Maandag December 1891.
Ü6 Zoon der Officierswedowe.
as 4100.
FEUILLETON.
upron HI.
A. H. VAN CLEBFF i»«/i.n. ."'"L. Z?™" ri\~Tu"a Bureau
te Amersfoort. 'TZ M MUURHUIZ.N
I... ,d. per ,„.i CU. regai a. - hoek Kortograoht, WUk B «O
Politieke Revue.
In Frankrijk schijnen velen nu te gaan be
grijpen, dat men al te hard van stal is geloo-
pen met protectionistische maatregelen .lat men
al te veel heelt willen doen en nu kans loapt
na korter ol langer tyd zelf in den put te tui
melen. dien men voor de andere mogendheden
g.-graven heelt. Frankrijk gaat inderdaad een
economisch isolement tegemoet, erger wellicht
en noodloliiger in zijn gevolgen dm zijn politiek
isolement, dal eerst vóór eenigen tijd is geëin
digd. Kibols ijveren voor een miniinum-iariel
voor enkele mogendheden, lijkt ons een eerste
stap op den goeden weg, 't schijnt, dat de re
geering eenigszins duidelijker wil doen uitkomen,
dat 't noodig is achterdeurtjes open te houden
of minste tijd te winnen. Móluie heelt
zijn upon in de Kamer ingediend over het
voorstci^ betrekkelijk Frankrijks handelsrelaliën
na I Fehiuari a. s. en hij zal de discussie
verzoeken tegen heden Maandag.
l)c Times, sprekende over hel Fransch-Hul
gaarsche incident, vreest alleen dal de minister
S'ainhoeloff wiens diensten aan de llulgaarsche
volkszaak moeilijk te hoog kunnen worden ge
schat», de gebreken zijner deugden h elt, en,
niet denkende om den onzekeren toestand van
hel land ten opzichte van de wel te ruw en
on.ir.hizaam te werk gaat.
Volgens het internationale verdrag mag geen
grvangeneming ot verbanning geschieden zonder
dat de gezant der betrokken regeering vooruil
wordt verwittigd Miar overigens zijn de hel
p dingen zoo weinig omschreven, dal voor een
geval als Van Cha-lourne geen bepaalde aanwij
zingen zij Bovendien had Frankrijk te Sofia
slecli s een agentgeen gezant Daarom acht
hel Cityhlad het zeer onzeker, of inderdaad hel
internationale verdrag geschonden is.
In de «Beijerschen Landdag» kwamen de uitin
gen van den keizer ter sprake en verklaarde de
algevaardigde Dalier dal zoowel de woorden in
hel hoek te Munchen als de lede legen de recru-
ten slechts weinig waai de hebbenals zijnde
inededetding van persoonlijke gevoelens. Indien
het mocht blijken dal op de begaande rechten
des volks indruk gemaakt werddan is het
nog tijd daar krachtig voor op te (reden.
Eenige Fransehe bladen maken gewag van
een nieuw oorlogswapenin Engeland uilge
vonden liet zou een repeteer-karahijn met twee
loopen wezen een klein soo.l mitrailleuse, die
i onder den Imik van het paard zou worden be
vestigd zoodal de beide loopen tussrhen de voor-
poolen uitkwamen. Ue ruiter behoeft maar op
een knop nabij den zadel te drukken om het
wapen af te vuren Hoe de aanwending in
verhand met de dre-suur van hel paa- d geschei
den blijktwordt niet gemeld. Zeker zullen de
olficieren hij het attaqueeren liefst niet voor hun
ne manschappen die aldus gewapend zijn, moe
ten rijden.
Brussel is in rep en roer over een moord,
waarschijnlijk in den nacht van Dinsdag op
Woensdag gepleegd Het geval herinnert aan
de misdaden te Parijs door Prado en door
Pranzini gepleegd Anna Leenaerts, een meisje
van lichte zeden maar de bezitster van kost
bare juweelen en diamanten, is door een scherp
werktuig vieeselijk verminkt en ten slotte nog
met een handdoek geworgd, terwijl al hare
kosibaarhedengestolen zijn, en hel ijzeren
kistje, waarin "deze geborgen waren, geforceerd
en vernield is. Haar gefielde, zekere Joseph
S., is in hechtenis genomen en de politie zoekt
nog een ander-n verd «elite. A. geheeten, maar
bijgenaamd «de jock«y«. liet slaclitcflf r moet
zich met vertwijfeling logen haren aam-ander
hebben verdedigd, en «laar Joseph S. een paar
schrammen in het gelaat en een gezwollen oog
heelt, is hij in heetnenU gehouden hoewel hij
zijne onschuld volhoudt en voor Dinsdagavond
zijn alibi bewezen is.
