Maandag 17
Oct. 1892.
No. 4187.
37e Jaargang.
CARMELA.
Uitgave
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag en Donderdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 1.
Franco per post f 1.15. Advertentiën16 regels 60 Cents.elke regel meer 40 Cents.
Groote lettere naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en outeigeningsadv. per regel
15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers 10 Cents.
Bureau
MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wijk B. 60.
KENNISGEVINGEN.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT,
Gezien het bericht van den Luitenant-Kolonel
van het 5e bataillon van het 5e regement In
fanterie d.d. 11 October 1.1., no. 150a.
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer
gemeente, dat op den IS, 19, 20 en 21 October
e. k. in de Legerplaats bij Zeist oefeningen in
het gevechtechieten en schieten op groote af
standen zullen gehouden worden, an 's voor-
middags 10 tot 2 uren des namiddags, in de
richting van Noord naar Zuid of van Noordwest
naar Zuidoost.
Het terrein Zuidelijk en Zuid-oostelijk van de
Legerplaats gelegen, is alzoo op die dagen en
uren onveilig.
Het terrein zal omgeven worden door palen
met borden, waarop het woord ONVEILIG is
gesteld.
Amersfoort, den 14. October 1892.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
NATIONALE MILITIE.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT,
Gezien het besluit van den heer Commissaris
der Koningin in de provincie Utrecht van den
19. September 1892, No. 1 N. M. en S. (Provin-
c.iaalbuid No. 97)
Gelet op het bij art! 1, letter i. der wet van
4 April 1892 (Staatsblad No. 76) tijdelijk gewij
zigd art. 27, alsmede art. 28, le lid, der wet van
den 19 Augustus 1861 (Staatsblad No. 72),
benevens artt. 20 en 21 van het koninklijk
besluit d.d. 8 Mei 1862 (Staatsblad No. 46).
Doen te weten, dat de loting der voor de mi
litie ingeschrevenen, behooronde tot de lichting
van 1893, in het gebouw AMICITIA, aan het
Plantsoen, tusschen de Utrechtse he en Arn
hem schep oor ten alhier gelegen, zal geschie
den, op l)ON])EltI)AG, 3 November 1892, aante-
vangen des namiddags te TWEE UREN, voor de
ingeschrevenen wier geslachtsnaam begint met de
letter A tot en met C, en op Vrijdag den 4. No
vember 1892, des voormiddags te tien nren, voor
de ingeschrevenen wier geslacldmaam begint met
de letter D tot en met Z.
En voorts dat op Donderdag, den 22. en Zater
dag den 2(i. November aanstaande, telkens van
's voormiddags 10 tot 2 uur des namiddags, door
of vanwege de lotelingen (gesteund door twee
getuigen) bij den Burgemeester ten raadhuize
aanvraag kan geschieden voor de getuigschriften,
vermeld 'n de 2. en 3. zinsneden van art. 23 der
wet, ter bekoming van vrijstelling wegens broe-
derdienst, of op groud van te zijn eenige wettige
Feuilleton.
Naar liet Duitsch
De marchese verlangde vol ongeduld naar het
vertrek van zijn bewaker; om zijne plannen ten
uitvoer te brengen, moest hij vrij zijn. Hij wist
reeds, dat die woeste knaap, die zich bijna aan
hom vergrepen had, Capri verlaten had hij
bespotte den armen dwaas, die zich van zijne
Bchoono bruid scheiden kon
Carmela, de roos van Capri, de vrouw van
een armen visscherl De gedachte daaraan alleen
ontlokte Alfonso ecu medelijdend lachje. Hij
wilde veel veranderen, doch niet haastig en on
geduldig maar langzaam en met beleid. De tijd
zou het loeren. De tijd... En zijn eigen fa
milie? En zijne verloofde?... Och wat, de
eerste was hij geene rekenschap schuldig en de
tweede, die hem uit financiëel oogpunt op echt
Italiaanschc wijze was opgedrongen, kon wel
zoo lang wachten, totdat hem het goeddacht om
haar tot zijne vrouw te maken.
