„Nederland, en Oranje"
F. W. C. P.
Kimereeniging „OYERYELUWB."
K. W. VAN GORKOM,
IE ANTI-REVOLUTIONAIRE RIES7EREENI0IN0
WINEEL A IT., Apeldoorn
TEEKEÏBEIKIEPTBf.
K. W. VAN GORKOM.
te AMERSFOORT
te 'SGRAVENHAGE.
BLOEMBOLLEN.
G. PON, Groenmarkt.
P. S. DE GROOT,
io) Een Kasteel aan Zee.
In de Vergadering ran 5 Ootober JL is met alffemeene
stemmen als CANDIDAAT «oor het Lidmaatschap van de TWEEDE KAMER
der STATEN-GENEBAAL gekozen de lieer
die gedurende vele jaren in Indië de betrekkingen heeft bekleed van Directeur der Kina-
Cultuur en Inspecteur des Cultures. Door zijn werk getiteld <Ce Oost-lnimhe cultures in
betrekking tot Handel en Nijvetheid," door goed gestelde stukken in Tijdschriften en Dagbladen,
heeft hij zich doen kennen als een mangeheel op de hoogte van de Indische toestanden.
Met allen aandrang wordt deze C a n d i d a a l aan de Kiezers aanbevolen. Vooral
in deze dagennu zooveel aan de orde wordt gesteldwat betrekking heeft op onze Indische
bezittingen, is een man als de lieer K W. VAN GORKOM, zeer gewenschl als Lid van
do Tweede Kamer. Met zijne verkiegene kennis is hij in slaat de belangen van ons
Vaderland en lndië voor le slaan en te behartigen.
KIEZERS! Komt dus Dinsdag M Ootober 8. getrouw ter stembus en
brengt met ons uwe stem uil op den lieer
Namens het Bestuur der Kiesvereenvjing
Mr. A. L. S. v. d. BOON MESCH, President
L VERVEEN Ja, Secretaris.
heeft in hare vergadering van 6 Oct met algemeene stemmen tot CANDIDAAT VOOR
DE TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL gesteld
Het Bestuur
P. ROODHUIJZEN te Veenendaal(Pre*.)
J. J. SCHÜSSLER te Nijkerk, (Vice-Pres.)
J. TULP te Ede, (Secret.)
M. J. CHEVALLIER Jr. le Ermelo(Penninym.)
W. BEUKERS te Bunschoten.
Dr. C. VERMEULEN te Apeldoorn.
J. J. KLEBER te Amersfoort
B. VAN ESSEN te Barnevcld.
G. BRINK le Apeldoorn.
Prachtige keuze IIYAGINTIIEN, DUC
VAN THOLS, TULPEN voor kamkr en
tuin. CltOCUSSKN enz. Ziende op de
goede voldoening der vorige jarenhoop ik met
vele orders vtiverd le worden.
bevelen hunne STOOMKUNSTVERVERIJ
DRUKKERIJCIIKMbCHK WASSCHERIJ
beleefd aan.
Met uitstoomen (chemisch Wasschen) blij
ven Dames- en Heerencoslumes geheel in
elkaar. Geverfd worden zonder lostornen
JassenPantalonsVestenDamesmantels en
stoffen Damescostumeszooverre de stol er
voor geschikt is.
Speciale Inrichting voor het verven en op
nieuw appreteren van Ameublementsloffen
Trijpen, enz.
A ressort ververij en Machinale Moireer-
Inrichting van Zijden Damescostumes,
Linten, en^
Dagelijksche verzending van goederen naar
de fabriek door de Agente Mei. ROODE-
STEIN van Loevezijn Kromme-
81 r a a t Amersfoortwaar Stalen te
bezichtigen zijn en alle inlormaliên verstrekt
worden.
Kleine reparaties aan geverfde of uitge
stoomde Ileerenkleedingstukken zijn onder
de reeds billijk gestelde prijzen begrepen.
Aflevering spoedig.
Passerdoozen in verschillende prijzen, Tee-
kenporieleuilles, Teekcnhaken Teekenramen
Driehoeken, Mallen ofTeekenornarnentenT»»e-
kenk okers Trekpennen Passers Teeken-
peitnen Doezelaars zwart wit en rood
Teekenkrijt, DouzelkrijlVerldoozen Teeken
papier en al hetgeen men verder noodig heeft.
Eene ruime collectie Portret-Albums voor
cabinet en visite, Schrijfportefeuilles, Poesie
albums, Teekenalbums, Plakalbums, Luxepapier
en ËnvelonpesStcreoscopen en Platen Leze
naars Zakportefcuilles, Sigarenkokers, Porte-
monnaies, Notitieboekjes, OleographiênPhoto-
graphiënLijsten en Passepartouts in ovaal en
vierkant in alle groottenvoorhanden bij
Langestraat A 16.
FEUILLETON.
Het echtpaar.
Weinige uren later bevond Lamarque zich bij
zijne vrouw. Zij verzocht Jicm om naar zijne
lotgevallen te verhalen en met den arm om hare
g'-slallc geslagen begon hij
«Gij waart bij mij toen de kogel uit het
pistool uwa broeder mij bewusteloos deed neer
storten. Toen ik uit mijne bezwijming ont
waakte, waart gij verdwenen, en hoe zal ik u
mijne smart beschrijventoen gij niet weder
keerdel. Ik was de wanhoop nabij en meende
krankzinnig te worden. Langzaamzeer lang
zaam herstelde ik en toen ik eindelijk hel ziek
bed verliet, was ik naar lichaam en ziel ge
broken. Ik deed mij zoo spoedig mogelijk in
het leger opnemen en streed met den moed
der wanhoop, God vurig smeekende, dal een
kogel mij doodelijk in de borst zou treffen.
