j» 3515. Donderdag 15 Juli 1886. Uitgever H. VAN CLEEFF te Amersfoort. Dit blad <renchi)Dt MnaHa»9 en hoHdtrOtynuidf. Almnaament |*r 3 manden 1.- Frnnco pei po.t 1.16. Adrertontifin 1-8 reifel. 80 Cu elk* reKel meer 10 Cu. groote letter, uaai plaauruiwteToor randen ea andere eatra inriifting ffeechierit liooKer« prijekerekemug. Legale offieieêle en onteigen Ad», per reKel 16 OU. lleclame* iirr reirel 35 CU. Aft. nmmm'ri 10 CU. Bureau MUDH HUIZEN hook KortoeraohtWijk II60. K e li li i s e v i li De BURGEMEESTER van AMERSFOORT. Gezien liet besluit van s Konings Commissaris in Utrecht van den 8. Juli 1886, No 1 Az. (Provinciaalblad No. 52) Brengt ter kennis van de belanghebbenden dat op daartoe te doene aanvragen wederom dispensation van hel bij art. 1 van bet koninklijk besluit d.d 9 April 1884 (Staatsblad No 48) bedoeld verbod tot aanvoer van voor de slacht bank bestemde varkens, uit Duitsohlaud afkomstig, onder deswege te stellen voorwaarden kunnen verleend worden. Amersfoort, den 1.1. Juli 1886. De Burgemeester voornoemd T. A. J. VAN ASCII VAN VVIICK. HULPBANK te AMERSFOORT. Tot bet geven van gelden ter leen zal eene Commissie uit bet bestuur op M A A N DAG, den 19. JULI aanstaande, 'snamiddags van halptwee tot iia1.fdrie zitting houden in een der localen van bet Raadhuisalwaar de be langhebbenden zich kunnen aanmelden, ook voor het teruggeven van gelden. J. C. LEI.NVVEBER Secretaris Politieke Revue. Gladstone kan als «makelaar" optreden. Ten minste zoo betoogt Pall Mall." Niemand is beter voor die laak geschikt! Zoo vervolgt dit blad. Hij zou dan niet behoeven als Minister been te gaan. maar tussrhen de unioristen in Engeland en de llomerulers in lei land als makelaar kunnen werkzaam zijn. Natuurlijk zonder courtage. De commissie der Fransclie Kamer, belast met het uitbrengen van rapport over bet wets ontwerp lot strafbaarstelling van het aanplakken van oproerige biljetten (welk ontwerp de regeeiing zich gehaast heelt in te dienen, nadat bet manifest van den graaf van Parijs bijna allerwge was aangeplakt)heeft besloten de behandeling er van uil te stellen lot na de wedei -bijeenkomst der Kamer in October. F R tl tl. t. KT ON. NELLY. 6) Oorspronkelijke Novelle door S Nelly en Rudolf bewaarden een geruimen tijd het zwijgen zoodat zij zich ongestoord aan hunne gedachten konden overgeven. Daardoor zijn wij in staat gesteld om even het gesprek der beide bedienden te volgen. «Hebt ge den graaf spoedig herkend?" vraagde de koetsier nieuwsgierig. «Ja, dadelijk. Al zag hij er voornaam uit. toch kon ik direct bemerken dat hij heel wat anders is dan onze graaf En dan die dame Nuaan die valt liet gemakkelijk te ziendat zij eiken dag niet gewend is om in eene equipage te rijden. Mooi is zijdat is waarmaar lang niet zoo voornaam als eene geboren gravin." «Zoo wat zijn het dan voor lui onderzocht de koetsier op niet bijzonder eerbiedigen toon. «Wel, bij moet nog iets heel ver in de perme- tatie van den graaf zijneen achterneef of zoo wat «En waarom verschijnt die familie zoo plot seling «Wel het rechte van de zaak kon ik eigenlijk niet vernemen van de huishoudsterjuffrouw Stern. Wat zal die zuur kijken als zij die me vrouw ontdekt; op die heeft de graal evenmin als zij gerekend «Nu, ik wed, dat ze ook niet lang zal blijven," profeleeide de koetsier gewichtigterwijl hij .verstolen achterwaarts keek «zij lijkt mij anders wel goedig van natuur toe." Weder heelt in de Fransche kamer een persoon een revolver gelost. De kogel kwam twee meter boven het hoofd