Donderdag 24 £ïjg September 1885. m 3450. Uitgever A. H. VAN CLEEFF te Amersfoort. Dit blad verschijnt Maandag en Donderdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 1.—Kranen pet post/1.16. AdTertentiCo I—8 regels 60 CU.elke rr&rl meer 10 Cu.gruotc letter» naar plaatsruimtevoor randen en andere ostra iurigting ireschiedt Imogen prijsberekening. Legale, officieels en onteigen. Adv. per regel 16 Cts. Reclames uer regel 2a CU. Aft. nummert 10 CU. Bureau MUURHUIZEN hook KortograchtWijk B 60. SPA AR BANK. Het bestuur z:d zijne eerstvolgende zitting houden op MAANDAG 28 SEPTEMBER o. k. ten Raadhuize te Amersfoortdes namiddags van 12 lot 1 ure. A. J. BOS, Secretaris. HULPBANK to AMERSFOORT. Tol het geven van gelden ter leen zal eene Commissie uit liet bestuur op MAANDAGden 28. SEPTEMBER aanslaande's namiddags van iialftwee tot iiALFDKiK zitting houden in een der localen van bet Raadhuisalwaar de be langhebbenden zich kunnen aanmelden, ook voor het teruggeven van gelden. J. C. LEÏNWEBERSecretaris. Politieke Revue. Één zwarte stip Slechts één maar een dikke Zal de politieke horizon er erg door beneveld blijven Zij is verschenen in 't Oosten. Zal die stip aldaar spoedig slinken De Porte de zieke man van vroeger is er bij betrokken. Zou dat ietwat gevaarlijk worden? Europa was zoo rustig. Do keizerstrits decreteerde «blijvende" vrede. En nuop eens een politiek rommeltje. Jaals een dondoislag kletterde een paar dagen geleden het groolekrasse nieuws van den dag «dat er een coup d'état is, waardoor in ««vollen vrede"" Bulgarije en Oost-Rumclië (of wel Boulganje en Oost-Roumclië) schijnbaar door den wcnsch des volks met elkander ver- cenigd zijn Ook de «beurs" is er «penibel" over. Maar geen nood die stip zal denkelijk weldra weder verdwijnen. De keizerstrits is «baas," en wie baas is, moet baas blijven. De groote Turkschc Heer hoe groot hij ook schijnt moet naar de pijpen der Keizers van Duiiochland Rusland en Oostenrijk dansen zoolang deze drie potentalen «lekker" met el kander zijn. Engeland en Frankrijk tellen mee. Ruitendien laboreert hij altijd aan «hoofdpijn FEUILLETON. 3) EENE Inkwartiering en hare gevolgen door S Voor een klein huisje houden we stilvoordat we het binnentreden wordt onze aandacht ge trokken door een gesprek van twee frissche flinke meisjes, wier manieren en voorkomen duidelijk aantoondendat hunne dagelijksche bezigheid zich lot de wasch tobbe bepaalde. «Nouik cloof nietzeide de eene in een patois, dat overeenstemde met den aard der straatwaarin we ons thans bevinden«dat Kaal er van opkomen zei Ze ziet er naar uit dat schepselik durf weddendat de dood er mee emocid is." «Jadat is zeker. Ilci je wel opgemerktdat ze bij al her pijn nog aan Kolius denkt. Zij haakt naar liet oogenblikdat hie koint. Nou hie zei zich ook de haren niet uittrekken as ze sterft.. Er zijn meisjes genoegdie hem troos ten zeilen." En een lachjealsof zij niet on genegen zou zijn om die laak te aanvaarden vergezelde die spottende woorden. «Nou, dal eloof ik," hernam de vorige spreekster. «maar zeg, wanneer kommen ze eigenlijk. Ik hoor er veul over sprekenmaar niemand weet het rechte." «Zoo, Janus, de diender, je weet wel, die lange hecll me verteld dal ze zoo as mor gen der zijn zullen. Ik heb van middag al zoo'n sinjeur zien romlloopeneen kerker meester hielen zc hem. Nouas ze allemaal zoo omdat hij altijd «geldgebrek" heeft. Van d i e kwaal is hij slecht te genezen. Menigeen, die geen geld heeft en dat mas keert, leeft nog soms lang van «crediet." Maar heel veel crediet krijgt de Sultan van Turkije ook niet meer. Wie hem leentwil minstens een dozijn percenten jaarrente daarvoor genieten. Geen wonder er is fameuse risico bij. Bovendien hij gebruikt dat gek' niet enkel ten dienste van zijn Rijk der Halve Maan welks kracht zoetjes aan «naar de maan" gaat maar zijn Haremdames hebben ook nog al wat noodig en haar kinderen ko.