Donderdag1 5 November 1885.
■BI GODIUI.
Uitgever Dit blad renchijnt Maandaytn Uonderdajmiddmf. Al.oi.nomm.t per5maande» fl - Franc. pc. bureau
A. H. VAN CLEEFF P»rt/1-"- Advertentie 1-6 regel. 00 Cu eik. regel meer 10 Ctt.grm.te letter, mar M II n II (I n T 7 P W
tfi Amflrafnnet plmit.ru,ruleroor r.nden en andere rata brigting .«endued* buogere prijsberekening. LegaleItt U U IV 11 U 1 Zi r. n
to auiUrHlOOn. offlciiile en onteigen. Adv. per regel 16 Cu. Reclame, urr regel 2r, Cu. - A/z. u»mm*r* 10 Cu. hOOk KorlOSraCtlt WijkB 00.
SPA A R BANK
Het bestuur zal zijne eerstvolgende zitting
houden op MAANDAG 9 NOVEMBER e. k. ten
Iiaadhuize te Amersfoortdes namiddags van
42 tot 1 ure. A. J. BOSSecretaris.
HULPBANK te AMERSFOORT.
Tot het geven van gelden ter leen zal eene
Commissie uit het bestuur op MAANDAG, den
9. NOVEMBER aanslaande's namiddags van
kalft wee tot halfdr1ezitting houden in een
der localen van het Raadhuis, alwaar de be
langhebbenden zich kunnen aanmelden, ook voor
hel teruggeven van gelden.
J. C. LE1NWEBERSecretaris.
Politieke Revue.
Een moordaanslag op een minister is iets
zeldzaamsen derhalve iets intéressants.
Moordaanslagen op KeizersKoninge;» en
andere hoogc Regeerders geschiedden zoowel in
antieke als moderne tijdenmaar zelden ge
noot een minister die eer.
Een Fransch minister van het tegenwoordige
kabinet kan zich thans op deze vleiende onder
scheiding beroemen.
Men heeft eindelijk ontdektwie de geheim
zinnige onbekende isdie op den heer de
Frcycinel heeft geschoten en men kent even
eens zijne beweegredenen tot de daad. De man
heet Pierre Mariolliis 58 jaar oudgeboren
te Omeliaop Corsica en thans te Parijs woon
achtig. De portier van de woning, waarin Mariolli
eene kamer had gehuurd, had opgemerkt, dat
deze sedert Donderdag niet le huis was geweest.
Hij had den eigenaar van de woning dal mede
gedeeld onder opmerkingdat hel signalement
van den afwezige geleek op dat van den man
die op Frcycinel had geschoten. De huisheer
gaf dit bij de politie aan die den beschuldigde
deed photografeeren en zijn portret vertoonde
aan den portier. Deze herkende dadelijk den
man. Evenwel moest men diens bekentenis
hebben en ook deze werd verkregen Toen bij
de instructie de rechter hem bij zijn naam
noemdeen zijne woning aangaf, bekende
hij alles.
Hij werd beambte bij de doorgraving der
langengte van Sueztoen het werk bijna vol-
FEU1L L ETON.
45) EENE
Inkwartiering en hare gevolgen
door S
Hoogst verwonderd en niet aangenaam verrast
scheen de kolonel door de mededeeling, dat
luitenant von Eggenstein met hem onder één
dak logeerde. Mevrouw von Grader liet datzelfde
ook wel een weinig door hare woorden scheme
ren doch beiden verkeerden te veel in de
wereld om dat te willen opmerken.
- Eindelijk nadat de kolonel, wiens naam vrijheer
von Ranitz waseen groot half uur bij de
dames vertoefd had, kwam de heer von Grader
met den luitenant te huis. De ex-bankier heette
den vrijheer hartelijk welkomterwijl de beide
gasten die elkander natuurlijk kenden eenige
beleefdedoch koele plichtplegingen wisselden.
Of het waar waswist Lizzy zelve nietmaar
het scheen haar toealsof von Eggenstein zich
niet zoo vrij, zoo ongedwongen in het gezel
schap van zijnen superieur bewoog als te voren.
't Deed Lizzy leed dit waarlenemen te meer
daar zij vruchteloos haar hoofdje pijnigde, waar
om zulks het geval was.
