Ding-sdag* 21
September 1875.
jw. 2342.
Nederl. Centr.-Spoorw. (Zomerdienst).
Vertrek van Amerefoort naar Utrecht
7.20 alleen Zat., 9.10, 11.08, 2.28, 8 2k
Vertrek van Amerefoort naar Zwolle
8.44, 9.43 1.40 ,6.10, 8.52
Oosterspoorweg. (Zomerdienst.)
Vertrek van Amerefoort naar Amaterdam
7.30; 0.35; 11.10; 3.— 4.45; 8.30; 9.10.
Vertrek van Amateifiam naar Amerefoort
8.3010.1512.202.55 5.—6.629.3a
comm.
Diligencs-Dirnstkiv
van den lieer A. SCHIMMEL.
Van Amerefoort naar Maanbergen morgen»
6»/«op den eeriten trein naar Arnhem en
namiddag» ö'i, nor.
Van Maanbergen naar Amerefoort morgen*
9.24 en avonds 8.34 nor.
Van Amerefoort naar Barneveld 6.15 avonds.
Van Barneveld naar Amerefoort 7'/s 'smorg.
Dit blad verschijnt Maandag en Donderdagavond. Abonnementsprijs per kwartaal ƒ1—. franco per post /1.15. Prijs der Advertent ifn van 1 tot 6 regels 60 Ctselke regel meerder 10 Ctslegale, oIHciMe
en onteigen. Advertentiün per regel 15 Cts. Reclames per regel 25 cents Aft. nummert 10 cents; Bestellingen bij den Uitg. A. H. van CleeJT te Amersfoort Bureau Ameritoorlteke Courant. Sloovestraat bi)
je Langeatraut. Wijk B. No, 33, en bij. alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in het Rijk. Brieven franco. - Uitsluitende Agenten voor Frankrijk: O. L. Daibe ik Co. (E. Elsbach) te Parijs.
AdvertentiCn voor dit blad nit Rotterdam worden aangenomen door het Algemeen Advertentiebureau van NiJ&u en va» Ditmab M'ijustraalRotterdam.
LIJST DER ONBEKENDE BRIEVEN verzonden van
Amersfoort en arrondissement gedurende de 2e helft
der maand Augustus 1875. plaats van
namen dkh geadresseerd,en. BESTEMMING.
Schuuring Amersfoort.
Van den HengelKenkum.
J. Vos. .,k., Stouteuburg.
Van dp Hulpkantoren
Baarn.
Mej. van der :Poel. Utrecht.
Barneveld.
J. VerhageZwolle.
Hoogsoeren.
Antonie v. d Velde Tilbnrg.
Maarsbergen.
Vrouw van ZoestIJiendoorn.
Regtbebbenden vervoegen zich aan het post
kantoor te Amerstoorl.
Politieke Revue.
Men is bekend géworden met eenige besluiten,
welke de hooiden der opstandelingen genomen
hadden in eene vergadering in he» klooster
Kossierovo, toen de Turken hunne benden uit
de omstreken van Trebinje verdrevenwaar
deze, volgens een telegram uit Konslantinopel,
sedert teruggekomen zijn. De strekking van de
belangrijkste dier besluiten kwam hoofdzakelijk
neder op bet volgendeMen zou nog eenigen
tijd wachten mei bel benoemen van een opper
bevelhebber, dewijl het com mandement over
de hooldmagt eerlang door vorst Nicolaas van
Montenegro zou worden aanvaard. Acht aanvoer
ders zouden middelerwijl het voorloopig bewind
uitmaken. Later zou een alzonderlijk bestuur
voor Bosnië en de Herzegowina benoemd worden.
Vucolich, schoonvader van genoemden vorst,
kreeg volmagl om uit naam van bet voorloopig
bewind met de consuls der mogendheden te
onderhandelen; voorloopig echter zou bij niet
verdergaan dan bun eene memorie overhandigen
en verklaren dat de bevolking geen vertrouwen
stelde in de Porie en aan baie bcluhen geen
gelooi sloeg. Verder werden de operalieplannen
vastgesteld men vond goed dal bel voorloopig
bewind alles zou doen achterstaan bij den aan
koop van wapenen, en dat tegenover Servië en
Montenegro de verklaring zou worden afgelegd,
dat de aangevangen worsteling ten 'doel bad
Bosnië en de Herzegowina bij die vorstendom
men te doen inlijven. Ue vorsten zouden dun
de uilvoering regelen. Inderdaad heelt vorst
Nicolaas van Montenegro dezer dagen eene de
putatie ontvangen, doch niet van de insuigeulen,
maar van de oudsten en hoofden zijns volks
welke hem uitnoodigden aan de spits dezer
mannen hunne ongelukkige geloolsgenooten en
broeders in de Herzegowina te hulp te snellen.
