Donderdag- 26 W^ëS Februari 1891.
NOOSSERLICST.
M 4014.
FEUILLETON.
Politieke Revue.
■mm gout.
Uitgevernu sua rencujet n..~u, uuf. Abo.a.m.ot i rL-. rm«> p.r Bureau
A. H- VAN CLKIFF port /l,U. UfillNti'i, 1—6 regel. «0 Cu elke regel neer 10 Cle. Groote letten lur MUURHUIZEN
pU.Ureiate toot reeden ea nadere eik. iarigtieg geechiedt kooger prijiberekeaiog. Lege}*
te Amersfoort. oftcieéloee eeteige.. Ad», pee regel 1» CU. fte.l.aee per regel M CU. - Aft. etrnmtr, 10 Cle. hOök KortOgraOtlt Wijk B flO
Hennlsgerlng.
OproppliiK ran VerlofgAiiferi.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT.
Gezien de aanschrijving van den heer Commis
saris des Konings in de Provincie Utrecht van den
16 Kebr. I89I No. 1. N M en S. Prov. blad No.
2.1), betreffende opkomst ouder de vrape-
qoq van verlofgangers der Nationale
Militie van de lichting 1**6;
Brengt bij deze ter kennis van belanghebbenden,
dat bij koninklijk besluit van 10 Februari 1891. N*.
14bevelen zijn gegeven betrekkelijk 't oproepen
in werkelijken dienst in den loop van dit jaar. krach-
tensarL 125 der wel van den 19 Augustus 1861
(Staatsblad No. 72), van milicien-verlofgangers,
en dat dientengevolge bij beschikking van den
Minister van Oorlog van 12 Februari 1891 Til
Aldeeling. Militie en Schutterij. No 20, is bepaald,
dat de oproeping onder de wapenen van milicien
verlofgangers der lichting van 1886, om in den
wapenhandel te worden geoefend bij gemeld ko
ninktijk besluit bedoeld zal geschieden voor de
hierna vermelde tijdvakken
die van het 2de en het 6de Regiment Infanterie,
van 6 April lot 18 April 1891 die van het 1ste
Dalaljon van het 3de Regiment Infanterievan 9
Maart tot 21 Maart 1891die van het 2de. het 3de
en het 4de Bataljon van het 3de Regiment In
fanterie van 0 April tot 18 April 1891 en die
van het 5de Bataljon van het 3de Regiment Infan
terie, van 20 April tot 2 Mei 1891
Naar aanleiding van het vorenstaande worden
de bedoelde verlofgangers onderricht, dat het
aan hen verleend verlof wordt ingetrokkenen
dat zij bij hunne opkomst in werkelijken dienst
van hunne verlofpassen moeten zijn voorzien, zoo
mede van de voorwarpen van kleeding en uit
rusting door hen bij hun vertrek met groot ver-
lol medegenomen dal zijdie wegens ziekte niet
op den bepaalden tijd in werkelijken dienst moch
ten kunnen kouten, zoodra mogelijk ter Secretarie
sullen moeten overleggen een op gezegeld papier
geschreven en behoorlijk gelegaliseerde genees
kundige verklaring en dat zij zich na hun herstel
onverwijld bij hun korps zullen hebben te vervoe
gen wordende overigens aan de verlofgangers
uiidrukkelijk bekend gemaaktdal men zich in
geen jre«al kan beroepen op hel niet ontvangen
eener bijzondere oproepingea dat de tegen
woordige kennisgeving, welke eenig en
alleen als bewijs geldt, dat de verlof
ganger behoorlijk is opgeroepen hen bij
niet verschijning ter opkomal onder de wapenen
ia verzuim stelt.
Eindelijk worden de belanghebbenden bij deze
gewezen op de door den Minister van Oorlog ge
maakte bepaling dat de verlofgangers gevestigd
in gemeenten vanwaar zij niet in één dag hun
garnizoen kunnen bereiken niettemin zich eerst
op den dag voor de opkomst bepaald op raarseh
behoeven te begeven en den volgenden dag zoo
vroegtijdig mogelijk bij hun korps zullen moeten
aankomen.
Amersfoort, den 24. Februari 1891.
De Burgemeester voornoemd
T. A. J. VAN ASCII VAN WIJCK.
16) Naar 't Duitsch door S.