De dag van dokter Sehönwald's vertrek was
aangebroken. Voor den laatsten keer doorwan
delen de beide vrienden het schilderachtige Capri,
dat zich, omgeven door zijne olijf hoornen en
wijnbergen, door do bruinachtige rotsen van San
Micaele en Castiglione als 't ware beschermd als
zoon'(zonder eca of meer halve broeders te heb
ben) luidende voormeld art. 53 in zijn geheel
als volgt
„Om vrijstelling wegens eigen militairen dienst
„of dier van broeders te verkrijgen, moet men
„overleggen een paspoort of ander bewijs van
„ontslag, een uittreksel uit het stamboek, of een
„bewijs van werkelijken dienst."
„Ter bekoming van vrijstelling wegens broe-
„derdienst moet men bovendien overleggen een
„getuigschrift van den Burgemeester, waaruit het
„getal zonen tot het gezin behoorende blijkt."
„Vrijstelling als eenige wettige zoon wordt ver
leend op overlegging van een getuigschrift van
„den Burgemeester, waaruit blijkt dat men eenige
„wettige zoon is."
En art. 21 van aangehaald koninklijk besluit
„Het bewijsstuk, vermeld in de eerste zinsnede
„van art. 53 der wet, wordt ton minste tien da-
„gen vóór den dag (den tweeden Maandag in
„December), waarop de eerste zitting van den
„Militieraad wordt geopend, ingeleverd bij den
„Burgemeester der gemeente, in welke de loteling,
„die vrijstelling verlangt wegens eigen militairen
„dienstof dien van eenen broeder of broeders,
„voor de militie is ingeschreven."
Amersfoort, den 15 October 1892.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
BUITENLAND.
Wie ook mogen ingenomen zijn met de
Columbuslëesten, de herdenking van een groot
oogenblik in de wereldgeschiedenis, de hulde
aan een groot man, geenszins de Amerikaan-
sehe politici.
De zoon van het vrije Amerika, republi
kein of democraat (de woorden hebben toch
reeds hunne oorspronkelijke beteekenis ver
loren) heeft op 't oogenblik veel te^en Co
lumbus. Het wil niet vlotten met de presi
dente-verkiezingen. Nu en dan is het alsof
er eenig leven komt in de huishouding van
Oom Jonathan. Dat is natuurlijk als er een
klein schandaaltje ontdekt wordt. Onlangs
had men de onstichtelijke geschiedenis van
Peck, die een uiterst gunstig rapport had
opgesteld over de voordeelen van net Mac
KÜnley-tarief. Peck heet democraat en de
democraten zijn, over 't geheel, niet ingeno
men met dii oiterete van bescherming, waar
aan Mac Kinley zijn naam heel't verbonden.
Men begrijpt welk een gebruik de tegen
standers, de republikeinen, maakten van het
immers betrouwbare getuigenis van een
een feeënstad uit de Duizend en éen Nacht
heerlijk verneft. Het kostte Schönfeld veel om
het eiland te verlaten, hetgeen hij zich niet
schaamt e om tc bekennen.
„O, het scheiden valt mij zwaar, Alfonso,"
zeide hij droefgeestig. „Hoe eigenaardig schoon
is hier alles. Kijk eens naar die huizen, mar
kies; er zijn geen twee tuinen, welke op dezelfde
wijze aangelegd zijn elk plekje is anders en
dat is juist zoo in tegenstelling met alles in
onze moderne wereld."
„Dat is dunkt mij een natuurlijk gevolg van
het historisch verleden. Was Capri niet het
land waar in de tijden van Tiberius, de straf
van de Tarpejische rots werd toegepast, dokter?
Was het niet de bakermat der Grieken, Sara-
cenen en Spanjaarden? Ligt daarin niet een
groot deel zijner eigenaardigheid?"
Schönwald glimlachte. „Goed zoo, vriendlief,
met vreugde ontdek ik, dat mijn gesprekken
vrucht gedragen hebben."
Zij hadden onwillekeurig het stadje achter
zich gelaten om den weg naar de Arco in te
slaan, liet smalle pad doorsnijdt het eiland en
loopt langs bloeiende heesters en gewassen. Hier
groeit de vijg en de olijf slingert zich iu
allerlei kronkelingen de wijnstok hier treurt
de cypres en wast de laurier. Iieu lichtblauwe
hemel welft zich daarover de zee ruischt iu
de verte. Schilderachtig zijn de kleine heldere
huizen daartnsschen gelegen van rust eu
vrede getuigt dat alles, en onwillekeurig maken
deze gewaarwordingen zich ook van den be
schouwer meester.