De vorst ontveinsde in zijn antwoord niet dal hij
sympathie voor de opstandelingen badmaar
verklaarde, «lat zijne beslissing zou afhangen
van de houding van Servië, met name van de
besluiten der Skupschlina te Kragujewacz.
Daar kan von Bismarck niets aan doen 1"
zegt een Duitsch Dagblad't welk met eene
uitstekende pen wordt geschreven op de mede-
deeling dat von Bismarck zich zou gezet hebben
tot het beramen van maatregelen die de bestaande
malaise of lusteloosheid in den wereldhandel
souden wegnemen ol althans verminderen.
Genoemd Blad herinnert het publiek bij
het bespreken van deze wezenlijk gewigtige vraag:
van waar toch die slaking ol kwijning van het
handels-verkeer P" aan eene Commissie van
Oostenrijksche en Prnissisc.be Staats- en Volks
huishoudkundigen die de oplossing van de
sociale kwestie als 't ware langs diplomatischen
weg wilde bereiken en over welke de satire van
mannen van ondervinding zich en te regl vrolijk
maakte.
De Commissie is aan een schielijk verval van
krachten overleden en van rouwklagers is uiels
vernomen.
Von Bismarck zal, als ieder verstandig man,
over de algemeene handels-crisis denken, maar
zijne magtige hand niet verlammen door haar
in het zoo kolossale industrieel raderwerk te
steken. De crisis beslaat zoowel in het vrij-
handel-lievend Engeland als in het met tollen
dweepend Ameiika en noch de Hegeiing van
Groot-Brittanje, noch die van Washingiou zullen
eene poging doen om haar tot een einde te
brengen. Zij moet haar natuurlijk verloop hebben
om weer tot natuurlijke levendigheid te geraken.
't Effect van een kunstmiddel zou zeer kort
stondig wezen en zeer verderfelijk levens.
Von Bismarck zal zich dus niet als genees
meester op de groote handels-markt laten zien
en hij heelt ook anders genoeg te doen.
De Bonapartisten beijveren zich vooral zeer
om op hel leger te werken. Dagbladen en bro
chures worden met milde hand in de kazernen
verspreid. De Honiteur vestigt daarop de aandacht
van den generaal commandant van Parijs.
Omtrent de overstroomingen in 't zuiden
vooral in Hérault wordt o. a. 'l volgende
gemeld. Te St. Pons is de geheele beneden .tad
overstroomd. Te Sl.-Chinian werden 120 huizen
door een waterhoos vernield. Men vond later
88 lijken en nog eenige personen worden vermits.
De gemeenschap over den spoorweg tusschon
Narbonne en Port-Vendi es is vei broken. Op
den weg naar Vigan is het verkeer geslieuid
door een zwaar rotsblok, dat van den berg
naar beneden is gestort. Uit Albi wordt van
den 12den gemeld dal de Tarn plotseling tot
eene aanzienlijke hoogte gewassen is. De walni-
dam is reeds gedeeltelijk weggeslingerd en et
zijn nog meer onheilen te vreezen. Ook liet
departement Lozere heelt door overstroomingen
veel geleden.
De Hnagsc/te correspondentie der Roll. Cl.
behelst het volgende
Dinncn> de stad en huilen do stad in spoor
wagens, op booten, aan tables d'liólc kwijnt
nog ieder gesprek zoolang liet niet loopt over
Jut en zijn lieve levensgezellinover liet gru
welstuk en over de treffende bijzonderheden
die er aan verbonden zijn en die '1 in zijn nasleep
heeft. U met die déluils nog bezig 'e houden
zou minstens tc pretentieus wezen, liet ligt
ook niet op mijn weg. Maar een bijzonderheid
heb ik nog onvermeld gezien. Bijna op het
zelfde oogenblik nl. waarop de «volledige be
kentenis" van Jut bekend werd, maakt do politie
zich hier ook weer meester vande Jong. Ja
wel, ge hebt goed gelezen: van de Jong. Hij
bad zich schuldig gemaakt aan overtreding van
de verordening legen de openbare dronkenschap.
