Dingsdag1 25
Mei 1875.
ju 2508.
NEDERLAfTOSCHE CENTRA AL-SPOORWEG.
Vertrek ran Amenfoort naar Utrecht
7.35 alleen Zat., 8.27, 11 06, 2.20, 3.25, 8.15.
Vertrek ran Amersfoort naar Zwolle
6.64, 9.47, 1-37 8.10, 9.—
OoSTKRSPOORWEG.
Vertrek ran Amersfoort naar Amsterdam
8.25 9.3211.11 3 22 8.40.
Vertrek ran Amsterdam naar Amersfoort
8.1812.10; 5.— 6.55; 9.40.
comii
Diligence-Dienster
van den Heer A. SCHIMMEL.
Van Amersfoort naar Maanbergen 'i
7 - op den eersten trein naar Arnhem es
'«namiddags 2</« nor.
Van Maanbergen naar Amenfoort morgens
9.24 en 's aronds 8.19 nor.
Van Amersfoort naar Barnereld 6.15 aronda.
Van Barnereld naar Amersfoart 7'/« '«merg
Dit blad rerschijnt Maandag en Donderdagavond. Abonnementsprijs per kwrtaal 1franco per post /I 15. Prijs der Adrertentifn ran 1 tot 6 regels 60 Cts elke regel meerder 10 Cts; legale, ofHciêU
en onteigen. Adrertentiën per regel 15 Cts. Reclames per regel 25 ient« Aft. nummert 10 cents; Bestellingen bij den Uitg. J. II. van Cleeffte Amersfoort Bureau Amertjoorteeke Courant. Stoorestrnat bf
do Langestraat. Wijk B. No, 33en bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in het Kijk. Brieoen franco. Uitsluitende Agenten roor Frankrijk G. L. Daube A Co. (E. Elsbach) to Parijs.
Adrertentiën roor dit blad uit Rotterdam worden aangenomen door het Algemeen Advertentiebureau ran Nuob en VkX Ditkai Wijnstraat Rotterdam.
Politieke Revue.
Hel benoemen van een nieuwe zoogenaamde
conslitulionnele commissie" zal bet gevolg zijn
van bel bekende incident in de Fransche na
tionale vergadering. Uil Versailles meldl men
als zeker dal daartoe besloten is in een minis
terraad en dal de beeren Buflel (minister van
binncnlandscbe zaken) en d'Audiiffrel-Pasquier
(voorzitter der kamer) bet hierover eens zijn.
Laatstgenoemde bad zicb aan de zijde van La-
boulaye geschaard wat betreft de opvatting van
de regten der minderheid van de commissie.
Tot een kabinetswijziging zal bel gebeurde
geenszins aanleiding geven daar de ministers,
gedurende den korten lijd dien de nalionaie
vergadering nog te leven heelteeu ciisis wen-
•cben te vermijden.
De Parijsche correspondent der Köln. Zt. deelt
eenige merkwaardige bijzonderhedeu mede om
trent Thiers.
Hoewel bij niet meer president der Fransche
republiek isis Thiers nog de man die in bet
buitenland voor Frankrijks grootiten politicus
en diplomaat gehouden wordt. Inzonderheid start
hij in groote achting en boog aanzien bij Alexan
der II, keizer van Rusland, wiens regering met
hem betrekkingen onderhoudtaan baren gezant
te Parijs, prins Orloffheeft opgedragen hem
[Thiers) dikwijls te bezoeken en liever met hem,
dan mei Mac Mahon of zijnen minister van bui-
tenlandsche zaken zich in aanraking stelt. De
czaar, die Thiers zoo welwillend ontving, toen
dezein het belang van zijn door oorlog en
omwenteling uitgeput land, eenige Europesche
hoven bezocht, zal, r.aar men verzekert, met
hern weldra een onderhoud hebben. De plaats
van bijeenkomst is nog niet bepaalddorh de
aanleiding er toe is volgens den correspondent,
bekend. Iiij meldl, dat men, naar het schijnt,
ie Berlijn niet alleen naar ook te St.-Peters-
burg zeer ontevreden is over de zoo zonderlin
ge houding van de Fransche regering, en
daar men bij haar in deze zaak geen reglstreek-
ache slappen wil doen werd Thiers tot lusschen-
persoon gekozen. Kort geleden heelt prins Gort-
tchakcff hem een brief g< schreven waarin Frank
rijks toestand behandeld werd en de Russische
rijkskanselier zijn ieedwezen te kennen gal over
het feit, dat Frankrijk zich tol het werktuig
van hel Valikaan maakt. Een uitvoerige brief
van Thiers aar. den keizer over hetzelfde onder
werp volgde hierop.
