NoommcHT.
Maandag 2
Maart 1891.
M 4015.
Politieke Revue.
FEUILLETON.
Uitgever
Uit blad r
A.
)rsch(Jnt .Vlandaj on DoNi/rnlaymMay Abonnement por 3 maanden f\.Franco por
H VAN CLBEF'F |)0't Advertentie, 1—6 re(f«ln 60 Ct» elke rci^ol meer «0 Cts. (Jroote letters naar
plaatsruimte voor randen en andere outra inrigting geschiedt hooger prijsberekening. Legale
tö AmerstOOrt. ofliciccluun onteigen. Adv. per regel 15 Cts Reclaim's por regel 25 Cts. Afs. nunmm 10 Cts. llOGlt KOrtegr&Ctlt W ijk B 0O
Bureau
MUURHUIZEN
In eene vergadering van Fransche heethoofden
is aangenomen de volgende motie: «De patriotten
van liet zevende arrondissement, vergaderd den
24 Februari 191, in de zaal lleliotveront
waardigd over het bezoek van keizerin Frederik
aan het kasteel te Versailleswaar de grond
vesting van hel Duilsche rijk tot stand kwam
protesteeren tegen baar aanwezigheid te Parijs
en brengen beleefd te barer kennisdat zij
besloten zijn de komst te Parijs niet te dulden
van den koning van Pruis-n en den keizer
van Duitschland Wilhelm 11den cipier van
Elzas Lotharingen.»
De Figaro noemt dit een motie, waaraan zij
nauwelijks kan gelooven zoo onpolitiek en
gevaarlijk is zij. «Dit besluit.» schrijft zij nog,
«waarvan men de draagwijdie niet moet over
schatten, zal helaas in 't buitenland geëxploi
teerd worden door allen die Frankrijk niet
lielhebbenmaar toch zal het een doode letter
blijven.»
De Kolnische Zeilung erkent: «in geen jaren
is er in Frankrijk geen gebeurtenis aan te wijzen
geweestdie zulk ee.n smet op de zoogenaamde
ridderlijke natie werptals dit optreden, tenzij
de publieke meening des lands helder en onom
wonden Déroulède en zijn volgelingen gekken
noemt.»
De minister van binnenlandsche zaken had
zeer gestrenge maatregelen bevolen tegen rust
verstoordersdie een manilestalie van dc «Ligue
des Palriotles» tegen keizerin Frederik zouden
willen organisneren. Déroulède, met deze plannen
in kennis gesteldheelt den toeleg weten te
verijdelen. Alles bleef rustig in den omtrek van
hel gebouw van bel Duilsche gezantschap. Gis
teravond gal' de keizei in weder een diner,
waai bij aanzaten de nuntius, de Spaansche
gezant en hertog De Mandos en gemalin. Na
alloop was er receptie voor bet gevolg van
den nuntius en den ge/.anten werden ver
schillende Paiijschc nolabelen ontvangen.
tiet is zeer waarschijnlijk dal de deelneming
van de schilders aan de tentoonstelling te Herlijn
zeer gering zal wezen vooral nu Délaille zich
tciugtrek'. Ilij verklaarde in een open briel
de deelneming aan de tentoonstelling beschouwd
to hebben als een daad van putrioiisme, maai
bij beeft zich vergist, wal duidelijk blijkt uit
17) Naar 't Duitsch door S.
XI
«Niets. En waarom zou zij dat ook... Gij
hadt haar immers verraden en vergeten.wat
kon zij udie hare weldaden met zooveel
ondankbaarheid vergolden hebt, mede te deelen
hebben I Elke band was toch tusschen u beidon
verbroken, hoewel niet door haar!»
«Wat zegt hij loch, Johannes'?» onderzocht
Franceses ongerust. «Waarom ziet die man mij
voortdurend zoo onderzoekend aan. Verzoek
hem om dat niet te doen. liet hindert mij!»
Iwan Sentoll' glimlachte bitter.
«Ik begrijp alles, wat zij zegt. Zij behoeft
gcene vrees voor mij te koesteren Ik baat haar
volstrekt niet'l arme kind. 't Is immers
natuurlijkdat zij de slem van haar hart gevolgd
beeft.»
Franceses begreep mei het fijne instinct de
vrouwen van 'l zuiden eigendat hij niets
slechts van haar veronderstelde. Zij vouwde
de handen en keek hem smcckcnd aan.
«Jaju ik weet wal zij wil. Zij verlangt
dat ik haar geliefde vergiffenis zal schenken
dat ik u beiden den verloren vrede hergeven
zal... dat ik daardoor uw jong geluk bevestigen zal.
