of verbat ding van de borslklcpv.'iezen.
die zijn spoedig 'einde doel verwachten. Hij is
75 jaar,- waarvan hij bijna een halve eeuw in
gevangeuisseK en ballingschap heelt dooigi-biagt.
Hij moet veel maar zeer verward wei ken.
Om een idee le geven van de giootle der
centrale gevangenis kan dienen, dal zij 24
bunder beslaat, omringd door een uiuur ter
hoogte van vijf meter, en dat er zich op het
oogenblik 2183 veroordeelden in bevinden, wiet-
eten gekookt woidt in zus kolossale ketels,
waarin vier mannen langs ecu ladder uioeien
