JW 3451. |g>^
Maandag- 7 fpls December 1885.
UnoSB WIT.
Uitgever Dit bind »er»chfjnt Maandag on Dnnderdagmidilog. Atinnnomnnt per 3 manndea fl.—. Franco pei Bureau
ff VANCLEEPP port/1.15. Advertentie» 1—0 reiceli HO CU. elke reifel meer 10 Cu.groote letten naar MUURHUIZEN
plaateruimte»oor randen en andere eitra inriKting Keanliieilt lulligere prijiberekenimc. Leunle
te AlU6r8100rt. officieels ea onteigen. Ad», per rejcel 16 Cta. Ileclames uit rejrel 25 (!U. Aft. nummert 10 Ct». hoek KortQSXaCtlt Wijk B PO.
Kennisgeving
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT
Gelet op art. 18 der wet van den 4. December
1872 (Staatsblad No. 184),
Brengen ter algemecne kennis, dat eiken
Maandag, 's namiddags te één ure, voor
eenieder de gelegenheid tot kostelooze
inenting wordt gegeven in de daartoe
bestemde localileitgelegen aan de Breedestraat
Wijk F, No. 138.
Amersfoort, den 4. December 1885.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester
T. A J. VAN ASCII VAN WUCK.
De Secretaris
W. L. SCHKLTUS.
Politieke Revue.
Zelfs echte komedianten en tragedianten op
't slagveld
De voornaamste leden van het Hof-theater te
Belgrado vertrokken als soldaten en vochten.
De regisseur sneuvelde in den slag van Sliwniiza.
Men zegtdat Vorst Alexander 81) millioen
francs schadeloosstelling van Servië eischl.
Vragen staat vrij. weigeren ook.
Men verneemt uit Adrianopeldat de Sultan
een adjudant heeft gezonden naar Vorst Alexan
der, om rechtstreeks met dezen te onderhandelen,
en dit in strijd met liet advies van Duitschland
en Ruslandom dadelijk in Oost-Rumelië te
intcrvcniëeren.
De Zieke Man" gevoelt zich blijkbaar reeds
moe van het lang opzitten. De conlerentie duurt
langer dan hij had verwacht. Niets zal hem
ongclwijield aangenamer wezendan dal de
hecren maar naar huis gaan. Alles loopt nu
zoo mooidat het niet beter kan. De strijdenden
hebben elkaar schaak-mat gezet.
De slotsommet betrekking tot den momen-
teelen stand van 't Servisch-Bulgaarsch conflict
is deze De strijd is geëindigd op 'l slagveld
om in de Kabinetten heilig te orden hervat,
't Vergoten bloed is eigenlijk niet voor Servië
of Bulgarije gevloeid maarwél beschouwd
om Oostenrijk in Servië en Rusland in Bulgarije
FEUIL LETON.
23) EENE
Inkwartiering en hare gevolgen
door S
Niet ten onrechte beschuldigden Lizzy's vol
gende cavaliers haar van afgetrokkenheidvan
verstrooidheid, want 't mocht hen niet gelukken
omondanks hunne ijverige pogingen om een
opwekkend onderhoud aan te knoopenmeer
dan korte antwoorden van haar te ontvangen.
De kolonel vooral had zich daarover te beklagen
terwijl daarenboven Lizzy's houding tegenover
hem zeer koel was. En juist daardoor misschien
voelde hij zich steeds meer en meer tot haar
aangetrokkenhoeveel moeite hij ook deed om
zijne gevoelens te bedwingen. Eene vergelijking
tusschon hem en von Eggenstein tusschen den
bejaarden man en den jongeling, moest natuurlijk
ten gunste van den laatste uitvallen en vooral
in de oogen eener achttien- of negentienjarige
schoone. Doch ondanks dat alleswas de kolonel
een knap man en menige blik volgde hem met
welgevallen, hoewel hem. zooals van zelf spreekt,
niet die bewondering (al zij het dan ook eene
zwijgende) kon ten deel vallen als den knappen
luitenant. Reide heeren wisten zeer goed hunne
eigen waarde en dat spiegelde zich ook in
hunne houding af en als inslinktmatig weken
zij elkander uitals gevoelden zijdat zij elkaór
vijandig gezind waren. Doch von Eggenstein
verloor natuurlijk geene seconde uil hel oog
dat de kolonel zijn meerdere was op militair
gebied en dat hij hem als zoodanig de noodige
blijvenden en verhoogden invloed te waarborgen.