Waarom hebt gij dal kind niet le huis gelaten'?»
vervolgde hijzich tot Johannes wendende
«of inecndet ge wellicht, dat haar aanblik mij
zachtmoediger zou stemmen
de brieven met hartroerende verklaringen die
hij dagelijks ontvangt. Hij ziet er van af le
Berlijn iels in le zenden.
De vrouw van Meissonier schrijftdalzoo
haar man nog leefde hij zich ien stelligste
tegen de zending naar Herlijn zou verklaien.
Hij was een even groot genie, als Franschman.
Hij zou nimmer le Berlijn geëxposeerd hebben;
na den oorlog was geen Duitscher over zijn
drempel gekomen.
Te Lissabon ontvangen dépêches uit Rio maken
melding van eene verbitterde voortzetting van
den burgeroorlog in Chili. Balmaccda doet den
aanhangers van het parlement een oorlog tol
bet uiterste aan. Hij beval de confiscatie hunner
bezittingen en verklaarde, dat alle congresleden
rebellen zijn. De nieuwe presidentsverkiezing
schreel hij tegen den eersten Zondag van Maart
uit. Ilij dreigt verscheiden verwanten van con
gresleden le fusilleerenwaartegenover de in
surgenten ettelijke vrienden van Balmaceda
onder wie de bisschop van Serena op hunne
vloot gegijzeld houdenterwijl driehonderd
bedreigde burgers naar Argentinië ontkwamen.
Balinaceda beweert, dal Pisagua hernomen is,
doordien de bezetting aldaar verzwakt was om
Iquique aan te vallen hetwelk spoedig bezweek.
De opstandelingen daarentegen hebben Aneud
en Antofagasta genomen. Hunne landtroepen
zijn thans 1*2,000 man sterk; zij vermeesterden
dc Peruaansche bark Santarosa met veel ammu
nitie en wapenen. Balmaceda bestelde aan Krupp
twaall veldbatterijen 120 stuks zware kanonnen
en eene groote hoeveelheid rookvrij buskruit,
hetgeen hij wil betalen met Chileensche spoor-
wegleening.
De heer Mr. J. A. van Gilse logenstraft in
hel «ildbl.» het bericht, volgens hetwelk de
liberalen in het district Schoterland hem in
Juni a. a. voor de Tweede Kamer candidaat
zouden stellen. Genoemde heer deelt mede dal
de candidaluur voor Schoterland hem door nie
mand is aangeboden en, werd hem dit gedaan,
dat hij die zeer stellig niet zou aannemen
door zijn gemis aan locale kennis, nergens
meer vereischl dan in een Friesch district
De slaat Jalisco in Mexico werd sinds langen
lijd verontrust door een bende bandieten, onder
aanvoering van zekeren Dcmetrio Jourequi, welke
«Dat was hel niet. Wij wilden ons niet van
elkander scheiden... ziedaar de reden.»
«Zij bemint u dus wel innig
«Ja antwoordde Johannes bedaard, zonder
echter 't oog op te slaan.
«Dus hel geschiedde ter wille van dat kind...
Zij had zich echter spoedig getroost een
tranenvloed een paar doorwaakte nachten
en dat was alles weer goed geweest. Op xeven-
tienjarigen leeftijd bemint men op andere wijze
als op dertig jaar. Hebt gij dat niet bedacht?»
«Ik vermoedde niet, dat Wera zoo fijnge
voelig was. Ik geloofdeik hoopte, dat zij mij
verachten en vergeten zou.»
«Vergeten,» herbaalde Fedor, «zij behoorde
niet tot haardie dat vermogen. Daar, aan dal
vensterzat zij steedsuren lang zonder een
woord te sprekenzonder zich te bewegen,
zonder voor iemand of iets belangstelling te
toonen. 't Lag niet in haar aard om op luid
ruchtige wijze aan hare sruart lucht te geven...
Zij kon niet eens weenen zooals andere men-
schen Alles wat haar kweldesmoorde zij
in zich.
«Wat zeide zij, bij het ontvangen van mijn
eersten briel
«Niets.» Zij las hem... vouwde hem daarna
dichtlegde hem vervolgens op de vensterbank
en staalde hemelwaarts... «De droom is voorbij...
ik ben ontwaakt»was alleswat zij zeide.
