jig 4174.
Donderdag
In d8S levens strijd.
Uitgever
H. VAN CLE EPF p«
ie Amersfoort. In
I. DoitdaiiiajmuiiUi. Aboua.uieu
■ii 40 Ga ulloi rogol
andoru <uW* inrigtiug guiol.iadt hn»gn
logol lfi Gin. liciiilnnii'j pur rogol S» Cto.
10 Ctt. Grout.
Bureau
MUUBEfUZT!
hoök Xorto&iacslu, Wy
HULPBANK te AMERSFOORT.
Tot het geven van gf.lden tkn leen zal eene
Commissie uit het befluur op MAANDAG den
5 SEPT aanstaande, 's namiddags van halftwbk
tot halfdiue, ziiting houden in een der localen
van het Raadhuis, alwaar de belanghebbenden
zich kunnen aanmelden, ook voor hol teruggeven
van gelden.
I1BRM. P. VAN ll.ASELEN
Secretaris-Penningmeester.
X. SC Mil BSG-J® V8.XM
De RURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT.
Gezien art 5 der wet lot regeling van den
kleinhandel in sterkendrank en lol beteugeling I
van openbare dronkenschap
Rrengen ter openbare kennis, dat een ver-
zoeksehi'ift om vargunnin» tol verkoop van j
sicrken drank in liet klein bij hen is ingekomen i
van J. A. STENGEN, in het perceel wijk G, j
No 1 2ü«
Amersfoortden 2:3. Augustus 1802.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
F. SUUJMMELPENNiNCK.
!)e Secretaris
1- SCilKI.TÜS.
Politiek Overzicht.
De Russische, de Ouitsehe, do Fransche bladen
bevallen golieelc kolommen choleraberichten. in
Rusland, gelijk inen weet, is zoo lang mogelijk
de daar gebruikelijke struisvogeltactiek gevolgd.
Men wilde hel nadorend gevaar niet zien. De
gioote mis te Nisjny-Nowgr.rod moest doorgaan;
de handel mocht geen schade lijden men wilde
niet opnieuw aan het buitenlamfeene aanleiding
geven om te spreken van de onhoudbare Rus
sische toestanden De zieke ging van de eene
st.ui naar de andere oveial hare offers kiezende;
er ontstonden cliolera-oproeren. maar men zwesg
zoo lang tol te zwijgen verder onmogelijk werd.
Thans worden maatregelen genomen op grooto
schaal en met de drukte van zwakke, indolente
naturenais zij eens in een hoek zijn gedreven
un zich verdedigen moeten. De desinlecleerende
middelen zullen ten slotte tegen goud worden
opgewogenals toen elders hel voorbeeld van
Rusland volgt. Men vergiltigl ons tiians met
;ai'l>oi,ii klaagt een Russisch deskundigs De
spoorwegstationswaar overal groote vaten mat
FEUILLETON.
3.) Vrij naar 't Duitsch door S
Op Eduard alleen rustte die arbeidwant
Therése's echtgenoot rnoe-t dadelijk naar zijn
garnizoen terugkeci enwaarheen zijne vrouw
ham volgde.
Ook George Dahlheim Eduard's beste vriend,
dien hij verzocht liad om hem behulpzaam te
zijntiad zich ondei voorwendsel dat hij geen
tijd Hadteruggetrokkken. Eduard had zich
we! over dat antwoord verwonderd raaar hot
wekte echter zijn wantrouwen niet op.
Verscheidene weken lang duurde het,-voor
dal de zaken tot öenige afwikkeling kwamen'.
Er werden plannen ontworpenberekeningen
gemaakt om door verkoop van dan kostbaren
inboedel nog iels voor ds acliterbüjveaden te
redden.
Op zekeren nam.Jdag een maand na dcil
dood van den heer Arnelihad Hilda zich bare
kamer begeven, Zij stond aan het venster au
staarde droefgeestig naar den regendie «en-
tonig togen du ruiten sloeg.
