m 3381.
Maandag 7
Februari 1887.
Eene Vorstelijke Reis.
u
Politieke Revue.
F F IT I 1.1, ETON.
CD
Uitgever
a h. van cleepp
te Amersfoort.
Dit blad *ar«ehljat Maand; Üonderdmfmiddnj Abo.n.mmt priuudn Franco pr,
port ƒ1.16. AdfMtcntiAn I r«reli 00 CL.elk* reKfl r lü Cu. .rrooie lotte» „mu
pluLruiftit* Tour rau.len ea andere runt .«rigtiag uw*"* pr.j.heret.niu* Lea.le
officiéél- cn o..t«iK.u Ad* per regel 16 Cu. Uccl.me. per reirel S& CU. - Af*, mmmm,,. 10 Cl*. hOCk KOrlOKraCht Wijk B 80
Hureaa
M UUKUUIZIR
Het verbod van paarden uitvoer is aanstekelijk
geworden
VVant nu heeft ook de Czanr den uitvoer i
van paarden uit Itusland verboden
Hij zou zeker liever eencn algemcenen uiivoer i
van nihilisten en anarchisten uil Rusland zien.
Deze maken het hem er*; benauwd
Als de C.zaar te St. Petersburg uit rijden Raat
wordt de polirie vooral per telephoon verwittigd
welken weg hij zal volgen en dan worden overal
polirieagcnten gestationeerd in burgeiklceren.
Re Londensche Slandaid i> van oordeel dat
wal ook eenigen lijd geleden de bedoeling vin
d<m ezaar m »ge geweest zijn bij thans kennelijk
geene botsing in liet itosten wenschl uil te
lokken.
Het blad meentdatals Rusland op dit
oogeubhk niet in oorlog is roet Oostenrijk en
Oostenrijks bondgenooten dit zeker niet de
schuld is van Duitsrhland 'twelk Item daartoe
behendig heeft aangemoedigd.
Maarzegt bel blad de plannen van prins
Bismarckhoe schrander ook boezeroen te
Petersburg waarschijnlijk geen vertrouwen in
en dezelfde redendie |)uit«chland doet ver
langen dat Rusland in een oorlog gewikkeld
fordsdoet Rusland wens hen dien le ver
mijden.
De Standard gelooftdatals er oorlog in
het (tosten uitbrakDuitsrhland ztch haasten
zou zijn Kranschcn nabuur aan te vallen
dien Duiiechland verdacht houdt van een geschikt
tijdstip al te wachten om het Duitv hc rijk een
slag toe te brengen. Ite czaar wil in deze om
standigheden liever wachten en zou liever willen,
dat Duitschtend het hal t^tode, ten einde dan
d«: vrijheid te hebben, om. naar hij goedvond
ol in het Oosten op te treden of, tolde tanden 1
gewapend op den kamp tusschen Frankrijk
cn Duitsrhland het oog te houden.
De vraag is nu maai m*cnt de Standard
wie van lieiden het langst kan wachten. Die
vraag acht hel blad voor beiden ongetwijfeld
zeer mocielijk want boe lunger de vrede nog
duurtdes te sterker wordt Frankrijkmaar
ook hoe langer men de Bulgaren laat begaan
des te gehechter worden zij aan vrijheid en
zelfbestuur.
In tusschen heelt de Standard met genoegen
uit de verklaringen van :'e Britsche regeering
gezien dal zij geene verbintenissen heeM aan
gegaan die kunnen slrekke.n «in het uitbreken
van dea oorlog te bevordercu.
Ook in Hongarije zal de Regeering zeven
millioen florijnen toeslaan voor mobielverklaring
van den landstorm benevens bel verbod tot
uitvoer van paarden.
Door de Hongaarschc socialisten worden col
lecten gehouden ten behoeve van de Duilsche
socialisten. De opbrengst zal natuurlijk moeleu
strekken om de Duilscbe «broeders*' geldelijk te
steunen in den verkiezingsstrijd.
