Donderdag 1 Juni 1893. No. 4254. 37e Jaargang. Binnenland Uitgave A. H. VAN CLEEFP te Amersfoort. Dit blad verschijnt Maandag- en Donder dagnamiddag. Abonnement per 3 maanden 1. Franco per post ƒ1.15, Advertentiën16 regels 60 Cents.elke regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvert. per regel 15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers 10 Cents. Bureau MUURHUIZEN hoek Kortegracht, Wijk B. 60 Reis-abonnementen. Wij zijn gaarne bereid om, tegen vergoeding van porto, aan geabon- neerden, die voor korten of langen tijd op reis gaan, de Ainersfoortsehe Courant en de bladen, welke zij door onze tussclienkomst ontvangen, na te zenden. Opgave van duidelijk adres is vol doende Men schrijft uit Den Haag: Werd voor eenigen tijd gemeld, dat onder scheidene rijke Hagenaars zich gereed maak ten om vóór 1 Juni met pak en zak naar het buitenland te verhuizen, om zich niet te laten dwingen door den fiscus tot betaling in de Vermogensbelasting, in deze dagen is een groot gedeelte van de Haagsche burgerij in opstand tegen het openbaar gezag; een op stand, die zich gelukkig niet in gewapend verzet openbaart of in aanranding van de bestaande instellingen, zoodat voor de afkon diging van den staat van beleg voorloopig nog niet 't minste gevaar bestaat, maar een opstand, die zich uit in treurige klaagliederen en lange gezichten. Onze ambtenaarsstand gaat gebukt onder 't vooruitzicht van de Bedrijfsbelasting, die de Tweede Kamer zoo ijverig bezig houdt en die, naar 't zich laat aanzien, rnet overgroote meerderheid zal wor den aangenomen, misschien alleen met deze enkele wijziging, dat de landbouw wel een kleine kans heeft van te mogen deelen in 't voorrecht van betaling voor het aequivalent der af te schallen Patentbelasting, even goed als de ambtenaren, die tot hiertoe vrij gingen. Gij kunt u nauwelijks voorstellen wat die ambtenaai-swereld onder dat dringend onheil gevoelt; de arme menschen gaan gebukt onder dat «onrecht der gelijkstelling met andere staatslurgers". Zij vinden 't hemel tergend, dat de Staat zijn ambtenaren met de eene hand, in belasting-aanslag, ontneemt, wat hij hun als salaris toekent. Deze heeren meenen, dat, omdat hun patroon of chef «Staat der Nederlanden" heet, zij recht heb ben op vrijstelling van de belasting, die de beambten en bedienden van mijnheer Van Pulfelen of baas Klapperman van hun in komen moeten betalen. «Wel zeker", zei een hoofdambtenaar, «want de gevallen staan niet gelijk. Mijn heer Van Pulfelen zal 't ook niet in het hoofd krijgen om zijn bedienden van hun salaris een deel in te houden tot bestrijding van de kosten der zaakdat doet de staat tegenover on" wel." «Ja maar", zei ik, «die kosten van mijnheer Van PulFelen's affaire maakt hij voor zichzelf, terwijl de Staat ze doet voor het algemeen, ook voor zijn ambtenaren. Als iedereen naar gelang van vermogen of in komsten een aandeel bijdraagt in de uitgaven Feuilleton. Naar het Duitsch door S (.Slot). „In dat hol" vervolgde zij na een kleine pauze „bevinden zich twee lederen zakken met de dia manten, die Op dit oogenblik gaf de roeier Walther een teeken, dat alles voor de afvaart gereed was. Zonder de gravin eenige uitlegging te geven, Bprong hij van de landingsplaats in het bootje don schipper haastig bevelende om snel weg te roeien. De gravin strekte de armen uit en slaakte een luiden angstkreet. Zij begreep niets van Walthers handelwijze. „Gravin," riep hij haar toe, terwijl het vaar tuig zich meer en meer van de kust verwijderde, „dat alles behoort mij alleen. Ik wil niet met, u deelen." De gravin stond een oogenblik als van den donder getroffen. Toen besefte zij wat hij bedoelde des