In den loop van het gesprek werd er ook
over het bal gewaagd.
«Gij zult het bal immers ook wel door uwe
tegenwoordigheid vcreerenvraagde de heer
von Grader den kolonelreeds bij voorbaat
het antwoord bedenkende dat hij dezen geven
zou op zijne weigering.
tooid was. De heer de Lssseps stelde hem later
aan als opzichter bij de doorgraving der land
engte van Panama. Daar trollen hem alle onge
lukken zijns levens. Zijne dochter van 2.'i jair,
die hij aanbad had hij medegenomen. Twee
beambten der kanaalmaatschappij hadden haar
geweld aangedaan en vervolgens vermoord.
Hij zocht nu recht te bekomen tegen de ellen
delingen maar te vergeefs. Hij vertrok toen met
het weinige dat hij bezat naar Parijsom daar
recht le zoeken. Maar men heeft niet naar hem
geluisterd. Hij werd geruïneerd en arm. Ilij
zocht nu allerwege een middel van beslaan doch
zonder zijn doelzich wraak te verschaffen
wegens den moord zijner dochter en de haar
aangedane schandeuil het oog te verliezen.
Herhaaldelijk heeft hij den minister van bui-
tenl. zaken geschreven maar nooit heeft hij
een antwoord ontvangen.
Er moest nu een einde aan komen.
Zonder hulpmiddelen en wanhopig geworden
wilde hij de aandacht op zich vestigen n be
sloot op den minister de Freycinel te schieten.
Het gaat nog extra lui met het verkrijgen
van conferentie resultaten nopens het wespennest
der Balkanstaten.
Er is echter al veel gewonnen indien de
«associatie" der groote Mogendheden tot «paci
ficatie" der betrokken bevolkingen niet leidt
tot onderlinge «disputatie."
Want zoo'n dispuut kan de schromelijkste
gevolgen in het leven roepen.
Er is tegenwoordig reeds overal meer dan te
veel malaise in ons werelddeel en dan zou
tweedracht onder de voogden van den Sultan
van Turkije de «malaise" tot «ellende" doen
stijgen.
Het wordt hoog tijd dat door de vertegen
woordigers der mogendheden eene beslissing
genomen wordt in zake de Rumelische quaestie.
De spanning in Servië en Bulgarije neemt
met den dag toezoodatte oordeelen naar
de telegrafische berichten een conflict tusschen
deze volken thans niet langer meer kan uit
blijven.
Vooral de Serviërs beklagen zich ten zeerste
over de Bulgaren die de grenzen op alle punten
afgesloten en bevel gegeven moeten hebben om
ieder, die uit Servië komt, en de grens over
schrijdt, dood te schieten. Dientengevolge heb-
i- - -
«Zekermijn waarde heersprak de kolonel,
terwijl een vroolük glimlachje zijne ernstige
wezenstrekken verhelderde, «zeker, en niet
alleen dat ik daar zal zijn ik hoop mij eveneens
als de jongelieden te amuseeren. Ik ben een
hartstochtelijk liefhebber van het dansen en
wanneer ik in de gelegenheid daartoe ben
dan grijp ik deze gaarne aan. Mijne geachte
gastvrouw wil mij zeker wel de polonaise toe
staan terwijl de freule mij zeker de wals wel
zal willen schenken."
Mevrouw von Grader scheen gevleid door die
eer en boog beleefd ten teeken van toestemming
hare dochter als het ware met eenen blik aan
roepende om haar 'onberispelijk voorbeeld te
volgen doch deze scheen daartoe al zeer weinig
plan te hebben want met een half verlegen
lachje hernam zij:
Het spijt mijheer koloneldat ik u dezen
dans niet toezeggen kanik heb dat reeds aan
luitenant von Eggenstein gedaan."
De aangesprokene keek den genoemden offi
cier eene seconde aan wat er in den blik log
welken beide mannen op elkander sloegen
vermocht Lizzydie hem volgdeniet te ontraad
selen maar wel begreep zijdat het geene
vriendschap was.
«Het doet mij zéér leed, freule," hervatte
de kolonel kalm «dat ik ditmaal te laat was"
hij legde den vollen klemtoon op die woorden
«maar ik hoop dan een gunstiger antwoord op
mijne vraagof ik i: tot de quadrille mag op
leiden te ontvangen."
