Donderdag 24 £ïjg September 1885.
m 3450.
Uitgever
A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag en Donderdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 1.—Kranen pet
post/1.16. AdTertentiCo I—8 regels 60 CU.elke rr&rl meer 10 Cu.gruotc letter» naar
plaatsruimtevoor randen en andere ostra iurigting ireschiedt Imogen prijsberekening. Legale,
officieels en onteigen. Adv. per regel 16 Cts. Reclames uer regel 2a CU. Aft. nummert 10 CU.
Bureau
MUURHUIZEN
hook KortograchtWijk B 60.
SPA AR BANK.
Het bestuur z:d zijne eerstvolgende zitting
houden op MAANDAG 28 SEPTEMBER o. k. ten
Raadhuize te Amersfoortdes namiddags van
12 lot 1 ure. A. J. BOS, Secretaris.
HULPBANK to AMERSFOORT.
Tol het geven van gelden ter leen zal eene
Commissie uit liet bestuur op MAANDAGden
28. SEPTEMBER aanslaande's namiddags van
iialftwee tot iiALFDKiK zitting houden in een
der localen van bet Raadhuisalwaar de be
langhebbenden zich kunnen aanmelden, ook voor
het teruggeven van gelden.
J. C. LEÏNWEBERSecretaris.
Politieke Revue.
Één zwarte stip
Slechts één maar een dikke
Zal de politieke horizon er erg door beneveld
blijven
Zij is verschenen in 't Oosten.
Zal die stip aldaar spoedig slinken
De Porte de zieke man van vroeger
is er bij betrokken.
Zou dat ietwat gevaarlijk worden?
Europa was zoo rustig.
Do keizerstrits decreteerde «blijvende" vrede.
En nuop eens een politiek rommeltje.
Jaals een dondoislag kletterde een paar
dagen geleden het groolekrasse nieuws van
den dag «dat er een coup d'état is, waardoor
in ««vollen vrede"" Bulgarije en Oost-Rumclië
(of wel Boulganje en Oost-Roumclië) schijnbaar
door den wcnsch des volks met elkander ver-
cenigd zijn
Ook de «beurs" is er «penibel" over.
Maar geen nood die stip zal denkelijk
weldra weder verdwijnen.
De keizerstrits is «baas," en wie baas is,
moet baas blijven.
De groote Turkschc Heer hoe groot hij
ook schijnt moet naar de pijpen der Keizers
van Duiiochland Rusland en Oostenrijk dansen
zoolang deze drie potentalen «lekker" met el
kander zijn. Engeland en Frankrijk tellen mee.
Ruitendien laboreert hij altijd aan «hoofdpijn
FEUILLETON.
3) EENE
Inkwartiering en hare gevolgen
door S
Voor een klein huisje houden we stilvoordat
we het binnentreden wordt onze aandacht ge
trokken door een gesprek van twee frissche
flinke meisjes, wier manieren en voorkomen
duidelijk aantoondendat hunne dagelijksche
bezigheid zich lot de wasch tobbe bepaalde.
«Nouik cloof nietzeide de eene in een
patois, dat overeenstemde met den aard der
straatwaarin we ons thans bevinden«dat
Kaal er van opkomen zei Ze ziet er naar uit
dat schepselik durf weddendat de dood er
mee emocid is."
«Jadat is zeker. Ilci je wel opgemerktdat
ze bij al her pijn nog aan Kolius denkt. Zij
haakt naar liet oogenblikdat hie koint. Nou
hie zei zich ook de haren niet uittrekken as
ze sterft.. Er zijn meisjes genoegdie hem troos
ten zeilen." En een lachjealsof zij niet on
genegen zou zijn om die laak te aanvaarden
vergezelde die spottende woorden.
«Nou, dal eloof ik," hernam de vorige
spreekster. «maar zeg, wanneer kommen ze
eigenlijk. Ik hoor er veul over sprekenmaar
niemand weet het rechte."
«Zoo, Janus, de diender, je weet wel, die
lange hecll me verteld dal ze zoo as mor
gen der zijn zullen. Ik heb van middag al
zoo'n sinjeur zien romlloopeneen kerker
meester hielen zc hem. Nouas ze allemaal zoo
omdat hij altijd «geldgebrek" heeft.
