Donderdag1 18 ÏÏS: Aug. 1892.
Een aristocratische klant.
JU 4170. JSM»
IERSF00BTSCHE COÏÏEAE
UitgeverD,t ».r.oh?.i o*%iwé*fmUi*t. ituuwii i Riuad» f ï.-. par Bureau
A.H. VAN C LEEF F /1,1S. Aif.n.iUil I—rff.lt (l) Ou.; «Ik. npl nm ID Git. Oraat. ItiMn mil M n FT n n IJ I 7 IC H
te Amermfoort »l».Unu«U i .«or r.«I.. M Uri|tl.( r..«>u.J, prij.b.r.koiog, L.K.I*
par iat»l 15 Ou. B.alau». par r.,.1 tl Ct. Aft n.mrntrt 10 Cu hoek Kortagraoht, Wijk B 80.
iULPB ANK te AMERSFOORT.
T> het geven van gelden ter leen zal eene
Conüssie uil hei bestuur op MAANDAGden
22 AG. aanstaande, 's namiddags van h&lftweb
tot .LFDRiE. lining houden in een der localen
van iel Raadhuis, alwaar de belanghebbenden
zichunnen aanmelden, ook voor bel teruggeven
vanelden.
HERJI. P. VAN IIASEI.ES
Secretaris-Penningmeester.
Politiek Overzicht.
A Stamboelolï, de kleine Bismarck van Bul-
gnribel aangenaam vindt van zicb te doen
spt'ep, kan hij genielen op het oogenblik.
All< bladen zijn vol van hem en zijne onver-
wa ie reis naar Konstantiopel geelt aanleiding
totillerlei uitleggingen en verklaringen. De
gelrde uitleggers hebben vrij spelde Bul-
gxtche minister heelt aan niemand zijn geheim
vetld. Het waarschijnlijkste is. dat hij zijne
Huische vrienden een weinig tegenwerken wil
enlal wel door middel van de «kleine papie-
ret, waarvan de Bulgaarsche regeering een
ontputtelijken voorraad schijnt te bezitten en
dieoovele Russische agenten comproinltteeren.
Te'eterstiurg wordt nog altijd de echtheid van
de tukken, waarvan de Swoboda een gedeelte
ptiiceerde, ontkend. Ontkennen is blijkbaar
deeerste regel in hel Russische recht. Maar
d-matuur gaat boven de leer en in dezelfde
bi-endie met verontwaardiging opkomen
tepi de beweringdal Rusland ooitdirect
ol idirect eene poging zou hebben gedaan om
vol Ferdinand uil den weg te ruimen kan
me artikels lezen, waarin den vorst het treurige
lot/an Maximiliaan in Mexico wordt voorspeld.
et trekt de aandacht, dal er bij de manoeu-
vrdie thans in de nabijheid van Cuxhaven
plits hebbenzeer strenge maatregelen aijn
geimeu om het publiok zoo ver er van ver-
wierd te houden, dat hel letterlijk niets er van
ka sien. Terstond liepen er geruchtendat
enieuwe oefeningen werden gedaan, waarvan
ninand builen de daarbij betrokken militairen
no iets mocht weten. Niet slechts voor het
pitiek in het algemeen, maar inzonderheid
ot voor de talrijke vreemdelingen, die te Cux-
hien waren aangekomen om de manoeuvres
tezien was dit geene geringe teleurstelling.
Di I2den dezer waren ze daartoe naar Allen-
wde geijld, vanwaar men «en goed uitzicht
FEUILLETON.
1 Naar 't Engelsch door S
«Oplettenoppassen wel man doe jij dat
nar je zult wel ondervinden, dal dit meer
dl moeilijk en vooral seer in ons vsk is schud
j< hoofd maar niet... je xult wel leeren..»
Hij, die zoo sprak, was een,reeds bejaard
on, een zeer bekend Londensch juwelier
m toehoorder had zeker de dertig nog niet
breikl. Hij ook was juwelier, doch nog niet
hg
«En ik kan je de waarheid mijner woorden
iet vele bewijzen staven,» vervolgde hij.
Ltister eens naar medan zal ik je een der
'stigsle oplichterijen vartellen, waarvan ik het
achlolïer ben geworden.
Het was juist na hel eindigen van een zekeren
orlog in een zeker landdat het geld even
vervloedig was als beloften in den mond van
en candidaal. Op zekereu dag in Augustus
adden al mijne bedienden op éen na vacanlie
n ik zeil «hield» den winkel, 't Was stil in
aken en ik dacht, lusteloos naar de eenzame
lollige straten starenddat het wel zoo aan-
pnaatn zou wezen om zich op dien tijd van
let jaar op een badplaats te bevinden.
