Maandag 13
Februari 1888.
Jtó 369-2.
FEUILLETON.
Politieke Revue.
Uitgover
H. VAN CLERPP
te Amerafoort.
Dit bind Tfrsrhljnt Haam/af
pont 1.15, Advarlnilir-n I
pl.iHlnriiiintfl voor rnii'lnn en
ollb-ipCln no nntni^nn A'l» per i
i l)o*/'rJtjmcJlaj Arionnpmnnt per S m.nndrn Krum-o p
I r'n"l« to Oh, pik* r*\ oinpf In (Jli. (rootr Inttnr. outr
It» mtn inrig'iug if -wliin.'t hoof.f" prt]a*i^rHk«uinir L*y>l«
...I 13 cu K... pnr m/ni 2h fu. - in ow hoek Kortegracht. Wljk BPO
Bureau
MUUHHUIZEN
K ii n i s i e v i 11 a;
Nalionalo Militie.
De BURGEMEESTER on WETHOUDERS van
AMERSFOORT
Gezien ilc aanschrijving van don heer Com
missaris des Knnings in de provincie Ulrcclit
van den 10. Januari 1888, No. 1 N. M. on S.
(Provinciaalblad No. 1(1);
Gelei op de arlt. 27 <-n 28 dor wol van don
19. Augustus 1801 (Staatsblad No. 11) henevens
a ril. 20 en 21 van hol koninklijk besluit d. d.
8 Mei 1802 (Slaalshlad No -40)
Doen te weien, dat de loting der in het vorig
jaar voor de militie ingcschioveneti hehoorende
tot de lichting van 1888in hel gebouw
AMI0IT1Aaan liet Planlsoen lusschen de
U t r e c li I s c h e- en Slijkpoorten alhier
gelegen zal geschieden op Dinadasr dou 28.
Februari ts88 aantevangendes voormiddags
II A L F T I E N.
En voorts dat op Zaterdag den 18. en
Woensdag den 23. Februari aanstaande,
telkens van 's voormiddags 10 toi 1 uur des na
middags door ol' van wege de lolelingen (ge
steund door Iwee getuigen) hij den llurgeineesler
ten raad huize aanvraag kan geschieden voor do
getuigschriften vermeld in de 1 en .1. zinsneden
van art 2.'5 der wet. Ierbekoining van vrijstel
ling wegens hroedenlionst ol' op grond van te
zijn eenige wollige zoon (zonder pen ol' meer
halve broeders te hebben); luidende voormeld
art. 5.1 in zijn geheel als volgt:
«Om vrijstelling wegens eigen militairen dienst
«of dien van broeders le verkrijgen moei in» n
«overleggen een paspoort ol ander bewijs van
«ontslag, ol een uittreksel uil het stamboek,
«ol een tie wijs van werkelijken dienst.»
«Ter bekoining van vrijstelling wegens broeder-
«dionst moet men bovendien overleggen oen ge-
«luigschrill van den Burgemeester waaruil bet
«gelal zonen lol bet gezin behooivnde blijkt."
«Vrijstelling als eenige wettige zoon wordt ver
doend op overlegging van een getuigschrilt van
«den Burgemees' -r waaruit blijkt dal men
«eenige wollige zoon is."'
En art. 21 van aangehaald koninklijk besluit:
«liet bewijsstuk, vermeld in de eerste zinsnede
«van arl. 51 der wetwordt ten minste tien
«dagen vóór den dag (den tweeden Maandag in
TOONEEL cn WERELD.
89) Slot. door S.
De jonge man haalde de schouders op
zeggende
«Dat is zeker weer oene van uwe dwaas
heden. Annie, maar ge hebt mij heden avond
zoovele surprises vereerd dal ik aan dit ver
zoek gevolg geven wil. Pas op echter, als gij
mij Le zeer gelopt hebt En glimlachend
verwijderde hij zich.
Toen hij weinige oogenblikken later de deur
van zijne kamer opende, zag hij, dal alle lichten
onistoken waren en., onder de gaskioon stond
eene slanke meisjesgestalte in een wit gewaad,
dal haar in diepe plooien omgal De srhoone,
bleeke geslalle wendde zij met eene half vra
gende. hall angstige uitdrukking naar den binnen
tredende, die verwonderd slaan bleef en haar
pijnlijk verrast aanstaarde
«Gij hier?" vraagde hij nauw hoorbaar.