-ten ook wat Dal begrijpt best zelfs elk burgermannetje maar ééne vrouw hebbende. En hij heeft een gansch regiment vrouwen (met dienstmeisjes) die steeds zingen«Schep vreugde in 't leven Maar wat is nu het krasse politiek nieuws Door de berichtendie Zaterdag geheel on verwacht uit Sofia en Philippopolis zijn gekomen is de aandacht eensklaps op Rumclië gevestigd. De Bulgaren in Oost-Rumeliëdie zich reeds voor langen tijd voor de aansluiting bij het vorstendom Bulgarije verklaarden hebben eens klaps hun verlangen op zoo duidelijke wijze te kennen gegeven, dat zij den Turksehen gouver neur Christipachaafzetten en den vorst van Bulgarije te hulp riepen. De gouverneur is in zijn huis gevat. Naar men weet, is Rumelië door het traclaat van Berlijn in 1878 niet geheel van Turkije gescheiden. Het land kreeg eene zekere male van onafhankelijkheid doch bleef onder souve- reiniteit van den Sultandie ook het recht behield om den gouverneur te benoemen. Het doelwaarmede de mogendheden dezen maat regel namenwas blijkbaar om de Bulgaren cn Turkendie steeds zeer vijandig jegens elkander waren door een onzijdigen staat te scheiden. De Rumeliërs hebben daartegen steeds protest aangetcekcndmaar nu eerst zijn zij tot feitelijk verzet overgegaan. Op het gerucht, dat Turkije een inval in het land voorheeftsnelden van alle kanten de reservisten naar Sofia. In alle steden vormden zich korpsen vrijwilligers. Van alle kanten ont ving het gouvernement telegrammen met aan biedingen alles op te offeren orn Oost-Rumelië te verdedigen wanneer het wordt aangevallen. Naar aanleiding van de proclamatie van den vorst, werd in alle kerken van Bulgarije een te deum gezongen. In de hoofdstad werd ge vlagd en 's avonds geïllumineerd. De geestdrift was onbeschrijflijk. De bladen der Oostenrijksche hoofdstad ver klaren eenparigdat de toestand vol moeilijk heden is en dat van de Porte en de mogend heden die het Berlijnsche traclaat teekenden alles afhangt. In de Oostenrijksche militaire kringenzegt een telegramverzekert men stellig dat alle mogendheden ook Rusland door 't gebeurde verrast zijn. De Times ontvangt uit Weenen het bericht dat de Oostenrijksche Regeering ten volle het recht van Turkije erkent, om troepen af te zenden tot bestrijding van den opstand in Oost- Roemelië cn tot bestraffing van vorst Alexander. Oostenrijk zou zich tegen een dergeiijken maat regel geenszins verzetten. Tegelijkertijd wordt de opmerking gemaakt, dat de Porte verstandig zou handelenhare onbetwistbare rechten niet onmiddellijk uit te oefenen doch de behande ling van de crisis op te dragen aan eene con ferentie van de mogendheden. Rusland wenschtdat Turkije geheel alleen het initiatief tot bijeenroeping ee.ner confeienlie zal nemendoch meent dat in elk geval de afzetting van vorst Alexander aan eene fusie der beide Provinciën zal moeten voorafgaan. Volgens bericht uit Warschau neemt de uit zetting van Pruisische onderdanen uit Russisch Polen en zelfs uit andere provinciën van het Russische rijk steeds toe. De Polen hebben met de Petersburgsche maatschappij voor handel en nijverheid eene soort van overeenkomst gesloten ten einde op den steun der regeering te kunnen rekenen. De vreemdelingen., eigenaars van fabrieken op Russisch grondgebiedzijn ge houden om voortaan alléén Russische onderdanen j in dienst te nemen. «Deze represailles," aldus wordt uit Krakau geseind, «hebben wel is waar een particulier karaktermaar toch zouden zij voor de in Rusland wonende Duilschers vrij zijn as hie dan mogen zij er zijn dat vcrassercer ik je. 