In de laatste weken r.ad zij diepe smart
ondervondenminder over deri dood baars vaders
en over hare veranderde omstandigheden als
we', over iets anders en
illildav klonk hei plotseling nevens haar,
terwijl een arm zich Üefkoozend oru hare slanke
gestalte legde. «Hilda wc mogen ons voortaan
niet meer de woelde van zulke schemeruurtjes
gekookt water st.ian énen die evenals de treinen
in de verte reeds rieken naar caruo! maken
den indruk van hospitalen. Uit alles verhinder',
nietdat de ziekte blijft woeden aan den Don
en in de gouvernementen Samara en Saratoif,
die ook van den hongertyphus zoovee! hebben
geledendat zij op nieuw lieerscht te Kroonstad
en te Petersburg. Volgens de Ijalste berichten
is de lijfarts van den czaar die een Duilschen
naam draagt, want in de hoogste betrekkingen
in Rusland vindt menniettegenstaande den j
volkshaat tegen de westerlingen overal Duit-
sobers is prol. Alexpnder Obermuller plot-
seling aan een hevigen aanval van ds ziekte i
bezweken.
Nu .de vrees, die altijd eenc slechte raad-
geefster iszich van de gemoederen heeft mees-
ter gemaaktziet men de cholera in ziektever- j
schijnselen welke met die van de gevreesde j-
ziekte slechts eene oppervlakkige overeenkomst
hebben. Sommige gevallen !c Antwerpenin j
Spanjein Oostenrijkin Engeland volgens
sointnige berichten voorgekomen hebben mis
schisn met de Aziatische cholera niets ie maken.
Dit is in dagen van epidemie een groot gevaar 1
de vreesdie altijd, overdrijft.
Hoe het zij het is aan de autoriteiten te doen
wat zij kunnen en aan ons allen met kalmen
moed bet niet denkbeeldige maar noehlhans
niet onmiddellijk dreigende gevaai onder de
oogen te zien.
Evanals kleine geschenken de vriendschap I
onderhouden, zijn de ki-.inste gebeurtenissen in
den regel geschikt om vaische voorstellingen te
voorkomen met betrekking tot de verhouding
tusschen mogendheden, die wel door een schri!-
telijke overeenkomst met elkaar zijn verbonden,
maar welker naijver toch telkenmale door de
reetjes komt gluren. Zoo een klein verschil van
meening tusschen Oostenrijk en Italië. Oostenrijk
weigert hardnekkig Italiaansche wijnen door te
laten, die vervoerd worden in reservoirwagons
in plaats van in vaten Italië geelt wel toe
dal de letter der overeenkomst betrekkelijk den
invoer van wijnen niet te duidelijk is, doch
ziel in Oostenrijks opvalling iets opzettelijks en
beet deze opwerping van moeielijkhedeti on
vriendschappelijk, ja dreigt zells met represailles.
Ministers Brin heeft zelis zijn reisje naar Livorno
er aan moeten geven om la trachten 't alsnog
op een accoordjo te gooien met den buurman
en bondgenoot in 't noordoosten.
veroorloven.»
Hel meisje glimlachte en beantwoordde de iief-
koozingen haars broeders met een kus. Daarna
nam zij op de sofa plaatsterwijl hij op en
neer begon te loopen.
j\Vat lijk je op papa.i mompelde hij. »Och
die goede papa.»
Beste Hilda zeide Eduard «luister eens
bedaard naar mij«ik heb heel ernstig met je
te spreken. Maar jo moet mij beloven om kalm
en moedig te zijn.»
»Jadoch zeg mij dan ook spoedigwat er
is. Therèse
«Is gezond en welmaak ja daar niet onge-
i rust over neen, ha betreft iets geheel
anders, waartoe je moed, veel moed noodig hebt.
I Hilda glimlachte weemoedig,
j »Je raadt het, wed ik, reeds,» vervolgde
I Eduard half aarzelend. «Ik heb je wel is waar
nog niat3 bepaald over onze geldelijke omstan-
i Jigheden gesproken, doch uitmijne zinspelingen
i heb je, dunkt mij, wei kunaen opmakendat
dazo verre van schillerend zijn wal meer zegt,
boste Hildahet is duizendmaal erger gesteld
dan ik zeil vermoeden kon.»
j Ilij zweeg even als om ta zien welke utt-
j werking zijne wonden op haar teweeg brachten.
1 z:j scheen echter zijne mededelingen kalm op
ts nemen.
«Nu, ga voort,» zeide zij onverschillig
j «Mama en ik kunnen veel kleiner gaan wonen.
i «Jamaar dat is lang t/iol voldoende. Et
moeten zoovele schulden
j «Schuldenriep Hilda vkrbaasd uit.
I Jjzusje, want onze vader was te goed
vertrouwend van aatd en' daar hij een ieder
ondei
met D:;
i»nn ovc's"» hufidslslracUa
wekken in Rusland veel be-
iangste.iing IK» N'owosló z-ut'lat zells als
zij niet het gewiiiisobte gevolg hebben liet toch
van gewicht is, dat een eerste stap is gedaan.