Frankrijk bezit op het oogenblik meer dan
negentig duizend wetten. In 1832 zeide baron
Dupih reeds, dal Frankrijk meer dan tachtig
duizend had. Op verzoek van den afgevaardigde
Parent (twee jaar geleden gedaan) is thans een
verzameling" verschenen houdende alle wet
tenbesluiten en verordeningen betredende de
indirecte belastingen van 1790 tol 1874. Hel
boek bevat niet minder dan 387 documenten.
Welke belastingschuldige kan al die wellen ken
nen? Toch zegt de Staat: «Ieder moet de wet
kennen." De wet, dat is: 90,000 wetten.
De afgevaardigde Parentdie geschrikt is van
het bewuste wetboek, moet van plan zijn voor
te stellen dat Frankrijk zijne wellen lot een
klein getal van duidelijke en korte wetten be-
perkeomdat al die omhaal slecht* tot ver
warring leidt.
Emile de Girardin geeft aan de Fransche
regering den raad het land niet langer tot de
tanden te wapenen, maar liever, in plaats van
de politiek der krachtde politiek van den
rijkdom, de economische politiek, te volgen.
Volgens betn moet Ftankrijk de eer, als cr
«ene eer iu gelegen is van eerste militaire ualie
te zijnoverlaten aan Duitschland Frankrijk
moet niet meer de politiek van Richelieu en
Bismarck, maar die van Turgot en Robert Peel
omhelzen zonder daarom de gelegenheidapo-
litiek van Cavour te veronachtzamen want deze
alleen moet aan Frankrijk hergeven wal het
verloren heeft, tenzij men wille terugkeeren
tot de oorlogen van seven, dertig en honderd
jaar, tol de politiek der weèrwraak.
In de Gacelahel officiéele blad der spaansche
regering is afgekondigd een door al de ministers
gecontrasigneerd koninklijk besluit, waarbij vrij
heid gegeven wordt aan de dagbladen om alle
conslitulionnele kwestiën te behandelen en aan
alle partijen om openbare vergaderingen te
houden. In de memorie van toelichting wordt
gezegddat de persnu de verkiezingen be
ginnen, zich vrij over alle politieke vraagstukken,
die door de Cortes behandeld zullen worden
mag uitlaten, behalve over de constilulionnele
monarchie. De regering wenscht hel parlemen
taire regeringsstelsel weder in toepassing te
brengen.
Koning George van Griekenland schijnt er
aan gedacht tc hebben af te treden of met stille
trom te vertrekken.
Vóór Bulgaris het Presidentschap van den
Ministerraad nederlegdezei de Koning lol
Kunduriolis »Het beste zal zijn, dal ik een
Land verlaat, waarin de partijhanstoglen alle
grenzen te buiten gaan. Iets goeds iu in Grie
kenland niet lot stand te brengen. Men raadt
mij wel is waar een coup d'élat aan maar dit
is onmogelijk daar ik onmaglig ben om mijn
tegenstanders ter neder te werpen. Het leger
behoort aan de oppositie ik sla hier als
vreemdeling alleen. Maar, al zou het mij ook
kunnen gelukken, dan nog kan ik er niet toe be
sluiten daar ik de Griekscbe Kroon moede ben.'
Sedert de Volkeren ook een woordje meè-
spreken zitten de Vorsten minder aangenaam
op hunne troonen dan voorheen.
Tweede Kamer.
In de Tweede Kamer zijn veil. week de
beraadslagingen aangevangen over hel wetsont
werp tot voorziening tegen hondsdolheid.
Er zijn drie ontwerpen geweest. Rij het eerste
werden de voorbehoedmiddelen aan provinciale
en gemeentebesturen overgelaten bij bet tweede
nam de algemeene wetgever zeil zulk een
maatregeldoor het gedwongen muilbanden
van alle buitenshuis wandelende honden voor
te schrijven en bij het laatstedat nu be
handeld werd wordt dat voorschrift verzacht
daar het den muilband alleen dan eischl,
wanneer de hond niet aan een stevige ketting
ol louw gehouden wordt.