«Ja, Ferdinand, en dal verbaast u, niet waar.
doch in koite woorden wil ik u het doei
mijner aanwezigheid mededeelen. Zie Ferdi
nand vervolgde zijnader tredende en de
hand op zijnen schouder leggende, «overal
heerscht hedenavond vreugde en vrede laat
er nu ook vrede lusschen ons zijn. Ik reik
u het eerst de hand der verzoening, gij zult
die toch niet weigeren?»
«Ik wil echter eerst web n, wie mij deze
biedt, Ange Bitzinger, ol Paula Rutnau
«Waarom
«Omdat ik do eerste gaven wil, wal ik de
«Maait), waarop de eerste zitting vn den Mili
«tieraad wonlt geopend ingeleverd hij ih n Bur-
«geineesler der gemeente, in welke de loleling,
«die vrijstelling verlangt wegens eigen militairen
«dienst ol dien van eenen broeder ol bloeders,
«voor de militie is ingeschreven
Amersfoort, den II Februari 1888.
Burgemeester cn Wethoud< rs voornoemd
De Burgemeester,
T. A. J. VAN ASCII VAN WIJCK.
De Secretaris
W. L SCIIELTUS.
De rede van vorst Bismarck maakt den
Gden Februari 1888 tot een historischen datum.
Men zal dien nog dikwijls noemen nog dik
wijls zich op de woorden van den rijkskanselier
beroepen.
De 72jarige staatsman heeft een werk ge
daan dat evenmin iemand hem kan na doen als
volgens zijne bewering het buitenland liet
Duilsche leger Zijne rijke ervaring zijne uit
gebreide en grondige kennis van de geschiedenis
der laatste jaren waarin hij persoonlijk zulk
eene ro| heelt gespeeld het groo'.e gezag van
zijnen naamdat alles maakt dat men de
rede lee. t en herleest. Men wordt dan in de
eerste plaats gelroflen door hare aironding het
vaste ve hand der deelen bij de rijke ver
scheidenheid
De rede is een kunstwerk wal den vorm
betreft.
Maar bovenal is zij eene daad.
In verhand beschouwd met de openhaar-
making van het Duitsch-Oostenrijksch verdrag
is zij de beste en meest gezaghebbende toe
lichting.
Zij is eene nieuwe waarschuwing dal Duitsch-
land aan iedere grens, een inillioen wel uil-
geruste soldalen kan opstellen Zij is bestemd om
vooral in Husland indruk te maken cn den
czaar. zoo hij op een verkeerden weg mocht
voortgedreven worden, tol inkeer te doen komen
terwijl zij hem levens in de volzinnen over
Bulgarije dien omkeer gemakkelijk maakt en
een eervollcn aftocht verzekert.
Zij is ook bestemd om Europa te overtuigen
laatste beslist weiger.» hernam hij vast.
Een smartelijke trek speelde om haren mond
terwijl zij antwoordde: «ik begrijp u niet.»
«Moet ik u dan nog duidelijker te kennen
geven, dat Ange Ritsinger. geen Paula Ratnau
voor mij bestaaldu eerste is de vrouwdie
ik steeds acht int/ toedroeg, al kon ik hare
principes niet altijd deelen de laatste hoopt
misschien nog eens eenmaal mijne bewon
dering te verwerven doch dat is ijdele
hoop.
«Gij zijl ironisch. Ferdinand, maar zelfs dat
schrikt mij niet al om u le verzoeken mij aan
te hoore n
«Ik wil niets welen ik heb het recht
en ook den lust niet om uw mentor te zijn.
Gij zijl vrij Wat verlangt gij nog meer dan uwe
langgewenschte vrijheid
l'we achting uw vertrouwen en
wellicht nog ineer.» voegde zij er zacht hij.
«Gij veroordeelt mij, Ferdinand, zonder mijne
positie te kennen Luister dus naar mij en
ik zweer uhij nagedachtenis mijner over
leden ouders, dat ik u slechts de zuivere waar
heid zal mededeelen.
Nu verhaalde zij hem alles, wal ons reeds
bekend is en zij wist hare woorden zooveel
overtuiging en kracht te verleenon dal Braun
ten laatste zijn wantrouwen voelde verdwijnen
en haar. steeds zachter gestemd, geduldig volgde
«Zijl gij nu overtuigd?» zoo eindigde zij
haar verhaalwilt gij mij de hand der var-
zoening reiken, Braun?»