Hst blad erkentuat de economische toenade
ring geeae polibeke behoeft te zijn en dat de
politieke verhouding tusschen de beide rijkea
voorloopig onveranderd zal Mijvenofschoon
een welwillender houding op ander gobied toch
invloed zul hebben. En, zegt de NoYosli, «wij
kunnen zonder onze vriendschappelijke ver
houding tot Frankrijk te veranderen en zonder
de integriteit van het drievoudig verbond 83ii
te tasten» wenschend it de tegenwoordige
groepeering d»r mogendheden geen beletsel voor
eene toenadering tusschen Rusland en Duitsch-
land zal jn
De vriendelijkheid joger.s Duilschland is eon
gevolg van den in Rusland lieerscheridèil nood.
maar zij gaat irk gepaard met hel voortdringen
in Azië er. de bedreig;*!-; Ier Indische grenzen
juist op een oogenbna dat het optreden van
Gladstone's kabinet de hoop beaft gewektdat
Engeland het drievoudig verbond niet verder
steunt en daarom hij da', verbond ook goeu
steun zal vinden.
Een .mder Russisch blad verwacht niet', dat
ue uitvoer van graan zeer groot zal zijn. De
1 oogst is middelmatig en buitenslands dalen de
prijzen. Bovendien moet niet worden vergeten
dut cenige gouvernementen nu weder graan voor
voedsel en om ie zaaien noodig hebben, waar
door een gtdeeite van den oogstaar, debuitcn-
l.mdsche m..rkt wordt onthouden. Olschoott net
getal dezer gouvernementen niet groot is. is
hunne verzorging toch noodiger an ook voor-
deeliger dan snelle uitvoer naar ha' buitenland is.'
Een blonnienklolt was in du laatste weken te
Parijs in een. aan de-Qua» de Billy, bijna de»
'f-oeadéro gelegen tuin. tentoongesteld. Op sen
mozs'ieksgew'jze aangelegd bloembed, is een*
c derplaat van "10 meter middellijk aangebracht,
waarop zich twee groots wijzers, eveneens als?
de cijfers uit levende bloemen bestaande, bevin
den. De beide wijzers bewegen zich echter'
evenals die van een klok. Een verborgen wij-
1 verwerk volbreng', dat kunststuk en de beweeg-
I kracht wordt veroorzaakt door een waterstraal;
die zich ui een hak stort en hei raderwerk
geheimzinnig in beweging brengt,
i Het idéé i3 van den bloemist Debert uitgegaan,)
hielp, di« zich tot hem wendde, heett hij ta
weinig om zijn eigen familie gedacht. Doch ik
hoop dat wij onzen naam kunnen redden door
i «ar. al de aangegane verplichtingen ta voldoen;
j Hetgeen er evenwel dan voor Mama en u over-
blijft om van te levenbateekent zoo goed als
j niei>»
Dat wil dus zeggen dat wij geruïneerd zijn,
j Eduard?»
«Ja was alwat hij vermocht te antwoorden.
I Hilda staarde hein met. groote «ogen aar.als
kon zij niet gelonven wat bij zeide. Plotseling
i slaakte zij een hartverscheurende gil en brak
in snikksn los
In den beginne bleven zijne pogingen om
haar tot bedaren te brengen vruchtelooseinde
lijk herstelde zij zich een weinig.
»lij denkt natuurlijk, Eduard datikschrei,
omdat wij niets meer bezitten,» begon zij,
j mat glimlachend. »Dat is echter een verkeerd
j denkbeeld zoo schreit inen slechtsals iemand
'nel geloof aan iiefde aan de deugd voor eeuwig
j ontnomen wordt.»
j «Wat bedoel je niet die woorden. Hilda?»
i «Wei, niets anders dan dat ik thans begrijp,
i waarom George Dahlheim onsof liever mij
j verlaten heelt
Eduard verbleekte fa-.j dez- woorden,
i *Ja ver^iM jo.Hi.de,» riep hij uit. »ii#lkan
i met waar zijn. Geor«e kan je o-n reden ge-
j gaven hebben, dat jij ;e uu door hem verlaten
I waant s
I »Ja dat heeft hij wd. Met eiken blik heeft
J hij mij gezegd, Jat hij mij lief had hij sprak
wel is waar hat woord aog niet uit, maar dat
ontbrak er nog maar aan out zijne laagheid te