Donderdag 1
Juni 1893.
No. 4254.
37e Jaargang.
Binnenland
Uitgave
A. H. VAN CLEEFP
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag- en Donder dagnamiddag. Abonnement per 3 maanden 1.
Franco per post ƒ1.15, Advertentiën16 regels 60 Cents.elke regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvert. per regel
15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers 10 Cents.
Bureau
MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wijk B. 60
Reis-abonnementen.
Wij zijn gaarne bereid om, tegen
vergoeding van porto, aan geabon-
neerden, die voor korten of langen
tijd op reis gaan, de Ainersfoortsehe
Courant en de bladen, welke zij door
onze tussclienkomst ontvangen, na te
zenden.
Opgave van duidelijk adres is vol
doende
Men schrijft uit Den Haag:
Werd voor eenigen tijd gemeld, dat onder
scheidene rijke Hagenaars zich gereed maak
ten om vóór 1 Juni met pak en zak naar het
buitenland te verhuizen, om zich niet te laten
dwingen door den fiscus tot betaling in de
Vermogensbelasting, in deze dagen is een
groot gedeelte van de Haagsche burgerij in
opstand tegen het openbaar gezag; een op
stand, die zich gelukkig niet in gewapend
verzet openbaart of in aanranding van de
bestaande instellingen, zoodat voor de afkon
diging van den staat van beleg voorloopig
nog niet 't minste gevaar bestaat, maar een
opstand, die zich uit in treurige klaagliederen
en lange gezichten. Onze ambtenaarsstand
gaat gebukt onder 't vooruitzicht van de
Bedrijfsbelasting, die de Tweede Kamer zoo
ijverig bezig houdt en die, naar 't zich laat
aanzien, rnet overgroote meerderheid zal wor
den aangenomen, misschien alleen met deze
enkele wijziging, dat de landbouw wel een
kleine kans heeft van te mogen deelen in 't
voorrecht van betaling voor het aequivalent
der af te schallen Patentbelasting, even goed
als de ambtenaren, die tot hiertoe vrij gingen.
Gij kunt u nauwelijks voorstellen wat die
ambtenaai-swereld onder dat dringend onheil
gevoelt; de arme menschen gaan gebukt
onder dat «onrecht der gelijkstelling met
andere staatslurgers". Zij vinden 't hemel
tergend, dat de Staat zijn ambtenaren met
de eene hand, in belasting-aanslag, ontneemt,
wat hij hun als salaris toekent. Deze heeren
meenen, dat, omdat hun patroon of chef
«Staat der Nederlanden" heet, zij recht heb
ben op vrijstelling van de belasting, die de
beambten en bedienden van mijnheer Van
Pulfelen of baas Klapperman van hun in
komen moeten betalen.
«Wel zeker", zei een hoofdambtenaar,
«want de gevallen staan niet gelijk. Mijn
heer Van Pulfelen zal 't ook niet in het hoofd
krijgen om zijn bedienden van hun salaris
een deel in te houden tot bestrijding van de
kosten der zaakdat doet de staat tegenover
on" wel." «Ja maar", zei ik, «die kosten
van mijnheer Van PulFelen's affaire maakt
hij voor zichzelf, terwijl de Staat ze doet voor
het algemeen, ook voor zijn ambtenaren. Als
iedereen naar gelang van vermogen of in
komsten een aandeel bijdraagt in de uitgaven
Feuilleton.
Naar het Duitsch door S
(.Slot).
„In dat hol" vervolgde zij na een kleine pauze
„bevinden zich twee lederen zakken met de dia
manten, die
Op dit oogenblik gaf de roeier Walther een
teeken, dat alles voor de afvaart gereed was.
Zonder de gravin eenige uitlegging te geven,
Bprong hij van de landingsplaats in het bootje
don schipper haastig bevelende om snel weg
te roeien. De gravin strekte de armen uit en
slaakte een luiden angstkreet. Zij begreep niets
van Walthers handelwijze.
„Gravin," riep hij haar toe, terwijl het vaar
tuig zich meer en meer van de kust verwijderde,
„dat alles behoort mij alleen. Ik wil niet met,
u deelen."