Plotseling werd ik uit mijne overpeinzingen
pwekt door het openen der winkeldeur. Ik
leek op en zag het type van aen aristocratisch
gentleman binnentreden.
Hij was uiterst net en met do grootste zorg
over hel terrein heelt. Doch ten strengste werd
daar overal iedereen afgewezen, die geen bewijs
kon loonen dat hij bij de manoeuvres iets had
te doon. De hoogten bij Altenwalde. da Keis-
berg de Wehrherg bij Duhnen, de Galgenberg
bij Bro'-keswalde, ja zelfs de oude lichttoren op
het eiland Nuewerk. overal was de toegang
ten strengste verboden.
Nevens de commandeerende officier van den
generaal staf waren alleen de stafolftcieren der
33e inlanterie-brigade, gezamenlijk onder bevel
van generaal graal Waldersee. naar het terrein
gegaan. Terwijl uit dit een en ander werd
algeleiddal er iels geheimzinnigs plaats had,
wordt uit Cuxhaven gemeld, dat er proefne
mingen moesten worden gedaan met eene ge
heel nieuw/6 - soort van gesehuthetwelk uit
Mains was aangebrachtwaarmede zoodanig
en op zulke afstanden met scherp moest worden
gevuurd, dal alle terrein in den omtrek daartoe
moest worden vrij gehouden. De berichtgever
vai klaart echter, dit slee! ts Ie vermelden voor
xoover men iels heelt kunnen vernemen.
Het nationaal mijnwerkerscongres is te Fra-
meries geopend. Ér zijn ongeveer 150 afge
vaardigden van vier stcenkolendialricleo van het
land Da ochtendzitting werd gewijd aan het
nazien der geloofsbrieven. Tot president van
hel congres werd de burger Devriosse van
Charleroi verkozen.
Te Roubaix xijn 4 socialisten gekozen tol
leden van den arrondissemenlsraad.
Maandagmorgen kwamen daar twee treinen
met Belgische socialistenvertegenwoordigers
van de vareeniging Vooruil te Gent, óm de
overwinning Ie helpen vieren en tevens om een
nieuw lokaal in Ie wijden. Bijna allen droegen
een rooden strik. Er waren vele vrouwen bij.
Zij zongen de Marseillaise.
In Frankrijk maakt het eenige sensatiedat
de markies de Breleuil, een der raadslieden van
den graal van Parijs, zich verplicht heelt geacht
xijn mandaat als afgavaardigde neer te leggen.
De mijnwerker* in Tracyville (Amerika) zijn
in opstand gekomen, om aan hun ontevreden
heid over het gebruik van galeiboeven in de
mijnen lucht te geven. Zij hebben de gebou
wen die voor hel verblijf der galeiboeven zjjn
bestemd, in brand gestoken. Vervolgens heb
ben de mijnwerkers hen in een troi'n gestopt
en met de revolver in de hand de spoorweg
beambten genoodzaakt de tuchlalingen weg te
gekleed hij had een zeer respectabel voor
komen en men had hem even goed voor een
lid van het Parlement als voor een geestelijke
of een hertog kunnen houdan.
Ik sprong natuurlijk dadelijk van mijn stoel
op en blikte hemal buigendin gespannen
vwwachting aan.
«Men heeft mij naar u verwesenMr. Bul-
leon is dat niet uw naam Ik boog.
«Jade heeren BlankBlankety en Blank
mijne vrienden teiden mij, dat ik bij u de
grootste keuze in diamanten van de geheele stad
xou vinden
lk boog andermaal.
«Ik durf dat vol vertrouwen beamenmijn
beer,» antwoordde ik- «Mijn collectie is inder
daad even kostbaar uitgebreid
«Zoo. Mijn dochter, die reeds verscheidene
jaren met een heer uit de West verloofd is, heb
ik bij mij. Hij heeft den oorlog meegemaakt
en is gedecoreerd gewordenmaar daar zijn
verloftijd niet lang genoeg duurt om in haar
geboorteplaats te trouwenheb ikar in toe
gestemddat hel huwelijk hier zal plaaU heb
ben en wel op hun verlangen, zoo spoedig
mogelijk.
Mijn moederloos kind is alleswat ik op de
wereld bezit en wijl er geen tijd is om allerlei
moois voor haar uitzet te koopen zal ik haar
maar eenige diamanten sieraden ten geschenke
geven. In elk geval behouden die steenen altijd
hunne waarde. Maar kom Iaat ik eens zien
wat voor moois u mij alzoo toonen kunt.»
