^4012. eerste
blad.
na
noo&deblicht.
Donderdag1 19
Februari 1891
Uitgever
Dit blad verschijnt Manning en Dauderdtgmullag. Abonnement per 3 maanden f 1.Fruneo per
H. VAN CL E B F F P""1 Advurtenti-'n I fl regel* «0 Ct». j elke regel moer 10 Cte. G route letters naar
tA A mAntnnat pla»UruinU« voor ri oden eu andere extra inrigtiug gexehiedl booger prijsberekeaing. Legale
ie a.merSIOOrt. ofliciccleou onteigen. Adv. per regel 15 Cu. RecUrae* per regel 25 Cu. Aft. nummer, 10 CU. hoek Kortögraoht Wijk B 60.
Bureau
MUURHUIZEN
Kennisgeving.
Nationale Militie.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT
Gezien de aanschrijving van tien heer Com
missaris des Konings in de provincie Utrecht
van den 19. Januari 1891 No. 1. N. M. enS.
Provinciaalblad No. 8)
Gelet op de ar tl. 27 en 28 der wet van den
19. Augustus 1861 (Staatsblad No. 72)benevens
ailt. 20 en 21 van het koninklijk besluit d.d. 8
Mei 18G2 (Staatsblad No. 46);
Doen te weten dat de loting der in het vorig
jaar voor de militie ingeschrevenen hehoorende
tot de lichting von I 1) I in het gebouw
AMICITIA, aan het Plantsoen tusschen de
Utrechlsche en Arnhomschepoorten alhier gele
gen zal geschieden op Donderdag, den 30.
Februari 1891, aaotevangen des vooriuiddagg
II A L F TI E N.
En voorts dal op Zaterdag den 21 Februari
aanslaande, van 's voormiddags 10 lot 1 uur des
namiddagsdoor ol van wege de lotelingen (ge
steund door twee getuigen) bij den Buigeiuecster
ten raadhui/.e aanvraag kan geschieden voorde
getuigschriften vermeld in de 2. en 3. zinsneden
van art. 53 der wel, ter bekoming van vrijstelling
wegens hroederdienst ol op grond van te zijn
eenige wettige zoon (zonder een of meer halve
broeders te hebben); luidende voormeld arL 53
in zijn gehee! als volg'.:
«Om vrijstelling wegens eigen militairen dienst
«of dien van broeders ie verkrijgen moei men
«overleggen een paspoort of ander bewijs van
«ontslag, of een uittreksel uit het stamboek,
«ol een bewijs vén werke!ijken dienst
«Tér bekoming van vrijstelling wegens broe-
«derdiensi moet men bovendien overleggen een
«getuigschrift van den Burgemeester, waaruit het
«geul zonen, lol hel gezin behoorend'e blijkt.»
«Vrijstelling als eenige wettige zoon wordt
«verleend op overlegging van een getuigschrift
«van den Burgemeesterwaaruit blijkt dat men
«eenige wettige zoon is.»
En art. 21 van aangehaald koninklijk besluit:
«Het bewijsstuk, vermeld in dc eerste zin-
snede van art. 53 der wetwordt ten minste
«tien dagen vóór den dag (den tweed' n M »an-
«dag in Maart), waarop de eerste zitting van
«den Mili'ieraad wordt geopend ingeleverd hij
«don Burgemeester der gemeentein welke de
«lotelingdie vrijstelling verlangt wegens eigen
«militairen dienst ol dien'van eenen broeder of
«broeders, voor de mijiiie is ingeschreven.»
Amersfoort, den UT Februari 1891.
Burgemeester en~Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
T. A. J. VAN ASCH VAN W1JCK.
De Secretaris,
W. L. SCI1ELTUS.
FEUI LLETON.
14) Naar't Duitsch door S.
x
Zij waren druk aan den arbeidhet kleine ver
trek was Hauw verlicht door eene kleine lamp.
De moeder slaakte een zachten kreettoen zij
Johannes zag binnentredenFranceses werd
doodsbleek en staarde hem zoo verschrikt aan,
als ware hij een spook. Verlegen bleet hij op
den drempel staan.
«Ik heb met uwe dochter te spreken, Sig-
nora.» zeide hij tot de moeder. «l)e deur was
niet gesloten neem mij niet kwalijk, dat ik
dus dadelijk binnentrad Indien gij mij ni t
veroorlooft oru u dat te zeggen waartoe i'.
hier gekomen bendan zal ik mij rustig ver-
wijdoren.»
