Donderdag 3
Nov. 1892.
No. 4192.
37e Jaargang.
CARMELA.
Uitgave
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag en Donderdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 1.
Franco per post 1.15. Advertentiën1—6 regels 60 Cents.; elke regel meer 10 Cents.
Groote lettere naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadv. per regel
15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers 10 Cents.
Bureau
MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wijk B. 60.
KENNISGEVINGEN.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Gezien artikel 41 der gemeentewet,
Brengt tor kennis van de ingezetenen, dat de
Raad dezer gemeente zal vergaderen op Maandag
don 7 November aanstaande, des namiddags half
twee.
Amersfoort, den 2 November 1892.
De Burgemeester voornoemd,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Gezien de kennisgeving van den Heer Com
missaris der Koningin in de provincie Utrecht
dd. 1 November 1892, no. 1, Az. (Provinciaal
blad no. 119).
Brengt ter kennis van de belanghebbenden,
dat in de gemeenten SOEST en IIARMELEN
tougltlnar (besmettelijke blaaruitslag van den
mond en de klauwen) is uitgebroken.
Amersfoort, den 2 November 1892.
De Burgemeester voornoemd,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
BUITENLAND.
Het bericht dat Caprivi van heden at' de
strikte geheimhouding heeft gelast van alle
/.aken en aangelegenheden, rakende den Bonds
raad, berust op een misverstand. De Rijks
kanselier heelt alleen gelast, dat zal worden
zorg gedragen voor de handhaving eener
tot heden vigeeronde bepaling en dat dus de
stukkon van den Bondsraad niet zullen wor
den openbaar gemaakt vroeger, dan in het
belang der goede zaak wenschelijk en noodig
is. Van die stukken, waarvan de striktste ge
heimhouding gewenscht is, zal voortaan
slecht een geringer aantal in druk verschij
nen dan tot heden het geval was. Hij, voor-
wien stukken bestemd zijn, zal de plechtige
verzekering moeten geven, dat hij geen open
baarheid aan de daarin vervatte mededee-
ling zal geven.
Een arbeidsquaestie in Engeland zal mis
schien door vrijwillige scheidsrechterlijke
beraadslaging worden opgelost.
De Burgemeester van Manchester heel't
zijn tusschenkomst aangeboden ter voorko
ming van de werkstaking, welke in de spin
nerijen voorzien wordt door de verlaging
der werkloonen met 5 pet. De vereeniging
van fabrikanten heeft zich bereid verklaard
deel te nemen aan een vergadering van bei
de deeien der belanghebbenden en van on
afhankelijke, personen die er buiten staan.
De werklieden hebben zich bepaald tot het
Feuilleton.
Naar het Duitscli
11) door S....
Spoedig toch zon zij Alfonso's vrouw wezen.
Hij bracht haar immers naar zijn geboortestad,
naar de schoone hoofdstad. Daar zou zij niet
hem in heerlijke tuinen wandelen, waarin de
bloemen zoo zacht geurden en de vogels zoo
zoet kweelden
Door hem bemind, leidde zij dan een zalig
leven zijn arm steunde baar en het hoofd
tegen zijne borst gevlijd, was zij beveiligd voor
alle aardsehe leed. De toekomst moest haar dan
het genot van het verledene teruggeven het
bedwelmende van zijn bijzijn.
Vol ongeduld telde zij de dagen en uren. Hoe
langzaam ging dc tijd voorbij.
De winter maakte plaats voor do lente liet
vreemdelingenverkeer word natuurlijk met liet
zoele weer levendiger. Dagelijks landde stoom-
booton, komend van Napels en Sorrento op
Capri aan.
Carmela zat steeds op have gewone plaats aan
het strand en sloeg onafgebroken hot ontschepen
der passagiers gade. Altijd meende zij Alfonso's
slanke gestalte onder de nieuwaangekomenen
te ontwaren. Ademloos drukte zij dun de koors-
aelitig glooiende hand op bet luid kloppende
hart dan snelde zij haastig naar de lanaings-
antwoord dat de brief van den burgemeester
is ontvangen. Het blijft onzeker, of zij tot
een scheidsrechterlijke beslissing zullen mede
werken.
Volgens een bericht uit Ottawa is de re
geering voornemens eene wet in te dienen
tot. bekrachtiging eener overeenkomst met
de Canadian-Pacific, waarbij Canada aan
neemt jaarlijks 750000 dollars subsidie te
geven voor den snelmaildienst tusschen Ca
nada en Engeland.
