Donderdag 8 IPS! Mei 1890. HAAR LAATSTE WIL. M unn cowT. Uitgever TT TT tt t - I'* SI ;er,e,h«"t Dt.ierdajmUdtg Abon«»e.t per S meenden f 1,-. Pr.neo per BureaU A. H. VAN CLEEFF P®'1 /UB. Adv9rtenti*n1- -6 regel» 60 Ct».j elke regel meer 10 Cte. Groofce letter» neer MUU RHÜ1ZFN te Amersfoort. offi!-*M1,nte: T°°r re!iden a,lder" eXtTa inrisling geichiedt honger prijsberekening. Legale nfficiefflewn onte.gen. Adv. per regel IS Ot». Reclame, per regel 26 Ct«. - Aft. nummert 10 Cte. hO0k Kortegracht, Wijk B 60 vaardigde dr. Cameron deed in het jaar f 888 een voorstel, dal dergelijke scheiding len doel had. lid werd met meerderheid van 52 stemmen verworpen. In het Meinummer van hel bekende Century Magazine zet de heer Kennin zijn reeks artikelen over Siberië en de behandeling der staatsgevan genen aldaar voort. Die artikelen hebben zeer de aandacht getrokkendoch het laatste spant in dit opzicht de kroon, omdat het de ervaring van den heer Kennan beval in zijne verhouding lot den Russischen censor. Van vroegere nummers van het Century-Ma gazinewaarin artikelen van den heer Kennan over Siberië voorkwamen werden gcheele blad zijden inet zwarten drukinkt besmeerd en aldus onleesbaar gemaaktaan de abonnés afgeleverd. In zijn jongste artikel geelt de heer Kennan een facsimilé van eenige zulke geheel of gedeeltelijk blacked out pagina's, h het geheele artikel vol gens een censorgevaarlijkdan wordt het eenvoudig uitgesneden o( gescheurdanders worden de gevaarlijke gedeelten uitgewischt. De onverkwikkelijke strijd over Bismarcks ontslag wordt door de Hamburger Nachrichten weder aan den gang gebracht, doordien dit blad beweert, dat men o. a. den keizer val- schelijk in den waan had gebracht, dal Bismarck in hoogen graad morphinist was, zoodat hij den samenhang van gedachten reeds verloren had. Eerst Bismarcks lijfarts Schwenniger heeft den keizer van de ongegrondheid van dit beweren overtuigd. De Freisinnige Zeitung laat zich over deze vertelsels zeer scherp uilen zegt a. Bis marcks naaste vrienden hebben alle reden om thansnu zijn geestestoestand immer duidelijker blijkthem zoover mogelijk van het openbare leven verwijderd te houden. De vraag of de socialistenwet door den Duitschen Rijksdag zal worden hernieuwd of dat zij den 30 September zal ophouden van kracht te zijn, houdt het meest de aandacht bezig. Het Ham- burgsche blad dat tegenwoordig voor een or gaan van vorst Bismarck wordt gehoudenver langt de hernieuwing der wel in den eenen of anderen vorm en zegtdat ook de vrijzinnigen, al beweren zij het tegendeel, het wenschen. Grond voor deze bewering hebben voor zoover wij wetende vrijzinnigen dis steeds de wet hebben bestreden niet gegeven. Ook nu weder schijnt dat hel blad terwijl het anderen noemtzijne oppositie legen den keizer te richten. Omtrent 's keizers meening herinnert men dat hij op het feestmaal na de sluiting van den raad van state een der gasten vroeg wal hij vaa de socialistenwet dacht. Hel antwoord luidde dat de wet zeer nadeelig werktede werklieden verbitterde, de socialisien vermeerd-rde «Zoo denk ik er ook over,» hernam de keizer. Eene executie in Indië. Men leest in de Deli Ct. van 5 April jl. «De doodstraf werd heden morgen vroeg te Medan voltrokken aan de Javanen Eng alias AraalKromo ftedjo en een Battak de moorde naars van een oppasser in Bobongan. In de na bijheid der Pelissahbrug zag het zwart van de inlanders om de executie te zien. Of er Euro peanen tegenwoordig warenbehalve zij die ex otficio aanwezig moesten zijn is ons niet bekend waren