rijks, dan is 't precies hetzelfde of die inkomsten voortspruiten uit een rijks-of uit een particulier baantje". Doch er is geen redeneeren tegen. De ambtenaren rneenen verongelijkt te-zijn en als ze konden, liepen ze, net als de rijke lui, die 't land hebben aan de Vermogensbelasting, over de grenzen. Dat zou misschien indirect nog een besparing geven, omdat zulk een ambtenaarsverhuizing het eenig middel schijnt om nog eens tot een beperking van 't steeds aangroeiend bureau personeel te komen. En die beperking ware bij de steeds klimmende uitgaven der staats huishouding verre van te betreuren, want volgens hetgeen we schier dagelijks in de Kamer hooren, staat het er met de financiën niet al te best bij. Dit heeft echter niet belet, dat een som metje van 2!) millioen (over een reeks van jaren verdeeld) in beginsel en bij eersten termijn is toegestaan voor een spoorweg in Indië en de betere irrigatie van de Solo-val lei, een-''uitnemend werk, dat een belang rijke streek van Java tot meerderen bloei kan brengen en waarmee een oude schuld wordt afgedaan, die wij sedert de dagen van de batig-saldo-politiek steeds hebben over 't hoofd gezien. Er is in de laatste dagen nog al wat ge praat en gesproken over een geschil in den boezem van het Kabinet over de deelneming van prof. Pekelharing aan de bekende be weging tegen de veroordeelingen in 't Noor den. Ik meen u met volkomen zekerheid te mogen verklaren, dat er in het ministerie geen woord over is voorgevallen en dat der halve een conflict tusschen de ministers Smidt en Tak over die zaak nooit heeft be staan en nog niet bestaat. Even onwaar is 't verhaal over de tusschenkomst van eenige kamerleden. Naar thans uit zeer vertrouw bare bron werd medegedeeld, heeft de heer Pe kelharing persoonlijk en geheel vriendschap pelijk den heer Tak geraadpleegd over zijn deelneming en naar aanleiding van 'ttoen ontvangen advies heeft hij, zonder eenige pressie, zijn ontslag als lid van het comité genomen. Nog andere geruchten hebben ten opzichte van het ministerie, geloopen: over het op treden van den heer Van Tienhoven als directeur van het Kabinet der Koningin en van den heer Van Dedem als gouverneur- generaal, zoodra de Kieswet afgedaan zou zijn, maar zoo die verhalen niet allen grond missen, zijn ze in elk geval zóo ontijdig dat het beter is ook in dit opzicht rustig de toekomst al te wachten. De eerste Kamer is bijeengeroepen tegen Dinsdag 6 Juni, te halfnegen des avonds. Het voorloopig Kamerverslag is uitgebracht over de ontwerpen tot wijziging der pensioen wetten. Met de opneming der «oude weduwen" was men algemeen ingenomen. De terugwer- en, begreep dat ook zij snel moest handelen de buit niet geheel en al te verliezen. Haar plan was spoedig gemaakt en Walther's bootje was nog geen honderd Meter verder gekomen, toen hij haar zag wegsnellen zoo vlug haar voeten haar dragen konden. Hij wist, dat zij nu den eedgenooten het ge beurde ging mededeelen, en dat dezen alles in het werk zouden stellen om hem in hun macht te krijgen. Maar voordat dit geschiedde zou hij reeds lang met de diamanten in veilig heid zijn. De boot naderde meer en meer Rosy-Rock weldra had zij de landingsplaats bereikt. Walther sprong vlug 't vaartuig uit, schonk den boots- mun een flink drinkgeld, hoewel deze wachten zou om, als Walther zijn slag geslagen had, hem terug te roeien. De jonge man klauterde intusschen tegen de rotsen op. Meermalen dreigde hij naar beneden te zullen storten, maar wist, door zich aan de vooruitstekende rotspunten vast te klampen, aan dit gevaar te ontkomen. Eindelijk, eindelijk was hij boven aangekomen. Haastig verkende hij het smalle voetpad: dicht nevens