Van d i e kwaal is hij slecht te genezen.
Menigeen, die geen geld heeft en dat mas
keert, leeft nog soms lang van «crediet."
Maar heel veel crediet krijgt de Sultan van
Turkije ook niet meer.
Wie hem leentwil minstens een dozijn
percenten jaarrente daarvoor genieten.
Geen wonder er is fameuse risico bij.
Bovendien hij gebruikt dat gek' niet enkel
ten dienste van zijn Rijk der Halve Maan
welks kracht zoetjes aan «naar de maan" gaat
maar zijn Haremdames hebben ook nog al wat
noodig en haar kinderen ko.-ten ook wat
Dal begrijpt best zelfs elk burgermannetje
maar ééne vrouw hebbende.
En hij heeft een gansch regiment vrouwen
(met dienstmeisjes) die steeds zingen«Schep
vreugde in 't leven
Maar wat is nu het krasse politiek nieuws
Door de berichtendie Zaterdag geheel on
verwacht uit Sofia en Philippopolis zijn gekomen
is de aandacht eensklaps op Rumclië gevestigd.
De Bulgaren in Oost-Rumeliëdie zich reeds
voor langen tijd voor de aansluiting bij het
vorstendom Bulgarije verklaarden hebben eens
klaps hun verlangen op zoo duidelijke wijze te
kennen gegeven, dat zij den Turksehen gouver
neur Christipachaafzetten en den vorst van
Bulgarije te hulp riepen. De gouverneur is in
zijn huis gevat.
Naar men weet, is Rumelië door het traclaat
van Berlijn in 1878 niet geheel van Turkije
gescheiden. Het land kreeg eene zekere male
van onafhankelijkheid doch bleef onder souve-
reiniteit van den Sultandie ook het recht
behield om den gouverneur te benoemen. Het
doelwaarmede de mogendheden dezen maat
regel namenwas blijkbaar om de Bulgaren
cn Turkendie steeds zeer vijandig jegens
elkander waren door een onzijdigen staat te
scheiden. De Rumeliërs hebben daartegen steeds
protest aangetcekcndmaar nu eerst zijn zij
tot feitelijk verzet overgegaan.
Op het gerucht, dat Turkije een inval in
het land voorheeftsnelden van alle kanten de
reservisten naar Sofia. In alle steden vormden
zich korpsen vrijwilligers. Van alle kanten ont
ving het gouvernement telegrammen met aan
biedingen alles op te offeren orn Oost-Rumelië
te verdedigen wanneer het wordt aangevallen.
Naar aanleiding van de proclamatie van den
vorst, werd in alle kerken van Bulgarije een
te deum gezongen. In de hoofdstad werd ge
vlagd en 's avonds geïllumineerd. De geestdrift
was onbeschrijflijk.
De bladen der Oostenrijksche hoofdstad ver
klaren eenparigdat de toestand vol moeilijk
heden is en dat van de Porte en de mogend
heden die het Berlijnsche traclaat teekenden
alles afhangt. In de Oostenrijksche militaire
kringenzegt een telegramverzekert men
stellig dat alle mogendheden ook Rusland
door 't gebeurde verrast zijn.
De Times ontvangt uit Weenen het bericht
dat de Oostenrijksche Regeering ten volle het
recht van Turkije erkent, om troepen af te
zenden tot bestrijding van den opstand in Oost-
Roemelië cn tot bestraffing van vorst Alexander.
Oostenrijk zou zich tegen een dergeiijken maat
regel geenszins verzetten. Tegelijkertijd wordt
de opmerking gemaakt, dat de Porte verstandig
zou handelenhare onbetwistbare rechten niet
onmiddellijk uit te oefenen doch de behande
ling van de crisis op te dragen aan eene con
ferentie van de mogendheden.
Rusland wenschtdat Turkije geheel alleen
het initiatief tot bijeenroeping ee.ner confeienlie
zal nemendoch meent dat in elk geval de
afzetting van vorst Alexander aan eene fusie
der beide Provinciën zal moeten voorafgaan.