X
cWelnu het zij zoo zeide hij, haarteeder
in zijne armen sluitende. «Je hebt ook gelijk
Francescal liet leven is kort... liet zou eene
dwaasheid eene zonde schier zijn om ons van
elkander te scheiden. Neenwij zullen samen
den pelgrimstocht naar het koude Rusland
ondernemen Misschien schenkt Wera's graf ons
dien vredewelken wij hier niet deelachtig
kunnen worden, al trachtten we ook hel zóó
voor elkander te doen schijnen
XI
Op een zeer kouden, somberen November-
namiddag bereikten Francesca en Johannes het
dorp waar Wera geleefd had en gestorven
In Duitschland juicht en jubelt men want de
Pruisische en rijksleening van 3 proc-mt is 45-
maal overleekend een schooner leil dus nog
dan de inschrijving voor de laatste Fransche
leening. Twintig miliard was er getraind en
voor 450 milliard heelt men ingeschreven en
niet in Duitschland alleen maar ook allerwegen
in 'l buitenland, wel een bewijs voor het ver
trouwen dat men stelt in 's keizers regeering
meenen de Duiische bladen.
Bq zooveel millioenen en milliarden eet broeder
Michel nog slechts zuurkool en knoflook I Dal
is gansch niet chique.
Gaan nog wulpsche dochters als dienstmeisjes
en kellnerinoetjes nog bij die reicheo Hollander
hun gelnk zoeken en verdringen zich de groene
heertjes om postjes op koopmanskantoren enz:
meester te worden.
Volgens de Vossische Zeilung heeft de keizer
aan den gezant van een der groote mogend
heden (de Fransche gezant Herbette)bij wien
hij onlangs het middagmaal gebruikte gezegd
dit hel hein zeer pijnlijk was geweestzich
van den heer von Bismarck te scheidendoch
dat hij onmogelijk anders had kunnen handelen.
Want de rijkskanselier had de behoefte van
zijn tijd niet willen begrijpenmaar geëischl
dat alles zich voor zijn heetschiuchligen wil
zou buigen. Hel was letterlijk onmogelijk ge
worden met hem te werken De dag was aan
gebrokenwaarop de keiier wel had moeten
inzien, dal een scheiding onvermijdelijk was,
indien hij niet aanleiding wilde geven lot eene
revolutie in het binnenland en een oorlog in
het buitenland. Hij had toen krachtig ingegrepen
•a hij gelooide nietdat hij daarover berouw
sou hebben. Verder betreurde de keizer het,
dat Bismarck door zijne scherpe aanvallen tegen
de regeering was afgestegen van het voetstuk
waarop hem de dankbaarheid van den keizer
en van hel volk haddeo geplaatst. Het denk
beeld dat de keizer vorst üismsrek ooit ge
rechtelijk zou laten vervolgennoemde hij oa-
z'anigwant niettegenstaande de lonten vaa
zijn ouden dag zon Bismarck door het nage
slacht als een der grootste staatslieden van zij a
tijd wordea beschouwd.
Ia Italië komt langzamerhand weer wat meer
was. Het rijtuigdat zij aan hel station ge
huurd haddenhield voor de heiberg stil.
Johannes droeg de half verkleumde Francesca
naar een klein vertrek. Op bevel van den jongen
man werd er spoedig een flink vuur aangelegd,
dat een goeden invloed op de reizigers uit
oefende. Francesca had het hoofd aan de borst
van haar man gevlijd die peinzend op het
bleeke, vermoeide gelaat blikte.
«Gevoel je je wat beierss vtaagde hij haar
na eene wijle op bezorgden toon.
<0, ja fluisterde zij nauw hoorbaar.
«Wil ie een paar uur alleen blijven, mijn
lieveling 7» hernam hij leeder«ik zou Fedor
Sentofl gaarne nog heden willen bezoeken
opdat er zoo spoedig mogelijk een einde aan
die marteling kome
Zij sloeg eensklaps hartstochtelijk de beide
armen om zijn hals.
«Neen neen Johannes ik laat je niet alleen
naar dien wreedaardigen man gaan. Ik wil je
vergezellen.
«Neenneen, mijn kindl Deze onaangename
stap zal je bespaard blijven.»
«Maar ik ben zoo bangJohannes. En Fedor
zal je pijnigen en mij de schuld van alles geven.
Eiken nacht verschijnt hij mij in den droom
als wilde hij jou van mij terugvorderen.
«Dat zijn overspannen denkbeeldenmijn
klein vrouwtjezoo trachtte hij haar gerust
te stellen. «Had ik je maar te huis gelalen,
ik heb onverantwoordelijk gehandeld.»