hem zag hij een grooten steen liggen. Dien weg te schuiven was 't werk van een paar seconden en zijn vermoe- kende kracht van vele bepalingen werd daar entegen in sommige afdeelingen afgekeurd. Onder meer werd, uit het oogpunt van bil lijkheid, aangedrongen op bij berekening der jaren van hun tijdëlijken dienst voor de ste nografen der Kamers en de bureau-ambtenaren aan Waterstaat, die later een vaste aanstelling hebben gekregen. Sommige leden wilden de leeraren der gemeentelijke hoogere burger scholen en de niet-verpjichte gymnasia onder de burgerlijke ambtenaren opnemen. Gevraagd werd naar den uitslag van 't beloofde on derzoek, betrekkelijk de opneming van open bare onderwijzers in het pensioenfonds voor weduwen en weezen. Een niet onbelangrijke kwestie is bij de regeering aanhangig gemaakt, namelijk die der pensionneering van onderwijzers der rijksnormaallessen. De heer W. Hummel heeft aan den minister een adres gericht met de strekking om pensioen te verkrijgen we gens dienstvervulling als directeur en leeraar der rijksnormaallessen te Meppel uit welke betrekkingen hij begin Januari j.l. eervol is ontslagen, op eigen "verzoek wegens hoogen leeftijd. De voor de belastingschuldigen geopende gelegenheid'om hun aandeel in de Vermogens belasting zonder kosten voor hen per post wissel over te maken, geldt alleen voor be lastingschuldigen die niet wonen indezelfde gemeente waar het ontvangkantoor gevestigd is. Nochtans staat het den belastingplichtigen, die wel in dezelfde gemeenten wonen vrij, hun belasting mede per postwissel over te maken, doch het verschuldigde postwissel- recht komt dan voor hun rekening. Hiervoor word eveneens van de Vermogens-belasting postwissel-formulieren gebruik gemaakt. De gisteren gehouden vergadering van de Tweede Kamer begon met belangrijke mede- deeling, dat het Eindverslag over de Kieswet door de Commissie van Rapporteurs is uitge bracht. De Voorzitter zeide, zonder voorals nog een bepaald voorstel te doen, dat hij voornemens was het daarheen te leiden, dat, na afdoening der Bedrijfsbelasting en eenige kleine ontwerpen, en na een kort reces, de behandeling der Kieswet zal aanvangen op 12 Juli a.s. Later komt hij echter meteen definitief voorstel. Wel verwacht men een voorstel om die behandeling tot October uit te stellen, maar dit heeft niet de minste kans, aangenomen te worden. De reden daarvoor en de gang van zaken, die men voorspelt, zijn zeer ver rassend. Reeds nu kan het Ontwerp rekenen op een meerderheid van 20 stemmen, daar slechts 40 leden der Kamer (12 liberalen, 8 anti- revolutionnaren en 20 roomsehen) nog als besliste tegenstanders zijn te beschouwen. En algemeen wordt begrepen, datdietegeu- W. C. DIJKGRAAF, Horloger. Langestraat 16. den, dat die steen tot afsluiting diende van het door de gravin beschreven hol, bleek juist te zijn. Walthers aandacht niet; des te meer echter was dat 't geval met de twee lederen zakken, welke midden op den grond lagen. Walther sleepte ze met zich mede en verliet het hol. Ruiten, aan de helling gekomen, ontdekte hij dadelijk, dat het bootje verdwenen was en na heel wat turen en bespieden ontwaarde hij, dat de stoomboot, waarin zich de eedgenooten be vonden, het op sleeptouw genomen hadden. De stoomboot naderde tot Walther's ontzetting snel. De jonge man leunde, moeilijk ademhalend, tegen een rotsblok. Ontkomen was onmogelijk: levend of dood moest hij in handen zijner vij anden vallen. Alles was dus vruchteloos geweest. Slechts éen oogenblik stond hij daar als ver pletterd. De diamanten zouden niet in liet be zit zijner vijanden komen. Hij gaf de aarde zijn Bchatten terug. Mot zijn zakmes sneed hij de