De heer Cremers betoogdedat het muil
banden als voorbehoedmiddel niet doeltreffend
is en ecne zware belasting op de honden met
bepaling dal zij een halsband moeten diagen,
met een doorloopend nommernaam van
eigenaar en woonplaatsveel beter kan worden
toegepast en veel meer het doel zal bereiken.
De heer Saayuians Vader zeide bij ervaring
te kunnen mededeelendat de hondsdolheid
niet is een algemeen en voortdurend voorko
mende ziekte waaitegen algemeene voorziening
noodig is. Een muilkorf achtte hij schadelijk.
De hoer van Eek liet zich nog iiiet uil over
de muilbandkwestiemaar betoogde, opgrond
van een arrest van den Hoogen Raad, dal men
geen bond mag almaken, zonder schadeloos
stelling wegens onteigening te vei leencnvoor
al wal verdachte houden beiteltdie toch
oog wel waaide hebben
De muilband werd do«r de medici Idcerda
en Rombach in bescherming genomendoch
de eerste verlangde, dat geen vrijdom van
muilband werd verleend voor honden die aan
een touw oi ketting worden gehouden vooral
omdat men tegen de stille dolheid moet waken.
De heer Rombach daarentegen achtte den muil
band ook niet noodig voor. honden die onder
moreel toezigt slaan, d. i. door iemand
begeleid worden zonder vastgehouden te wor
den. Daarentegen eischte hijingeval liouds-
dolheid heerschtalgemeene muilbanding.
Muilbanden of niet was de kwestie, die
de Tweede Kamer Woensdag, bij de voortzel
ling der behandeling van bel wetsontwerp tot
voorziening legen hondsdolheid, bezig hield.
De heer Godeiroi verdedigde den maatregel.
De Staat was volgens hem verpligt tot regeling
waar het als hier eene zaak van groot belang
geldt cn mogt dit niet aan den plaatselijken
wetgever overlaten. Door een belasting op de
honden is het gevaar niet te keeren. Bezwaar
kan tegen den voorgestelden maatregel niet be
staan want het beginselmaatregelen tegea
losloopend vee en wilde dieren is in 't straf
wetboek opgenomen. Dat afmaking van verdachte
honden onteigening is en dus schadevergoeding
zou eischen achtte spreker onjuist.
De hoer G.atama achtte het nemen van maat
regelen tegen hondsdolheid wenschelijk, doch
eene algemeene muilbanding niet doelmatig.
Aanwending van een muilkorf zal alleen leiden
tot beperking van het getal der honden. De
wetenschap te Oerlijn schiijft de vermindering
van hondsdolheid alleen toe aan vermindering
van honden. Hij zal niet in hei haling treden
over de beschouwingen van de heeren Vader
en Cremers, om de discussie niet te rekkeo.
Spreker maakte 5 opmerkingen
1. dal hondsdolheid vanzelf ontstaat, even
als razernij bij menschen en andere wezens uit
ligchamelijke en andere oorzaken voortkomen
en dal zij in ieder geval wordt bespoedigd door
aan een beest te onthouden wat hem van na
ture toekomtde vrijheid. En wie zijn het dia
de hondsdolheid uitlokken. Dat zijn de jagers
en de jagtliefhebbersdie door kennisgeving
van verdachte honden aan hoogere autoriteiten
het vastleggen van honden gedurende eenigen
tijd provoceeren en daardoor de hondsdolheid
verergeren.
2. dat de maatregel der muilbanden onmoge-
lijk zal zijn vol te houdenvooral niet in d«
achterbuurten van gro >le sleden en in dia
gemeentenwaar de buurten zeer verspreid
van elkanJet liggen.
3. dat art. 3 een privilege voor de jagthondea
bevat. Spi. kan geen wet aannemendie hel
jagiprivilegie «ersieikt.
4. dat een hond, die dol ia, niet gehoorzaamt
aan zijn meester en er dus gcenerlei waarborg
gelegen is in een bepaling omtrent honden,
die onder 's meesters toezigt ataan.
5. dat het een overdrijving isdat de hond
voor arme menschen is een bron van armoede.
Dit gaat te ver. Voor menigen armen stumpert
is de hond zijn eenige medgezel.
De Minister van Binnenlandsche Zaken ver
dedigde zijn ontwerp iiilvoeiig.
Bij de stemming had ec^1 algemeene afmaking
van amendementen plaats.
Nu kwam het artikel der Regeering in stem
ming verpligte muilbamlingvolgens Mi
nisterieel modelhet gebeele jaar dooi be
halve voor boudeu die aau eeu touw of ketting
