rM 4001.
Maandag* 12
Januari 1891.
NOORDERLICHT.
Politieke Revue.
FEUILLETON.
Uitgever Dit blad Tïriehljit Maindtf »a DtndcrdafmüUafAbaaaeaaBt per S ■aaadeB f\,Fraaee par
X TT. VAN CLEEFF po,t /l.i*. Adf*rt«itiea I- -• r.j.li (0 CU.elke regel «eer 10 Ct«. Oroate lettere a aar
Bureau
HUURHUIZEN
plaataraiatereor raadea ea aadere eatra iaagtiag geaekiedt keoger prfiherekeaiag. Legale
te Amersioort. •■eieél«» eateigea. Adr. per regel li Cte. Kaeiaaei per rege! tl CU. Aft. .Mwri 10 CU. IlOOk KOrtGgraCht, Wijk B 80
Uil Amerika wordl een storm aangekondigd
Het is ditmaal geen meteorologisch maar een
politiek bericht
Hel heelt betrekking op hel conflict tusschen
Engeland en Amerika over de visscherij in de
Behringzce. John Bullen broeder Jonaihan kun
nen hel daarover maar niel eens worden. De
Engelsche robbonvaagers naderen te dicht de
grens, die Amerika heeft goedgevonden op de
kaart te trekken. Het Engelsche gouvernement
staal hier niet tegenover Portugal of een anderen
kleinen slaat en dus is het geneigd tot eene
minnelijke schikking Maar de edele vrijmoedig
heid waarmede Engeland zijne rechten op allen
begeerlijken grond en water handhaaftwordt
nog door de Amerikaan.sche .staatsmannen over
troffen. Aan de overzijde van het Kanaal heeft
raeo de theorie van het altijd gloeiende Uriiianje,
aan de overzijde van den Oceaan die andere van
den Ainerikaansclien adelaardie steeds zijne
vleugels verder uitspreiden moet. Waar Engel
schen en Amerikanen elkander ontmoeten, geven
deze strijdige theorieën licht aanleiding lol bot
sing. Amerika staat op zijn stuk.
Nu heel heldat Blaine gedreigd heeft eiken
Engelschen rohbenslagerdie zijn bedi ijf uit
oefent binnen de grens, welke Amerika als zijn
«Mare clausuin» geliell te beschouwen buit te
makentol meerdere eer van de sterrenbanier.
De Engelsche gezant, sir Julian Pontcdote, zou
daarop te Washington een ultimatum van zijne
regoering hebben ingediend. De Amerikanen
bouwen oorlogschepen en de Engelsrhen. die
ruimer voorzien zijnbrengeu een eskader
bijeen op het bedreigde punt.
Zoo zeggen de berichten die ernstig genoeg
klinken.
De Hehringslraal, waarop thans de Vereenigde
Staten van Noord Amerika aanspraak maken
heet naar den Jutlandschen zeevaarder Vitus
IMuing. die in dienst trad van ciaar Peter den
Groote. Op een ontdekkingstocht langs Kara-
scli ilka en de noordkust van Siberië vond hij in
172S dat Azië en Amerika door een aeeëngle
gescheiden zijndie naar hem werd genoemd.
Tijdens een tweeden tocht in 1741 stierf hij op
het eiland dal ook naar hein genoemd is.
Door den Rnssisehen ministerraad is volgens
bericht uit St. Petersbnrg besloten lol de onder-
drukking van hel gebruik van het Latijn voor
de lilknrgie in de Katholieke kerken van Polen.
De Poolsche taal inoel er voor in de plaats treden
en dit besluit wil de regeering als bewijs doen
dienen dat aan russificatie gansch ea al niel
gedacht wordt
De onderhandelingen betreffende de sluiting
van een handelsverdrag tusschen Oostenrijk en
Duilschlanddie heden hervat moesten worden,
zullen eerst li dezer worden hervat
De uitwijzing uil Weenen van Lutzkanoff,
schoonzoon vao Zankoff, hoofd der Russischge
zinde Bulgaren wekl veel opzien Lutzkanoff
die jarenlang te Weenon woondestond in
betrekking lol de partij der Bulgaarsche op
positie die prins Ferdinands val beoogt en was
tevens in h l proces-Panitza betrokken.
Hel Servische ministerie van oorlog heelt
besloten de nieuwe leening van 10 miüioen
die door deSkupchiina inoet woiden toegestaan,
uitsluitend te bezigen voor de uitrusting van
hel staande leger met repetitie geweren en
Krupp kanonnen. De minister van onderwijs
wil te Belgrado een universiteit oprichten.