Geen poesje om zon«ler handschoenen aan
te vatten
Een diensihnde te Amsterdam had verl week
avonds mei haar mi inaai een hevigen twist,
welke hiermede eindigdedat de aanvallige
schoone ha»r minnaar io de horst greep en
hem in den Bui en Am-tel wierp
Gelukkig is het bij een koud bad gebleven,
doch de liefdegloed zal wel voor goed zijn uit
gedoofd
Influenza
Op de vraagwelke middelen lot bestrijding
der influenza konden worden aangewend, meende
de Geneeskundige Baad voor Zuid Holland met
het oog op de onvoldoende bekendheid met
3) Naar het Duitsch door S
Als liefkoozend gleden zijne vingers wederom
over die voorwerpen. Hij haalde de schouders
opals in stille berustinghij moest doen
wat hem bevolen werd.
Op zekeren avond was er in de vertrekken
van de prioreswat tegenwoordig zelden ge
beurde een talrijk gezelschap bijeen. AI de
stiftsdames waren tegenwoordig. Sommigen
harer speelden kaartanderen schonken er
de voorkeur om onder hel vervaardigen van
handwerkjes met elkander te praten.
Wat zijn die Makart bouquetten toch mooi,»
zeide eene der aanwezigen. «Jaonze priores
verstaal de kunst om alles een gezellig aanzien
te verleenen
En werkelijk voldeden die versierselen ook
goed.
«Maar 't is toch jammer,» meende freule von
Salzen«dat zij geheel en al die prachtige,
zilveren kandelaars verbergen.»
Zij boog zich over het tafeltje om de bou
quetten te verschuiven, maar als door een adder
getroffen lied zjj de hand zinkenmet één
oogopslag had zij ontwaard, dat die kostbare
voorwerpen er niet meer stonden.
«Ja,» haastte zij te vervolgen, «ja, maar
daarvoor worden die fraaie stukken ook voor
stof beveiligd.»
Langen tijd zal zij zwijgend, mut de bevende
handen in den school gevouwen naar den grond
te staren, ja, soins wenkte zij sleelsgewijze een
.paar tranen weg.
Den volgenden dag ging Ireule von Salzen
op reis. Dat was eene groote gebeurtenis voor
h.iar, als zijnde hel de derdemaal in haar
leven, dat zij zich op den trein waagde. Al
de stiftsdames waren dan ook zeer verbaasd
over dal ongewone feit en bespraken hel hoofd
schuddend met elkander, 's Avonds keerde freule
von Salzen echter tot aller geruststelling in
blakenden welstand gerug. Zij verleide even
wel nietsen hoe nieuwsgierig hare gezellen
ook naar het doel harer reis waren, zoo durf
den zij haar toch niets vragen.
Otto kwam den avond vóór den verjaardag
zijner moeder in het klooster aan. Hij was
zeer opgewekt en vertelde voel van hel garni
zoensleven. Den volgenden dag vertoefde hij
veel in den tuin, waar hij zich bezig hield met
het dresseeren van een paar honden.
's Avonds zoude men zich allen vereenigen
bij freule von Salzen. Dal is veel gemakkelijker
had de oude dame tot de priores gezegd.
«Waarom zoudt ge u zooveel moeite geven
juist op uw geboortedag?»
Al de dames waren aanwezig, zij zaten in
de twee kleine kamers en spraken slechts over
Otto, die allen zoo na aan het harte lag.
«iedere keer als hi| thuiskomt, ziet hij er
voornamer uit,» meende er een.
«Ja, dat is zóó.» «Hoe goed kleedt hem dien
knevei en wal is hij altijd vroolijk,» bracht
eene andere in het midden.