Volgens bericht uit Warschau neemt de uit
zetting van Pruisische onderdanen uit Russisch
Polen en zelfs uit andere provinciën van het
Russische rijk steeds toe. De Polen hebben met
de Petersburgsche maatschappij voor handel en
nijverheid eene soort van overeenkomst gesloten
ten einde op den steun der regeering te kunnen
rekenen. De vreemdelingen., eigenaars van
fabrieken op Russisch grondgebiedzijn ge
houden om voortaan alléén Russische onderdanen
j in dienst te nemen. «Deze represailles," aldus
wordt uit Krakau geseind, «hebben wel is
waar een particulier karaktermaar toch zouden
zij voor de in Rusland wonende Duilschers vrij
zijn as hie dan mogen zij er zijn dat vcrassercer
ik je. 't Was een knappe ventwel een beetje
portaalmaar minschwat verwacht je anders
van dat volk. In de kampanje gaat het zoo
raar toe."
«Daar zeg je een waar woord. Afein, 'tgeeft
ten minste weer wat leven. Maarga je mee
ik moet nog even angaan bij de mussenwaschster
voor eene schoone muswant as der manlui
komen zie je er graag knap uitwat jij
«Ik wil wel meeloopenminsch, maar een
mus zet ik niet op. Ik behoef me voor me kapsel
niet te sjeneerenen zc zien het veul liever."
«Daar he je gcliek mee,' en een zucht van
afgunst werd geslaakt hij de gedachtedat haar
kameraad wat meer dan zij bezat, om het oog
en 'l hart van een (of meer?) der zonen van Mars
tot zich te trekken. De beide meisjes verwij
derden zirh te zamen haastig en wij willen
ons eens voorgenomen plan ten uitvoer brengen
om het huisje te betreden.
De deur stond op een kiertje terwijl een
zacht kreunen de aanwezigheid eener zieke
deed vermoeden. En jadaar in den hoek van
't kleine vertrek lag op eene ellendige legerstede
(ten minste als we de slroozak en het harde
kussen met dien naam bestempelen kunnen)
eene uitgeteerde vrouwelijke gestalte. Op hare
ingevallen wangen vertoonden zich twee. vuur-
roodc plekken, een zeker bewijshoe de koorts
hitte op dit oogenblik in haar woeltVóór het
bed waren twee vrouwen en een man ge
zeten die met angstige blikken op de kranke
staarden, aan wier mond nu cn dan cenige
woorden ontglipten. De oudste der heide vrou
wen de grootmoederschudde droefgeestig
het hoofdalsof ze zeggen wilde«Moest ik
daarom zoo oud worden om te zienhoe zich
de groeve eerder voor mijne kleindochterde
twintigjarige ontsluit dan voor mijdie naar
rust verlangt, naar de rust des grafs? Waar
om o Godneemt gij mij niet in uw rijk op
en laat haar leven?" Goede vrouw, hoe vaak
ge ook dat «waarom" herhaalt, nimmer zult
gij daarop antwoord ontvangenevenmin als op
die vele «waaroras," welke de omstandigheden
des levens ons zoo vaak op de lippen leggen.
En hei jonge meisje? Zij hoopte nog steeds
innigdal haar voorgevoel van den dood haar
bedriegen zoudat God haar niet zou oproe
pen want zij wenschte vurig om hier op aarde
nog te toevenimmers deze scheen haar zoo
schoon sedert Kobus, haar neef, haar gezegd
haddat zij hem lief wasdat zij alleen maar
zijne vrouw moest worden. Ohoe zalig hadden
haar die woorden in de ooren geklonken
cn hoe zwaar was haar het afscheid gevallen
want hij hadhelaaseen ongelukkig nummer
bij het loten getrokken. Hij was heengegaan niet
de belofte haar niet te zullen vergetenhij
had het ook niet gedaan daar zij elke maand
een brief van hem ontving. Zij beantwoordde
dien steeds dadelijkdoch in den laatsten tijd
had zij dit moeten nalatenwant eene zware
verkoudheid welke zij eerst gering geacht had
was ontaard in eene slepende ziektedie hare
krachten gesloopt had en haar nu met den dood
bedreigde. Het eenvoudige meisje was in deu
beginne radeloos, zij had zich aan zijne zijde
zulk eene heerlijke toekomst voorgesteld en geene
van hare droombeelden zou ooit verwezenlijkt
worden. Zoo geschiedt het vaak in het leven;