van den president in den muur terecht. De dader is een werkman uit het departement TarnCa*'us genaamd. Sedert een half jaar leed hij te Parijs gebrek. Het schijnt, dat hij de aandacht heelt willen trekken om uit zijne treurige positie te geiaken. Hij verklaarde in een brief, dien bij gelijktijdig in de vergaderzaal wierp het middel gevonden te hebben om bet publiek vermogen gelijk te maken en voegde er bijdal men nooit kennis bad willen nemen van zijn belangrijke wei ken welke de oplossing van vele sociale quaeslien bevallen en ten doel hebben bel geluk van allen te verzekeren. «Om de aandacht der Af gevaardigden te trekken schreef bij ten slotte «en van mij te doen spreken, heb ik besloten een schol in de volle Kamerzitting te lossen maar niet niet 'l voornemen iemand te treffen." Een der bladen verzekert echterd3t hij wel degelijk op den president bad aangelegd. Alle Orleanistische bladen zijn wegens het overlijden van den ^artsbisschop van Parijs rnet een rouwrand verschenenielsdat zij bij dergelijke gelegenheden nog niet schijnen gedaan te hebben. Uit Londen wordt gemeld dat de Engelsche regeering van plan is om bij de Russische regeering een protest in te dienen tegen de opheffing van Baloem als vrijhaven. Reeds toen de Russische gezantbaron Staalhet besluit van Rusland mededeeldegaf lord Rosebery de minister van Buitenlandsche zaken zijne verwondering over dezen slap te kennen. In een tweede artikel betoogt de Timesdal dc quaestie van te gering belang is om aan leiding te geven tot een einstigen strijd maar levens herinnert bel blad dal Engeland zich nu ook van haar verplichtingen ten opzichte van de Dardanellen ontslagen mag achten. Het traclaat van Berlijn verbiedt Engeland om oor logsschepen door de Dardanellen te zenden maar nu Rusland zich eigenmachtig aan zijne verplichting onttrektheelt Engeland volgens de Times ook zijn volkomen vrijheid van han delen teruggekregen. De mogendheden van het vasteland hebben Juist op dat oogenblik werd hun onderhoud gestoord door Rudolf, die op vrij hoogen toon vraagde «Hoever zijn wij nog van 't kasteel verwijderd «Circa twee uur, genadige heer," klonk het antwoord terug. «Dat valt mij zeer tegen Nelly," zoo wendde Rudolf zich lot zijne vrouw, «'tzal dus ruim vier uur zijn als wij aankomen ik geloof dat wij bezwaarlijk van avond kunnen thuiskomen." «Meent ge dat werkelijk," zeide Nelly ver schrikt, «en het kind dan?" «liet kind het kind!" herhaalde Rudolf een weinig driftig «gijvrouwen hebt nu altijd bezwaren. Ik zie niet in, wat dat voor moeilijk heid kan opleveren. Wij zenden een telegram aan moeder Thibaud en verzoeken haar daarin tegelijkertijd om aan den chef mede te deelen dat ik morgen niet op het kantoor kan zijn." «Dat is goed en wel. maar zou de graaf wel op logeeren gerekend hebben en nu vooral daar ik «Ik kan wel zien dat ge recht burgerlijke begrippen hebt en u maar niet gewennen kunt om uwe gedachten boven het alledaagsclio te verheffenlachte Stcinmann schamper«of wij al ot niet logeeren brengt den graal volstrekt niét in ongelegenheid. En nu nog ietsNelly. Gij moet trachten eene zekere onverschilligheid aan te nemen omtrent alles wat gij zien en hooren zultopdat liet niet schijnealsof dal alles nieuw voor u isanders verliest gij uw prestige geheel en al hij de bedienden en dat kunt gij nooit terug winnen." «Ik zal hel beproeven, Rudolf," bemant Nelly zacht met een traan in het oog«doch nog geen beslissing genomen. De Oosten rijksche I regeering heelt geantwoorddat zij met de