De Pester Llovd schrijft' «Wij ontvangen uit
Parijs bericht«fat president Grévy en de mi
nisterpresident. Goblet, werkelijk bovenmensche-
lijke pogingen in bel werk «tellen om eene
uitbarsting te voorkomen. Volgens eene bron
die onvoorwaardelijk vertrouwen verdient
trachten beiden eerlijk een oorlog te verhinderen
Maar men zegt ook dat zij zeiven het zich
niet maer kunnen ontveinzendal geneiaal
Rouianger meer invloed bezit dan de president
•n zijn eerste minister te zamen De bedacht
zame patriotten der Fransche republiek vreezen
levendig op zekeren dag al hunne inspanning
verijdeld het chauvinisme zegevierend en de
kanier en bel land door de woordvoerders der
revanche medegesleept te zien."
Uit Bucharest wordt gemeld dal Rumenie
druk aan zijn legeruitrusting werkt Twee hoog
geplaatste officieren zijn in F.ssen om de bat
terijen in ontvangst te nemen Krupp ver
vaardigt bovendien 165.000 projectielen. In het
tuighuis te Bucharest wordt dag en nacht ge
werkt. terwijl met verschillende geweren proeven
worden genomen.
«Het schijnt inderdaad, waarde barones,
ze.ide eene zeer Irolsche en voornaam uitziende
vrij oude dame tot een jong. bekoorlijk meisje,
dat in een rijk toilet voor haar stond, «alsof
gij u levendig interesseert voor hel aanstaande
Zweedschc bezoek nooit zag ik uwe oogen zoo
dikwijls naar den oprit gerichtis dit misschien
omdat de aankomst van den prins van daar te
verwachten is'?"
Het was de eerste hofdame van de koningin
van Denemarken gravin Kielmannsegge die
deze woorden in een voorkamer der koninklijke
vertrekken in hel Kopenhagener slot lot de jongste
hofdame der koningin barones Svea v. Tondern,
richtte.
Ware dat een wondermevrouw de gravin
antwoordde hel jonge meisjeterwijl zij de
oogen opsloeg «is Zweden niet mijn vaderland
Op gevaar afvan mi| 'egen de etiquette te
vergrijpen en mij uw misnoegen op den hals
te halen, mevrouw dc gravin, moetik het
ronduit bekennen mijn lichaam i« wd is waar
hier te Kopenhagen maar mijn hart is in Zweden
gebleienr
«Gij zoudt verstandig doen liel kind ant
woordde de eerste holdame «als gij zulke be
weringen voor u hieldt, want ik geloof nauwelijks,
dat hare majesteit die zich uwer toch mei
groote vriendelijkheid ontfermd heelt, *c gaarne
zou hoorei».
F.en nieuwe zeeramp wordt gemeld waarbij
meer dan .100 menschen het leven verloren
hebben. Twee Engelsche schepen hebben elkan
der aangevaren in volle zee (circa 500 mijlen
van Maceio)en beide zijn maar onmiddellijk
«0 zijde goede koningin boe zouden mijne 1
woorden haa*- kunnen geldenmevrouw de 1
gravin? Indien zij niet op den troon zat, zoude
mijne dankbaarheid trachten om haar daarop te
verheffen! Neen mevrouw de gravin gij moogt
mij niet verdenken dat ik de goedheid van
hare majesteit met ondank zou kunnen beloonen
«Mijne waarschuwing moest udaaraan herinne
ren. Maar laten wij naar het uitgangspunt van
ons gesprek terugkeeren. Kent gij prins August
dien wij verwachten
«Zeker, mevrouw de gravin. Hij is een zeer
beminnelijke verschijning slechts weinige jaren
ouder dan ik Vol vuur en leven vergeel hij nu
j en dan de noodzakelijke teugels maar dit ware
inderdaad het ecnige wat ten zijnen nadeele
I zou te zeggen zijn."
«Gij zijt een scherpe waarneemster, waarde
baroneshoe jong gij ook zijl W' behoorde
I te Stokholm tot de onmiddellijke omgeving van
den prins
«In de eerste plaats zijn persoonlijke adjudant.
majoor Björnholm die sieeds bij hem is."
Een bloseven lieflijk als de morgenhemel
tan een aanlu ekenden Meidagkwam op het
bekoorlijke gezicht van het meisjetoen zij den
naam uitsprak, en de eerste holdame was veel
te lang in de school der waarnemingen gegaan,
i dan <la! (1>ve kif ursverandering haar had kunnen
ontgaan Maar zij stolde zich tevreden met de
ontdekkingzonder de jonge dame naar de
oorzaak daarvan in verdere verlegenheid te
I brengen.