De beide heeren hieldeu voor zulk cene woning
stil. Een kreet van verrassing ontsnapte Alfon-
democraat. Hij geraakte in conflict met zijne
partij. Hij werd uitgedaagd om de ofliciëele
stukken, waarop hij zich beroepen had, te
publiceeren. Maar bij deed het niet en toen
men hem met eene vervolging wegens ver-
valsching van officiëele bescheiden dreigde,
verbrandde hij de papieren.
Zoo iets is een buitenkansje voor den
staatkundigen soudenier. Maar over 't geheel
beleeft hij thans niet veel genoegen. De
cholera heeft de aandacht afgewend van de
presidentsverkiezing; te Chicago trekt men
de gebouwen op voor de wereldtentoonstel
ling. Dat alles doet kwaad. En nu komen
nog de Columbusfeesten. Amerika kan toch
het allerminst zijnen ontdekker ongevierd
laten en, gelijk men in dagblad-Nederlandsch
zegt»den grooten datum onopgemerkt
laten voorbijgaan." Ook heerecht er, volgens
de telegrammen, groote geestdrift in de Ver-
eenigde Staten. Maar de beklagenswaardige
politicus zou kunnen huilen bij die vreugde.
Zijn dierbaar leven wordt bedreigd door op
gekropte, naar binnen geslagen redevoerin
gen, en het is ten slotte te begrijpen, dat
aan een man in dezen treurigen toestand de
bittere verzuchting is ontvallen»Laten wij
maar ineens Columbus heilig verklaren en
niet langer over hem praten.
In officiëele krbigen te Washington ver
zekert men, dat de president van San Do
mingo bet stoffelijk overschot van Columbus
aan de Amerikaansche regeering heeft aan
geboden, als mede-onderpand voor een leening
van 100,000 dollars en dat de Amerikaansche
regeering dat heeft geweigerd. Het is bekend
dat omtrent de echtheid van het overschot
twijfel geoorloofd is.
De Duitsehe Keizer is in de Oostenrijksehe
hoofdstad zeer hartelijk, maar zonder groote
plechtigheid ontvangen, daar zijn bezoek van
vriendschappelijken- en niet van offleieelen
aard was. Aan het station te Weenen bevon
den zich, behalve Keizer Frans Jozef' en de
te Weenen aanwezige vorstelijke personen,
ook de Duitsehe officieren die aan den rit
naar Weenen hadden deelgenomen, benevens
de Duitsehe gezant prins Reusz met het
personeel zijner ambassade.
Het heeft de aandacht getrokken, dat
Keizer Wilhelm den Oostenrijksehen premier
graaf Taafle, met bijzondere onderscheiding
bejegende en hem de orde van den Zwar
ten Adelaar, de hoogste Pruisische ridderorde,
overhandigd heeft, te meer omdat de Keizer
so's lippen, toen hij den blik op een nabij zijnd
balkon richtte, waarop Carmela, als een beeld
der oudheid, stond. De stralen der zon besche
nen de scherpe, Grieksche trekken van het
bruingetinte gelaat; de volle, rijzige gestalte
teekende zich plastisch tegen den achtergrond
af. Zij had het mandje met vruchten van het
het hoofd genomen en leu- de, haastig adem
halend, tegen de terrasleuning. Zij vestigde de
groote oogen op den Romeiuschen edelman
plotseling overtoog een donkere blos haar wan
gen, zij boog verward het hoofd en spoedde zich
in huis.
Den argeloozen Duitscher ontging die scène
hij bemerkte noch de opgewondenheid zijns
vriends, noch diens pogingen om haar voor hem
te verbergen.
Een schril fluiten doortrilde langdurig het
luchtruim het werd gegeven op de stoomboot,
ten bewijze, dat de passagiers aan Doord verwacht
werden.
„Laat ons terugkeeren 'tis meer dan tijd,"
zeide de dokter. „Wat droom je, vriendlief?
Heb je mij geene groeten voor je moeder te
geven moet ik niets aan je bruid namens
jou zeggen?"
VIJFDE HOOFDSTUK.
De dokter was vertrokken, zoodat Alfonso zich
in eene onbeperkte vrijheid verheugen mocht.
Hij brandde van verlangen om Carmela vreet te
zien. Dcnzelfdcn dag bezocht hij haar in Pas-
quale's woning. Bettina zat aan het venster.