Omtrent de inneming van Pirot door de
Bulgaren op 28 dezerwo dt nog gemeld
dat de Serviërs vóór de stad mijnen lieten
springen, waardoor van de Serviërs zelf veertig
soldaten gedood werden. Deze daad had eene
groote verbittering onder de Bulgaarsche sol
daten ten gevolge. In de stad kwam het tot
bloedige gevech'«ndie echter gedeeltelijk op
rekening van het gepeupel gesteld moeten
worden, dat van de verwarring wilde profiteeren.
Volgens vertrouwbare berichten verloren de
Serviërs 107 officieren.
Het wasmelden ooggetuigen een donkere
nevelachtige dag toen Jowanowitschde bevel
hebber der Serviërsuit den Dragomanpas
zijne troepen liet oprukken naar de sterke
Bulgaarsche stelling Dij Sliwnitza. Een nevel
in 't gebergte is in een zoo ruweongastvrije
streek als aldaar altijd gevaarlijk hij verbergt
den vijand en de bergpaden. Toch schijnt het
liet Jovanowitsch bedaard voor Sliwnitza zijne
troepen zich huiselijk inrichten de vuren ont
steken en koken. Nauwelijks waren voldoende
wachtposten uitgezet. Plotseling weerklonken
echter kretenDe wachtposten waren over
rompeld de schildwachts gedood. Zoo verrestten
de Bulgaren de Serviërs die met hun maal
bezig waren. Er ontstond een kortewoedende
strijd. Men was elkander zoo dicht genaderd
dat van de geweren die trouwens bij de Ser
viërs in rotten stonden bijna geen gebruik kon
worden gemaakt. Het oude, vreeselijke wapen
dezer oorlogzuchtige volken de handsjardeed
bloedige diensten. Men greep elkander aan en
worsteldemen trachtte elkander te dooden
onverschillig op welke wijze. En nog verergerde
een misverstand deze slachting. Een tweede
Servische divisie greep naar de wapens en vuurde
op goed geluk af. In den kruiddamp en den
nevel kon niemand vrienden en vijanden onder
scheiden en eerst later begreep men dat eene
halve Servische divisie gevallen was door de
bajonetten en handsjars der Bulgaren niet alleen
maar ook door 't geweervuur der Serviërs.
De demoraliseerende invloed van die slachting
op de Serviërs kan men zich voorstellen. Niet
minder de triomf der Bulgaren over deze hunne
eerste overwinning.
égards moest bewijzen.
Een fijn souper vereenigde laat in den nacht
al de aanwezigenvon Eggenstein had Kitty
aan tafel geleid daar hij toevallig bij de dans
vóór het souper haar cavalier geweest was;
de kolonel had dat dadelijk opgemerkt en was
dadelijk op Lizzy toegesneld die zijnen arm
wel moest aannemenwilde zij hem niet doo-
delijk belecdigen. Met brandende oogen zag zij
hoe Oswald met zijne bekoorlijke buurdame
weldra in een druk en levendig gesprek ge
wikkeld was en ook een gevoel van tegenzin
afgunstjazij wist het zelve geenen naam te
gevenbeving haar. Een onbedwingbare lust
om hem te toonendat zij ook vergeten
konoverviel haar en met een vroolijken lach
al was hij ook geveinsdwendde zij zich tot
haar cavaliersdie aan elke zijde gezeten waren.
Met bewonderenswaardigen takt wist zij met
beiden een onderhoud aan te knoopen waarbij
zij de heeren verraste door hare geestige gezegden
en hare beminnenswaardigheid. Zij kon be-
tooverend aanvallig zijndat wist zij en ze
wilde het zijn al was het met een smartelijk
gemoed. Steeds luider en vroolijker klonk haar
lachwelke een echo aan het andere einde
der tafel verwekte. De kolonel kon het bekoorlijke
meisje niet genoeg beschouwenen zij liet zich
zijne huldewelke haar op eenen anderen tijd
zeer onverdragelijk geweest zou zijnnu stil
zwijgend welgevallen. Nu en dan trol'haar een
vreemdevragende blik uit Oswalds oogen
want de jongeling werddaar hij niet ver van
haar aan den tcgenovergeslelden kant der tafel
gezeten wasspoedig hare opgewondenheid
gewaar. Lizzy beantwoordde aien oogopslag
De onderhandelingen over den wapenstilstand
willen niet vlotten van Servische zijde wil men
wederzijdsche ontruiming, maar Alexander ver
langt de ontruiming van Bulgarije door de
Serven en daarentegen bezetting van Pirot tot
het sluiten van den vrede.