Koning Leopold heeft een besluit getee-
kend als Souverein van den Congo-staat,
waarbij de ontginning van gronden voor den
getah-pertjah-aanplant wordt geregeld. De
Staat zal ilie ontginning onder zekere voor
waarden aan particulieren overlaten. De
gronden zijn gelegen langs de beide oevers
van de Congo-rivier van Leopoldville tot
Stanley-falls.
De Staat behoudt zich alleen de ontginning
der bossen voor in het gebied der rivieren
Mongalla, Itimbiri, Aruwini, Lobori, Maringa,
waarvan de bevaarbare oppervlakte 1004
K.M. bedraagd. Het besluit bevat verschei
dene bepalingen tot voorkoming van het
uitroeien der getah-pertjah-bosschen. Onder
nemers die eene ontginning willen aanleg
gen, zullen eene concessie verkrijgen in eene
straal van 30 kilometer rondom de plaats
hunner vestiging. In beginsel wordt, vast
gesteld, dat de ontginning geschiedt tegen
betaling eener belasting in nature, die dooi
de inboorlingen verschuldigd is, doch blanke
ondernemers kunnen die terugkoopen door
het betalen eener vaste cijns van 25 centimes
per geoogst kilogram getah-pertjah, welk
bedrag gelijk staat met 4 percent van de
waarde der getah-pertjah opdeEuropeesche
markt. Deze cijns kan niet verhoogd wor
den vóór dat de spoorweg van Matadi naar
Stanley-pool geopend zal zijn.
De Amerikaansche consul te Kopenhagen
is door de rechtbank aldaar veroordeeld tot
18 maanden tuchthuisstraf. Mij had zich
schuldig gemaakt aan diefstal, oplichterij en
valschheid in geschrifte.
De Synode der Russische kerk heeft be
sloten, dat voortaan in alle geestelijke acade
mies en seminariën openbare disputen met
andersdenkenden gehouden zullen worden en
dat allen, die zich hot bekeeren van die an
dersdenkenden tot taak stellen, bijzondere
voorrechten zullen genieten.
plaats om van daar teleurgesteld, eene verlaten
Ariadne gelijk, haar plaats opnieuw in te nemen.
Menigeen, die het schoone, doodsbleeke meisje
belangstellend gadesloeg, won inlichtingen om
trent haar in.
„La poverretta pazza," („de ongelukkige is
krankzinnig") luidde het onverschillige antwoord
der visschers, terwijl zij schouderophalend den
vinger tegen het voorhoofd legden.
Doch eindelijk, eindelijk zou haar eenigo tijding
bereiken. Op een warmen Aprildag landde er
wederom een boot aan het eiland Capri. Onder
de eersten, die den voet aan wal zette, bevond
zich ook dokter Schönwald. Op zijn goedhartig
gezicht, door een vollen, blonden baard omgeven,
stond vreugde te lezen, nu hij zijn geliefkoosd
uitspanningsoord weer betreden mocht.
Zonder iets kwaads te vermoeden, wilde hij zijn
schreden naar een hem welbekend zijpad richten,
toen iemand hem plotseling den weg versperd.,-.
Carmela plaatste zich, diep ademhalend, voor
hem. Zij hield de handen gevouwen en staarde
hem weemoedig, met betraand oog aan.
Dc eerlijke Duitseher trachtte zich vruchteloos,
te herinneren waar hij dat vermagerde, bleekc
gezichtje vroeger gezien hadde groote, zwarte
oogen kwamen hem zoo bekend voor. Tiet meisje
hielp hem spoedig uit dc onzekerheid.
„O, signor Tedeseo, kent gij mij niet meer?"
verwonderd schudde dc aangesprokene ont
kennend het hoofd.
„Gij zijt immers Alfonso's vriend. Gij vcr-
gezoldet nein toch, toen ik met Vineenzo de
i tarantella dunste. Herinnerdt gij u niets meer
van dut, wat er op den schoonen zomeravond
I gebeurde?"
Vonnissen, gewezen tegen de zes aanvoer
ders der werkstakers te Brokenhil, een mijn-
district in Australië, die oproer poogden te
stoken, wekken bevrediging bij de patroons
te Sydney maar groote verbittering in de
werkmanskringen. Een monstermeeting van
ambachtslieden besloot onmiddellijk de los
lating der veroordeelden aan het parlement
te Sydney te vragen en de petitie persoonlijk
in te dienen. Mén verwacht alsdan wanor
delijkheden.