De gravin stond een oogenblik als van den
donder getroffen. Toen besefte zij wat hij bedoelde
des rijks, dan is 't precies hetzelfde of die
inkomsten voortspruiten uit een rijks-of uit
een particulier baantje". Doch er is geen
redeneeren tegen. De ambtenaren rneenen
verongelijkt te-zijn en als ze konden, liepen
ze, net als de rijke lui, die 't land hebben
aan de Vermogensbelasting, over de grenzen.
Dat zou misschien indirect nog een besparing
geven, omdat zulk een ambtenaarsverhuizing
het eenig middel schijnt om nog eens tot een
beperking van 't steeds aangroeiend bureau
personeel te komen. En die beperking ware
bij de steeds klimmende uitgaven der staats
huishouding verre van te betreuren, want
volgens hetgeen we schier dagelijks in de
Kamer hooren, staat het er met de financiën
niet al te best bij.
Dit heeft echter niet belet, dat een som
metje van 2!) millioen (over een reeks van
jaren verdeeld) in beginsel en bij eersten
termijn is toegestaan voor een spoorweg in
Indië en de betere irrigatie van de Solo-val
lei, een-''uitnemend werk, dat een belang
rijke streek van Java tot meerderen bloei
kan brengen en waarmee een oude schuld
wordt afgedaan, die wij sedert de dagen van
de batig-saldo-politiek steeds hebben over 't
hoofd gezien.
Er is in de laatste dagen nog al wat ge
praat en gesproken over een geschil in den
boezem van het Kabinet over de deelneming
van prof. Pekelharing aan de bekende be
weging tegen de veroordeelingen in 't Noor
den. Ik meen u met volkomen zekerheid te
mogen verklaren, dat er in het ministerie
geen woord over is voorgevallen en dat der
halve een conflict tusschen de ministers
Smidt en Tak over die zaak nooit heeft be
staan en nog niet bestaat. Even onwaar is
't verhaal over de tusschenkomst van eenige
kamerleden. Naar thans uit zeer vertrouw
bare bron werd medegedeeld, heeft de heer Pe
kelharing persoonlijk en geheel vriendschap
pelijk den heer Tak geraadpleegd over zijn
deelneming en naar aanleiding van 'ttoen
ontvangen advies heeft hij, zonder eenige
pressie, zijn ontslag als lid van het comité
genomen.
Nog andere geruchten hebben ten opzichte
van het ministerie, geloopen: over het op
treden van den heer Van Tienhoven als
directeur van het Kabinet der Koningin en
van den heer Van Dedem als gouverneur-
generaal, zoodra de Kieswet afgedaan zou
zijn, maar zoo die verhalen niet allen
grond missen, zijn ze in elk geval zóo ontijdig
dat het beter is ook in dit opzicht rustig de
toekomst al te wachten.
De eerste Kamer is bijeengeroepen tegen
Dinsdag 6 Juni, te halfnegen des avonds.
Het voorloopig Kamerverslag is uitgebracht
over de ontwerpen tot wijziging der pensioen
wetten. Met de opneming der «oude weduwen"
was men algemeen ingenomen. De terugwer-
en, begreep dat ook zij snel moest handelen
de buit niet geheel en al te verliezen. Haar
plan was spoedig gemaakt en Walther's bootje
was nog geen honderd Meter verder gekomen,
toen hij haar zag wegsnellen zoo vlug haar
voeten haar dragen konden.
Hij wist, dat zij nu den eedgenooten het ge
beurde ging mededeelen, en dat dezen alles in
het werk zouden stellen om hem in hun macht
te krijgen. Maar voordat dit geschiedde zou
hij reeds lang met de diamanten in veilig
heid zijn.
De boot naderde meer en meer Rosy-Rock
weldra had zij de landingsplaats bereikt. Walther
sprong vlug 't vaartuig uit, schonk den boots-
mun een flink drinkgeld, hoewel deze wachten
zou om, als Walther zijn slag geslagen had, hem
terug te roeien.
De jonge man klauterde intusschen tegen de
rotsen op. Meermalen dreigde hij naar beneden
te zullen storten, maar wist, door zich aan de
vooruitstekende rotspunten vast te klampen, aan
dit gevaar te ontkomen. Eindelijk, eindelijk was
hij boven aangekomen. Haastig verkende hij het
smalle voetpad: dicht nevens hem zag hij een
grooten steen liggen. Dien weg te schuiven was
't werk van een paar seconden en zijn vermoe-
kende kracht van vele bepalingen werd daar
entegen in sommige afdeelingen afgekeurd.