Ik deedwat hij mij vraagde an terwijl hij
het een na het andere bewonderend in de hand
nam, ontdekte ik geen der bewegingen, welke
voeren. Under weg beproefden dezen te ont
vluchten wat hun evenwel balet werdéen
hunner werd gedood en é- n gewond. De teler
grafische verbindingen zijn door de mijnwer
kers afgesneden.
De directeur van het krankzinnigengesticht te
Brescia is dezer dagen zelf krankzinnig gewor
den. Hij nam bij zijn gewoon ochtendbezoek
aan de verpleegden opeens een groole schaar,
waarmee hij al de verpleegden de hersenpan
wilde openen, om hunne hersens te onderzoeken.
Het was slechts met moeite dal men hem be
lette dit plan te volvoeren en hem in verzekerde
bewaring bracht.
Kolflcverkoopers op rijwielenwelke inge
richt zijn op hel warinhouden van den geurigen
drankrijden sinds eonigen tijd in de drukste
stralen der arbeiderewijken te lierlyn rond. Zij
mogen niet blijven stilstaan en alleen rondrijdend
hun waar verkoopen.
Te Duntaow, in Essex, werd onlangs, evenals
ieder jaar. naar oud gebruik, een zijde spek als
prijs toegekend aan hei echtpaarof als er
«zooveel» zyn aan twee paren, die kunnen be
zweren, dal tg in de laatste twaalf maanden ea
een dag «geen boos woord hebben gewisseld
gelukkig hebben geleefd, gedurende hun huwe
lijk geen enkel oogenblik hebben betreurd ge
trouwd te zijn en nooit in hun trouw hebben
gewankeld.» Het gebruik is ontstaan in het
midden der 13e eeuw en moet zijn oorsprong
danken aan den tocnmaligen slotheer. Er wordt
een gerechtshof samengesteld uil een Lord op
perrechter (in purperen mantel roet hermelijn
omzoomd en met een zware pruik)twee asses
sors en een griffier. De jury bestaat uit zes
maagden en zes jongelingen. De zich aanmeldende
echtparen worden bijgestaan door advocaten en
ook het geslachte zwijndat het spek leverde,
wordt een advocaat toegevoegd, die de toeken
ning der zijde spek tracht te beletten ea door
strilcvragen de paartjes in verwarring tracht te
brengenlot groot vermaak van hel publiek.
Het is alles een grapmaar toch wordt in
allen ernst om den prijs geworven, niet alleen
om het spek maar ook om de eer. Het vorigs
jaar kreeg de vicaris van Shebber, de Rev. H.
Wallau met zijn vrouw de Üunmow Flttchen
dit jaar werden twee zijden spek toegekend
een aan een jong echtpaar uil Londen en een
in eenigermate mijn argwaan opwekte eo waar
voor wijhandelsluizulk een scherpen blik
bezitten.
Eindelijk bepaalde hij zonder overhaasting
zijn keus aen paar oorringen van 700een
armband van ƒ1200, een broche van 800 en
nog eenige kleinighedenalles ongeveer een
waarde van ongeveer ƒ3500 vertegenwoordi
gende ik had dus in een goed uur tijds een
aardig duitje verdiendniet waar 1
Mijn klant was echter zeer moeilijk te voldoen
ten opzichte van de étuiswaarin de sieraden
geplaatst moesten worden.
De gewone foudraals bevielen hem niet
en zoo moest ik alles in verschillendezeer
smaakvolle kistjes leggenwelke echter duur
waren doch dat was geen hinderpaal voor den
kooper.
Toen dit geschied washaalde hij rustig zijne
Eorlefeuille te voorschijn en telde van een hoopje
ankbiljetten hel aantaldat mij toekwam, al en
reikte ze mij over. Hij had mij nu nog slechts
een halve kroon te betalen doch hoe hij ook
zocht, bij kon het benoodigde geldstuk niet
vinden.
«Mijn waarde heer.» zeide ik, «maak hel u
om dat bagatel lastig. Ik verzeker udal ik
meer dan tevreden ben met hel bedrag, dal u
mij raait
Neenmijnheerin zaken past nauwkeurig
heid,» hield hij beslist vol, «ik wil niemand
éen penning schuldig zijn,» en opnieuw begon
hij zijne broek- en jaszakken te doorwoelen. Ik
vond er toen in die oogenblikken niets opval
lends indat hij neg geen banknoot gaf om te
wisselen.