De verstandhouding tussahen den Duitschen
Keizer en den oud-Rijkskanselier voisl Bismarck
laat nog steeds te weoschen over. Op Nieuwjaat
heeft da Keizer een schrijven van Bismarck
ontvangen waarin d>*ie hem met hel nieuwe
jaar geluk wenschle Hel schrijven bevatte alleen
de gebruikelijke beleefdheid formules. De Keizer
heelt het met een even kleurloos epistel beant
woord. De Ulgemeine Zeilung* deelt hel regie
inent mede betreffende de politie op de vreem
delingen in het Bijksland. liet zal weldra alge-
konJigd worden- Een der bezwaren worden
opgeheven doordal de faciliteiten in hel ver
keer aan de grenzen zullen vermeerderd worden.
O s verneemt men dal bel passtelsel allengs
zal algeschalt worden.
8) Naar 't Duitsch door S.
Ui
In eene afgelegen straalte midden van de
door de arme klasse van Weenen bewoonde
wijk lag destijds zijn atelier. Op de deur. welke
.daarheen toegang gaf, was een visilekaarlje
geplaktwaarop te lezen stond: Johannes Still-
fried schilder der academie. Eene kleine voor
kamer geleidde naar zijn heiligdom Daarin
was eene oudeversleten canapé geplaatst
welke 'savonds tot een bed ingericht werd,
zijn schildersezeleen paar gebrekkige stoelen
met lederen zittingen en een wankelende tafel.
De gewitte muren waren met allerlei spreuken
bekrabbeld; een kleine spiegel, een paar oude
Chineesche beeldjeseenige waaiers lagen hier
en daar in schilderachtige wanorde verspreid,
doch meer huisraad was er niet te vinden. Een
der twee vensters was door een oud groen
gordijn uedekl, door hel andere drong hel dag
licht echter helder naar binnenwaardoor de
armoedewelke er in het kleine vertrek
erg heerschlenog meer in 'l oog viel.
Op den voormiddag waarop hij Wera Iwa-
nowna wachtte zat hij aan hel raam. Hij onder-
Steunde het hoofd met de hand en peinsde
na over hetgeen die vrouw wel van hem
scheen te verlangen, 'l Duurde nog meer dan
een uur. voordjt zij kwam hij luid dus tijd
genoeg out zich ongestoord aan alleri*" over
De Amerikaanscht courantenkoning Pulitzer
heelt zijn dagblad De Wereld onlangs voor het
bagatelletje van nagenoeg tiaa raillioen gulden
aan eene maatschappij overgedaan. De man is
Hongaar van geboorte en kwam indertijd met
ledige zakken maar veel wilskracht naar Ame
rika. Hij moest om zijn brood te verdienen
aanpakken wal hij krijgen kon en diende onder
anderen als koetsier.
Dank zij zijn kunde en inspanning wist hij
Eeinzingen over Ie geven. Zijne levendige ver-
celding was zijne beste vriendin zijne eeuige
troosteres in zijn eenzaam treurig leven. Op
hare vleugelen ondernam hij vele reizendan
hierdan daarheenhij was nooit moede om
deze bedriegelijke geleidsvrouw te volgen, al
wist hijdal nooit eene harer voorspiegelingen
verwezenlijkt zou worden.
Een luid schellen wekte hem eindelijk'uil
zijne droomerijen. Hij snelde naar de deur en
weinige minuten later bevond Wera Iwanowna
zich inel haar onafscheidelijke# oom in het
atelier. Terwijl Johannes iels aan zijn ezel ver
schikte blikte Wera opmerkzaam ou» zich heen.
Eindelijk trad zij voor den kleinen spiegel
zette haar hoed af en ontdeed sich daarna
van hare langegrijze handschoenen.
«Willen wij maar dadelijk beginnen?» vraagde
zij op haar gewonenkoelen toon.
«Ja antwoordde hij korlat. De oom nam
op de sofa plaats haalde eene courant te voor
schijn draaide zich eene cigarettewaarop hij
zich met rooken en lezen onledig hield. Jo
hannes nam hem nu sleelsgewijze ter dege op.