«Ik had ie toch niet alleen laten vertrekken,»
hield zij vol. «Wij zijn eens vereenigd niets
kan ons scheiden. zelfs niet de dood.»
Zy verkeerde in :ulk een staat van hevigo
leven ia de politiek. De eerste strijd in de kamer.'
zal geleverd worden naar aanleiding van de
piesidtnt-verkiezing de oppositie wilZanardelli
als zoodanig benoetnd zien. Ook heelt de linker
zijde in tiaar laatste bijeenkomst besloten allo
voorgestelde besparingen goed te keurenuit
gezonderd die op marine en oorlogwelke 22
millioen beloopen legen 28 op binnenland.
In Servië zit men weer eens zonder kabinet
en *t zou ons in 't westen eindelijk weinig be
lang inboezemen welke «witch» of «ilch» de
portefeuille van een of ander departement in
handen heeftmaar de beeren zeiven en hun
namen mogen ons onverschillig zijn hun kleur
en hun daden zijn dal voor de hooge comes
te Petersburg en Weenen lang niet.
Een hoopje opgewonden Boulangisten hielden
een bijeenkomstom verzet aan te teekenen
tegen de tegenwoordigheid der Duitsche keizerin
te Parijs en tegen de deelneming van Fransche
kunstenaars aan de tentoonstelling te Berlijn.
Paul Üéroulède en Laur zijn de woordvoerders
geweest in de vergadering en hebben er eene
menigte holle phrasen ten beste gegeven die
toegejuicht en beantwoord weiden met de kreten:
«Leve Frankrijk I leve Elzas!»
Er is eene motie aangenomenwaarbij ver
klaard woidl, dat de Boulangisten geen dupes
zijn van de pogingen tot toenadering tusschen
Duitschland en Frankrijk. Er is voorts besloten
omwanneer het den Duitschen keizer in den
zin mocht komen Parys te bezoeken, hem eena
ontvangst te bereiden gelijk aan den «Uhianen-
koning» (wijlen Alfonso XII) ten deel gevallen is.
De vergadering heelt aan eene commissie uit
haar midden opgedragen zich naar het standbeeld
van de stad Straatsburg, op de Place de la
Concorde, te begeven en bij wijze van protest
legen de toenadering tot Duitschland, hel beeld
te omhangen met Fransche banieren. De com
missie deed alzoo Paul Dérouléde, gevolgd door
een honderdtal personen, ging aan het hoofd
van het troepje.
Osman Digma en zijn derwisches hebben den
slag tegen de Egyteaareo verloren en Digma
zelf is op de vlucht gegaan in de richting van
Kasasla Tokar is dus in het ongestoord beul
van de Egyptische regeering en het ligt volgens
de Morning Post thans aan haarvan dit bezit
opgewondenheiddat hij haar niet durfde
weerstreven. Op zijn arm leunende als een ang
stig kindverliet zij met hem 't kleine huis
terwijl zij op zijne aanhoudende vraag of zij
soms koud was steeds onveranderd een liefdevol:
«Neenik ben immers bij jou» antwoordde.
Zij doorliepen hel dorp en kwamen (en laatste
ian een eenzaam staand groot huis, dat er
somber en vervallen uitzag.
«Daar woont hij zeker,» meende Johannes.'
Francesca zuchtte diep.
Aarzelend traden zij den kleinen voorhof
binneneen oude vrouw strompelde hen
tegemoeten staarde ben wantrouwend aan.
«Woont hier Fedor Sentoff?» vraagde Jo
hannes. Zij knikte bevestigend.
«Zijl gij Marsa?» vervolgde hij. Zij hief bij
deze woorden plotseling de armen omhoog ea
riep op wanhopigen toon uit:
«O, Wera Iwanowna, o, mijn goed moedertje!»
«Kan ik Fedor Iwanowitsch spraken?» zeide
hij op bovenden loon en overhandigde de oude
zijn kaartje.
Langzaam nam zij 't aankeek hem en
Francesca aanzonder haat, maar diep treurig.
Daarop begaf zij zich hoofdschuddend naar
binnen.
Rillend van koude, wachtten Johannes en
zijne jonge vrouw op eene boodschap van Fedor
Iwanowitsch zij spraken nietzij zagen el
kander niet eens aan. Immers hier had Wera,
treurend om den geliefdegeleefd en geleden
om eindelijk in 'tgraf rust te zoeken terwijl
zij beiden in het schoooe zuiden gelukkig waren
in en door hunne liefde.
De oude Marsa kwam eindelijk terug en