Dc moeder bestormde hem met klachten,
doch Franceses hernam op heslisten toon
«Zwijg, moeder. Kom nader, Signorendeel
ons medewal u op 't harte ligt. Erger dan
'1 nu is, kan 'tonmogelijk worden.»
Aarzelend gaf hij aan het verlangen van het
jonge meisje gehoor, llaar doodsbleek gelaat
HULPBANK te AMERSFOORT.
Tot het geven van gelden ter leen zal eene
Commissie uit het bestuur op MAANDAG,
den 23 FEB R. aanstaande, 's namiddags van
iialftwee tot halfdnie, zitting houden in een
der localen van het Raadhuis, alwaar de be
langhebbenden zich kunnen aanmelden, ook
voor het teruggeven van gelden.
1IKRM p. Van haselen
Secretaris-Penningmeester.
Politieke Revue.
Uil Zanzibar wordt ?an de Times geraeldj}
dat volgens bekendmaking van deo Engelschen
consul generaal alle voor de Duilsche bezittingen
bestemde goederen tolvrij ingevoerd kunnen
wordenmits zulks bij het aan land brengen
opgegeven worde. Het liad veel opzien gebaard,
dat een Duitscher, Raddatz genaamd, was aan
gehouden als beschuldigd van eene jonge Swahili-
slavin onteerd en vermoord te hebben. Hel
huis van den verdachte was door de Duilsche
politie-beamblen doorzochter waren in de
badkamer, waar de misdaad vermoedelijk be
dreven was, met bloed bevlekte kleederen ge
vonden en aan het strand was het zwaar ver
minkte lijk van het slachtoffer uit het zand
opgegraven.
In de nieuwe, vrij gematigde bepalingen, die
in Duitschland zijn gemaaktten opzichte van
het viseeren der paspoorten tan vreemdelingen,
ziet men een stap lot algeheele ophelfing der
paspoorten. Zelfs wordt er van gesprokendat
uil reeds in Maartbij het Fezoek van den
keizer aan den Elzaszal plaats hebben. Het
zou echter de eerste keer niet zijndat men
zich hierin vergiste.
Mermeix heeft zijn zetel weder in de Kransche
Kamer ing nomen. De boulangisten hadden het
gerucht verspreiddat er tegen zijn terugkeer
in de Kamer geprotesteerd zou worden, en dat
de schrijver van de «Coulisses» in geen geval
dcn/.e!fden zetel in de Kamer weer zou innemen
als vóór zijn schorsing. Da reinslallatie liep
echter zin-Ier eenig incident afen Mermeix
nam weder op dezelfde bank plaats.
Met generaal Shermanwièns dood door de
telegraaf gemeld wordtis wedér een van de
groote figuren uit den Amerikaanschen burger
oorlog weggenomen. De grootste. Abraham Lin
coln is allen voorgegaan. Voor Grant, Garfield
en Farragutvoor Seward en Stanton heeft
de doodsklok reeds geluid. Leeen Stonewall
Jacksonen Jefferson Davies hebben zich met
hunne bittere legenstandets in den dood ver
had eene wanhopige uitdrukking aangenomen»,
dat sneed hem door de zielhij knielde voor
haar neer en nam hare beide nanden in de
zijne. De moeder was naar 't venster gelreden
en weende daar in stilte.
«Francesca begon Johannes, «ik heb je
veel te zeggen. Drie dagen lang heb ik met
mij zolf een zwaren strijd gevoerd of ik dat
wat ik doen wilvoor mijn geweten verant
woorden kon en ik ben lot de slotsom gekomen,
dal ik het doen mag en kan. Maar luister ge
duldig naar mijik heb u eene lange geschie
denis te vertellen!»
Zij boog toestemmend 'l hoofd. En hij ving
aan om haar alles mede te deelen hij ont
hulde haar zijn geheel leven van zijne kinds
heid af tol aan den dag van heden. Toen hij
over Wera sprak onttrok Francesca hem zacht
hare handen Zij viel hem geeno enkele maal
in de rede en nauwelijks had hij haar alles
bekendof zij wendde hel gelaat afdoch bleef
zwijgen.
«Hebt gij mij niets te zeggen, Francesca?»
Duisterde hij haar smeekend toe na eene lange
en pijnlijke pauze.
«0, ja,» zeide Jzy het gelaat tot hem
oprichtende. «Eerst Wlang ik te welen, hoe
gij er zelf overdenkt. Wat wenscht gij van mij
te vernemen?»