Onder meer werd, uit het oogpunt van bil
lijkheid, aangedrongen op bij berekening der
jaren van hun tijdëlijken dienst voor de ste
nografen der Kamers en de bureau-ambtenaren
aan Waterstaat, die later een vaste aanstelling
hebben gekregen. Sommige leden wilden de
leeraren der gemeentelijke hoogere burger
scholen en de niet-verpjichte gymnasia onder
de burgerlijke ambtenaren opnemen. Gevraagd
werd naar den uitslag van 't beloofde on
derzoek, betrekkelijk de opneming van open
bare onderwijzers in het pensioenfonds voor
weduwen en weezen.
Een niet onbelangrijke kwestie is bij de
regeering aanhangig gemaakt, namelijk die
der pensionneering van onderwijzers der
rijksnormaallessen. De heer W. Hummel
heeft aan den minister een adres gericht met
de strekking om pensioen te verkrijgen we
gens dienstvervulling als directeur en leeraar
der rijksnormaallessen te Meppel uit welke
betrekkingen hij begin Januari j.l. eervol is
ontslagen, op eigen "verzoek wegens hoogen
leeftijd.
De voor de belastingschuldigen geopende
gelegenheid'om hun aandeel in de Vermogens
belasting zonder kosten voor hen per post
wissel over te maken, geldt alleen voor be
lastingschuldigen die niet wonen indezelfde
gemeente waar het ontvangkantoor gevestigd
is. Nochtans staat het den belastingplichtigen,
die wel in dezelfde gemeenten wonen vrij,
hun belasting mede per postwissel over te
maken, doch het verschuldigde postwissel-
recht komt dan voor hun rekening. Hiervoor
word eveneens van de Vermogens-belasting
postwissel-formulieren gebruik gemaakt.
De gisteren gehouden vergadering van de
Tweede Kamer begon met belangrijke mede-
deeling, dat het Eindverslag over de Kieswet
door de Commissie van Rapporteurs is uitge
bracht. De Voorzitter zeide, zonder voorals
nog een bepaald voorstel te doen, dat hij
voornemens was het daarheen te leiden, dat,
na afdoening der Bedrijfsbelasting en eenige
kleine ontwerpen, en na een kort reces, de
behandeling der Kieswet zal aanvangen op
12 Juli a.s. Later komt hij echter meteen
definitief voorstel.
Wel verwacht men een voorstel om die
behandeling tot October uit te stellen, maar
dit heeft niet de minste kans, aangenomen
te worden. De reden daarvoor en de gang
van zaken, die men voorspelt, zijn zeer ver
rassend.
Reeds nu kan het Ontwerp rekenen op
een meerderheid van 20 stemmen, daar slechts
40 leden der Kamer (12 liberalen, 8 anti-
revolutionnaren en 20 roomsehen) nog als
besliste tegenstanders zijn te beschouwen.
En algemeen wordt begrepen, datdietegeu-
W. C. DIJKGRAAF, Horloger.
Langestraat 16.
den, dat die steen tot afsluiting diende van het door
de gravin beschreven hol, bleek juist te zijn.
Walthers aandacht niet; des te meer echter was
dat 't geval met de twee lederen zakken, welke
midden op den grond lagen. Walther sleepte ze
met zich mede en verliet het hol.
Ruiten, aan de helling gekomen, ontdekte hij
dadelijk, dat het bootje verdwenen was en na
heel wat turen en bespieden ontwaarde hij, dat
de stoomboot, waarin zich de eedgenooten be
vonden, het op sleeptouw genomen hadden. De
stoomboot naderde tot Walther's ontzetting snel.
De jonge man leunde, moeilijk ademhalend,
tegen een rotsblok. Ontkomen was onmogelijk:
levend of dood moest hij in handen zijner vij
anden vallen. Alles was dus vruchteloos geweest.