Zij sprak nimmer meer over umaar dacht
echter steeds aan haar verloren geluk Slechts
toen uw tweede brief verscheen verbrak zij
het zwijgen, a Hij moet tot mij terugkeeren
fluisterde ze mij toe. «Eene. zoo sterke lielde als
dc inijnc ui o c i beantwoord worden door heui,
de streek uitmooriwen en de reizigers berooiden
De vorige week was het bekend geworden, dat
Jourequi en zijne mannen een aanslag bedoelden
op de Elcaruzo plantage, omdat deze niet kon be
waakt worden door een compagnie infanterie.
Toen nu de rooversbende den aanslag waagde,
werd zij overvallen door de soldalen, die dadelijk
op haar begonnen te vuren. Het gevecht duurde
den geheelen nacht en eindigde eerst legen den
morgen toen alle roovers waren gedood, behalve
Jourequi, die zich in hel huis der plantage
achter een bed had opgesteld en daar met een
pistool in iedere hand tot zijne uiterste verde
diging gereed stond Na een verwoed gevecht,
waarbij eenige soldaten door hem werden neer
gelegd sneuvelde ook hij. Bij de ontmoeting
weiden drie soldaten en een luitenant gedood
en elt xeer ernstig gewond.
Men schrijft uit Pernis
In het voiige j.»ar zijn een aantal personen
uit den boerenstand van daar naar Amerika
vertrokkenten einde zich aldaar op het land
bouwbedrijf toe te leggen. Het schijnt daar
echter nog slechter gesteld te zijn dan hier;
althans de meest gegoeden hebben het voor
nemen in de maand Mei aanslaande terug te
keeren.
Een schrikkelijk diama had onlangs op een
lokomoliel plaatsdie van Bayonne naar Tou
louse reed. Hel was nacht. De trein stoomde
uil alle macht voorwaartstoen de hoofdcon-
duoleur eensklaps noodkreten hoorde weergal
men Hij opende de deur van den bagagewagen
en zag toen een verschrikkelijk schouwspel. De
stoker en de machinist trachtten elkander van
den trein le weipen Weldra weerklonk een
ijselijke kreet De machinist werd van den trein
geslingerd hij gelukte er nochtans in den ijzeren
staal te grijpen en maakte zich gereed weder
de lokomotief le beklimmendoch de stoker
stond hem met eenen ijzeren haak af te wachten
gereed hem de hersenpan te verbrijzelen. In-
tusschen stoomde de trein met ongehoorde snel
heid voorwaarts. Plotseling echter sprong de
machinist op den trein, greep zijnen vijand om
de lenden en smakte hem ten gronde Hij
sleurde hem vervolgens voor den gloeienden
oven en zou er hem onvermijdelijk hebben
ingeworpenzoo de hoofdconducteur niet ge-
welke hem in mij opwekte...»
Toen echter dag na dag verstreek zonder
dal zij iets van u vernamgaf zij eindelijk de
hoop op. Als ik een woord over u sprak, dan
wenkte zij afwerend met de handzoodat mij
niets restte dan te zwijgen. Op den avond
echter, waarop zij met 'lvoornemen bezield
ging om te stervenzeide zij plotseling tot
mij«Zou hij gelukkig wezen Ik antwoordde
niet. «0, 't is mij zoo angstig te moede, Fedor...»
Ik beproefde haar tc troostenwees op den
invloed van den tijdwelke alle wonden heelt,
zonder echter ten haren opzichte zelf daaraan
te gelooven. Zij schudde hel hoofd. «Hij was
zoo jongzoo schoonzoo levenslustigzoo
vol geestdrilt. Hij was mijn zonneschijn! En te
wetendal hij leeft dat mijn geluk beslaat
en toch voor mij onbereikbaar isdat knaagt
mij aan 't hart. Ik had niets dan hemhij
is mij alles geweest. Ik heb hem nooit ten volle
kunnen bekennen hoe innig lief ik hem wel
had dal lag niet in mijn aard.
Johanies slaakte een doordringenden gil.
«Wal deert je?» riep Francesca verschrikt
uilhem met geopende armen naderende.
«Niels en voor de eerste maal sedert hunne
kennismaking weerde hij hare liefkoozingen af
«o. mijn God, welk eene kwelling. Die sltaf
is le zwaar
«Het is verwonderlijk,» ging Fedor zijn
verhaal voort, «hoe duidelijk zij zich alles
herinnerde van hare betrekking tol u «Hij
noemde mij zijn Noorderlicht,» zoo vertelde
zij mij verder, «wijl ik even schoon en koud
w.is als dat natuurverschijnsel. Hoe weinig
vermoedde hijhoe sterk het vuur tu mij