Mevrouw von Grader knikte toestemmend
als sprak zulks van zelf, doch hare dochter
ben ook de Servische troepen bevel gekregen
om op de meest besliste wijze en zonder nadere
bevelen af le wachten dit optreden der Bul
garen met gelijke munt beantwoorden.
De troepenuit Bulgaarsche vrijwilligers sa
mengesteld zijn reeds beginnen met het ver
ontrusten der Servische grensplaatsen door in
vallen en strooptochten.
Leest men nu daarentegen de berichten uit
Bulgarijedan worden alle boven vermelde
feilen door de Bulgaarsche regeering ontkend.
Wat hiervan de waarheid zij kan men in het
midden laten doch zeker is heldat de weder-
zijdsche verbittering snelle vorderingen maakt.
Aan de «Standard" wordt uit Athene gemeld
dat de Grieksche minister van buitenlandsche
zeken een nota aan de mogendheden heeft ge
richt als antwoord op haar memorandum. De
nota komt overeen met de Servische. De Griek
sche minister zegtdat hij den slaat van zakeii
niet .als geregeld en verzekerd kan houden
zonder minstens de grenzen in Epirus te krij
gen die bij het traetaat van Berlijn aan Grie
kenland waren toegestaan.
Verscheidene berichten stellen het buiten
twijfeldat eene belangrijke macht Arabieren
noordwaarts oprukt om in het eigenlijke Egypte
te vallen. De wapenkreet der Arabieren is
thansOp naar KaïroGroote korpsen der op
standelingen worden vereenigd te Aboe-Hamed
en andere punten.
Uit 'sGravenhage wordt gemeld
Hel is velendie zich geërgerd hebben aan
de clementie van hel hof voor de jeugdige en
schoone zondaresJeanne Lorettezeker bij
zonder meegevallen dat op haar verzoek om
verandering van straf in anderhalf jaar cel al-
wijzend door Z. M. den koning is beschikt.
Doch ik vreesdat zij een nieuwe aanleiding
tot ergenis zullen vinden in de waarschijnlijke
inwilliging van Jeanne's nader requestom
haar gevangenisstraf hier ter '•lede te mogen
ondergaan. Haar voorkeur voor de gevangenis
hier Ier stede waar zijvan de bewaakster
die haar ter terechtzitting geleide zooveel sym
pathieke genegenheid ondervond en waar zij
ook door de leden der commissie van admini
stratie met beleefdheid en zachtheid werd be
jegend laat zich zeer wel verklaren.
scheen dat niet met haar eens te zijnten
minste zij *dc na eenige aarzeling
«Dat treft ongelukkigheer kolonelook
dien dans stond ik reeds aan den luitenant af.
De andere dansenvoegde zij er als lot ver
goeding bij«zijn nog onbesproken."
Mevrouw von Grader staarde hare dochter
hevig verstoord aan en het scheelde weinig of
de waardige dame had hare dochter een scherpe
berisping gegeventoen zij eensklaps bedacht
dat het daarvoor niet de aangewezen lijd was.
Zij vergenoegde zich dus om haren echtgenoot
als het ware met hare toornige biikken le vcr-
5letteren daar hijarme onschuldige had
ienen te zorgen dat de luitenant daartoe in
hare alwezigheid geene gelegenheid had gehad.
De lieer von Grader bleef kalm bij die uiterlijke
teekenen van verstoordheid hij was daaraan
reeds zoovele jaren gewenddat hij er onge
voelig voor geworden was.
Dat het den kolonel inwendig diep griefde
dat hij ook nu weer eene weigering ontving
zal wel geen betoog behoeven en dat het weer
de luitenant wasdie daarvan de oorzaak was.
Doch hij liet zijne gevoeligheid daaromtrent
niet blijken ten minste dat liet de vroolijke
toon niet veronderstellen waarmede hij sprak
«Wel, freule, dan laat ik nu de keuze maar
aan u zelve over, dat is geloof ik ook het
verstandigste."
«Dat /.al ik niet tegenspreken kolonel," klonk
het schertsend van de frissche lippen«welnu,
kolonelwat dunkt u van den galop."
«Zeer goed freule antwoordde hij met eene
buiginghoewel hij dat niet meendewaut