Doch het scheen besloten te zijndat ik moest
blijven leven. Ik zag levenslustige mannen ron
dom mij vallen en ik, die den dood zocht,
ik vond hem nieL O, Marion,'' riep hij harts
tochtelijk uil, «had ik kunnen vermoedendat
gij leefdet, dan had ik geen middel onbeproefd
gelaten om u als mijne vrouw te doen erkennen
en als zoodanig te doen eerbiedigen. Waarom
echter deedt gij mij niet eenig bericht toekomen
waar gij u bevondL Gij wist toch, dal ik niet
gestorven was?"
«Lamarquegaf Marion ten antwoord«ge
loof mij, na al die wederwaardigheden mistte
ik de veerkracht om zelfstandig te handelen.
Ook alleo die mij dierbaar waren stierven en
ik bleef, w-cenend aan hunne graven slaande,
achter, terwijl ik hen benijdde, die onder
de zware fleeces rustten. In hel eerst waande
ik u dood; doch na eenige jaren hooide ik
uwen naam op de eervolste wijze overal noe
men. Op mijne aanhoudende navoi schingen waar
gij u bevondl en op welke wijze gij leefdet,
hoorde ik berichtendie ik niet in twijfel kon
trekkenhoe gaarne mijn hart ook zulks gewild
had, want het schenen mij toen geloofwaardige
personen toe, die mij dat alles mededeelden."
«Wat deelden zij u mede?"'
«Wel, dat gij op punt stond een huwelijk
aan le gaan en daaruit maakte ik opdal gij
meendel, dat ik gestorven was. Gij kunt u
voorstellendal mijn hart, als het ware brak
toen ik vernamdat gij openlijk verloofd waart
met Jonkvrouw Gourgand.
«Ja dat alles is waar, maar ook dat ik deze
verloving spoedig verbroken heb. Ik zweer u
bij onze liefde, dal mijn hart geen deel nam
aan dit korte engagement en dat ik alleen mijne
toestemming gaf op hel lastig aandringen mijner
vele vriendendie meendendat ik vroo-
lijker zou zijnals ik maar eenmaal getrouwd
was. Een woord van ugeheide Marionhad
alle banden verbroken en had oos veel verdriet
bespaard. Waarom bewaardet gij een zoo hard
nekkig stilzwijgen
«Omdat ik u gelukkig waandehernam Ma
rion, «omdat ik uw geluk niet verstoren wilde
door als een geest uil vervlogen dagen eensklaps
tusschen u en uwe verloofde te treden. Nu
eerst, nu ik uil uwen mond de bekentenis
vernam, dal gij nog altijd vol liefde aan mij
denktdal gij nog steeds mijne lielde indachtig
zijt, nu eerst heb ik het gewaagd om lol u
te zeggen NeemLamarquewat er van Marion
overgebleven is I OLamarqueik zal God
nooit genoeg kunnen danken voor de zaligheid
van dit uur. Alle smartelijke jaren zijn vergeten
en vroolijk en welgemoed zie ik de toekomst
tegemoetdie mij voor eenige uren zoo donker
toescheen."
«Arme vrouw," zeide Lamarque, «gij hebt
den bitteren kelk van het lijden wel tot den
bodem geledigd. Slechts moederliefde heeft u
slaande gehoudenwaar gij dreigdet te bezwij
ken onder den voor uwe krachten te zwaren
last van kommer en verdriet."
neen Lamarqueviel Marion hem in de
rede, «zells deze troost was mij ontzegd. Ik
leidde een treurig leveh als eene vrouw zonder
echtgenoot en toch geene weduwe zijndeals
eene moeder zonder haar kind. Eerst heden
avonddie mij zooveel geluk en vreugde schonk,
eerst nu mag ik hem als mijn zoon beschouwen.
Men hield Charles voor den zoon mijns broeders.
Toen ik hem voor de eerste maal zagzonder
le kunnen vermoeden dat het mijn eigen zoon
wasdien ik aan mijn hart drukteschreef ik
hel gevoel van innige liefde dal ik voor hem
ondervond, aan de bloedverwantschap toe. Ik
heb Arthur de smartdie hij ons veroorzaakt
heeft reeds langen tijd vergevenzijn zoon was
mij eene heilige nalatenschap evenals Clara, Henri
Laroche's dochter. Zij was het eenige wezen
dat aan mijn droevig leven eenige vreugde
verleende en zij heeft mijne aorgen met onein
dige lielde vergolden."
«Doch hoe heelt dat alles zich toegedragen.
Hoe kondet gij uw ik meen onzen zoon voor
het kind uws broeders houden?" mompelde
de Graat
«Ik zal u mijne lotgevallen mededeelen ant
woordde Marion, «en beginnen bij 'toogenblik
waarop gij bewusteloos op den grond neerstortte
in de borst door Arthurs kogel getroffen. Ik
boog mij radeloos over u heen en toen onze
vervolgers mij wilden naderenvlood ik in het
naburig kreupelbosch. Zij achtervolgden mij en
ik vluchtte steeds verder, totdat ik, algemat
door vermoeienis en verdriet, bewusteloos ter
aarde slorlle. Hoe lang ik aldaar in dien toestand
verkeerd heb, weet ik niet, evenmin als wat
er met mij gebeurde."
Wordt vervolgd.