Fedor Sen to ff was een echte Ruszijn geheel
voorkomen droeg het kenmerk van hel ras,
waartoe hij behoordevan zijne korteineen
gedrongen gestalte lot den stompen neus en de
diep liggende oogen. En toch, ondanks dat alles,
maakte hij den indruk van een uian, die weet
wat hij wil. Zijn ernst en zijn zwijgen waren
juist niel vertrouwen opwekkend misschien
was hij de Duilsche taal ook niel machtig. Hij
liet den blik dikwijls op Wera's gelaal rusten,
als wilde hij daarop ontdekkenof zij iets
wenschle ol behoefde. llij scheen slechts ia
zich weidra op te werkenhij beproefde zijn
geluk op letterkundig gebiedverdiend met
onderscheidene ondernemingen veel geld kocht
eindelijk De Wereld ea maakte er een blad van
groote beteekenis van. Op zekeren dagtoen
Pulitzer reeds een rijk en aanzienlijk man was
kwam eene zeer schoone jonge d-me Item een
bezoek brengea. «Kent u me niet?» vroeg de
bekoorlijke vreemdelinge tnet een lieflijk I a bj j.
«ik kan mij heusch niel herinneren coil de eer
te hebben gehad kennis met u te makeugaf
Pulitzer ten antwoord. «En toch is u bij ms te
huis geweest» «Werkelijk?» «Ja, als-
koetsier.»
Thans eerst herinnerde Polilzerzich den inili-
oaair in wiens huis hij in zóó ned> rige betrek
king was geweest dat hij de oogen niet lot de
betooverend mooie doebtet bad durven opheffen.
De dame had zieh den knappen koelste r des te
beter herionerd en zij had gpwachl dat hij het
tot iets in de wereld zou hebben gebra chtom
hem haar kleine hand en de daarin liggende
uiilliocaen aan te bieden- Natuurlijk liet de ge
lukkige Politzer haar geen blauwtje loopen.
Het Duitsche Rijksgerechlshof heelt eene eigen
aardige vraag behandeld. Een geestelijke iu 't
groothertogdom Daden had op den kansel zeer
onaangename dingen gezegd aan T adres van
den burgemeester der plaats en hem ten laatste
persoonlijk beleedigd. Toen was de burgei vader
opgesprongen en had hem inel een donderend
«Ituhe» hel zwijgen opgelegd. De burgemeester
moest nu terecht slaan wegens vers'oring eener
godsdienstoefening, ilet «Landgericht» sprak
hem vrijmaar bel openhaar ministerie kwam
in hooger beroep en zoo verscheen de zaak
voor 'i hoogste gerechtshof Hel heeft den bur
gemeester vrijgesprokenomdat hij ia geval
van noodweer verkeerde. Dat geval doet zich
volgens par. 53 van hel Duilsche strafwetboek
voor als iemand bloot staat aan eenen onwet-
ligen aanvalwaartegen verdeJiging geoorloofd
is en hel hof overwoogdat de burgetuet sier
het recht had zich te verdedigen legen uea
OBgeweltigden aanslag op zijneeer.ook in de kerk.
De rechter van instructie bij het parket «Ier
SeiNe, de lieer Albalinishizig met het onder
zoek eener zaak van sequestralie en alz»uing
van gelden, welke dreigt veel schandaal te maken.
Bij deze ernstige zaak zouden bc.rokken zijn
en voor haar te leven I
Wera had inlusschen eene kl-ine verheven
heid voor den schildersezel beklommen.
<!n welke houding will u mijn portret maken,
zittend of slaande
Hij dacht even na. Haar toilet deed hare
prachtig gevormde gestalte volkomen tot haar
recht komen en was met zorg gekozen. Zij droeg
een zwart fluweelen kleed met bont versierd
Aan hare polsen en vinger fonkelenden ringen
en armbandenhet korteblonde haar was
onberispelijk gefriseerd.
«Zij is toch werkelijk eene zeer schoone
vrouw,» mompelde Johannes, haar bewonde
rend aanstarende, «maar zij heeR toch iets lerug-
stootends iels kils!»
Eindelijk besloot hij dan om hare beeldtenis
staande op het doek te brengen, llij verzocht
om den rechter handschoen weer aan te doen
plaatste vervolgens den arm in de vereischte
houdinghaar hoofd gaf hij eene eenigszins
afgeweerde richting Onder deze bezigheid keek
zij hein eensklaps onderzoekend aan, hetgeen een
blos op zijne bleeke wangen te voorschijn riep.
De eerste zitting ging spoedig voorhij Johan
nes was met den uilslag buitengewoon tevreden.
«Heeft het u te lang geduurd vraagde hij
haartoen hij nevens hèra stond om zijn werk
te beschouwen «Ik liet mij zoozeer door mijn
ijver tnedesleependal ik alles rondom mij
vergal. Duid net mij niel ten kwade. U zult
zeker doodmoede zijn.»
Zijn gelast gloeide. «Kijk eens in den spiegel.»
vervolgde hij«daarin kan men T best ont
dekken, of een beeld gelukken zal of niet.»
Zij wendden zich beiden om en keken in het