Men zegt, dat er ook weer iets broeit in
de nieuwbakken republiek Brazilië. Dit is
zeker, dat de aanhangers der monarchie daar
nog altijd een sterke partij vormen, terwijl
de orde, die volgens de regoring verzekerd
is, feitelijk alles te wenschen overlaat. Roo-
verbenden zijn niets zeldzaams en het is een
buitengewoon succes, als men soms eens de
hand op een rooverhoofdman legt. Het land
is thans vol van de dapperheid van den wak
keren »dolgado" Alfonso Massot, die de bende
van zekeren Conto heeft vcrelagen. In den
regel doen de delgados liefst niets. Deze hee-
ren, delgados en subdelgados, v.ijn personen
aan wie men tegen eene kleine belooning de
handhaving der orde toevertrouwt. Men stelt
eenige soldaten lot hunne beschikking en
laat hen, na immers het mogelijke gedaan
te hebben, rustig begaan. Rustig ae del-
gado houdt van zijne rust. Als iemand hem
komt vertellen, dat hij bestolen is, vraagt de
delgado of hij den dief kent. Kent hij nem
niet dan moet hij niet verwachten, dat de
politie hem vangen zal. Kent hij hem, dan
duurt bet geruimen tijd eer de delgado aan
stalten maakt om iets te doen en terwijl hij
vele papieren met dringende orders beschrijft,
is de roover verdwenen. Ook hebben de
Brazilianen en de Zuid-Amerikanen over
het geheel geleerd, dat men geene te hooge
waarde moet hechten aan de leus der Brazi-
liaausche republiek »orde en vooruitgang".
Uit 's-Gravenhage wordt gemeld
Over gemeente-belangen zal ik niet spre
ken. Het zij u genoeg te weten dat alles en
nog meer in onderzoek is, maar niets gereed;
dat alleen voor de uitbreiding van ons Zie
kenhuis tonnen gouds zijn toegestaan, maar
daarentegen op allerlei zaken, tot zelfs op
een algemeene lotsverbetering voor de slecht
bezoldigde politie, is beknibbeld.
In zake onze groote schouwburgplannen
zijn we ook niet wijzer geworden. De inge
nieur-directeur der gemeentewerken beel't
Deze vraag bracht den dokter plotseling alles
in het geheugen terug. Die onverkwikkelijke
strijd, waarin hij scheidend tusschen beide ge
treden was, stond hem eensklaps weer levendig
voor den geest. En toch, kon dat bleeke, tengere
meisje, dat zoo smeekend tot hem opkeek, de
zelfde persoon zijn als die frissche, schoone
maagd, die met zooveel bevalligheid danste en
jubelde? Zij misleidde h(
kon Capri's roos niet zijn.
eens in het buitenland rondgezien en zijn
rapport over de groote verbouwing van onzen
schouwburg, naar het plan-Muttere, door de
's Gravenhaagsche schouwburg-maatschappij,
is juist Maandag bij Burg. en Weth. inge
komen. Men begrijpt dat het daarop Dins
dag aan den Raad aangeboden adres van den
Raad van beheer om binnen éen etmaal een
beslissing te ontvangen over het ingrijpend
plan, weinig kans op een gunstige beschik
king heeft. Er is dan ook niet op gelet. Thans
verneem ik intusschen, dat het geheele plan
der maatschappij in duigen ligt, omdat de
eigenaar van het bekende huis van wijlen
baron van Wassenaar, dat tijdelijk in handen
was van de schouwburg-combinatie, dit perceel
heeft verkocht aan den heer Van Hattem,
uit Sliedrecht, die er zjeh in komt vestigen.
Zonder dut perceel nu is de geheele ver
bouwing van de comedie naar het plan-Mut
tere onmogelijken nu zou alleen de moge
lijkheid nog kunnen overblijven dat ook de
nieuwe eigenaar bereid ware liet pas gekochte
pand weer over te geven. Doch üc heb eenige
reden om te gelooven dat de lieer Van Hat
tem tegenover de Hagenaars, de Witte Socie-
teits- en andere deftige menschen die in de
schouwburgvereeniging zitten, niet zoo bijs
ter welwillend is gestemd.
