jig 4174. Donderdag In d8S levens strijd. Uitgever H. VAN CLE EPF p« ie Amersfoort. In I. DoitdaiiiajmuiiUi. Aboua.uieu ■ii 40 Ga ulloi rogol andoru <uW* inrigtiug guiol.iadt hn»gn logol lfi Gin. liciiilnnii'j pur rogol S» Cto. 10 Ctt. Grout. Bureau MUUBEfUZT! hoök Xorto&iacslu, Wy HULPBANK te AMERSFOORT. Tot het geven van gf.lden tkn leen zal eene Commissie uit het befluur op MAANDAG den 5 SEPT aanstaande, 's namiddags van halftwbk tot halfdiue, ziiting houden in een der localen van het Raadhuis, alwaar de belanghebbenden zich kunnen aanmelden, ook voor hol teruggeven van gelden. I1BRM. P. VAN ll.ASELEN Secretaris-Penningmeester. X. SC Mil BSG-J® V8.XM De RURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT. Gezien art 5 der wet lot regeling van den kleinhandel in sterkendrank en lol beteugeling I van openbare dronkenschap Rrengen ter openbare kennis, dat een ver- zoeksehi'ift om vargunnin» tol verkoop van j sicrken drank in liet klein bij hen is ingekomen i van J. A. STENGEN, in het perceel wijk G, j No 1 2ü« Amersfoortden 2:3. Augustus 1802. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Burgemeester, F. SUUJMMELPENNiNCK. !)e Secretaris 1- SCilKI.TÜS. Politiek Overzicht. De Russische, de Ouitsehe, do Fransche bladen bevallen golieelc kolommen choleraberichten. in Rusland, gelijk inen weet, is zoo lang mogelijk de daar gebruikelijke struisvogeltactiek gevolgd. Men wilde hel nadorend gevaar niet zien. De gioote mis te Nisjny-Nowgr.rod moest doorgaan; de handel mocht geen schade lijden men wilde niet opnieuw aan het buitenlamfeene aanleiding geven om te spreken van de onhoudbare Rus sische toestanden De zieke ging van de eene st.ui naar de andere oveial hare offers kiezende; er ontstonden cliolera-oproeren. maar men zwesg zoo lang tol te zwijgen verder onmogelijk werd. Thans worden maatregelen genomen op grooto schaal en met de drukte van zwakke, indolente naturenais zij eens in een hoek zijn gedreven un zich verdedigen moeten. De desinlecleerende middelen zullen ten slotte tegen goud worden opgewogenals toen elders hel voorbeeld van Rusland volgt. Men vergiltigl ons tiians met ;ai'l>oi,ii klaagt een Russisch deskundigs De spoorwegstationswaar overal groote vaten mat FEUILLETON. 3.) Vrij naar 't Duitsch door S Op Eduard alleen rustte die arbeidwant Therése's echtgenoot rnoe-t dadelijk naar zijn garnizoen terugkeci enwaarheen zijne vrouw ham volgde. Ook George Dahlheim Eduard's beste vriend, dien hij verzocht liad om hem behulpzaam te zijntiad zich ondei voorwendsel dat hij geen tijd Hadteruggetrokkken. Eduard had zich we! over dat antwoord verwonderd raaar hot wekte echter zijn wantrouwen niet op. Verscheidene weken lang duurde het,-voor dal de zaken tot öenige afwikkeling kwamen'. Er werden plannen ontworpenberekeningen gemaakt om door verkoop van dan kostbaren inboedel nog iels voor ds acliterbüjveaden te redden. Op zekeren nam.Jdag een maand na dcil dood van den heer Arnelihad Hilda zich bare kamer begeven, Zij stond aan het venster au staarde droefgeestig naar den regendie «en- tonig togen du ruiten sloeg. In de laatste weken r.ad zij diepe smart ondervondenminder over deri dood baars vaders en over hare veranderde omstandigheden als we', over iets anders en illildav klonk hei plotseling nevens haar, terwijl een arm zich Üefkoozend oru hare slanke gestalte legde. «Hilda wc mogen ons voortaan niet meer de woelde van zulke schemeruurtjes gekookt water st.ian énen die evenals de treinen in de verte reeds rieken naar caruo! maken den indruk van hospitalen. Uit alles verhinder', nietdat de ziekte blijft woeden aan den Don en in de gouvernementen