Donderdag 8 IPS! Mei 1890.
HAAR LAATSTE WIL.
M
unn cowT.
Uitgever
TT TT tt t - I'* SI ;er,e,h«"t Dt.ierdajmUdtg Abon«»e.t per S meenden f 1,-. Pr.neo per BureaU
A. H. VAN CLEEFF P®'1 /UB. Adv9rtenti*n1- -6 regel» 60 Ct».j elke regel meer 10 Cte. Groofce letter» neer MUU RHÜ1ZFN
te Amersfoort. offi!-*M1,nte: T°°r re!iden a,lder" eXtTa inrisling geichiedt honger prijsberekening. Legale
nfficiefflewn onte.gen. Adv. per regel IS Ot». Reclame, per regel 26 Ct«. - Aft. nummert 10 Cte. hO0k Kortegracht, Wijk B 60
vaardigde dr. Cameron deed in het jaar f 888 een
voorstel, dal dergelijke scheiding len doel had.
lid werd met meerderheid van 52 stemmen
verworpen.
In het Meinummer van hel bekende Century
Magazine zet de heer Kennin zijn reeks artikelen
over Siberië en de behandeling der staatsgevan
genen aldaar voort. Die artikelen hebben zeer
de aandacht getrokkendoch het laatste spant
in dit opzicht de kroon, omdat het de ervaring
van den heer Kennan beval in zijne verhouding
lot den Russischen censor.
Van vroegere nummers van het Century-Ma
gazinewaarin artikelen van den heer Kennan
over Siberië voorkwamen werden gcheele blad
zijden inet zwarten drukinkt besmeerd en aldus
onleesbaar gemaaktaan de abonnés afgeleverd.
In zijn jongste artikel geelt de heer Kennan een
facsimilé van eenige zulke geheel of gedeeltelijk
blacked out pagina's, h het geheele artikel vol
gens een censorgevaarlijkdan wordt het
eenvoudig uitgesneden o( gescheurdanders
worden de gevaarlijke gedeelten uitgewischt.
De onverkwikkelijke strijd over Bismarcks
ontslag wordt door de Hamburger Nachrichten
weder aan den gang gebracht, doordien dit
blad beweert, dat men o. a. den keizer val-
schelijk in den waan had gebracht, dal Bismarck
in hoogen graad morphinist was, zoodat hij den
samenhang van gedachten reeds verloren had.
Eerst Bismarcks lijfarts Schwenniger heeft den
keizer van de ongegrondheid van dit beweren
overtuigd.
De Freisinnige Zeitung laat zich over deze
vertelsels zeer scherp uilen zegt a. Bis
marcks naaste vrienden hebben alle reden om
thansnu zijn geestestoestand immer duidelijker
blijkthem zoover mogelijk van het openbare
leven verwijderd te houden.
De vraag of de socialistenwet door den Duitschen
Rijksdag zal worden hernieuwd of dat zij den
30 September zal ophouden van kracht te zijn,
houdt het meest de aandacht bezig. Het Ham-
burgsche blad dat tegenwoordig voor een or
gaan van vorst Bismarck wordt gehoudenver
langt de hernieuwing der wel in den eenen of
anderen vorm en zegtdat ook de vrijzinnigen,
al beweren zij het tegendeel, het wenschen.
Grond voor deze bewering hebben voor zoover
wij wetende vrijzinnigen dis steeds de wet
hebben bestreden niet gegeven.
Ook nu weder schijnt dat hel blad terwijl
het anderen noemtzijne oppositie legen den
keizer te richten.
Omtrent 's keizers meening herinnert men
dat hij op het feestmaal na de sluiting van den
raad van state een der gasten vroeg wal hij vaa
de socialistenwet dacht. Hel antwoord luidde
dat de wet zeer nadeelig werktede werklieden
verbitterde, de socialisien vermeerd-rde «Zoo
denk ik er ook over,» hernam de keizer.
Eene executie in Indië. Men leest in de Deli
Ct. van 5 April jl.