ze er dan hebben ze een schouw spel gezien zóó schandelijk dat de aikeuring niet scherp genoeg kan wezen. Juisi als bij eene vorige executie dus te laakbaarder omdat hel reeds éénmaal gebeurd is braken den eersten keer de drie stroppen zoodat de veroordeelden ongedeerd op hun voeten terecht kwamen Hoe het in de hoofden van de drie ongelukkigen moet gespookt hebben tusschen dien val en de herhaling der executie! Het moet eene uitkomst geweest zijn dat de tweede proef na een half uur wachten om nieuw koord te halen ein delijk gelukte. De indrukwelken wij van het gebeurde kregenisgrove nalatigheidhet is toch werkelijk niet te veel gevergd of te moeie- lijk om vooral de sterkte van hel koord te be proeven. Het gebeurde is dan ook zoo beneden alle critiek het maakt zoo'n indruk van marte len in plaats van straffendat wij op een on derzoek aandringen opdat een dergelijk schan daal niet meer kunne voorkomen.» Men schrijft uit EedeNu reeds bestaat er vreesdat dezen zomer weer eenige dennen- bosschen door dennenrups geteisterd zullen wordenalthans in een uitgestrekt boschtoe- behoorende aan den heer Le Maitre te Renkum en gelegen onder Otterloo (gem. Eede)zijn thans de boomen reeds met lal van nesten K e u n i 8 e v i 11 g. SCHOUW. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gezien art. 22 van liet reglement op het onderhoud en gebr uik der wegen in de provincie Utrecht, d.d. 8 November 1853 (Riovin- ciaalhlad No 1(1-2), alsmede art. 104 van het algemeen policie-reglement voor de gemeente; Doen le weten dat de bij voormelde arti kelen bedoelde voorjaars-schouw over de wegen, slooten en waterleidingenaan hun toezicht o( beheer onderworpenzal gehouden worden op Woensdag, den 21. Mei aanslaande en vol gende dagen. Wordende hij deze de bepalingen van hoven- gemolde reglementen aan de belanghebbenden in herinnering gebracht. Amersloort, den 5 Mei 1800. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Burgemeester, W. A. CROOCKEWIT, De Secre'aris, Weill., 1°. Br. W. L. SCI1ELTUS. Politieke Revue. Boulanger, dien de France tegen Zaterdag avond halfzeven per «llontleur» te Granville verwachtte is natuurlijk niet gekomen en hij zal niet komen ook, htj sch.jnl zelf overtuigd dal zijn einde nadert, of er eigenlijk reeds lang is en de uitslag van de herstemmingen voor den gemeenteraad van Darijs, gisteren gehouden, kunnen hem in die opinie nog aanzienlijk ver sterken want van de 79 leden van dal lichaam behooren er nu twee tot het boulangisme, 13 tol de conseivaticve partij en 0-4 lot de ver schillende republikeinschc Iractiën waarvan 41 radicalendiezooals men weetsoms al lerlei dwaasheden doen, als: werkstakers uit de gemeentekas steunen enz. Toch gaan de gema tigden vooruit. Hut Engelsche parlement heeft in den laatsten tijd zich bezig gehoudenen doet hel nog met de behandeling van radicale kwesties. Eerst de lersche landvraag thans een ander puntwaar over in ons eigen dierbaar vaderlandje reeds zoo heilig is gestreden de scheiding van Kerk en Staat. De Schotten willen dal de Scholsche kerk ophoude langer een Staatskerk te zijn. De afge- FEUILLETON. 