«Wat zoudt gij d>en, als gij iamyue plaats
eenigd. Nu houdt ook Sherman, de stoute veld
heer zonder wiens tocht dwars door Georgie
en Mississippi, Grant nooit in staal geweest
zou zijn Lee met zijne lazeren vuist te om
knellen de andere dooden gezelschap.
Sherman was een van de dapperste, be
kwaamste en meest wetenschappelijke aanvoer
ders van hel Noorderieger. Meer uitsluitend
militair dan een zijner tijden partijgenooien
laat hij den naam na van een onkreukbaar
eerlijk en standvastig man. Onder een monar
chalen regeeringsvorm zou hij mogelijk niet
buigzaam en diplomatisch genoeg geweest zijn
om «carrière» te maken. In eene republiek
heeft hij te veel militair zelfgevoel bezeten, om
begeerig te wezen naar politieke onderscheidin
gen die Grant's naam een deel van zijnen luister
ontroofd hebben.
In de op 4 Febr. iL te Barneveld gehouden
huisvergadering trad de heer J. G. F. iPrikkqn 1
leeraar in wiskundestaalt en handelsweten
schappen aan de Uoogere Burgerschool te Amers-
foortjbp met een keurig en degelijk beloog over
staathuishoudkundehetwelk de sociale quaeslie
van dezen tijd in een aangenamen loon behandelde
en waarin de weg werd aangewezen waarlangs
men volgens spiekers meening tot oplossing van
hel brandende vraagstuk kon geraken.
Spreker begon met den toestanddoor vrede
geboren in een heerlijk daglicht te stellen en
daartegenover de treurige gevolgen van strijd
te plaatsen. En strijd was op du oogenblik in
de maatschappij aan het woedenstrijd die
reeds veler aandacht getrokken had strijd van
den werkman om verbetering van zijn lotstrijd,
waarbij hij alle weldenkendeu opriep om dien
mede te strijden en langs een kalmen weg tot
een zoo goed mogelijk einde te brengen.
Na deze inleiding gat spreker eene schets
van den bouw en de inrichting der maatschappij,
namelijk hoe die was in de vroegste lijden,
bij de oude volken en hoe langzame: hand uit
die oude inrichting de tegenwoordige is voort-
gesproken verder wat er in den loop der lijden
was gedaan lot opbeuring van de gedrukte
standen en gemeenschap in die maatschappij
en welke merkwaardige en heldhaftige figuren
zich hadden aangegoid en dikwijls opgeofferd
om het evenwicht luaschen de verschillende al-
ueelingea en der menschenvereenigingen te
herstellen. In 't bijzonder wees spreker hier op
den Franschen minister TurgoL
Zoo kwam spreker lot het tijdvak der Fransche
Revolutie vao 1789. Hei spreekt van zelf, dat
spreker eene groote wijle s ilsiond bij deze ge
beurtenis, die eene zoo groote verandering
bracht in de onderlinge vertiouding der maat-
gggSÈSggj——
waart?» hernam hij. Peinzend bracht zij de
hand aan 'l hoofd.
«Dat weet ik niet,» antwoordde zij ton
laatste, «dat moet gij zelf welen.»
«Ik weet alleenwat ik doen wilniet wat
ik doen zou moetendat ik u innig bemin
Francesca, en dat ik diep rampzalig hen, als
gij mij terugstool.»
Een lichte blos kleurde hare wangen.
«En uwe Wera dan? Eene liefde, welke ik
deelen moet. wijs ik van de hand.»
«Maar dal is niet 't gevalWeraik heb u
en u alleen lief. Geloof mij toch!»
Zij schudde 't hoofd.
«Waarmede kan ik u dan de waarheid mijner
woorden bewijzen?» riep hij schier wanhopig
uil. «Ik ben bereid Wera op te offeren... haar
naam zal zelfs niet meer lusschen ons genoemd
worden.
Ik wil voortaan slechts voor u alleen leven.
Maar spreek dan nu ook een enkel woord
Francesca, en zeg mij dat gij mii bemint, dal
gij mijne vrouw wilt worden Laat mij dia
woordenwaarnaar ik smacht, dan eindelijk v
u vernemen 1»
Zij sloeg de oogen tot hem op en staarde
hem onderzoekend aan waarna zij eensklaps
lot hare moeder ijlde met den uitroep
«Hebt u 'l gehoord, moeder, hij wd md m|j
trouwenuiei mij en mij alleen7
