II. MICHELE PESSA. Uitgever Dit blad ytrschijnt Uaondaj en I«UrdagmiidegAbonnement por 3 maanden f\,France p»r BU1'0&11 A. H. VAN CLEEPF 0>t Adv«rtentifn 1—8 regel» 80 Ct».elk» regel meer 10 Ct«. Qroote letter» sur MUU RHUIZEN plaatsruimte; roor randen ea andere extra inrigtiag getehiedt hnoger prijsberekening. Legale te Amerstoort. officieffle e» onteigen Ad», per regel IS Ct». Kerlame» per regel 16 Ct». - Af$. •vnmtri 10 Ct». hOOk Kortegracht Vljk B #0 eenige departementen roor een verkiezingsveld- tocht ten behoeve van hel Boulangisrne. Zoo zijn zij ie Bordeaux on Përigueux geweestwaar zij echter weinig wille van de reis gehad heb ben want zij hebben er veel tegenstand |gevon- den xoodat het gejubel jder vrienden geimoord werd door afkeurende kreten en gefluit en ge sis. Geen plaats waar zij verschijnen of men vindt er twee vijandige kampen en stormach tige ontmoetingendie de lusschankornsl der poÜtie noodig maken. Hoe meer'het aanstaande hawelijk van prin ses Louise van Walesoudste dochter van deD prins van Walesmet lord Fife sympathie bij het Engelsche volk verwerftdes te minder in genomen loont-men zich met hetjhuwelijksplan van prins Albert Victor, oudsten zoon van den prins van Walesmet prinses Victoria van Pruisen, zuster van den Duitschen keizer. Men zegt aan het hof, dat prins Albert Victor over dit huwe lijksplan dat anderen voor hem gemaakt heb ben woedend is, en dal hij voor zijn nichtde voormalige verloofde van den vorst van Balten- berg nog nooit eeniga liefde heeft gevoeld. Wanneer dit waar is is het arme bruidje te beklagen Een echtgenootdie haar en dien zij lief heeft, wordt haar geweigerd, en een die haar niet liel heeftwordt haar opgedrongen. Treurige toekomst? Uil Berlijn schrijft men aan de Indépendanco Beige «Wij waren gewoon ons trotsch te beroe men op de onwankelbare eerlijkheid op de smet- telooze goede irouw van onze ambtenaren. De Duitsche monarchisten geeselden onbarmhartig en met verontwaardiging het Amerikaansche bederf, het republikeinschc bederf en het libe rale bederf, waarbij zelfs het bederf onder de Russische ambtenaren niet kon vergeleken wor den meenden zij En zij wenschten zich zelf geluk dat zijook daarin .n'een uilzondering bleven. En toch worden er ook bij ons schur ken gevonden zoo goed als elders. De geschiede nis van oen procesdat dezer dagen eindigde met de veroordeeling van twee leveranciers van het legerheeft op dit punt stichtelijke onthul lingen gedaan Hel merkwaardigste is zeker wel dat de kiemen van het bederf bij onshel eerst ontdekt zijn in het leger en dat onze mili tairen van den minister van oorlog tot den nederigsten landweer-luitenant steeds aan den Rijksdag het recht ontzegden op hunne .han delingen contróle uit te oeleien. Dat twee leveranciers bekend hebben de een dat hij negentien, de andere dat hij twaull leger beambten had getracht te verleiden tol oneerlijk heid is nog niet het ergste in deze zaak Ook niet dat deze pogingen langen lijd gelukt zijn en dat loopende geruchten tot de ontdekking hebben geleid. Maar wat wèl erg isis de verklaring der leveranciersdal de dingen waarvoor zij nu gestraft zijn reeds lang gewoonte waren ge* worden dat zij juist hadden gedaan als ieder een en dat zij de leveringen kwijt waren geraakt als zij anders had-len willen doen. Al hebben de legerbeambten niet direct steun in de kwestie der leverancierszij kennen toch alle officieren en hun invloed is groot genoeg om te voor komen dat leveringen worden gedaan door mannen, die weigerden de gebruikelijke «schat ting» te betalen. De voornaamste beschuldigde, Hagemannwerd tol vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld en vijl jaren vei vallen verklaard van zijn