Samara en Saratoif, die ook van den hongertyphus zoovee! hebben geledendat zij op nieuw lieerscht te Kroonstad en te Petersburg. Volgens de Ijalste berichten is de lijfarts van den czaar die een Duilschen naam draagt, want in de hoogste betrekkingen in Rusland vindt menniettegenstaande den j volkshaat tegen de westerlingen overal Duit- sobers is prol. Alexpnder Obermuller plot- seling aan een hevigen aanval van ds ziekte i bezweken. Nu .de vrees, die altijd eenc slechte raad- geefster iszich van de gemoederen heeft mees- ter gemaaktziet men de cholera in ziektever- j schijnselen welke met die van de gevreesde j- ziekte slechts eene oppervlakkige overeenkomst hebben. Sommige gevallen !c Antwerpenin j Spanjein Oostenrijkin Engeland volgens sointnige berichten voorgekomen hebben mis schisn met de Aziatische cholera niets ie maken. Dit is in dagen van epidemie een groot gevaar 1 de vreesdie altijd, overdrijft. Hoe het zij het is aan de autoriteiten te doen wat zij kunnen en aan ons allen met kalmen moed bet niet denkbeeldige maar noehlhans niet onmiddellijk dreigende gevaai onder de oogen te zien. Evanals kleine geschenken de vriendschap I onderhouden, zijn de ki-.inste gebeurtenissen in den regel geschikt om vaische voorstellingen te voorkomen met betrekking tot de verhouding tusschen mogendheden, die wel door een schri!- telijke overeenkomst met elkaar zijn verbonden, maar welker naijver toch telkenmale door de reetjes komt gluren. Zoo een klein verschil van meening tusschen Oostenrijk en Italië. Oostenrijk weigert hardnekkig Italiaansche wijnen door te laten, die vervoerd worden in reservoirwagons in plaats van in vaten Italië geelt wel toe dal de letter der overeenkomst betrekkelijk den invoer van wijnen niet te duidelijk is, doch ziel in Oostenrijks opvalling iets opzettelijks en beet deze opwerping van moeielijkhedeti on vriendschappelijk, ja dreigt zells met represailles. Ministers Brin heeft zelis zijn reisje naar Livorno er aan moeten geven om la trachten 't alsnog op een accoordjo te gooien met den buurman en bondgenoot in 't noordoosten. veroorloven.» Hel meisje glimlachte en beantwoordde de iief- koozingen haars broeders met een kus. Daarna nam zij op de sofa plaatsterwijl hij op en neer begon te loopen. j\Vat lijk je op papa.i mompelde hij. »Och die goede papa.» Beste Hilda zeide Eduard «luister eens bedaard naar mij«ik heb heel ernstig met je te spreken. Maar jo moet mij beloven om kalm en moedig te zijn.» »Jadoch zeg mij dan ook spoedigwat er is. Therèse «Is gezond en welmaak ja daar niet onge- i rust over neen, ha betreft iets geheel anders, waartoe je moed, veel moed noodig hebt. I Hilda glimlachte weemoedig, j »Je raadt het, wed ik, reeds,» vervolgde I Eduard half aarzelend. «Ik heb je wel is waar nog niat3 bepaald over onze geldelijke omstan- i Jigheden gesproken, doch uitmijne zinspelingen i heb je, dunkt mij, wei kunaen opmakendat dazo verre van schillerend zijn wal meer zegt, boste Hildahet is duizendmaal erger gesteld dan ik zeil vermoeden kon.» j Ilij zweeg even als om ta zien welke utt- j werking zijne wonden op haar teweeg brachten. 