«En wal is hij goed en aardig,» vulde eene
deze ziektegeen antwoord te kunnen geven.
Door don minister van Oorlog is bepaald dat
de militieplichtigen der lichting 1892, die voor
hun inlijving door vrijwillige oefening in den
wapenhandel een zekere male van geoefendheid
hebben verkregen, voor zoover zij in Mei worden
ingelijfd en bij een onlien-den korps worden
ingedeelddadelijk hij de inlijving tot 3 Juni
in het genot van verlof kunnen worden gesteld.
Uit 's Herlogenbosch schrijft rnen
De zaak der marklgelden blijft de belang
stelling der justitie gaande houden. Op uit
drukkelijk verzoek van den ontslagen hoofd
agent is thans de commissaris van politie doer
den rechter commissaris in verhoor genomen.
De hoofdagent werpt namelijk alle schuld op
den commissaris van politie.
De pier, welke zich 1000 voel in hel Michigan
meer te Chicago uitstrektis thans voltooid.
Aan het einde daarvan komt in plaats van een
Casino een toren van 250 voet hoog en wel
van ijzer. De toren zal overdekt worden met
de stol, die bekend staal onder den naam «stall
Van buiten zal hij er uitzien als een vuurtoren.
Van zijn top zal 's nachts het elektricke licht
een wondervol schouwspel verwekken, vooral
wanneer men bij feestelijke gelegenheden het
geh-ele tentoonstellingspark in een toovcrgloed
hult.
Een kranig schutter Uit Kedong Bantong
(Java) schrijft men dd. 5 Nov.: «Toen gisteren
namiddag circa 10j uur de heer Th. de Roy
I van Zuijdewijnadministrateur van de onder
neming Keilong-B.mtengna een vermoeienden
rit van zijn werk terugkwam en zich op weg
naar huis begaf, werd hem^£ mededeeiing
gedaan dal een groote tijgefln de nabijheid
van zijne woning was. Hel beest scheen door
de langdurige droogte zijn heil in de lagere
streken te hebben gezocht. Op dat bericht wa
pende de heer de Boy van Zuijdewijn zich inet
een buks en spoorde den tijger na, welke zich
in een hof naast eene bi^ig schud hield Ver
schrikt door het liondongehlal en de menseh-m-
slemmen hief liet Deest een vervaarlijk gebrul Mn.
Als onverschrokken jager, wiens schot nimmer
mistnaderde de heer de Roy van Zuijdewijn
tot op circa 15 pas, en voor de tijger tol dea
derde aan.
De priores en haar zoon lieten zich tot aller
nauw bedwongen ongeduld nog steeds wachten.
Het was reeds acht uur.
Daar diende de kamerdienaar aan: «De
priores.»
Alle dames schrikten bij deze woorden en
freule von Salzen vermocht nauwelijks op ia
slaan.
De priores verscheen werkelijk alleen.
Freule von Salz«*n kon nieis vragen zij
vergenoegde zich oin hare Lillende hand in
die der overste te leggen.
tyg kleine piiores zocht blijkbaar naar woor
den eindelijk zeide zij op kalinen, schoon
doffen toon.
«Mijn zoon laat u veelmaal groeten, hij is tot
zijn leedwezen verhinderd om dit feest bij te
wonen, wijl hij onverwachts naar zijn garnizoen
opgeroepen is».
De oude dames bogen zwijgend het hoofd
en arbeidden ijverig voort Zij wilden elkander
niet aanzien en het verdere gedeelte van den
avond werd op alles behalve vroolijke wijze
doorgebracht, l Was alsof xij vreesden, <Jat
zij iemanddie sliep, konden wekk< n. zoo stil
an rustig waren zij.
Wanneer de priores voortaan aan Otto briè-
ven schreef, dan zat zij daarvoor wel uren
lang aan hare schrijftafel. Zij l ichte geen enkel
verwijt tot hemmaar er lag in hare woorden
een onuitgesproken angst voor een gevaar.dat
zij steeds naderbij zag kouien, doch niet onder
I de oogen durfde zien.
En, als zij haar epistel ten laatste geëindigd