burgerschapsrechten. De schuldige betaalmeesters zijn voor den militairen rechter gedagvaard waar hun zaak met gesloten deuren behandeld is. Al wal uien er van weetisdat zij vrijgesproken zijn op grond der verklaringen van de leveranciers. De toestand van den Russischen landbouw is zeer zorgelijk. Als de oogst van dit jaar niet meevalt zal de zoogenaamde «Adelsbank» het druk krijgen. Die bank is opgericht om adellijke grondeigenaars geldelijk te ondersteunen. Zij heelt dit krachtig gedaan en meer dan twee honderd millioenen roebels op landerijen geleend. Ma^r de adellijke grondeigenaars zijn slordige landbouwers en volstrekt geene boekhouders. Zij leenen inaar betalen bij voorkeur niet, zelfs geen interest. Het is thans zoover gekomen dat de bank moeilijk langer geduld kan oefe nen wil zij aan hare verplichtingen voldoen. Zij kan de landerijen der schuldenaars verkoopen; maar volgens hare statuten mag zij die slecht i verkaopen aan adellijke heeren. Deze nu zijn vrij wel getdeloos. Waarschijnlijk zal de bank menig landgoed in beslag moeten nemen ea door hare ambtenaren laten besturen. Maar op die wijze wordt zij de grootste grondeigenares van Rusland. Kennisgeving;. Do BURGEMEESTER van AMERSFOORT Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer •gemeente dat het door den provincialen Inspec teur van 's rijks directe belastingen enz. in Noord- Rolland en Utrecht execuioor verklaard kohier No. 1 van de PERSONEELE BELASTING over hei dienstjaar 1889 90 (wijken A, B, C, D en E) aan den Ontvanger van 's i ijks directe belastingen alhier is Ier hand gesteld aan wien ieder ver plicht is zijnen aanshig op den bij de wet be paalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen aangeplakt te Amersfoort, den 10. Juli 1889. De Burgemeester voornoemd T. A. J. VAN ASCII VAN WIJGK. Politieke Revue. De nieuwe legerwet is door de Fransche kamer aangenomen. De eer hiervan komt toe aan den minister van oorlog. De heer De Freyci- net hield een schitterende redevoeringwelke met stormachtige toejuichingen werd begroet en op voorstel van een der leden in het geheels land zal worden aangeplakt. De minister drong er kiachlig op aan dat de kamer in dit geval zou toegeven aan den senaat en zich zou tevreden stelles met eanjarigen diensttijd voor seminaristen en het gebruik van geest.dijken voor den verplegingsdienst in plaats van ook voor hen den gewonen driejarigen diensltjpl (e. ejschengelijk de radicalen wilden. Immers, 'döór "de invoering der nieuwe regeling, welke zoo eenigsxinj mogelijk reed» den lsten October in werking zal treden zou Frankrijk in plaat» van 2 000.0003.090,000 geoeiends soldaten in liet veld kunnen brengen. «En dit, zei de heer de Freycinetis noodig want ieder die bekend is met den tegenwoordigen staat van zaken in Europa, geeft toe, dat een leger van 2,900,000 man niet meer aan de behoeften voldoet Niet alleen helleger, maar ook de vlooi moet versterkt worden betoogde de Parijsche af gevaardigde de Lanessan in de volgende zitting en vond daarbij een krachtig bondgenoot in den vice admiraal Peyron. De afgevaardigden Laguerre en Paul Dérou- lède zijn sedert verscheidene dagen op reis in FEUILLETON. Slot) Naar Duitsch door S Onder luid geschreeuw trok de bande zich terug. De passagiers beslegen bevend het rijtuig. De nacht was duister en de woudbloemen geurden heerlijk. Het was een angstige tijd voor Italië. Jozef Bonaparte streedgeholpen door zijn broeder om hel koninkrijk Italië aan diens rechlmattgen bezitter te ontrukken, leder moedig man vond welwillende opname in zijn leger. Signura Marollide scboone weduwe van den dapperen overste des Bourbons konings woonde te Napels zeer eenvoudig, doch was de lievelinge