1 z:j scheen echter zijne mededelingen kalm op ts nemen. «Nu, ga voort,» zeide zij onverschillig j «Mama en ik kunnen veel kleiner gaan wonen. i «Jamaar dat is lang t/iol voldoende. Et moeten zoovele schulden j «Schuldenriep Hilda vkrbaasd uit. I Jjzusje, want onze vader was te goed vertrouwend van aatd en' daar hij een ieder ondei met D:; i»nn ovc's"» hufidslslracUa wekken in Rusland veel be- iangste.iing IK» N'owosló z-ut'lat zells als zij niet het gewiiiisobte gevolg hebben liet toch van gewicht is, dat een eerste stap is gedaan. Hst blad erkentuat de economische toenade ring geeae polibeke behoeft te zijn en dat de politieke verhouding tusschen de beide rijkea voorloopig onveranderd zal Mijvenofschoon een welwillender houding op ander gobied toch invloed zul hebben. En, zegt de NoYosli, «wij kunnen zonder onze vriendschappelijke ver houding tot Frankrijk te veranderen en zonder de integriteit van het drievoudig verbond 83ii te tasten» wenschend it de tegenwoordige groepeering d»r mogendheden geen beletsel voor eene toenadering tusschen Rusland en Duitsch- land zal jn De vriendelijkheid joger.s Duilschland is eon gevolg van den in Rusland lieerscheridèil nood. maar zij gaat irk gepaard met hel voortdringen in Azië er. de bedreig;*!-; Ier Indische grenzen juist op een oogenbna dat het optreden van Gladstone's kabinet de hoop beaft gewektdat Engeland het drievoudig verbond niet verder steunt en daarom hij da', verbond ook goeu steun zal vinden. Een .mder Russisch blad verwacht niet', dat ue uitvoer van graan zeer groot zal zijn. De 1 oogst is middelmatig en buitenslands dalen de prijzen. Bovendien moet niet worden vergeten dut cenige gouvernementen nu weder graan voor voedsel en om ie zaaien noodig hebben, waar door een gtdeeite van den oogstaar, debuitcn- l.mdsche m..rkt wordt onthouden. Olschoott net getal dezer gouvernementen niet groot is. is hunne verzorging toch noodiger an ook voor- deeliger dan snelle uitvoer naar ha' buitenland is.' Een blonnienklolt was in du laatste weken te Parijs in een. aan de-Qua» de Billy, bijna de» 'f-oeadéro gelegen tuin. tentoongesteld. Op sen mozs'ieksgew'jze aangelegd bloembed, is een* c derplaat van "10 meter middellijk aangebracht, waarop zich twee groots wijzers, eveneens als? de cijfers uit levende bloemen bestaande, bevin den. De beide wijzers bewegen zich echter' evenals die van een klok. Een verborgen wij- 1 verwerk volbreng', dat kunststuk en de beweeg- I kracht wordt veroorzaakt door een waterstraal; die zich ui een hak stort en hei raderwerk geheimzinnig in beweging brengt, i Het idéé i3 van den bloemist Debert uitgegaan,) hielp, di« zich tot hem wendde, heett hij ta weinig om zijn eigen familie gedacht. Doch ik hoop dat wij onzen naam kunnen redden door i «ar. al de aangegane verplichtingen ta voldoen; j Hetgeen er evenwel dan voor Mama en u over- blijft om van te levenbateekent zoo goed als j niei>» Dat wil dus zeggen dat wij geruïneerd zijn, j Eduard?» «Ja was alwat hij vermocht te antwoorden. I Hilda staarde hein met. groote «ogen aar.als kon zij niet gelonven wat bij zeide. Plotseling i slaakte zij een hartverscheurende gil en brak in snikksn los In den beginne bleven zijne pogingen om haar tot bedaren te brengen vruchtelooseinde lijk herstelde zij zich een weinig. »lij denkt natuurlijk, Eduard datikschrei, omdat wij niets meer bezitten,» begon zij, j mat glimlachend. »Dat is echter een verkeerd j denkbeeld zoo schreit inen slechtsals iemand 'nel geloof aan iiefde aan de deugd voor eeuwig j ontnomen wordt.» j «Wat bedoel je niet die woorden. Hilda?» i «Wei, niets anders dan dat ik thans begrijp, i waarom George Dahlheim onsof liever mij j verlaten heelt Eduard verbleekte fa-.j dez- woorden, i *Ja ver^iM jo.Hi.de,» riep hij uit. »ii#lkan i met waar zijn. Geor«e kan je o-n reden ge- j gaven hebben, dat jij ;e uu door hem verlaten I waant s I »Ja dat heeft hij wd. Met eiken blik heeft J hij mij gezegd, Jat hij mij lief had hij sprak wel is waar hat woord aog niet uit, maar dat ontbrak er nog maar aan out zijne laagheid te

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1892 | | pagina 1