«De doodstraf werd heden morgen vroeg te
Medan voltrokken aan de Javanen Eng alias
AraalKromo ftedjo en een Battak de moorde
naars van een oppasser in Bobongan. In de na
bijheid der Pelissahbrug zag het zwart van de
inlanders om de executie te zien. Of er Euro
peanen tegenwoordig warenbehalve zij die
ex otficio aanwezig moesten zijn is ons niet
bekend waren ze er dan hebben ze een schouw
spel gezien zóó schandelijk dat de aikeuring niet
scherp genoeg kan wezen. Juisi als bij eene
vorige executie dus te laakbaarder omdat hel
reeds éénmaal gebeurd is braken den eersten
keer de drie stroppen zoodat de veroordeelden
ongedeerd op hun voeten terecht kwamen Hoe
het in de hoofden van de drie ongelukkigen
moet gespookt hebben tusschen dien val en de
herhaling der executie! Het moet eene uitkomst
geweest zijn dat de tweede proef na een half
uur wachten om nieuw koord te halen ein
delijk gelukte. De indrukwelken wij van het
gebeurde kregenisgrove nalatigheidhet is
toch werkelijk niet te veel gevergd of te moeie-
lijk om vooral de sterkte van hel koord te be
proeven. Het gebeurde is dan ook zoo beneden
alle critiek het maakt zoo'n indruk van marte
len in plaats van straffendat wij op een on
derzoek aandringen opdat een dergelijk schan
daal niet meer kunne voorkomen.»
Men schrijft uit EedeNu reeds bestaat er
vreesdat dezen zomer weer eenige dennen-
bosschen door dennenrups geteisterd zullen
wordenalthans in een uitgestrekt boschtoe-
behoorende aan den heer Le Maitre te Renkum
en gelegen onder Otterloo (gem. Eede)zijn
thans de boomen reeds met lal van nesten
K e u n i 8 e v i 11 g.
SCHOUW.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gezien art. 22 van liet reglement op het
onderhoud en gebr uik der wegen in de provincie
Utrecht, d.d. 8 November 1853 (Riovin-
ciaalhlad No 1(1-2), alsmede art. 104 van het
algemeen policie-reglement voor de gemeente;
Doen le weten dat de bij voormelde arti
kelen bedoelde voorjaars-schouw over de wegen,
slooten en waterleidingenaan hun toezicht
o( beheer onderworpenzal gehouden worden
op Woensdag, den 21. Mei aanslaande en vol
gende dagen.
Wordende hij deze de bepalingen van hoven-
gemolde reglementen aan de belanghebbenden
in herinnering gebracht.
Amersloort, den 5 Mei 1800.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
W. A. CROOCKEWIT,
De Secre'aris, Weill., 1°. Br.
W. L. SCI1ELTUS.
Politieke Revue.
Boulanger, dien de France tegen Zaterdag
avond halfzeven per «llontleur» te Granville
verwachtte is natuurlijk niet gekomen en hij
zal niet komen ook, htj sch.jnl zelf overtuigd
dal zijn einde nadert, of er eigenlijk reeds lang
is en de uitslag van de herstemmingen voor
den gemeenteraad van Darijs, gisteren gehouden,
kunnen hem in die opinie nog aanzienlijk ver
sterken want van de 79 leden van dal lichaam
behooren er nu twee tot het boulangisme, 13
tol de conseivaticve partij en 0-4 lot de ver
schillende republikeinschc Iractiën waarvan 41
radicalendiezooals men weetsoms al
lerlei dwaasheden doen, als: werkstakers uit de
gemeentekas steunen enz. Toch gaan de gema
tigden vooruit.
Hut Engelsche parlement heeft in den laatsten
tijd zich bezig gehoudenen doet hel nog met
de behandeling van radicale kwesties. Eerst de
lersche landvraag thans een ander puntwaar
over in ons eigen dierbaar vaderlandje reeds zoo
heilig is gestreden de scheiding van Kerk en
Staat. De Schotten willen dal de Scholsche kerk
ophoude langer een Staatskerk te zijn. De afge-
FEUILLETON.
1) Naar 't Duitsch door S...
«Welkom in uw en mijn huis,» zegt de man
met zijne donkeregroole oogen den arm
om de slanke gestalte van zijne jonge vrouw
leggende. Zij zijn eerst vier weken geleden ge
trouwd en betreden nukomende van hunne
huwelijksreishunne eigen woning.
De bevallige vrouw vlijt hel blondgelokt
hoofdje aan de borst van haar echtgenoot en
kijkt hem liefdevol aan.
«Ja uw en inijn huis, Wim,» herhaalt zij
fluisterendtik kan 't bijna niet gelooven dat
die schoone droom werkelijkheid is geworden.