Vermoedelijk is het dus met onzen nieuwen
kunstempel uit. Nu, voorloopig acht ik de
bestaande opera- en tooneelgebouwen in Den
Haag ook nog wel voldoende. Als men na
gaat dat bij de vooretelling van Oedipus Rex
door Mounet-Sully en zijn gezelschap in het
gebouw voor K. en W. niet meer dan V»
van de zaal bezet was, dan is er voor de
kunstlievende residentiebewonere nog plaats
:iioeg, zonder nieuwe schouwburgen.
Het is waar dat de vooretelling van den
beroemden Parijzenaar ver van algemeen
voldeed en ook op mij geen indruk maakte,
(althans niet meer dan de galmende dra-
kenvertooningen van wijlen Peters, Soeters
en andere spelers der verouderde melo-dra-
matische gewrochten, waarmee De la Mar
nog zaken maakt bij zijn Zondagsche volks
voorstellingen) doch dat wist men vooraf
niet. De roep, die van Mounet-Sully uitging,
mocht doen verwachten, dat alles wat hooge
kunst verstaat, of zegt te begrijpen, op 't appel
zou zijn. Is dat zoo dan telt Den Haag
ongeveer 300 zulke fijnproevers op geeste
lijk gebied.
Nu ik over de kunst spreek, mag ik een
woord van leedwezen niet weerhouden over
het aanstaand vertrek uit ons midden van
zij
Carmela lette niet op zijn twijfelenden blik
zij kon ternauwernood haar verlangen bedwin
gen om iets van don geliefden man te vernemen.
Een donkere blos verfde hare wangen hare
tengere gestalte beefde en op hartstochtelijken
toon vraagde zij haastig:
„Waar is signor Alfonso? Wanneer komt hij
terug. Hij is toch niet ziek, signor?"
Schönwald, die zich hare opgewondenheid niet
verklaren kon, antwoordde voorzichtig:
„De marchese Cito di Lorise die sedert jaren
met signorina Bianca verloofd was, is sedert een
paar maanden met haar getrouwd. Het geluk
kige jonge paar bevindt zich thans nog op reis
ik verwacht beiden eiken dag hier op Capri..."
Een hartverscheurende gil, een gil, zoo ver
twijfelend dat de dokter sidderde, deed hem plot
seling zwijgen.
1 lij zag haar wankelen en vóov hij haar tegen
houden kon, was zij op den grond gegleden.
Een bloedstroom golfde uit haar mond, hure
oogen sloten zich. De dokter omvatte haar
ze lag stijf en star als een lijk in zijne annen.
Bij het beschouwen van het edele gelaat, zelfs
thans nog zoo schoon en rein, begreep hij eens
klaps alles, wat die heerlijke bloem, nog vóór
zij ten volle tot wasdom was gekomen, had geknakt.
„Axme, verwelkte bloem, wat deedt gij hem,
dat ik zóo terugvinden moest?" mompelde hij
medelijdend, het klamme zweet met zijn zakdoek
van haar voorhoofd afwisschend. En zich ver
volgens tot de visschers wendend, wie Carmela's
doordringende gil ijlings had doen naderen, ver
volgde zij luid:
„Helpt mij om haar bij hare familie te bren
gen. Gij ziet, dat zij ernstig ziek is. Waar
woont zij?"
„In dat kleine, witte huis, daar ginds aan het
strand.
legden de bewustelooze op een
baar en droegen hun last ernstig en zwijgend
naar Pasquale's woning. In weemoedig over
peinzingen verzonken volgde de dokter hen.
Bcttina zag van uit den tuin den treurigen
stoet naderen. Zij snelde opgewonden naar buiten
en wilde op het zien van de nog ste°ds bezwijmde
Carmela, in verwensehingen u it v. Jende, doch
de dokter wist haar te doen zwijgen.
„Houd toch op met dat onzinnige geschrei,
vrouw. Zorg liever voor een bed, waarop wij
het ongelukkige meisje leggen kunnen. Laat
ook dudolyk een doktor komen ik zal in
tusschen buiten wachten."
Do oude vrouw deed wat haar bevolen werd.
Carmela werd ontkleed en to bed gebracht. De
warmte en do rust deden het meisje spoedig
uit hare bewusteloosheid ontwaken. Zij auemde
weldra weer geregelder en opende de oogen.
Haar onzekere blik trof dadelijk Bettina, die
zich luid schreiend over haar hoen boog.
(Wordt vervolgd.)