I «Een bourgeois," zcide zij evenwel op ge-
rekten loon.
«Majoor Björnholm geldt voor een zeer ver-
gezonken. liet een* de Kapunda en landver
huizersschip was op 11 Dec van bonden ver
trokken met beslemming naar r reemantle in
Australiëhet andere waa het barkschip Ada
Meimore. De Kapunda die eigenlijk door de
Ada Meimore werd aangevarenis het eerst
gezonken en slechts een kiein gedeelte der
bemanning vermocht zich in sloepen of zwem
mend te redden totdat de kort daarna pas-
scerende Fransche bark Ulvsse ben opnam en
naar Rahia bracht.
«Geld moet liet geld opzoeken ik heb wat
cn zij heeft wat en gij hebt niets." Dit was de
j reden die zekere Joseph Tonge te Manchester
had opgegeven voor het afbreken van zijn en-
gage ment met de dame aan wie het schrijven
I was geadresseerd waarin de geciteerde zinsnede
voorkwam en waarin bij haar levens mede
deelde zich met eene andere verloofd te hebbe.n.
De Manchester jury achtte evenwel die reden
1 niet geldig en veroordeelde den heer Tonge
volgens de wet op verbreking van trouwholoite
om eene schadevergoeding van 200 p«t. uil le
betalen aan de dame die «niets had."
Hel Gerechtshof van Livorno veroordeelde
bij verstek tot 6 maanden gevangenisstraf den
i uitgever van een blad die geduelleerd had
zijn tegenpartijadjunct van den mairetot
1 jaar ballingschap.
Eene ongehuwde sehippersdochter werd te
's Bosch in hechtenis genomen, verdacht van het
I kindwaarvan zij bevallen wasom het leven
te hebben gebracht. Al spoedig kwam zij tot
de bekentenis baar kind overboord te hebben
geworpen. Het lijkje werd aan eene dreg op
gehaald.
De denkbeeldige ongelijkheid in de gewone
samenleving, is verdwenen op het glasharde
ijs. Hooggeplaatste heeren. die aan den wal
den braafsten huisvader in den steek zouden
laten als hij in nood zit. zullen denzelfdpn man
I als hij het ongeluk heeft om in een bijl te
rijden, dadelijk de hand toesteken om hem er
uit te helpen.
I Dames die gewoon zijn eerste klasse op den
I standig. voortreffelijk ontwikkeld officier en is
1 buitendien in goeden doenindien dit in uwe
oogen. mevrouw de gravin, misschien aan zijne
burgerlijke afkomst eenigszins zou kunnen tege-
I moet komen."
«Gij trekt u dezen prinseüjkcn adjudant met
groote warmte aan, liefkind! Hoe komt gij ove-
rigens tot zulk eene nauwkeurige kennis van de
omstandigheden van dezen majoor?"
«Hij verkeerde bijna dagelijks in het huis van
i mijn vader te Stokholmtot.
«Nu?"
«Tot de u zeker bekende achteruitzetting van
mijn vader in het avancementwelke hem tot
I het besluit bi acht. den Zweedsehen militairen
dienst te verlatenom hier te Kopenhagen
eene nieuwe betrekking aan te nemen."
j «Zoo was het ik herinner liet mij. Het i*
immers pas twee jaar geleden dat wij u en miin-
j heer uwen vader bij ons hebben en gij waart
j destijds reeds een volwassen meisje."
De jonge hofdame begreep terstond, dat de
gravin alleen daarom op baai ouderdom terug
kwam. om haar te doen zien. dat zvj wel be.
greep, van waar de warmte kwam. welke l»et
meisje voor den adjudant van den prins ge-
toon»', had.
Reeds zweefde een «enigszins scherp antwoord
op haar lippea, toen de deur. welke naar de
vertrekken der koningi" oert, geopend werd,
de kemerditnaar op den drempel verachten ei
I op fluisterenden toon melde: «Hire majesteit
verlang» de eerste hofdam* te spreken."
Dc gravin rui echte door de dour, welke de
kamerdienaar geopend hei, in de koninklijke
vertrekken.