standers, naarmate de tijd vordert, nog in aantal zullen verminderen. Nu verwacht men het voorstel, om de bebandeling der reform- bill tot October uit te stellen, niet van ultra conservatieve zijde, maar juist van eenen (en wel van eenen zeer de aandacht trek- icenden roomschen) voorstander der finale kiesrecht-uitbreiding, die heil ziet in uitstel en daardoor vei-sterk ing der meerderheid (vooral met een deel zijner eigen nog voor overtuiging vatbare geestverwanten) hoopt te verkrijgen. Omgekeerd verwacht men steun voor de behandeling reeds in Juli, niet alleen van de meest sanguinische democraten, maar ook en vooral van die conservatieven, die zich over de gevolgen van langer uitstel, over mogelijke verflauwing van den tegen stand van sommige geestverwanten, bezorgd maken. Dat zou dus een zeer verrassend schouwspel kunnen worden. Van vele zijden wordt het afgekeurd dat als opvolger van prof. Salzer aan de univer siteit te Utrecht, weder een Oostenrijker wordt voorgedragen. Een Nederlander, die door de faculteit reeds lang als opvolger aan gewezen is, kreeg de tweede plaats op de voordracht. De Haagsche Ct. noemt dit ont moedigend voor Nederlandsche medici, en meent, dat de achterstelling van landgenooten bij vreemdelingen ook in hét buitenland onzen goeden naam als wetenschappelijke natie kwaad doet. Dinsdag, op den jaardag van de verovering van Jacatra, nad te Hoorn, in tegenwoordig heid van vele autoriteiten en honderden be langstellenden. de onthulling van het stand beeld van Jan Pietera. Coen plaats. Ter opluistering van het feest had de minister van marine zes oorlogsschepen naar de Hoorn- sche reede gedirigeerd die door pavoiseeren, salueeren en illumineeren, deelnamen aan de feestelijkheden. Maandagavond werden de feesten giopend met een vertooning van Van Lennep's too- neelspel «De stichting van Batavia," door de Rederijkerskamer «Westfrisia," in de Park zaal, waar ruim 700 toeschouwers aanwezig waren. Dr. H. J. A. M. Scbaepman hield de feestrede. De ontwerper van het beeld, de heer F. Leenhof!, hoogleeraar aan de Rijks-Academie van Beeldende Kunsten te Amsterdam, is be noemd tot ridder in de orde van den Neder landsche Leeuw, terwijl benoemd is tot ridder in de orde van Oranje-Nassau J. J. Aghina, secretaris van het uitvoerend comité voor de oprichting van het standbeeld. De Vereeniging Pax Humanitate heeft een eigen blad opgericht. Zij is daartoe overgegaan omdat zij zien wenscht te onthouden van po litiek en bladen zonder politieke kleur moeilijk te vinden zijn. Slechts bevordering van de touwen door, waarmede elke zak was vastgebon den en wierp de kostbare stecnen met handen vol in zee. Een woedend geschreeuw liet zich van de stoomboot hooren. Dreigend hieven de eedge noten de handen op tegen den man, die daar, in zijn volle lengte, op het rotsblok stond en met zijn werk voortging. Plotseling weerklonk een schot. In de borst getroffen, zonk Walther ter aarde. „Geboet," mompelde de ongelukkige bitter, terwijl de schaduwen des doods hem omhul den. Dicht in zijn nabijheid zongen de golven een wiegelied en boven hem glinsterden en fon kelden de sterren met zachten glans. Ookindendood wilde dearmejongemannietinde macht zijner tegenstanders vallen. Langzaam sleep te hij zich tot aan de uiterste punt van het rotsblok, toen richtte hij het oog hemelwaarts, een enkel beweging en hij stortte in de golven „Alice" weergalmde het luid in de stilte. En de echo herhaalde dien uitroep I Alice I Schonk haar beeld hem in die laatste seconde vrede, of bracht het hem in opstand met zijn lot? Wie vermag die vraag to beantwoorden?

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1893 | | pagina 1