Slechts éen oogenblik stond hij daar als ver
pletterd. De diamanten zouden niet in liet be
zit zijner vijanden komen. Hij gaf de aarde zijn
Bchatten terug. Mot zijn zakmes sneed hij de
standers, naarmate de tijd vordert, nog in
aantal zullen verminderen. Nu verwacht men
het voorstel, om de bebandeling der reform-
bill tot October uit te stellen, niet van ultra
conservatieve zijde, maar juist van eenen
(en wel van eenen zeer de aandacht trek-
icenden roomschen) voorstander der finale
kiesrecht-uitbreiding, die heil ziet in uitstel
en daardoor vei-sterk ing der meerderheid
(vooral met een deel zijner eigen nog voor
overtuiging vatbare geestverwanten) hoopt
te verkrijgen. Omgekeerd verwacht men
steun voor de behandeling reeds in Juli, niet
alleen van de meest sanguinische democraten,
maar ook en vooral van die conservatieven,
die zich over de gevolgen van langer uitstel,
over mogelijke verflauwing van den tegen
stand van sommige geestverwanten, bezorgd
maken. Dat zou dus een zeer verrassend
schouwspel kunnen worden.
Van vele zijden wordt het afgekeurd dat
als opvolger van prof. Salzer aan de univer
siteit te Utrecht, weder een Oostenrijker
wordt voorgedragen. Een Nederlander, die
door de faculteit reeds lang als opvolger aan
gewezen is, kreeg de tweede plaats op de
voordracht. De Haagsche Ct. noemt dit ont
moedigend voor Nederlandsche medici, en
meent, dat de achterstelling van landgenooten
bij vreemdelingen ook in hét buitenland onzen
goeden naam als wetenschappelijke natie
kwaad doet.
Dinsdag, op den jaardag van de verovering
van Jacatra, nad te Hoorn, in tegenwoordig
heid van vele autoriteiten en honderden be
langstellenden. de onthulling van het stand
beeld van Jan Pietera. Coen plaats. Ter
opluistering van het feest had de minister
van marine zes oorlogsschepen naar de Hoorn-
sche reede gedirigeerd die door pavoiseeren,
salueeren en illumineeren, deelnamen aan de
feestelijkheden.
Maandagavond werden de feesten giopend
met een vertooning van Van Lennep's too-
neelspel «De stichting van Batavia," door de
Rederijkerskamer «Westfrisia," in de Park
zaal, waar ruim 700 toeschouwers aanwezig
waren.
Dr. H. J. A. M. Scbaepman hield de
feestrede.
De ontwerper van het beeld, de heer F.
Leenhof!, hoogleeraar aan de Rijks-Academie
van Beeldende Kunsten te Amsterdam, is be
noemd tot ridder in de orde van den Neder
landsche Leeuw, terwijl benoemd is tot ridder
in de orde van Oranje-Nassau J. J. Aghina,
secretaris van het uitvoerend comité voor de
oprichting van het standbeeld.
De Vereeniging Pax Humanitate heeft een
eigen blad opgericht. Zij is daartoe overgegaan
omdat zij zien wenscht te onthouden van po
litiek en bladen zonder politieke kleur moeilijk
te vinden zijn. Slechts bevordering van de
touwen door, waarmede elke zak was vastgebon
den en wierp de kostbare stecnen met handen
vol in zee.
Een woedend geschreeuw liet zich van de
stoomboot hooren. Dreigend hieven de eedge
noten de handen op tegen den man, die daar, in
zijn volle lengte, op het rotsblok stond en met
zijn werk voortging. Plotseling weerklonk een
schot. In de borst getroffen, zonk Walther ter
aarde.
„Geboet," mompelde de ongelukkige bitter,
terwijl de schaduwen des doods hem omhul
den. Dicht in zijn nabijheid zongen de golven
een wiegelied en boven hem glinsterden en fon
kelden de sterren met zachten glans.
Ookindendood wilde dearmejongemannietinde
macht zijner tegenstanders vallen. Langzaam sleep
te hij zich tot aan de uiterste punt van het rotsblok,
toen richtte hij het oog hemelwaarts, een enkel
beweging en hij stortte in de golven
„Alice" weergalmde het luid in de stilte.
En de echo herhaalde dien uitroep I
Alice I Schonk haar beeld hem in die laatste
seconde vrede, of bracht het hem in opstand met
zijn lot?
Wie vermag die vraag to beantwoorden?