I andeie mogendheden over de quaestie in overleg I zal treden, en de heer De Kreycinet deelde mededat de Fransche regeeringevenals bij de Bulgaarsche quaestie eerst dan haar meeting zal zeggen wanneer de meest belanghebbende mogendheden haar standpunt hebben verklaard. De courtisane Cora Pearldie eenmaal zich in de weelde baadde en uit een gouden servies atis thans te Parijs in gebrek gestorven Zij bewoonde een appartement in de rue Bassano waar men nog overblijfselen vond ran vroegere weelde. Zij moest deze echter een voor een verkoopen en haar «Mémoires' brachten geen geld op. Familie had Cora Pearl in Frankrijk niethaar ware naam was Emma Cruch. Zij stierf aan kanker in de ingewanden. Tijdens het tweede keizerrijk was zij de inai- I tressc van Napoleon den dikken. Uit Ajaccio op Corsica wordt gem- ldda, de gendai merie er ten laatste den heruchlen bandiet Lanlranchi in de bergen heelt opgespoord en I bemachtigd. Terstond na de gevangenneming kwam echter de geheele bevolking van zijne geboorteplaats te zijner verdediging op. De burge meester Figaii, een bloedverwant van Lan lranchi zette hel volk legen de gendarmen aan wapende zijn boeren met hooivorken I sabelsgeweren en stokkenen eischte dat men hem den bandiet zou uitleveren daar het I anders lot bloedvergieten komen kon. Toen men j aan dit bevel geen gehoo1* gat, deed hij een aanvalwaarop de kommandeerende officier een pistool aan Lanfranchi's oor hield en zwoer j dat nij dezen zou neerschieten als men hel waagde een stap nader te doen. Deze koel bloedigheid had de gewenschte uitwerking. I Een schandaaldat op het gemeentelijke kerk- j hol is voorgevallenwordt te Saint-Ouen bij I Parijsdruk besproken. Mevrouw X. begaf zich j tegen den avondtoen deze begon te vallen naar de begraafplaatswaar weinig menschen I meer gezien werden. Voortgaande ziet mevr. X. op een steen een paar zitten en onbeschrijfelijk wees niet boos als ik mij niet dadelijk naar uwen zin beweeg, 'tis mij alles nog zoo vreemd en ongewoon. Ik zal hartelijk blij zijnals ik weer thuis benbesloot zij openhartig. «Zoonu ik verzoek u dergelijke wenschen voor u zelve te houden ik weet echter niet wat u daartoe aanleiding geeften met een minachtend schouderophalen leunde hij zich in eenen hoek van hel voertuig terug en ontstak eene sigaar. Bijna schuw blikte Nellv haar echtgenoot van ter zijde aan. Reeds lang had zij tot hare smart gevoeld dat zij en Rudoll contrasten waren maar nog nooit zoo diep als nu. Jaen uiterlijk verschilden zij ook zeer. Was Nelly een bekoorlijk, mooi vrouwtje zoo miste zij toch dat zeker iets, dat als het ware den hoogeren stand «aan geboren" is en waaraan men dadelijk den ver tegenwoordiger daarvan erkent. Rudolf daarentegen bezat dat wel zijn bleek gelaat vertoonde den edelen lijnen vorm dien een prins van den bloede zich niet had behoeven te scnamen. Om zijn mond speelde dikwijls een ironisch hoogmoedig lachjeterwijl zijn oog opslag zeer vrijmoedigja zelfs nu en dan ge biedend scheen. Zijne kiccding was zeer een voudig doch omsloot zijne prachtig gebouwde gestalte eng Zijn linnengoed was buitengewoon helder en zeer fijnkortomin zijn geheel vooikomen lag iets, dat den voornamen heer in hem deed vermoeden. Dat alles wist Rudolf en het deed hem het donkerbruin gelokt hoofd wellicht nog hoogcr oprichten, niet uit bevre digde ijdelhcidmaar uil het bewustzijn dat de uitwendige inensch zijn eerzuchtige wenschen niet in den weg stond.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1886 | | pagina 1