Hij had zich bedronken van blijdschap en liet
zich nu gaarne opbrengen ten bewijze aan liet
publiek, hoe verheugd hij was. Nu, dal kan.
misschien natuurlijk en begrijpelijk boeten. Ik
herinner, hoe indertijdtoen op de vroegere ver
dachten de hand was gelegd, onder onze edel-
denkendc stadgenootcn onmiddellijk het denk
beeld rees oin de llaagsche politie van wege
de burgerij een stoffelijk bewijs van erkente
lijkheid tc vereeren. Bijna ware dit plan zells
in uitvoering gekomentoen wijssclijk het Dag
blad tussclicnucidc kwam en elke voorbarige
demonstratie ontriedmaar adviseerde om den
loop der zaak nog wat af te wachten. De onder
vinding heeft geleerddat een cadeau, destijds
gegevenniet geheel aan het verkeerd adres
ware gericht geweest; doch niemand zal evenwel
op dit oogenblik de toen in acht genomen'
voorzichtigheid betreuren. En thans'? wanneet-
de JongBehagel en Vertind ettelijke maanden
preventief hebben gezeten, geheel onschuldig,
dan is er geen rechtvaardig mensch dat 't niet
ten diepste zal betreuren. Doch ook ditmaal
zou ik leggenschort alweêr uw oordeel op.
Wacht met uw demonstration van belangstel
ling totdat ile zaak zich verder zal hebben
ontwikkeld. Ilct getuigt van een edel gemoed,
zoo dadelijk de partij op te nemen voor hen
die schijnbaar en blijkbaar onschuldig verdrukt
werdenmaar getuigt hel van een voorzichtig
voorbehoud in l belang van de gewichtige taak
der juslilie en van de onverbiddelijke eischen
des rechtsom bij voorraad der verklaringen
van de beide monsters, die te Rotterdam zijn
gedetineerd, als dc waarheid en niets dan de
waarheid aan te nemen? Ook nu zog ik: af
wachten. liet belang der betrokken personen
zal er niet or geschaad worden, doch een
groot beginsel kan men er door baten. Niet
alleen de geregelde loop van het recht wordt
oan onbelemmerd gelatenook een ander punt
is hier in tspel. Men kent den afkeer, vooral
van de liberale partijtegen preventieve gevan
genisstraf. Ik' dweep er volstrekt niet nieê,
maar vind het in geenen deele zoo als 't behoort
om in hel gebeurde, vooral nu reeds, een
argument legen de opsluiting bij preventie te
zoekenzooals men reeds gedaan heeft. Laat
men dus vooral voorzichtig zijn en zorgen,
dal men langs dezen weg den staf worde ge
broken over een zoo diep ingrijpend bestanddeel
van ons strafrecht.
Doch er is iets anders. Waar en hoe men
ook over de beruchte zaak hoort spreken,
overal komt de queslie der doodstraf te berde.
Kr is maar één sterngeen straf minder dan
deze hebben monsters als Jut en zijn vrouw
verdient. Doch wat ba.it 'l Zij kan niet meur
toegepast worden. Zij is uit de rei onzer wet
telijke straften verdwenen. Moet nu uit die
ouiMundigheiil tol haar geheide wederinvoering
worden geconcludeerd? Ook deze gevolgtrek
king ware te haastig en te gewaagd. Men moet
de zaken nemen zooals zij zijn. Ann intrekking
der wel van 1870 kan nu niet meer gedacht
worden. Doch wederom heeft de ervaring het
verstandig behoud in 't gelijk gesteld. Wat meer
is, hél wordt gerechtvaardigd door de alge
meene volksopinie. «Voor zulke misdadigers
behoorde een exceptie te beslaan in de wet,"
zegt een ieder, wien gij ook spreekt. En dat
was juist wat de conservatieve partij in 1870
verlangde.
Dat o. a. was de bedoeling van bet amende
ment, toenmaals voorgedragen door den te vroeg
ontslapen djb Bh uw. Hel mocht echter niet ba
ten. Radicale afschaffing wilde hel liberalisme.
Men verwierp del gevallen waarin men eenmaal
daarover, berouw] kon gevoelen. Een zoodanig
geval doet zich li er voor. Kon men een volks
votum uitlokken i tqen zou ondervinden hoe
beslissend de schold oversloeg naar weder-in-
voering, voor een ghdeelle, van dc afgeschafte
doodstraf. Ik zou iiicugaarne den Minister van
Juslilie willen adviseeNta ym bij een p.irlieelu—
wel da.trloe liet voorstel leTNs^ ik^ntTTiet
niet willenal ware 't slechts OrrTfJal ik on
gaarne wetten onder don élan, dikwijls den
waan, van den dag tuisland zie komen. Doch
eenmaal bij leven en welzijn staat ons de be-