van het hol. In hare salons ontmoette men de dragers van oud adellijke namen en de aanzienlijkste waardigheidsbekleders van den lande. En zij hoorde en las dagelijks van de moedige schitterende wapenfeitenwelke de bekeerde rooverhooidman Fra Oiavola in het leger des konings volbracht. Door zijue vermetelheid door zijne koelbloedigheid wekte hij elks be wondering op en T duurde niet lang of hij word lot overste benoemd. In zijn schitterende uniform trad hij op ze keren dag het salon van Signora Marolli binnen, waar zich een uitgelezen gezelschap bijeen be vond. Men ontving den held met luide toe juichingen en haastte zich om hem te begroeten. Hij was een schoon man, niet alleen schoon door zijno lorsch ontwikkelde gestalte, maar bovenal door den manlijken ernstwelke op zijn edel gevormd gelaat verspreid lag Hij na derde de schoone gastvrouw haastigdie hem hartelijk de beide handen reikte en hem toe fluisterde «Zoo is hel goed.» Een floers verduisterde eensklaps den glans zijner oogen zijne wangen kleurden zich don kerrood. De held de gevierde held had moeite om zijne tranen te weerhoudentoen hij de hand der schoone vrouw in de zijne voeldaen hem met een zalig, trot9ch bewustzijn vervulde, zooals hij zelfs bij het ontvangen zijner orde- teekenen niet ondervonden had. Hij bleolzelfs nog nadat de laatste gast zich verwijderd had Toen hij zroh dan eindelijk met Signoia Marolli alleen bevondzelte hij zich op een lagen sloel aan hare voeten. «Gij veracht mij dus niet meer?» vraagde hij fluisterend. En builen schitterden duizenden sterren aan het luchtruim en de bloemen geurden heerlijk. «Ik u verachten, heer overste.» antwoordde de Signora met een zacht glimlachje, «integen deel ik bewonder u «En nu heb ik dan toch immers wel het recht om u te mogen zeggen, dal ik u liefheb,» fluisterde hij hartstochtelijke met, schier a.igstigen blik tot haa. opziende Zij onttrok hem haastig hare hand cn ernstig klonk hare stem waarmede zij xeide «Dal had ik niet verwacht, heer overste.» Hij lachte haar geiuststelleud toe. «Wel, waarom zou ik geworden zijn, wat ik nu ben als het niet om uwentwille was Welk nul, welk genet geven mij A die eere- kruisenal* zij mij niet het bewustzijn ver leenden dat ik u naderen mochtdal ik u toefluisteren mag: «Ik bemin u, ik hen tol u gekomen om van u den prijs te ontvangen «Van mij?» hervatte zij rustig. «Is liet u dan geen loon genoeg dat gij uw verachtelijk hand werk hebt opgeven dat gij door allen geëerd en hooggeschat wordtdat gij u eene waar dige plaats in de maatschappij verworven hebt Het verheugt mij dat mijne woorden destijds de aanleiding geweest zijn om u lot andere inzichten te brengen.» «Dan hebt gij mij bedrogen!» riep hij ver wijtend uit.» «Ik u bedrogen,v herhaalde zij trotsch. «Ja en nieman l dan gij, Signora Wat geldt mij eer en roemIk heb nooit bemindvoor dat ik u ontmoette. Wat waren mij de vrouwen, die mij kusten en liefkoosden op bevel? Gij alleen wektet al wat goed was in mij op. En nu stool gij mij terug.» «Gij vergist u, Signor. ïk bejammerde het, dat zooveel moed, zooveel dapperheid verloren moest gaan Maar ik beminde u niet ik ben de bruid ven een dapper officier; onze liofd u wederkeerig en binnen korten tijd honp ik zijne vrouw ie worden.» «Gij zult dus weldra een ander loehehooren 1 begrijpt gij dan niet dat gij mij daardoor weder in den algrond stortgevoelt gij dan nietdat ik dan weder terugke* ven moet tot hetgeen ik was een mensch zonder eerzonder geweten, een dier gelijk?» «Doe wat gij wilt,» reide zij doodshleek, maar op vasten toon Dcch gij kunt, gjj wilt zeil niet meer leiugkeeten, -- gij moet u toch

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1889 | | pagina 1