Hare voeten brachten het spinnewiel in bewe
ging bij het binnentreden van den jongen
vroeger den minister-president met eenige
koelheid behandelde, doordat hij de Duitscn-
liberalen in Oostenrijk op een afstand hield.
Daar graaf Taall'e sedert eenige maanden
een zwenking in zijn binnenlandsche politiek
bracht, staat wellicht deze onderscheiding
can den Duitschen Keizer daarmede in ver
hand.
De commissie der Hongaareche delegatie
heeft het ontwer-p tot verhooging der leger-
sterkte op voet van vrede, in beginsel aan
genomen.
Met betrekking tot de godsdienstige quaes-
tie heeft het Hongaareche kabinet besloten
een wetsontwerp in te diennen, houdende
inrichting van een leekenbestuur met be
trekking tot de registers van den burgerlijken
stand. Het kabinet ziet af van de instelling
van het «burgerlijk huwelijk."
Het verslag van den Italiaanschen minis
terraad aan den koning zegt omtrent de
buitenlandsche politiek, dat men bij de op
lossing van de financiëele quaestie gelukkig
rekenen kan op een tijdperk van vrede.
Italië werkt mede tot den vrede en om het
wantrouwen te doen verdwijnen.
Het rapport acht het mogelijk, het even
wicht op de Begrooting te heretellen zonder
nieuwe belastingen en kondigt verder aan een
reeks van financiëele, administratieve en so
ciale hervormingen. De regeering zal zorgen
voor pvovinciale en gemeentelijke crediet-
instelhngen, zooals die in het buitenland be
staan. Vervolgeus zullen alle voorgestelde
bezuinigingen worden toegepast. De leger-
kosten zijn aanmerkelijk verminderd, men
heeft het noodzakelijke voor de defensie in
overeenstemming weien te brengen met den
linanciëelen toestand; het stelsel van recru-
teering is veel verbeterd, door de jeugd reeds
in den wapenhandel te oefenen.
De Duitsehe Keizer, die Vrijdag Potsdam te
uit Weenen is teruggekeerd, heeft den Hon-
gaarechen Minister-president beloofd, weldra
een bezoek te zullen brengen aan Pest.
Het Ontwerp van de nieuwe Duitsehe
legerwet, onlangs door den Rijkskanselier
aan den Pruisischen Ministerraad ter kennis
neming toegezonden, zal over een dag of
tien bij den Bondsraad inkomen. Het is niet
te verwachten, dat de Bondsraad ingrijpende
veranderingen in liet Wetsontwerp zal uren-
gen, aangezien de Rijkskanselier op verlangen
des Keizere niet alleen met de Pruisiscne,
maar met al de voornaamste Duitsehe Re-
man keek zij verwonderd op. Haar gelaat nam
eene strenge uitdrukking aan, toen zij in hem
den rustverstoorder op het feest herkende.
De marchese liet door niets blijken, dat hij
de onvriendelijke ontvangst bemerkte. Hij zette
zich tegenover haar en begon met haar een ge
sprek en bleek zulk een onderhoudend prater te
zijn, dat hij Bettina zoozeer wist te boeien, dat
zij zijne vragen op den haar eigen, levendigen
toon beantwoordde.
„Ik kan het mij best voorstellen, dat zij graag
met. den vreemdeling babbelt," dacht zij, van
ter zijde het knap uiterlijk van den marchese
be wondei end. „Hoe grof en lomp is Vincenzo
toch bij hem vergeleken."
Alfonso steeg nog meer in hare achting, toen
hij haar, bij het afscheid nemen, eenige goud
stukken in de hand drukte.
„Voor Carmela's uitzet," zeide hij tot haar,
terwijl hij hare dankbetuigingen glimlachend
afweerde. „Ge zijt dus niet meer boos op mij
mag ik morgen terugkomen, Bettina?"
De oude knikte toestemmend. Het geld had
wederom hier zijne macht zonneklaar bewezen.
En de marchese herhaalde zijn bezoek niet
alleen den volgenden dag, maar weldra eiken
middag. Hij vleide Bettina door kleine ge
schenken vis; hij Pasquale's genegenheid te
winnen. Slechts tegenover Carmela bewaarde
hij eene zekere terughoudendheid, terwijl ook zij
van haar kant hum narwelijkB meer dan een
koelen groet gunde.
Wordt vervolgd