Voor een paar maanden bezat ik nietsgeen
huis, geene lamilie. Ik was een karig bezoldigde
onderwijzeresniemand bekommerde zich om
mij en nu is 't alsof het geluk mij eensklaps
alles wil schenken En uu alleen behoef ik
daarvoor te danken,» eindigde zij, zijne hand
kussende, welke hij haar echter haastig onttrekt.
«Neen Dora doe dat niet
«Waarom niet,» vraagde zij glimlachend,
«waarom mag ik u niet danken voor alles, wat
gij voor mij deedt
«Ik verdien het niot.» antwoordde hij wrevelig.
«Dwaze man!» roept zij uit, hcowel juist
zijne eigonaardighcid haar behaagt. Zwijgend
doorloopen zij de vele prachtig ea toch gezollig
gemeubileerde vertrekkenoveralwaarheen
nten den blik ook richtontdekt mendat
goede smaak en rijkdom elk&ar de hand hebben
gereikt bij het in orde brengen der woning.
In de laatste kamer bleven zij stilstaan.
«Dat is zij, Dora,» zegt de man, den arm
onwillekeurig nog vaster om de gestalte zijner
bekoorlijke vrouw leggende.
Haar oog volgt het zijnedat hij met eene
ernstige uitdrukking op eene schilderijwelke
aan den wand hangtgevestigd houdt. Zij laat
hel hoold op zijn schouder rustenterwijl een
angstige trek zich op haar gelaat vertoont.
liet portret stelt eene jonge vrouw voor met
een lief gezichtde volle lippen zijn vast ge
sloten alsof zij zich ongaarne openen wijl zij
dan eene treurige, ernstige geschiedenis zouden
hebben mede te deelen.
Hoe komt hel tochdat in de ziel der jong
gehuwde vrouw een zeker medelijdend gevoel
opgewekt wordt
«Was zij zeer schoon?» vraagt zij eindelijk
zacht.
«Men beweerde het.»
En hadtgijhaar liefzeer lief
Wim?»
Hij antwoordt nietmaar drukt een kus op
haar voorhoofd waarna hij hernam
«Had ik het maar kunnen doen God weel
het, hoe gaarne ik hel gewild had.»
Zij staart hem schuw aandie pijnlijke
trek om zijn mond is haar vreemd.
«Gij zijt dus niet gelukkig geweestWim
«Neenluidde zijn kort bescheid.
«Was zij dan niet goed... zij ziet er zoo
vriendelijk uit.»
«Ja zij was zelfs te goedte edel l Zij ver
diende hst om bemind te wordenmompelt
hij ongeduldig, alsof haar onderzoek hem pijnigt.
De jonge vrouw vraagde niets meer. doch
zij beschouwt het beeld met een ijverzuchtig
gevoel
Het is herfst; de schemering valt vroeg en
de avondlucht is koel genoeg om de warmte
van een klein vuur behagelijk le vinden. Helder
vlamt het nu en dan op en werpt zijn schijnsel
op de twee menschen, welke hunne lage leuning
stoelen naderbij geschoven hebben.
De jonge vrouw blikt droomend in den
vuurgloed.
«Dora,» klinkt het eensklaps teeder.
Willem heeft hare kleine hand gevat en drukt
deze vast.
«Wat is er, Wim
«Wil ik u nu 'teen en ander van Agatha
vertellen
«Ja, als het u niet pijnlijk aandoet.»
«Dat is minder, maar gij meendet mij te
moeten danken; als gij vernomen hebt, wat ik
u le zeggen hebdan zuil ge zelf hegrijpen
waarom ik uw dank weigeren moet en wie gij
dien te betuigen heb.
Mijne ouders waren zeer rijkzoodat ik mij
in mijne prilste jeugd reeds geen enkel ge
noegen behoefde te ontzeggen. Toen ik de uni
versiteit bezocht, leidde niemand een vroolijker,
onbezorgder, maar ook kostbaarder leven dal
ik. Dat duurde zoo een paar jaren.
Toen ontving ik ik keerde juist van een
groot feest terug waarop ik de held geweest
was het bericht van den plotselingen dood
mijns vaders Dat trof mij diep, want ik bad
den vriendelijkengoeden mandie mij nooit
een hard woord gezegd heeftinnig UiL