't Was een knappe ventwel een beetje portaalmaar minschwat verwacht je anders van dat volk. In de kampanje gaat het zoo raar toe." «Daar zeg je een waar woord. Afein, 'tgeeft ten minste weer wat leven. Maarga je mee ik moet nog even angaan bij de mussenwaschster voor eene schoone muswant as der manlui komen zie je er graag knap uitwat jij «Ik wil wel meeloopenminsch, maar een mus zet ik niet op. Ik behoef me voor me kapsel niet te sjeneerenen zc zien het veul liever." «Daar he je gcliek mee,' en een zucht van afgunst werd geslaakt hij de gedachtedat haar kameraad wat meer dan zij bezat, om het oog en 'l hart van een (of meer?) der zonen van Mars tot zich te trekken. De beide meisjes verwij derden zirh te zamen haastig en wij willen ons eens voorgenomen plan ten uitvoer brengen om het huisje te betreden. De deur stond op een kiertje terwijl een zacht kreunen de aanwezigheid eener zieke deed vermoeden. En jadaar in den hoek van 't kleine vertrek lag op eene ellendige legerstede (ten minste als we de slroozak en het harde kussen met dien naam bestempelen kunnen) eene uitgeteerde vrouwelijke gestalte. Op hare ingevallen wangen vertoonden zich twee. vuur- roodc plekken, een zeker bewijshoe de koorts hitte op dit oogenblik in haar woeltVóór het bed waren twee vrouwen en een man ge zeten die met angstige blikken op de kranke staarden, aan wier mond nu cn dan cenige woorden ontglipten. De oudste der heide vrou wen de grootmoederschudde droefgeestig het hoofdalsof ze zeggen wilde«Moest ik daarom zoo oud worden om te zienhoe zich de groeve eerder voor mijne kleindochterde twintigjarige ontsluit dan voor mijdie naar rust verlangt, naar de rust des grafs? Waar om o Godneemt gij mij niet in uw rijk op en laat haar leven?" Goede vrouw, hoe vaak ge ook dat «waarom" herhaalt, nimmer zult gij daarop antwoord ontvangenevenmin als op die vele «waaroras," welke de omstandigheden des levens ons zoo vaak op de lippen leggen. En hei jonge meisje? Zij hoopte nog steeds innigdal haar voorgevoel van den dood haar bedriegen zoudat God haar niet zou oproe pen want zij wenschte vurig om hier op aarde nog te toevenimmers deze scheen haar zoo schoon sedert Kobus, haar neef, haar gezegd haddat zij hem lief wasdat zij alleen maar zijne vrouw moest worden. Ohoe zalig hadden haar die woorden in de ooren geklonken cn hoe zwaar was haar het afscheid gevallen want hij hadhelaaseen ongelukkig nummer bij het loten getrokken. Hij was heengegaan niet de belofte haar niet te zullen vergetenhij had het ook niet gedaan daar zij elke maand een brief van hem ontving. Zij beantwoordde dien steeds dadelijkdoch in den laatsten tijd had zij dit moeten nalatenwant eene zware verkoudheid welke zij eerst gering geacht had was ontaard in eene slepende ziektedie hare krachten gesloopt had en haar nu met den dood bedreigde. Het eenvoudige meisje was in deu beginne radeloos, zij had zich aan zijne zijde zulk eene heerlijke toekomst voorgesteld en geene van hare droombeelden zou ooit verwezenlijkt worden. Zoo geschiedt het vaak in het leven;

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1885 | | pagina 1