1) Naar 't Duitsch door S... «Welkom in uw en mijn huis,» zegt de man met zijne donkeregroole oogen den arm om de slanke gestalte van zijne jonge vrouw leggende. Zij zijn eerst vier weken geleden ge trouwd en betreden nukomende van hunne huwelijksreishunne eigen woning. De bevallige vrouw vlijt hel blondgelokt hoofdje aan de borst van haar echtgenoot en kijkt hem liefdevol aan. «Ja uw en inijn huis, Wim,» herhaalt zij fluisterendtik kan 't bijna niet gelooven dat die schoone droom werkelijkheid is geworden. Voor een paar maanden bezat ik nietsgeen huis, geene lamilie. Ik was een karig bezoldigde onderwijzeresniemand bekommerde zich om mij en nu is 't alsof het geluk mij eensklaps alles wil schenken En uu alleen behoef ik daarvoor te danken,» eindigde zij, zijne hand kussende, welke hij haar echter haastig onttrekt. «Neen Dora doe dat niet «Waarom niet,» vraagde zij glimlachend, «waarom mag ik u niet danken voor alles, wat gij voor mij deedt «Ik verdien het niot.» antwoordde hij wrevelig. «Dwaze man!» roept zij uit, hcowel juist zijne eigonaardighcid haar behaagt. Zwijgend doorloopen zij de vele prachtig ea toch gezollig gemeubileerde vertrekkenoveralwaarheen nten den blik ook richtontdekt mendat goede smaak en rijkdom elk&ar de hand hebben gereikt bij het in orde brengen der woning. In de laatste kamer bleven zij stilstaan. «Dat is zij, Dora,» zegt de man, den arm onwillekeurig nog vaster om de gestalte zijner bekoorlijke vrouw leggende. Haar oog volgt het zijnedat hij met eene ernstige uitdrukking op eene schilderijwelke aan den wand hangtgevestigd houdt. Zij laat hel hoold op zijn schouder rustenterwijl een angstige trek zich op haar gelaat vertoont. liet portret stelt eene jonge vrouw voor met een lief gezichtde volle lippen zijn vast ge sloten alsof zij zich ongaarne openen wijl zij dan eene treurige, ernstige geschiedenis zouden hebben mede te deelen. Hoe komt hel tochdat in de ziel der jong gehuwde vrouw een zeker medelijdend gevoel opgewekt wordt «Was zij zeer schoon?» vraagt zij eindelijk zacht. «Men beweerde het.» En hadtgijhaar liefzeer lief Wim?» Hij antwoordt nietmaar drukt een kus op haar voorhoofd waarna hij hernam «Had ik het maar kunnen doen God weel het, hoe gaarne ik hel gewild had.» Zij staart hem schuw aandie pijnlijke trek om zijn mond is haar vreemd. «Gij zijt dus niet gelukkig geweestWim «Neenluidde zijn kort bescheid. «Was zij dan niet goed... zij ziet er zoo vriendelijk uit.» «Ja zij was zelfs te goedte edel l Zij ver diende hst om bemind te wordenmompelt hij ongeduldig, alsof haar onderzoek hem pijnigt. De jonge vrouw vraagde niets meer. doch zij beschouwt het beeld met een ijverzuchtig gevoel Het is herfst; de schemering valt vroeg en de avondlucht is koel genoeg om de warmte van een klein vuur behagelijk le vinden. Helder vlamt het nu en dan op en werpt zijn schijnsel op de twee menschen, welke hunne lage leuning stoelen naderbij geschoven hebben. De jonge vrouw blikt droomend in den vuurgloed. «Dora,» klinkt het eensklaps teeder. Willem heeft hare kleine hand gevat en drukt deze vast. «Wat is er, Wim «Wil ik u nu 'teen en ander van Agatha vertellen «Ja, als het u niet pijnlijk aandoet.» «Dat is minder, maar gij meendet mij te moeten danken; als gij vernomen hebt, wat ik u le zeggen hebdan zuil ge zelf hegrijpen waarom ik uw dank weigeren moet en wie gij dien te betuigen heb. Mijne ouders waren zeer rijkzoodat ik mij in mijne prilste jeugd reeds geen enkel ge noegen behoefde te ontzeggen. Toen ik de uni versiteit bezocht, leidde niemand een vroolijker, onbezorgder, maar ook kostbaarder leven dal ik. Dat duurde zoo een paar jaren. Toen ontving ik ik keerde juist van een groot feest terug waarop ik de held geweest was het bericht van den plotselingen dood mijns vaders Dat trof mij diep, want ik bad den vriendelijkengoeden mandie mij nooit een hard woord gezegd heeftinnig UiL

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1890 | | pagina 1