De Tongkin-commissie uit de Fransche Kamer
zet haar onderzoek voort, en heelt reeds ver
schillende pecsonen gehoord als den lieer Pate-
nólregeneraal Brière de l'Isle en het laatst
admiraal Duperre.
Allen hebben gewezen op de gevaren eener
ontruimingzoodat zij een blijvende bezet ing
aanraden.
De wijze waarop generaal Brière de l'Isle
zich heelt uitgelaten heeft de verontwaardiging
van velen opgewekt. De «Patrie" laat zich wel
het krachtigst in dien geest uit. Duizenden
levens en millioenen en millinenen zegt het
blad zijn aan verborgen belangen opgeofferd
en men is nog niet aan het einde.
De generaal gaat het voort heeft het
smartelijk schouwspel gegeven van een luitenant-
generaal die de unilorm welke hij draagt
heelt bemodderd in plaats van haar voor smet
te vrijwaren. Om eenwij weten niet welk
politiek belang heeft hij een blaam geworpen
op den mandie hem in het opperbevel is
opgevolgd hij heeft tegen kolonel Herbinger
de zwaarste beschuldigingen ingebracht, die
èn den man èn den soldaat aanranden.
Hij heeft zelfs gezegd «Indien een welkome,
kogel den kolonel getroffen had in plaats van
Négrier, zou de ramp van Langson niet voor
gevallen zijn."
Heelt de generaa1 dan niet bemerkt
vraagt het blad welk een diepe verontwaar
diging deze woorden op zijn toehoorders teweeg
brachten
De «Temps" maakt ook gewag van de groote
ontroering welke de verklaringen van dezen
generaal hebben teweeggebracht.
Donderdag werd de eerste Spaansche Minis
terraad gehoudenmet de Regenies als voor
zitster. Sagasta zeidedat eene algemeene
vergiffenis voor misdrijven der drukpers en
staatkundige zaken noodzakelijk was. Hij voerde
redenen van hooge staatkunde ter rechtvaardi-
trotsch en uitdagend waarvan het gevolg was
dat Oswald haar wispelturig begon te noemen.
liet souper duurdegeruimen tijdmaareven-
als aan alles, kwam ook daaraan een einde.
Wel stelden de jongelieden voor om den dans
nog te hervattenmaar daartegen verzetten
de meer bejaarden zich zoo ernstigdat de
eersten moesten toegeven.
Oswald von Eggenstein vond in de kleedkamer
nog even gelegenheid om Lizzy bij het omslaan
van haren mantel eenige woorden toe te fluisteren.
«Freulezeide hij ten laatste«waarom
antwoordt u mij niet?"
«Ochhernam zij koel en afwijzendtik
kan geen antwoord vinden op uwe gezegden."
«Mishagen u deze dan zoozeer?" hield hij aan.
«Dat heb ik niet beweerd," hervatte zij
onwilligals verveelde het haar hem te woord
te staan «maar als u dat meentdan zou ik..."
«Zwijgenwilt u zeggenonderbrak hij
haar op ironischen toon. «Nu goedvervolgde
hij koel. «Mijne begeleiding naar het rijtuig
zal ik maar met aanbiedenuit vrees dat zulk&
u onaangenaam zal zijn." En met eene lichte
buiging wilde hij zich verwijderen.
Hem te krenken was Lizzy's bedoeling niet
eweestzij had zich laten vervoeren door eene
ier luimen van moedwilligheid, der vrouw
menigmaal eigenwaarmede zij eigenlijk juist
geen kwaad bedoelde. Een zacht «blijf, heer
von Eggenstein," weerhield hem en vragend
zag hij haar aan.
«Uit wat leidt ge af, dat ik mij uw geleide
ongaarne zou laten welgevallenbegon zij
hel schelmsch oog op hem richtende.
«Uit uwe koele houdinguit uwe stroefheid.''