Nog aarzelde hijdoch een blik uit hare
zielvolle oogen overwon hem. Hij valle hare
hand cn hield deze in de zijne lei wijl hij sprak
I van Duilschlands vredelievende gezindheid de
viedelievende gezindheid niet van den zwakke,
die den strijd vreest, maar van den steike, die
nooit hel zwaard trekt dan met reden en het
nooit opsteekt zonder eer.
Eene correctioncele vervolging is thans inge-
I steld tegen Wilsonomdat hij door geld me
dewerkte tot de decoratie van le G'and en
Civspin de la Jeannière. De zaak zal 1b, 17
en 18 dezer behandeld worden Met Wilson
zullen vervolgd worden Hubert, Ribandeau
Dubreuil en Mme Ratazzi
Prins Philippe de Bourbon hertog van Scvil-
lais, wegens misbruik van vertrouwen, ver
ooi deeld lot 11 maanden gevangenisstraf en
500 fis. boete.
De wijzigingen, door den Sultan van Turkije -
in het Fransch Engelseh verdrag gemaaktaan
gaande de onzijdig-verklaiing van het Suez-
kanaal zijn nu bekend. De een# heelt betrekking
op liet presidium van «le commissie van toezicht,
reeds aangenomen door de heide mogendheden.
De andeie eischt het recht voor de Porte om
onmiddellijk lussch -nbeide te kunnen treden
i voor de verdediging van al de havens aan de
1 Roode zee. waar zij zich souverein verklaart.
I Deze laatste wijziging zal in geen geval door
I de kabinetten te Londen en Parijs worden aan-
genomen. Men moet dus weer van voren af
aan beginnen cn uit alles blijkt dat de Otto-
maan-che diplomaten de zaak op de lange haan
j willen schuiven om misschien te midden der
Europeesche troebelen nog achter hel nel te
kunnen visschen.
In de troonrede wordt door koningin Victoria
gez-gd dat Engeland met alle mogendheden op
j vriendschappelijken voet staat. De rpgeering hoopt,
dal de Afghanislansche grensrepeline mei Rusland
goed af zal loepen. Het doet de Koningin leed.
dal de zending naar den Koning van Abessynië
1 om een oorlog van dat l.ind met Italië te voor
komen is mislukt. De rede gewaagt niet van de
Boelgaars( lie quaestienoch van den Europee-
j schen toestand. De handelstoestand wordt voor
I de toekomst zeer voldoende geachtterw ijl ge
zegd wordtdat de agrarische misdaden in fer-
I land verminderen.
«Welnu. Ange. laat ons dan vrienden zijn.
zoo ge wilt. Onze wegen scheiden zich wel
is waar, doch hebt gij ooit behoefte aan een
raadsman, dan zult gij dien steeds in mij
vinden.»
«Dank u. Ferdinand, maar onze wegen schei
den zich niet, ten minste dweilde trein, die
van hier voert, brengt mij ook naar onze ge
boorteplaats.»
«Wel bedoelt gij. Ange?»
«Niets anders dan dal van dit oogenblik Paul*
Ratnau ophoudt ie bestaan terwijl Ange Rit
singer hare oude plaats hoopt le hernemen iu
de harten van hen die vroeger in vriendschap
en liefde voor haar klopten Ik zal nooit weer
de planken betreden. Ferdinand!»
«Dus gij hebt daar het gedroomde geluk
niet gevonden
«Neen.» hervatte zij zacht.
«En wat wilt gij nu doen '1»
»llet elders zoeken cn ik twijfel niet of ik
zal hei vinden.» sprak zij vast. hem scherp
aanblikkende.
«Indien gij u maar wederom niet bedriegt"1»
«Neen, daar ben ik zeker van. ol ik moest
mij in u vergissen. Fprdinand.» duisterde zij.
«Gij hebt mij ëéns gezegd, dat gij mij niet ten
derden male uwe Helde zotidl aanbieden
welnu. Fetdinand. dat behoeft ook niet, want
ik zelve vraag u nu: ««hebt gij mij nog lief,
daar ik u bemin?»»
Hij staaide haar eenige second, n ernstig aan
plotseling verhelderde zich zijn gelaat ph de
armen uitbreidende, riep hij ontroerd uit
«eindelijk de mijne Ange. eindelijk de mijne!»
In zalige vergetelheid hielden zij elkaai iu-
